«Η δημοκρατία δεν είναι χριστιανική»!…
Τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του προς τους Τούρκους πρέσβεις, στο Ερζερούμ.
Και έχει δίκιο! …
Γιατί βέβαια η «δημοκρατία» του ελλαδικού δικομματισμού, προφανώς, δεν είναι χριστιανική. Ούτε ασφαλώς των, λεγόμενων, χριστιανοδημοκρατικών ή σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης. Ή του δημοκρατικού και ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ, κλπ.
Γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ολιγαρχίες. Εκ των οποίων κάποιες-όπως η πλειονότητα των Ελλήνων πρέπει να έχει αντιληφθεί-είναι κλεφτοκρατίες και ληστοκρατίες. Κι ακόμη πιο πέρα εφιαλτοκρατίες….
Κι ακόμη, αν θέλετε ούτε το πολίτευμα της Εκκλησίας-όπως προϋποθέτει το όνομά της-είναι δημοκρατικό. Γιατί η, λεγόμενη, Ιερά Σύνοδος, είναι μια αυτοαναπαραγόμενη ολιγαρχία. Ο καθένας δεσπότης-όπως και η λέξη υποδηλώνει και η πραγματικότητα, συχνά, αποδεικνύει μπορεί να είναι ένας τύραννος. Κι όσο για τον πατερούλη του καθολικισμού, τον Πάπα; Είναι ένας απόλυτος-κατά τα μεσαιωνικά πρότυπα- μονάρχης.
Για να είναι μια δημοκρατία χριστιανική, πρέπει, βασικά, να μην είναι κάλπικη, αλλά αληθινή. Και είναι αληθινή, όταν συντεταγμένες της είναι η ελευθερία και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Όπως ακριβώς την προσδιόρισε ο Χριστός, όταν στους μαθητές του, που ονειρεύονταν εξουσίες και προνόμια, είπε χαρακτηριστικά:
“Οι κοσμικοί άρχοντες καταπιέζουν και καταληστεύουν τους λαούς. Και θέλουν από πάνω να παρουσιάζονται και ευεργέτες τους…
Εσείς όμως δεν θα κάνετε το ίδιο! Εσείς δεν θα ληστεύετε, αλλά θα προσφέρετε στους λαούς. Κι, αντί να είστε αφεντικά, θα είστε υπηρέτες τους”!…
Και τέτοια δημοκρατία υπήρχε στην πρωτοχριστιανική κοινωνία. Όπου ήταν όλα για όλους κοινά. Και δεν υπήρχε κανένας φτωχός ανάμεσά τους. Γιατί ο καθένας πρόσφερε σύμφωνα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του….
Και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα ούτε η αθηναϊκή ούτε ούτε ρωμαϊκή δημοκρατία ήταν αληθινές. Δεδομένου ότι περιορίζονταν στις μειοψηφίες των ελευθέρων πολιτών, οι οποίοι είχαν στο εξευτελιστικό περιθώριο τις συντριπτικές πλειοψηφίες των δούλων…
Έχει, λοιπόν, δίκιο ο Πρωθυπουργός…
Η οποιαδήποτε κάλπικη «δημοκρατία» σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι χριστιανική.
Κι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο οι σύγχρονες κάλπικες «δημοκρατίες» πολεμούν με λύσσα το Ευαγγέλιο. Συγκεκαλυμμένα ή και απροκάλυπτα. Και προσπαθούν με κάθε τρόπο να το θάψουν. Όπως οι πάλαι ποτέ ομοϊδεάτες τους έκαμαν για τον ίδιο το Χριστό.
Γιατί το Ευαγγέλιο -και, κατά συνέπεια, η χριστιανική δημοκρατία-δίνει απόλυτη προτεραιότητα στον Άνθρωπο. Γεγονός, που χαλάει τη μισάνθρωπη συνταγή του καπιταλιστικού Μεσαίωνα. Η Ιερή εξέταση του οποίου θέλει να δολοφονεί ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Προκειμένου να σωριάζει ολοένα και περισσότερο το μαμωνά…
Για να μπορεί, έτσι, η λυκόστανη της λυκοκρατίας να ληστεύει όσο γίνεται περισσότερο ασύδοτα και ν’ ασωτεύει, όσο γίνεται περισσότερο πλουσιοπάροχα…
παπα-Ηλίας
http;//papailiasyfantis.wordpress.com
"Η Δημοκρατία δεν είναι χριστιανική".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί, έπρεπε απαραίτητα να είναι χριστιανική;
Ακόμη και στην πιο δημοκρατική χώρα της υφηλίου, την Ελβετία, η δημοκρατία δεν είναι χριστιανική.
Η Δημοκρατία είναι ο εξισορροπητικός παράγοντας, ο καταλύτης για να βρεθεί κάθε φορά ο δρόμος ανάμεσα στις δυνατότητες και τους κινδύνους.
Αυτός είναι ο γνώμονας βάσει του οποίου πρέπει να χαράξουμε την πορεία μας σαν ανθρώπινο γένος μέσα σ’ έναν κόσμο που, επιτέλους, καταλάβαμε ότι δεν καταλαβαίνουμε.
Έτσι κι’ αλλιώς, ελληνικά είναι τα φιλοσοφικά πρωτεία της Δημοκρατίας. Πάνω σ’ αυτά, στην διατήρηση και στην επέκτασή τους, πρέπει να βασίσουμε την κοινωνία μας ούτως ή άλλως. Γιατί αποφεύγουμε να στηρίξουμε σ’ αυτά και όλη μας την πνευματικότητα; Γιατί να κυνηγάμε ανέφικτες φιλοσοφικές ισορροπίες; Ή μήπως υπάρχει κανείς αφελής που πιστεύει ότι μπορεί ποτέ να υπάρξει αληθινός Χριστιανός στην κοινωνία χωρίς να υπάρχει ακραιφνής δημοκρατική αντίληψη;
Η Δημοκρατία μπορεί να υπάρξει χωρίς τον Χριστιανισμό. Η έννοια όμως του Χριστιανικού κράτους χωρίς την Δημοκρατία είναι σκέψη ανισόρροπη. Τουλάχιστον, όσο υπάρχει Δημοκρατία, ποτέ δεν θα διώκεται αυτός που θέλει να εκφράσει τη σκέψη του ελεύθερα και να εργαστεί για την ουσιαστική αλλαγή.
ΙΚ
E, οχι και η Δημοκρατια υπαρχει, χωρις το Χριστιανισμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρικατουρα δημοκρατιας, ναι.
Συμπιλληματα δημοκρατιας, ναι.
Μορφη τυρρανιας, με συνθηματα δημοκρατιας, ναι.
Οχι ομως δημοκρατια εξω του χριστιανισμου.
Οπως λεει και ο π. Ηλιας:
Και τέτοια δημοκρατία υπήρχε στην πρωτοχριστιανική κοινωνία. Όπου ήταν όλα για όλους κοινά. Και δεν υπήρχε κανένας φτωχός ανάμεσά τους. Γιατί ο καθένας πρόσφερε σύμφωνα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του….
Και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα ούτε η αθηναϊκή ούτε ούτε ρωμαϊκή δημοκρατία ήταν αληθινές. Δεδομένου ότι περιορίζονταν στις μειοψηφίες των ελευθέρων πολιτών, οι οποίοι είχαν στο εξευτελιστικό περιθώριο τις συντριπτικές πλειοψηφίες των δούλων…
Μην ξεχναμε οτι στην Αθηναϊκη δημοκρατια υπηρχε το 1/4 μονο με ελευθερους, τα δε 3/4 με δουλους.
Τι δημοκρατια ηταν αυτη;
Δεν ηταν ....καρικατουρα;
Μπορειτε ομως να φαντασθητε εμας αυτους να ζουμε οπως οι πρωτοχριστιανοι;
Δεν μπορω να το φαντασθω, φοβουμαι οτι ουτε μπορω να το δεχθω.
Μεσα σε αυτη την εποχη της ιδιοτελειας και της απληστιας μας, πως να μας φαντασθουμε χριστιανους σαν τους πρωτοχριστιανους;
Δηλαδη "ο καθένας να προσφερει σύμφωνα με τις δυνάμεις του και να παιρνη ανάλογα με τις ανάγκες του…";
ΠΡΟΚΑΛΩ ολους οσοι αυτην την στιγμη που με διαβαζετε:
Δεχεσθε να μπουμε κατω απο εναν τετοιο τροπο ζωης;
Δηλαδη να προσφερη ο καθενας συμφωνα με τις δυναμεις του και να παιρνη συμφωνα με τις αναγκες του;
Για να δουμε δηλαδη και τι ψευτοχριστιανοι ειμαστε.
Δεινος ο λογος και δυσκατορθωτος, ινα μη ειπω, ακατορθωτος.
Ποσο δικαιο εχει λοιπον ο Μεγας Βασιλειος που μας λεει:
"Oύ το πλήθος εστί το σωζόμενον, αλλ' οι εκλεκτοί του Θεού.
Αρκεί και είς καθ' άπασαν την Οικουμένην,
ώσπερ Λώτ εν Σοδόμοις".
Αναρωτιομαστε, για ποιον ΩΚΕΑΝΟ ειμαστε;
Η αθηναϊκή δημοκρατία επί Περικλή (π.Χ. βεβαίως) είναι παγκοσμίως γνωστή και επαινετή (ας είχε και δούλους) και εφαρμογή της γίνεται σήμερα από την Ελβετική Συνομοσπονδία, όπου και για τον πιο μικρό θέμα γίνονται αλλεπάλληλα δημοψηφίσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τη δουλεία επί Χριστιανισμού (όρα απόστολος Παύλος, περί δουλείας, Ρωμ. 6. 15-23) καλύτερα να μην ανοίξουμε το θέμα. Μόνο ένα απλό παράδειγμα:
Η νομική κατοχύρωση της εκκλησιαστικής ιερολογίας του γάμου αρχίζει από την εποχή του Ιουστινιανού (537) με σκοπό το ξεκαθάρισμα της νόμιμης συζυγίας από την παλλακεία, η οποία ετύγχανε ευρείας αναγνώρισης. Έτσι ο γάμος ετελείτο είτε δια της ευλογίας ή δια στέψεως ή δια κοινής συμφωνίας. Το υποχρεωτικό της ευλογίας του γάμου από την Εκκλησία γίνεται το 893 από τον Λέοντα ΣΤ΄ το Σοφό. Το διάταγμα αυτό αφορούσε τους ελεύθερους και όχι τους δούλους, επεκτάθηκε δε και στους δούλους με νέο διάταγμα του Αλέξιου του Κομνηνού το 1092, σε συμφωνία με το αγιογραφικό: "... ουκ έστι δούλος ή ελεύθερος" (Π. Σκαλτσή, καθ. Θεολογικής ΑΠΘ: Γάμος και θ. λειτουργία, σελ. 43, 86, 156, 159, 160, 299 και 301).
Επομένως, η δουλεία 1000 χρόνια μετά Χριστόν, σε ένα θεοκρατικό κράτος, καλά κρατεί.
ΙΚ
Συμφωνώ 100 % και προβληματίζομαι με το σκεπτικό του σχολίου του κ. Οδυσσέα 26 Ιαν. 6:07 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεχόμαστε; !!! "Για να δουμε δηλαδη και τι ψευτοχριστιανοι ειμαστε.
Δεινος ο λογος και δυσκατορθωτος, ινα μη ειπω, ακατορθωτος" (ΟΔΥΣΣΕΑΣ).
Όχι να δεχτούμε... αλλά ούτε σαν σκέψη δεν περνάνε από το μυαλό του σημερινού "ορθόδοξου" τα ερωτήματα, ενώ αυτή είναι η ορθοπραξία της Ορθοδοξίας. Και αν δε εφαρμόζονται επίσημα από την Εκκλησία, ποιος εμποδίζει τον καθένα μας να τα εφαρμόσει;
"Έτι έν σοι λείπει, πώλησον τα υπάρχοντά σου και διάδος πτωχοίς". (Ο Κύριος).
Στη δημοκρατία όπως εφαρμόζεται στις μέρες μας η ψήφος του έντιμου φορολογούμενου οικογενειάρχη που υπηρέτησε στον στρατό και εργάζεται τίμια εξουδετερώνεται από την ψήφο κάποιου τεμπέλη φοροφυγά ανυπότακτου φοροκλέφτη έκφυλου διαπλεκόμενου. Θεωρητικά καλύτερη από τη "Δημοκρατία" θα ήταν η "Αριστοκρατία", όπου οι άριστοι (και όχι οι αριστοκράτες=κοπροκράτες κατά τον π.Αυγουστίνο) θα είχαν δικαίωμα ψήφου.
Και καλύτερο, ιδανικό πολίτευμα είναι η Χριστοκρατία:
"Πάντες δε οι πιστεύοντες ήσαν επί το αυτό και είχον άπαντα κοινά, και τα κτήματα και τας υπάρξεις επίπρασκον και διεμέριζον αυτά πάσι καθότι αν τις χρείαν είχε",
"ταις χρείαις των αγίων κοινωνούντες"
"Του δε πλήθους των πιστευσάντων ην η καρδία και η ψυχή μία, και ουδέ εις των υπαρχόντων αυτώ έλεγεν ίδιον είναι, αλλ ήν αυτοίς άπαντα κοινά"
Και στη Χριστοκρατία θα βιώνουμε την εκλογή αποστόλων, επισκόπων, διακόνων "ψήφω κλήρου και πιστού λαού". Υποτυπώδη υπολείμματα είναι η κοινοβιακή ζωή στις Ι.Μονές, το συνοδικό Σύστημα, η εκλογή Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων από το σώμα των αρχιερέων (αποκλείονται όχι μόνο οι πιστοί λαϊκοί αλλά και οι κατώτεροι κληρικοί".
Υ.Γ. Κάποια ερωτηματικά στο θέμα της "παλλακείας". Δεν υπήρχε ιερολογία γάμου. Ο νέος επέλεγε την εκλεκτή του, τη "παρθένον" και δημιουργούσαν οικογένεια σε γνώση και με τις ευχές των πρεσβυτέρων και επισκόπων και των αγίων (πιστών) της Εκκλησίας και σε εποχές μη διωγμών γινόταν και τραπέζια με συμπεθέρους και καλεσμένους, όπως στον γάμο της Κανά. Αυτό δεν είναι παλλακεία αλλά γάμος, ευλογημένος. Οτιδηποτε άλλο, από το "πας ο εμβλέψας" μέχρι την αιμομιξία, φυσικά ήταν και είναι εφάμαρτο.
Ιωάννης Μ.
Όλοι μηδέ του ιστολόγου και του π. Ηλία εξαιρου-
ΑπάντησηΔιαγραφήμένου έχετε ιδιαίτερη αντίληψη για τη δημοκρατί-
α, όπως άλλωστε και ΟΛΟΙ οι έλληνες! Δημοκρατία
είναι μόνο το δικό μας! Κυβέρνηση, όπως τη θέλου
με,θρησκεία και λειτουργία της, όπως μας αρέσει,
να παίρνουμε, αλλά ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΙΝΟΥΜΕ!Ό,τι είναι
αντίθετο είναι λυκοκρατία, δικτατορία,φασισμός! ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ,όπως είχε πεί κάποτε κάποι-
ος!!Και σαν τέτοια την ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ και καλά
κάνουν, όσον κι αν μας ξυνίζει!!
Τα σχόλια είναι υπερ του να δίνουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς δεν τα διάβασε ο σχολιαστής 27 Ιαν. 10:36 π.μ. πριν να γράψει το σχόλιό του...
... στο οποίο κατα τα λοιπά έχει απόλυτο δίκιο, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ (το είπε τ.πρωθυπουργός της), Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ (το είπε άλλος τ.πρωθυπουργός και πρόεδρός της)και είναι "κράτος με ΔΙΑΦΘΟΡΑ" (το εδήλωσε ο νυν πρωθυπουργός της ) και για το ποιοι ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ κυβερνάνε, το αποκάλυψε άλλος τ.πρωθυπουργός της στην ταβέρνα του Μπαϊρακτάρη.
Πλην των μισθωτών -που δεν μπορούν- και των συνειδητών Χριστιανών, όλοι σχεδόν οι άλλοι θέλουν να φοροδιαφεύγουν. Η "μίζα", το "λάδωμα" και το "φακελάκι" είναι σχεδόν απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει η δουλειά του κοσμάκη. Τεράστιες περιουσίες, βίλλες, κότερα, αποκτούνται χωρις να ελεγθεί το πόθεν έσχες και αν κάποιος επιχειρήσει να βάλει κάποια τάξη, κάποιον έλεγχο, έστω με κάποια κάρτα, θα αποδοκιμασθεί!!! Κάποιο 666άρι θα εφευρεθεί και η απειλή κάποιας παγκοσμιοποίησης θα επισεισθεί, ώστε εν τέλει οι "αδικούντες" και "συκοφάντες" να παραμείνουν ανεξέλεγτοι στο πως απέκτησαν περιουσιακά τους στοιχεία.
Αυτοί είμαστε οι νεοέλληνες.