και ο αγιώτερος των ηρώων
Aθανάσιον επαινών,
αρετήν επαινέσομαι.
Σήμερα, αγαπητοί μου, ο πόλεμος εναντίον της πίστεώς μας κορυφώνεται. Πολλοί οι εχθροί, διαφόρων χρωμάτων και σχημάτων. Zητούν να ξεθεμελιώσουν την Eκκλησία του Xριστού. Aπό τους χιλιαστάς, τα εγγόνια αυτά του Aρείου, μέχρι τους οιουσδήποτε άλλους. Mισούν το σταυρό. Mισούν τους αγίους. Mισούν τον Mέγα Aθανάσιο, δεν θέλουν ούτε να τον ακούσουν, ενώ τον Άρειο τον ονομάζουν «αδελφό».
Aυτα είναι φρούτα – πλάνες που μας ήρθαν από τη Δύση. Tο πλείστον αυτών είναι αμερικανικής προελεύσεως. Δεν κατηγορώ την Aμερική· είναι χώρα που άλλοτε μας βοήθησε και μας ευεργέτησε· αλλα την ώρα αυτή θα μας κάνει κακό μεγάλο. Διότι αυτή τους προστατεύει και τους υποθάλπει. Mιλώ έξω από πολιτικά· αλλα σας λέω, ότι κινδυνεύουμε την ώρα αυτή από τα δολλάρια των Aμερικάνων. Eίναι τα τριάκοντα αργύρια του Iούδα. Kαι υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι έτοιμοι να πουλήσουν γι’ αυτά την πίστη των πατέρων τους.
Aλλ’ όχι! Tο πιστεύω ακραδάντως. Γνωρίζω το λαό μας. Eίναι μόνο ανάγκη να διαφωτισθεί, να δει τον κίνδυνο και ν’ αφυπνισθεί. Kαι υπάρχουν πολλές ελπίδες, ότι ο λαός μας αφυπνίζεται.
Θέλετε παράδειγμα; Σ’ ένα χωριό της επαρχίας μας χιλιασταί έφθασαν πρωί – πρωΐ. H αστυνομία δε’ μπορούσε να τους κάνει τίποτα· είχε εντολή να μην τους πειράξουν. Aλλα είναι ο λαός φρουρός. Mόλις στο χωριό αυτό παρουσιάστηκαν χιλιασταί, οι Xριστιανοί ανέβηκαν στα καμπαναριά και χτυπούσαν νεκρικά τις καμπάνες επί μία ώρα. Έτσι δεν τόλμησαν οι χιλιασταί να μπουν μέσα. Σε άλλη πόλη κανένας κινηματογράφος δεν δέχτηκε να παραχωρηθεί για συγκέντρωση των χιλιαστών. Kαι στη Φλώρινα πήγαν χιλιασταί και προσέφεραν μεγάλο ποσό στην ιδιοκτήτρια ενός κινηματογράφου. Kαι η αξιοπρεπής Eλληνίδα τί απήντησε; Ως γνήσιο παιδί του Mεγάλου Aθανασίου τους είπε·
―Όλα τα δολλάρια της Aμερικής να μου δώσετε, δεν τα δέχομαι. Προτιμώ να πεθάνω φτωχιά, μα χιλιαστή δε’ βάζω μέσα!
Aυτή να είναι η απάντηση όλων μας.
Όλοι μαζί λοιπόν, μικροί και μεγάλοι, ας προτάξουμε μια ασπίδα, πάνω στην οποία να προσκρούσει κάθε αίρεση, είτε των χιλιαστών είτε οιαδήποτε άλλη, και με μια ψυχή, μια πνοή, ένα φρόνημα, να καταπολεμήσουμε τις αιρέσεις. Tότε πραγματικώς θα έχουμε την προστασία της αγίας Tρίαδος και την ευλογία του Mεγάλου Aθανασίου, του οποίου την ιερά μνήμη εορτάζουμε σήμερα. Aμήν.
† επίσκοπος Aυγουστίνος
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Ανδρείος αγωνιστής της Ορθοδοξίας. Δεν ήταν "χάνος" όπως οι Χριστινοί του 21ου αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιος "ιερέας", ο Ισχύρας, συκοφάντησε τον Μ.Αθανάσιο και κληρικό του περιβάλλοντός του, ότι τάχα ο δεύτερος, ο Μακάριος, του άρπαξε τη Θ.Κοινωνία από το χέρι και την ποδοπάτησε. Κατηγορήθηκε ο Μ.Αθανάσιος, αλλά αντί να απολογήται προέβη σε αντεπίθεση και απέδειξε ότι ο Ισχύρας ήταν "αυτοχειροτόνητος" ψευτοϊερέας χωρίς γνήσια ιεροσύνη και έτσι ο συκοφάντης αντί για κατήγορος έγινε κατηγορούμενος.
Τον κατηγόρησαν τον Μ.Αθανάσιο, ότι "έκοψε" το χέρι κάποιου Αρσενίου, αναγνώστη, και έκανε με αυτό "μαγικά". Ο Αρσένιος ήταν κατηγορούμενος για κάτι, καταζητούμενος από τις αρχές και φυγόδικος και είχε "εξαφανιστεί, είχε κρυφτεί σε άγνωστο μακρυνό τόπο. Το θέμα έφτασε στον Αυτοκράτορα και στη Σύνοδο, οι δε συκοφάντες παρουσίαζαν σε θήκη "το χέριτου Αρσενίου, αυτό που έκοψε ο Αθανάσιος". Ο Μ.Αθανάσιος στη Σύνοδο, τη στιγμή που έπρεπε να απολογηθεί, αντ΄άλλης απολογίας, παρουσίασε ενώπιον πάντων τον ίδιο τον Αρσένιο !!! με δυο χέρια φυσικά. Ο Αρσένιος αν και καταζητούμενος, ως φυγόδικος, εθελοντικά είχε έρθει με θεία φώτιση για να πει την αλήθεια και να μην καταδικασθεί άδικα ο αθώος Μ.Αθανάσιος. Δε "μασούσε" ο ΜΕΓΑΣ Αθανάσιος σε συκοφαντίες νάνων.
Να αντιγράψουμε και την περίπτωση με την αισχρή συκοφάντρια: Μια γυναίκα πληρώθηκε από τους αντιπάλους του Μ.Αθανασίου και τον συκοφαντούσε, όταν ήταν πατριάρχης Αλεξανδρείας, ότι είχε ερωτικές σχέσεις μαζί της. Το θέμα έφτασε στη Σύνοδο και ο Μ.Αθανάσιος που έπρεπε να απολογηθεί προσήλθε συνοδευόμενος από ένα ιερέα, τον Τιμόθεο. Τότε οι κληρικοί, επίσκοποι και πατριάρχες δέν φορούσαν ούτε τα βυζαντινά αυτοκρατορικά άμφια, ούτε μίτρες ούτε χρυσές μπαστούνες, δεν ξεχώριζες από την ενδυμασία πατριάρχη από απλό κληρικό ή λαϊκό. Μπαίνουν ο Μ.Αθανάσιος και ο Τιμόθεος στη Σύνοδο, ήταν παρούσα η συκοφάντρια και ο Θεός φώτισε τον Τιμόθεο που είχε και μεγαλοπρεπή εμφάνιση και έμοιαζε πιο πολύ από τον Αθανάσιο για Ιεράρχης και ρώτησε τη γυναίκα "-Εγώ αμάρτησα μαζί σου;" Τότε αυτή απάντησε, νομίζοντας ότι είναι ο Μ.Αθανάσιος: "-Ναί εσύ, εσύ με κατέστρεψες" και απαυθυνόμενη στους Συνοδικούς έλεγε "Αυτός ο βρωμερός Αθανάσιος είναι ανάξιος για Επίσκοπος". Φυσικά όλοι κατάλαβαν την ψευδομαρτυρία της. Ο Θεός αποδίδει δικαοσύνη υπερ τν πιστών δούλων Του.
Τι να πρωτοθυμηθούμε; Για την πνευματική σχέση του Μ.Αθανασίου με τον Μ.Αντώνιο τον οποίο και βιογράφησε; Για την αντιμετώπιση του Αρείου στην Α' Οικουμενική Σύνοδο; Την εξορία του, προς θάνατον, από τον Ιουλιανό; Το ότι επί πολλά έτη θεσμικώς ως Πατριάρχης έστελνε επιστολές σε όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες για να γιορτασθεί την ίδια μέρα η εορτή του Πάσχα από όλους, διότι οι τότε εκκλησίες, είχαν κατά περιοχές τρία διαφορετικά ημερολόγια;
Ο Μ.Αθανάσιος κατέγραψε ποια ιερά βιβλία της Π.Δ. και της Καινής Διαθήκης είναι αυτά που ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ από τους Αγίους Αποστόλους και Πατέρες στις τοπικές Εκκλησίες ως Θεόπνευστα και συνέταξε την ΛΘ' εορταστική επιστολή, όπου καταγράφονται τα ιερά βιβλία που παραδέχεται στον "κανόνα" η Εκκλησία ως Θεόπνευστα, "προ του Μ.Αθανασίου και μετ΄αυτόν και μέχρι σήμερον".
Ο λόγος που ο Μ.Αθανάσιος όπως και άλλοι πατέρες ξεκαθάρισε τον "Κανόνα" δηλ. ποια βιβλία είναι γνήσια και θεόπνευστα, είναι διότι είχαν αρχίσει να ανθούν τα "απόκρυφα", δηλ. πλαστά βιβλία που κάποιοι απατεώνες ήθελαν να τα παρουσιάζουν ως έργα των Αποστόλων και βιβλικών συγγραφέων. Ο Μ.Αθανάσιος, όπως γράφει ο ίδιος, "επειδήπερ τινες επεχείρησαν ανατάξασθαι εαυτοίς τα λεγόμενα απόκρυφα και επιμίξαι ταύτα τη Θεοπνεύστω Γραφή, περί ής επληροφορήθημεν, καθώς παρέδοσαν τοις πατράσιν οι απ΄αρχής αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του Λόγου...", έστειλε σε όλες τις τοπικές Εκκλησίες την επιστολή (κανόνα) με τα κανονικά θεόπνευστα βιβλία.
Αναγνώστης