Ομολογία

ΤΡΙΤΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

του ΕΡΗΜΙΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ


Ἀδέλφια μου,

μέ πόνο παρακολουθῶ τό δράμα τῆς Ἐκκλησίας μας στήν χώρα σας.
Στό νοῦ μοῦ ἔρχεται ἡ ἀνομία καί ἡ ἁμαρτία τοῦ Δαυίδ!
Καί σκέφτομαι αὐτούς πού δολοφόνησαν τόν Πατέρα σας, τόν σύγχρονο ἅγιο τῆς Σερβίας, τό ἀληθινό τέκνο τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου.

Ἦρθε ὁ δολοφόνος χωρίς ντροπή.
Ἦρθε καί ζήτησε ἀπό σᾶς, τά παιδιά τοῦ θύματός του, νά τόν δεχθεῖτε σάν πατέρα σας.
Σκέφτομαι, ἆραγε θά ὑπάρξει κάποτε μετάνοια, ὅπως ἐκείνη τοῦ Δαυίδ, γιά νά γράψει καί αὐτός κάποιον ψαλμό γεμᾶτο δάκρυα καί συντριβή;!!!
Αὐτός ὅμως προχώρησε ἀκόμη παραπέρα.
Γεμᾶτος θράσος παρουσιάστηκε μπροστά σας (στά παιδιά τοῦ θύματος).
Καί ἀπαίτησε λέγοντας:
«Ἐγώ τώρα εἶμαι ὁ πατέρας σας. Ἐμένα θ᾿ ἀκοῦτε καί ἐμένα θά συμβουλεύεσθε».

Μέ τά χέρια ματωμένα ἀπό τό αἷμα τοῦ ἀθώου Πατέρα, μέ πρόσωπο ἐγκληματικό, τόν ἔστειλε ἡ σπεῖρα νά βιάσει τήν Μάνα καί νά γίνει δικός σας Πατέρας!!!
Ἐσεῖς ὅμως, ἀδέλφια μου, ἀρνηθήκατε, ὅπως ἦταν φυσικό, καί ἐκεῖνος, ἀφοῦ ἀπείλησε καί πλήγωσε καί ἔθυσε, γέμισε ἀντάρα τά μοναστήρια.
Καί τέλος ἔφυγε μέ σκυμμένο τό κεφάλι χωρίς μετάνοια καί συντριβή συνεχίζοντας νά σᾶς κατηγορεῖ, γιατί δέν τόν ὑπακούσατε.
Ἔτσι παραιτήθηκε ὁ πρῶτος ἀδελφοκτόνος.

Ἔκαμαν συμβούλιο πάλι οἱ ἀδελφοκτόνοι καί ἀπεφάσισαν νά στείλουν τόν ἄλλο ἀδελφό τοῦ θύματος, τόν Ἀμφιλόχιον.
Ἔστησε καί αὐτός τό ἴδιο σκηνικό κρατώντας στό χέρι του ἀμφιλόχιον ἀκόντιο, ὅρμηξε ἐναντίον τῶν ὀρφανῶν.
Βιάστηκε νά σᾶς πείσει νά βιάσει τήν χήρα μάνα καί νά γίνει πατέρας σας.

Καί σεῖς, ἀδέλφια μου, σταθήκατε ὄρθιοι καί ἀρνηθήκατε.
Ἐγκαταλείψατε τόν τόπο γιά νά κρατήσετε τόν τρόπο καί ζεῖτε τώρα τήν ξενιτιά.
Φύγατε ἀκολουθώντας τόν Πατέρα.
Πόσο ἀξιέπαινοι σταθήκατε!
Γνήσια παιδιά ἀληθινοῦ Πατέρα!
Κρατώντας τήν ἀλήθεια στήν καρδιά καί τήν ἀγάπη στόν Πατέρα, τόν ἀκολουθήσατε στήν ἐξορία, ἐγκαταλείποντας τόν τόπο πού γεννηθήκατε πνευματικά.

Σᾶς φιλῶ ὅλους σάν ἁγίους καί σᾶς ἱκετεύω νά δέεσθε καί γιά μένα, σύγχρονοι ὁμολογηταί.
Στό νοῦ μοῦ φέρνετε τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού βλέπουμε νά τούς βιώνετε ἀληθινά:
«ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὁπαῖς τῆς γῆς, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι».

Ὁ Θεός νά σᾶς σκεπάζει, ἀδέλφια μου.

Ἡ εὐχή τοῦ Πατέρα μαζί σας καί μαζί μας.
Ἀμήν.