Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

ΝΗΣΤΕΙΑ =

ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ


Απόκρεω Α΄Κο 8,8- 9,2


Τέτοια μέρα που η Εκκλησία κόβει από τη διατροφή μας το κρέας για οχτώ εβδομάδες για λόγους νηστείας και προετοιμασίας για το πάσχα, είναι επίκαιρα τα όσα για το θέμα αυτό μας πληροφορεί ο απόστολος Παύλος.

Ο απόστολος Παύλος βλέπει το θέμα της νηστείας σαν θέμα αυτοσυγκρατήσεως και όχι σαν θέμα δεοντολογίας. Και το βλέπει σ’ ένα πλαίσιο που σήμερα δεν υπάρχει, στο πλαίσιο των ειδωλοθύτων, αφού σήμερα ειδωλολατρία δεν υπάρχει σαν επίσημη θρησκεία. Ειδωλόθυτο ήταν διαλεχτό κρέας αρίστης ποιότητος που προερχόταν από τις θυσίες των ειδωλολατρών, και συνήθως μετά τη θυσία πουλιόταν στα κρεοπωλεία σε μειωμένη τιμή. Διότι δεν είχαν ψυγεία να το διατηρήσουν κι έπρεπε να πωληθεί επειγόντως. Σε μεγάλα ειδωλολατρικά πανηγύρια γέμιζε η αγορά από τέτοια κρέατα και μυρουδιές ψητών. Ευκαιρία για τους φτωχούς.

Την εποχή εκείνη πολλοί Χριστιανοί έλεγαν· Ξέρουμε ότι θεοί δεν υπάρχουν. Ένας Θεός υπάρχει. Άρα οι θυσίες γίνονται σε ανύπαρκτους θεούς, και άρα τα κρέατα των θυσιών δεν είναι μολυσμένα και δεν είναι κακό να τ’ αγοράζουμε και να τα τρώμε. Σωστό.
Αλλά υπήρχαν και μερικοί Χριστιανοί που ήξεραν μεν ότι ένας Θεός υπάρχει, ότι είδωλα δεν υπάρχουν, αλλά σαν πρώην ειδωλολάτρες μέσα τους θεωρούσαν ακόμη το ειδωλόθυτο σαν κάτι το ιερό και το έτρωγαν με τη συνείδηση ότι τρώνε κάτι το ιερό.
Τρώγοντας ταράσσονταν η συνείδησή τους γι’ αυτό που έκαναν. Το έβλεπαν σαν αμαρτία. ΄Ηταν αδύνατοι στην πίστη και πάλευαν μέσα τους να σταθεροποιηθούν και ν’ αποβάλουν την ειδωλολατρική αντίληψη και συνήθεια.

Γι’ αυτό ο Απόστολος δίνει οδηγίες. Η τροφή, λέει, δεν μας πηγαίνει στο Θεό. Φάμε δε φάμε είμαστε το ίδιο.
Αλλά πρέπει να προσέξουμε μήπως η εξουσία μας να φάμε γίνει αιτία να σκανδαλιστούν αυτοί οι αδελφοί μας Χριστιανοί που έχουν αδύνατη συνείδηση.
Και συνεχίζει. Αν κάποιος απ’ αυτούς τους Χριστιανούς που έχουν αδύνατη συνείδηση σε δει εσένα, που ξέρεις ότι δεν μολύνουν τα ειδωλόθυτα, να τρως σ’ ένα κρεοψητοπωλείο τέτοια κρέατα, δεν θα του ενισχύσεις την πεποίθηση ότι πρέπει και αυτός να συνεχίσει να τρώει ειδωλόθυτα με την αντίληψη που τα έτρωγε, δηλαδή σαν κάτι ιερό;
Έτσι όμως θα συνεχίζεται μέσα του μια μπερδεμένη κατάσταση συμβιβάζοντας δύο ασυμβίβαστα πράγματα, χριστιανισμό και ειδωλολατρισμό, και θα χαθεί τελικά ένας αδερφός για τον οποίο πέθανε ο Χριστός.
Πληγώνοντας τη συνείδηση των αδυνάτων αυτών, έλεγε, πληγώνετε τον ίδιο το Χριστό.

Και βγάζει ο Απόστολος μια απόφαση αυτοσυγκρατήσεως σε προσωπικό στυλ.
Εάν η τροφή που τρώω, λέει, σκανδαλίζει τον αδερφό μου, δεν θα φάω ποτέ κανένα είδος κρέατος, για να μην σκανδαλίσω τον αδερφό μου.
Σα να λέει. Έχω το δικαίωμα να τρώω ειδωλόθυτα, αλλά δεν τρώω, για να μη σκανδαλίσω κάποιον αδύνατο.

Έχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο σκάνδαλο ο απόστολος Παύλος.
Προτιμάει ν’ αποφεύγει κάποια πράγματα, παρά να δώσει αφορμή σκανδαλισμού.
Πράγματι, όχι μόνο το κρέας το αποφεύγει για το λόγο αυτό, αλλά παραιτείται και από άλλα δικαιώματά του, που του τα δίνει ο Κύριος, αλλ’ εκείνος τα αρνείται, διότι ενδεχομένως θα σκανδαλίσουν τους ασθενείς στην πίστη.
Αντί να δουλεύει λ.χ. με τα χέρια του τη σκληρή και βρόμικη δουλειά του σκηνοποιού και να κουράζεται, θα μπορούσε να τρώει και να ντύνεται με χρήματα που του πρόσφεραν οι Χριστιανοί.
Έτσι θα είχε και περισσότερο χρόνο για το κήρυγμα.
Οι άλλοι απόστολοι, τα νομιζόμενα αδέρφια του Χριστού, και ο απόστολος Πέτρος το έκαναν αυτό.

Κι όμως ο Παύλος και ο Βαρνάβας αρνήθηκαν το δικαίωμα αυτό και προτίμησαν να βγάζουν το ψωμί, το ντύσιμο, τα εισιτήρια, τα νοίκια, τα γραφικά, κλπ, επεξεργαζόμενοι δέρματα και κατασκευάζοντας με αυτά σκηνές.
Και το έκαναν για να μη δώσουν αφορμή στους αδύνατους στην πίστη, και για να κλείσουν τα στόματα των απίστων και αιρετικών, που ήταν έτοιμοι να τους κατηγορήσουν ότι είναι παράσιτοι, ότι ζουν εις βάρος των Χριστιανών, ότι χρηματίζονται, και άλλα πολλά.

Επίσης είχε και ο Παύλος και οι συνακόλουθοί του το δικαίωμα να έχει στις περιοδείες του τουλάχιστον μια άνω των εξήντα ετών γυναίκα, χήρα, που όταν είχε άντρα έζησε ζωή σώφρονα, και είχε μόνον έναν άντρα, και είχε τακτοποιήσει τα παιδιά της, για να τον υπηρετεί. Αλλά και αυτό το δικαίωμα το αρνήθηκε.
Ήταν κι αυτός απόστολος σαν και τους άλλους ισάξιος και ισότιμος, ήταν ελεύθερος να ενεργήσει, ήταν αυτόπτης και αυτήκοος του Χριστού, είχε παραγάγει έργο, και πρώτο απ’ όλα η εκκλησία της Κορίνθου, που ήταν δικό του δημιούργημα.
Κι όμως παρόλα αυτά αρνήθηκε κάποια δικαιώματά του, για να μη δώσει αφορμή σε κανέναν. Είναι πολύ λοιπόν να ζητάει από τους Χριστιανούς της Κορίνθου ν’ αποφεύγουν τα ειδωλόθυτα;

Είναι πανθομολογούμενο ότι οι νηστείες που έχει καθορίσει η Εκκλησία είναι και πνευματικώς και υγιεινώς και πολλαπλώς ωφέλιμες.
Η σημερινή ιατρική, καλώς βέβαια, αλλά πολύ όψιμα, συνιστά απώλεια βάρους.
Η Εκκλησία δύο χιλιάδες χρόνια πριν, όταν δεν υπήρχε ιατρική, φρόντιζε να παιδαγωγεί τα παιδιά της για την καλή υγεία της ψυχής και του σώματος με τη νηστεία και την αυτοσυγκράτηση.

ιεροκήρυξ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου