Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009








H ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ

XΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗ

ΜΑΡΤΥΡΙΑ


Τὸ ἔτος ποὺ διανύουμε, συμπληρώνονται 1602 χρόνια ἀπὸ τὴ μαρτυρικὴ κοίμηση, τοῦ οἰκουμενικοῦ πατέρα καὶ διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.


Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὑπῆρξε συγχρόνως προφήτης, ἀπόστολος, εὐαγγελιστής, ποιμένας, κοινωνικὸς ἐργάτης καὶ ἀναμορφωτής, φοβερὸς ἀσκητής, ἀνεπανάληπτος ἐραστὴς τῆς προσευχῆς, ὁ μεγαλύτερος καὶ κυριώτερος ἑρμηνευτῆς τῆς Γραφῆς, ἀνάργυρος καὶ ἀκτήμων εἰς τὸ ἔπακρον, ὑπέροχος καὶ μοναδικὸς ρήτορας, ἀκάματος καὶ ἀνύστακτος καὶ ἐνθουσιώδης καὶ ἀκατάβλητος ἐργάτης τοῦ εὐαγγελίου, φοβερὸς καὶ ἀδίστακτος καὶ ἀνυποχώρητος ἐλεγκτὴς τοῦ παντοειδοῦς κακοῦ, καὶ τέλος μεγαλομάρτυς.

Μεγαλομάρτυς μετὰ τοὺς διωγμοὺς ὅπως ὀνομάσθηκε προσφυέστατα.

Συγκέντρωσε στὸ πρόσωπό του τὰ χαρίσματα καὶ τὶς ἀρετὲς ὅλων τῶν ἁγίων.

Κι ὅμως αὐτὸν τὸν ἀνεπανάληπτο ἐπίγειο ἄγγελο καὶ ἐπουράνιο ἄνθρωπο, γιὰ τὸν ὁποῖον εἰπώθηκε, ὅτι καλύτερα νὰ σβήσει ὁ ἥλιος παρὰ νὰ σταματήσει νὰ κηρύττει καὶ νὰ λειτουργεῖ καὶ νὰ δρᾷ ποιμαντικῶς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τὸν κυνήγησε ἀλύπητα καὶ μὲ ἄνευ προηγουμένου κακία καὶ ἐμπάθεια, τὸ πολιτικὸ καὶ κκλησιαστικὸ κατεστημένο τῆς ἐποχῆς του.

Θέλησε νὰ τὸν ἐξαφανίσει ἀπὸ προσώπου γῆς, νὰ παύσει νὰ μιλᾷ τὸ χρυσὸ στόμα του, νὰ σταματήσει ὁ φοβερὸς καὶ ἐνοχλητικὸς καὶ συνεχὴς ἔλεγχος, νὰ ἐξαφανιστεῖ ἡ συγκλονιστικὴ ἐπίδραση ποὺ ἀσκοῦσε στὰ πλήθη ποὺ κυριολεκτικὰ τὸν ἀποθέωναν, νὰ εὐνουχισθεῖ ἠθικὰ καὶ πνευματικὰ ὁ λαὸς καὶ νὰ μὴ ἀντιδρᾷ στὴν σαπίλα καὶ τὴ διαφθορὰ τῶν πολιτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἀρχόντων.

Τὸν ἐξόρισαν λοιπὸν τὸν μεγάλο ἅγιο.

Τὸν ὑποχρέωσαν νὰ κινεῖται συνεχῶς μέσα σὲ ἔρημα καὶ κακοτράχαλα μέρη.

(b.a. Οπως ακριβώς εμφανίζεται στην παραπάνω παραστατικότατη και μοναδικη αγιογραφία).

Χωρὶς καμμία ἄνεση, χωρὶς καμμία εὐκολία, μακριὰ ἀπὸ τὸ ποίμνιό του καὶ τ’ ἀναρίθμητα πνευματικὰ τοῦ παιδιά.

Καὶ τέλος πέτυχαν τὴ φυσική του ἐξόντωση.

Νόμισαν τότε ὅτι νίκησαν τὸν Χρυσόστομο·

ὅτι τὸν ἐξαφάνισαν ἀπὸ τὸ προσκήνιο τῆς ἐπικαιρότητας καὶ τῆς ἱστορίας καὶ ὅτι ἔσβησαν μία γιὰ πάντα ἀπὸ τὴ μνήμη τῶν ἀνθρώπων τὴ θύμηση γιὰ τὸ πρόσωπό του.

Κι ὅμως ὁ ἅγιος δὲν ἐξαφανίζεται οὔτε καταστρέφεται.

Τὰ πάντα μποροῦν νὰ φθαροῦν καὶ νὰ ξεχασθοῦν·

ὁ ἅγιος ὅμως μένει στὸν αἰῶνα.

Διότι ὁ ἅγιος εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸ Θεό·

εἶναι φορέας τοῦ Θεοῦ.

Καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ὁ ὑπάρχων «νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».

Ἔτσι ὁ ἅγιος Χρυσόστομος 1602 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐξορία του καὶ ἀπὸ τὴν ἐξόντωσή του μένει συνεχῶς ἐπίκαιρος, ζωντανός, λαοφιλής, ἔνδοξος, ὑπερέχων καὶ καθοδηγῶν τὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ θεολόγοι τὸν διαβάζουν συνεχῶς,

οἱ ἑρμηνευτὲς τῆς Γραφῆς τὸν συμβουλεύονται πάντοτε,

οἱ ἱεροκήρυκες τὸν ἀντιγράφουν,

οἱ μοναχοὶ προσπαθοῦν νὰ μιμηθοῦν τὴν ἀσκητική του ζωή,

οἱ ἀληθινοὶ ποιμένες τὸν ἀτενίζουν μὲ σεβασμὸ καὶ δέος καὶ προσπαθοῦν νὰ τὸν μιμηθοῦν,

οἱ παιδαγωγοὶ καὶ οἱ γονεῖς σπουδάζουν τὰ περὶ διαπαιδαγωγήσεως ἔργα του,

οἱ κοινωνιολόγοι μελετοῦν τὶς κοινωνικὲς ὑποθῆκες του,

οἱ ἠθογράφοι καὶ οἱ ἱστορικοί του πολιτισμοῦ τοῦ Βυζαντίου παραπέμπουν συνεχῶς σ’ αὐτόν,

οἱ οἰκονομολόγοι –ναὶ οἱ οἰκονομολόγοι μὴ φανεῖ παράξενο· κυκλοφόρησε στὸ πανεπιστήμιο τοῦ Τέξας, στὰ ἀγγλικὰ βεβαίως, διατριβὴ μὲ θέμα·

«Ἡ οἰκονομία κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο»- τὸν λαμβάνουν ὑπ’ ὄψη τους, καὶ πάντες ἐπικαλοῦνται τὶς εὐχὲς καὶ τὶς μεσιτεῖες του.

Ὁ ἴδιος διὰ τῶν συγγραμμάτων του,

τῆς ἁγίας ζωῆς του,

καὶ τοῦ παραδείγματός του

συνεχῶς γιὰ 1602 χρόνια

κηρύττει,

διδάσκει,

ἐλέγχει,

νουθετεῖ,

ἐπιπλήττει,

παρακαλεῖ,

ἐνθαρρύνει,

ἐνισχύει,

ἀναπτερώνει,

ἐνθουσιάζει,

ἐμπνέει,

ὠθεῖ στὴν κατὰ Χριστὸ ζωὴ καὶ δράση.

Καὶ αὐτὸ θὰ τὸ κάνει συνεχῶς μέχρι τὴν δευτέρα παρουσία τοῦ Χριστοῦ.

Ἐὰν θέλει κανεὶς νὰ κατανοεῖ τὴ Γραφὴ καὶ τὰ δόγματα τῆς ἐκκλησίας·

ἐὰν θέλει νὰ κόψει τὰ πάθη τοῦ·

ἐὰν θέλει νὰ μείνει ἄγρυπνος ὅλη τὴ νύχτα χωρὶς νὰ νυστάζει·

ἐὰν θέλει νὰ εἶναι συνέχεια χαρούμενος, ἐνθουσιώδης καὶ εὐτυχισμένος·

ἐὰν θέλει νὰ προσεύχεται συνεχῶς καὶ νὰ εὐχαριστεῖ τὸ Θεὸ γιὰ ὅ,τι καὶ ἂν τοῦ συμβαίνει καλὸ ἢ κακό·

ἐὰν θέλει νὰ συγχωρεῖ τοὺς ἐχθρούς του καὶ νὰ ἀγαπᾷ τοὺς πάντες·

ἐὰν θέλει νὰ ἔχει συνεχῶς μανιακὸ ἔρωτα γιὰ τὸν Θεὸ καὶ ν’ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὰ περασμένα καὶ τὰ φθαρτά·

τότε ἃς διαβάσει ἱερὸ Χρυσόστομο.

Που εἶναι οἱ ἐχθροί του;

Ποῦ εἶναι αὐτοὶ ποὺ πρόστυχα τὸν ὑποσκέλισαν καὶ τὸν ἐξόρισαν;

Ποῦ εἶναι αὐτοὶ ποῦ ἀνάξια τὸν διαδέχθηκαν στὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Κῶν/πόλεως;

Ἔχουν ξεχασθεῖ καὶ λησμονηθεῖ.

Καὶ ὅποτε τοὺς θυμούμαστε εἶναι γιὰ νὰ τοὺς ἐλεεινολογήσουμε καὶ νὰ τοὺςστηλιτεύσουμε γιὰ τὴν συμπεριφορά τους καὶ τὴν ἄθλια τους στάση.

Καὶ γιὰ νὰ δανεισθοῦμε φράσεις ἀπὸ τὸν Κατηχητικὸ Λόγο του ποὺ διαβάζουμε κατὰ τὴν ἀναστάσιμη ἀκολουθία τοῦ Πάσχα·

Ἀνέστη Χρυσόστομος καὶ πεπτώκασι δαίμονες καὶ πονηροὶ ἄνθρωποι.

Ἀνέστη Χρυσόστομος καὶ χαίρουσιν ἄγγελοι καὶ ἅγιοι καὶ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι.

Ἀνέστη Χρυσόστομος καὶ χαίρεται ἡ Ἐκκλησία νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

p.meletios.com


Σημειωσι του blog apotixisi:

Μετά απο την θαυμασια παρουσιασι, ενος τετοιου βεληνεκους αγιου, πιστευει κανεις απο μας τους σημερινους αδρανεις, αδιαφορους και αυτοευνουχισμενους χριστιανους, οτι ειμαστε αξιοι να εχουμε τετοιους αγιους ή να ειμαστε κληρονομοι τετοιων αγιων;

Οντως, οντως, ΟΥΚ ΗΝ ΑΞΙΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ και ο σημερινος χριστιανικος κοσμος!!!


4 σχόλια:

  1. Η επίσημη Εκκλησία έχει καθορίσει έτος κοίμησης του αγίου Ιω. Χρυσόστομου το 407 και επομένως φέτος συμπληρώνονται 1602 έτη από την κοίμησή του.

    Το εκκλησιαστικό κατεστημένο, που εξόρισε τον άγιο και είναι υπεύθυνο για τον μαρτυρικό θάνατό του δεν ήταν όποιο και όποιο. Επτά (7) άγιοι συνέργησαν σ’ αυτό το ανοσιούργημα και 2 Πατριάρχες!

    Για την καταδίκη του Κων/πόλεως Ιωάννη συνέβαλαν αποφασιστικά ο Αλεξανδρείας Θεόφιλος, πρόεδρος της Συνόδου στη Δρυ (αντικανονική σύνοδος, όπου σε ξένη επαρχία προήδρευε αλλότριος Επίσκοπος και όχι ο επιχώριος), ο εισηγητής της καταδίκης διάκονος και ανιψιός του Κύριλλος, ο μετέπειτα Αλεξανδρείας άγιος Κύριλλος (18 Ιανουαρίου), ο Κύπρου άγιος Επιφάνιος (12 Μαΐου), ο άγιος Ιερώνυμος (30 Σεπτεμβρίου), φίλος και συνομώτης μετά του Θεοφίλου, αλλά και ο άγιος Αυγουστίνος (15 Ιουνίου). Στην καταδίκη συνέβαλαν επίσης ο πρώτος, που διαδέχθηκε τον Ιωάννη στο θρόνο της Κων/πολης, ο άγιος Αρσάκιος (11 Οκτωβρίου) (404-405), αδελφός του αρχιεπισκόπου αγίου Νεκταρίου, καθώς επίσης και ο διαδεχθείς αυτόν άγιος Αττικός (8 Ιανουαρίου) (406-425), ο οποίος συνέχισε την πολεμική εναντίον των οπαδών του Ιωάννη Χρυσόστομου μέχρι το 416, οπότε δέχθηκε την αποκατάστασή του και την εγγραφή του ονόματός του στα δίπτυχα της Εκκλησίας της Κων/πόλεως για να λήξει το σχίσμα. Την καταδίκη επικύρωσε ο αυτοκράτορας άγιος Αρκάδιος μέσα σε μια διεφθαρμένη πολιτική εξουσία (αγίου, κατά την Εκκλησία των Ιεροσολύμων, Αρχιμ. Καλλίστου: Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο, σελ. 105, με εορτή μνήμης 27 Αυγούστου), ενός ανάξιου υιού του Μ. Θεοδοσίου με παθολογική νωθρότητα και μικρόνοια, με πλήρη απομώρανση, ξένο σε κάθε σοβαρή ενασχόληση, αμέριμνο και αγνοώντα τα του οίκου του, ο οποίος και εναπέθεσε τη διοίκηση της αυτοκρατορίας στους θαλαμηπόλους του, στους υπουργούς του και προ παντός στην έκφυλη σύζυγό του γερμανίδα Ευδοξία, η οποία αποφάσιζε αντ’ αυτού.

    Την καταδίκη του Ιωάννη προσυπέγραψε εκτός του Αλεξανδρείας Θεοφίλου και ο Αντιοχείας Πορφύριος, ενώ ο Ρώμης Ιννοκέντιος Α΄ αρνήθηκε να προσυπογράψει (παρά τις φοβερές πιέσεις και από τους Αυγουστίνο και Ιερώνυμο), καθότι είχε ταχθεί από την αρχή υπέρ του Ιωάννη, υποστηρίζοντας τις απόψεις του και συνδράμοντας αυτόν στην έκκλησή του για συναντίληψη. Η Ρώμη, εξ αυτού του λόγου, διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία μετά των άλλων τριών θρόνων και αρνήθηκε τη διαγραφή του ονόματος του Ιωάννη από τα δίπτυχα της Εκκλησίας, όπως έκανε η Κων/πολη, η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια, οπότε προκλήθηκε σχίσμα, το οποίον άρχισε να θεραπεύεται με την αναγραφή του ονόματος του Ιωάννη στα δίπτυχα της Αντιόχειας το 413, της Κων/πολης το 416 και της Αλεξάνδρειας το 417 και τερματίσθηκε το 438 με την ανακομιδή των λειψάνων του στην Κων/πολη από τον Αρχιεπίσκοπο Πρόκλο.

    Το τελικό ισοζύγιο λοιπόν στο μαρτυρικό του θάνατο είναι: 5 άγιοι Αρχιερείς, 1 άγιος πρεσβύτερος, 1 άγιος αυτοκράτορας και 2 Πατριάρχες, οι οποίοι είναι και οι κύριοι υπαίτιοι.

    Άγιε Ιωάννη Χρυσόστομε πρέσβευε υπέρ ημών

    Αιρετικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια πολλά για τη γιορτή, συγχαρητήρια για την ωραι
    ότατη ανάρτηση-αναφορά στον Ιερό Χρυσόστομο! Όλο το
    κείμενο είναι θαυμάσιο, αλλά ΚΥΡΙΩΣ η επιλογή και χρή
    ση των ρημάτων! Και του χρόνου. Σ.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγχαρητήρια για το άρθρο για τον Ιωάννη χρυσόστομο.
    Είναι υπέροχο, ανεπανάληπτο, αληθινό. Πράγματι, δεν υπάρχει άλλος όμοιός του εν αγίοις.
    Γνήσιος μιμητής του Μεγαλομάρτυρος Χριστού. ΄Οπως γράφεις τα είχε όλα.
    Κι όμως μισήθηκε και οδηγήθηκε στο μαρτύριο. Ει εμέ εμίσησαν και υμάς μισήσουσιν, ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσι.
    Ας χαίρεται τώρα μαζί με τους αγγέλους ο άγγελος αυτός.
    Και ας εύχεται για τους μισούμενους σήμερα για το όνομα του Κυρίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ετσι ειναι,οταν εχουμε δυναμικους επισκοπους που κατηχουν και διδασκουν το λαο οφειλουμε να τους ακουμε.Το προβλημα σημερα ειναι οτι αν μιλήσεις με νεο ανθρωπο,ολα τα ξερει εκτος απο θεματα Εκκλησιας και Χριστου...Και οχι μονο δεν ξερει,αλλα σε επικρινει και απο πανω αν πας να του πεις κατι η να του δωσεις μια συμβουλη...Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι πιο επίκαιρος απο κάθε άλλη φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου