Το μυστήριο της γεννήσεως μέσα από τα κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης αλλά και μέσα από τα θεολογικά κείμενα των μεγάλων Πατέρων της εκκλησίας μας μεταφέρει ο θεολόγος, εκκλησιαστικός συγγραφέας και νομικός Ιωάννης Σιδηράς. Ένα μήνυμα ελπίδας διατυπωμένο και προτυπωμένο χιλιάδες χρόνια πριν… Παλαιά Διαθήκη
«Το μυστήριο της κατά σάρκα γεννήσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, το οποίο μέσα από τους ψαλμούς της εκκλησίας χαρακτηρίζεται ως «αποκεκρυμμένο μυστήριο» και «σεσιγημένο» μέσα στους αιώνες που το κάλυπτε δηλαδή η σιωπή, εμφανίζεται ως γραπτός λόγος και προαναγγελία εκατοντάδες χρόνια πριν από τη γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού. Ο εβραϊκός λαός, ο Ισραήλ, από τη στιγμή που εγκαθίσταται στη γη της επαγγελίας, σύμφωνα με την πορεία την οποία ακολούθησε κατ’ εντολή του Γιαγβέ του Κυρίου και Θεού εμφανίζει μέσα στα σπλάχνα του τους πρώτους προφήτες. Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, οι περισσότεροι στον αριθμό τους, μέσα από τα κείμενά τους διασώζουν τον προφητικό λόγο τους, ο οποίος προεικονίζει, προτυπώνει και προδρομικά αναφέρει τη γέννηση του αναμενόμενου λεγόμενου Μεσσία.
Ο Μεσσίας το πρόσωπο του λυτρωτή, ο αναμενόμενος ελευθερωτής του Ισραηλιτικού λαού από τα πάθη και το μαρτύριο, ο Σωτήρας Υιός και Λόγος του Θεού προτυπώνεται στον προφητικό λόγο μέσα από παραβολές μέσα από συμβολισμούς ακόμη και μέσα από αλληγορικά κείμενα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, για παράδειγμα ο Ησαΐας ή ο Ιερεμίας ή ο Δανιήλ ή ο Ιεζεκιήλ αναφέρονται στο «παιδίον», το οποίο πρόκειται να γεννηθεί και θα είναι «ο κεχρησμένος από τον Θεό ο αναμενόμενος από αιώνες λυτρωτής του Ισραήλ».
Αν δούμε ειδικότερα τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης τα οποία προτυπώνουν και προεικονίζουν το πρόσωπο του Χριστού, το οποίο μέλλει να γεννηθεί θα παρατηρήσουμε ότι άλλοτε δεν γίνεται αναφορά στην παιδική ηλικία του θείου βρέφους αλλά απευθείας και περισσότερο θα λέγαμε γίνεται αναφορά ουδέτερα στο πρόσωπο γενικά εκείνου, ο οποίος είναι ο Μεσσίας του Ισραήλ. Το όμορφο στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης είναι ότι πάντοτε το πρόσωπο αυτό συνδέεται με το πρόσωπο της μητέρας Θεοτόκου.
Έχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα όπου γίνεται αναφορά με παρομοίωση στο πρόσωπο της Παναγίας, ότι αυτή είναι η πύλη η Ουράνιος η οποία παρέμεινε κλειστή και θα παραμείνει κλειστή και μετά την είσοδο του Θείου Βρέφος. Αυτό τονίζει το αειπάρθενο της Θεοτόκου πριν τη γέννηση, κατά τη γέννηση και μετά τη γέννηση.
Είναι όπως αναφέρουν τα προφητικά κείμενα η κυρία Θεοτόκος, η Θεομήτωρ, «η αδιόδευτος πύλη», αυτή από την οποία πέρασε το Θείον Βρέφος και παρά ταύτα μένει Παρθένος προ κατά και μετά την γέννησή του. Άρα βλέπουμε ότι οι προεικονήσεις και προτυπώσεις των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης δεν είναι αφηρημένες και γενικές. Είναι συγκεκριμένες, μιλούν για την κόρη την αγνή, την κόρη της Ιουδαίας, η οποία μέλλει να γίνει η καθέδρα του Λυτρωτού και Μεσσία Χριστού.
Επίσης συγκεκριμένες αναφορές στο Θείο Βρέφος αναφέρουν ότι θα προέρχεται εκ σπέρματος Δαυίδ και ότι θα είναι αυτό το πρόσωπο που θα γεννηθεί από τα σπλάχνα του Εβραϊκού λαού για να αποτελέσει αυτός ο λαός και πάλι με κεφαλή τον Ιησού Χριστό το πρώτον ιερό λήμμα, την πρώτη πνευματική ζύμη, για να ξεχυθεί το μήνυμα της σωτηρίας και να εξαπλωθεί και να σπαρθεί και να ανθοφορήσει και καρποφορήσει σε όλα τα έθνη. Είναι πανέμορφες οι παρομοιώσεις και οι συμβολισμοί των προφητικών κειμένων και μάλιστα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα Προφητικά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης από μόνα τους δεν έχουν καμία αξία αν δεν τα δούμε υπό το πρίσμα της εκπληρώσεως και επαληθεύσεώς τους μέσα από τα κείμενα της Καινής Διαθήκης.
Το ίδιο ακριβώς η επιστήμη της Καινής Διαθήκης λέει και για τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, ότι δηλαδή μόνα τους δεν μπορούν να υπάρξουν εάν δεν τα δούμε υπό το πρίσμα των Προφητικών Λόγων της Παλαιάς Διαθήκης. Άρα τα κείμενα τα προφητικά στην Παλαιά Διαθήκη έχουν αξία, διότι τα ερμηνεύουμε εν πολλοίς και μέσα από την επαλήθευση και πραγμάτωσή τους ,που είναι σαφώς τα κείμενα της Καινής Διαθήκης». Καινή Διαθήκη «Τα κείμενα της Καινής Διαθήκης μέσα από τους Ευαγγελιστές που αναφέρονται στο γεγονός της γεννήσεως είναι η μεγαλύτερη απόδειξη των όσων αναφέρουν τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Βλέπουμε δηλαδή μια λογική, θεολογική, ιστορική ενότητα και συνέχεια ανάμεσα στις δύο διαθήκες.
Την Παλαιά και την Καινή. Όταν μελετούμε τα προφητικά κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης έχουμε την εσωτερική παρόρμηση και την φυσιολογική ροπή να ανατρέξουμε στα κείμενα της Καινής Διαθήκης και να δούμε κατά πόσο αυτά τα οποία προτυπώνονταν μέχρι και 1500 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού επαληθεύονται στα κείμενα της Καινής Διαθήκης. Και όντως σε όλα τα κείμένα των ευαγγελιστών παρατηρούμε ότι οι αναφορές στη γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού είναι αναφορές που σαφώς αποδεικνύουν τη γραφή και του λόγου το αληθές που υπάρχει μέσα στην Παλαιά Διαθήκη. Κάτι το οποίο πολλές φορές οι πιστοί προσπερνούν τις άγιες αυτές ημέρες που κατακλύζουν τις εκκλησίες ακούγοντας τις σχετικές περικοπές που αναγιγνώσκονται στους ναούς είναι ότι σε πολλές ευαγγελικές περικοπές οι ευαγγελιστές αναφέρονται πάντοτε και σε κάποιους προφητικούς λόγους.
Αναφέρουν δηλαδή ονόματα προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και σχετικές φράσεις και χωρία από αυτά τα προφητικά κείμενα τα οποία συνδέουν με την ιστορική αφήγηση και διήγηση που κάνουν οι ευαγγελιστές σχετικά με τη γέννηση του Χριστού. Και για να γίνει πιο αντιληπτό αυτό αναφέρομαι τόσο στο όνομα που έλαβε ο Χριστός μας, στο όνομα Ιησούς Χριστός που είχε προτυπωθεί προφητικά στην Παλαιά Διαθήκη, όσο και στην εξορία του, στην έξοδό του προς την Αίγυπτο για να αποφύγει τη θανάτωση από τον Ηρώδη ακόμη και στο γεγονός ότι παρουσιάζεται ο Χριστός το βράδυ της γεννήσεώς του ανάμεσα στα άλογα όντα, τα οποία περιβάλλουν τη φάτνη της Βηθλεέμ, όπως είναι ο βους, τα άλογα, τα οποία αναφέρουν πολλές φορές και οι προφήτες, για να τονίσουν την ταπεινή γέννηση του αναμενόμενου Μεσία, αλλά βεβαίως και πολλές φράσεις για το πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας. Όλες αυτές οι αναφορές στα ευαγγελικά κείμενα που διαβάζονται αυτή την περίοδο δεν είναι τυχαίες.
Οι ευαγγελιστές προσπαθούν με τις αναφορές μέσα στα δικά τους κείμενα χωρίων της Παλαιάς Διαθήκης να τονίσουν την ιστορική ακρίβεια και αλήθεια της γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού, να τονίσουν ότι επαληθεύονται οι φράσεις εκείνες των προφητών μέσα από τα διηγούμενα γεγονότα της γεννήσεως του Χριστού και να τονισθεί για μια ακόμη φορά και μέσα από αυτές τις αναφορές στον προφητικό λόγο της Παλαιάς Διαθήκης ότι η πίστη μας είναι εξ αποκαλύψεως πίστη. Άρα και τα δύο κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης έχουν άρρηκτη σχέση και σύνδεση μεταξύ τους και το ένα βοηθά στην ερμήνευση του άλλου, στην κατανόησή του και κυρίως στη στέριωση της πίστεώς μας, ότι το πρόσωπο του Κυρίου ο αναμενόμενος Μεσσίας δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο, αλλά είναι ο ενσαρκωμένος μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού.
Πατερικά κείμενα «Μία τρίτη μεγάλη ομάδα, πλούσια, γλαφυρή, παραστατική κειμένων που αναφέρεται στη γέννηση του Χριστού δεν μπορεί παρά να είναι, και είναι, τα θεολογικά, δογματικά και ερμηνευτικά κείμενα των μεγάλων πατέρων της εκκλησίας. Για τη γέννηση του Χριστού, για την ενσάρκωση και ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού έχουν γράψει σχεδόν όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας. Κορυφαία κείμενα όμως που αναφέρονται στη γέννηση του Χριστού είναι του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Μεγάλου Αθανασίου, ο περίφημος και πασίγνωστος λόγος περί της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου, επίσης οι θεολογικοί λόγοι στη γέννηση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Γρηγορίου του Νύσσης, του Ιωάννου του Χρυσοστόμου και βεβαίως του Ιωάννου του Δαμασκηνού. Είναι χαρακτηριστικά εκείνα τα αποσπάσματα που αναφέρει ο Μέγας Αθανάσιος στο λόγο του περί ενανθρωπίσεως. Η πρώτη και κορυφαία φράση την οποία χρησιμοποιεί και η οποία διαπερνά την ύπαρξη του ανθρώπου, όταν τη διαβάζουμε, είναι αυτή που λέει ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος, έλαβε μορφή δούλου και φόρεσε την ανθρώπινη σάρκα ως ένδυμα, για να καταστήσει τον άνθρωπο «κατά χάριν θεό». Επίσης γίνεται αναφορά στον Ιερό Χρυσόστομο με πολύ όμορφο τρόπο στη γέννηση του Κυρίου, όπου αναφέρεται ότι αυτός που είναι πλούσιος κατά τη θεότητα καταδέχεται να γίνει φτωχός φορώντας την ανθρώπινη φύση και τον φτωχό άνθρωπο λόγω της φθοράς και του θανάτου να τον πλουτίσει και να τον μεταμορφώσει καθώς φορά και καταδέχεται να ενδυθεί το ανθρώπινο φθαρτό σάρκινο ένδυμα.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει ότι δεν γέννησε η Θεοτόκος Παρθένος ένα ψιλό άνθρωπο, δηλαδή ένα κατά φαντασία άνθρωπο, έναν αχυράνθρωπο, αλλά γέννησε ένα τέλειο και αληθινό θεό, ο οποίος από τα σπλάχνα της και την κοιλία της έλαβε την ανθρώπινη φύση και υπόστασή του. «Ο αχώρητος» λέει ο Ιερός Δαμασκηνός, που δεν τον χωρά η ανθρώπινη λογική και τα ανθρώπινα λογικά κατασκευάσματα, έρχεται και καταδέχεται αν και αχώρητος να φορέσει και να ενσαρκωθεί στην ανθρώπινη ύπαρξη «εν πνεύματι αγίω δια της Υπεραγίας Θεοτόκου».
Πόσο όμορφα και άλλοι πατέρες αναφέρουν και λένε ότι ο αχώρητος υιός χωρεί μέσα στην αγεώργητη και παρθενική χώρα, δηλαδή στη μήτρα της κυρίας Παρθένου και λαμβάνει από τα πάναγνα αίματά της την ανθρώπινη φύση. Το χωρίο το οποίο συγκλονίζει πραγματικά είναι του Μεγάλου Αθανασίου που λέει: Τόσο πολύ άπλωσε σε ολόκληρη την κτίση ο Υιός και Λόγος του Θεού τον εαυτό του, ώστε με την ενανθρώπισή του και πλήρωσε και γέμισε δηλαδή με ελπίδα τα ουράνια, τα επίγεια ακόμη και τα καταχθόνια. Παντού το γεγονός της ενανθρωπίσεώς του και της ενσαρκώσεώς του αποδεικνύει και γεμίζει τα Σύμπαντα με την περί θεού γνώση, η οποία γίνεται αντιληπτή, καθώς ο υιός εμφανίζεται ενσαρκωμένος και αποτελεί την ορατή και απτή εικόνα του μέχρι τότε αγνώστου πατρός. Όλα αυτά τα χωρία τα οποία προέρχονται από τα κείμενα των πατέρων της Εκκλησίας, από τα θεολογικά και μεστά κείμενα των μεγάλων θεολόγων της εκκλησίας μας, αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά ότι ο θεολογικός λόγος για τη γέννηση των Χριστουγέννων είναι επίκαιρος, μόνιμος, ακατάλυτος και πάντοτε σύγχρονος, γιατί πράγματι ο πλούσιος κατά τη θεότητα Χριστός όντως γίνεται φτωχός από τη στιγμή που φορά την φθαρτή ανθρώπινη φύση και καθιστά τον άνθρωπο πλούσιο σε μήνυμα ελπίδος και μετά θανάτου ζωής και τον καθιστά όπως βροντοφωνάζει τις ημέρες αυτές ο Μέγας Αθανάσιος «κατά χάριν θεό».
Α.Π.
Πηγή : www.paratiritis-news.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου