"Εκτροπές εκκλησιολογικής απόψεως" -ωμός φασισμός- που υπηρέτησε ο Ζηζιούλας!
Ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερα κείμενα ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ τῆς Συνόδου, ἔχει γράψει ὁ μεγάλος αἱρετικὸς μητροπ. Περγάμου! Πιὸ καταλυτική κριτικὴ καὶ πιὸ χειροπιαστὴ ἀπόδειξη γιὰ
τὴν ἀντιδημοκρατική, ἀντι-συνοδικὴ τακτική (δηλαδὴ τὸν ὠμὸ φασισμό) ποὺ λειτούργησε
στὴν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἀπὸ τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα
τοῦ μέντορα καὶ θεωρητικοῦ τῆς Συνόδου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα. Τὸ συναντήσαμε στὴν προηγουμένη ἀνάρτηση (ἐδῶ).
«Δὲν μποροῦμε ὅμως νὰ μὴ μνημονεύσουμε τὸ σοβαρὸ ἐκκλησιολογικὸ ζήτημα ποὺ
ἐγείρεται, κατὰ τὸν Μητροπολίτη
Περγάμου Ἰωάννη (Ζηζιούλα), ἀπὸ τὴν μὴ συμμετοχὴ ὅλων τῶν ἐπισκόπων. Γράφει ὁ Μητροπολίτης Περγάμου:
“Ἡ Σύνοδος, λοιπόν, δὲν εἶναι ἕνας
θεσμὸς ὑπεράνω τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἕνας θεσμὸς ποὺ ἐκφράζει τὴν
ἑνότητα, τὴν σύμπτωση, τὴν συναίνεση καὶ ἀμοιβαιότητα τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν.
Κάτι τέτοιο δομικὰ καὶ ὀργανωτικὰ ἐξασφαλίζεται μὲ τὸ νὰ μετέχουν αὐτοδικαίως στὶς Συνόδους ὅλοι οἱ
ἐπίσκοποι…
Γι’
αὐτὸ εἶναι ἐκτροπές, ἀπὸ ἐκκλησιολογικῆς ἀπόψεως,
ὅλες οἱ μορφὲς τῶν Συνόδων οἱ ὁποῖες –
ἐκτὸς ἂν ἔχουν ἀναπόφευκτο λόγο ἱστορικῆς ἀνάγκης – ἀποκλείουν
ὁρισμένους ἐπισκόπους ἀπὸ τὴ συμμετοχὴ στὴ Σύνοδο. Ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν διάφορες τέτοιες ἀδικαιολόγητες ἐκκλησιολογικὰ ἀποκλίσεις…
Ὅταν ὅμως μπορεῖ ἡ Σύνοδος νὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ ὅλους, τὸ νὰ ἐπιλέγεις ὁρισμένους
καὶ νὰ τοὺς καθιστᾶς ἐξουσιαστὲς
πάνω στοὺς ὑπολοίπους ἐπισκόπους διαβρώνει ἐπικίνδυνα τὰ θεμέλια της
Ἐκκλησιολογίας καὶ δημιουργεῖ ἀνωμαλίες καὶ ἐκτροπές… Ἡ ἰδεώδης κατάσταση εἶναι
ἡ σύναξη ὅλων τῶν ἐπισκόπων”».Ζηζιούλα Ἰ., Θέματα Ἐκκλησιολογίας, Πανεπιστημιακὲς παραδόσεις, Θεσσαλονίκη 1991, σ. 71-73.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Διαβάζουμε: "Ἡ ἰδεώδης κατάστασις εἶναι ἡ σύναξις ὅλων τῶν ἐπισκόπων"!
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Συμμετοχὴ μόνον Ἐπισκόπων;
Βεβαίως καὶ θὰ ἦτο καλυτέρα κατάστασις ἀπὸ τὴν τῆς Κολυμβαρίου ἀταξίας καὶ πλησίον τῆς ἰδεώδους ἐὰν ἰσχυε τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τὰ Ἐκκλησιαστικά. Ἀλλὰ, μὲ τὴν ἀντικανονικὴ(*) καὶ ἀντιευαγγελικὴ ὑποχρεωτικὴ ἀγαμία τῶν Ἐπισκόπων ποὺ ἰσχύει πλέον ὡς ἐκτροπὴ ἐκ τῆς ἱερᾶς παραδόσεως ὅπως αὐτὴ κατεγράφη στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ στὴν Ἐκκλησιατικὴ Ἱστορία, πρεσβύτεροι ἔγγαμοι καθ'ὅλα ἄξιοι καῖ ἱκανοὶ γιὰ Ἐπισκοπεία καταδικάζονται νὰ μὴν δύνανται νὰ προαχθοῦν εἰς Ἐπισκοπικὰ ἀξιώματα, καίτοι πολλάκις ἀξιώτεροι ἀγἀμων μειρακίων ποὺ, λόγῳ τῆς ἀγαμίας των, τοὺς ὑπερσκελίζουν καὶ καθίστανται ... ποιμένες των!!!. Καὶ καταδικάζονται νὰ μὴ συμμετέχουν σὲ Σύνοδο Ἐπισκόπων! Τὸ ἰδεῶδες συνεπῶς ὅσον καὶ ἐφ' ὅσον ἰσχύει ἡ ἀντικανονικὴ (*) καὶ ἀντιευαγγελικὴ ὑποχρεωτικὴ ἀγαμία τῶν ἐπισκόπων, θὰ ἦτο σὲ Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδο καὶ ἡ ἀντιπροσωπευτικὴ συμμετοχὴ ἐκλεκτῶν ἐγγάμων πολυτέκνων οἰκογενειαρχῶν πρεσβυτέρων, καὶ ἀρχιμανδριτῶν καὶ ἁγίων λαϊκῶν ἀγάμων καὶ ἐγγἀμων (ἐγκρίτων ἀδελφῶν ἐκ τοῦ ποιμνίου, θεολόγων, ἑρμηνευτῶν τῶν Γραφῶν, πιστῶν) ὅπως άκριβῶς παρεδόθη ἡμῖν ἐκ τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πράξεων. Ἐξ ἄλλου εἶναι κοινὸς τόπος ὅτι λαϊκοὶ θεολόγοι συμβουλεύουν καὶ ἐπισκόπους στὰ Δογματικά, τοὺς γράφουν κείμενα κ.ἄ.
β) Εἴμεθα δυό, εἴμεθα τρεῖς!
Βέβαια, ὅπου δύο καὶ τρεῖς συνηγμένοι στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου παρίσταται καὶ ὁ Κύριος ἐν μέσω ἐκείνων, αὐτὸ ὅμως δέν πρέπει νὰ ἀποτελῇ δικαιολογία γιὰ τὴν ἐλλιπῆ ἀντιπροσωπευτικότητα στὴν ψευδοσύνοδον τοῦ Κολυμβαρίου ὅπου κατὰ ἀνεπιβεβαίωτους ψιθύρους σὲ ἐκδήλωσι ἀναψυχῆς τῶν συμμετεχόντων ποὺ, φαίνεται, ἔπληττον καὶ εἶχαν ἀνάγκη ἀκουσμάτων ἀθέων συνθετῶν, παρουσιάστηκε κοσμικὴ συναυλία ἔνθα πιθανῶς ἠκούσθη τὸ γνωστὸ τραγούδι "εἴμαστε δυὸ εἴμαστε τρεῖς". Ἡ συμμετοχὴ γυναικῶν στὴν ψευδοσύνοδον δὲν ἐξισσορροπεῖ τὴν ἀπουσία ἐπισκόπων καὶ Ἐκκλησιῶν, ἀπεναντίας λόγῳ συμμετοχῆς γυναικῶν ἀκυρώνει πᾶσαν ὑποψίαν ἐγκυρότητος τῆς ψευδοσυνόδου ἥτις "ἀπέθανε καὶ ἐτάφη" στὴ συνείδησι τῶν συνειδητῶν πιστῶν ἀπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης καὶ ἀσφαλῶς αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ τύχη της στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία.
(*) Κατὰ γνώμη ἐπαϊόντων τὴν ὁποία διετύπωσε καὶ ὁ Μ.Φώτιος ὡς αὐτονόητη, κάθε άπόφασις Συνόδου, τοπικῆς, μεγάλης ἢ οἰκουμενικῆς καὶ κάθε κείμενο τὸ ὁποῖο τυχὸν ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, ἔκρινε ἑαυτὸ ἀπόβλητο. Δὲν εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ τήρησίς του ὑπὸ τῶν πιστῶν (π.χ. δὲν εἶναι ὑποχρεωτικὸ νὰ ὀρκιζόμεθα οὔτε νὰ παντρευόμαστε τρεῖς φορὲς ἐστω κι' ἂν ἡ Ἐκκλησία ἐν Συνόδω καὶ κανόναις άποδέχεται ὀρκον, διαζύγια κ.ἄ.). Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ ἀναιρέσῃ ἄνευ ἀποφάσεως Οἰκουμενικῆς Συνόδου τὸν προβληματικὸν ἢ γιὰ λόγους οἰκονομίας σὲ συγκεκριμένες συνθῆκες δημιουργηθέντα ἀντιευαγγελικὸ κανόνα ἢ ἀπόφασι, ἀρκεῖ μιὰ τεκμηριωμένη ἀπόφασις Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας. Αυτὸ ἔλειπε νὰ ἀπαιτοῦν κάποιοι ἀπόφασι Οἰκ. Συνόδου γιὰ ... τὴν τήρησι τῆς Καινῆς Διαθήκης!