Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Αδιανόητη Οικουμενιστική δεσποτικὴ μπόχα!

Αδιανόητη Οικουμενιστική 

 

δεσποτικὴ μπόχα!



 
 
Μιὰ ἐπιστολὴ τοῦ μητροπολίτη Ἀργολίδος πρὸς τὸν ἱστολόγο κ. Τελεβάντο ἀποκαλύπτει ὅλο τὸ βάθος καὶ ὅλο τὸ μῆκος τῆς σαπίλας ποὺ ἔχει ἐπιφέρει ὁ Οἰκουμενισμὸς στοὺς Ὀρθοδόξους καὶ δὴ στοὺς Ἐπισκόπους. Γιὰ ὅποιον διαβάσει τὸ ἄρθρο, θὰ μείνει ἔκπληκτος ἀπὸ τὴν ἀνεπανόρθωτη ζημιὰ ποὺ ἔχει κάνει ὁ Οἰκουμενισμός. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἐπιλογὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ὁ καθοδηγὸς ψυχῶν (ποὺ θεωρήθηκε ἀπὸ κάποιους, ἐπειδὴ ἀσχολήθηκε μὲ τὸν ἅγιο Λουκᾶ τὸν ἰατρό, ὡς παραδοσιακός), παρουσιάζει διαγραμματικὰ στὴν ἀπάντησή του αὐτή, τὴν ἀποκρουστικὴ ἀκτινογραφία ἑνὸς Οἰκουμενιστῆ Ἐπισκόπου.
 
 
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὅπως καταδεικνύουν οἱ ἀνώτατοι θεσμικοὶ λειτουργοί της (καὶ ὁ Ἀργολίδος) «ἑάλω». Γι’ αὐτὸ κι ἐμεῖς ἀσχολούμαστε στὶς ἀναρτήσεις μας κυρίως μὲ αὐτοὺς τοὺς ψευδεπισκόπους, ποὺ παρουσιάζουν καὶ συνιστοῦν στοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς ὡς ψυχοφελὲς ἀνάγνωσμα (ἄκουσον, ἄκουσον!) τὰ βιβλία τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα Φραγκίσκου!
 
 
Δυστυχῶς, αὐτοὶ οἱ Δεσποτάδες εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ κακοῦ. «Ποιμένες διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνα μου» εἶπε ὁ Κύριος! Εἶναι δὲ γνωστὸ τὸ προφητευμένο ὅτι στὰ ἔσχατα οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν χειρότεροι ὅλων. Καὶ στὴν περίπτωση τῶν οἰκουμενιζόντων ἢ ἐν σιωπῇ ἀνεχομένων τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους, αὐτὸ καταφαίνεται ἐναργῶς. Πῶς νὰ ἀποδώσει κανεὶς εὐθύνες στὸν λαὸ ποὺ ἔχει τέτοιους ποιμένες;
 
 
Μ’ αὐτὸ δὲν ἀμνηστεύονται καὶ οἱ εὐθύνες τοῦ λαοῦ (ὁ Θεὸς γνωρίζει τὶς εὐθύνες καθενός), ἀλλὰ οἱ κύριοι ὑπεύθυνοι εἶναι οἱ Ποιμένες, ποὺ ἄφησαν τὸ λαὸ στὰ χέρια τοῦ κάθε αἱρετικοῦ λυκοποιμένος Πατριάρχου καὶ Ἐπισκόπου.
 
 
Ὅσοι παρακολουθοῦν τὰ ἀναρτώμενα στὰ ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἱστολόγια ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ δικαιολογίες τοῦ Μητροπολίτη Ἀργολίδος εἶναι σαθρὲς καὶ ψευδεῖς· ὅτι χρησιμοποιοῦν μιὰ φτιασιδομένη ἀλήθεια ὡς ἐπικάλυμμα τοῦ ψεύδους καὶ τῆς διαστροφῆς· ὅτι ἀποτελοῦν τὸ «ἀκριβὲς ἀντίγραφο» καὶ ὑπόδειγμα τοῦ Οἰκουμενιστῆ Ἐπισκόπου!
 
 
Ἑνὸς Ἐπισκόπου, ποὺ κατὰ λάθος μάλιστα, τὰ ἔβαλε μὲ ἕνα σιγονταρο-Οἰκουμενιστὴ ἱστολόγο!!! Ἑνὸς Ἐπισκόπου ποὺ τὸ καθῆκον κάθε πιστοῦ νὰ ὑπερασπίζεται τὴν ὀρθόδοξη Πίστη, τὸ εἰρωνεύεται ἀνόητα, ὀνομάζοντάς το ...«ὀρθοδοξόμετρο»! Ἑνὸς Ἐπισκόπου πού, ἀντὶ νὰ ντρέπεται γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ποίμνιό του (ὅπως ὁμολογεῖ) ἀγνοεῖ παντελῶς τὴν ὕπαρξη τῆς Παναιρέσεως τῆς ἐποχῆς μας, ἐπιδίδεται σὲ μαῦρο χιοῦμορ, πληροφορώντας ὅτι ὁ λαὸς μπερδεύει τὸν «οἰκουμενισμὸ» μὲ τὸν «κομμουνισμό»!!! Ἑνὸς Ἐπισκόπου ποὺ θεωρεῖ τὴν αἵρεση ὡς τὸ μικρότερο πρόβλημα σήμερα, μὲ τὸ ὁποῖο δὲν ἀξίζει νὰ ἀσχολεῖται κανείς! Τολμᾶ μάλιστα νὰ γράψει, ὁ ἄσχετος ψευδοποιμένας κ. Νεκτάριος Ἀντωνόπουλος, ὅτι ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ «κανείς δὲν κινδυνεύει, οὔτε τὸ θέμα αὐτὸ ἀγγίζει κανένα»!
 
 
Μήπως σοῦ ταιριάζει, κ. Νεκτάριε, τὸ ἁγιογραφικό: «τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν,  θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται»; (Α΄ Τιμοθ. 1, 6-7).
 
 
Κανείς, κ. Νεκτάριε, δὲν εἶπε νὰ ἀφήσεις τὶς ἄλλες ποιμαντικὲς σου καὶ λειτουργικὲς δραστηριότητες καὶ νὰ ἀσχολεῖσαι μόνο μὲ τὸν Οἰκουμενισμό. «Κακεῖνο ἔδει ποιῆσαι», ἀλλ’ ὅμως «μὴ ἀφιέναι» τὸ πρώτιστο, τὸ κακὸ τῆς Παν-αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ γκρεμίζει ἐκ βάθρων τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ Ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ μεταποιεῖ σὲ Βατικάνειο, καὶ τὸ ὁποῖο συναντᾶμαι πίσω ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα σύγχρονα προβλήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς.
 
 
Ἔχουμε πολλάκις ἀσχοληθεῖ μὲ τὶς ἐπὶ μέρους δικαιολογίες τοῦ Δεσπότη, ποὺ ὄζουν Βατικάνειας καὶ Οἰκουμενιστικῆς δυσσωδίας. Ἐξ ἄλλου ὁ παραλήπτης τῆς ἀπαντήσεώς του, ἔχει τὸν πρῶτο λόγο.
 
 
Ἐπισημαίνουμε, ὅμως, κι ἐμεῖς ἀπὸ μέρους μας ἄλλη μιὰ φορά, τὴν ἐκμετάλλευση καὶ τὴν διαστροφὴ τοῦ φρονήματος τῶν Ἁγίων, ὅπως τοῦ ἁγίου Παϊσίου καὶ τοῦ Ἄτλαντος τῆς Ὀρθοδοξίας ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ ἀπὸ τὸν ἐν λόγῳ Δεσπότη.
 
 
Δὲν θὰ ἀπαντήσουμε ἀναλυτικὰ στὶς καμουφλαρισμένες μὲ ἁγιολογικὰ κείμενα ἀστοχίες του. Θὰ ἀρκεστοῦμε μόνο −σὲ κάποια ἑπόμενη ἀνάρτησή μας−, νὰ παρουσιάσουμε ἀπὸ τὶς μελέτες τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ τὴν πραγματικὴ στάση τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, ποὺ μὲ τὸ θράσσος χιλίων «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ» διαστρέφει ὁ κ. Νεκτάριος Ἀντωνόπουλος, καὶ τότε θὰ πρέπει ὁ Δεσπότης τῆς Ἀργολίδος νὰ πάει νὰ κρυφτεῖ, ἂν τοῦ ἀπομένει ἀκόμα κάποια ἔστω ἀνθρώπινη κι ὄχι ἀπλῶς Ἐπισκοπικὴ ἐντιμότητα!
Π.Σ.
Τό ἄρθρο τοῦ μητροπολίτη Ἀργολίδος:



† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ Ν Ε Κ Τ Α Ρ Ι Ο Σ 
Ναύπλιο 19 Ἰανουαρίου 2015 
τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ 
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΔΙΑΒΙΟΥΝΤΑ 
κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟ 
Κύριε Τελεβάντε, 
Δὲν σᾶς ἀποκαλῶ «ἀγαπητό», ὄχι ἐπειδή δὲν τὸ θέλω, ἀλλά μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴ σᾶς προσβάλλω καὶ σᾶς ἐκθέσω σὲ ὅλους ὅσους σᾶς θεωροῦν «θεματοφύλακα» καὶ διαδικτυακό ὑπερασπιστή τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ θεωρηθεῖ ὅτι ἔχετε ἐπικοινωνία μ᾿ ἕναν "λατινόφρονα„ καὶ "οἰκουμενιστή„ ἐπίσκοπο. Δὲν σᾶς γνωρίζω προσωπικά. Γνωρίζω ὅμως ὅτι εἴστε χειριστής τοῦ διαδικτύου καὶ εἰδικός στὸ νὰ ἀνακαλύπτετε παντοῦ ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας, ψάχνοντας ἀκόμη καὶ κάτω ἀπό τὶς πέτρες. Ἡ C.I.A., ἡ K.G.B. καὶ ἡ ἀλήστου μνήμης ΕΣΑ, ἀλλά καὶ ὅλες οἱ παρόμοιες ὑπηρεσίες, εἶμαι σίγουρος ὅτι στὸ πρόσωπό σας θὰ ἔβρισκαν τὸν τέλειο πράκτορα. 
Ὁμολογῶ ὅτι εἶμαι ἀρκετά ὀπισθοδρομικός. Δὲν ἀσχολοῦμαι καθόλου οὔτε μὲ τοὺς Η/Υ, οὔτε
μὲ τὴν τηλεόραση, δὲν ἀμφισβητῶ τὴ χρησιμότητά τους. Θεωρῶ ὁ χρόνος μας εἶναι λίγος, ἔχουμε νὰ κάνουμε τόσα πράγματα, ποὺ τὸ 24ωρο εἶναι πολύ λίγο. Δὲν ὑπάρχει χρόνος γιὰ χάσιμο, οὔτε γιὰ ἐξάρτηση ἀπό τὰ σύγχρονα αὐτά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Ὅσο καὶ νὰ μὴν τὸ πιστεύετε δὲν ξέρω οὔτε πιο κουμπί πατᾶνε γιὰ νὰ ἀνοίξει ὀ Η/Υ. Γι᾿ αὐτό συγχωρέστε με ποὺ δὲν παρακολουθῶ τὶς ὅποιες καταγγελίες σας. Κάποιοι φίλοι μόνο, μοῦ στέλνουν κατά καιρούς τὰ "βαθυστόχαστα„ κείμενά σας, συνοδευμένα μὲ σκωπτικά σχόλια ... Ἔτσι λοιπόν μαθαίνω γιὰ τὶς ἀπαξιωτικές κρίσεις σας καὶ τὶς ἀπειλές σας πρὸς τὸ πρόσωπό μου. 
ναρωτιέμαι: τόσους νθρώπους γνωρίσατε στ ζωή σας, δν βρέθηκε κάποιος ν σς μιλήσει δελφικά, ν σς πε κάτι, ν σς προβληματίσει; Δν βρέθηκε κάποιος ν σς πε τν λήθεια, τι δηλαδή κάτι δν πάει καλά! τι χετε πάρει ναν λισθηρό κα πλανεμένο δρόμο, ποίος κανείς δν ξέρει πο θ σς δηγήσει; Λέτε ὅλοι αὐτοί οἱ ἄνθρωποι νὰ βρίσκονται σὲ πλάνη καὶ μόνον ἐσεῖς νὰ κατέχετε τὴν ἀλήθεια; Κατηγορεῖτε τὸν πάπα γιὰ τὸ ἀλάθητο. Μὰ δὲν ἔχετε καταλάβει ὅτι ἔχετε αὐτοανακηρυχθεῖ μόνος σας "πάπας″, χειρότερος ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλον πάπα; Ἀλήθεια, μόνον ἐσεῖς κατέχετε τὴν ἀλήθεια καὶ κανείς ἄλλος; Ὅλοι οἱ ἄλλοι πατριάρχες, ἐπίσκοποι, ἱερεῖς, θεολόγοι, σύνοδοι βρίσκονται σὲ πλάνη καὶ μόνον ἐσεῖς ὀρθοτομεῖτε τὸν λόγον τῆς ἀληθείας; Ἐσεῖς μόνον ἔχετε τὸ χάρισμα τῆς θεολογίας, καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι ὡς "μιασμένοι" ἀπό τὸ "μίασμα" τοῦ "οἰκουμενισμοῦ", δὲν πρέπει νὰ ἔχουν λόγο γιὰ κανένα θέμα; Μὲ ἄλλα λόγια σὲ τὶ διαφέρετε ἀπό τὸ πάπα, ποὺ τόσο πολύ κατηγορεῖτε; 
 
 
χοντες μέσα σας πορρίψει κα καταδικάσει λους τος λλους ετε κληρικούς ετε λαϊκούς, δ φοβάστε μήπως προσευχή το Φαρισαίου ταιριάζει πόλυτα, μ κάποιες βέβαια, παραλλαγές; «Ὁ Θεός εὐχαριστῶ σοι, ὅτι οὐκ εἰμί ὥσπερ οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων, οἰκουμενιστές, λατινόφρονες, νεορθόδοξοι, νεοπατερικοί, ἀνανεωτές, βαρλααμιστές καὶ ἄλλα ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός». 
Σκέφτομαι τι στν μερική που ζετε, σ μία χώρα πο φημίζεται γι τς νέες φευρέσεις κα νακαλύψεις, νακαλύψατε κα σες τ «ρθοδοξόμετρο», ἕνα ἀλάθητο φαίνεται μηχάνημα γιὰ νὰ μπορεῖτε νὰ μετρᾶτε τὴν ὀρθοδοξία τῶν ἄλλων! Ὅλους τοὺς βρίσκετε λειψούς στὴν Ὀρθόδοξη πίστη. Κανένας δὲν ξεφεύγει ἀπ᾿ τὸ ὀρθοδοξόμετρό σας. Εἶμαι σίγουρος πὼς ἤδη ἔχετε πάρει τὴ θέση τοῦ Δίκαιου Κριτή καὶ ἔχετε καταδικάσει ὅλους ἐμᾶς στὸ αἰώνιο πῦρ τῆς κόλασης. Ἡ πύλη τοῦ παραδείσου εἶναι μόνο γιὰ σᾶς ἀνοιχτή. Ζῆστε αὐτό τὸν παράδεισο μόνος σας καὶ ἀφῆστε ὅλους ἐμᾶς στὴν κόλαση. Ὅμως νὰ ξέρετε ἡ μοναξιά εἶναι ἡ χειρότερη κόλαση! 
Ἀλήθεια, ἔχετε διαβάσει στὸν Εὐεργετινό τὴν ΜΘ΄ ὑπόθεση τοῦ πρώτου τόμου καὶ τὶς Α΄ Β΄ ὑποθέσεις τοῦ τρίτου τόμου, γιὰ νὰ δεῖτε τὶ σημαίνει κατάκριση καὶ καταλαλιά καὶ τὶ ἐπιπτώσεις ἔχουν στὴν πνευματική ζωή; Κι ἐπειδή ἀρέσκεστε στὴ λέξη ἀντίχριστος, ἔχετε διαβάσει τὸ φοβερό λόγο τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτη; «'Εκεῖνος ποὺ κρίνει πρὶν ἀπό τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὁ ἀντίχριστος, γιατί ἁρπάζει τὸ ἀξίωμα τοῦ Χριστοῦ»! 
Μιλᾶτε γιὰ τοὺς ἄλλους εἴτε ὀρθόδοξους, εἴτε ρωμαιοκαθολικούς, εἴτε προτεστάντες, σὰν νὰ εἶναι σκουπίδια, μὲ τὴν καρδιά σας νὰ βγάζει χολή καὶ μίσος. Παντού βλέπετε ἐχθρούς, ἀντίπαλους, ἀνταγωνιστές! Ἔλεος κύριε Τελεβάντε! Ξεχάσατε λοιπόν τὴ λέξη ἀγάπη; Ἔχει χαθεῖ ἀπό τὸ λεξιλόγιό σας. Διαβᾶστε τὶ λέει ὁ Ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς: 
« ληθινή γάπη κανένα δν μισε, κανένα δν μπαίζει, κανένα δν κατακρίνει, κανένα δν στενοχωρε, κανένα δν βδελύσσεται, οτε πιστό οτε πιστο οτε ξένο οτε μαρτωλό οτε πόρνο οτε κάθαρτο. ντίθετα περισσότερο γαπ τος μαρτωλούς κα τος σθενες κα τος μελες. Γι᾿ ατούς πον κα πενθε κα κλαίει. Περισσότερο συμπάσχει μ τος κακούς κα τος μαρτωλούς παρά μ τος καλούς. τσι μιμεται τν Χριστό, ποος τος μαρτωλούς κάλεσε σ μετάνοια τρώγοντας κα πίνοντας μαζί τους. 
Γι᾿ ατό, δείχνοντας ποι εναι ληθινή γάπη, δίδαξε λέγοντας:«Γίνεσθε γαθοί κα οκτίρμονες ς πατήρ μν οράνιος» (Λουκ. στ΄36). κενος βρέχει κα γι τος πονηρούς κα γι τος γαθούς, νατέλλει τν λιο κα γι τος δικαίους κα γι τος δίκους. τσι κα ποιος χει ληθινή γάπη λους τος γαπ, λους τος λεε, γι λους προσεύχεται». 
Δεῖτε ἀκόμη τὶ λέει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος: 
"Κα τ στί καρδία λεήμων; Κασις καρδίας πέρ πάσης τς κτίσεως, πέρ τν νθρώπων κα τν ρνέων κα τν ζώων κα τν δαιμόνων κα πέρ παντός κτίσματος. Κα κ τς μνήμης ατν κα τς θεωρίας ατν ρέουσιν ο φθαλμοί ατο δάκρυα. κ τς πολλς κα σφοδρς λεημοσύνης τς συνεχούσης τν καρδίαν κα κ τς πολλς καρτερίας σμικρύνεται καρδία ατο κα ο δύναται βαστάξαι κοσαι δεν βλάβην τινά, λύπην μικράν ν τ κτίσει γινομένην. Κα δι τοτο κα πέρ τν λόγων κα πέρ τν χθρν τς ληθείας κα πέρ τν βλαπτόντων ατόν ν πάσ ρα εχήν μετά δακρύων προσφέρει, το φυλαχθναι ατούς κα λασθναι ατος· μοίως κα πέρ τς φύσεως τν ρπετν κ τς πολλς ατο λεημοσύνης τς κινουμένης ν τ καρδί ατο μέτρως καθ᾿ μοιότητα το Θεο„ 
Ἄς ἔλθω καὶ στὰ θέματα ποὺ μὲ ἀφοροῦν. 
Γράφετε στ στολόγιό σας: «τν εχα πάρει χαμπάρι πό τν ρχή τν Σεβασμιώτατο ργολίδος ...» λήθεια πότε μ γνωρίσατε κύριε Τελεβάντε; Μ χετε δε στω κα μία φορά στ ζωή σας; χετε μιλήσει ποτέ μαζί μου; Μήπως εἴμαστε συμμαθητές ἀπό τὸ σχολεῖο καὶ δὲν τὸ θυμᾶμαι; Μήπως πηγαίναμε μαζί σε κάποιο φροντιστήριο; Μήπως εἴμαστε συμφοιτητές στὸ Πανεπιστήμιο; Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι δὲν δᾶς ἔχω δεῖ κατά πρόσωπο οὔτε μία φορά. Πῶς λοιπόν «μὲ πήρατε χαμπάρι»; Μήπως ἀπ᾿ τὰ βιβλία μου; Βρήκατε κάτι ἀντορθόδοξο στὶς σελίδες ποὺ ἔχω γράψει; Ἤ μήπως ἔχετε τὸ προορατικό, διορατικό, χαφιέδικο ἤ ἄλλο χάρισμα ποὺ δὲν τὸ γνωρίζω; Ρωτᾶτε ἀκόμη: «Τὸν ἔχετε δεῖ νὰ μιλήσει ποτέ γιὰ θέματα πίστεως;»Ἧλθατε ποτέ στὴν Ἀργολίδα κύριε Τελεβάντε; Καὶ ἄν ἤρθατε δὲν μὲ ἀκούσατε ποτέ νὰ κηρύττω; Σᾶς πληροφορῶ λοιπόν ὅτι κατά μέσον ὄρο κηρύττω 6-7 φορές τὴν ἑβδομάδα. Μὲ τὶς φτωχές μου δυνάμεις κατηχῶ τὸ ποίμνιο ποὺ μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός. Καὶ τὰ κηρύγματά μου εἶναι κυρίως χριστοκεντρικά καὶ ἀφοροῦν τὴν πνευματική ζωή. Ἀνάλογα μὲ τὶς πνευματικές ἀνάγκες καὶ ἐλλείψεις τοῦ λαοῦ, σ᾿ αὐτά ἀνταποκρίνομαι. 
Τὸ ξέρω, ἐσεῖς θὰ θέλατε σὲ ὅλα τὰ κηρύγματα νὰ κατακεραυνώνω τὸν πάπα καὶ τὸν οἰκουμενισμό. Ὅμως σᾶς ἐρωτῶ καὶ πάλι: Αὐτά εἶναι τὰ θέματα ποὺ ἀπασχολοῦν τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ; Πέστε μου εἰλικρινά, πιστεύετε ὅτι τὸ μεγάλο ποιμαντικό πρόβλημα καὶ ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος στὴν Ἀργολίδα, ἀλλά καὶ σ᾿ ὅλη τὴν Ἑλλάδα εἶναι ὁ πάπας; Κινδυνεύει κανείς νὰ προσυλητιστεῖ στὸν παπισμό; Ἀκούσατε ἐσεῖς κανένα ὀρθόδοξο χριστιανό νὰ ἀσπάστηκε τὸν παπισμό; Ὄχι κύριε Τελεβάντε. Ἄλλα εἶναι τὰ ποιμαντικά προβλήματα ποὺ μὲ ἀπασχολοῦν ὡς ἐπίσκοπο. Οἱ ἄνθρωποι στὴ μεγάλη τους πλειοψηφία εἶναι ἀκατήχητοι, δὲν ξέρουν καλά-καλά νὰ κάνουν τὸ σταυρό τους. Κατακλύζονται ἀπό δεισιδαιμονίες καὶ προλήψεις, καὶ στὰ δύσκολα προβλήματά τους τρέχουν στοὺς μάγους καὶ στοὺς ἀστρολόγους. Ὁ τρόπος ποὺ ζοῦν δυστυχῶς εἶναι πιὸ πολύ παγανιστικός παρά χριστιανικός. Λὲς καὶ βρίσκονται οἱ περισσότεροι στὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχή. (Γιὰ σᾶς βέβαια ὅλοι αὐτοί ἀφοῦ βαπτιστοῦν ὀρθόδοξοι χριστιανοί εἶναι καὶ οὐσιαστικά ὀρθόδοξοι). Ἀφήνω τὶς ἀνατολικές θρησκεῖες ποὺ κάνουν θραύση, τοὺς χιλιαστές, τὰ ναρκωτικά, τὸν ἀλκοολισμό ποὺ καταστρέφουν γενιές νέων παιδιῶν. Ὑπάρχουν τόσα σοβαρά ποιμαντικά προβλήματα ποὺ δὲν περιγράφονται καὶ ποὺ θέλουν ἄμεση ἀντιμετώπιση καὶ σεῖς μὲ συμβουλεύετε νὰ ἀσχοληθῶ μὲ θέματα ἀπό τὰ ὁποία κανείς δὲ κινδυνεύει, οὔτε ἀγγίζουν κανένα. 
Θυμᾶμαι, ἤμουν νέος φοιτητής στὴ δεκαετία τοῦ ᾿70, ὅταν ὁ οἰκουμενισμός βρισκόταν σὲ ἔξαρση καὶ κάποιοι θὰ ἔπρεπε νὰ ἀναλάβουν τὴν εὐθύνη τοῦ ἀντιοικουμενισμοῦ. Κάποιος εὐλαβής ἐπίσκοπος, ἀλλά μᾶλλον ἐκτός πραγματικότητος, ἀνέλαβε τὸν ″τιτάνιο ἀγῶνα„ νᾶ ἐνημερώσει τὸ ποίμνιό του καὶ νὰ τὸν προφυλάξει ἀπό τὸν κίνδυνο τῆς «παναίρεσης τοῦ οἰκουμενισμοῦ». Ἡ ἐπαρχία του ἦταν μικρή. Πήγαινε λοιπόν, στὰ χωριά τῆς ἐπαρχίας του καὶ μιλοῦσε γιὰ τὸν οἰκουμενισμό. Δὲν ὑπῆρχε ἄλλο θέμα. Οἱ ἄνθρωποι εἶχαν λύσει ὅλα τὰ θέματα, ἦταν, ὅπως πίστευε, βαθύτατα ὀρθόδοξοι καὶ ἀπό τὸ μόνο ποὺ κινδύνευαν ἦταν ὁ οἰκουμενισμός! Τὸν ἄκουγαν οἱ ἀγράμματοι ψαράδες, ἀγρότες, κτηνοτρόφοι καὶ νόμιζαν πῶς τοὺς μιλοῦσε κινέζικα. Στὸ τέλος ἀντέδρασαν οἱ ἄνθρωποι καὶ εἶπαν: «καλός ὁ Δεσπότης μας, ἀλλά συνεχῶς γιὰ τὸν κομμουνισμό μᾶς μιλάει!» 
Ὅταν κύριε Τελεβάντε πηγαίνει ὁ στρατός σὲ μία μάχη, ὁ διοικητής μὲ τὸ ἐπιτελεῖο του, πηγαίνει πρὶν γιὰ νὰ κάνει μιὰ ἀναγνώριση καὶ χαρτογράφιση τοῦ ἐδάφους. Ἐτοιμάζει τὴ στρατηγική του, τὰ ἐπιχειρησιακά σχέδια. Ἄλλιῶς ἡ μάχη θὰ εἶναι χαμένη ἐκ τῶν προτέρων. Ἔτσι κι ἐδῶ, κύριε Τελεβάντε. λλοίμονο στν ποιμένα πο δ γνωρίζει τς πνευματικές νάγκες το ποιμνίου του κα δν πικεντρώνεται σ᾿ ατές. Τότε θὰ μοιάζει μὲ τὸν Δόν Κιχώτη καὶ θὰ κυνηγάει ἀνεμόμυλους καὶ φαντάσματα. 
Ὅσον ἀφορᾶ τὶς ἀπαξιωτικές ἀναφορές σας γιὰ τὶς ἐπισκέψεις μου στὸ χάντμπωλ καὶ στὴ συναυλία, σᾶς ἀπαντῶ ὅτι εἶμαι ἀποφασισμένος νὰ ἀναζητήσω τὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ παντού. Προσπαθῶ νὰ εἶμαι κοντά τους ὅπου μὲ καλοῦν. Καὶ στὶς διαλέξεις, καὶ στὶς ἐκδηλώσεις, καὶ στὰ γήπεδα, καὶ στὰ σχολεῖα, καὶ στὰ νοσοκομεῖα, καὶ στὶς φυλακές καὶ στὰ στρατόπεδα. Ἔχω βαθειά τὴν πεποίθηση, ὅτι ὁ ἐπίσκοπος δὲν εἶναι γιὰ νὰ κάθεται στὸ γραφεῖο του καὶ νὰ ἀσχολεῖται συνεχῶς μὲ χαρτιά καὶ γραφειοκρατικές ὑποθέσεις. Δυστυχῶς θὰ τὸ κάνει καὶ αὐτό, ἀλλά ὅσο γίνεται λιγότερο. Ὁ ἐπίσκοπος δὲν εἶναι μόνο νὰ ντύνεται σὰ βυζαντινός αὐτοκράτορας, νὰ εὐλογεῖ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς καὶ νὰ μιλάει μιὰ ξύλινη γλῶσσα ποὺ κανένα δὲν ἀγγίζει, οὔτε καὶ τὸν ἴδιο. πίσκοπος δν εναι μόνο ν βγαίνει στν ραία Πύλη κα ν παγγέλει μ στόμφο τ "Κύριε, Κύριε ..." γιατί σως κάποιος ν᾿ κούσει τν σκληρό λόγο: «Ο πς λέγων μοι Κύριε, Κύριε ...». χει χρέος ν φήσει τ θρόνο του, ν βγε στος δρόμους, ν γίνει «κυνηγός ψυχν», ὅπως συμβούλευε ὁ ἅγιος τῶν καιρῶν μας π. Ἀθανάσιος Χαμακιώτης. Γι᾿ αὐτό καὶ προσυπογράφω τὸ λόγο τοῦ πάπα Φραγκίσκου: «προτιμῶ μία ἐκκλησία καταπονημένη, πληγωμένη καὶ λερωμένη, ἐπειδή βγῆκε στους δρόμους, παρά μία ἐκκλησία ἄρρωστη ἀπό τὴν κλεισούρα καὶ τὴν ἄνεση νὰ στηρίζεται στὶς ἀσφάλειές της. 
ραματίζομαι μι κκλησία, πο εναι Μητέρα κα Ποιμένας,. Ο λειτουργοί της πρέπει ν εναι φιλεύσπλαχναι, ν πιφορτίζονται τ φροντίδα τν προσώπων, ν στέκονται στ πλευρό τους, πως καλός Σαμαρείτης, πο πλένει, καθαρίζει, παρηγορε τν πλησίον. Ατό εναι τ αθεντικό Εαγγέλιο. Θεός εναι πι μεγάλος πό τν μαρτία. Ο ργανωτικές κα δομικές μεταρρυθμίσεις εναι δευτερεύουσες, δηλαδή ρχονται μετά. πρώτη μεταρρύθμιση πρέπει ν εναι κείνη το τρόπου ζως μας. Ο λειτουργοί το εαγγελίου πρέπει ν εναι κανοί ν θερμάνουν τν καρδιά τν νθρώπων, ν συζητήσουν κα ν πορευθον μαζί τους, κόμα κα ν κατέβουν στ σκοτάδι τους, στ νύχτα τους, χωρίς μως ν χαθον κα ο διοι. λαός το Θεο θέλει ποιμένες κα χι παλλήλους. Ο πίσκοποι, διαίτερα, πρέπει ν εναι νθρωποι κανοί ν ποστηρίξουν μ πομονή τ βήματα το Θεο μέσα στν λαό Του κατά τέτοιο τρόπο, στε ν μ μένει κανείς πίσω. Παράλληλα μως πρέπει κα ν καθοδηγον τ ποίμνιο, τ ποίο σμίζεται κα νακαλύπτει νέους δρόμους. 
ντί ν εμαστε μόνο μία κκλησία πο ποδέχεται κα χει νοιχτές τς πόρτες, ς προσπαθήσουμε πίσης ν εμαστε μία κκλησία πο βρίσκει νέους δρόμους, πο εναι κανή ν βγε πό τν αυτό της κα ν πάει πρς ατόν πο δν τν πλησιάζει, πρς ατόν πο φυγε πο εναι διάφορος. ρισμένες φορές, κενος πο γκατέλειψε τν κκλησία τ κανε γι λόγους πο, ν τος καταλάβουμε κα τος ξιολογήσουμε σωστά, μπορον ν δηγήσουν σ πιστροφή. λλά χρειάζεται τόλμη, θάρρος». 
Μ κατηγορετε κόμη γιατί «παιξα πίνγκ-πόνγκ». Πράγματι τσι εναι. Καὶ αὐτό συνέβη στὰ ἐγκαίνια τοῦ Κέντρου Νεότητος Ἄργους, ὅπως καὶ τὸ ἀντίστοιχο στὸ Ναύπλιο. Εἶμαι ἰδιαίτερα χαρούμενος κι εὐχαριστῶ τοὺς συνεργάτες μου, ποὺ μὲ τὴ βοήθειά τους δημιουργήσαμε δύο ὄμορφα στέκια γιὰ τὰ νέα παιδιά. Δὲν εἶναι βέβαια πρωτόγνωρο, ἀφοῦ σ᾿ ὅλη τὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν παρόμοια καὶ πολύ καλύτερα. Δυστυχῶς ὁ χρόνος δὲν μοῦ ἐπιτρέπει νὰ τὰ ἐπισκέπτομαι. Ὅμως, κύριε Τελεβάντε, θὰ προτιμοῦσα νὰ παίζω πίνγκ-πόνγκ μὲ τὰ παιδιά καὶ νὰ μὲ αἰσθάνονται κοντά τους, παρά νὰ «παίζω» στὸ διαδίκτυο, γιὰ νὰ βρίσκω καὶ νὰ ἀνακαλύπτω ἐχθρούς τῆς ἀληθείας. Ἄν ἐσᾶς σᾶς ἐκφράζει τὸ διαδίκτυο, ἄν εἶστε ἐρωτευμένος καὶ ἐξαρτημένος ἀπό τὴν Η/Υ, μὲ γειά σας μὲ χαρά σας. Ἐλεύθερος εἶστε. Ἀναρωτιέμαι βέβαια πότε βρίσκετε χρόνο νὰ πεῖτε ἕνα «Κύριε ἐλέησον», νὰ προσευχηθεῖτε λίγο, νὰ διαβάσετε ἕνα βιβλίο γιὰ νὰ ἠρεμήσει λίγο ἡ ψυχή σας. 
Διαβάστε λίγο τὶ λέει καὶ ὁ π. Παΐσιος: 
- Ν ποφεύγονται τ κρα· μ τ κρα δν λύνονται τ θέματα. Βλέπαμε παλιά, μπακάλης βαζε λίγο-λίγο μ τν σέσουλα στν ζυγαριά, κα τσι βρισκε τν κρίβεια κα σορροποσε κα ζυγαριά. Δηλαδή δν βαζε πότομα πολύ, οτε φαιροσε πότομα πολύ. Τ δύο κρα πάντα ταλαιπωρον τν Μητέρα κκλησία κα ο διοι πο τ κρατον ταλαιπωρονται, γιατί τ δύο κρα συνήθως καρφώνουν... Εναι σν ν κρατάη τ να κρο διαμονισμένος, ταν χη ναίδεια πνευματική (περιφρόνηση γι λα), κα τ λλο κρο σν ν κρατάη τρελλός, ταν χη μωρό ζλο μ στενοκεφαλιά. νας πνευματικά ναιδής δηλαδή μ ναν ζηλωτή, πο χη μωρό ζλο, ποτέ δν συμφωνον, λλά τρώγονται κα χρυπιονται, γιατί κα ο δύο στερονται τν θεία Χάρη. Τότε – Θεός φυλάξοι! – μπορε ν χτυπιονται συνέχεια τ δύο κρα κα «κρη ν μν τος βρίσκη» κανείς. κενοι πο θ μπορέσουν ν λυγίσουν τ δύο ατά κρα, γι ν νωθον – ν μονοήσουν -, θ στεφανωθον πό τν Χριστό. μ δύο μάραντα στεφάνια. 
Δν εναι ελικρινής κα εθύς κενος πο λέει κατά πρόσωπο τν λήθεια οτε κενος πο τν δημοσιεύει, λλά κενος πο χει γάπη κα ληθινή ζωή κα μιλάει μ διάκριση, ταν πρέπει, κα λέει κενα πο πρέπει στν πρέπουσα ρα. 
κενοι πο λέγχουν μ διακρισία χουν πνευματική σκότιση κα κακία κα βλέπουν τος νθρώπους δυστυχς σν κούτσουρα. Κα ν τος πελεκνε λύπητα κα ποφέρουν ο νθρωποι, ατοί χαίρονται γι τ τετραγώνισμα πο τος κάνου, γι τν κυβισμό»! 
ναρωτιέμαι κύριε Τελεβάντε, ν θ εχατε γεννηθε στ Βραζιλία, στς Φιλιππίνες, στν σπανία, τ θ κάνατε τώρα; Δν μφιβάλω τι θ λέγατε τ δια γι τος ρθοδόξους. Κα ν –Θεός φυλάξοι- εχατε γεννηθε στ ραν, τώρα θ κόβατε κεφάλια. Δὲν μπορῶ νὰ φανταστῶ ἕνας τέτοιος φανατισμένος χαρακτῆρας νὰ ἔχει μία διαφορετική συμπεριφορά. 
Δὲν βλέπετε τίποτα καλό στὸ δυτικό κόσμο; Ὅλα στραβά καὶ ἀνάποδα; Πόσοι καὶ ποιοὶ ὀρθόδοξοι ἀσχολήθηκαν μὲ τὶς ἐκδόσεις τῶν πατερικῶν ἔργων; Ἄν δὲν ἦταν οἱ ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί θὰ γνωρίζαμε σήμερα τοὺς περισσότερους πατέρες; Ἡ περίφημη σειρά τοῦ Migne ἀπό ποὺ προέρχεται; Ὁ Migne δὲν ἦταν ἕνας ρωμαιοκαθολικός παπᾶς; Θὰ ἀπορρίψετε καὶ αὐτό τὸ μνημειώδες ἔργο γιατί προέρχεται ἀπό ἕνα παπικό; Ποιος ἐξέδωσε π.χ. τὰ ἔργα τοῦ Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου ἀλλά καὶ τόσων ἀλλων; Ὀρθόδοξος καθηγητής τὴς πατρολογίας στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν διακήρυττε ὅτι ὁ ἅγ. Συμεών ἦταν ἕνας συναισθηματικός καὶ ρομαντικός τύπος καὶ ὅ,τι γράφει εἶναι καρπός τοῦ συναισθηματισμοῦ του. Εὐτυχῶς ποὺ δὲν τὸν ἄκουσαν οἱ ρωμαιοκαθολικοί καὶ ἔχουμε σήμερα στὴ γλῶσσα μας τὰ ἔργα του. Ὅμως, πεῖτε μου τελικά ποιός ἦταν πιὸ ὀρθόδοξος; Ὁ καθηγητής μας ἤ οἱ ρωμαιοκαθολικοί ἐκδότες; Πῶς μπορεῖτε νὰ διαγράφετε ὅλον αὐτόν τὸν ἄνθρώπινο μόχθο ὥστε νὰ ἔχουμε καὶ μεῖς σήμερα αὐτό τὸ μεγάλο θησαυρό. Μόλις τὶς τελευταίες δεκαετίες, τελευταῖοι καὶ καταϊδρωμένοι προσπαθήσαμε καὶ μεῖς στὴν Ἑλλάδα νὰ ἐκδώσουμε κάποια πατερικά ἔργα. 
σον φορ τν παρουσίαση το βιβλίου το πάπα Φραγκίσκου, χω ν καταθέσω τ ξς: 
Δὲν ἔχω ἀμφιβολία γιὰ τὴν πίστη μου καὶ γι᾿ αὐτό δὲ φοβᾶμαι νὰ διαλεχθῶ μὲ κάποιον ἄλλο ἄνθρωπο ποὺ βλέπει ἀλλιώτικα τὰ πράγματα. Δὲν φοβᾶμαι νὰ διαλεχθῶ οὔτε καὶ μὲ τὸν μεγαλύτερο ἄθεο, γιατὶ πιστεύω στὸ διάλογο καὶ στὴν ἐπικοινωνία. Καὶ κυρίως δὲν θεωρῶ προδοσία τῆς πίστης μου τὸ ν᾿ ἀναγνωρίσω ὅ,τι καλό ἔχει ὁ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος. Μ᾿ ἕναν μόνο τύπο ἀνθρώπου δυσκολεύομαι νὰ ἐπικοινωνήσω: μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀνοηταίνει ἐκουσίως. Ἔχεις τότε νὰ ἀντιμετωπίσεις ἕναν δικτάτορα ποὺ τὰ ξέρει ὅλα καὶ μιλάει γιὰ ὅλα. Κάθε προσπάθεια διαλόγου ἀποβαίνει μάταιη. Καὶ ἄν αὐτό συνδυάζεται μὲ φανατισμό καὶ μικρή ἤ μεγάλη ψυχοπαθολογία, τότε τὸ μεῖγμα ἀποβαίνει ἐκρηκτικό. Καὶ ἀκόμη περισσότερο ἄν κάποιος φαντασιώνεται ὅτι ἀνήκει κὰι αὐτός στὴ χορεία τῶν ὁμολογητῶν τότε ἄντε νὰ κάνεις διάλογο. Εἶναι οἱ ἄκαπνοι καλοπερασάκηδες ποὺ μέσα ἀπό τὸ βάλτο τοῦ διαδικτύου πουλᾶνε ὀρθοδοξία καὶ ἀσχολοῦνται καθημερινά περί ὄνου σκιᾶς ἀνακαλύπτοντας προδοσία καὶ παρεκκλίσεις ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν, ἔχοντας χάσει κάθε αἴσθηση τῆς πραγματικῆς ὀρθόδοξης πίστης καὶ ζωῆς. Τόσα πράγματα ἔχουν στηριχτεῖ σὲ μύθους, σὲ ἀναλήθειες καὶ ἀνακρίβειες. Πρὶν ἀπό λίγες μέρες κάποια νέα κοπέλα ἀπό τὴ νεανική σύναξη τοῦ Ἄργους καλοπροαίρετα μὲ ρώτησε: «Πῶς παρεβρεθήκατε σὲ μία ἐκδήλωση γιὰ τὸν πάπα; Δὲν εἶναι ὁ πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου; Δὲν ἔλεγε ὅ ἅγ. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ὅτι ὁ πάπας εἶναι ἀντίχριστος καὶ αὐτόν νὰ καταρρᾶσθε;» Ἡ νέα ἐπανέλαβε μία φράση ποὺ, ὑποτίθεται τὴν εἶπε ὁ ἅγ. Κοσμᾶς. Καὶ πάνω σ᾿ αὐτή τὴ φράση στηρίχτηκαν πλῆθος συγχρόνων ἀντιπαπικῶν. Καὶ συνεχῶς αὐτή ἡ φράση ἀναπαράγεται δεκαετίες τώρα. Εὐτυχῶς ὅμως, ποὺ ἕνας σοβαρός ἐπιστήμονας καὶ ἐρευνητής, ὁ κ. Ἰ. Μενοῦνος, ποὺ ἀσχολήθηκε χρόνια μὲ τὸν ἁγιο Κοσμᾶ καὶ τὶς διδαχές του, ἀπέδειξε ὅτι αὐτή ἡ φράση δὲν ὑπάρχει. Εἶναι παρέμβλητη. Προσθήκη κάποιας εὐσεβοῦς ἀλλά φανατικῆς χειρός. Γράφει ὁ κ. Μενοῦνος: «Ἡ φράση αὐτή ἦταν λόγος τοῦ Κωλέττη, καὶ ὄχι τοῦ ἅγίου Κοσμᾶ, ὁ ὁποίος σὲ καμιά ἄλλη ἀπό τὶς προφητεῖες του δὲν ἀναφέρει τίποτα γιὰ τὸν πάπα. Εἶναι ἐκπληκτικό ὅτι οὔτε στὶς διδαχές του ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἀσχολήθηκε μὲ τὶς διδασκαλίες ἤ τὰ ἔργα τῶν παπῶν». Γιατί; Γιατί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς γνώριζε πολύ καλά ὅτι στὰ μέρη ποὺ περιόδευε δὲν ὑπῆρχε κίνδυνος παπικοῦ προσηλυτισμοῦ. Τὰ ποιμαντικά προβλήματα ποὺ ἀντιμετώπιζε ἦταν ἤ ἄγνοια, ἡ ἠθική κατάπτωση τοῦ ἀγράμματου λαοῦ, οἱ συνεχεῖς ἐξισλαμισμοί. 
Θέλετε νὰ πάμε καὶ λίγο μακρύτερα; Στὸ γνωστό γιὰ τοὺς ἀντιδυτικούς ἀγῶνες του, τὸν ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό. Ὁλοι τὸν ἐπαινοῦν ποὺ δὲν ὑπέγραψε τὴν Ἕνωση καὶ πολύ καλά ἔκανε ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχαν οἱ προϋποθέσεις. Ὅμως, γιος Μρκος δν ρνήθηκε τ διάλογο, δν ρνήθηκε ν πάει στς συνόδους Φεράρας-Φλωρεντίας. σως ν ζούσατε τότε θ τν κατηγορούσατε πο τόλμησε ν πάει στν «ντίχριστο πάπα». Ἔχετε διαβάσει τὸ λόγο τοῦ ἁγ. Μάρκου πρὸς τὸν τότε πάπα Ρώμης;
Σᾶς μεταφέρω ἐλάχιστα αποσπάσματα. 
«μες στέ σμα Χριστο κα μέλη κ μέρους». «Σήμερον τς παγκοσμίου χαρς τ προοίμια· σήμερον α νοηταί κτνες το τς ερήνης λίου τ οκουμέν πάσ προαναγγέλουσι· σήμερον τ το Δεσποτικο σώματος μέλη, πολλος πρότερον χρόνοις διεσπαρμένα τε κα ἐῤῥηγμένα, πρς τν νωσιν λλήλων πείγεται· ο γρ νέχεται κεφαλή πάντων Χριστός Θεός φιστάναι διηρημέν τ σώματι, οδέ τν τς γάπης δεσμόν ξ μν νηρσθαι παντάπασιν γάπη βούλεται· δι τοτο ξήγειρέ σε τν τν ερέων ατο πρωτεύοντα πρς τν μετέραν ταύτην κλσιν κα τν εσεβέστατον μν Βασιλέα πρς τν σν πακοήν διανέστησε κα τν γιώτατον Ποιμένα κα Πατριάρχην, γήρως πιλαθέσθαι κα σθενείας μακρς παρεσκεύασε κα μς τος π᾿ ατ ποιμενομένους πανταχόθεν συνήθροισε κα μακρς δο κα πελάγους κα κινδύνων τέρων κατατολμσαι πεποίηκεν, φ᾿ ο προφανς Θεο δυνάμει κα κρίσει γεγένηται κα τόπερ ποον σται καλόν κα Θε φίλον, ντεθεν δη προοιμιάζεται». 
«Δερο δ ον, γιώτατε Πάτερ, ποδέξαι τ σ τέκνα μακρόθεν ξ νατολν κοντα, περίπτυξαι τος κ μακρο διεσττας του χρόνου, πρς τς σς καταφυγόντας γκάλας· θεράπευσον τος σκανδαλισθέντας, παν σκλον κα πρόσκομμα τς ερήνης κωλυτικόν κ μέσου γενέσθαι κέλευσον· επέ κα ατός τος γγέλοις ς το Θεο μιμητής, δοποιήσατε τ λα μου κα τος λίθους κ τς δο διαῥῥίψατε· μέχρι τίνος ο το ατο Χριστο κα τς ατς Πίστεως βάλλομεν λλήλους κα κατατέμνομεν; Μέχρι τίνος ο τς ατς Τριάδος προσκυνηταί δάκνομεν λλήλους κα κατεσθίομεν; ως ν π᾿ λλήλων ναλωθμεν κα πό τν ξωθεν χθρν ες τ μηκέτι εναι χωρήσωμεν; Μ γένοιτο, Χριστέ Βασιλε, τοτο, μηδέ νικήσ τν σν γαθότητα τν μετέρων μαρτιν πληθύς, λλ᾿ σπερ ν τος πρότερον χρόνοις, τε τν κακίαν εδες περταθεσαν κα πί μέγα χωρήσασαν, δι σαυτο κα τν σν ποστόλων νέστειλας ατήν τς πρόσω φορς κα πρς τν Σν πίγνωσιν πέστρεψας παντας, οτω κα νν δι τν σν θεραπόντων, ο μηδέν τς σς γάπης προυργειαίτερον θεντο, σύναψον μς λλήλοις κα Σεαυτ κα τν εχήν κείνων πιτελ ποίησον, ν νίκα πρς τ πάθος πήεις εχόμενος λεγες• «(Δός ατος) να σιν ν, καθώς μες ν σμέν» (ωάν. ιζ΄22). 
λήθεια τ θ λέγατε κύριε Τελεβάντε ν κούγατε σήμερα τν γ. Μρκο ν ποκαλε τν πάπα «γιώτατο» κα «πρωτεύοντα». Τὶ θὰ λέγατε ἄν ἀκούγατε τὸν ἅγ. Μᾶρκο, μετά τὴν ἀποτυχία τῆς συνόδου, νὰ προτρέπει τοὺς ὀρθοδόξους νὰ δέχονται τοὺς ρωμαιοκαθολικούς στοὺς κόλπους τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας ὄχι μὲ βάπτισμα ἄλλά μὲ χρίσμα; Τὸ ξέρετε ὅτι σ᾿ ὅλες τὶς σλαβικές ἐκκλησίες ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν ὀρθοδόξων εἶναι βαπτισμένοι διὰ ραντίσματος ἤ δι᾿ ἐπιχύσεως; Θὰ τοὺς καταδικάσετε καὶ αὐτούς; 
ς πότε κύριε Τελεβάντε θ ζομε μ φοβικά σύνδρομα; Ὥς πότε θὰ ἀνακαλύπτουμε κινδύνους ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν καὶ θὰ παραβλέπουμε τοὺς πραγματικούς κινδύνους ποὺ κατακλύζουν τὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο; Ὥς πότε θὰ μετατρέπουμε τὴν ὀρθοδοξία σὲ μία τζιχαντικοῦ τύπου πίστη γεμάτη μισαλοδοξία καὶ φανατισμό; Μήπως συγχέουμε τὴν ὁμολογία μὲ τὸ φασισμό; Μήπως συγχέουμε τὴν μαρτυρία μὲ τὴν προπαγάνδα; 
Ζετε σ μι χώρα σφαλς χι ρθόδοξη. χω μία πορία. Πς ντέχετε σ᾿ ατό τ κλμα; Πρέπει ν ποφέρετε. Βγαίνετε π᾿ τ σπίτι σας, φαντάζομαι, κα δν λέτε καλημέρα σ κανένα, φο δν εναι ρθόδοξος. Πᾶτε στὸ supermarket νὰ ψωνίσετε καὶ τὸ πνεῦμα σας "παροξύνεται" ἀπό τὴν παρουσία τόσων ἀντίχριστων. Ἀλλά καὶ ἄν συναντήσετε κατά τύχη κάποιον ὀρθόδοξο, θὰ πρέπει πρῶτα νὰ τὸν ἐλέγξετε μὲ τὸ ὀρθοδοξόμετρό σας, ὑποψιαζόμενος κάποια παπική ἤ οἰκουμενιστική ἀπόκλιση. Ἀλήθεια, ὄταν χρειάζεστε ἠλεκτρολόγο, γιατρό, ὑδραυλικό, ἐξετάζετε πρῶτα ἄν εἶναι ὀρθόδοξος καὶ πόσο εἲναι ὀρθόδοξος γιὰ τοῦ ἐμπιστευθεῖτε τὴν ὑγεία σας, ἤ νὰ τὸν βάζετε στὸ σπίτι σας μήπως καὶ τυχόν "μιανθεῖτε"; Ὄταν ταξιδεύετε μὲ ἀεροπλάνο ἔχετε σκεφθεῖ μήπως ὁ πιλότος εἶναι παπικός καὶ κάνει τὸ σταυρό του μὲ τὰ τέσσερα δάχτυλα, ὁπότε κινδυνεύει ἡ ἀσφάλεια τῆς πτήσης; Κι ἄν κατά τὴν ἀπογείωση, ὅπως ὅλοι μας, κάνετε τὴν προσευχή σας, ἀλλά τὸ ἴδιο μπορεῖ νὰ κάνουν καὶ οἱ πιλότοι καὶ οἱ ἀεροσυνοδοί κ.ἄ., κάποιοι ἐπιβάτες, ἀλήθεια, τὶ γίνετε τότε; Συμπροσεύχεστε μὲ αἰρετικούς ἤ ἀλλόθρησκους; Καὶ δὲν φοβᾶστε μὴν πέσει τὸ ἀεροπλάνο; Ὅταν ἀγοράζετε ἕνα αὐτοκίνητο δὲν ἀναρωτιέστε ὅτι εἶναι δυτική ἐφεύρεση καὶ μπορεῖ νὰ τὸ κατασκεύασαν "χεῖρες ἀλλότριες". Πῶς μπαίνετε μέσα; Δὲν φοβᾶστε μήπως τὸ αὐτοκίνητο ἔχει κι αὐτό μιανθεῖ ἤ μήπως κάπου ἔχουν κρύψει κι ἕναν ἀντίχριστο; Δὲν θὰ συνεχίσω. Ὀ κατάλογος εἶναι μακρύς. Μπορεῖτε ὅμως νὰ φανταστεῖτε ποὺ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσουν τὸν ἄνθρωπο ὅλες αὐτές οἱ παράλογες φοβίες; Μόνο στὴν παράνοια. 
Θὰ ἔχετε ἀκούσει ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια ἀσχολήθηκα μὲ τὴ μορφή τοῦ ἁγ. Λουκᾶ. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος στὸν ὁποίο ἡ πίστη του στὸ Θεό τοῦ στοίχισε: ἐξορίες, φυλακές, βασανιστήρια, ἀπέραντες θλίψεις, μαρτύρια, συκοφαντίες. Ἰλιγγιᾶ ὁ νοῦς ὅταν ἀναλογίζεται τὶ πέρασε αὐτός ὁ ἅγιος γιὰ τὴν πίστη του, πῶς ἄντεξε τόσα ἀπάνθρωπα βασανιστήρια. Ἦταν πραγματικά ἕνας γνήσιος ὁμολογητής Χριστοῦ, γι᾿ αὐτό καὶ ὁ Θεός τὸν χαρίτωσε μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Ποιός θὰ τολμήσει νὰ τὸν κατηγορήσει ὅτι πρόδωσε τὴν πίστη του; Καὶ ὅμως αὐτός ὁ μεγάλος ἅγιος γνώριζε πολύ καλά πόσο μεγάλο ἁμάρτημα εἶναι ὁ φανατισμός. Σᾶς μεταφέρω τὰ λόγια του: 
ν πιστεύετε σ᾿ κείνους πο θέλουν ν σπείρουν τ διχόνοια κα τ μίσος μεταξύ τν λαν κα τν νθρώπων διαφόρων θρησκειν. π᾿ ατή τ διχόνοια κερδίζουν μόνον ο χθροί μας. Γι τ μητέρα-κκλησία σχύει τ ρητό το π. Παύλου:́ Οκ νι ουδαος, οδέ λληνʹ. κκλησία τσι βλέπει τος νθρώπους. Γι᾿ ατό κα λοι ο λλοεθνες κα λλόθρησκοι πάντα θ βρον στν πιστό ρθόδοξο χριστιανό, γάπη, βοήθεια κα φιλοξενία..." 
«Ν προφυλάσσετε τος αυτούς σας πό τ μάρτημα το φανατισμο, τς μισαλλοδοξίας, το μίσους πρς τος λλόθρησκους κα τος νθρώπους διαφορετικν πεποιθήσεων. Ν συμπεριφέρεστε εγενικά σ κάθε λλη πίστη. Ποτέ μν προσβάλλετε, ποτέ μν ταπεινώνετε κανένα...». 
Καὶ κάτι ἀκόμη ποὺ σίγουρα θὰ σᾶς ξενίσει. Συνηθίσαμε ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, περιχαρακωμένοι στὶς ἀσφάλειές μας, νὰ κατηγοροῦμε ὅλους τοὺς ἀλλόδοξους καὶ νὰ φέρνουμε ὡς παράδειγμα τὶς ἠθικές παρεκτροπές ἐνίων κληρικῶν ἤ ὅ,τι ἀρνητικό ὑπάρχει στὶς ἄλλες ὁμολογίες. Ἀναρωτιέμαι πάλι κύριε Τελεβάντε• Ὅλ᾿ αὐτά ἰσχύουν μόνον γιὰ τοὺς ἄλλους καὶ ὄχι γιὰ μᾶς. Δὲν ἰσχύει γιὰ μᾶς ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ: «Ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκόν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου»; 
Κάποιος Ρῶσος Μητροπολίτης ἔγραφε ἄρθρα ἐναντίον τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, ἀναφέροντας ὅλα τὰ ἀρνητικά. Ὁ ἅγιος Λουκᾶς τοῦ ἀπάντησε: 
«Μὲ τὴν εὐκαιρία θέλω νὰ ἐκφράσω σὲ Σας, ὡς συντάκτης τοῦ περιοδικοῦ, τὴ μεγάλη θλίψη μου σχετικά μὲ τὶς ὁμιλίες καὶ τὰ ἄρθρα ποὺ ἀκούστηκαν στὸ καλοκαιρινό ́συνέδριοʹ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἐρμογένη. Γι ποιο λόγο χρειάστηκε ν ναφερθον τ πι βρώμικα κα ρνητικά θέματα τς Ρωμαϊκς κκλησίας; Εναι δυνατόν ν μν χει κάτι φωτεινό κα θετικό; Ν μν πάρχουν γιοι κα θαύματα; Εναι δυνατόν καθολική κκλησία ν εναι μόνον πάπας, ο καρδινάλιοι κα τ Βατικανό, τν πολιτική το ποίου ρνιόμαστε; 
λήθεια, καθολική κκλησία δν ποτελεται πό κατομμύρια "πλούς νθρώπους" μ καθαρές ψυχές; Γιὰ ποιὸ λόγο τότε χρειάστηκε νὰ τοὺς δηλητηριάσουν μὲ τὰ ἄρθρα τοῦ Ἐρμογένη, ποὺ ἔχουν σκοπό νὰ βάλουν κακούς καὶ ἁμαρτωλούς φραγμούς ἀνάμεσα στοὺς χριστιανούς; Γιὰ ποιο λόγο, γιὰ ποιο λόγο τόσο βαρύ ἁμάρτημα πρὸς χαρά τῶν ἐχθρῶν τῆς ἐκκλησίας!». 
Τελειώνοντας κύριε Τελεβάντε ἤθελα νὰ σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι στὴ συνάντηση τῆς 12ης Ἰανουαρίου δὲν συμπροσευχήθηκα, δὲν συλλειτούργησα, δὲν ὑπέγραψα τὴν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν! Χάρηκα ὅμως γιατί εἶχα τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπικοινωνήσω μὲ κάποιους ἀνθρώπους ποὺ γιὰ αἰῶνες εἴμαστε διηρημένοι. Χάρηκα ποὺ πλέον δὲν σφαζόμαστε μεταξύ μας, ἀλλά μποροῦμε νὰ συζητᾶμε, ἔστω κι ἄν διαφωνοῦμε. Στὴν εἰσήγησή μου κατέληξα: 
«Εὐχή μας καὶ προσευχή μας ἄς εἶναι νὰ φτάσουμε κάποτε, ὅποτε ὁ Θεός θελήσει, ὄχι σὲ μία ἐπιπόλαιη καὶ εὔθραυστη συγκόληση, ἀλλά σὲ μία πλήρη καὶ ἀληθινή ἑνότητα ἐν Χριστῷ καὶ διὰ τοῦ Χριστοῦ. Χωρίς Αὐτόν οὐ δυνάμεθα ποιεῖν οὐδέν καὶ εἰς μάτην κοπιῶμεν. Καὶ γι᾿ αὐτό, «τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν». 
Βλέπετε στὰ λόγια αὐτά κάτι τὸ ἀντορθόδοξο; Κάποιος ὀμοϊδεάτης σας πρὶν χρόνια εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὸν π. Σωφρόνιο στὸ Ἔσσεξ. Ὁ ἐπισκέπτης τὰ ἔβλεπε ὅλα μαῦρα. Παντοῦ προδοσίες τῆς πίστης, παντοῦ ἀντίχριστους καὶ ἐπίβουλους τῆς ὀρθοδοξίας, παντοῦ σκοτάδι. Ὁ π. Σωφρόνιος ἀφοῦ τὸν ἄκουσε τοῦ ἀπάντησε: «Κύριε, φοβοῦμαι μήπως ἐθισθέντες νὰ βλέπετε παντοῦ σκότος, κινδυνεύσητε τὸν ἔσχατο τῶν κινδύνων». 
Κύριε Τελεβάντε, 
ὅ,τι σᾶς ἔγραψα δὲν τὰ ἔγραψα κατά ἀναστροφήν, κατακρίνοντας τὸν κατακρίνοντα, ἀλλά προκειμένου νὰ παρουσιάσω τὶς τοποθετήσεις μου σὲ τέτοιου εἴδους θέματα! Μπορεῖτε νὰ συνεχίσετε νὰ μὲ βρίζετε καὶ σεῖς καὶ ὅποιος ἄλλος τὸ ἐπιθυμεῖ. Ἄλλωστε σᾶς ἔδωσα τόσο πλούσιο ὑλικό γιὰ νὰ τὸ ἐπεξεργαστεῖτε, νὰ ἀνακαλύψετε σὲ κάθε λέξη τὶς ἀντορθόδοξες ἤ φιλοπαπικές μου θέσεις κλπ. Πιστεύω πὼς γιὰ ἀρκετούς μῆνες ὅποιος τὸ ἔχει «διακόνημα», μπορεῖ νὰ ἀπασχολεῖται γιὰ νὰ ἀποδείξει πὼς καὶ ὁ Ἀργολίδος ἔπεσε στὴν πλάνη τοῦ παπισμοῦ. Μπορεῖ ἀκόμα νὰ μὲ ἀξιολογήσει ὡς ἁμαρτωλό καὶ ὡς ὑποψήφιο γιὰ τὴν κόλαση. Δικαίωμά του. Ἄς τὸ ἀσκήσει ὅπως νομίζει. 
μως χω κι γώ γι σς μία πορία: «Τ εσήλθατε κατασκοπσαι τν λευθερίαν μν ν χομεν ν Χριστ ησο(Γαλ. 2, 4). Σᾶς δηλώνω ὅτι εἶμαι ἄλλου ἱκέτης καὶ γιὰ Κεῖνον στήκω ἤ πίπτω. Σεῖς ἀκόμη κι ἄν μὲ θεωρεῖτε ἐχθρό σας, πρέπει νὰ προσεύχεστε γιὰ μένα, ὅπως προσπαθῶ κι ἐγώ κάνοντας ὑπακοή στὸν κοινό ἐλπίζω Κύριό μας. 
Περιττό ν σς διαβεβαιώσω πς δν πρόκειται ν ξαναασχοληθ μ τέτοιου εδους θέματα, οτε κα ν παντήσω. Κάθε καλοπροαίρετος καὶ νηφάλιος ὀρθόδοξος χριστιανός, ἄς βγάλει τὰ συμπεράσματά του. Ἔχουμε πολύ σοβαρότερα θέματα νὰ ἀσχοληθοῦμε ἀπό τὸ νὰ παίζουμε στὸν Η/Υ "δάκνοντες καὶ κατεσθίοντες" ὅποιον δὲν συμφωνεῖ μαζί μας.
Μ εχές ν Χριστ
ργολίδος Νεκτάριος

10 σχόλια:

  1. Εκανε πολύ καλά η Αποτείχιση που δημοσίευσε το άρθρο του Αγίου Αργολίδος, διότι σε μερικά θέματα βοηθά να λυθούν παρεξηγήσεις, και απαντά εμπεριστατωμένα στον Τελεβάντο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως έκανε πολύ καλά η Αποτείχιση και δημοσίευσε το άρθρο του αγίου Αργολίδος για να φανεί η τραγικότητα των απόψεών του αναφορικά με τον παναιρετικό οικουμενισμό. Δυστυχώς ο επίσκοπος αυτός δε φαίνεται να θεωρεί τον οικουμενισμό ουσιώδες ποιμαντικό θέμα.

      Διαγραφή
  2. Το ακατονόμαστο ιστολόγιο της Πάτρας-Κολωνακίου έσπευσε να προβάλλει την αξιοθρήνητη "απάντηση" του Αργολίδος στον Τελεβάντο. Είδαμε επίσης αξιοθρήνητα σχόλια ανάμεσα στα οποία εξέχουσα θέση κατέχει αυτό του ΙΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός καλά θα κάνει να δημοσιεύει και τα αντίθετα σχόλια.

      Διαγραφή
    2. Βρε παιδιά τι μανία είναι αυτή που έχει ο Παναγιωτάκης με τα παράσιτα! Παράσιτο ο Σωτηρόπουλος (ακόμη διατηρεί την επαίσχυντη ανάρτηση ενώ ο Σωτηρόπουλος έχει κοιμηθεί), παράσιτο ο Τελεβάντος, να δούμε ποιον άλλο θα χαρακτηρίσει έτσι ο...παρασιτολόγος συγγνώμη μουσικολογιότατος ήθελα να πω! Τον αντίλογο βέβαια τον θάβει κανονικότατα και...δημοκρατικότατα! Και στον αμέθυστο οι σχολιαστές διαμαρτύρονται για το θάψιμο των σχολίων τους απ τον Παναγιωτάκη τον...παρασιτολόγο συγγνώμη μουσικολογιότατο!

      Διαγραφή
    3. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΠΑΡΑΣΙΤΟ!

      Διαγραφή
    4. Ο ολισθηρός κατήφορος του ΙΚ συνεχίζεται! Άφησε τον άγιο Μάρκο και ασχολήθηκε με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό! Κανείς ποτέ δε θα περίμενε ότι τα σχόλιά του θα δημοσιεύονταν στο γνωστό και μη εξαιρετέο ανεκδιήγητο ιστολόγιο!

      Διαγραφή
  3. Ο Αργολίδος είναι υπόδικος στη συνείδηση του πιστού λαού τον οποίο κατασκανδάλισε με τη συμμετοχή του στην παρουσίαση του βιβλίου του αιρεσιάρχη και ιησουίτη πάπα. Αυτός ο σκανδαλισμός των πιστών θα έπρεπε να τον συνέχει. Μάλλον όμως δε φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εκεί που η αφέλεια του μητροπολίτη φθάνει στο αποκορύφωμά της είναι όταν ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα αφού κανείς ορθόδοξος δεν έγινε παπικός! Μήπως ξεχνά ότι σε κάποια νησιά ορθόδοξοι εκκλησιάζονται και κοινωνούν σε παπικούς ναούς και αντίστροφα;
    Και αφού ο κόσμος είναι ακατήχητος τι κάνουν οι επίσκοποι για να τον κατηχήσουν και να τον προφυλάξουν από τον παπισμό;
    Στην Αργολίδα για παράδειγμα όταν ο μητροπολίτης κατηχεί το ποίμνιό του φροντίζει να τονίσει τις ουσιώδεις διαφορές της Ορθοδοξίας με τον παπισμό ή αρκείται μόνο να τους προφυλάξει απ το χιλιασμό, τα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θέλω νά πιστεύω ὅτι ὁ Μητρ/της Νεκτάριος εἶναι εἰλικρινής. Μόλις τώρα εἶδα τήν ἀνωτέρω ἀπάντησή του στόν κ. Τελεβάντο. Εκτιμῶ ὅμως ὅτι ὁ καλοπροαίρετος κ. Νεκτάριος ἐκθέτοντας (μέ τήν καλή ἔννοια, τῆς εὐθύτητος καί εἰλικρινείας) τόν ἑαυτό του μέ αὐτή τήν μακροσκελή ἀπάντησή του, μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά τοῦ ἀσκήσουμε μία ἀγαπητική καλοπροαίρετη κριτική γιά κάποια σημεῖα της. Σημεῖα πού μαρτυροῦν ὅτι ἴσως χωρίς καί ὁ ἴδιος νά τό συνειδητοποιεῖ (ἄν καί σαφῶς ἔμπειρος καί ὥριμος) ὑποδηλώνουν ὅτι οἱ ἐπιλογές καί ἀπόψεις του δέν εἶναι "ἀνεπίδεκτες" κριτικῆς γιά κάποια παρέκκλιση ἀπό τό πνεῦμα καί τήν πρακτική τῶν Πατέρων ἀλλά καί ἐμφιλοχωρήσεως ἐκκοσμικευμένου πνεύματος, μέ τήν θεολογική ἔννοια τοῦ ὅρου, τό ὁποῖο εἶναι οἰκουμενιστικό, δηλαδή μή παραδοσιακό καί ἀλλοτριωμένο. Ἄν θέλει ὁ Θεός θά ἐπιχειρήσω μιά τέτοια προσέγγιση ὄχι γιά νά θίξω, μή γένοιτο, τό πρόσωπο τοῦ σεβαστοῦ κ. Νεκταρίου (ἰδιαιτέρως συμπαθοῦς καί εὐγενικοῦ ἀνθρώπου καί καλοῦ κληρικοῦ) ἀλλά γιά νά γίνει ἡ ἀφορμή αὐτή μία εὐκαιρία νά κάνει κι ἐκεῖνος μία αὐτοκριτική στή θέση του περί Οἰκουμενισμοῦ, ὅτι δηλαδή δῆθεν δέν εἶναι σοβαρό θέμα πού πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ. Θά σᾶς ξαναενοχλήσω σύντομα. Εὐχαριστῶ γιά τή φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου