ΟΥΚ ΗΝ ΑΞΙΟΣ,
Ο ΚΟΣΜΟΣ
Εάν ο λαός δεν αγωνίζετο στην Καισάρεια, δεν θα ήτανε σήμερα επίσκοπος Καισαρείας ο Βασίλειος∙ θα ήταν ο Τυάνων Άνθιμος.
Εάν στην Κωνσταντινούπολη δεν ηγωνίζετο ο λαός δεν θα ήτανε ο Γρηγόριος, θα ήταν ο Μάξιμος.
Και αν ο λαός δεν ηγωνίζετο, δεν θα ήταν ο Χρυσόστομος στον θρόνον εκείνον…
Σταματώ αδελφοί μου!
Σταματώ!
Και κάνω μια σκέψι, συγχωρήσατέ με, μια σκέψι θα κάνω.
Κάνετε μια υπόθεσι:
Εάν στις ημέρες μας ζούσαν οι Τρεις Ιεράρχαι, τι θα έκαναν;
Φαντασθήτε ότι ο Θεός διατάσσει τα πνεύματα τα άγια τα οποία είναι εις τους ουρανούς και λέγει:
-Ενδυθήτε σάρκα, λάβετε ράβδον, κατέβετε εις την γην, και ελάτε εδώ στην Ελλάδα, και να δείτε εν μέσω ημών όχι πλέον πυγολαμπίδας, αλλά να δείτε τον Βασίλειον τον πυρίνον, να δείτε Γρηγόριον τον φιλόσοφον, και δείτε τον Χρυσόστομον, τι θα έκαναν αυτοί;
Θα συμμαχούσαν με τα Ανάκτορα;
Θα συμμαχούσαν με τους πλουσίους;
Θα συμμαχούσαν με τους στρατηγούς;
Θα συμμαχούσαν με όλη την κοπρίαν και όλη την αηδίαν, ασκηταί αυτοί και ακτήμονες;
Σταματώ!
Και κάνω μια σκέψι, συγχωρήσατέ με, μια σκέψι θα κάνω.
Κάνετε μια υπόθεσι:
Εάν στις ημέρες μας ζούσαν οι Τρεις Ιεράρχαι, τι θα έκαναν;
Φαντασθήτε ότι ο Θεός διατάσσει τα πνεύματα τα άγια τα οποία είναι εις τους ουρανούς και λέγει:
-Ενδυθήτε σάρκα, λάβετε ράβδον, κατέβετε εις την γην, και ελάτε εδώ στην Ελλάδα, και να δείτε εν μέσω ημών όχι πλέον πυγολαμπίδας, αλλά να δείτε τον Βασίλειον τον πυρίνον, να δείτε Γρηγόριον τον φιλόσοφον, και δείτε τον Χρυσόστομον, τι θα έκαναν αυτοί;
Θα συμμαχούσαν με τα Ανάκτορα;
Θα συμμαχούσαν με τους πλουσίους;
Θα συμμαχούσαν με τους στρατηγούς;
Θα συμμαχούσαν με όλη την κοπρίαν και όλη την αηδίαν, ασκηταί αυτοί και ακτήμονες;
Αμαρτωλοί, που φύγωμεν;
Επίσκοποι, που φύγωμεν;
Ο μεν Βασίλειος θα έλεγε:
Εκκαθαρίσατε εντός 24 ωρών την Εκκλησία της Ελλάδος!
Εκκαθαρίσατε εντός 24 ωρών την Εκκλησία της Ελλάδος!
Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός θα έψαλλε τα θρηνωδέστερα ποιήματά του δια την κατάντια της Εκκλησίας.
Ο δε άλλος, ο δε άλλος, ο Χρυσόστομος, ο σκληρότερος εξ όλων, όχι έξι, όχι δεκάξι, όχι τριανταέξι, όχι σαρανταέξι, όχι εκατό, όχι διακόσους, όχι χίλιους, θα τους κούρευε όλους!
Και θα δημιουργείτο μια νέα κατάσταση στο έθνος μας.
Εδώ δεν χρειάζεται οίκτος, εδώ δεν χρειάζεται, σαν τον γιατρό που δεν λυπείται τον ασθενή αλλά βυθίζει την μάχαιράν του, εδώ χρειάζεται η Εκκλησία… η Εκκλησία μας νοσεί βαρύτατα, η Εκκλησία μας δεν θεραπεύεται παθολογικώς, η Εκκλησία μας πρέπει να μπει στο χειρουργείον, και να γίνει αποκοπή των σεσηπότων μελών.
Και θα δημιουργείτο μια νέα κατάσταση στο έθνος μας.
Εδώ δεν χρειάζεται οίκτος, εδώ δεν χρειάζεται, σαν τον γιατρό που δεν λυπείται τον ασθενή αλλά βυθίζει την μάχαιράν του, εδώ χρειάζεται η Εκκλησία… η Εκκλησία μας νοσεί βαρύτατα, η Εκκλησία μας δεν θεραπεύεται παθολογικώς, η Εκκλησία μας πρέπει να μπει στο χειρουργείον, και να γίνει αποκοπή των σεσηπότων μελών.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.
Δυστυχώς, οι ολίγοι καλοί Επίσκοποι που υπάρχουν, είναι δειλοί!
Δεν έχουν σθένος, να αγωνισθούν!
Τρέμουν τους κακούς.
Φοβούνται να μην καθαιρεθούν.
Και είναι εις θέση να τους καθαιρέσουν.
Και ξεχνούν οι καλοί Επίσκοποι, ξεχνούν ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται.
Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσ’ στην Εκκλησία.
Δεν έχουν σθένος, να αγωνισθούν!
Τρέμουν τους κακούς.
Φοβούνται να μην καθαιρεθούν.
Και είναι εις θέση να τους καθαιρέσουν.
Και ξεχνούν οι καλοί Επίσκοποι, ξεχνούν ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται.
Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσ’ στην Εκκλησία.
Χίλιες φορές να καθαιρεθώ από τοιούτους επισκόπους και να πάω στην έρημον να κλαίω τα αμαρτήματά μου παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλιν και να φιλώ την κακοήθειαν και την διαφθοράν.
Ηγωνίσθησαν λοιπόν αυτοί όλοι οι Πατέρες.
Σήμερα αγών δε γίνεται!
Οι κληρικοί δεν αγωνίζονται!
Δεν υπάρχει αγωνιστικόν πνεύμα.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Ο αγών πέφτει στο λαό!
Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, είναι θέμα μεγάλο τώρα αυτό το οποίο λέγω, όπως όλα τα βάρη, τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα πάντα, τα αίματα, τα μαρτύρια, πέφτουν στο λαό μας, γιατί άμα γίνει καμμιά ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνουμε εδώ οι ολίγοι, να χύσουμε το αίμα μας!
Σήμερα αγών δε γίνεται!
Οι κληρικοί δεν αγωνίζονται!
Δεν υπάρχει αγωνιστικόν πνεύμα.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Ο αγών πέφτει στο λαό!
Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, είναι θέμα μεγάλο τώρα αυτό το οποίο λέγω, όπως όλα τα βάρη, τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα πάντα, τα αίματα, τα μαρτύρια, πέφτουν στο λαό μας, γιατί άμα γίνει καμμιά ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνουμε εδώ οι ολίγοι, να χύσουμε το αίμα μας!
Όπως όλα τα βάρη πέφτουν στο λαό, τον μικρό λαό, έτσι το βάρος αυτό του Αγώνος του Εκκλησιαστικού πέφτει στο λαό!
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν, θα αγωνισθώμεν και πάλιν, θα αγωνισθώμεν και πάλι εναντίον της κακοηθείας και διαφθοράς, θα αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός, θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα, θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες ως σύνθημα: «έως θανάτου αγώνισαι υπέρ Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου».
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν, θα αγωνισθώμεν και πάλιν, θα αγωνισθώμεν και πάλι εναντίον της κακοηθείας και διαφθοράς, θα αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός, θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα, θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες ως σύνθημα: «έως θανάτου αγώνισαι υπέρ Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου».
Το κατ’ εμέ, δεν γνωρίζω.
Είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος, εγώ τουλάχιστον, τα όπλα δεν τα παραδίδω.
Θα αγωνιστώ μέχρι τέλους δια να ίδω μιαν Εκκλησίαν υψηλήν και Αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι Πατέρες ημών, εις μνημόσυνον αιώνιον.
Είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος, εγώ τουλάχιστον, τα όπλα δεν τα παραδίδω.
Θα αγωνιστώ μέχρι τέλους δια να ίδω μιαν Εκκλησίαν υψηλήν και Αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι Πατέρες ημών, εις μνημόσυνον αιώνιον.
Εις τον Αγώνα αυτόν είμαι βέβαιος ότι θα είναι και ο ευγενής Ελληνικός λαός.
Και ο Ελληνικός λαός να είναι βέβαιος ότι εις τον Αγώνα αυτόν τον τίμιον, τον Ιερόν αυτόν Αγώνα της καθάρσεως των Ιερών Θυσιαστηρίων, εις τον Αγώνα αυτόν θα έχουμε την ευλογίαν από τα Ουράνια του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου οι οποίοι ηγωνίσθησαν δια μίαν Ζώσαν και Ελευθέραν Εκκλησίαν.
Αμήν.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Κάποιος νά τόν μαζέψει (τόν ΑΜΕΘΥΣΤΟ)
ΑπάντησηΔιαγραφήἜχω νά ἐκφράσω μία ἀπορία. Πῶς ἐξηγεῖται τό φαινόμενο ὑποτιθέμενο Ὀρθόδοξο ἰστολόγιον, τό ὁποῖο τάχα μου μάχεται καί κατά τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ λεγομένου «Κληρικαλισμοῦ» καί προσπαθεῖ νά μᾶς πείσει περί τῆς γνησιότητας τῆς Ὀρθοδοξία του, πῶς γίνεται λέγω αὐτό τό ἰστολόγιον νά προωθεῖ, νά πλασσάρει, νά πουλάει μέ λίγα λόγια Ἀποκρυφισμό ἤτη θεωρίες Δαιμονίων; Ὅπως ἴσως δέν καταλάβατε ἀναφέρομαι στόν αὐτοαποκαλούμενο ὡς «ΑΜΕΘΥΣΤΟ» (http://amethystosbooks.blogspot.com/) ὁ ὁποῖος μᾶς βομβαρδίζει καθημερινά μέ τήν ἐξήγηση τῶν ὀνείρων ἀπό τόν μέγα ἀποκρυφιστή Κάρλ Γιουνγ (Jung) ὁ ὁποῖος ἐκ νεότητός του εἶχε ἐπικοινωνία μέ πνεύματα διά μέσω τῶν ὁποίων συνέγραψε καί τήν «περίφημη» θεωρία του. Αὐτή τή δαιμονική θεωρία τήν ἔχει πάρει ὁ ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ καί τήν προβάλλει στούς Ὀρθόδοξους ἀναγνῶστες του.
Δέν θά ἀναφερθῶ σέ ὅλη τή σειρά τῶν ἀναρτήσεών του διότι αὐτό ἀπαιτεῖ ὑπερβολικά μεγάλο χῶρο καί χρόνο. Θά περιοριστῶ μόνο στό νά σᾶς παρουσιάσω τήν πραγματική Ὀρθόδοξη θέση περί τῶν πλανῶν τοῦ ΑΜΕΘΥΣΤΟΥ μέσα ἀπό τούς ἅγιους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Λέγει λοιπόν ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:
«Λοιπόν, ἐσύ ἀδελφέ, ἐάν ἀγαπᾶς νά ἐλευθερωθεῖς μέ εὐκολία ἀπό τίς πλάνες αὐτές καί τά πάθη, ἐάν ἐπιθυμεῖς νά ξεφύγεις ἀπό τίς διάφορες παγίδες καί τεχνάσματα τοῦ διαβόλου καί ἐάν ἐπιθυμεῖς νά ἑνωθεῖς μέ τόν Θεό καί νά πετύχεις τόν θεῖο φωτισμό καί τήν ἀλήθεια, πολέμα, ἀλλά μέ ὅλες σου τίς δυνάμεις. Πολέμα, νά ξεγυμνώσεις τόν νοῦ σου ἀπό τά σχήματα καί τά χρώματα καί τά διαστήματα, καί γενικά ἀπό κάθε φαντασία καί ἐνθύμηση τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων, καί καλῶν καί κακῶν. Ἀγωνίσου νά φυλάξεις αὐτό τό νοῦ σου ἀχρωμάτιστο, ἀσχημάτιστο, ἄμορφο καί καθαρό, καθώς τόν ἔπλασε ὁ Θεός».
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἀναφέρει πώς ἡ Θεοτόκος ἔφθασε στή θέωση διότι ἀπηλλάγη καί ἀπό τή φαντασία, πού εἶναι τό ταμεῖο τῶν αἰσθήσεων.
Ἐπίσης ὁ ρουμάνος σύγχρονος γέροντας Κλία Κλεόπε ἀναφέρει: Πειραζόμεθα ἐκ τῶν ὄπισθεν ὅταν οἱ δαίμονες μᾶς ἐνοχλοῦν στόν νοῦ μας μέ αὐτά τά ἔργα πού κάναμε στό παρελθόν, ὅταν εἴμασταν παιδιά ἤ νέοι καί μέ τίς ἁμαρτίες πού κάναμε.
Ἡ μνήμη μᾶς πολύ συχνά βοηθεῖ τήν φαντασία μας στά κακά πού κάναμε, προπαντός ὅταν περάσαμε τήν ζωή μας χωρίς προσπάθεια γιά τήν φρούρηση καί κάθαρση τοῦ νοῦ μέ τήν νοερά προσευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησον μέ τόν ἁμαρτωλό».
Οἱ Πατέρες λέγουν ὅτι τόσο ἀνόητη εἶναι ἡ φαντασία, ὥστε ἐάν ἕνας ἄνθρωπος ἀντίκρισε στήν νεότητα τοῦ μία ὡραία γυναίκα μέ ἐμπάθεια καί ἔλθει ὁ καιρός νά πεθάνει αὐτή καί ἴδει τήν νεκροκεφαλή της, ἐν τούτοις ἡ φαντασία του, τοῦ ὑπενθυμίζει τό ὡραῖο πρόσωπό της, ὅταν ζοῦσε.
Γι’ αὐτό ὀνόμασαν οἱ Πατέρες τήν φαντασία «γέφυρα τοῦ διαβόλου», ἐπειδή καμιά ἁμαρτία δέν περνᾶ ἀπό τόν νοῦ καί τήν αἴσθηση παρά μόνο ἀπό τήν γέφυρα τῆς φαντασίας.
Ὅποτε, Πατέρες καί ἀδελφοί, γιά νά νικήσουμε στόν πόλεμο αὐτό, ἔχουμε μεγάλη ἀνάγκη ἀπό τήν νοερά ἐγρήγορση καί προσοχή, τήν μνήμη τοῦ θανάτου, τῶν βασάνων τῆς κολάσεως καί τῆς ἀκαταπαύστου νοερῆς προσευχῆς.
Ἀλλά καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, λέει ὄτι πολλοι εφθασαν στήν τρέλα ἀπό τή συνεχή παραδοχη των ὀνείρων…
Ὅπως γίνεται ἀντιληπτό, ἡ ΦΑΝΤΑΣΙΑ γιά τούς Πατέρες εἶναι ἡ «γέφυρα τοῦ διαβόλου» καί ὄχι τό ἐργαλεῖο μέ τό ὁποῖο θά «ξεκλειδώσουμε» τό ὑποσυνείδητο.
συνεχίζεται...
(β΄μέρος)
ΑπάντησηΔιαγραφήἌς ποῦμε τώρα μερικά λόγια γιά τό ποιός ἦταν ὁ Κάρλ Γιουνγκ τόν ὁποῖο τόσο θαυμάζει ὁ ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ, σέ βαθμό μάλιστα νά μᾶς τόν προβάλλει καθημερινά σχεδόν ἀπό τό ἰστολόγιόν του τό ὁποῖον φιλοδοξεῖ νά κατακτήσει τίς ψυχές τῶν ἀναγνωστῶν του.
…Καθώς ὁ Γιούνγκ μία φορά, τό 1895, ἦταν στό σπίτι του καί μελετοῦσε μέσα στό ἰδιαίτερο δωμάτιό του, κάτω στό ὑπνοδωμάτιο λάβαιναν χώρα αποκρυφιστικα φαινόμενα. Ὁ τότε φοιτητής τῆς Ἰατρικῆς ἔγραφε γιά τά γεγονότα αὐτά τά ἑξῆς: «Μερικές ἑβδομάδες ἀργότερα, ἔμαθα ἀπό κάποιους συγγενεῖς, ὅτι ἀπό ἀρκετό καιρό ἀσχολοῦνταν μέ τή μετακίνηση τραπεζιῶν, καί ὅτι εἶχαν ἕνα νεαρό κοριτσάκι ἡλικίας κατά τί μεγαλύτερο τῶν 15 χρόνων, πού χρησιμοποιοῦσαν ὡς μέντιουμ... Καθώς τό ἄκουσα αὐτό, σκέφθηκα ἀμέσως τίς δικές μας παράξενες ἐμφανίσεις καί ὑπέθεσα, ὅτι εἶχαν σχέση μ’ αὐτό τό μέντιουμ. Ἄρχισα, λοιπόν, μαζί μέ τό κοριτσάκι αὐτό καί ἄλλους ἐνδιαφερόμενους νά ἔχω τακτικά, κάθε Σάββατο βράδυ, πνευματιστικές συνεδρίες. Τά ἀποτελέσματα ἤσαν μηνύματα καί χτυπήματα στούς τοίχους, κι ἐπάνω στό τραπέζι... Ἔστρεψα τήν προσοχή μου πρός τό περιεχόμενο τῶν μηνυμάτων (τῶν χτυπημάτων στόν τοῖχο). Τά ἀποτελέσματα αὐτῶν τῶν παρατηρήσεων τά παρέθεσα στή διδακτορική μου διατριβή»
… Ἀπό παιδί ἀκόμη, ἡ ζωή τοῦ Γιούνγκ ἦταν σέ αὔξοντα βαθμό γεμάτη ἀπό ἀποκρυφιστικά ὄνειρα καί ὀπτασίες, τά ὁποία ἐκεῖνος χαρακτήριζε ὡς «εἰκόνες» ἤ «εἰκόνες τῆς φαντασίας». Πέρα ἀπ’ αὐτές πρέπει νά προστεθεῖ καί ἕνας μεγάλος ἀριθμός ἀπό ἀποκρυφιστικές σκέψεις, ἀπο εσωτερικές φωνές καί ἀπό βιώματα ἀποκρυφιστικά. Ὅλα αὐτά ἔγιναν ἡ κυρία πηγή τῶν γραπτῶν του. Ἐκτός, ὅμως, ἄπ αὐτά, ὁ Γιούνγκ κατευθυνόταν καί ἀπο πνευματιστικά καί μαντικά φαινόμενα (μέσω τῆς τεχνικῆς της μαντείας).
Όπως ἔχουμε ἤδη ξαναπεῖ, ὁ Γιούνγκ ἀπό τά πολύ μικρά του χρόνια κιόλας ἐνίωθε ὅτι ἀποτελεῖτο «ἀπό δύο προσωπικότητες». Τή διαβεβαίωση γιά τό γεγονός αὐτό τήν πῆρε μέσω τῶν ἔργων τοῦ Γκαῖτε, «Φάουστ», καί τοῦ Νίτσε, «Ζαρατούστρα». Τήν προσωπικότητα ὕπ ἀριθμόν 2 τήν ὀνόμασε ὁ ἴδιος ἀργότερα «πνεῦμα» ἤ «φάντασμα», ἀκόμη μάλιστα καί δικό του «δαίμονα». Μέ πλήρη ἐπίγνωση, ὁ Γιούνγκ αφηνε τόν ἑαυτό του νά ὁδηγεῖται ἀπ’ αὐτή τήν προσωπικότητα την ὑπ’ ἀριθμόν 2• δηλαδή, ὁδηγεῖτο ἀπό τόν δικό του δαίμονα. Ὁ ἴδιος γράφει σχετικά: «Μέσα στή ζωή μου ἡ προσωπικότητα ὑπ’ ἀριθμόν 2 ἔπαιζε τόν κεντρικό ρόλο, καί προσπαθοῦσα πάντοτε νά ἀφήνω ἐλεύθερο τόν δρόμο σέ ὅ,τι ἤθελε νά φέρει ἀπό μέσα πρός ἐμένα»
συνεχίζεται...
Όπως ἔχουμε ἤδη ξαναπεῖ, ὁ Γιούνγκ ἀπό τά πολύ μικρά του χρόνια κιόλας ἐνίωθε ὅτι ἀποτελεῖτο «ἀπό δύο προσωπικότητες». Τή διαβεβαίωση γιά τό γεγονός αὐτό τήν πῆρε μέσω τῶν ἔργων τοῦ Γκαῖτε, «Φάουστ», καί τοῦ Νίτσε, «Ζαρατούστρα». Τήν προσωπικότητα ὕπ ἀριθμόν 2 τήν ὀνόμασε ὁ ἴδιος ἀργότερα «πνεῦμα» ἤ «φάντασμα», ἀκόμη μάλιστα καί δικό του «δαίμονα». Μέ πλήρη ἐπίγνωση, ὁ Γιούνγκ αφηνε τόν ἑαυτό του νά ὁδηγεῖται ἀπ’ αὐτή τήν προσωπικότητα την ὑπ’ ἀριθμόν 2• δηλαδή, ὁδηγεῖτο ἀπό τόν δικό του δαίμονα. Ὁ ἴδιος γράφει σχετικά: «Μέσα στή ζωή μου ἡ προσωπικότητα ὑπ’ ἀριθμόν 2 ἔπαιζε τόν κεντρικό ρόλο, καί προσπαθοῦσα πάντοτε νά ἀφήνω ἐλεύθερο τόν δρόμο σέ ὅ,τι ἤθελε νά φέρει ἀπό μέσα πρός ἐμένα»
ΑπάντησηΔιαγραφή…Κατά τό τέλος τοῦ 1913 μέχρι τόν Ἰούλιο τοῦ 1914, τοῦ παρουσιάστηκαντρομερα ὁράματα. Ὁ Γιούνγκ, πού ἦταν ὁ ἴδιος ἕνα μέντιουμ, στό νά βλέπει, νά ἀκούει καί νά γράφει καθ’ ὑπαγόρευση μηνύματα ἀπό τόν ὑπερβατικό κόσμο, λέει σχετικά μ’ αὐτά: «Ἦταν ἕνα ἀσταμάτητο ρεῦμα ἀπό εἰκόνες τῆς φαντασίας... Στεκόμουν ἀβοήθητος μέσα σέ ἕνα εἶδος ξένου κόσμου... Ζοῦσα συνεχῶς μέ μία ἔντονη ἔνταση, καί μοῦ φαινόταν, σάν νά ἔπεφταν τεράστιοι ὄγκοι ἐπάνω μου. Μία θύελλα προξενοῦσε μία ἄλλη. Τό ὅτι ἄντεξα, ἦταν ζήτημα μίας κτηνώδους δύναμης. Ἄλλοι, ὕστερα ἀπό κάτι τέτοιο, θά εἶχαν σπάσει. Ὁ Νίτσε, ἐπίσης ὁ Holderlin καί πολλοί ἄλλοι. Αλλά, μέσα μου ὑπῆρχε μία δαιμονική δύναμη...
…Τό συναίσθημα νά ὑπακούω σέ μία ἀνώτερη θέληση, ὅταν ἔμενα σταθερός στή θύελλα του υποσυνειδήτου, ἦταν γεγονός ἀναπόφευκτο καί ἔμενα στήν κατευθυντήρια γραμμή τῆς ἐκτέλεσης τῆς ἀποστολῆς. Ἤμουν συχνά τόσο ἀναστατωμένος, ὥστε, γιά νά ἀπαλλαγῶ ἀπό τά συναισθήματα, ἔκανα ἀσκήσεις Γιόγκα... Μόλις εἶχα τήν αἴσθηση ὅτι ἤμουν ξανά ἐγώ ὁ ἴδιος, ἐγκατέλειπα τόν ἔλεγχο καί ἔδινα ξανά τόν λόγο στίς εἰκόνες καί στίς ἐσωτερικές φωνές...
… Όπως οἱ ἀκόλουθοι: Μ. Μπέργκ, ὁ πνευματικός ὁδηγός τῶν «Παιδιῶν τοῦ Θεοῦ», εἶχε τόν δικό του δάσκαλο, τόν Ἰμπραήμ, ἤ ἡ Δρ Ε. Κιοῦμπλερ Ρός, εἶχε τόν δικό της Σαλήμ, ἤ ἡ Μαντάμ Μπλαβάτσκυ εἶχε τόν δικό της βασιλιά Ἰωάννη, εἶχαν δηλαδή ὅλοι τους πνεύματα ὡς «πνευματικούς Γκουρού», ἔτσι καί ὁ Κάρολος Γκ. Γιούνγκ εἶχε, ταυτόχρονα, πολλούς τέτοιους δασκάλους. Π.χ. τόν Φιλήμονα καί τόν ΚΑ. Αὐτούς τούς εἶχε ὀνομάσει «φιγοῦρες τῆς φαντασίας». Καί προκειμένου νά συλλάβει αὐτές τίς «εἰκόνες τῆς φαντασίας» σ’ ἐκεῖνα τά χρόνια (1912-1918), ὁ Γιούνγκ ἔκανε τίς «καθόδους μέσα στό βάθος». Κατά τή διάρκεια μίας τέτοιας καθόδου, μέσα στό κοσμικό βάθος, ὁ Γιούνγκ συνάντησε τρεῖς μορφές: Τό ζευγάρι, τη Σαλώμη καί τόν Ἠλία, μαζί μέ τούς ὁποίους ζοῦσε καί ἕνα μαῦρο φίδι, καί τό ὁποῖο εἶπε ὁ Γιούνγκ ἔδειξε συμπάθεια πρός ἐμένα (σελίδα 185).
…Ἡ πηγή ἐκείνων τῶν Ἔξω-Σωματικῶν Ἐμπειριῶν καί ὁράσεων, τοῦ ὕψιστου δυνατοῦ συναισθήματος τῆς αἰώνιας μακαριότητας εἶναι στόν Γιούνγκ ξεκάθαρα καί πέρα ἀπό κάθε ἀμφιβολία ἀποκρυφιστική. Παράλληλες ἐξιστορήσεις βρίσκονται στά «βιώματα εὐτυχίας» τῶν ἐξαρτώμενων ἀπό ναρκωτικά, ἐπίσης καί στούς πνευματιστές, ἀλλά καί ἀνάμεσα σ’ ἐκείνους πού κάνουν ἀσκήσεις ἀποκρυφιστικές μέ την Υπερβατική Αὐτοσυγκέντρωση. Πέρα ἀπ’ αὐτά, ὑπάρχουν ἀναλογίες μέ τούς ἀποκρυφιστές Γιόγκι, κι ἐκείνους πού ἀσχολοῦνται μέ τη μετενσάρκωση. Αὐτά περιγράφονται στό Θιβετιανό Βιβλίο τῶν Νεκρῶν. Τό ἴδιο ἰσχύει καί μέ τούς φαινομενικά νεκρούς, ὅπως περιγράφονται στά βιβλία τῶν τριῶν συγγραφέων Ε. Kuebler-Ross, R. Monroe καί R. Moody.
Τά παραπάνω ἀποσπάσματα ἀπό τό ἀναλυτικό ἄρθρο τοῦ ELS NANNEN που ὑπάρχει ὁλόκληρο ἐδῶ (http://www.egolpion.com/jung_apocrifismos.el.aspx) δέν χρειάζονται περαιτέρω σχολιασμό γιά νά μᾶς φανερώσουν τήν πλάνη στήν ὁποία βρισκόταν ὁ Κ.Γιουνγκ. Στήν ἴδια πλάνη βρίσκονται καί σήμερα ὅσοι πιστεύουν σέ αὐτόν.
Σπυρίδων Κ.
Πολυ ωραια και σωστα τα γραψατε κ. Σπυρίδων!
ΔιαγραφήΕτσι, για να ενημερωθεί ο κοσμος!
Άστράφτει και βροντάει ο χρυσάετος της Εκκλησίας, ο ανεπανάληπτος πατήρ Αυγουστίνος!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εάν στις ημέρες μας ζούσαν οι Τρεις Ιεράρχαι, τι θα έκαναν;"...Ειδικά για τον Ιωάννη το Χρυσόστομο λέει:
"Ο Χρυσόστομος,
όχι έξι,
όχι δεκάξι,
όχι τριανταέξι,
όχι σαρανταέξι,
όχι εκατό,
όχι διακόσους,
όχι χίλιους,
θα τους κούρευε ΟΛΟΥΣ"!!!
Γιατί άραγε το λέει;
Η απάντηση υπάρχει στο σχόλιο του ΙΚ Jan 28, 2012 08:00 : "Ο Κων/πόλεως Ιωάννης πολέμησε την ανηθικότητα, τη λαιμαργία και τη φιλαργυρία Επισκόπων, κληρικών και μοναχών και το θεσμό των «συνεισάκτων γυναικών». Σε σύνοδο 70 επισκόπων της Αρχιεπισκοπής του καθήρεσε 16 Επισκόπους και 70 πρεσβυτέρους. (!!!!!!!!!!!)
Συνέστησε δε στους πλούσιους να δωρίζουν κατ’ ευθείαν στους πτωχούς και όχι μέσω των κληρικών των Ι. Ναών, για να είναι σίγουροι, για την κατάληξη της δωρεάς των... (!!!!!!!!!!)
Τα λόγια του π.Αυγουστίνου έχουν την εξήγησή τους συνεπώς, και συμπληρωματικά, έρχεται η κατηγορία του Θεοφίλου Αλεξανδρείας, ότι ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος "υβρίζει τους Κληρικούς άτιμους και διεφθαρμένους" σχόλιο Jan 27, 2012 10:15 PM (αν όντως ήταν, τι να έλεγε ο άγιος Ιωάννης ότι ήταν τίμιοι, αδιάφθοροι και ηθικοί;).
Στις μέρες μας οι υπεύθυνοι εκκλησιαστικοί ηγέτες κουκουλώνουν τα σκάνδαλα, όλοι μας συμμετέχουμε στη συνωμοσία σιωπής και αποδοχής, τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, και κάποτε θα ξεχειλίσουν οι υπόνομοι και θα πνίξουν αδίκους, και δικαίους (που τα ανέχονται).
Γι'αυτό λέει ο π.Αυγουστίνος "θα τους κούρευε όλους", διότι, μπορεί μεν να μην είναι όλοι ανήθικοι και διεφθαρμένοι, αλλά οι τίμιοι, οι αδιάφθοροι, οι ηθικοί, με την ανοχή και σιωπή τους και κάποτε το γλείψιμό τους, με το να επιβραβεύουν τους εχόχους, καθίστανται συνένοχοι.
ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ
ΚΑΙ ΖΩΣΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ
Επί των ημερών του τόσο διαβληθέντος απ τα αργυρώνητα ΜΜΕ αοιδίμου Ιερωνύμου του Α' πλειάδα κληρικών,περίπου 300 το σύνολο αν δεν απατώμαι,υπέστησσαν διάφορες ποινές απ την απλή επίπληξη μέχρι και την καθαίρεση.Δυστυχώς μετά ταύτα η σεραφειμική λαίλαπα επανέφερε αρκετά σπιλωμένα ράσα στη θέση τους προς μέγιστο σκανδαλισμό του πιστού λαού,δίνοντας ταυτόχρονα άφθονη ύλη σε δημοσιογράφους τύπου Σπύρου Καρατζαφέρη και Καρανικόλα που μάλιστα έγραψαν και σκανδαλοθηρικά βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυκούργος Νάνης
Και Κολλάτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά οι δημοσιογράφοι φταίνε; Ψέμματα ἐλεγαν;
Ή φταίνε ο σκανδαλοποιοί;
θα μου πείε ... άνθρωποι είναι...
άνθρωποι είναι ας κάνουν ό,τι θέλουν
αλλά ας παραιτηθούν από επίσκοποι ιερείς και αρχιερείς
γιατί ο λαός, πιστός και άπιστος, έχει απαιτήσεις καλής μαρτυρίας από το τιμημένο ράσο.
Το κακό με τους θλιβερούς δημοσιογράφους είναι ότι προσεγγίζουν τα εν λόγω σκάνδαλα με σκοπό να διασύρουν την Εκκλησία κι όχι να βοηθήσουν στην κάθαρσή της απ τους ανάξιους κληρικούς.Ειδικά ο Καρατζαφέρης αντί να εκθειάσει την προσπάθεια του Ιερωνύμου του Α' να αποκαθάρει την Εκκλησία ισχυρίστηκε ότι ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος κυνήγησε μόνο τους αντιχουντικούς τοτέστιν προέβη σε επιλεκτική κάθαρση πράγμα αναληθές.Έφθασε δε στο σημείο να γράψει ότι οι μακαριστοί Αυγουστίνος Καντιώτης και Αμβρόσιος Νικολάου ανέχτηκαν τους διαβαβλημένους ενώ είναι γνωστοί οι αγώνες ειδικά του π.Αυγουστίνου για την κάθαρση της Εκκλησίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυκούργος Νάνης
Σπυρίδωνα Κ. καλώς ενημερώνεις τους ανυποψίαστους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι πολλοί ψάχνουν να βρούν τη λύτρωση σε θολές φιλοσοφίες και θολοκουλτούρες κάποτε αποκρυφιστικής προέλευσης. Εν τω μεταξύ περιφρονούν τα βασικά: η Αγία Γραφή, στη βιβλιοθήκη τους, έχει πιάσει ένα πόντο σκόνη.
Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι•
μα το νερό γλυφό.
...
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας λάθος!
κι αλλάξαμε ζωή. (Γ.Σεφέρης)