Ομολογία

Ζ΄Λκ 8,41-56

Επομβρία σημείων

του αρχιμανδρίτου Αθανασίου Σιαμάκη

Ο Κύριος Ιησούς καλείται ικετευτικά από τον προϊστάμενο της ιουδαϊκής συναγωγής Ιάειρο στο σπίτι του, διότι η μονάκριβη θυγατέρα του, περίπου 12 ετών, ξεψυχούσε. Εκείνος δέχεται την πρόσκληση και κατευθύνονται προς το σπίτι του.

Στο μεταξύ κόσμος πολύς σπρώχνονταν πάνω του και τον συμπίεζαν. Μέσα στο πλήθος και μια γυναίκα, που έπασχε επί 12 χρόνια από αιμορραγία. Της ταλαίπωρης δεν της έφτανε το βάσανο, είχε ξοδέψει και όλο το βιός της σε γιατρούς χωρίς αποτέλεσμα. Δεν εμφανίστηκε μπροστά του ή δίπλα του η πάσχουσα, γιατί ντρεπόταν. Η φύση της αρρώστιας, βλέπετε, ήταν ντροπερή. Πλησιάζει από πίσω του. Κανένας δεν την προσέχει ούτε μπορεί να υποψιαστεί ότι προτίθεται να κάνει κάτι. Έτσι τουλάχιστον νομίζει αυτή. Σκύβει ελαφρώς και αγγίζει το κάτω άκρο του εξωτερικού φορέματός του, του ιματίου του, και αμέσως σταματά η αιμορραγία.

Η γυναίκα νόμιζε ότι ούτε ο Κύριος το κατάλαβε. Ο Κύριος όμως το κατάλαβε, και χάρηκε. Θέλοντας τώρα να δουν την πίστη της και οι άλλοι, βρίσκει έναν απλό και ανώδυνο τρόπο. Κάνει πως διαμαρτύρεται, λέγοντας· Ποιος με άγγιξε; Όλοι οι γύρω του τον είχαν αγγίξει άθελά τους, αλλ’ ήταν αυτός λόγος να ζητάει ποιος τον άγγιξε; Υποψιάστηκαν ότι κάτι άλλο εννοεί, και παραξενεμένοι απαντούσαν πως κανένας τους δεν τον άγγιξε. Ο Πέτρος, ο αυθόρμητος και εκφραστικός μαθητής του, τόλμησε και του είπε· (Διδάσκαλε), εδώ σε περικύκλωσαν και σε συνθλίβουν, και συ ρωτάς ποιος σε άγγιξε; Ο Πέτρος προφανώς ήθελε ν’ αποδείξει άκαιρο το ερώτημα. Μα, είναι δυνατόν ο Χριστός να ρωτάει χωρίς λόγο; Προφανώς ούτε ο Πέτρος κατάλαβε την ιδιαιτερότητα του ερωτήματος. Γι’ αυτό και ο Κύριος διευκρινίζει· Κάποιος με άγγιξε· κατάλαβα να βγαίνει από πάνω μου δύναμη.

Βλέποντας η γυναίκα ότι δεν του διέφυγε το πράγμα, τρέμοντας για την υφαρπαγή της θεραπείας της, έπεσε στα γόνατα μπροστά του και παρουσία όλων ομολόγησε ταπεινά για ποιό λόγο τον άγγιξε, και ότι με το άγγιγμα αμέσως θεραπεύτηκε. Κι εκείνος στοργικά της είπε· Έχε θάρρος, κόρη μου. Σε έσωσε η πίστη σου. Πήγαινε στο καλό και μην ανησυχείς πια για την αρρώστια σου. Ειρήνευε.

Το ένα σημείο έγινε. Πάμε τώρα στο άλλο. Το ένα πίσω από το άλλο. Επομβρία ευλογιών! Ακόμα μιλούσε ο Κύριος, όταν καταφτάνει η είδηση προς τον Ιάειρο· Πέθανε το κοριτσάκι. Μην ταλαιπωρείς το Διδάσκαλο. Ο Κύριος, πριν ξεσπάσει σε θρήνους ο Ιάειρος, τον προλαβαίνει· Μη φοβάσαι, του λέει· μόνο πίστευε και η κόρη σου θα σωθεί, (εννοεί από το θάνατο).

Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι ο Ιησούς, πήρε μαζί του μόνο τρεις μαθητάς του, τον Πέτρο τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, καθώς και τους γονείς της κόρης, πέντε άτομα όλο κι όλο. Έφταναν αυτοί να πιστοποιήσουν το θαύμα. Όλους τους άλλους, που έκλαιγαν και χτυπιούνταν, τους έβγαλε έξω από το δωμάτιο, και τους λέει· Μην κλαίτε, δεν πέθανε, αλλά κοιμάται, παρουσιάζοντας το θάνατο για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητος σαν ύπνο. Αυτοί όμως τον κατέκριναν, γιατί ήξεραν ότι το κοριτσάκι είχε πεθάνει.

Τότε ο Κύριος της ζωής και του θανάτου Ιησούς, έπιασε το χέρι της μικρής και φώναξε λέγοντας· Κορίτσι μου, σήκω επάνω. Και γύρισε πίσω το πνεύμα της και σηκώθηκε αμέσως. Και διέταξε να της δώσουν να φάει. Οι γονείς της κόρης «τρελλάθηκαν» από χαρά και θαυμασμό. Και ο Ιησούς τους είπε να μην πουν σε κανέναν, προφανώς για να μην ανάψει ο φθόνος των εχθρών του.

Οι γυναίκες συνήθως, όταν αιμορραγούν, από εσφαλμένη αντίληψη θεωρούν ότι δεν είναι καθαρές. Και δεν παίρνουν θεία κοινωνία, ούτε ασπάζονται τις εικόνες. Εδώ βλέπουμε όμως ότι ο Κύριος καταργεί τη λαθεμένη αντίληψη και ασχολείται με την αιμορροούσα, χωρίς να τη θεωρεί ακάθαρτη, και την επαινεί για την πίστη της, και της παρέχει τη θεραπεία. Προφανώς διότι η αιμορραγία της γυναίκας, όπως και η φυσική συνεύρεσή της με τον άντρα της (γάμος), είναι φυσικά πράγματα και δεν είναι εφάμαρτα. Τα έδωσε και τα ευλόγησε ο Θεός. Και ό,τι δίνει ο Θεός δεν είναι αμαρτωλά. Ούτε εμποδίζουν τη θεία κοινωνία. Άλλα είναι τα αμαρτωλά, που πρέπει να κρατούν τη γυναίκα, αλλά και το συνεργό άντρα, μακριά από τη θεία κοινωνία. Η έκτρωση, η συστηματική ακύρωση της τεκνοποιίας, η μοιχεία, η πορνεία, οι εκτός γάμου σαρκικές σχέσεις, η ανώμαλη συνεύρεση με τον άντρα της, η γύμνια της, η αντροποίησή της, και τα παρόμοια. Ας το έχουν υπ’ όψη τους, κι ας δείχνουν το φόβο τους εκεί που πρέπει και κοστίζει, κι όχι εκεί που δεν πρέπει και δεν κοστίζει.