Ο Λαος ξεσηκωθηκε και απαιτει να φυγουν αμεσα οι ξενοκινητοι Προσκυνημενοι
O Kατοχικός Εξωγήινος δεν υπολογίζει τίποτα, παρά μονο τους Αφεντάδες του
Η θεσι του ειναι στο Γουδι με ολα τα ανδρεικελά του για να λογοδοτησουν
Στα λεγομενα χριστιανικα ιστολογια δεν βλεπουμε τιποτα...
Δεν συμετεχουν οι χριστιανουληδες στους αγωνες του λαου;
Μονο να καρπωνονται τα κερδη θελουν;
Μονο για τραλαλα υπαρχουν;
Εαν το αλας μωρανθη, εν τινι αλισθησεται;
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Οι χριστιανούληδες για να συμμετέχουν στους αγώνες του λαού, θέλουν να ακολουθήσουν τις Πατερικές φωνές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοί λοιπόν Πατέρες της Εκκλησίας και σε ποιά κείμενά τους καλούν το λαό να εκδιώξει μια εκλεγμένη κυβέρνηση, τους δε άρχοντές της να τους εκτελέσει (δια τυφεκισμού εν προκειμένω);
Εφ' όσον θέλουμε να λεγόμαστε Χριστιανοί, θα πρέπει να ακολουθούμε τις επιταγές των Πατέρων σε κάθε μας εκδήλωση, σύμφωνα και με τη γνωστή ρήση ενός μεγάλου αγίου της Εκκλησίας μας, του αγίου Μαξίμου Ομολογητή:
"πάσα λέξις και φωνή μη τοις πατράσιν ειρημένη, καινοτομία προδήλως καθέστηκε".
ΙΚ
Μάρκ.ι' 42 "Τους κάλεσε τότε ο Ιησούς και τους λέει: «Ξέρετε ότι αυτοί που θεωρούνται ηγέτες των εθνών ασκούν απόλυτη εξουσία πάνω τους, και οι άρχοντές τους τα καταδυναστεύουν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί συμφωνώ αλλά και δεν συμφωνώ με τον κ.ΙΚ στο θέμα αυτό:
α) Διακυβεύεται η επιβίωση του Έθνους και του λαού. Το διατυπώνουν πλέον και κυβερνητικοί βουλευτές.
β)Επιβάλλεται ο αγώνας υπερ της δικαιοσύνης, όταν ο αδελφός πεινάει, επιβάλλεται ο αγώνας να έχει ένα κομμάτι ψωμί, όταν κλέφτες και άρπαγες αδικούν τη χήρα και τον άνεργο, ενώ δεν πειράζουν τους δισεκατομμυριούχους, ο χριστιανικός λόγος οφείλει να το καταγγείλει. Υπάρχουν όχι μόνο Ευαγγελικές (Μακάριοι...) αλλά και Πατερικές φωνές και παραδείγματα Πατέρων που τα Έβαλαν με τους αδίκως πλουτίζοντες και κυβερνώντες, ασφαλώς υπάρχουν δεκάδες, διαβάστε π.χ. Χρυσόστομο, και μια σύγχρονη:
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=23255
http://www.youtube.com/watch?v=WNIqzCSd2qI
γ) Για να είναι κάποιος πουλημένος, πρώτα έχει πουλήσει την ψυχή του στο Σατανά. Συνεπώς έχει και θρησκευτική διάσταση το θέμα. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι ο απόλυτος Κυρίαρχος του Σύμπαντος! Στην περίπτωση καταδυνάστευσης του λαού, στη νοσηρή τους φαντασία νομίζουν ότι "κυβερνούν", οι "δοκούντες άρχειν"... γιατί στην πραγματικότητα και αυτούς και δυστυχώς τα κράτη που διοικούν, τα κυβερνάει ο Σατανάς, ο μαμωνάς της αδικίας, φαίνεται άλλωστε στους Πειρασμούς του Κυρίου.
δ) Στην εποχή του Κυρίου και των Αποστολικών Πατέρων το Πολίτευμα ήταν Απολυταρχικό, (ακόμα και στην Αθηναϊκή "δημοκρατία" οι εκλέγοντες και εκλεγόμενοι ήταν ένα ελάχιστο, μειονοψηφικό ποσοστό).
Στην εποχή μας που με την επίδραση του Χριστιανισμού καταργήθηκε η δουλεία, υπάρχει ισοτιμία ανδρών-γυναικών και επεβλήθη το δημοκρατικό πολίτευμα, οι Χριστιανοί έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά, ελεύθερης διατύπωσης γνώμης (π.χ. και στο ιστολόγιο) ψήφου, εκλέγειν και εκλέγεσθαι και "τα του Καίσαρος Καίσαρι" δεν αφορούν μόνο φόρους, ή υπακοή στους άρχοντες, αλλά και όλα τα δικαιώματα του Πολίτη, εκλέγειν, εκλέγεσθαι, συμμετέχειν στο κοινωνικό γίγνεσθαι (Ψαρουδάκης, Παπαθεμελής, Καντιώτης, π.Βασίλειος) και αγωνίζεσθαι υπερ των αναξιοπαθούντων, για το πιάτο φαγητού της χήρας, με τον σύγχρονο τρόπο που επιτρέπει το Σύνταγμα. Ας μην φυγομαχούμε στις υποχρεώσεις μας γιατί το "εν φυλακή ήμην" και το "ουκ εδώκατέ μοι φαγείν" στην εποχή μας δε σημαίνει μόνο προσωπική παροχή ενός πιάτου φαγητού αλλά και αγώνα για να μην το στερηθεί η χήρα και το ορφανό και ο συνταξιούχος, από αυτούς που το κλέβουν, για να μην πάρουν πίσω τα κλεμμένα από όσους τα έφαγαν, και για να τα φάνε δανείστηκε η Ελλάδα.
Ζητήσαμε πατερική τεκμηρίωση πάνω στο δικαίωμα του λαού να ξεσηκώνεται και να εκδιώκει μια εξουσία, την οποίαν μάλιστα ο ίδιος έχει τοποθετήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς τα παρατεθέντα σχόλια και βίντεο δεν απαντούν στο ερώτημα αυτό.
Αναγκαζόμεθα να φέρουμε αποστολικά και πατερικά κείμενα, στο ότι δεν υπάρχει τέτοια προτροπή:
«Υποτάγητε ουν πάση ανθρωπίνη κτίσει δια τον Κύριον, είτε βασιλεί, ως υπερέχοντι, είτε ηγεμόσιν, ως δι' αυτού πεμπομένοις εις εκδίκησιν μεν κακοποιών, έπαινον δε αγαθοποιών, ότι ούτως εστιν το θέλημα του Θεού» (Πέτρ. Α΄ 2. 13-14). Δηλ. «Υποταχθήτε λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινη εξουσία χάριν του Κυρίου, είτε πρόκειται δια τον βασιλέα, ως τον ανώτατον άρχοντα, είτε στους διοικητές, ως απεσταλμένους απ’ αυτόν για την τιμωρία εκείνων που κάνουν το κακό και για τον έπαινο εκείνων που κάνουν το καλό». Αυτά προτρέπει ο Πέτρος, ο Απόστολος και μαθητής του Ιησού, να κάνουμε, την εποχή που οι βασιλείς και ηγεμόνες ήσαν εκείνοι που εδίωκαν, φακέλωναν, βασάνιζαν, σκότωναν δια μαρτυρίου τους Χριστιανούς. Οι δε φυλακισμένοι Χριστιανοί, όταν οι άγγελοι άνοιγαν τις πόρτες των φυλακών, δεν έφευγαν.
Από την άλλη, έχουμε τον απ. Παύλο, που είναι κατηγορηματικός και αναλυτικός: «Πάσα ψυχή εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω. ου γαρ εστίν εξουσία ει μη υπό Θεού, αι δε εξουσίαι υπό του Θεού τεταγμέναι εισίν. ώστε ο αντιτασσόμενος τη εξουσία τη του Θεού διαταγή ανθέστηκεν, οι δε ανθεστηκότες εαυτοίς κρίμα λήψονται. οι γαρ άρχοντες ουκ εισί φόβος των αγαθών έργων, αλλά των κακών. θέλεις δε μη φοβείσθαι την εξουσίαν; Το αγαθόν ποίει, και έξεις έπαινον εξ αυτής, Θεού γαρ διάκονός εστι εις το αγαθόν. εάν δε το κακόν ποιής, φοβού, ου γαρ εική την μάχαιραν φορεί, Θεού γαρ διάκονός εστιν, έκδικος εις οργήν τω το κακόν πράσσοντι. διό ανάγκη υποτάσσεσθαι ου μόνον δια την οργήν, αλλά και δια την συνείδησιν. δια τούτο γαρ και φόρους τελείτε, λειτουργοί γαρ Θεού εισίν εις αυτό τούτο προσκαρτερούντες. απόδοτε ουν πάσι τας οφειλάς, τω τον φόρον τον φόρον, τω το τέλος το τέλος, τω τον φόβον τον φόβον, τω την τιμήν την τιμήν» (Ρωμ. 13. 1-7).
«Κάθε άνθρωπος οφείλει να υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες (που είναι οι κυβερνήσεις), γιατί δεν υπάρχουν εξουσίες παρά από το Θεό, κι’ αυτές οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν τεθεί από το Θεό (κατά παραχώρηση λόγω της μεταπτωτικής κατάστασης).
Έτσι, λοιπόν, όποιος αντιτάσσεται στην εξουσία (με ανυπακοή και ξεσηκώματα) αντιστέκεται στη τάξη που έβαλε ο Θεός, κι’ όσοι αντιστέκονται (με συλλαλητήρια κ.λπ.) είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την τιμωρία τους. Οι άρχοντες (όλοι οι άρχοντες) δεν προκαλούν φόβο σ’ όποιον κάνει το καλό, αλλά σ’ όποιον κάνει το κακό. Θέλεις εσύ να μη φοβάσαι την εξουσία; Κάνε το καλό, και θα σε επαινέσει η εξουσία, γιατί είναι στην υπηρεσία του Θεού για το καλό σου (κάθε εξουσία είναι εκ Θεού). Αν όμως κάνεις το κακό (ξεσηκώνοντας τον κόσμο), να φοβάσαι, γιατί η εξουσία δεν έχει χωρίς λόγο το σπαθί, γιατί υπηρετεί το Θεό (κάθε εξουσία, ακόμη και η αντίχριστη) και γίνεται όργανο της οργής τιμωρώντας όποιον κάνει το κακό. Πρέπει λοιπόν, να υποτάσσεστε (σε κάθε εξουσία, ακόμη και του Νέρωνα), όχι μόνο για ν’ αποφύγετε την οργή της εξουσίας, αλλά και γιατί αυτό επιβάλλεται από τη συνείδησή σας. Γι’ αυτό να πληρώνετε τους φόρους, αφού οι άρχοντες, που φροντίζουν για την είσπραξή τους, είναι υπηρέτες του Θεού (ακόμη και ο Νέρωνας). Να αποδίδετε σ’ όλους ό,τι τους οφείλετε: φόρο και δασμό σ’ όποιον οφείλει φόρο και δασμό, σεβασμό και τιμή σ’ όποιον οφείλετε σεβασμό και τιμή».
Πλήρη ανάλυση της επιστολής του απ. Παύλου (κεφ. 13) κάνει ο Ι. Χρυσόστομος στην προς Ρωμαίους ομιλία του: Προς Ρωμαίους, ομιλία ΚΓ΄, PG 60. 614-621. σελ. 182-188.
ΙΚ
kirie ik! parakalw sigxwreste tous latinikous xaraktires pou tha xrisimopoihsw.
ΑπάντησηΔιαγραφήedw tithete 2 kiria zitimata kai tha apadisw ksexwrista sto kathena.
1)oi pateres otan lene: "πάσα λέξις και φωνή μη τοις πατράσιν ειρημένη, καινοτομία προδήλως καθέστηκε". , profanws kai miloun gia zitimata pistews. o kosmos san metaptotikos, opws poli swsta anaferate, parousiazei sinexws metavoles. px polloi pateres elegan oti h gh einai epipeda, h oti to soma apoteleitai apo teseris ximous. ti simenei afto? oti prepei akoma na leme oti h gh einai epipedi?h paradosi ths ekklisias mas, proforiki kai grapti, einai alathiti sto sinolo tis, eis ta tis pistews! den einai oute politiko sistima, oute filosofiko, oute epistimoniko. episis, ti exete na peite gia to gegonos oti, otan kataktithike h vizadini aftokratoria, h ekklisia proskinise ton veziri!theorouse thn eksousia tou elew theou!malista oi prwtoi epanastates tis peloponisou, eixan anathematisti apo tin "ekklisia"... Ara loipon kirie ik min sigxeete anisa istorika fenomena! me thn diki sas logiki, prepei na tiroume tou apostolou pavlou:oi ginekes na forane madila pada, kai na mhn milane gia themata pistews... tote afto den erxetai se adithesi me thn agiopoihsh ths agias theodosias?thelete na sas ipenthimisw ti ekane kai agiase?kinigise eikonomaxo, mi katheremeno episkopo me to maderi!mesa sthn ekklisia!
2)h agia grafi einai theopnefsti sto sinolo tis?h mono sta dogmatika zitimata?eseis apomononodas 3 paragrafous, faineste san ipermaxos aftis tis protestadikis planis! ti exete tote na pite gia to sinoptiko provlima?
proswpika, pernw paradeigmata kai apo ta grapta, alla kai apo tin zwi twn agiwn!paradeigma? giati eksoristike o agios ioannis o xrisostomos, an oxi gia ena koinwniko zitima? h o agros tis xhras exei theologikes diastaseis? episis, afou h ekklhsia exei ginei ena me to kratos, me tin kaki ennoia, kai exei ipotaxthei doulika ipo afto, h apeleftherwsh tou laou kai ths ekklisias apo afto to sapio, kapitalistikosionistiko kratos, einai thema dogmatiko!nai kirie...
Oi pateres genika den koitousan thn parti tous.simetixan sta kathimerina provlimata twn anthrwpon, koinwnika kai pnevmatika. den kikloforousan me mercedes kai epernan paxilous misthous apo ton kaisara... gi afto as afisoume tous pateres ekei pou einai, na klaine gia ta xalia mas, kai as kanei o kathenas oti nomizei! thelete na pate stin poreia, giati den adexete na blepete pedia na trwne apo ta skoupidia? kade to!den thelete?spitaki sas, alla min to xromatizete me pateriko endima gia na dwsete afesi ston eafto sas.
ig)afou iste toso ipermaxos twn paterwn, giati akoma den exete apotixistei apo tous airetikous episkopous, simfwna me tin zwi alla kai ta grapta toswn paterwn?edw den mas simferei mallon e?
tsallos panagiotis
Από τον δεύτερο σχολιαστή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την εκτεταμένη τεκμηριωμένη απάντηση. Γι΄αυτό αγαπητέ κ.ΙΚ είπα εκ προοιμίου, οτι και συμφωνώ (3η σειρά 2ου σχολιου) μαζί σας.
Άλλωστε και στα θέματα "κάρτας του πολίτη" πιστεύουμε ότι οι Χριστιανοί πρέπει να υπακούουν στην εξουσία και τους Νόμους, ιδίως όταν ουδέν πονηρό υπάρχει στα barcode και τσιπ. Η θέση των χριστιανών είναι να υποτάσσονται στις εξουσίες, να αποδίδουν φόρους, να υπακούουν στους νόμους, εκτός αν οι νόμοι έρχονται σε αντίθεση με το Νόμο του Θεού, οπότε "πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις", π.χ. αν οι Νόμοι επιτρέπουν ή επιβάλλουν τις εκτρώσεις, τον όρκο, τον γάμο ομοφυλοφίλων, δε σημαίνει ότι οι Χριστιανοί θα τους τηρήσουν υποχρεωτικά.
Όμως ας μην παραβλέπουμε πως ζούμε σε εποχή όπου κάποια δικαιώματα, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ εκ του Νόμου, εκ του Συντάγματος, άρα και η προσωπική τήρηση και απόλαυση των εκ των Νόμων αποδιδομένων δικαιωμάτων και η φροντίδα για την εφαρμογή τους σε καταδυναστευόμενους, πένητες, φυλακισμένους, αναξιοπαθούντες, μπορεί, ανάλογα με τη συνείδησί μας, να εμπίπτει αναλογικά στη Θεία εντολή: "εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω". Ασφαλώς, αν κάποιος επιθυμεί για λόγους πνευματικούς, να υποφέρει, μη διεκδικώντας τα εκ του νόμου δικαιώματά του, καλώς πράττει. Αλλά ομοίως καλώς πράττει και ο αγωνιζόμενος για εφαρμογή των εκ του Νόμου δικαιωμάτων, ιδίως όχι για ατομικά ωφέλη, αλλά για το πιάτο της χήρας, του πτωχού Λαζάρου, του άπορου γέροντα, καταγγέλλοντας ευαγγελικώς τον άδικο πλούτο.
Στις εποχές του Κυρίου και του ιερού Χρυσοστόμου, ο αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής, έπαιρνε την εξουσία κληρονομικά και συνήθως με "το σπαθί του". Αν τότε υπήρχαν εκλογές και δικαίωμα ψήφου, έχω τη διαίσθηση ότι ο Κύριος και ο ι.Χρυσόστομος δεν θα έλεγαν να μην τηρούμε το δικαίωμα και υποχρέωση του εκλέγειν, αλλά και της διατύπωσης προεκλογικά απόψεων για το ποιος είναι άξιος. Η σιωπή και αποχή των -όποιων- Χριστιανών μας έφερε στο χάλι αυτό, που ζούμε. Ο Κύριος και ο ι.Χρυσόστομος προφανώς θα μας δίδασκαν να επιλέγουμε τους άξιους, τους νομοταγείς, τους Θεοσεβείς, τους ικανούς, και όχι όσους θέλουν να πλουτίσουν, να καταδυναστεύσουν, όχι όσους άλλα λένε προεκλογικά και μόλις πάρουν την "καρέκλα" άλλα κάνουν.
Υπό την ευρεία έννοια, και χωρίς να παίρνω το βάρος της ερμηνείας του "εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω", κάποιος θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι, αφού ανώτατος Νόμος της Ελλάδας είναι το Σύνταγμα, οφείλουμε να υπακούμε σε αυτό, και στο ακροτελεύτιο άρθρο του που αναφέρει ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που "δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον όποιου υποχρεούται να το καταλύσει με τη βία".
Άραγε η παραβολή του καλού Σαμαρείτη και τα ουαί, προς όσους κατεσθίουσι τας οικίας των χηρών, ακόμα και η καταδίκη του μαμωνά της αδικίας, η παραβολή του Λαζάρου, του πλουσίου, η αναφορά στον νεανίσκο που ταύτα πάντα εποίησε εκ νεότητος, "έτι εν σοι λείπει", και άλλα πολλά, πώς ερμηνεύονται, και πώς θα έπρεπε να διδάσκονται ως εφαρμοσμένος χριστιανισμός από την εκκλησία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μελετήσουμε τους "κατά φαντασία χριστιανούς" πρώτα να δούμε αν είμαστε κι΄εμείς μέσα (γνωρίζει κάποιος αν πωλείται σε κάποιο βιβλιοπωλείο της Θεσ/κης;)
Κάποιες απαντήσεις σε ένα δυσκολοδιάβαστο κείμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφή1/ Η φράση του αγίου Μαξίμου αφορά θεολογικά θέματα και θέματα πίστεως και όχι επιστημονικά. Για τα τελευταία, η Εκκλησία πάντοτε συμβουλέυεται την Επιστήμη, όπως στην απόφαση εορτασμού του Πάσχα στην Α΄ Οικουμενική (όπου συμβουλεύθηκε τους αστρονόμους της Αλεξάνδρειας).
2/ Λέγει ο Παύλος, οι γυναίκες να φοράνε μαντήλια στην Εκκλησία, αλλά όχι αυτές που έχουν μακρύ μαλλί, παρά μόνον οι κουρεμένες (δεν το προσέξατε αυτό). Επίσης δεν απαγορεύει στις γυναίκες να καταδιώκουν αιρερικούς, αλλά να μην διδάσκουν στην Εκκλησία ή τις κατ' οίκον Εκκλησίες (κατά τους κανόνες).
3/ Η Αγία Γραφή είναιθεόπνευστη και ειδικά στα θέματα πίστεως, αλλά όχι αλάθητη. "Πάσα Γραφή θεόπνευστος" λέει, δεν λέει "αλάθητος".
4/ Ο Ι. Χρυσόστομος εξορίστηκε, όχι για το κτήμα της χήρας, αλλά για δογματικούς λόγους, ως ωριγενιστής και διώχθηκε από 7 αγίους της Εκκλησίας μας.
5/ Η απελευθέρωση του λαού δεν είναι θέμα δογματικό. Ο Παύλος είναι σαφής για την υποταγή στις εξουσίες, που αναλύει θαυμάσια ο Ι. Χρυσόστομος. Την ανάλυση του Χρυσοστόμου θα βρείται στην ανάλυση της προς Ρωμαίους επιστολή του Αρχιμανρίτη π. Δανιήλ Αεράκη, τ. 3ος
6/ Τους Πατέρες δεν τους αφήνουμε εκεί που είναι. Τους χρειαζόμαστε, για να μπορούμε να τους τρίβουμε στα μούτρα εκείνων που θεολογούν μέσα σε κλιματιστικά, πισίνες και λιμουζίνες και καλόν είναι να μην μπερδεύουμε τις πορείες με τους Πατέρες.
7/ Η αποτείχιση (αν γνωρίζετε καλά τον ιε΄ κανόνα της ΑΒ΄ Συνόδου), γίνεται από τον Επίσκοπο της τοπικής Εκκλησίας και όχι από όλους τους Επισκόπους μιας Εκκλησίας ή από όλους τους Ορθόδοξους Επισκόπους της Οικουμένης. Η αποτείχιση αυτή αφορά τη διδασκαλία αιρέσεως στον Ι. Ναό. Στην δική μας περίπτωση ο εφημέριος της Ενορίας μας κηρύττει, ότι ο Παπισμός είναι αίρεση, ο δε Επίσκοπός του και δικός μας δεν κήρυξε ποτέ, μέχρι τώρα αίρεση στην Εκκλησία μας.
ΙΚ
Συμφωνούμε με τον 2ο σχολιαστή, σχετικά με την βοήθεια προς τους πένητες και βεβαίως δεν θα υπακούσουμε σε νόμους αντίθετους με το νόμο του Θεού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, η βαρειά φορολογία, η οποία είναι για όλους δεν αντιστρατεύεται το νόμο του Θεού, επειδή είναι βαρειά.
Και δεν πιστεύουμε, ότι θα έλεγε ποτέ ο Ι. Χρυσόστομος "έξω οι ξενοκίνητοι προσκηνυμένοι αυτοκράτορες Αρκάδιος (ισπανικής καταγωγής) και Ευδοκία (γερμανικής καταγωγής, κόρης του Φράγκου στρατηγού της ΚΠολης), πηγάινετέ τους για κρέμασμα". Και είναι αποδεδειγμένο, ότι ο Αρσάκιος (άγιος κατά την Ιεροσσολυμίτικη Εκκλησία!) ήταν νοθρός και άβουλος, ανάξιο τέκνο ενδόξου πατρός (Θεοδοσίου Α΄) και την βασιλική εξουσία ασκούσε η Φράγκισσα Ευδοξία με τους αυλοκόλακές της.
Επίσης, μέχρι τον Ιουστινιανό Β΄ τον ρινότμητο, γύρω στα 700, δεν υπήρχε θεσπισμένη κληρονομική διαδοχή. Μετά το 700 θεσπίστηκε, αλλά και τότε υπήρξαν σφετεριστές.
Το ακροτελεύτιο άρθρο (120, παρ. 4) του Συντάγματος λέγει, να αντισταθούμε με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία (όπως π.χ. το 1967, επί Παπαδόπουλου). Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει κατάλυση Συντάγματος και ο κάθε ένας έχει τα ένδικα μέσα να προσφύγει στο ΣτΕ όταν κάποιος νόμος είναι, κατ' αυτόν, αντισυνταγματικός.
Όσον αφορά το "εξουσίαις υπερεχούσαις", ο π. Δανιήλ σημειώνει:
"Η υποταγή στην εξουσία δεν σημαίνει πάντοτε συμφωνία με τους άρχοντες και την πολιτική τους. Στις εξουσίες υποτάσσονται οι χριστιανοί, αλλά με τους άρχοντες δεν συμφωνούν πάντοτε..... Η υποταγή στην εξουσία, η εκπλήρωσις των καθηκόντων προς το κράτος, ποτέ δεν σημαίνει ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνησι, σ' ένα πολίτευμα, σ' ένα συγκεκριμένο άρχοντα. Δεν κινούνται οι χριστιανοί ανατρεπτικά ως προς την εξουσία, αλλά κινούνται ευεργετικά. Δηλαδή, με την όλη διαγωγή τους δεν συμβάλλουν στην ανατροπή, αλλά στη βελτίωση της εξουσίας. Δεν είναι αντικρατιστές, αλλά είναι μπολιαστές του δένδρου της εξουσίας....." (Δ. Αεράκη, Η προς Ρωμαίους επιστολή, τ. Γ΄, σελ. 159).
ΙΚ
Όλη η αγία Γραφή είναι θεόπνευστη και φυσικά, ως θεόπνευστη, είναι και αλάθητη σε όσα θέματα αφορούν τη σωτηρία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε άλλα μη αφορώντα τη σωτηρία μας θέματα, που αναπτύσσονται όπως απαιτούσε η εποχή τους, υπάρχουν "λάθη", διότι διατυπώνονται ως τρόπος κοινής συνεννόησης κατά τα επικρατούντα στην τότε εποχή, κατά συγκατάβαση, ή ως ανθρωπομορφικές του Θεού εκφράσεις, κ.λπ. ενώ κάποια άλλα νομιζόμενα λάθη αποδεικνύονται αλήθειες ή αντιγραφικά σφάλματα ιδίως στην Π.Δ.
Παραδείγματα "λαθών":
1) Η επιστήμη απέδειξε ότι η γή γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Αν η αγία Γραφή αναφέρει ότι "ο ήλιος ανατέλλει" ή "ο ήλιος δύει", το κάνει για να συνεννοηθεί με τους ανθρώπους της τότε εποχής. Αλλά και σήμερα, λέμε λάθος: "ανέτειλε ο ήλιος, έδυσε ο ήλιος" και όχι "η γη περιεστράφη κατά τόσες μοίρες πέριξ του ήλιου" όπως είναι το σωστό.
2) Παρομοίως οι έννοιες ουράνιο "στερέωμα" τρίτος ουρανός, έβδομος ουρανός, βασιλεία των ουρανών, πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, άρχων της εξουσίας του αέρος, πύλαι άδου, πέρατα της γής (= άκρα, ενώ η γη είναι σφαιρική). ναφέρονται στην αγ.Γραφή όπως τις θεωρούσε τότε ο κόσμος, για συνεννόηση. Δε σημαίνει ότι υπάρχει κάποιος ουρανός όπου κατοικεί ο πανταχού παρών Θεός. Ο ουρανός είναι κτίσμα, ο Θεός υπήρχε προ του ουρανού ή των ουρανών, που χρησιμοποιούνται ως εκφράσεις για να συνεννοούμαστε.
3) Άλλες ανθρωπομορφικές και κατά συγκατάβαση εκφράσεις, για να κατανοήσουν το ακατανόητο μεγαλείο του Θεού και οι απλοϊκοί άνθρωποι: Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο σε έξι ημέρες, την εβδόμη αναπαύθηκε.. (για το Θεό μια περίοδος εκατομμυρίων ετών είναι σαν μια μέρα). Στην Π.Δ. βρίσκουμε ότι ο Θεός περιπατεί, υπνοί, έχει χείρας, πλάθει πηλό, εμφυσάει ψυχή ζώσα, έχει ώτα, οφθαλμούς, οργίζεται, μεταμελείται, κ.λπ.
4) "Για το καλό της υγείας σου, πίνε λίγο κρασί, στα γεύματα... μην πίνεις νερό όταν τρως". Αυτά προτρέπει ο Απ. Παύλος ως άνθρωπος, σύμφωνα με τα ιατρικά δεδομένα της εποχής του. Ίσως σήμερα δεν τα δέχεται η ιατρική επιστήμη, αυτά όμως δεν αφορούν τη σωτηρία μας.
5) "κατεσθίουσι τας οικίας των χηρών" είναι φυσικά λάθος ως φράση με την απόλυτη έννοια, αφού δεν τρώει κανείς σπίτια! Είναι φράση όμως που λεγόταν μεταφορικά και τότε και τώρα, ούτε και χαρτονομίσματα τρώει με μαχαιροπήρουνο κανείς, και όμως διατυπώθηκε μετά από 2000 χρόνια ότι "μαζί τα φάγαμε"
6) Είπε ο Κύριος "εάν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, η μαρτυρία μου ουκ έστιν αληθής". Αυτό είναι λάθος. Δεν ισχύει για τον Χριστό. Αλλά όμως είναι σωστό ως επιχείρημα της στιγμής, που χρησιμοποίησε ο Κύριος απευθυνόμενος στους φαρισαίους, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα το κατά την δική τους αντίληψη νομιζόμενο.
Οι θεόπνευστοι συγγραφείς της Κ.Δ. όμως δεν είπαν ούτε ένα ψέμμα, ούτε μία ιστορική ανακρίβεια, ούτε ένα ψεύτικο θαύμα ή γεγονός ή διδασκαλία του Χριστού και το επιβεβαίωσαν με το αίμα τους, ενώ όσο αφορά τη σωτηρία μας δεν υπάρχουν λάθη.
Αγαπητέ αδελφέ
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρέλειψες το σπουδαιότερο λάθος στην Κ. Διαθήκη, που συντρίβει τους Προτεστάντες:
Η Αγία Γραφή δεν είναι «υπαγορευμένο κείμενο». Οι συγγραφείς της, δεν είχαν τη συναίσθηση, ότι αυτό που έγραφαν θα ενσωματωθεί στην Αγία Γραφή. Έγραφαν περί της Αποκάλυψης του Θεού σ’ αυτούς. Δεν τους υπαγόρευσε ο Θεός την Αγία Γραφή, υπό τύπον προϊσταμένου και γραμματέως. Κατέγραψαν κάποια πράγματα ωφέλιμα (είτε κατ’ εντολή του Θεού, είτε από μόνοι τους), στα οποία υπήρχε και θεία Αποκάλυψη. Και αυτή η θεία Αποκάλυψη που περιείχαν, τα έκανε να συγκαταριθμηθούν από την Εκκλησία ως Θεόπνευστα. Δεν ήταν ολόκληρα Θεία Αποκάλυψη. Αλλά περιείχαν Θεία Αποκάλυψη. Αυτό σημαίνει, ότι δεν είναι σωστό να θεωρούμε κάθε τους λέξη ως αλάθητη. Αλλά μόνον εντός της παράδοσης της Εκκλησίας είναι δυνατό να γίνει η ορθή κατανόηση του κειμένου.
Αν ο σκοπός του Θεού ήταν να είναι η Αγία Γραφή αλάθητη, θα είχε αποτύχει! Γιατί έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω προβλήματα που αναφέραμε, κανείς δεν είναι δυνατόν να τη διαβάσει και να ισχυρισθεί ότι διαβάζει και αντιλαμβάνεται το ακριβές νόημα που είχε υπόψη του ο συγγραφέας του κάθε βιβλίου. Το ακριβές νόημα της Θείας Αποκάλυψης δεν είναι δουλειά της Αγίας Γραφής, αλλά της Εκκλησίας συνολικά και διαχρονικά.
Αλλά η Αγία Γραφή, ως θεόπνευστο σύγγραμμα, είναι γραμμένο με τη Θεία Πρόνοια. Και τίποτα εκεί μέσα δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός δια της Εκκλη-σίας Του, φρόντισε να γραφεί και να μαζευτεί, οτιδήποτε χρειαζόταν για το σκοπό της Αγίας Γραφής. Αυτό σημαίνει, ότι έχουν το σκοπό τους εκεί, ακόμα και τα λάθη! Έτσι ο πιστός πρέπει να ζητάει βοήθεια κατανόησης από «τον στύλο και εδραίωμα της αληθείας» (Τιμόθ. Α΄ 3. 15), δηλ. την Εκκλησία.
Όταν η Αγία Γραφή από μόνη της ερμηνευτεί ξέχωρα από την Ιερά Παράδοση, δεν διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο και περιέχει λάθη. Παράδειγμα: Γράφει ο Ματθαίος (27. 9): «τότε επληρώθη το ρηθέν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος. και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του τετιμημένου ον ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ». Λοιπόν, όσο και αν ψάξει κανείς στον Ιερεμία, αυτή τη παράγραφο δεν θα τη βρει! Και ας γράφει ο Ματθαίος, ότι το λέει ο Ιερεμίας. Υπάρχει όμως αυτό το εδάφιο; Ναι, υπάρχει, αλλά στον προφήτη Ζαχαρία (11. 12): «και ερώ προς αυτούς ει καλόν ενώπιον υμών εστιν, δότε στήσαντες τον μισθόν μου ή απείπασθε. και έστησαν τον μισθόν μου τριάκοντα αργυρούς». Εδώ είναι προφανές, ότι ο Ματθαίος έγραψε από μνήμης τη προφητεία και έκανε λάθος! Νόμιζε ότι την είχε διαβάσει στον Ιερεμία, αλλά την είχε διαβάσει στο Ζαχαρία! Συνεπώς αυτά που έγραφε, δεν του τα υπαγόρευε ο Θεός. Δικά του ήταν! Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να του υπαγόρευσε λάθος πληροφορία. Μήπως ο Θεός δεν ήξερε ποιος έγραψε την προφητεία; Όμως ο Θεός τον άφησε να κάνει αυτό το λάθος, για να είναι αυτό το λάθος σήμερα, ατράνταχτη απόδειξη, απέναντι σ’ αυτούς που έχουν την άποψη ότι η Αγία Γραφή είναι αλάθητη! (δηλ. τους Προτεστάντες).
ΙΚ
Απάντηση. Συμφωνούμε με τις σωστές παρατηρήσεις του κ.ΙΚ, πλην μιας επιφυλάξεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ό,τι διάβασα σε μελέτη ειδικού ερευνητή επί του κειμένου της Αγ.Γραφής, ενώ το κείμενο της Κ.Δ. (έκδοση Αποστολικής Διακονίας) είναι έγγιστα στο πρωτότυπο, το κείμενο της Π.Δ. είναι κακοποιημένο, δεν έχει γίνει Ορθοδοξη κριτική έκδοση από τα χειρόγραφα, και οξ ορθόδοξοι στις έντυπες ακδόσεις αντιγράφουμε τις κακές πρόχειρες έντυπες εκδόσεις των δυτικών. Είναι πιθανότερο ολόκληρα τεμάχια κειμένων της Π.Δ. να έχουν αλλάξει θέση η και βιβλίο, ή και να έχουν απαλειφθεί στην κακή έκδοση που χρησιμοποιούμε, παρά το λάθος να είναι της ΚΔ, ενω αν γινόταν μια σωστή Ορθόδοξη κριτική έκδοση της Εκκλησιαστικής παραδόσεως κειμενου να είχαμε εκπλήξεις.
Εδώ ολόκληρα βιβλία πήραν λάθος όνομα, π.χ. οι αρχαίοι έλεγαν "Παροιμίαι Σολομώντος η και Σοφία", και κάποιος περίεργος συνέγραψε ένα άλλο βιβλίο που το ονόμασε "Σοφία Σολομώντος", που σαφώς δεν ανήκει στα θεόπνευστα βιβλία της Π.Δ.
Ναι, ενδέχεται να είναι έτσι και να έχουμε κακοποιημένα ή ανακατεμένα κείμενα στην Π.Δ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί το ίδιο να συμβαίνει και με κείμενα της Κ.Δ. όπως:
Για παράδειγμα, ο Λουκάς αναφέρει μια φράση του Χριστού από την επί του όρους ομιλία, ως εξής: «μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού» (6. 20). Αντιθέτως ο Ματθαίος την αναφέρει ως εξής: «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5. 3). Όπως μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί, άλλο είναι «οι πτωχοί» και άλλο «οι πτωχοί τω πνεύματι». Και έστω και αν ισχύουν και οι δυο αυτές φράσεις για τη χριστιανική πίστη, δεν είπε ο Χριστός και τις δυο. Μία από τις δυο είπε. Τι είπε όμως; Είναι σαφές ότι τα λόγια του μεταφέρθηκαν διαφορετικά από έναν από τους δυο ευαγγελιστές! Γιατί εδώ, μεσολάβησε η προσωπική κατανόηση του μεταφέροντος το λόγο του Χριστού και βέβαια η μνήμη του.
Ένα άλλο παράδειγμα έχουμε στην Κυριακή προσευχή. Άλλη προσευχή καταγράφει ο Ματθαίος (6. 9-13) και άλλη ο Λουκάς 11. 2-4), η Εκκλησία όμως επέλεξε τη μια από αυτές στη λατρευτική της ζωή:
Επίσης: στην Επιστολή Ιωάννη Α΄ υπάρχει εμβόλιμη φράση: "ότι τρεις εισίν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα" (4. 7).
Ή η περικοπή στο τέλος του κατά Μάρκον (16.9 - 20) ευρίσκεται σε μερικά μόνο χειρόγραφα.
Ακόμη συζητείται και η περικοπή στο κατά Ματθαίον: "πορευθέντες ουν μαθητεύσατε.....βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός..... τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν (28. 19-20). Και όμως στις 7 βαπτίσεις, που αναφέρονται στην Κ.Δ. σε καμία δεν εγένετο εις το όνομα της αγίας Τριάδος, αλλά όλες έγιναν στο όνομα του Ιησού:
1.- Πράξεις 2. 38: ο Πέτρος: «Πέτρος δε έφη προς αυτούς. Μετανοήσατε, και βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών,…..».
2.- Πράξεις 8. 16: οι Πέτρος και Ιωάννης: «ούπω γαρ ην επ’ ουδενί αυτών επιπεπτωκός, μόνον δε βεβαπτισμένοι υπήρχον εις το όνομα του Κυρίου Ιησού,…..».
3.- Πράξεις 10. 48: ο Πέτρος: «προσέταξέ τε αυτούς βαπτισθήναι εν τω ονόματι του Κυρίου,…..».
4.- Πράξεις 19. 6: ο Παύλος στην Έφεσο: «….. ακούσαντες δε εβαπτίσθησαν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού».
5.- Πράξεις 22. 16: ο Σαούλ: «και νυν τι μέλλεις; Αναστάς βάπτισαι και απόλουσαι τας αμαρτίας σου, επικαλεσάμενος το όνομα του Κυρίου».
6.- Ρωμαίους 6. 3: ο Παύλος: «ή αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν;».
7.- Γαλάτας 3. 27: ο Παύλος: «όσοι γαρ εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε».
Το τελευταίο μάλιστα το ψέλνουμε στις σημερινές βαπτίσεις.
Επομένως ή δεν είπε ο Ιησούς αυτά τα λόγια ή αν τα είπε οι μαθητές του δεν τον άκουσαν.
ΙΚ