Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

π. Βασιλειος Βολουδακης:

Θα αφήσουμε την Ιεραρχια.
Διοτι πολλα απο τα μελη της εχουν ταυτισθη απολυτα με αυτούς που κυβερνουν επι 30κ χρονια, εχουν απολυτα συνδεθει και διαπλακει με ολα αυτα τα συμφεροντα.






3 σχόλια:

  1. Η ιεραρχία να μην ποιμαίνεται από τους πολιτικούς!

    Ας μας υποδείξουν οι σεβαστοί πατέρες, πότε, ποιάν εποχή, ποιόν αιώνα, οι πολιτικοί και συγκεκριμένα, η κοσμική εξουσία δεν ποίμαινε την Ιεραρχία, δεν ποίμαινε την Εκκλησία;

    Από τον Μ. Κων/νο έως τον Κων/νο Παλαιολόγο, ο αυτοκράτορας θεωρείτο, ως ο αντιπρόσωπος του Θεού επί της γης και διατύπωνε και Χριστολογικά δόγματα!

    Κατά την Τουρκοκρατία, οι Πατριάρχες (πλην ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων) υποτάσσονταν στο Σουλτάνο.

    Με την απελευθέρωση, η Ελληνική Πολιτεία (είτε Βασιλική, είτε Δημοκρατική) ποδηγετούσε την Εκκλησία.

    Και πρόσφατα, με το νόμο 590/1977, η Εκκλησία καθίσταται επίσημα ΝΠΔΔ και θεραπαινίδα του Κράτους.

    Πως λοιπόν να μην ποιμαίνει την Ιεραρχία, η κοσμική εξουσία;

    Θα αφήσουμε λοιπόν την Ιεραρχία, για το λόγο ότι τα μέλη της είναι έμμισθοι κρατικοί λειτουργοί και επομένως δεν μπορεί να είναι πνευματικοί ποιμένες.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ισχυρίζονται μερικοί ότι δήθεν στη χώρα μας κρατεί,αναφορικά με τις σχέσεις Εκκλησίας-πολιτείας,το σύστημα της συναλληλίας.Ουδέν τούτου αναληθέστερον.Κυριαρχεί το σύστημα της νόμω κρατούσης πολιτείας τουτέστιν μιας στυγνής πολιτειοκρατίας.Ο αείμνηστος αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ που δήθεν αγωνίστηκε για την αυτοτέλεια της Εκκλησίας έλεγε χαρακτηριστικά:χρειαζόμαστε το χωροφύλακα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην Τουρκοκρατία μάλλον ίσχυε η διπλωματία, όπως την εννοεί ο π. Μεταλληνός και φυσικά ουδέποτε έφτασαν οι ποιμένες σε προδοσία . Την Ιεραρχία σαφώς δεν θα πρέπει να την ποιμαίνει η άθεη πολιτική που εκφράζεται και με εκκλησιαστικά πρόσωπα . Η ιεραρχία οφείλει να σταθεί στο ύψος και τον προορισμό της και να ελέγχει και να νουθετεί και όχι να συναινεί με τους άθεους πολιτικούς . Τα λεγόμενα των πατέρων και κυρίως του π. Βασιλείου δεν είναι άσχετα με τα όσα λέει και πολεμάει από χρόνια τώρα . Το ζητούμενο είναι να καταλάβουμε πως η ορθόδοξη στάση ζωής είναι καθημερινό βίωμα , και όχι υποχρέωση που καλύπτεται μόνο με τυπικά θρησκευτικά καθήκοντα . Η πολιτική δραστηριοποίηση οφείλει να αποτελεί μέρος της καθημερινής μας ζωής και να εκφράζει-πιστοποιεί την ορθόδοξη στάση και πίστη μας όπως μας την παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες μας .
    Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου