Η ΑΝΩΝΥΜΙΑ
ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
του κ. Παναγ. Τελεβαντου, Θεολόγου-Φιλολόγου
______________
Θέλω να αναφερθώ σε ένα απαράδεκτο φαινόμενο αναφορικά με την ανωνυμία στις ιστοσελίδες.
Καταρχήν διευκρινίζω ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την ανωνυμία αν χρησιμοποιείται για να γίνει αναφορά σε κάποιο θέμα με ευγένεια και διάκριση.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ
____________________
Ας μου επιτραπεί μια προσωπική εξομολόγηση.
Τέσσερις δεκαετίες τώρα έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα.
Τόσα πολλά μάλιστα (ίσως υπερβαίνουν τα εκατό) ώστε ούτε ο ίδιος δεν θυμάμαι ποια και πόσα!
Ο λόγος; Δεν νόμιζα (ούτε και τώρα νομίζω ασφαλώς) ότι το όνομα ή οι ακαδημαικοί μου τίτλοι μπορούσαν ή μπορούν να προσθέσουν βαρύτητα στα γραφόμενά μου.
Έγραφα για λειτουργικά και αγιολογικά θέματα, για την Ιστορία της Εκκλησίας, για τον Οικουμενισμό, κτλ..
Έκανα, δηλαδή, ορθόδοξη κατήχηση.
Τι θα μπορούσε να προσθέσει το όνομά μου;
Απολύτως τίποτε.
Ποιος είμαι και τι τίτλους έχω που να ελκύουν την προσοχή του αναγνώστη;
Αν μη τι άλλο ας είμαστε σοβαροί.
ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΕ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ
__________________
Σπανιότατα, παρέβηκα τον κανόνα της ανωνυμίας.
Μόνον όταν έκανα κριτική κάποιου επώνυμου, όπως λ.χ. του κ. Γιανναρά.
Σ’ αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις δημοσίευσα άρθρα με το όνομά μου επειδή θεωρούσα ανέντιμο να επιτεθώ εναντίον κάποιου γνωστού διανοούμενου και να γράφω ως κάποιος μυστήριος “ανώνυμος”.
Η παρουσία του ονόματός μου δεν άλλαζε την ουσία της ασημαντότητας μου.
Ήμουν (και εξακολουθώ φυσικά να είμαι) ένας κυριολεκτικά και εξ αντικειμένου άγνωστος και ασήμαντος άνθρωπος που τον ξέρουν οι συγγενείς και οι λιγοστοί φίλοι του και του οποίου η γραφίδα δεν έδωσε τίποτα αξιόλογο ή πρωτότυπο.
Απλά ανακυκλώνω αυτά που διάβασα.
Η επώνυμη κριτική μου, όμως, εναντίον του κ. Γιανναρά και άλλων (έστω και αν είναι αναξιόλογη) είναι, πιστεύω, έντιμη επειδή είναι επώνυμη.
Σπανιότατα, παρέβηκα τον κανόνα της ανωνυμίας.
Μόνον όταν έκανα κριτική κάποιου επώνυμου, όπως λ.χ. του κ. Γιανναρά.
Σ’ αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις δημοσίευσα άρθρα με το όνομά μου επειδή θεωρούσα ανέντιμο να επιτεθώ εναντίον κάποιου γνωστού διανοούμενου και να γράφω ως κάποιος μυστήριος “ανώνυμος”.
Η παρουσία του ονόματός μου δεν άλλαζε την ουσία της ασημαντότητας μου.
Ήμουν (και εξακολουθώ φυσικά να είμαι) ένας κυριολεκτικά και εξ αντικειμένου άγνωστος και ασήμαντος άνθρωπος που τον ξέρουν οι συγγενείς και οι λιγοστοί φίλοι του και του οποίου η γραφίδα δεν έδωσε τίποτα αξιόλογο ή πρωτότυπο.
Απλά ανακυκλώνω αυτά που διάβασα.
Η επώνυμη κριτική μου, όμως, εναντίον του κ. Γιανναρά και άλλων (έστω και αν είναι αναξιόλογη) είναι, πιστεύω, έντιμη επειδή είναι επώνυμη.
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ
____________________________
Τους τελευταίους μήνες, μετά τη θλιβερή παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, στην “Ημερίδα για το Θεολογικό Διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών” στο ΑΠΘ, που δημιούργησε σεισμό στη συνείδησή μου, άλλαξα τελείως πρακτική.
Οταν άκουσα το Μακαριότατο με το στόμα του εξ απορρήτων του π. Παύλου Κουμαριανού να λέγει ότι, για να προχωρήσουν οι διάλογοι με τους Παπικούς, πρέπει να γίνουμε Ουνίτες, αντιλήφθηκα ότι η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή από ότι υπάρχει διάχυτη η εντύπωση ότι είναι.
Ως εκ τούτου εγκατέλειψα ολότελα την πρακτική της ανωνυμίας.
Υπογράφω όλα τα άρθρα και τα σχόλιά μου επειδή θεωρώ ότι είναι ώρα ομολογίας και η ανωνυμία με την ομολογία, ως γνωστόν, έχουν πάρει διαζύγιο από καταβολής κόσμου.
ΑΝΕΝΤΙΜΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΙΑ
______________________
Το βασικό πρόβλημα με την ανωνυμία αναφύεται όταν αρχίσει κάποιος να επιτίθεται και να προσβάλλει ανθρώπους και μάλιστα αξιόλογους ανθρώπους, όπως ο κανονικός Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημος.
Αντιλαμβάνεστε πόσο πιο σοβαρό είναι το θέμα αν το άτομο αυτό που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία δεν είναι καν μέλος της Εκκλησίας ή είναι άνθρωπος που είχε την αναξιοπρέπεια ή και την ιδιοτέλεια - και ο Θεός ξέρει τι άλλο - να παραστεί στις φιέστες του Ζακύνθου!
Σε αυτές τις περιπτώσεις η ανωνυμία χρησιμοποιείται με ανέντιμο τρόπο και η ιστοσελίδα πρέπει, κατά την άποψή μου, να αρνείται να αναρτήσει αυτού του είδους τα σχόλια ή άρθρα.
Το ίδιο έγινε με τον μακαριστό Πατριάρχη των Σέρβων Παύλο.
Σε κάποιο ιστολόγιο προσπάθησε κάποιος ανώνυμος να τον διασύρει με ένα υποτιμητικό σχόλιο για “τον παππού” που έκανε ανεπίτρεπτα πράγματα.
Άλλες φορές ανώνυμοι μετέρχονται αγοραίες ύβρεις εναντίον όσων διαφωνούν μαζί τους με την ψευδαίσθηση ότι με χυδαίες εκφράσεις και ύβρεις καταθέτουν χριστιανική ομολογία πίστεως!!!
Ανωνύμως πάντοτε!
“Ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ”
____________
Κάποιος υπογράφει τα κείμενά του ως “αιρετικός” στα σχόλια των ιστολογίων.
Καταρχήν αφού είναι αιρετικός "τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;".
Αν πάλιν είναι ορθόδοξος γιατί παρουσιάζεται με τον τίτλο του αιρετικού;
Σε κάθε περίπτωση αν θέλει να δημοσιεύει κείμενα ως αιρετικός πρέπει να ξέρουμε ποιος είναι και ποια αίρεση εκπροσωπεί για να μπορούμε να συζητούμε μαζί του έντιμα και ωραία.
ΓΝΩΣΤΑ ΕΙΝΑΙ! ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!
_____________________
Πληροφορούμαι ότι είναι γνωστά στους διαχειριστές των ιστολογίων ΜΕΡΙΚΕΣ φορές τα πρόσωπα που υπογράφουν ως “ανώνυμος”, “ένας πιστός”, “αιρετικός”, “αμέθυστος”, κτλ.. Γνωστά μπορεί να είναι στους διαχειριστές των ιστολογίων.
Είναι, όμως, ορθόδοξα;
Ανήκουν στη ΜΙΑ, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ή μήπως πρόσκεινται σε κάποια παλαιοημερολογιτική κάστα;
Δεν γίνεται να το παίζουμε “και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ".
Κάποιοι μαγάρισαν τα μυστήρια της Εκκλησίας και προσχώρησαν σε αιρετικές και σχισματικές κάστες.
Και δεν έμειναν μέχρις εδώ.
Εμφανίζονται ως Ορθόδοξοι και κρυβόμενοι πίσω από την ανωνυμία τους, γίνονται αυστηροί τιμητές των άλλων ενώ οι ίδιοι βρίσκονται ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας.
Αν και έχω υπόψη ιδιαίτερα προβληματική συγκεκριμένη περίπτωση διαπιστώνω παρεμβάσεις αυτού του είδους των “ανώνυμων” σε πολλά θρησκευτικά ιστολόγια.
"Ο ΑΜΕΘΥΣΤΟΣ”
_________________
Κάποιος υπογράφει κείμενα ως “αμέθυστος” και διαθέτει και δικό του αξιόλογο, από πολλές απόψεις, ιστολόγιο με τον ίδιο τίτλο.
Πώς γίνεται να είναι ορθόδοξος ο συντάκτης του άρθρου αφού πρεσβεύει κακοδοξίες;
Διερωτάται με πρόσφατο άρθρο του “Finis Christi;” αν η Ορθοδοξία και ο Χριστός θα εξαφανιστούν.
Αυτό τουλάχιστον, λέγει ο τίτλος του άρθρου.
Τι σόι ορθόδοξη πίστη είναι αυτή;
Η πίστη της Εκκλησίας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη:
Ο Χριστός "εξήλθε νικών και ίνα νικήση”.
"Οι πύλες του Αδου ου κατισχύσουσιν” της Εκκλησίας και "Μείζον ο εν υμίν ή ο εν τω κόσμω".
Το άρθρο αφήνει από τον τίτλο του και μόνο να διαφανεί το ενδεχόμενο να συμβαίνει κάτι το διαφορετικό.
Είναι ορθόδοξη αυτή η στάση;
Finis Christi; Κύριε ελέησον!
Δεν αντελήφθη ο "αμέθυστος" ότι ο Χριστός είναι ο Θεός;
Μπορεί να έρθει το τέλος του Θεού;
Τι ολκής βλασφημία είναι αυτή;
Κάποιος υπογράφει κείμενα ως “αμέθυστος” και διαθέτει και δικό του αξιόλογο, από πολλές απόψεις, ιστολόγιο με τον ίδιο τίτλο.
Πώς γίνεται να είναι ορθόδοξος ο συντάκτης του άρθρου αφού πρεσβεύει κακοδοξίες;
Διερωτάται με πρόσφατο άρθρο του “Finis Christi;” αν η Ορθοδοξία και ο Χριστός θα εξαφανιστούν.
Αυτό τουλάχιστον, λέγει ο τίτλος του άρθρου.
Τι σόι ορθόδοξη πίστη είναι αυτή;
Η πίστη της Εκκλησίας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη:
Ο Χριστός "εξήλθε νικών και ίνα νικήση”.
"Οι πύλες του Αδου ου κατισχύσουσιν” της Εκκλησίας και "Μείζον ο εν υμίν ή ο εν τω κόσμω".
Το άρθρο αφήνει από τον τίτλο του και μόνο να διαφανεί το ενδεχόμενο να συμβαίνει κάτι το διαφορετικό.
Είναι ορθόδοξη αυτή η στάση;
Finis Christi; Κύριε ελέησον!
Δεν αντελήφθη ο "αμέθυστος" ότι ο Χριστός είναι ο Θεός;
Μπορεί να έρθει το τέλος του Θεού;
Τι ολκής βλασφημία είναι αυτή;
Γνωρίζω ποιος διατύπωνε προφορικά (ως επί το πλείστον) τέτοιες ακρότητες και ποιοι τις υιοθέτησαν και μάλιστα τις προώθησαν στην ακρότατή τους ερμηνευτική αυθαιρεσία.
Είναι ο ίδιος που έλεγε ότι η "Ορθοδοξία σε λίγο θα είναι ρομαντική ανάμνηση".
Είναι αυτός που εξέθεσε και τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου, σε κάποια φάση, με τη “χαρισματική” εκκλησιολογία του και ο οποίος στο μεταξύ προσχώρησε σε παλαιοημερολογιτική κάστα, για λόγους “ους ο Θεός οίδεν. Εγώ ουκ οίδα”.
Σε κάθε περίπτωση είναι πέρα για πέρα ανακόλουθο να πολεμούμε τη “Βαπτισματική θεολογία” και όμως να αναγνωρίζουμε έγκυρα μυστήρια εκτός Εκκλησίας (στην προκειμένη περίπτωση στις κάστες των Παλαιοημερολογιτών).
Ξεκαθαρίζω προκαταβολικά ότι δεν πρόκειται να μπω σε θεολογική συζήτηση με “ανώνυμους” που μαγάρισαν τα μυστήρια της Εκκλησίας και δεν έχουν την εντιμότητα να καταθέσουν επώνυμα τις απόψεις τους.
Είναι ο ίδιος που έλεγε ότι η "Ορθοδοξία σε λίγο θα είναι ρομαντική ανάμνηση".
Είναι αυτός που εξέθεσε και τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου, σε κάποια φάση, με τη “χαρισματική” εκκλησιολογία του και ο οποίος στο μεταξύ προσχώρησε σε παλαιοημερολογιτική κάστα, για λόγους “ους ο Θεός οίδεν. Εγώ ουκ οίδα”.
Σε κάθε περίπτωση είναι πέρα για πέρα ανακόλουθο να πολεμούμε τη “Βαπτισματική θεολογία” και όμως να αναγνωρίζουμε έγκυρα μυστήρια εκτός Εκκλησίας (στην προκειμένη περίπτωση στις κάστες των Παλαιοημερολογιτών).
Ξεκαθαρίζω προκαταβολικά ότι δεν πρόκειται να μπω σε θεολογική συζήτηση με “ανώνυμους” που μαγάρισαν τα μυστήρια της Εκκλησίας και δεν έχουν την εντιμότητα να καταθέσουν επώνυμα τις απόψεις τους.
Παρακαλώ θερμά τους διαχειριστές του ιστολογίου να αναρτήσουν αυτούς τους προβληματισμούς μου και (στο βαθμό που τους αφορούν) τους παρακαλώ να τους λάβουν υπόψη αν κρίνουν ότι είναι ορθοί.
Συμφωνώ μαζί σας αγαπητέ Οδυσσέα! Η ανωνυμία δεν βοηθάει και προσφέρει κάλυψη στον όποιο γράφει στο δικαίωμα να γράφει ότι θέλει και όπως θέλει χωρίς περιορισμούς και ευθυξία μερικές φορές! Με την κάλυψη του ότι είναι "ανώνυμος" δεν τον απασχολεί τί θα του απαντήσουν και δεν έχει τον φόβο του να "τσαλακώσει" το όνομά του εφόσον κρύβεται πίσω από την ανωνυμία του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον κ. Τελεβάντο από την εφημερίδα "Το Παρόν" (Εκκλησιαστικά): Ο πρώην Αττικής Νικόδημος Γκατζιρού
ΑπάντησηΔιαγραφήλης έχει συνηθίσει να ασκεί μέσω του περιοδικού του αυστηρότατη κριτική (πολλές φορές υπερβαίνοντας και τα όρια) κατά πάντων. Έχει ωστόσο σημασία ότι επιτίθε
ται κατά του Αρχιεπισκόπου, τη στιγμή που ο Ιερώνυ-
μος είναι από τους λίγους αρχιερείς που διατηρούσαν καλή σχέση μαζί του και φανερός υποστηρικτής της άπο-
ψης ότι πρέπει η Ιερά Σύνοδος να άρει το επιτίμιο της ακοινωνησίας που έχει επιβληθεί στον πρώην Αττι-
κής… (τελευταία παράγαφος, θα ακολουθήσει και η α΄)
Συνέχεια προηγουμένου σχολίου α΄παράγραφος!: «Ανύπαρ-
ΑπάντησηΔιαγραφήκτο» και «ανίκανο να αναμετρηθεί με τις προκλήσεις της εποχής μας», «άφωνο» και «άπραγο που διακατέχε
ται από σύνδρομο πνιγηρής σιωπής και απραξίας» (!) χαρακτηρίζει ο πρώην Αττικής Νικόδημος Γκατζιρούλης τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ο πρώην Αττικής, πιθανότα-
τα δυσαρεστημένος από τον Αρχιεπισκόπο επειδή παρά την υπόσχεσή του δεν ήρε στην τελευταία σύνοδο της Ιεραρχίας το επιτίμιο της ακοινωνησίας που του επιβλήθηκε τη δεκαετία του '90, του ασκεί μέσω του περιοδικού του «Ελεύθερη Πληροφόρηση» αυστηρότατη κριτική μεταφέροντας, όπως γράφει, όσα ο ίδιος ακούει να λέγονται γύρω του για τον Ιερώνυμο.
Να λοιπόν κ. Π.Τ. ότι δεν είμαι ΜΟΝΟ εγώ βυθομέτρης ή
διορατικός, όπως προ ημερών σε ανάλογο σχόλιο για το Νικόδημο είχα μιλήσει για σκοπιμότητα, είναι κι άλλοι!!
Το "Παρόν", ο Κανονικός Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημος και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι ασκούν επώνυμη κριτική κ. (γνωστέ άγνωστε) "ανώνυμε".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δεν σε αποθάρρυνε να ασκείς κριτική . Αρκεί να τη δημοσιεύεις με το ονοματάκι σου για να ξέρουν όλοι πόσα αππίδια συνέπειας και βαρύτητας χωρά ο σάκκος σου.
Τα δε λοιπά εκ του πονηρού σχισματικού και αιρετικού παλαιοημερολογιτισμού.
Κάποιες παρατηρήσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφή1/ Άραγε, από τον τίτλο του ψευδωνύμου κρίνεται το περιεχόμενο; Δηλ. αν υπογράφαμε «Στρατιώτης Χριστού» (όπως η Δουράκη) θα ήταν όλα και καλά καμωμένα;
2/ Πολλές φορές το αναλύσαμε: Το Αιρετικός, προέρχεται από το Αιρετός, ο επιλέξιμος, ο ικανός προς επιλογή. Μετά την Πεντηκοστή σημαίνει και το αντιτιθέμενος στο ορθό δόγμα.
3/ Δεν δημοσιεύουμε κείμενα ως Αιρετικός, αλλά Σχόλια σε κείμενα. Η Αίρεση, που εκπροσωπούμε είναι αυτή του Ορθόδοξου Χριστιανού (σύμφωνα με τον μγ΄ της Καρθαγένης), η οποία έτσι αναγνωρίζεται από τους παπικούς και προτεστάντες και η οποία πλέον τείνει να καταστεί ως αίρεση και από τους Οικουμενιστές.
4/ Οι παλαιοημερολογίτες (δεν ήμαστε) δεν είναι αιρετικοί, αλλά σχισματικοί, γιατί ενώ έχουν την ίδια Πίστη και Λατρεία έχουν αλλότρια Διοίκηση και διαφωνούν στην ερμηνεία κάποιων κανόνων.
5/ Άραγε η ανωνυμία έγκειται στο όνομα ή στο επώνυμο; Δηλ. αν υπογράφαμε ως Ιωαννίκιος είμαστε εντάξει ή πρέπει να δηλώσουμε και το Παπαδημητρακόπουλος; Μήπως δηλώνουμε επώνυμο μπροστά στο άγιο ποτήριο ή είμαστε άγνωστοι στα κατάστοιχα του Ουρανού;
6/ Ποιος θα μας διασφαλίσει τουλάχιστον τους υαλοπίνακες του σπιτιού μας από τους φανατικούς εκείνους, που θεωρούν ότι θίγονται όταν καταγγέλονται για μαγεία, καταστροφολογία, συνωμοσιολογία κ.λπ. (και τέτοια έχουμε υποστεί). Δυστυχώς, ζούμε σ’ αυτή τη χώρα, της νεοειδωλολατρικής Ορθοδοξίας και δεν μπορούμε να σχολιάζουμε εκ του ασφαλούς από το εξωτερικό.
Αιρετικός (ή στρατιώτης Χριστού).
Τώρα ο αιρετικός μιλά; Ο σχισματικός; Ο παλαιοημερολογίτης; Ο νεοημερολογίτης; Ο αμέθυστος; Οι Ακτίνες; Το σκοτάδι; Ο ανώνυμος; Ο επώνυμος; Ο Ενας πιστός; Ο στρατιώτης Χριστού; Ο Ιωαννίκιος Παπαδημητρακόπουλος; Ο υποστηρικτής του Ζακύνθου; Ο αντίπαλός του; "Go and figure!", όπως λένε οι Αμερικανοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος και να μιλά από τους πιο πάνω δεν μιλά με το αληθινό του όνομα. Αλλά πάντως σε ένα πράγμα έχει δίκαιο. Μπορεί κάποιος να μας παρουσιαστεί ως Κυπριανός Χριστοδουλίδης λ.χ., που είναι υπαρκτό πρόσωπο, και όμως πίσω του να κρύβεται ο Θανάσης ή ο Κώστας ή ο πάτερ Νεκτάριος. Οχι λέμε δηλαδή! Ελπίζω να μη χρειάζονται επεξήγηση αυτά που λέμε. Η μήπως χρειάζονται;
Γι' αυτό αντί να μηχανεύεται διάφορα ονόματα αληθινά ή φανταστικά ή ανώνυμα καλύτερα να αρθρογραφεί με το αληθινό του όνομα για να ξέρουμε πού το πάει.
Εχουμε ανοιχτούς όμως θεολογικούς λογαριασμούς αναφορικά με τη διάκριση σχίσματος και αίρεσης που επιχειρεί ο πολυώνυμος ανώνυμος.
Μόλις ευκαιρήσω θα επανέλθω για να τους τακτοποιήσουμε.
Δεν πιστεύω να έχεις αντίρρηση κ. πολυώνυμε! Η μήπως έχεις;
Αγαπητέ "αιρετικέ" μακάρι να μην έχεις και στην πμευματική σου ζωή την σύγχυση και τις παλινωδίες που έχεις στις απόψεις σου. Διάβασε τί έλεγες γιά την ανωνυμία σε σχόλιο σου στις 10 Νοεμβρίου εναντίον μου στους "μητροπολίτας" "Δεν έχει όνομα ο Λαρισαίος διωκώμενος Χριστιανός;Τι φροβάται περισσότερο ένας χριστιανός διωκώμενος; Μήπως διωχθεί σκληρότερα;Φιβάται μήπως του πάρουν το σπίτι; Ε και λοιπόν;"!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι λεονταρισμός! τί αυτοθυσία (γιά τους άλλους)γιά τον Χριστό να μην υπολογίζεις τίποτα!!! Σε θαύμασα ατρόμητε στρατιώτη και προς στιγμήν ελέγχθηκα που δεν τα θυσίαζα όλα γιά χάρι της Πίστεως... Τι απογοήτευση όταν διάβασα πριν λίγο τομ σχόλιο σου γιά την ανωνυμία που την τηρείς "γιά να διατηρείς ακέραιους τους υαλοπίνακες!!!! του σπιτιού σου""
Φαντάζεσαι (να το μεταφέρω σε πεζοδρομιακό επίπεδο)αναρχική κοπέλα καλυμένη να προτρέπει να ορμήσουν οι σύντροφοί της και με μανία να δώσουν ένα γερό μάθημα στις δυνάμεις της τάξης μη συμετέχοντας στον αγώνα για να μην ...κοπεί το καλτσόν της...
Είναι τίποτα να χάσει κάποιος άλλος ξένος το σπίτι του, ενώ αν σπάσε4ι ένας "υαλοπίνακας" του σπιτιού σου....τί μεγάλη ζημιά!!!! Ασκληπιάδης.
Ναι, αν είσαι μόνος, ας σου σπάσουν τα τζάμια. Αλλά τι φταίει, για να πληρώσει και η οικογένεια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαί, έχω αντίρρηση.
Αιρετικός
Ο πολυώνυμος ανύνυμος δεν καταγράφει δικές του απόψεις, αλλά μεταφέρει τις εμπειρίες των Πατέρων. Έτσι, ως προς την αίρεση και το σχίσμα μεταφέρουμε τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ/ Ως αίρεση χαρακτηρίζεται τόσο στη Χριστιανική Δογματική, όσο και στο Κανονικό Δίκαιο, κάθε απόκλιση από βασική και θεμελιώδη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας από πιστό ή ομάδα πιστών, παρά την αναμφισβήτητη ασάφεια της εκκλησιαστικής παραδόσεως ως προς τα όρια της αιρέσεως και του σχίσματος
Ο όρος αίρεση, που είχε χρησιμοποιηθεί στην κλασική και στην ελληνιστική αρχαιότητα για να δηλώσει κάποια φιλοσοφική ή πολιτική σχολή ή μερίδα ή κόμμα, πέρασε στην καινοδιαθηκική γραμματεία για να δηλώσει διάφορες θρησκευτικές μερίδες ή και εκείνους που νόθευαν τη χριστιανική διδασκαλία και την αποστολική παράδοση (Γαλ. 5. 20, Πέτρου Β΄ 2. 1, κ.ά).
Με την έννοια αυτή πέρασε ο όρος στη μεταποστολική γραμματεία και τη γενικότερη εκκλησιαστική παράδοση, γι’ αυτό και καθιερώθηκε γενικά η σημασία του, σύμφωνα με την οποία ως αίρεση χαρακτηρίζεται κάθε διδασκαλία που αποδεδειγμένα νοθεύει τη γνήσια αποστολική παράδοση και πίστη της Εκκλησίας με παρεκκλίσεις, προσθήκες, αφαιρέσεις, υπερτονισμούς ή μονομέρειες ως προς τη γενικά παραδεκτή, συγχρονικά και διαχρονικά, εκκλησιαστική παράδοση.
Με το πνεύμα αυτό ο αρχιεπίσκοπος Καισαρείας Βασίλειος, έγραψε ότι: «οι παλαιοί ωνόμασαν αιρέσεις τους παντελώς απερρηγμένους και κατ' αυτήν την πίστιν απηλλοτριωμένους».
Συνεχίζεται.....
Αιρετικός
..... Συνέχεια από το προηγούμενο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΒ/ Ο όρος σχίσμα δηλώνει τη διάσπαση της ενότητας της Χριστιανικής Εκκλησίας από ομάδες πιστών, οι οποίες διαφωνούσαν σε δευτερεύοντα ζητήματα και πάντως όχι στην ουσία της ορθής πίστης. Επομένως το Σχίσμα δεν αντιμετωπίζεται ως Αίρεση.
Ωστόσο τα όρια μεταξύ της αιρέσεως και του σχίσματος είναι δυσδιάκριτα, αν κρίνει κανείς από το σχετικό περιεχόμενο του ς΄ κανόνα της Β΄ Οικουμενικής (381): «Αιρετικούς δε λέγομεν τους τε πάλαι της εκκλησίας αποκηρυχθέντας και τους μετά ταύτα υφ’ ημών αναθεματισθέντας. Προς δε τούτοις, και τους την πίστιν μεν την υγιά προσποιουμένους ομολογείν, αποσχίσαντας δε και αντισυνάγοντας τοις Κανονικοίς ημών Επισκόποις».
Η ασάφεια αυτή ως προς τη διάκριση του κανονικού παραπτώματος της αιρέσεως από το αντίστοιχο του σχίσματος δεν είναι ουσιαστική, γιατί στην εκκλησιαστική και στην κανονική παράδοση καθιερώθηκε ως περιεχόμενο του σχίσματος η απόσχιση για απλή διοικητική κανονική ευταξία ή και διαφωνία σε δευτερεύοντα και εθιμικά ζητήματα. Ο Μ. Βασίλειος χαρακτηρίζει ως σχισματικούς μόνο εκείνους, που αποκόπηκαν από την εκκλησιαστική ενότητα: «δι’ αιτίας τινάς εκκλησιαστικάς και ζητήματα ιάσιμα προς αλλήλους διενεχθέντες».
Με τις παραδοχές αυτές οριοθετήθηκε το περιεχόμενο της αιρέσεως, γι’ αυτό και ως αιρετικοί χαρακτηρίστηκαν πάντοτε μόνο οι συνειδητά αποκλίνοντες ή νοθεύοντες τη διδασκαλία της Εκκλησίας σε ένα ή περισσότερα δόγματα και παρά την εκκλησιαστική προτροπή ή νουθεσία εμμένοντες στις απόψεις τους και αποσχιζόμενοι από την εκκλησιαστική ενότητα. Έτσι ο διαπρεπής νομικός και κανονολόγος Ιωάννης Ζωναράς χαρακτήρισε ως αιρετικούς: «τους παρά την ορθόδοξον πίστιν δοξάζοντας, καν παλαιαίς αιρέσεσι κοινωνώσι, καν νέαις».
Αυτά τα ολίγα και γενικά, για να μπορούμε να συνεννοούμεθα (αν και δεν είναι απαραίτητο).
Αιρετικός
"Ως αιρετικοί χαρακτηρίστηκαν πάντοτε μόνο οι συνειδητά αποκλίνοντες ή νοθεύοντες τη διδασκαλία της Εκκλησίας σε ένα ή περισσότερα δόγματα και παρά την εκκλησιαστική προτροπή ή νουθεσία εμμένοντες στις απόψεις τους και αποσχιζόμενοι από την εκκλησιαστική ενότητα. Έτσι ο διαπρεπής νομικός και κανονολόγος Ιωάννης Ζωναράς χαρακτήρισε ως αιρετικούς: «τους παρά την ορθόδοξον πίστιν δοξάζοντας, καν παλαιαίς αιρέσεσι κοινωνώσι, καν νέαις» αναφέρει στο πιο πάνω σχόλιο ο "αιρετικός".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμ! Τότε, αφού έτσι έχουν τα πράγματα γιατί υπογράφει ως "αιρετικός";
Στο μεταξύ καλύτερα να μας πει:
Είναι ορθόδοξος ή σχισματικός και αιρετικός παλαιοημερολογίτης;
"Αναμυρώθηκε" από παλαιοημερολογιτική κάστα βλασφημώντας ανοιχτά εναντίον του Αγίου Πνεύματος ή όχι;
Παρεβρέθηκε στις φιέστες του Ζακύνθου; Αν ναι γιατί;
Και ας μη στεναχωριέται: Οπως έχω υποσχεθεί, μόλις ευκαιρήσω θα επανέλθω συν Θεώ για να μιλήσω περί σχίσματος και αιρέσεως και θα συζητήσουμε αν οι παλαιοημερολογιτικές κάστες είναι απλά σχισματικές ή αιρετικές.
Φαίνεται πως δεν διαθέτεις τον κοινό νού ή μας δουλεύεις με περισσή ειρωνεία!!!Φοβάσαι μην την πληρώσει η οικογένειά σου αν σπάσει το τζάμι του σπιτιού σου ενώ θεωρείς πως οι Λαρισαίοι διωκώμενοι από την δεσποτική μανία με κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων είναι εργένηδες ρεμπεσκέδες...Βάλτο λίγο στο μυαλό σου ότι στους δεκάδες διωκωμένους το 80% είναι πολύτεκνοι. Τί ταλαιπωρία θα υποστεί η οικογένειά σου μέχρι να αντικατασταθεί ο υαλοπίνακας του σπιτιού σου, ενώ οι πολύτεκνες οικογένειες που θα μείνουν στο δρόμο εξ αιτίας του Ιγνατίου Λάππα !!!καμμιά ταλαιπωρία... γιατί δεν είναι οικογένειά σου.Τα παχιά σου λόγια λόγω άγνοιας μπορώ να το δικαιολογήσω ...αλλοιώς κόψε το δούλεμα..Αν θές περισσότερα μπορούμε να τα πούμε τηλεφωνικά.. Ασκληπιάδης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τόση πρεμούρα για υποβολή υπεύθυνης δήλωσης Ορθοδοξίας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Ορθόδοξα ή όχι φρονήματα φαίνονται από τις θέσεις και όχι από το ψευδώνυμο. Αλλά και επώνυμα να τις δήλωνα, όπως ο π. Δανιήλ, πάλι για αιρετικός θα κατηγορόμουν.
Φαίνεται όμως, ότι ήμαστε απρόσεκτοι, γιατί πολλάκις έχω καταφερθεί κατά του Παπισμού, του Προτεσταντισμού και του Οικουμενισμού. Αλλά και ενάντια στο νεο-βααρλαμιτισμό (γι' αυτό είμαι αιρετικός, γιατί αντιτάσσομαι σε κάθε καινοτομία).
Όσον αφορά τον παλαιοημερολογητισμό, δεν είμαι και τόσο βλάκας να θεωρώ, ως δόγμα πίστεως τις θέσεις και κινήσεις ουρανίων σωμάτων.
Στις οικουμενιστικές φιέστες τύπου Ζακύνθου μαζεύεται η κάθε αντορθόδοξη φάρα, η οποία κορδώνεται, ότι "εκπροσωπεί" τον "παθόντα και ταφέντα και αναστάντα" και νέμεται τα του σταυρού στρογγυλοκαθήμενη επ' αυτού και διδάσκουσα τα εκ του Σταυρού απορρέοντα σ' εμάς τα -υποτίθεται- "απολωλότα πρόβατα" με πομπώδεις εκφράσεις και υπέρβαρες γλυκανάλατες "σωτηριολογικές" καρικατούρες.
Εξ ου και το "αιρετικός" ως προς όλα τα ανωτέρω κατατεθέντα του μεσαιωνικού εκκλησιαστικού κατεστημένου, αν τελικά έγιναν αντιληπτά.
Αιρετικός
Εμείς δεν διωχθήκαμε από το Λάππα και αποκλειστικά σε μια Μητρόπολη. Διωχθήκαμε και απειληθήκαμε και συρθήκαμε σε πολλά σημεία της Ελλάδος από -υποτίθεται- αμύντορες της Ορθόδοξης Πίστης, οπαδούς οργανώσεων, Μητροπολιτών αλλά και μοναστηριών, γιατί τολμήσαμε να υποδείξουμε παραβάσεις Πίστης και Παράδοσης και όχι μόνο παράβασης κανόνων (όπως Νικόδημος, για τον οποίον αγωνισθήκαμε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τζάμια, που είναι σχήμα λόγου, δεν είναι τίποτε μπροστά στα πραγματικά γεγονότα που ζήσαμε, χωρίς να θέλουμε να καταστήσουμε μάρτυρες και άλλους, εκτός από τους εαυτούς μας (μιας και δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα). Και δεν παραγνωρίζουμε τον αγώνα άλλων, για το Λάππα (ή μόνο γι' αυτόν) τον οποίον αγώνα γνωρίζουμε πολύ καλά.
Καλόν είναι λοιπόν να μη λέμε πολλά λόγια, αν δεν ξέρουμε πρόσωπα και πράγματα.
Αιρετικός