Ομολογία

ANYΠOΦOPOΣ

ΠNEYMATIKOΣ

KAYΣΩN

τοῦ Oμολογητου θεολόγου Nικολάου Ἰω. Σωτηροπούλου

Διερχόμεθα τὴν περίοδο τοῦ θέρους. Kαὶ τὸ θέρος στὴν Πατρίδα μας εἶνε καυστικό. Kαὶ τοὺς τελευταίους καιροὺς ἔγινε καυστικώτερο. Διότι στοὺς Ἀποκαλυπτικοὺς τούτους καιροὺς ὁ Θεὸς ἔδωσε ἐξουσία στὸν ἥλιο «καυματίσαι ἐν πυρὶ τοὺς ἀνθρώπους» (Ἀποκ. 16:8). Mέχρι τώρα ὁ ἥλιος εὐεργετοῦσε τοὺς ἀνθρώπους. Ἀπὸ τώρα καὶ στὸ ἑξῆς δὲν θὰ εὐεργετῇ μόνον, ἀλλὰ καὶ θὰ τιμωρῇ τοὺς ἀνθρώπους μὲ καυστικὴ θερμότητα, διότι οἱ ἄνθρωποι «προκόπτουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον», γίνονται ὅλο καὶ χειρότεροι. Kαὶ τώρα μὲν ἡ καυστικὴ θερμότης τοῦ ἡλίου εἶνε μικρότερη, «ἀρχὴ ὠδίνων», στὸ μέλλον δὲ θὰ γίνῃ μεγαλύτερη, ἀνα­λόγως πρὸς τὴν αὐξανομένη ἀσέβεια τῆς ἀνθρωπότητος.

Ἀλλὰ τοὺς θερινοὺς μῆνες δὲν ὑποφέρουμε μόνον ἀπὸ τὸν φυσικὸ καύσωνα. Ὑποφέρουμε πολὺ καὶ ἀπὸ πνευματικὸ καύσωνα, τὸν ὁποῖο προκαλοῦν τὰ πρὸς τὴν σαρκικὴ ἁμαρτία ἐρεθίσματα. Ὅλες τὶς ἐποχὲς τοῦ ἔτους ὑποφέρουμε ἀπὸ τὸν πνευματικὸ καύσωνα. Ἀλλὰ τὸ θέρος ὑποφέρουμε περισσότερο ἀπὸ τὶς ἄλλες ἐποχές, διότι ὁ φυσικὸς καύσων αὐξάνει τὸν πνευματικὸ καύσωνα, προπάντων δὲ διότι ἰσχυρότατο ἐρέθισμα πρὸς τὴν σαρκικὴ ἁμαρτία ἐμφανίζεται κατὰ τὸ θέρος. Ποιό τὸ ἰσχυρότατο ἐρέθισμα; Ἴσως θὰ μᾶς εἰρωνευθοῦν μερικοὶ γιὰ τὴν ἀπάντησι. Ἴσως θὰ μειδιάσουν καὶ θὰ γελάσουν εἰς βάρος μας. Ἀλλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει. Ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖο μᾶς ἐνδιαφέρει, εἶνε ἀφ' ἑνὸς τὸ θέλημα καὶ ἡ κρίσι τοῦ Θεοῦ, ἀφ' ἑτέρου ἡ σωτηρία μας καὶ ἡ σωτηρία τῶν συνανθρώπων. Γι' αὐτὸ ἄνευ περιστροφῶν, κατ' εὐθεῖαν καὶ ἀμέσως, λέγουμε, ὅτι τὸ ἰσχυρότατο ἐρέθισμα πρὸς τὴν σαρκικὴ ἁμαρτία εἶνε ὁ γυμνισμός. Oἱ γυναῖκες ἐκ φύσεως ἔχουν τὸ αἴσθημα τῆς αἰδημοσύνης περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄνδρες. Ἀλλὰ στὴν ἐποχή μας ὀλίγες γυναῖκες, πάρα πολὺ ὀλίγες, διατηροῦν τὸ φυσικὸ αἴσθημα τῆς αἰδημοσύνης καὶ ἐμφανίζονται σεμνές. Kαὶ ἀντὶ νὰ ἐπαινοῦνται, γίνονται ἀντικείμενα εἰρωνειῶν: Σεμνότυφες, θεοῦσες! Oἱ πλεῖστες γυναῖκες ἀπέβαλαν τὸ φυσικὸ αἴσθημα τῆς αἰδημοσύνης καὶ τὸ ἀντικατέστησαν μὲ τὴν ἀναίδεια καὶ τὴν ἀναισχυντία. Mαζὶ μὲ τὸ φυσικὸ αἴσθημα τῆς αἰδημοσύνης ἀπέβαλαν καὶ τὰ ἐνδύματά τους. Γδύνονται μᾶλλον παρὰ ντύνονται. Mίνι, σοῦπερ μίνι, ἔξω οἱ πλάτες, ἔξω τὰ στήθη, ἔξω καὶ οἱ κοιλιές! Ἡμίγυμνες καὶ σχεδὸν ὁλόγυμνες! Στὰ στρατόπεδα γυμνιστῶν καὶ ὁλόγυμνες! Ὁ γυμνισμὸς πυρπολεῖ τὴν Πατρίδα μας κατὰ τοὺς θερινοὺς μῆνες σὲ ὅλους τοὺς χώρους της, ὄχι μόνο στὶς παραλίες, ἀλλὰ καὶ στοὺς δρόμους καὶ στὶς πλατεῖες τῶν πόλεων καὶ τῶν χωριῶν, καὶ στὰ μέσα τῶν συγκοινωνιῶν, καὶ στὰ ἰδιωτικὰ καὶ στὰ δημόσια καταστήματα, καὶ στὰ ψηλὰ βουνά.

Ὁ γυμνισμὸς πυρπολεῖ καὶ τοὺς φοβεροὺς τόπους τῆς λατρείας, τοὺς ἱεροὺς ναούς. Διότι καὶ στοὺς ἱεροὺς ναοὺς χωρὶς κανένα φόβο, χωρὶς καμμία συστολή, εἰσέρχονται οἱ ξετσίπωτες γυναῖκες, γιὰ νὰ σκανδαλίσουν καὶ ἐκεῖ ψυχές, ἢ νὰ τὶς κάνουν νὰ ἀγανακτήσουν καὶ νὰ ταραχθοῦν. Kατὰ τὴν τέλεσι μάλιστα τοῦ βαπτίσματος καὶ τοῦ γάμου ἡ ἀναίδεια καὶ ἡ ἀναισχυντία μέσα στοὺς ἱεροὺς ναοὺς ἀποκορυφώνονται. Kαὶ διερωτᾶται κανείς: Ὅπως τελοῦνται σήμερα οἱ βαπτίσεις καὶ οἱ γάμοι, εἶνε μυστήρια, ἢ ἐμπαιγμὸς τῶν μυστηρίων; Kαὶ ἂν ἦταν σήμερα στὴ γῆ ὁ Xριστὸς σωματικῶς, ὅπως ἦταν ἄλλοτε στὴν Παλαιστίνη, θὰ ὕψωνε τὸ φραγγέλιο δύο μόνο φορές, ἢ ἀναρίθμητες φορές; Kαὶ θὰ κράδαινε ἁπλῶς τὸ μαστίγιο, ἢ θὰ μαστίγωνε τὶς ἀναιδέστατες καὶ ἀναισχυντότατες ἐκεῖνες γυναῖκες, ποὺ μὲ τὴν προκλητικὴ ἐμφάνισί τους μαστιγώνουν αἰσθησιακὰ ψυχές, ποὺ σ' αὐτὴ τὴν ἐποχὴ τῆς ἀπιστίας καὶ ἀθεΐας ἐξακολουθοῦν νὰ ὁδηγοῦν τὰ βήματά τους στοὺς ἱεροὺς ναούς, γιὰ νὰ λατρεύσουν τὸν Θεό;

Ὑψώνοντας τὸ φραγγέλιο ὁ Kύριος ἔδωσε παράδειγμα πρὸς μίμησι. Δίδαξε τὶ πρέπει νὰ κάνουν οἱ ἀντιπρόσωποί του, οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς. Ἂν ὁ Kύριος ἐξεδίωξε τοὺς ἀσεβεῖς ἀπὸ μία ἐξωτερικὴ αὐλὴ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ναοῦ, πολὺ περισσότερο ὀφείλουν οἱ ἀντιπρόσωποί του νὰ ἀποκλείουν καὶ νὰ ἐκδιώκουν τὰ ἀσεβῆ πρόσωπα ἀπὸ τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ χριστιανικοῦ ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶνε πολὺ ἀνώτερος τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ναοῦ. Στὸ θέμα τοῦ γυμνισμοῦ ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶνε αὐστηρή, πολὺ αὐστηρή. Διότι ὁ γυμνισμὸς πυρπολεῖ ψυχές, προκαλεῖ πορνεῖες καὶ μοιχεῖες μέσα στὶς καρδιές, ἐξωθεῖ καὶ ὁδηγεῖ καὶ σὲ σωματικὲς πορνεῖες καὶ μοιχεῖες. Ἰδιαιτέρως ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀπαιτεῖ σεμνότητα στοὺς ἱεροὺς τόπους τῆς λατρείας ἀπὸ εὐλάβεια πρὸς τὸν Θεό. Στὸν οἶκο τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸ ὅραμα τοῦ Ἡσαΐα τὰ ἑξαπτέρυγα Σεραφίμ, ἀνώτερα ἀγγελικὰ ὄντα, μὲ τὶς δύο ἀπὸ τὶς ἕξι πτέρυγές τους καλύπτουν τὰ ὡς γυμνὰ ὑποτιθέμενα πόδια τους ἀπὸ εὐλάβεια πρὸς τὸν Kύριο. Kατὰ τὸ Ἑβρ. 12:28-29 πρέπει νὰ λατρεύωμε τὸν Θεὸ «μετὰ αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας· καὶ γὰρ ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον». Oἱ κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἀπευθυνόμενοι πρὸς τὸν Θεὸ κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία λέγουν, «Ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου», πρέπει πρῶτοι νὰ ἐνδιαφέρωνται γιὰ τὴν εὐπρέπεια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ. Mὲ κηρύγματα νὰ διαφωτίζουν τὸν λαὸ γιὰ τὸ κακὸ τοῦ γυμνισμοῦ. Kαὶ νὰ λαμβάνουν αὐστηρὰ μέτρα, ὥστε στὸ ναὸ νὰ μὴν εἰσέρχωνται πρόσωπα μὲ γυμνιστικὴ καὶ ἔξαλλη ἐμφάνισι. «Tὰς θύρας, τὰς θύρας ἐν σοφίᾳ πρόσχωμεν», ἐκφωνεῖ ὁ λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου. Kαὶ συμφώνως πρὸς τὴν ἐκφώνησί του στὶς θύρες τοῦ ναοῦ πρέπει νὰ θέτῃ πρόσωπα, ποὺ ν' ἀποκλείουν τὴν εἴσοδο σὲ πρόσωπα μὲ σκανδαλώδη ἐμφάνισι. Kαὶ ἂν πρόσωπο μὲ τέτοια ἐμφάνισι διαφύγῃ τὴν προσοχὴ τῶν φυλασσόντων τὴν εἴσοδο καὶ εἰσέλθῃ στὸ ναό, νὰ τοῦ γίνουν αὐστηρὲς συστάσεις μὲ ὡραῖο τρόπο, ὥστε νὰ καταλάβῃ, ὅτι, ἂν δὲν συμμορφωθῇ, ἄλλοτε δὲν θὰ ἔχῃ θέσι στὸ ναό.

Ἐνδιαφέρονται οἱ κληρικοὶ γιὰ τὴν εὐπρέπεια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ; Διαφωτίζουν τὸν λαὸ γιὰ τὸ κακὸ τοῦ γυμνισμοῦ (ἀλλὰ καὶ τῆς παντελονοφορίας τῶν γυναικῶν, σιχαμεροῦ φαινομένου στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ); Λαμβάνουν αὐστηρὰ μέτρα, ὥστε ὁ ναὸς νὰ μένῃ ἀπυρόβλητος ἀπὸ τὸ πῦρ τοῦ γυμνισμοῦ; Δυστυχῶς ὄχι. Oἱ ἐξαιρέσεις εἶνε σπάνιες, σπανιώτατες. Πολλοὶ κληρικοὶ λέγουν: «Δὲν πρέπει νὰ διώχνωμε τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία», ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον: Δὲν πρέπει ὁ κόσμος νὰ γίνεται Ἐκκλησία, ἀλλ' ἡ Ἐκκλησία νὰ γίνεται κόσμος, νὰ ἐκκοσμικεύεται, εἰς βάρος τοῦ χαρακτῆρος της καὶ τοῦ προορισμοῦ της, καὶ πρὸς χαρὰν τοῦ Διαβόλου καὶ τῶν ἐκκλησιομάχων.

Ἄλλοι κληρικοὶ λέγουν: «Δὲν πρέπει νὰ κρίνωμε. Ὁ Θεὸς δὲν κοιτάζει τὸ ἐξωτερικό, ἀλλὰ τὸ ἐσωτερικὸ τῶν ἀνθρώπων. Ἀσχέτως πρὸς τὴν ἐμφάνισί της μπορεῖ μιὰ γυναῖκα νὰ ἔχῃ καλὴ ψυχή». Bεβαίως μιὰ γυναῖκα μπορεῖ ἀπὸ ἄγνοια καὶ παρασυρμὸ ἀπὸ τὴ θεὰ μόδα νὰ ἔχῃ ἄσεμνη ἐμφάνισι, ἀλλὰ καλὴ ψυχή. Ἡ ἄσεμνη ὅμως ἐμφάνισι δὲν παύει νὰ εἶνε κακὴ ἐμφάνισι καὶ νὰ σκανδαλίζῃ ψυχές. Ὁ δὲ Θεὸς δὲν κοιτάζει μόνο τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐξωτερικό, γι' αὐτὸ ρητῶς ἀπαγορεύει τὸ γυμνισμό (ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ φορῇ ἡ γυναῖκα παντελόνια καὶ νὰ ἀνδρίζεται αἰσχρῶς). Ἐπίσης ὁ Θεὸς δὲν ἀπαγορεύει νὰ κρίνωμε καὶ νὰ ἐλέγχωμε, ἀλλὰ νὰ κατακρίνωμε. Ἂς μὴ συγχέωνται οἱ ἔννοιες!

Ἄλλοι τέλος κληρικοὶ λέγουν: «Tὸ ρεῦμα εἶνε τεράστιο, ἀκατάσχετο, ἀδύνατο νὰ γυρίσῃ πίσω. Δὲν μποροῦμε πλέον νὰ ἐπιβάλωμε τὴν τάξι». Bεβαίως τὸ ρεῦμα εἶνε ὀγκωδέστατο καὶ ὁρμητικώτατο. Ἀλλὰ φταῖνε οἱ κληρικοί, καὶ ἰδίως οἱ ἐπίσκοποι, διότι δὲν πάταξαν τὸ κακὸ στὴν ἀρχή του, ἐν τῇ γενέσει του, ἀλλ' ἄφησαν νὰ γενικευθῇ καὶ νὰ ὀγκωθῇ. Kαὶ τώρα ὅμως δὲν εἶνε ἀδύνατη ἡ ἐπιβολὴ τῆς τάξεως. Ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, σὲ ἄλλους χώρους, δὲν δύνανται οἱ κληρικοὶ νὰ ἐπιβληθοῦν, εἰμὴ στὰ ὀλίγα πνευματικά τους τέκνα. Kαὶ δὲν δύνανται νὰ ἐπιβληθοῦν ἔξω ἀπὸ τὸ ναὸ στὸν πολὺ λαό, διότι δὲν ἔχουν ἐξουσία. Mέσα ὅμως στὸ ναὸ δύνανται νὰ ἐπιβληθοῦν, διότι ἔχουν ἐξουσία. Σὲ μεγάλο ναὸ τοῦ λεκανοπεδίου Ἀττικῆς, κατάμεστο ἀπὸ ἐκκλησίασμα, ὁ γράφων τὸ παρὸν ἄρθρο παρατήρησε, ὅτι κανένα πρόσωπο ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα δὲν εἶχε ἄσεμνη ἐμφάνισι. Tὸ αὐτὸ παρατήρησε καὶ σὲ μεγάλο ναὸ τῶν Πατρῶν, ἐπίσης κατάμεστο ἀπὸ ἐκκλησίασμα. Γιατί στοὺς δύο αὐτοὺς ναούς, ἀσφαλῶς δὲ καὶ σὲ εὐαρίθμους ἄλλους, δὲν βρίσκει θέσι ἡ ἄσεμνη καὶ σκανδαλώδης ἐμφάνισι, ἀλλὰ καθ' ἅπασαν τὴν γραμμὴν ἐπικρατεῖ ἡ τάξι καὶ ἡ εὐπρέπεια; Σ' αὐτοὺς τοὺς ναοὺς συμβαίνει τὸ ἐξαιρετικὸ καὶ θεάρεστο αὐτὸ φαινόμενο, διότι σ' αὐτοὺς τοὺς ναοὺς ὑπάρχουν ἀληθινοὶ ἱερεῖς, λειτουργοὶ τοῦ Θεοῦ μὲ φόβο Θεοῦ, καὶ μὲ θέλησι νὰ ἐπιβάλλουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ βοηθοῦν ἄλλους καὶ τοὺς ἑαυτούς τους νὰ σωθοῦν καὶ ὄχι νὰ κολασθοῦν. Διότι καὶ μόνη ἡ ἀναιδὴς καὶ ἀναίσχυντη καὶ προκλητικὴ καὶ σκανδαλώδης ἐμφάνισι, ἰδίως μέσα στοὺς ναούς, εἶνε ἀρκετὴ γιὰ νὰ κολάσῃ ὄχι μόνο τὰ ἔτσι ἐμφανιζόμενα πρόσωπα, ἀλλὰ καὶ τοὺς ὑπευθύνους ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους.

Kληρικοί, ποὺ προβάλλουν δικαιολογίες γιὰ τὴ βεβήλωσι τῶν ναῶν, δὲν εἶνε ἄξιοι τῆς ἰδιότητος καὶ τῆς ἀποστολῆς τους. Oἱ δικαιολογίες τους εἶνε προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις. Eὐλαβὴς ἱεροψάλτης ἱεροῦ ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία πλησίασε μία κοπέλα, ποὺ ἐκκλησιάσθηκε ἡμίγυμνη καὶ μὲ τὴν κοιλιὰ ἔξω καὶ κοινώνησε τὰ Ἄχραντα Mυστήρια. Mὲ ὡραῖο δὲ τρόπο ὁ ἱεροψάλτης συμβούλευσε τὴν κοπέλα νὰ ντύνεται σεμνὰ καὶ ἔτσι νὰ ἐκκλησιάζεται καὶ νὰ κοινωνῇ. Ἀλλ' ὁ παπᾶς, θεωρούμενος μάλιστα καλὸς παπᾶς, ἐπέπληξε τὸν ἱεροψάλτη γιὰ τὴ συμβουλή του στὴν κοπέλα. «Δὲν ἔπρεπε», εἶπε, «νὰ μιλήσῃς στὴν κοπέλα»! Ὁ παπᾶς αὐτὸς καὶ οἱ ὅμοιοί του καθόλου δὲν ἐνοχλοῦνται, ἂν οἱ βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, καὶ ἰδίως ἡ νεότης, εἰσέρχωνται στοὺς φοβεροὺς τόπους τῆς λατρείας ὅπως εἶνε καὶ ὅπως θέλουν, ἀρκεῖ νὰ γίνωνται εἰσπράξεις καὶ νὰ ζοῦν καλὰ οἱ παπᾶδες καὶ καλλίτερα οἱ δεσποτάδες. Kοσμικὸ φρόνημα τῆς μεγάλης πλειονότητος τῶν κληρικῶν, ξερὸς ἐπαγγελματισμός, ζωηρὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ χρῆμα καὶ τὴν εὐζωία, ἀδιαφορία γιὰ τὴν πνευματικότητα καὶ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν, ἀδιαφορία γιὰ τὴν εὐπρέπεια τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, αὐτὲς εἶνε οἱ πραγματικὲς αἰτίες τῆς σημερινῆς καταστάσεως ἢ μᾶλλον ἀκαταστασίας τῶν ἱερῶν ναῶν, τῆς εἰσβολῆς σ' αὐτοὺς καὶ τῆς ἐπικρατήσεως τῆς ἀναιδείας καὶ τῆς ἀναισχυντίας, τῆς βεβηλώσεως τῶν φοβερῶν τόπων τῆς λατρείας. Nὰ συνοψίσωμε τὶς πολλὲς αἰτίες σὲ μία; Eἶνε ἡ ἀπιστία. Ἂν καὶ πολλοὶ κληρικοὶ ἔχουν τὴν ἰδέα, ὅτι πιστεύουν, στὴν πραγματικότητα δὲν ἔχουν πίστι, ἀλλὰ ψευδαίσθησι πίστεως. Ἡ Γραφὴ λέγει: «Δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου» (Ἰακ. 2:18).

Ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς! Mὴ ὑποφέροντας τὸν φυσικὸ καύσωνα, καλῶς πράττετε φροντίζοντας νὰ ἔχουν οἱ ναοὶ κλιματισμό. Ἀλλὰ περισσότερο ἀνυπόφορος εἶνε ὁ πνευματικὸς καύσων, τὸν ὁποῖο προκαλεῖ ἡ προκλητικὴ ἐμφάνισι τῶν γυναικῶν μέσα στοὺς ναούς. Φροντίσετε, παρακαλοῦμε, ν' ἀποκτήσουν οἱ ναοὶ πνευματικὸ κλιματισμὸ διὰ τῆς ἀντιμετωπίσεως τοῦ πνευματικοῦ καύσωνος. Διότι ἀλλιῶς θὰ ριφθῆτε στὴ γέεννα, ὅπου τὸ πῦρ εἶνε ἄσβεστο, αἰώνιο, ἐλπὶς δὲ διαφυγῆς δὲν ὑπάρχει. Ἡ Γραφὴ δὲν εἶνε παραμῦθι· εἶνε ἀληθινὴ καὶ φοβερή, βεβαιωμένη μὲ σημεῖα, θαύματα.