Ομολογία

“ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Πριν δεκαετίες επισκέφθηκα τον αείμνηστο Μητροπολίτη Κυρηνείας κ. Κυπριανό για να τον πείσω να άρει το υφιστάμενο τότε σχίσμα στην Εκκλησία της Κύπρου.

Μου είπε τότε ο αείμνηστος: “Οι νόμοι και οι κανόνες είναι όπλα στα χέρια των δυνατών που τους ερμηνεύουν όπως θέλουν. Εμάς θα μας δικαιώσει ο Θεός και η Ιστορία”.

Τα λόγια αυτά μου τα είπε με αποφασιστικότητα αλλά και με την ήρεμη βεβαιότητα που δίνει στον άνθρωπο η πίστη.

ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

___________

Οταν το 1975 πήγα στην Αθήνα να σπουδάσω Θεολογία απογοήτευτηκα πλήρως από το επίπεδο των σπουδών και από το αντορθόδοξο πνεύμα που επικρατούσε στη Σχολή. Μεταξύ άλλων Καθηγητές μου ήταν οι αείμνηστοι Παπαπέτρου, Αγουρίδης και Νησιώτης.

Παρόλα αυτά ένα μάθημα μου έκανε πολλή εντύπωση και με επηρέασε βαθύτατα. Η Εκκλησιαστική Ιστορία. Οχι επειδή ο διδάσκων κ. Βλάσης Φειδάς ήταν άνθρωπος που μπορούσε να εμπνεύσει τους φοιτητές του αλλά επειδή το αντικείμενο του μαθήματος επέτρεπε στους φοιτητές να αποκτήσουν εποπτεία των ιστορικών γεγονότων και να συνειδητοποιήσουν πώς πορεύθηκε η Εκκλησία στο διάβα δυο χιλιετηρίδων. Διαπίστωσα, λοιπόν, αμέσως, ότι στην Εκκλησιαστική Ιστορία - πολλώ μάλλον στην πολιτική - “ο κόσμος εν τω πονηρώ κείται και το πλέον τούτου έχουσιν οι κακοί" (Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς). Ο κόσμος βρίσκεται στο κακό και κατά το πλείστον σ’ αυτόν κυριαρχούν οι κακοί.

Πόνεσα να διαπιστώσω ότι αυτοί είναι οι νόμοι που διέπουν, όχι μόνον τα πολιτικά αλλά και τα εκκλησιαστικά πράγματα, αλλά παρηγορήθηκα επειδή, παρόλα αυτά τα άτοπα που γίνονται, τελικά η Εκκλησία συνεχίζει αταλάντευτα το σωτηριώδες έργο του Κυρίου.

Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ

_____________

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος δεν δέχθηκε ποτέ ως νομοτέλεια αυτή την πραγματικότητα της Ιστορίας. Η νομοτέλεια της υπερίσχυσης των κακών στον παρόντα αιώνα δεν έγινε ποτέ πιστεύω του. Πίστεψε, με όλη τη δύναμη της ψυχής του, ότι θα μπορούσε να επέλθει μια αναγέννηση με την είσοδο στην Εκκλησία ανθρώπων ενάρετων που πονούσαν για το καλό της Εκκλησίας, οι οποίοι δεν έχουν πορισμό την ευσέβεια, οι οποίοι ζούν για το Χριστό και όχι από το Χριστό. Οι οποίοι δεν λέκιασαν τη διακονία τους με σαρκικά πάθη. Είδε αυτά τα οράματά του να γίνονται για λίγο πραγματικότητα στο φωτεινό διάλειμμα της Αρχιεπισκοπίας του Ιερωνύμου Α΄, ο οποίος παρόλα τα λάθη του, ήταν άνθρωπος που πίστευε στο Θεό και πονούσε για το καλό της Εκκλησίας και τη σωτηρία του ανθρώπου.

Οταν είδε όλα αυτά τα οράματα να γκρεμίζονται σαν χάρτινοι πύργοι, μέσα σε μια νύχτα, αλλά και επειδή έζησε στο πρόσωπό του την αδικία, άρχισε ένα αγώνα δεκαετιών για την αποκατάσταση του δικαίου.

ΖΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

_________

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ακόμη και μετά τις τελευταίες επισκοπικές εκλογές, στη συνέντευξη που έδωσε στον κ. Παπαχρήστου (Εκκλησιαστικό Πρακτορείο ειδήσεων "ΑΜΗΝ"), έκανε σαφέστατο τι ζητά.

Ζητά δικαιοσύνη.

Αφού τα μαγείρεψαν όπως ήθελαν ζητά τουλάχιστον να υπάρξει κάποια αναγνώριση της αδικίας. Εστω και αν δεν τον αποκαταστήσει αναμένει να αναγνωρίσει η Ιεραρχία ότι τον αδίκησε.

Αντί αυτού του πρόσφερε τη δυνατότητα να αναγνωρίσει την αδικία ως μη αδικία και να δεχθεί να νομιμοποιήσει την κατά συρροήν αδικία σε βάρος του και σε βάρος των άλλων Μητροπολιτών και των Κανόνων της Εκκλησίας.

ΟΡΘΗ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

_____________

Τώρα ο Σεβασμιότατος, για μια ακόμη φορά, προσφεύγει στα δικαστήρια και ζητά δικαιοσύνη. Δεν είμαι σε θέησ φυσικά να προβλέψω την ετυμηγορία του δικαστηρίου. Ενα είναι το σίγουρο. Ακόμη και αν η δικαιοσύνη τον δικαιώσει, για μια ακόμη φορά, οι ισχυροί της Εκκλησίας θα βρουν τρόπο να διατηρήσουν εν ισχύ το άδικο. Αλλωστε οι νυν κυβερνώντες δεν έχουν κανένα δισταγμό να στηρίξουν οποιαδήποτε αυθαιρεσία της εκκλησιαστικής διοίκησης λόγω των αμαρτωλών αδελφικών τους σχέσεων με το Μακαριότατο και την κλίκα που διοικεί την Εκκλησία.

ΑΣ ΓΙΝΕΙ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΕ

_____________

Ο Σεβασμιότατος Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημος έκανε πάρα πολύ καλά και προσέφυγε στη δικαιοσύνη.

Ελπίζω μόνο να προσέφυγε με τη βεβαιότητα ότι θα βρουν τρόπο και πάλιν να καταπατήσουν το δίκαιό του ακόμη και αν η δικαιοσύνη εκδώσει απόφαση που τον δικαιώνει.

Η προσφυγή του ας είναι ακόμη μια διαμαρτυρία εναντίον της ανομίας. Ας μείνει ως τεκμήριο στην Ιστορία ότι δεν δέχθηκε ποτέ να νομιμοποιήσει το άδικο.

Σε τελευταία ανάλυση όμως, ελπίζω ότι, όπως ακριβώς ο αείμνηστος Κυρηνείας Κυπριανός, έχει τη βεβαιότητα ότι δυστυχώς "οι νόμοι και οι κανόνες είναι όπλα στα χέρια των δυνατών που τους ερμηνεύουν και τους εφαρμόζουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους".