Ομολογία

Κάτι ριζώνει στη Γερμανία. Αποκαλύψεις του Χριστουπόλεως Εμμανουήλ.Ο βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Γερμανίας προωθεί το οικουμενιστικό ιδεώδες.

“Την αισιοδοξία του για το παρόν και το μέλλον της Ορθοδοξίας στην Γερμανία εκφράζει ο Επίσκοπος Χριστουπόλεως Εμμανουήλ, βοηθός επίσκοπος του μητροπολίτη Γερμανίας και αρχιερατικός προϊστάμενος της ελληνορθόδοξης ενορίας του Βερολίνου

Γιατί εξισώνεται η Ιεραποστολή με τον προσηλυτισμό;

Μεταξύ άλλων επεσήμανε και τα εξής:“Αυτή την περίοδο υπάρχει ένα ζωντανό ενδιαφέρον για την Ορθοδοξία. Έχω μια ομάδα αποτελούμενη από 25 άτομα, τα οποία προετοιμάζω για να βαπτισθούν. Δεν μιλάμε όμως για προσηλυτισμό!”

Σίγουρα πάντως δεν μιλάμε για Ιεραποστολή. Αυτή η λέξη, μετά τη λέξη αίρεση και αντιαιρετικό γραφείο, έχει διαγραφεί από το σύγχρονο εκκλησιαστικό λόγο.

Ξεχωριστή η Ορθοδοξία για λάθος λόγους γίνεται;

“Το γεγονός αυτός χαροποίησε την ελληνική κοινότητα και ενίσχυσε την πεποίθηση ότι η ενορία του Βερολίνου έχει πολλούς υποστηρικτές που δεν είναι καν ορθόδοξοι, αλλά ωστόσο αγαπούν το έργο που γίνεται από όσους διακονούν καθημερινά την Ορθοδοξία.(..) Υπάρχουν πολλοί επιφανείς αλλά και απλοί Γερμανοί οι οποίοι αποδεικνύουν εμπράκτως ότι είναι φιλέλληνες και ενισχύουν την εν λόγω ενορία”.

Στο κοσμοείδωλο του Θεοφιλέστατου Χαριουπόλεως η  διάδοση του Ευαγγελίου περνά σε δεύτερη μοίρα και αποθεώνεται η δράση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη φιλανθρωπία και τα καλλιτεχνικά δρώμενα, με έμφαση σε μια αγάπη δίχως αλήθεια και σε μια ειρηνική συνύπαρξη δίχως αντιμετώπιση των πραγματικών και σοβαρότατων προβλημάτων.

Γιατί άραγε επιλέγονται ξεναγήσεις αντί κατήχησης;

“Στην διάρκεια του χρόνου γίνονται πολλές ξεναγήσεις εντός του ναού της Αναλήψεως του Σωτήρος, αφού άνθρωποι από όλες τις ηλικίες ενδιαφέρονται για την ορθόδοξη πίστη και παράδοση” (..) “Στο τέλος της κάθε χρονιάς, τιμώντας την μνήμη του Αγίου Ανδρέα-ιδρυτή της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, διοργανώνεται συναυλία με την συμμετοχή καλλιτεχνών από άλλες ομολογίες και από διαφορετικές χώρες” (..) “Η πρωτοβουλία αυτή αποσκοπεί στην προώθηση του διαλόγου ανάμεσα στις “εκκλησίες” και στους πολιτισμούς και μέσα σε πνεύμα αγάπης και αλληλοσεβασμού. Σε συνεργασία επίσης με τις υπόλοιπες “εκκλησίες” διεξάγονται και άλλες εκδηλώσεις, όπως π.χ εκείνη που γίνεται με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου την 1η Σεπτεμβρίου και αφορά στην προστασία του Περιβάλλοντος”.

Ποιον βολεύει μια Ορθοδοξία για τα οικουμενιστικά “πανηγύρια” και όχι ως μόνος δρόμος προς τη Σωτηρία της ψυχής; Αξιοσημείωτο είναι πως πλέον καθιερώνεται στο δημόσιο λόγο των αξιωματούχων κληρικών του Φαναρίου η χρήση των όρων της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου και βρίσκει εφαρμογή στην πράξη, βαφτίζοντας “εκκλησίες” τις αιρέσεις!

Ενσωμάτωση ή συγκρητιστικός αχταρμάς;

Στο τέλος της ατυχούς συνέντευξης, ο δεύτερος τη τάξει Ορθόδοξος Επίσκοπος της Γερμανίας αποφαίνεται με καμάρι: “Αισθανόμαστε ότι το θέμα της ενσωμάτωσης στην Γερμανία έχει πετύχει”.

Σε τέτοιους μεταπατερικούς Επισκόπους, ασκεί δριμύ έλεγχο από τον ουρανό η φωνή του μακαριστού Ιεραποστόλου Θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου:

“Αλλά τό έργο του Χριστού δέν σταμάτησε μέτό θάνατο των αποστόλων. Συνεχίζεται μέχρι τή συντέλεια του κόσμου μέ την ιεραποστολή. Οι κήρυκες του Ευαγγελίου δεν είναι βεβαίως τόσο μεγάλοι στό αξίωμα, όσο ήταν οι απόστολοι, πού είχαν τή μεγαλύτερη πνευματική εξουσία στήν Εκκλησία και όλα τά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Είναι όμως συνεχισταί του έργου των αποστόλων, καί πρώτης ανάγκης πρόσωπα στήνανθρωπίνη κοινωνία, αφού μέτόκηρυκτικό έργο δημιουργούνται πιστοί, συνειδητοί χριστιανοί, αληθινοί λάτρεις του Θεού, καί πολύτιμα μέλη της ανθρωπίνης κοινωνίας”.

«Το Ευαγγέλιο του Ιωάννου» τόμος Γ’.
Εκδόσεις της Ορθόδοξης Ιεραποστολικής
Αδελφότητας Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, Αθήνα 2012.