Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

ΤΑ ΜΕΛΗ TOY ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ «ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» (Π.Σ.E.), ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, ΠΩΣ ΓINETAI NA EINAI ΚΑΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ EKKΛHΣIAΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; 



Σύμφωνα με την Ιερά διδασκαλία των Θεοφόρων Πατέρων των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού-Θεού με Κεφαλή τον Χριστό. Μέλη δε του Χριστού είναι οι Χριστιανοί (κλήρος και λαός) και κάθε μέλος του χριστιανού είναι όλος ο Χριστός. Επομένως όποιος αποδέχεται τους βλάσφημους και ακαθάρτους αιρετικούς ψευδεπισκόπους (Ιερό Πηδάλιο σελ. 358.) της ληστρικής συνόδου της Κρήτης τα επίσημα, συνοδικά πλέον μέλη του Παγκοσμίου Συμβουλίου των «εκκλησιών» (ΠΣE), δηλ. της «εκκλησίας» του αντιχρίστου για μέλη της Εκκλησίας, υβρίζει τον Χριστό-Θεό, διότι αμέσως αποδέχεται ότι και ο Χριστός είναι βλάσφημος και ακάθαρτος αιρετικός, μέλος της «εκκλησίας» του αντιχρίστου, του (ΠΣΕ)! Άπαγε της μεγάλης βλασφημίας. 
Αγαπητέ αδελφέ, διανύουμε ήδη τον τρίτο κατά σειρά χρόνο, χωρίς να έχει εμφανισθεί καμία επίσημη αντίδραση από τους καλούμενους επισκόπους για το φθοροποιό έργο που έχει κορυφωθεί δια της αποστασίας της αυτοαποκαλουμένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου», η οποία έχει αλλοιώσει και καταπατήσει επίσημα με λόγο και με γράμμα τα «αιώνια όρια των Πατέρων», Δόγματα και Παραδόσεις, επικυρώνοντας συνοδικά (!) το Παγκόσμιο Συμβούλιο των «εκκλησιών» (Π.Σ.Ε), δηλαδή του αντιχρίστου, καθιστώντας επίσημα μέλη του, τούς συμμετέχοντες και συνυπογράφοντες τις εν λόγω αποφάσεις της ληστρικής συνόδου της Κρήτης και όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς. 

Πότε επιτέλους θα αρχίσουν να εξετάζουν το θέμα αυτό οι «στρατηγοί» και λοιποί «φύλακες», προκειμένου να δώσουν το σύνθημα της Ορθοδόξου αντιδράσεως; Μετά από τέτοια αντίχριστα κείμενα και τις δημόσιες εμφανίσεις του ψευδοπατριάρχου και των λοιπών Οικουμενιστών ψευδεπισκόπων, που ολοφάνερα προδίδουν την μοναδικότητα της Ορθοδοξίας, πως είναι δυνατόν να τους ανέχονται «επίσκοποι ιερείς και μοναχοί» μνημονεύοντάς τους ακόμη, για Ορθοδόξους καθημερινώς; Μέχρι πότε θα ξεγελάνε τον εαυτό τους, με τις δήθεν διαμαρτυρίες τους, ενώ βλέπουν ότι καθημερινώς αποθρασύνονται και αλλοιώνονται όλο και περισσὁτερο ξεπουλώντας τον θησαυρό της Ορθοδόξου Πίστεως; Δεν αντιλαμβάνονται ότι προ πολλού έπρεπε να είχαν διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί τους, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες και την Αγιοπατερική διδασκαλία; Και το παράδοξο είναι ότι αυτό το αποκαλούν αγώνα, εντός των τειχών της Εκκλησίας, ενώ σημαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθότι βρίσκονται εντός της κακοδοξίας και εκτός της Αληθείας δηλαδή της Εκκλησίας. «Κληρικοί» και θεολόγοι-θολολόγοι γράφουν και ομιλούν σαν να μην υπάρχει η ληστρική σύνοδος της Κρήτης, σαν να μην υπάρχει η αίρεση του Οικουμενισμού που διά του Παγκοσμίου Συμβουλίου των «εκκλησιών» (Π.Σ.Ε) ο αντίχριστος έχει καθιδρύσει την εγκόσμια «εκκλησία» του! Το θέμα αυτό είναι τεράστιο και ελεεινό, διότι αναφέρεται πλέον στην εσωτερικἠ αλλοίωση των ορθοδόξων κριτηρίων του κλήρου και του λαού. Το μόνο παρήγορο σημείο είναι η αφύπνιση των πιστών λαϊκών που παρατηρείται, έστω και σε μικρὴ κλίμακα, οι οποίοι με το Παραδοσιακό και Ορθόδοξο φρόνημα τους, με λόγο και με έργο αντιδρούν στους ψευδοποιμένες και φθορείς του Θείου Αμπελώνα . Πρέπει όλο το ποίμνιο να αντιληφθεί ότι δεν είναι αμέτοχο ευθύνης, όταν εφησυχάζει και αδιαφορεί την ώρα που προδίδεται η πίστη! Ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης γράφει σε σχετική επιστολή του: «Είναι εντολή του Κυρίου να μη σιωπάμε, όταν κινδυνεύει η Πίστη. Όταν πρόκειται για την πίστη, δεν μπορούμε να πούμε· Εγώ ποιός είμαι; Είμαι ιερέας; Όχι. Άρχοντας; Ούτε. Στρατιώτης; Από που; Γεωργός; Ούτε και αυτό. Είμαι φτωχός, εξασφαλίζοντας μόνο την καθημερινή μου τροφή. Δεν έχω λόγο ούτε ενδιαφέρον για το θέμα αυτό. Αλλοίμονο! Οι πέτρες θα κράξουν, και συ μένεις σιωπηλός και αδιάφορος; Ώστε ακόμα και ο φτωχός την ημέρα της κρίσεως δεν θα έχει καμιά δικαιολογία, αν τώρα δεν μιλά, γιατί θα κριθεί και μόνο γι’ αυτό». Ευχόμαστε από εδώ και στο εξής, συν Θεώ, κανείς να μην βρεθεί μεταξύ των Ορθοδόξων σιωπηλός και αμέριμνος και αυτό διότι ο κίνδυνος είναι μεγάλος δια την σωτηρία της Αιώνιας ψυχής του. «Αὕτη ἡ εὐαγγελικὴ ἡμῶν πίστις τῶν ἁμαρτωλῶν, αὕτη ἡ ἀποστολικὴ ἡμῶν ὁμολογία τῶν εὐτελῶν, εἰ δ' οὖν, ἡ πατροπαράδοτος ἡμῶν θρησκεία τῶν ἐλαχίστων, παρὰ ταύτην οὐχ ὅτι ὁ τίσδε καὶ τίσδε τῶν νῦν ἢ τῶν πάλαι, ἀλλ' οὐδ' εἰ Πέτρος καὶ Παῦλος (εἴπωμεν γὰρ τὰ ἀνένδεκτα ὡς ἐνδεχόμενα) οὐδ' ἂν ἐξ αὐτῶν ἥκῃ τῶν οὐρανῶν δογματίζων καὶ εὐαγγελιζόμενος, δυνάμεθα αὐτὸν κοινωνὸν προσήκασθαι, ὡς μὴ στοιχοῦντα τῇ ὑγιαινούσῃ τῆς πίστεως διδασκαλίᾳ καὶ πρὸς ταῦτα, ὅ τι ἂν δοκῇ τῇ ἐξουσίᾳ ὑμῶν, ἑτοίμη ἡ ταπείνωσις ἡμῶν μέχρι θανάτου ὑποστῆναι ἢ ἐξάρνους ἡμᾶς γενέσθαι τῆς τοιαύτης ἡμῶν εἰλικρινοῦς ὁμολογίας». (Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης. Τη εικονομαχική συνόδω, ως εκ προσώπου πάντων των ηγουμένων 2,1, P.G. 99,1120A) Μετάφραση: «Αυτή είναι η ευαγγελική πίστις ημών των αμαρτωλών. Αυτή είναι η Αποστολική ομολογία ημών των ταπεινών, ή με άλλους λόγους, η πατροπαράδοτη θρησκεία ημών των ελαχίστων. Εκτός από αυτή δεν αποδεχόμαστε, όχι μόνο τι λέει ο τάδε ή ο δείνα από τους σημερινούς ή τους παλαιούς, αλλά ούτε και αν αυτός είναι ο Πέτρος και ο Παύλος. Αλλά και αν ακόμη έρθει κάποιος από τους ουρανούς και διδάσκει και κηρύττει (Γαλ. Α΄. 8.9.), δεν μπορούμε να τον δεχθούμε σε εκκλησιαστική κοινωνία, εφόσον δεν ακολουθεί την υγιή διδασκαλία της πίστεως (Τίτ. Β΄. 1.). Επιπλέον δε, η ταπεινώτης μας είναι έτοιμη μέχρι θανάτου να υποστεί, παρά να γίνουμε αρνητές αυτής της ειλικρινούς ομολογίας μας». 

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

1 σχόλιο:

  1. Κ. Οδυσσέα Θα νας πείτε να ξέρουμε ποιοι είναι ''ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ''; Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου