Ἀνασκευή ἀνιστόρητης μελέτης πού συκοφαντεῖ τόν Καποδίστρια ὡς Μασῶνο! Β΄Μερος Γιατί ὁ Καποδίστριας ΔΕΝ ἦταν Τέκτονας;

Διαβάζουμε στήν ἱστοσελίδα τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος: «Ὁ Τεκτονισμός ὡς φιλοσοφικός, προοδευτικός καί φιλανθρωπικός, ἀποσκοπεῖ τήν ἠθική καί πνευματική βελτίωση τῶν μελῶν του μέ τήν αὐτογνωσία, τήν ἔρευνα τῆς ἀλήθειας, τήν ἀλληλεγγύη καί τήν ἐφαρμογή ἠθικῶν ἀρχῶν. Τά μέλη του διδάσκονται αὐτές τίς ἀρχές, μέ μιά σειρά ἀπό ἐργασίες, οἱ ὁποῖες ἀκολουθοῦν ἀρχαίους τύπους καί χρησιμοποιοῦν ἔθιμα καί σύμβολα τῶν ἀρχαίων λιθοξόων, σάν ἀλληγορικούς ὁδηγούς.» (http://www.grandlodge.gr/tektonismos-w-66350.html)

«Δέχεται ἄνδρες πού ἀνήκουν σέ διάφορες θρησκεῖες καί ἀκολουθοῦν τή δική τους πίστη. Γιά τόν λόγο αὐτόν ἀπαγορεύει θρησκευτικές συζητήσεις, κατά τίς συναντήσεις τῶν μελῶν του, σέ ὁποιονδήποτε Τεκτονικό χῶρο.

Δέν ὑπάρχει γιά τόν Τεκτονισμό ἰδιαίτερος Θεός. Ὁ Θεός κάθε Τέκτονα παραμένει Ἐκεῖνος τῆς Θρησκείας του. Προκειμένου δέ νά μήν ὑπάρχουν μεταξύ των Τεκτόνων, δογματικές ἀντιπαλότητες ἤ θρησκευτικές διαφορές, ὁ Θεός ἀποκαλεῖται μέ τή γενική προσωνυμία τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ἡ Βίβλος τοῦ Νόμου πού ὑπάρχει κατά τίς Τεκτονικές ἐργασίες, ἀποτελεῖ τεκμήριο πίστης στό Θεό κι ἀνάλογα μέ τό θρήσκευμα πού ἐπικρατεῖ σέ κάθε χώρα, αὐτή εἶναι, συνηθέστερα μέν, ἡ Ἱερά Βίβλος, ἄλλοτε δέ τό Κοράνι γιά τούς Μωαμεθανούς, οἱ Βέδες γιά τούς Βραχμάνους κ.ο.κ.» (http://www.grandlodge.gr/i-filosofia-w-11210.html )

Ὁ Καποδίστριας, ὡς πιστό τέκνο τῆς Ἐκκλησίας, γνώριζε ὅτι ἠθικά καί πνευματικά μποροῦσε νά βελτιωθεῖ καί νά τελειοποιηθεῖ στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μετέχοντας στά Μυστήρια καί στή Λειτουργική ζωή της. Δέν χρειαζόταν ὡς συμπλήρωμα τόν Τεκτονισμό, ὅπως δέν τόν χρειάζεται καί κάθε συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας.

Ἀπό τά νεανικά του χρόνια ἕως τή στιγμή τοῦ θανάτου του, ἦταν συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Γράφει πρός τούς Ἕλληνες:

«Τέκνα τῆς Ἁγίας Μητέρας μας Ἐκκλησίας, εἴμαστε ὅλοι ἀδελφοί συνδεμένοι μέ τίς κοινές συμφορές, εἴμαστε ὅλοι διατεθειμένοι ν’ ἀλληλοβοηθούμαστε φωτισμένοι ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν λαῶν μας, διαπλασμένοι ἔκτοτε στό σχολεῖο τῶν συμφορῶν, πού ἦταν αὐτονόητες καί πού μᾶς καταπονοῦν, φτάσαμε ἤδη σέ κάποιο βαθμό ὡριμότητας, γιατί ὅλοι ἐξίσου διακατεχόμαστε ἀπό τήν εὐτυχῆ πεποίθηση, ὅτι ὀφείλουμε ν’ ἀλληλοβοηθούμαστε, χωρίς ν’ ἀποκοποῦμε ὅμως ἀπό τίς ἀρχές πού καθιέρωσε ἡ ἠθική τῆς ἱερῆς αὐτῆς θρησκείας, καί πού μόνο σ’ αὐτή ὀφείλουμε τό ὅτι ὑπάρχουμε σάν ἔθνος, ὅτι ὑποφέρουμε σάν τέτοιο, ὅτι ἔχουμε βαθειά συναίσθηση τῶν συμφορῶν μας καί ὅτι συναισθανόμαστε τήν ἀνάγκη ν’ ἀπελευθερωθοῦμε γιά πάντα ἀπό αὐτές. Ἡ πορεία πού ἀκολουθοῦμε, ἐδῶ καί μερικά χρόνια, προκειμένου νά πετύχουμε τό στόχο αὐτό, εἶναι ἀναντίρρητα ἡ πιό γνήσια. Ἔχει ὡς ὁδηγό τίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου βρίσκεται μέσα στή φύση τῶν ἀνθρώπινων πραγμάτων.....

Τό σημεῖο ἑνός ξεκινήματος, ὡς ἐπίκεντρό τῆς ἠθικῆς διαπαιδαγώγησης, δέν μπορεῖ νά εἶναι παρά ἡ διδασκαλία τοῦ Κλήρου ὁ δικός μας, λόγῳ ἔλλειψης μέσων, δέν ἔχει δεχθεῖ κανενός εἴδους διδασκαλία παρέχοντάς την σ’ αὐτόν, θά ἐπιτελέσουμε ἕνα σπουδαῖο ἔργο. Περιορίζουμε τά μέσα αὐτά στά παρακάτω:

1. Στό νά προμηθεύσουμε στίς κυριότερες ἐπισκοπές τούς Ἐπισκόπους καί Μητροπολίτες τούς περισσότερο μορφωμένους καί περισσότερο παραδειγματικούς ἐξαιτίας τῆς ἁγνότητας τῶν ἠθῶν τους.

2. Στό νά ὑποχρεώσουμε αὐτούς τούς Ἀρχιερεῖς ἔμμεσα νά εὐνοήσουν, στά πλαίσια τῆς δικαιοδοσίας τους, τήν πρόοδο τῶν δημόσιων ἐκπαιδευτηρίων ὡς βοήθεια, θά μπορούσαμε νά τούς προμηθεύσουμε χρηματικούς πόρους.

3. Στό νά καταδείξουμε τήν ὕψιστη σημασία τῆς ὑπηρεσίας πού θά μποροῦσαν νά προσφέρουν στήν πατρίδα, ἀπονέμοντας τή δικαιοσύνη στά πλαίσια τῶν ἀντίστοιχων δικαιοδοσιῶν τους, μέ εὐσυνείδητη αὐστηρότητα καί μέ ἀπαρέσκεια γιά κάθε εἴδους δοκιμασία.

Ἡ ἀπέραντη ἐξουσία τῆς Ἐκκλησίας, ἰσχυροποιούμενη μ’ αὐτό τόν τρόπο, θά ἀποβεῖ ἡ σωτηρία τοῦ Ἔθνους. Θά καταστεῖ μόνη αὐτή, πιθανῶς, τό λίκνο τοῦ μέλλοντός του. Ἄν ἐπιθυμούσαμε ν’ ἀναπτύξουμε αὐτή τήν ἰδέα, θά ἦταν εὔκολο νά καταδείξουμε ὅτι μέ τήν ὑπόληψη πού περιβάλλουμε τόν Κλῆρο καί μέ τή σωτήρια ἐπιρροή πού αὐτός ἀσκεῖ στίς ἐσωτερικές σχέσεις κάθε ἐπισκοπῆς, θά μπορούσαμε νά θέσουμε πάνω σέ σύγχρονες βάσεις τήν ἀναγέννηση τοῦ Ἔθνους καί ὅτι θά ἔχουμε, οὕτως  εἰπεῖν, στά χέρια τήν κλωστή μέ τήν ὁποία δένεται τό σπουδαῖο αὐτό γεγονός.

Εἶναι ἀνώφελο νά παρατηρήσουμε, σέ τοῦτο τό σημεῖο, ὅτι στήν παροῦσα κατάσταση πραγμάτων, μόνο μέ τό μέσο αὐτό μποροῦμε νά εὐνοήσουμε τήν ἀνύψωση, ἀπό τή μιά, τῶν ἀτόμων πού πρέπει νά ἀκούγονται καί νά διατηρήσουμε, ἀπό τήν ἄλλη, τόν σεβασμό καί τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ πρός αὐτά τά τελευταῖα.

Ὁποιαδήποτε κι ἄν εἶναι ἡ ἔκβαση τῶν γεγονότων, εἴτε ἡ σημερινή κατάσταση τῆς πατρίδας μας πρόκειται νά διατηρηθεῖ ἀναλλοίωτη γιά πολλά χρόνια, εἴτε ἡ Ἑλλάδα πρόκειται νά ὑποστεῖ, μιά κρίση, ὑπάρχει πάντοτε μεγάλο ἐνδιαφέρον:

1. Νά εἶναι τό Ἔθνος ὁλοκληρωτικά ἀφοσιωμένο στήν Ἐκκλησία του καί ἐξ αὐτοῦ ὁ λαός κάθε περιοχῆς νά ἀναγνωρίσει αὐτόματα καί νά σεβαστεῖ τούς ἀρχηγούς πού ἐργάστηκαν περισσότερο γιά τήν εὐημερία του.

2. Νά ἀναδειχθοῦν οἱ Ἱερεῖς, ὅσο αὐτό εἶναι δυνατό νά γίνει, τά ὄργανα τούτου τοῦ μεγάλου ἀποτελέσματος.

3. Νά ἐξομοιωθεῖ ἡ δημόσια ἐκπαίδευση μέ ἐκείνη τοῦ Κλήρου, ἡ μιά νά μήν μπορέσει ν’ ἀποδεσμευθεῖ ποτέ ἀπό τήν ἄλλη, λιγότερο ἀκόμη νά βρεθοῦν σέ διαφωνία.» (Ἐγκύκλια ἐπιστολή μέ παρατηρήσεις πάνω στά «μέσα» βελτίωσης τῆς μοῖρας τῶν Ἑλλήνων, Κέρκυρα 6/18 Ἀπριλίου 1819)

Τί ἄλλο νά προσθέσουμε, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Καποδίστριας γράφει γιά τήν Ἐκκλησία ὅτι θά ἀποβεῖ ἡ σωτηρία τοῦ Ἔθνους καί ὅτι μόνο σ’ αὐτή ὀφείλουμε τό ὅτι ὑπάρχουμε σάν Ἔθνος; Ἐξομειώνει τήν δημόσια παιδεία μέ αὐτήν τοῦ Κλήρου καί τονίζει ὅτι θά πρέπει νά φροντίζουμε ἡ ἐκπαίδευση τῆς νεολαίας νά μήν εἶναι ἀντίθετη μέ τήν Ἐκκλησία. Ἀλλά καί ὡς Κυβερνήτης, ἔθεσε πρωταρχικό καί κύριο στόχο τήν ἀναμόρφωση τῆς Παιδείας βάσει τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἐκπαίδευσης.

Κάθε καλοπροαίρετος ἀναγνώστης μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ ἄν ἔχει καμμιά σχέση ἡ τοποθέτηση τοῦ Τεκτονισμοῦ, ἡ ὁποία δέχεται ὅλες τίς θρησκεῖες καί δέν ἀσχολεῖται μέ τό πιστεύω τῶν μελῶν της, μέ τό πιστεύω τοῦ Καποδίστρια πού ὀνομάζει τήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολική Ἐκκλησία σωτηρία τοῦ Ἔθνους.

Ἀλλά ἄς ἀφήσουμε τόν ἴδιο τόν Καποδίστρια νά ὁμιλήσει καί νά διαψεύσει τούς συκοφάντες του.

Σέ ὑπόμνημά του πρός τόν Τσάρο ὁμολογεῖ: «... ἐγὼ δὲ οὐδέποτε εἰσῆλθον εἰς οἱανδήποτε μυστικὴν Ἑταιρείαν.» (Ἀρχ. Ἰωάννου Καποδίστρια, Ἐπισκόπηση τῆς πολιτικῆς μου  σταδιοδρομίας 1798-1822,τόμ. Α΄, σελ. 82)

Ἀλλά καί σέ ἰδιωτική ἐπιστολή του πρός τόν συμφοιτητή του καί παλιό του φίλο κ. Βαρδαλάχο τό 1820 ἀποδεικνύεται  προφητικός. Ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος ἄν ἦταν Τέκτονας ἤ ὄχι, δίνοντας μιά τελεσίδικη ἐξήγηση σέ ὅλους μας. Ἀναφέρει μάλιστα καί τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο δέν θά μποροῦσε ποτέ νά εἶναι Τέκτονας, πείθοντας καί τόν πιό δύσπιστο ἀναγνώστη. Ἐπιπλέον καλεῖ τόν φίλο του κ. Βαρδαλάχο νά κρατήσει τήν ἐπιστολή αὐτή καί νά τήν παρουσιάζει ὡς ἀδιάψευστο τεκμήριο σέ ὅποιον ἀναφέρει τέτοιο ψέμα. Πιστοί καί ἐμεῖς στήν ἐπιθυμία τοῦ ἀειμνήστου Κυβερνήτη πράττομε τό ἴδιο παραθέτοντας ἀπόσπασμα τῆς ἐπιστολῆς σέ αὐτούς πού μέχρι καί σήμερα ψεύδονται.

Ἐπιστολή τοῦ Ι. Α. Καποδίστρια πρός τόν Κ. Βαρδαλάχο, μέ τήν παράκληση νά διαψεύδει τήν ὁποιαδήποτε συμμετοχή του στή δράση τῶν μυστικῶν ἐπαναστατικῶν ὀργανώσεων.

«Ἁγία Πετρούπολη , 4(16) Ἰανουαρίου 1820

..................................................................................................................

 Σέ μιά ἐποχή πού ἡ μανία τῶν σεχτῶν καί τῶν μυστικῶν ὀργανώσεων παραπλανᾶ ὅλα τά μυαλά καί ἀπειλεῖ τίς πιό πολιτισμένες χῶρες τῆς Εὐρώπης μέ νέες καταστροφές, ἐσεῖς μπορεῖτε νά κρίνετε ἐάν εἶναι σημαντικό νά διαφωτίσουμε τούς καλοπροαίρετους ἀνθρώπους γιά τήν πραγματική κατάσταση τῶν πραγμάτων, καί ἀπό ἐκείνους πού τούς ἀποπλανοῦν. Ἀκριβῶς μέ αὐτή τήν πρόθεση ἐγώ ἀπευθύνομαι σέ ἐσᾶς μέ πλήρη ἐμπιστοσύνη καί σᾶς ζητῶ νά δώσετε ἰδιαίτερη προσοχή σέ αὐτή τήν ὑπόθεση, τόσο λεπτή, ὅσο καί σημαντική.

Ἐσεῖς, στή θέση σας, καλεῖστε νά καθοδηγεῖτε τήν νεολαία, καί μέ αὐτήν τήν ἰδιότητα ἔχετε δικαίωμα στόν σεβασμό καί στήν ἐμπιστοσύνη τῶν ἡλικιωμένων ἀνθρώπων καί ὅλων πού ἔχουν κύρος στήν πατρίδα μας.

Ἔτσι, ἑπομένως, θά πρέπει πάντα, ὅταν ἔχετε τήν εὐκαιρία, νά προσπαθεῖτε νά προστατεύσετε τούς μαθητές σας ἀπό τό μίασμα τῶν σεχτῶν, νά ἀποτρέπετε ἀπό αὐτές μορφωμένους ἀνθρώπους καί νά διορθώνετε τίς ἀπόψεις τῶν προυχόντων μας σέ αὐτό τό σημεῖο. Ὅμως σέ κάθε περίπτωση, ἐάν κάποιος θά ἐπιτρέψει στόν ἑαυτό του νά σᾶς μιλήσει γιά μενα ὡς ἄτομο πού δίνει συμβουλές ἤ ἐνθαρρύνει, διευθύνει ἤ συμμετέχει σέ μιά ὁποιαδήποτε Ἑταιρεία, ὁ σκοπός καί τά μέσα τῆς ὁποίας εἶναι μυστικά, ἐγώ σᾶς ἐξουσιοδοτῶ, καί ἐπίσης σᾶς παρακαλῶ νά καταγγέλετε ἀποφασιστικά αὐτό τό ψέμα, παρουσιάζοντας, ἐφόσον εἶναι ἀναγκαῖο, τήν παροῦσα ἐπιστολή ὡς ἀπόδειξη. Πάντοτε, ἀκόμη καί στά νεανικά μου χρόνια, ἔνιωθα ἀποστροφή γιά ὁποιαδήποτε μυστική Ὀργάνωση. Πάντα μοῦ φαινόταν ὅτι οἱ ὑποχρεώσεις πού ἐπιβάλλονται σέ ἐμᾶς ἀπό τούς νόμους καί τούς κανονισμούς τοῦ Θείου Νομοθέτη, ἄν καί θετικές, ἤδη ὑπερβαίνουν τίς πενιχρές ἀνθρώπινες δυνάμεις. Ὡς ἐκ τούτου, ἐάν μποροῦμε νά ἐκπληρώνουμε αὐτό τό σκοπό πολύ ἀτελῶς, γιατί νά ἀναλαμβάνουμε νέες ὑποχρεώσεις, ὁ σκοπός τῶν ὁποίων, ἄλλωστε, εἶναι ἄγνωστος, καί ἡ οὐσία τῶν ὁποίων δέν μπορεῖ νά ἀναφερθεῖ ρητά; ...» (Ἀρχεῖο τῆς Ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Ρωσικῆς Αὐτοκρατορίας, ἀποθ. Γραμματείας, 1820, ὑποθ. 835, φύλλο 8-11)

Ἡ ἐπιστολή αὐτή ἔχει δημοσιευθεῖ στό βιβλίο «Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας στή Ρωσία, Γριγκόρι Ἄρς, ἐκδόσεις Ἀσίνη». Ὁ συγγραφέας Γριγκόρι Ἄρς εἶναι Ἱστορικός καί μελετητής τῆς ζωῆς καί τῆς σταδιοδρομίας τῶν Ἑλλήνων στή Ρωσία καθώς καί τῶν Ἑλληνορωσικῶν σχέσεων τήν περίοδο τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Ἡ ἔρευνά του στά ἀπέραντα Ρωσικά ἀρχεῖα, ἔχει φέρει στό φῶς πολλές λεπτομέρειες καί ἄγνωστα στοιχεῖα.

Στό τέλος τῆς μελέτης του, ὁ κ. Κρητικός ἀπορεῖ γιατί ὁ Καποδίστριας, ἐνῶ εἶναι Τέκτων, «ἐξαπολύει τήν βόμβα τῆς μυστικῆς, ὑπ’ ἀριθ. 2953, Ἐγκυκλίου του, μὲ τὴν ὁποίαν ἀφόριζε, καταδίκαζε καί ἔκλεινε ὅλες ἀνεξαιρέτως τὶς Ἑταιρεῖες, μυστικὲς καὶ ὄχι, ποὺ ἱδρύθηκαν καὶ λειτουργοῦσαν ἀπὸ τὰ πικρὰ χρόνια του τῆς δουλείας τοῦ Ἀγῶνος. Δὲν ἐξαιρεῖται ἀπὸ αὐτὲς οὔτε ἡ Φιλανθρωπικὴ Ἑταιρεία, ποὺ τόση δρᾶσι στὸν κοινωνικὸ καὶ τὸν πνευματικὸ τομέα ἀνέπτυξε, ὅπως θὰ ἰδοῦμε, ἀπὸ τὸ 1824, χρόνο τῆς ἱδρύσεώς της.

Ἡ ἐγκύκλιος αὐτὴ εἶναι ἕνα «ἐν ψυχρῷ» διατυπωμένον ἔγγραφο, ποὺ φέρνει σὲ δύσκολη θέσι ὅσους θέλουν νὰ ἀποδώσουν τὶς πολιτικὲς παραβιάσεις τοῦ πρώτου Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος, στίς ἄθλιες καί δύσκολες συνθῆκες τῆς Ἑλληνικῆς πραγματικότητος». (Ὁ Ἐρανιστής, ὅ. ἀ. , σελ. 143)

Δέν μπορεῖ νά ἐξηγήσει ὁ κ. Κρητικός τήν ἀλλαγή αὐτή τοῦ Κυβερνήτη καί ὑποστηρίζει ὅτι «Ὁ Καποδίστριας μόλις ἐγκαταστάθηκε ὡς Κυβερνήτης στὴν Ἑλλάδα, πρέπει νὰ ἐδοκίμασε ζωηρές συγκινήσεις καί ἀσυμβίβαστες ἀντιθέσεις.»

Ὄντως, ὁ Καποδίστριας ἐδοκίμασε ζωηρές συγκινήσεις καί ἀσυμβίβαστες ἀντιθέσεις στήν Ἑλλάδα, ἀλλά ὁ λόγος πού «ἐξαπολύει τήν βόμβα τῆς μυστικῆς, ὑπ’ ἀριθ. 2953, Ἐγκυκλίου του» δέν ἦταν ὅτι ἄλλαξε γραμμή, ἀλλά ἐπειδή ἔμεινε συνεπής μέ τό πιστεύω καί τήν πορεία πού εἶχε ἀπό τά νεανικά του χρόνια ἕως τό θάνατό του. Ἀκριβῶς ἐπειδή ΔΕΝ ΗΤΑΝ Τέκτονας καί ἤθελε νά προφυλάξει τό Ἔθνος, ἐξέδωσε αὐτήν τήν ἐγκύκλιο. Τόν Αὔγουστο τοῦ 1831 ἡ ἐγκύκλιος ὑπ’ ἀριθ. 2953 ἔγινε νόμος τοῦ κράτους μέ νέα ἐγκύκλιο ὑπ’ ἀριθ. 4286 καί τόν ἑπόμενο μῆνα, δολοφονήθηκε ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνα στό Ναύπλιο. Τίς ἐγκυκλίους αὐτές μπορεῖτε νά τίς δεῖτε στό πρωτότυπο στήν ἱστοσελίδα μας www.kapodistrias.info, διότι γιά πρώτη φορά μετά ἀπό ἔρευνα τίς φέραμε στό φῶς τῆς δημοσιότητος ἀνακαλύπτοντας τήν μέν πρώτη μέ ἀρ. 2953 (http://www.kapodistrias.info/dimosia-dioikisi/egiklios-2953) στά Γενικά Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους, τήν δέ δευτέρα μέ ἀρ. 4286 (http://www.kapodistrias.info/dimosia-dioikisi/egiklios-4286) στά ἀρχεῖα τῆς Γενικῆς Ἐφημερίδας τῆς Κυβερνήσεως.

Διευκρινίζοντας τήν ἐγκύκλιο μέ ἀρ. 4286  ἀναφέρει: «Ὁ ἁπλοῦς ἄνθρωπος, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τρέχει τυφλά εἰς τὴν αἵρεσιν, χωρὶς νὰ βαθύνῃ εἰς τὸ πρᾶγμα, ὥστε νὰ ἐξετάσῃ τὸν κύριον σκοπὸν τῆς μυστικῆς Ἑταιρίας. Δὲν γνωρίζει παντάπασιν, ὅτι ὁ κύριος καὶ ἀληθὴς σκοπὸς τῆς μυστικῆς Ἑταιρίας εἶναι πάντοτε ὑποκεκρυμμένος, καὶ μένει γνωστός εἰς μόνους τοὺς μορφωτὰς αὐτῆς, καθότι καὶ ἀποβλέπει τὴν ἰδιοτέλειαν μόνον αὐτῶν τούτων, ὅτι ὅλοι οἱ λοιποὶ, οἵτινες προσκολλῶνται εἰς αὐτὴν τὴν Ἑταιρίαν, δὲν γνωρίζουν τίποτε περὶ τοῦ κυρίου σκοποῦ αὐτῆς, ὅτι εἰς τούτους δὲν φανερώνεται ἄλλο τι, εἰμὴ λέξεις παχεῖαι καὶ πομπώδεις, αἵτινες πραγματικῶς δὲν σημαίνουν τίποτε, ὅτι ὁμιλεῖται εἰς τὴν Ἑταιρίαν περὶ ἀδελφότητος καὶ περὶ ὑποσχέσεων ἀμοιβαίας ὑπερασπίσεως, τὰ ὁποῖα μ’ὅλον τοῦτο πολλὰ σπανίως καὶ πολλὰ ὀλίγον ἀπολαμβάνει κανείς ἐξ αὐτῶν.» (ΓΕΚ Ἀριθμ. 65, Ἔτους ΣΤ΄, 26 Αὐγούστου 1831)

Τέλος, ἐντύπωση μᾶς προκαλεῖ τό γεγονός ὅτι ἕνας ἱστότοπος σοβαρῆς ἱστορικῆς μελέτης καί ἔρευνας, ὅπως ἡ Ἀργολική Ἀρχειακή Βιβλιοθήκη Ἱστορίας & Πολιτισμοῦ, δημοσίευσε αὐτήν τήν μελέτη, ἡ ὁποία ἔχει δημοσιευθεῖ τό 1965, δηλ. 53 χρόνια πρίν. Τό δημοσίευμα αὐτό ὅμως, μᾶς ἔδωσε τήν  εὐκαιρία νά ἀποκαταστήσουμε τήν Ἱστορική ἀλήθεια περί τοῦ προσώπου τοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια. Ἡ ἀπάντηση αὐτή ἀπευθύνεται σέ ὅλους ἐκείνους πού, εὐκαίρως–ἀκαίρως ἀναπαραγάγουν ἀτεκμηρίωτα τήν ἄποψη ὅτι ὁ Καποδίστριας ἦταν Τέκτονας.

Νικόλαος Καρζῆς

Ἠλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.

                      Διαχειριστής τῆς ἱστοσελίδας www.kapodistrias.info

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΜΕ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΕΓΚΥΚΛΙΩΝ

Μυστική Ἐγκύκλιος Ἀριθ. 2953

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τό Πανελλήνιον, τούς κατά τό Αἰγαῖον Πέλαγος καί τήν Πελοπόννησον Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους καί τούς Ἀρχηγούς τῶν κατά ξηράν καί θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει ἡ Κυβέρνησις, ὅτι πολῖται τινές ἐπιμένουν πιστεύοντες καί τούς ἄλλους πείθοντες, ὅτι αἱ μυστικαί Ἑταιρεῖαι χορηγοῦσι μέσα σωτηρίας εἰς τήν Πατρίδα, ἤ τουλάχιστον Αἰγίδα, ὑπό τήν ὁποίαν συνδεόμενοι μεταξύ των οἱ ἄνθρωποι διά μυστικῶν δεσμῶν δύνανται ν’ ἀπολαύσωσιν ἐντός τῆς Πατρίδος των καί διά τῆς ξένης ἐπιρροῆς ἀξιώματα, τιμάς, καί τό πλέον τύχην, ὅ ἐστί χρήματα.

Ὅσον καί ἄν ἐλεεινολογῇ ἡ Κυβέρνησις τήν ἀπειρίαν τῶν Ἑλλήνων τῶν ἀπό τοιαύτας εἰσηγήσεις παρασυρομένων, δέν ἤθελε δώσει τήν προσοχήν της, ἄν δέν ἦτο καταπεπεισμένη πόσον ὀλέθρια ἀποτελέσματα δύναται νά φέρη εἰς τήν κρίσιμον ταύτην στιγμήν ἡ περί τούτων γνώμη, τήν ὁποίαν οἱ ἐχθροί τῆς Ἑλλάδος ἤθελον συστήσει καί εἰς τόν Κόσμον, καί εἰς τάς Εὐρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.

Ἄν ἡ Ἑλλάς ἐγκατελείφθη ἀπό τό 1821 ἕως τόν Ἰούλιον μῆνα τοῦ τελευταίου ἔτους, τοῦτο προῆλθε, διότι οἱ ἐχθροί της τήν παρέσταιναν ἀδιακόπως πρός τούς Βασιλεῖς, ὡς λαόν ἐπαναστατωθέντα καί ἀγωνιζόμενον ὑπό τήν διεύθυνσιν καί ὑπό τούς σκοπούς Μυστικῶν Ἑταιρειῶν, ὅθεν ἐπήγασαν αἱ καταστροφαί τῆς Ἱσπανίας καί Ἰταλίας.

Εὔκολον ἦτο ἀναμφιβόλως νὰ ἀναιρεθῇ ἡ σφαλερά αὕτη δόξα  μ’ὅλον τοῦτο ἐχρειάσθησαν ὁλόκληρα ἑπτά ἔτη βασάνων καί δυστυχιῶν εἰς ἀναίρεσίν της. Μόλις ἀνηρέθη, καί ἐνῶ ἡ Ἑλλάς ἀρχίζει νά λαμβάνῃ δείγματα εὐνοίας καί καλοκαγαθίας ἐκ μέρους τῶν Συμμαχικῶν Δυνάμεων, οἱ ἐχθροί της θέλουν πάλιν τήν παραστήσει ὡς ὑπεξούσιον τῶν Μυστικῶν Ἑταιρειῶν, καί εἰς ἀπόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ὅτι ὑπό διαφόροις ὀνόμασιν αἱ Ἑταιρεῖαι αὐταί ὑπάρχουν καί πολλαπλασιάζονται μεταξύ των ἐν τοῖς πράγμασι καί τῆς πολιτικῆς τάξεως, καί τῆς στρατιωτικῆς δυνάμεως, ἴσως καί αὐτοῦ τοῦ στόλου.

Τόσον οὐσιῶδες θεωρεῖ τοῦτο ἡ Κυβέρνησις, ὥστε μή ἐγκρίνουσα νά δείξη διά τινος δημοσίου καί ἐπισήμου πράξεως τήν ὕπαρξιν αὐτοῦ τοῦ κακοῦ, ἐκπληροῖ διά τοῦ τύπου τῆς παρούσης ἐγκυκλίου τό χρέος, τό ὁποῖον δέν ἡμπορεῖ νά παραμελήσῃ, χωρίς νά καθυποβληθῇ εἰς βαρυτάτην εὐθύνην. Τῷ ὄντι τοιοῦτον δημόσιον ἔγγραφον μεταξύ τῶν Πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπιμένουσι νά μήν παραχωρῶσιν εἰς τήν Ἑλλάδα ἔντιμον μέλλον, ἤθελε χρησιμεύσει ὡς μέσον τοῦ ν’ ἀποδείξωσιν, ὅτι οἱ Βασιλεῖς διά τῶν εὐεργεσιῶν των ὑποθάλπουσιν εἰς τήν Ἑλλάδα τόν ἐχθρόν, τόν ὁποῖον καί ἀλλαχοῦ καί εἰς τάς ἰδίας των Ἐπικρατείας πολεμῶσι.

Ἡ παρατήρησις αὕτη, Κύριοι, σᾶς διδάσκει μέ πόσην φρόνησιν καί ὀξυδέρκειαν ἀπαιτεῖται ἡ ἐκπλήρωσις τῆς ἀκολούθου παραγγελίας τῆς Κυβερνήσεως.

Θέλετε κοινοποιήσει διά ζώσης φωνῆς εἰς τούς ὑπαλλήλους σας ἤ τούς ὑπό τήν ὁδηγίαν σας ἀξιωματικούς, τό περιεχόμενον τῆς παρούσης, καί θέλετε τούς κάμει νά σᾶς φανερώσουν ἄν ἀνήκουν εἰς καμμίαν τῶν Μυστικῶν Ἑταιρειῶν ἤ ὄχι.

Ἐάν εἶναι τό πρῶτον, θέλετε τούς παρατηρήσει, ὅτι ἐάν εἰς τήν παρελθοῦσαν κατάστασιν τῆς ἀναρχίας, καί τῆς ἀταξίας ἦταν ἀναγκαῖον εἰς τούς πολίτας νά ζητήσωσι προσωπικήν ἀσφάλειαν διά τοῦ δεσμοῦ μυστικῆς τινός Ἑταιρείας, ὁ δεσμός οὗτος διαλύεται, καθ’ ἥν στιγμήν ὁ τοῦ νομίμου ὅρκου καί πρός τήν Κυβέρνησιν, καί πρός τούς Νόμους χορηγεῖ εἰς ἕνα ἕκαστον, καί εἰς ὅλους, ὅλας τάς ἀπαιτουμένας ἀσφαλείας.

Ἀπό τοιαύτην ἀρχήν ὁρμώμενοι, εὐκόλως θέλετε ἀποδείξει τό ἀσυμβίβαστον τῶν δύο ὅρκων, ἤγουν τοῦ ὑπηρετεῖν τὸ Κράτος  καί τοῦ ὑπηρετεῖν μυστικήν Ἑταιρείαν, τῆς ὁποίας ὁ σκοπός εἶναι ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἄγνωστος εἰς τούς Ἑταίρους.

Ἄν λοιπόν οἱ ὑπάλληλοί σας ἤ οἱ ὑπό τήν ὁδηγίαν σας ἀξιωματικοί ἀνήκουσιν εἴς τινα Ἑταιρείαν, ἀνάγκη νά παραιτηθῶσι, καί περί τούτου ὀφείλεται νά μᾶς βεβαιώσετε. Ἐξ ἐναντίας θέλετε τούς ἐξηγήσει τούς κινδύνους, εἰς τούς ὁποίους ἐκτίθενται πλανώμενοι ἀπό ὀλίγους τινάς ὅλως διόλου εἰς τά τοιαῦτα ἐνασχολουμένους. Ἀπό τήν κατηγορίαν τῶν Ἑταιρειῶν τῶν μή συμβιβαζομένων μέ τά κατά Νόμους καθεστῶτα δέν ἀποκλείομεν καί τήν πρό αἰώνων γνωριζομένην ὑπό τῷ ὀνόματι τῆς Ἀδελφοποιείας ἤ Ἀγάπης.

Παραγγέλεσθε, Κύριοι, κατ’ ἐπανάληψιν νά κάμετε χρῆσιν τῆς κοινοποιήσεως ταύτης κατά τόν συνετώτερον καί ὠφελιμώτερον τρόπον.

Προθύμως ἡ Κυβέρνησις θέλει δεχθῆ τάς εἰδοποιήσεις, ὅσας ἐν καιρῷ καί τόπῳ θέλετε δυνηθῆ νά τήν χορηγήσετε.

        Ἐν Πόρῳ τήν 8 Ἰουνίου 1828                        

                                                               Ὁ Κυβερνήτης:      

                                                           Ἰ. Α. Καποδίστριας

Ἐγκύκλιος Ἀριθ. 4286

Μέ Τύπο Ὄρκου Δημοσίων Λειτουργῶν!

ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Ἐν Ναυπλίῳ Τετάρτη 26 Αὐγούστου 1831

ΕΠΙΣΗΜΑ                                                              Ἀριθμ. 4286

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τούς Γραμματεῖς τῆς Κυβερνήσεως, τὴν Ἐπιτροπὴν τῆς Οἰκονομίας, τὸν Γραμματέα τῆς Γερουσίας, τὸ Λογιστικὸν καὶ Ἐλεγκτικὸν Συμβούλιον, καὶ τοὺς κατὰ τὴν Ἐπικράτειαν Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους, Διοικητὰς καὶ Τοποτηρητάς.

Τὸ ἐνταῦθα συναπτόμενον ἔγγραφον, διαλαμβάνον τὴν σύστασιν μυστικῆς Ἑταιρείας, σκοπὸν ἐχούσης τὴνκατάλυσιν τῆς ἐνεστώσης τάξεως τῶν πραγμάτων, συνετέθη ἀπὸ ἔγγραφα τὰ ὁποῖα ἔχει ἤδη ἀνὰ χεῖρας ἡ Κυβέρνησις.

Δὲν σᾶς τὸ ἀποστέλλομεν διὰ ἰδικὴν σας πληροφορίαν, ἀλλὰ διὰ νὰ πληροφορηθῇ ἐπίσης τὰ διατρέχοντα καὶ τὸ Δημόσιον, καὶ διὰ νὰ δυνηθοῦν οἱ καθ’ ὅλους τοὺς κλάδους ὑπάλληλοι τῆς Δημοσίου Ὑπηρεσίας νὰ προφυλαχθῶσιν ἀπὸ τὰς ἀπάτας, διὰ τῶν ὁποίων οἱ ῥαδιοῦργοι ἐπροσπάθησαν ἤ θέλουν προσπαθήσει νὰ τοὺς κάμουν κοινωνοὺς εἰς τὰ ἀξιοκατάκριτα σχέδιά των.

Ἡ Κυβέρνησις χρεωστεῖ νὰ πληροφορηθῇ ὅτι πᾶς ὑπάλληλος, ὁποιοσδήποτε ἄν εἶναι ὁ βαθμὸς του, ἤ ἡ θέσις του, εἶναι καὶ θέλει μείνει ἐντελῶς ἀλλότριος ἀπὸ τὴν περὶ ἧς ὁ λόγος μυστικὴν Ἑταιρίαν, ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλην μυστικὴ Ἑταιρίαν, ἥτις ἤθελεν ἀντίκεισθαι εἰς τὰ χρέη, εἰς τὰ ὁποῖα καθυποβάλλεται, ἅμ’ ἀφοῦ δέχεται Δημόσιον τινὰ ὑπηρεσίαν καὶ ἐπειδὴ ὑπηρετεῖ τὴν πατρίδα κατὰ τὴν προσωρινῶς καθεστῶσαν τάξιν τῶν πραγμάτων, δὲν θέλει ὑπόκεισθαι μήτε ὑπακούει εἰμὴ εἰς τοὺς ὑπάρχοντας νόμους, καὶ εἰς τοὺς κατ’ αὐτὴν διωριζομένους ἀρχηγούς.

Ἑπομένως, διὰ νὰ προφυλάξετε τοὺς ὑπαλλήλους σας ἀπὸ τὰς ὀλεθρίους συνεπείας, δι’ ἄς ἤθελαν εἶσθαι ὑπεύθυνοι, ἄν ἦσαν μέλη τῆς ῥηθείσης μυστικῆς Ἑταιρίας, ἤ ἄλλης τινὸς τῆς αὐτῆς φύσεως, θέλετε τοὺς προβάλλει νὰ ὑπογράψωσι τὸν τύπον τοῦ ὅρκου, τὸν ὁποῖον ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας σᾶς ἀποστέλλει ὁμοῦ μὲ τὴν παροῦσαν.

Ἐννοεῖται δὲ ὅτι ὅσοι τῶν ὑπαλλήλων δὲν θελήσουν νὰ τὸν ὑπογράψουν θέλουν ἀποβληθῆ καὶ περὶ τούτου θέλετε μᾶς ἀναφέρει.

Οἱ τύποι τοῦ ὅρκου, τοὺς ὁποίους θέλετε ὑπογράψει ὑμεῖς πρῶτοι, θέλουν φυλαχθῆ μετὰ τῶν πρωτοτύπων ὑπογραφῶν ὅλων τῶν ὑπαλλήλων σας εἰς τὰ ἀρχεῖα σας, καὶ ἀντίγραφα αὐτῶν ἐπικυρωμένα θέλετε πέμψει εἰς τὴν Γραμματείαν τῆς Ἐπικρατείας.                                                   Ὁ Κυβερνήτης

                                            Ι. Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

               Ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἐπικρατείας : Ν. ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ

Νικόλαος Καρζῆς

Ἠλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.

 «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»  - Ἀρ. Φύλλου 188

Ἔτος 2018

Υ.Γ. Οἱ ἐπισημάνσεις στά κείμενα εἶναι δικές μας.: