Το παρών στο μνημόσυνο για τους εκτελεσθέντες Ελληνες από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, την 13η Δεκεμβρίου 1943, έδωσε ο Πάνος Σκουρλέτης την Τετάρτη στα Καλάβρυτα.
Στο τέλος του Μνημοσύνου για τους εκτελεσθέντες συμπατριώτες μας από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, την 13η Δεκεμβρίου 1943.
Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος πήρε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο που την μαύρη ημέρα εκείνη βγήκε αλώβητο από την καιόμενη Εκκλησία των Καλαβρύτων και κάλεσε τον Υπουργό Εσωτερικών κ Σκουρλέτη να έρθει κοντά και να το δεί.
Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων αφού το έδειξε και εξιστόρησε το γεγονός, προέτρεψε τον Υπουργό να το ασπαστεί.
Ο Υπουργός, έκανε ναι μεν μια μικρή υπόκλιση αλλά δεν το ασπάστηκε, με τον Μητροπολίτη να τον προτρέπει τουλάχιστον να κρατήσει αυτήν την ανάμνηση από την επίσκεψή του στον μαρτυρικό μας τόπο.
Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος πήρε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο που την μαύρη ημέρα εκείνη βγήκε αλώβητο από την καιόμενη Εκκλησία των Καλαβρύτων και κάλεσε τον Υπουργό Εσωτερικών κ Σκουρλέτη να έρθει κοντά και να το δεί.
Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων αφού το έδειξε και εξιστόρησε το γεγονός, προέτρεψε τον Υπουργό να το ασπαστεί.
Ο Υπουργός, έκανε ναι μεν μια μικρή υπόκλιση αλλά δεν το ασπάστηκε, με τον Μητροπολίτη να τον προτρέπει τουλάχιστον να κρατήσει αυτήν την ανάμνηση από την επίσκεψή του στον μαρτυρικό μας τόπο.
Τὸ καλύτερο, εἶναι ἡ εἰλικρίνεια καὶ ἡ τιμιότης προθέσεων ἔνθεν κἀκεῖθεν. Νομίζω ὅτι καλῶς ἔπραξε ὁ ἐπίσκοπος Καλαβρύτων, καὶ καλῶς δὲν ὑπεκρίθη ὁ κοσμικὸς ἄρχων. Διότι, ἡ Ἐκκλησία εἶναι καλῶς ἢ κακῶς καὶ Δημόσια Ὑπηρεσία, τὸ Κράτος καὶ ἡ ἐγκόσμια ἐξουσία εἶναι τυπικῶς βάσει πρωτοκόλλων συνδεδεμένο μὲ τὶς ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ναῶν θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις, δοξολογίες κ.λπ., ἐνῶ ἡ εἰλικρίνεια (θερμὸς ἢ ψυχρός) εἶναι ἐφαρμογὴ Εὐαγγελικῆς προσταγῆς ποὺ δὲν εὐλογεῖ τὴν ὑποκρισία (χλιαρός). Ἂριστο παράδειγμα συμπεριφορᾶς πρὸς τὴν κοσμικὴ ἐξουσία, ὅ,τι καὶ νὰ πιστεύῃ αὐτή, ἔδωσε ἐχθὲς καὶ ὁ μητροπολίτης Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως Θεσσαλονίκης, μιλῶντας ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΤΑΤΑ ἐνὠπιον τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιὰ τὴ διάσταση τῆς ταξικότητας τῶν ὑποβαθμισμένων φτωχογειτονιῶν τῆς Δυτικῆς Θεσσαλονίκης. Προκάλεσε μάλιστα τὸ εὐμενὲς δημόσιο σχόλιο τοῦ Πρωθυπουργοῦ ποὺ ὀμίλησε περὶ οἰκουμενικότητας τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ ὡς ἀπόδειξη ἔφερε τὶς πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις τοῦ ἰδίου, πρὸς τὸν Τοῦρκο Πρόεδρο, γιὰ τὴν Ἁγιὰ Σοφιά, ἐνῶ ὁ Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος ἀποδέχτηκε ὅτι, ναι, ἡ κοινωνία μας, ἡ δῆθεν Χριστιανική, εἶναι ταξική. Ἡ Ὀρθοδοξία μπορεῖ νὰ ἑνώσῃ, μόνο ὅμως τοὺς εἰλικρινεῖς.
ΑπάντησηΔιαγραφήὙποδείγματα πρέπουσας Χριστιανικῶς συμπεριφορᾶς πρὸς κοσμικοὺς ἄρχοντες, σεβασμοῦ μὲν, ὑπακοῆς καὶ τιμῆς πρὸς τὴν ἐγκόσμιο ἐξουσία ἀκόμη καὶ ἂν οἱ κοσμικοὶ ἄρχοντες εἶναι ἂθεοι, εἰδωλολάτρες καὶ διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ κοινωνικοῦ καὶ ἡθικοῦ ἐλέγχου τους ὅταν ἀδικοῦν τὸν λαό καὶ τὸν παρασύρουν σὲ εἰδωλολατρεία, μᾶς παρέδωσαν ὁ Κύριος, ὁ Ζηλωτὴς προφήτης Ἡλίας, οἱ ἀπόστολοι, ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος. Ὅταν ὁ κοσμικὸς ἀρχοντας ἦταν ἄθεος ἀλλὰ δὲν ἐνοχλοῦσε τοὺς Χριστιανούς καὶ τὴν Ἐκκλησία, ὅπως ὁ Ἀδριανός, ὁ ὁποῖος ἐπὶ ἴσοις ὄροις ἐπέτρεψε στοὺς Χριστιανοὺς νὰ λατρεύουν τὸ Θεό καὶ τοὺς ἔκτισε μάλιστα καὶ τοὺς πρώτους "ναούς", τὰ Ἀδριάνεια, τότε ἡ Ἐκκλησία βίωνε τὰ καλύτερα χρόνια της. Χωρὶς παρεμβάσεις, χωρίς διωγμούς. Ἐλευθέρα καὶ Ζῶσα (ζωντανή) Έκκλησία, ζητοῦσε καὶ ὁ ἅγιος π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, καὶ ὡς ἀπαραίτητη προϋπόθεσι, κραύγαζε ὡς φωνἠ βοῶντος ἐν τῆ ἐρήμω "Ζητοῦμεν χωρισμόν τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Κράτος". Καὶ μάλιστα τὸ ζητοῦσε ὁ π. Αὐγουστῖνος σὲ κράτος "χριστιανικὸ", ὄχι "ἄθεο".
Ὅταν οἱ αὐτοκρἀτορες ἦσαν ἢ φανατικοί εἰδωλολάτρες, ἢ αἱρετικοί, ἠ ὑποκριτὲς Χριστιανοί, ποὺ ἀνακατεύονταν στὰ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας γιὰ κοσμικὰ ὀφέλη ἐπιβολῆς τῆς ἐξουσίας των, τότε ἡ Ἐκκλησία τῆς θεἰας ἀποκαλύψεως ἢ διωκόταν καὶ δοξαζόταν, ἢ ὑποχωροῦσε μεταβαλλόμενη σὲ "τσιράκι" τῶν ὀρέξεων αὐτοκρατόρων, αὐτοκρατορισσῶν καὶ τῶν παρακοιμωμένων τους. Παραδείγματα πρὸς ἀποφυγή, κατὰ τὴν ταπεινή μου ἀντίληψι αἴτια δεινῶν γιὰ τῆν ἐκκλησία, ἔστω ἒμμεσα ὡς δημιουργήσαντα "προηγούμενο" λανθασμένης συμπεριφορᾶς ἀπετέλεσαν κάποιοι ἐγκόσμιοι ἄρχοντες, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἡ Ἐκκλησία τοὺς ἐπέτρεψε νὰ ἀναμιγνύονται καὶ στὰ διοικητικά της καὶ στὰ πνευματικὰ καὶ δογματικά της. Ὅταν αὐτοκρατόρισσες τέως πλανόδιες ἐπιδεικνύουσες τὰ ἀπόκρυφά τους, ἡγοῦντο Συνόδων῎ ὅταν αὐτοκράτορες καὶ αὐτοκρατόρισσες, ὄχι πάντοτε εἰλικρινῶς Ὀρθόδοξοι ἐγκαθιστοῦσαν ἢ ἐξόριζαν , ὅταν κατακτητὲς ἐπὶ χρήμασι πωλοῦσαν πατριαρχικοὺς θρόνους καὶ ἐκκλησιαστικοὶ λειτουργοί ἐπὶ χρήμασι ἀγόραζαν ἐπισκοπικοὺς καὶ πατριαρχικοὺς θρόνους, ἐπὶ Τουρκοκρατίας, ὁταν... δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ συνεχίσουμε.