Για την ληστρική Σύνοδο της Κρήτης : Αυγά, ντομάτες, γιαούρτι και ... ξύλο αν χρειαστεί !!!
Μα τι λέει;;; Είναι δυνατόν;!!
το βίντεο είδαμε εδώ
Εάν αγαπούσαμε τον Άγιο Νικόλαο, θα συνεχίζαμε το παράδειγμά του. Είναι η μόνη λύση που φέρνει αποτελέσματα. Οι Οικουμενιστές είναι δειλοί και άνανδροι...
Το χαστούκι του Αγίου Νικολάου στον Άρειο και ο δήθεν σκανδαλισμός!
Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση μας κάνει όταν “ευσεβείς υπερασπιστές” απολογούνται για την πράξη του αυτή, λέγοντας ότι, ναι, ήταν απαράδεκτη και ότι μετανόησε δήθεν στην φυλακή στην οποία επέτρεψε ο Χριστός να μπει για να του δοθεί χρόνος να μετανοήσει!!!
Ο άγιος Νικόλαος ήταν ένας λεβέντης άγιος. Το ότι ήταν πράος δεν
σημαίνει ότι δεν ήταν λεβέντης, αγωνιστής, εν γνώσει ζηλωτής και γνήσιος
εκφραστής της θεολογικής ακρίβειας και αλήθειας. Το ότι ήταν ταπεινός,
δεν σημαίνει ότι δεν θα πέθαινε αν χρειαζόταν για τον Χριστό και την
ακρίβεια των δογμάτων της Πίστεως. Ακριβώς το αντίθετο.
Στην φυλακή μπήκε σιδηροδέσμιος. Όταν τον επισκέφτηκαν ο Χριστός και η Παναγία δεν τον επισκέφτηκαν για να τον “μαλώσουν” αλλά για να τον επιβραβεύσουν.
Ο Χριστός τον ρωτάει: γιατί Νικόλαε είσαι φυλακισμένος; Μήπως τον ρωτάει γιατί δεν γνώριζε τον λόγο; Όχι, βέβαια, αλλά για να μείνει σε μας ως μαρτυρία και ομολογία Πίστεως η απάντηση του Αγίου: Για την δική σας την Αγάπη, βρίσκομαι εδώ…
Και τότε του χάρισε ο Χριστός το Ιερό Ευαγγέλιο και η Παναγία ένα αρχιερατικό ωμοφόριο, αφού πρώτα τον ελευθέρωσαν από τα δεσμά του.
Ο Χριστός τον ρωτάει: γιατί Νικόλαε είσαι φυλακισμένος; Μήπως τον ρωτάει γιατί δεν γνώριζε τον λόγο; Όχι, βέβαια, αλλά για να μείνει σε μας ως μαρτυρία και ομολογία Πίστεως η απάντηση του Αγίου: Για την δική σας την Αγάπη, βρίσκομαι εδώ…
Και τότε του χάρισε ο Χριστός το Ιερό Ευαγγέλιο και η Παναγία ένα αρχιερατικό ωμοφόριο, αφού πρώτα τον ελευθέρωσαν από τα δεσμά του.
Μήπως ο άγιος δεν γνώριζε τους ισχύοντες νόμους, με τους οποίους αν
κάποιος τολμούσε να χειροδικήσει σε κάποιον άλλο, ενώπιον του Βασιλέα, η
τιμωρία ήταν το να κοπεί άμεσα το χέρι ή τα χέρια που χειροδίκησαν;
Βεβαίως το γνώριζε. Προτίμησε να χάσει λοιπόν το χέρι του παρά να μείνει αδρανής ή να «απαντήσει διαλογικά» στις βλασφημίες του Αρείου.
Γνώριζε πολύ καλά λοιπόν ο ίδιος, ότι το πιθανότερο ήταν να βασανιζόταν ή να πήγαινε εξόριστος κάπου ή να υπέφερε με κάποιον άλλον τρόπο. Πήγαινε λοιπόν συνειδητά για να μαρτυρήσει με οποιονδήποτε τρόπο για την αγάπη του Χριστού και της Παναγίας.
Γνώριζε πολύ καλά λοιπόν ο ίδιος, ότι το πιθανότερο ήταν να βασανιζόταν ή να πήγαινε εξόριστος κάπου ή να υπέφερε με κάποιον άλλον τρόπο. Πήγαινε λοιπόν συνειδητά για να μαρτυρήσει με οποιονδήποτε τρόπο για την αγάπη του Χριστού και της Παναγίας.
Για τον απλό και συνειδητό πιστό της του Χριστού Εκκλησίας, όχι μόνο δεν
τίθεται θέμα σκανδαλισμού, αλλά απεναντίας, γίνεται αφορμή για να
παίρνει θάρρος και οπλίζεται με πίστη, γιατί τέτοια είναι η αγάπη των
αγίων μας: Να μας μπολιάζουν με Πίστη και να μας ετοιμάζουν για αγώνα καθημερινό ενάντια στα πάθη μας και ενάντια στις βλασφημίες της εποχής μας. Να δίνουμε «πνευματικά χαστούκια» σε
προσωπικά πάθη, σε αστοχίες, σε επιβουλές του πονηρού από μέσα ή από
έξω και να λέει έκαστος εξ ημών: Με τις πρεσβείες του αγίου Νικολάου
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με…
Πάντως εμείς καταδικάζουμε κάθε "πράξη" βίας,
όπως καταδικάζουμε και τον Άγιο Νικόλαο που χαστούκισε τον Άρειο!
Ακούς εκεί!!
Για να θυμηθούμε λίγο την Εκκλησιαστική Ιστορία :
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Τι ξύλο ασφαλώς είναι πνευματικό διότι η σωματική βία δεν είναι Χριστιανική πράξις. Αλλά και δεν χρειάζεται, διότι αν θέλει ο Θεός θα στείλει σεισμό ή καταποντισμό ή κάτι άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφή27 Μαΐου 2016 - 10:10 μ.μ. σύμφωνα με την λογική σου ακυρώνεις και τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων
ΑπάντησηΔιαγραφήμοναχών και ιερέων κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Γιατί να κρατήσουν οι παπάδες τα καριοφίλια;Ας άνοιγε ο θεός την γη και ας έκανε θαλασσοταραχή ώστε ο στρατός
και ο στόλος του Ιμπραήμ να εξαφανιστούν.
Κατα την γνώμη μου και οι 80 δεσποτάδες θέλουν ξύρισμα και κρέμασμα διότι είναι πνευματικοί ταγοί και έχουν την
υποχρέωση να φυλάττουν την πίστη στα ιερά και τα όσια της φυλής των Ελλήνων.Αυτοί όμως για 30 αργύρια έχουν
προδώσει τα πάντα.Τι χριστιανισμό,τι ελληνισμό,δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο.
Κάτι τέτοιους ιερείς και αρχιερείς εγώ τους αποκαλώ ρασοφόρους "δαίμονες"
Απάντηση στον σχολιαστή 27 Μαϊου 2016.
ΔιαγραφήΗ επανάσταση των Ελλήνων του 1821 είναι ιστορικό γεγονός καταγεγραμμένο στα βιβλία της ιστορίας. Ιστορικό γεγονός όμως είναι και η αντίστοιχη σκλαβιά του Ισραήλ στους Ρωμαίους κατά χρόνια του Χριστού. Επειδή για την σκλαβιά εκείνη, μίλησε και δίδαξε με τον λόγο Του στα έτη 30 - 33 μ.Χ. και το παράδειγμά Του, στα έτη 1 - 33 μ.Χ. ο Κύριος και Θεός μας, ο Ιησούς Χριστός, και είναι καταγεγραμμένα στην Καινή Διαθήκη της οποίας δεν πρέπει να αλλοιώνουμε ούτε ένα ιώτα ούτε μίαν κεραίαν, θα μου επιτρέψεις να διατυπώνω ότι, ως υπόδειγμα και πρότυπο οι Χριστιανοί πρέπει να έχουν αυτά που έπραξε και δίδαξε ο Κύριος στο Ευαγγέλιο (με αυτά ταυτίζεται και τα υποδεικνύει κι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός) και όχι μεταγενέστεροι.
Υπάρχει διατυπωμένη η άποψη ιστορικών ότι κατά την εποχή του 1821 η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ετοιμόρροπη και όλες οι Κυβερνητικές - Υπουργικές θέσεις, οι Φαναριώτες, οι επιστήμες, οι τέχνες (πετρόχτιστα κτίρια, αρχοντικά και γεφύρια), η εριουργία, η υφαντουργία, οι Συνεταιρισμοί των Αμπελακίων, τα Γράμματα, όλα ήταν σε χέρια Ελλήνων, όπως και η Διπλωματία της Πύλης και το Εμπόριο, για δε την Εμπορική Ναυτιλία, το ξέρουν και οι πέτρες ότι και αυτή ήταν σε χέρια Ελλήνων με ελληνόκτητο ένοπλο στόλο που κυριαρχούσε στη Μεσόγειο κι όπου γης. Ήδη είχε επιτραπεί κι ανθούσε η Ελληνική εκπαίδευση, απόδειξη ότι ελεύθερα ο Κοσμάς ο Αιτωλός, είχε ιδρύσει σχολεία Δημοτικά και Γυμνάσια, υπήρχε η Αθωνιάδα Σχολή στην οποία ο ίδιος είχε φοιτήσει, υπήρχε η δυνατότητα ελεύθερης κυκλοφορίας και κηρύγματός του (με κάποια δωρεά, έλεγε, οι Τούρκοι το επιτρέπουν). Σε μερικές δεκαετίες η Οθωμανική Αυτοκρατορία, με Ελληνογενή πληθυσμό, θα ήταν στα Ελληνικά και Χριστιανικά χέρια. Ή μήπως μετά την απελευθέρωση του 1823 πιστεύει κάποιος ότι το Ελληνικό Κράτος είναι ανεξάρτητο; Πάντα υπόδουλο και προτεκτοράτο ξένων, πότε Βαυαρών ή Γερμανών, πότε Άγγλων, πότε Γάλλων... Γιατί δολοφόνησαν τον Καποδίστρια; Για να μην είναι ελεύθερη δηλ. ανεξάρτητη η Ελλάδα. Τώρα με τα μνημόνια, έχει κάποιος την αυταπάτη ότι είμαστε ελεύθεροι; Πώς είμαστε, αφού ακόμα και για να κατουρήσουμε πρέπει να πάρουμε την έγκριστη της τρόικας; Ώρα τους καλή στους αγωνιστές του 1821, ό γέγονε γέγονε, απελευθερώθηκε μια μικρή περιοχή του Ελληνισμού αλλά ποιος μπορεί να ξέρει τι θα συνέβαινε, δεδομένης της Συμμαχίας της τότε Ρωσίας, αν δεν γινόταν η Επανάσταση του 1821 και ερχόταν η αναμενόμενη στιγμή να πέσει η Αυτροκρατορία στα Ελληνικά χέρια!!!
Διαγραφή"Ο Παπαφλέσιας πήρε μίαν γυναίκα μ' ένα ντέφι κ' έναν με βιολί και πήγαμε εις Λιοντάρι. Από τα σώματα, τους χίλιους-διακόσους ανθρώπους, δεν ακολούθησαν μαζί μας μήτε εξακόσοι δεν θέλαν να 'ρθουν τους ανακάτωναν οι αναντίοι και τους δείλιαζαν, σαν χάλασαν οι Μεσσήνιοι τον Ποργιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήεις τους Λάκκους. Σηκωθήκαμε μ' αυτούς πήγαμε εις Λιοντάρι. Κρατεί αυτό το μεγαλύτερο σώμα εκεί ο Παπαφλέσιας, κ' εμένα με διακόσους-πενήντα,
οπού 'χα δικούς-μου, μου είπε να κατέβω εις τους Λάκκους όσο-να συνάξη πατριώτες του ο Παπαφλέσιας και την αυγή έρχονται κι' αυτείνοι.
Μπιστεύτηκα, πήρα τους ανθρώπους μου και κατέβηκα εις τους Λάκκους. Το βράδυ το μαθαίνουν οι Αρκαδηνοί, οι λεγόμενοι Ντρέδες, και δια νυχτός αυτείνοι κι' άλλοι από τα κοντινά μέρη έρχονται και με κλείνουν ολόγυρα και πιάνουν όλα τα τριγυρινά χωριά. Μαθαίνοντας εγώ αυτό, μπονόρα-
ήταν καρσί το Μελιγαλά κ' έχει καμπόσες κούλιες, έστειλα και τήραξα, δεν τις είχαν πιασμένες ακόμα -σηκώθηκα και πήγα και τις έπιασα αυτές και το χωριόν και δυναμωθήκαμε από-κάτου. Πλάκωσαν πεζούρα, καβαλλαρία πλήθος μου παραγγέλνουν ν' αδειάσω το χωριόν, ότι θα μπούνε αυτείνοι,
οπού λευτέρωσαν αυτούς τους τόπους και θα φάνε αυτείνοι κόττες και γάλλους και πήτες κ' εγώ να φύγω να πάγω από-'κεί οπού 'ρθα ότι πήγα και τους πάτησα τα γερά τους χώματα. Κι' αν δεν φύγω, να τους καρτερέσω και θα μου ριχτούνε και θα το πάθω χερότερα από τον Ποργιώτη.
Εκείνους τους εσπλαχνίστηκαν και τους πήραν τ' άρματά τους και τους απόλυσαν εμάς και τ' άρματά μας θα μας πάρουν και τα κόκκαλά μας θα μείνουν εκεί. Τότε στοχάστηκα κι' αυτούς τους αποστάτες της πατρίδος ν' απατήσω, δια-να μην πάθωμεν καμμίαν ντροπή, ξένοι άνθρωποι κι' ολίγοι,
σε τόση δύναμιν οπού 'ταν αυτείνοι, και τον γενναίον Παπά-Φλέσια, οπού γλεντάγει εις το Λιοντάρι με τις γυναίκες και τα λαλούμενα -και δια-να
γλεντάγη βάσταξε κι' όλους τους ανθρώπους (δια-να πάθω εγώ με τους συντρόφους μου)..."
Από τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη.