ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ιθ΄ Παράνομα διατάγματα καί ἀντικανονικές καί παράνομες ἐκλογές

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

Ιθ΄ Παράνομα διατάγματα καί ἀντικανονικές καί παράνομες ἐκλογές

   

Ὅπως εἴπαμε καί πρίν, στήν ἀπόφαση τοῦ Πρωθυπουργοῦ (πού ἀνακοινώθηκε ἀπό τόν ἐκπρόσωπο Βενιζέλο) νά ἐκδοθοῦν τά Προεδρικά Διατάγματα (ἐκπτώσεως) τῶν 3 μητροπολιτῶν, ἀντέδρασε πλειάδα ἱεραρχῶν. Καταχωροῦμε ἐδῶ κάποια ἀποσπάσματα ἀπό τά κείμενα διαμαρτυρίας τῶν μητροπολιτῶν «Δημητριάδος» Χριστόδουλου, Θηβῶν Ἱερώνυμου καί Πειραιῶς Καλλίνικου. Δεῖτε λοιπόν πῶς ἀντέδρασαν οἱ δύο μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοποι καί ὁ μητροπολίτης, πού οἱ κινήσεις του ἐπηρέασαν τήν ἐξέλιξη τῶν γεγονότων:
 

«Βόλος 8 Ἀπριλίου 1994
Ἀγαπητέ κ. Ὑφυπουργέ,
(ἀναφέρεται στον Εὐ. Βενιζέλο)
     Μετά τήν ἀπό μέρους σας ἐξαγγελίαν σήμερον τῆς ἀποφάσεως τῆς κυβερνήσεως διά τήν ἔκδοσιν τῶν ἀτομικῶν διαπιστωτικῶν διαταγμάτων περί ἀκυρώσεως τῶν προγενεστέρων διαταγμάτων τοῦ 1968 πού ἀφοροῦν εἰς τούς τρεῖς Μητροπολίτες, εἶναι βέβαιον ὅτι τό "ἐκκλησιαστικόν ζήτημα" εἰσέρχεται εἰς νέαν κρίσιμον φάσιν μέ ἀπροβλέπτους συνεπείας καί διά τήν Ἐκκλησίαν καί διά τήν κυβέρνησιν.
1. Ἡ ἐπίκλησις τῆς ἐπιβολῆς τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας δέν συνιστᾶ, ὡς γνωρίζετε, νόμιμον βάσιν ἐκδόσεως τῶν διαταγμάτων...
2. Δέν θά πρέπει ἀσφαλῶς νά ἀγνοῆτε ὅτι ἡ κίνησίς σας αὐτή ἐντάσσεται εἰς ἐπιμελῶς ἐξυφανθέν σχέδιον ἁλώσεως τῶν πλασματικῶς θεωρουμένων ὡς ἐν χηρείᾳ διατελουσῶν Μητροπόλεων Ἀττικῆς καί Λαρίσης, προκειμένου νά καταλάβουν αὐτάς ὕποπτα πρόσωπα, κινούμενα εἰς τό ἐκκλησιαστικόν παρασκήνιον, καί ἐνδιαφερόμενα νά προωθήσουν τίς προσωπικές των φιλοδοξίες...
3. Πέραν τούτων θά ὑπάρξει -νά εἶσθε βέβαιος- καί ἐντός τῆς Ἱεραρχίας διαφοροποίησις καί διαμάχη, διότι οἱ Ἱεράρχες δέν εἶναι διατεθειμένοι νά ἀποδεχθοῦν λύσεις, τίς ὁποῖες ἡ Ἱεραρχία ὡς κατεστημένον διοικητικόν ὄργανον τῆς Ἐκκλησίας δέν ἐγκρίνει καί δεν ὑπαγορεύει. Σεῖς προχωρεῖτε τώρα εἰς ρυθμίσεις τοῦ "ἐκκλησιαστικοῦ" παρά τίς περί μή ἐπεμβάσεώς σας ρητές καί ἐπανειλημμένες διαβεβαιώσεις, ἀλλά καί χωρίς νά ἔχετε ἐξασφαλίσει τήν γνώμην τοὐλάχιστον τῆς Ἱεραρχίας. Σᾶς ἀρκεῖ ἡ πίεσις πού ἀσκεῖ ὁ Σεβ. Δωδώνης; Καί ποῖον αὐτός ἐκπροσωπεῖ; Τό συνοδικόν σύστημα διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας μας οὐδέ εἰς τόν Ἀρχιεπίσκοπον ὡς μονάδα ἀναγνωρίζει ρόλον ἐκφραστοῦ τῆς βουλήσεως ὅλης τῆς Ἐκκλησίας. Πῶς λοιπόν προχωρεῖτε;...

Μετ᾿ εὐχῶν καί τιμῆς         Ὁ Δημητριάδος Χριστόδουλος». 

«Ἐν Λεβαδεία τῇ 15-4-94
Πρός τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας
κ. Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν
εἰς Ἀθήνας
Κύριε Πρόεδρε,
     Ὡς μητροπολίτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί μέλος τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας αἰσθάνομαι τήν εὐθύνη καί τήν ἀνάγκη νά σᾶς καταστήσω γνωστά τά ἑξῆς:
1. Πρό τῆς δημοσιεύσεως οἱουδήποτε Διατάγματος πού ἀφορᾶ εἰς τά ἐκκλησιαστικά πράγματα ὀφείλετε νά ζητήσετε τήν πρᾶξιν τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία σᾶς ἀναθέτει καί σᾶς προτείνει νά περιβάλετε μέ τό κῦρος τοῦ Κράτους τήν ἀπόφασίν της.
2. Ὑπογραφή τοιούτου Διατάγματος μή ἐρειδομένη εἰς τοιαύτην ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας στερεῖται κανονικῆς ὑποδομῆς, νομιμότητας καί ἠθικῆς καί θά περιπλέξει ἀκόμα περισσότερον τά Ἐκκλησιαστικά πράγματα πρός πολύπλευρον ἀσφαλῶς ζημίαν τῆς πατρίδος.
3. Τυχόν ἐμμονή σας εἰς ἄγνοιαν καί περιφρόνησιν τοῦ σώματος τῆς Ἱεραρχίας σημαίνει νέας μορφῆς πραξικόπημα εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκκλησίας καί ἀναβιώνει ὀδυνηρές καί ἀνεπιθύμητες ἡμέρες

Μετ᾿ εὐχῶν καί τιμῆς    Ὁ Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἱερώνυμος».      

   

«Πειραιάς 12 Ἀπριλίου 1994
Πρός τόν Ἐξοχώτατον Πρόεδρον Δημοκρατίας
κ. Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν Ἀθήνα Ἐξοχώτατε,
     Ἐν θλίψει ψυχῆς καί ἐν βάρει τῆς Ἀρχιερατικῆς μου συνειδήσεως καί ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, σᾶς πληροφορῶ ὅτι τυχόν ἔκδοσις τῶν διαταγμάτων γιά τήν ἄρσιν τῶν πρό 26 ἐτῶν ἐκδοθέντων διαταγμάτων ἐγκαταστάσεως τῶν τριῶν Μητροπολιτῶν, θά ἐπιφέρη δεινά εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί θά μεγενθύνη τό πρόβλημα.
     Σᾶς πληροφορῶ ὅτι οὐδεμία ἀπολύτως Ἱερά Σύνοδος, οὔτε ἡ περυσινή, οὐτε ἡ φετεινή, τῆς ὁποίας εἶμαι μέλος, οὔτε ἡ τελευταία Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας πού συνῆλθε πέρυσι τό καλοκαίρι, συνεζήτησε ἤ ἐζήτησε ἀπό τήν Κυβέρνησι τήν ἄρσι τῶν διαταγμάτων ἐγκαταστάσεως τῶν τριῶν Μητροπολιτῶν.
     Τό πρόσχημα τοῦ δῆθεν ἐπιτιμίου κατά τῶν Μητροπολιτῶν, στερεῖται κανονικότητος καί νομιμότητος. Οὔτε οἱ ἱεροί Κανόνες, οὔτε οἱ ἐκκλησιαστικοί Νόμοι, προβλέπουν ἕνα τέτοιο ἐπιτίμιο δι᾿ ἀρχιερεῖς. Μόνον τά Συνοδικά Δικαστήρια ἔχουν τό δικαίωμα, μετά ἀπό κανονικές καί νόμιμες διαδικασίες, νά ἐπιβάλλουν ποινάς εἰς τυχόν παρεκτρεπομένους ἀρχιερεῖς. Ἀλλά ποινή ἀκοινωνησίας δέν προβλέπεται γιά Ἐπισκόπους πουθενά...
     Τό ἐπιτίμιον δέν ἐπεκυρώθη ὑπό τῆς συνελθούσης πέρυσι τό καλοκαίρι Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ἀλλ᾿ ἐπεκρίθη δριμύτατα ὑπό τῶν περισσοτέρων Ἀρχιερέων.
     Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε, σᾶς παρακαλῶ μή ὑπογράψητε τό διάταγμα αὐτό, τό ὁποῖον καί ἀντισυνταγματικόν εἶναι καί προσβάλλει τό κύρος τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί δημιουργεῖ ἀνασφάλεια εἰς τούς Ἀρχιερεῖς καί ἔχει δημιουργήσει πικρίαν καί ἀναστάτωσιν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Δέν θά εἰρηνεύση τήν Ἐκκλησίαν, ἀλλά θά πυροδοτήση νέα δεινά.

Μετ᾿ εὐχῶν καί τιμῆς    Ὁ Πειραιῶς Καλλίνικος»

     

Προσέξετε πώς Χριστόδουλος καί Καλλίνικος:
     -Συμφωνοῦν ὅτι τό ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας δέν μπορεῖ νά ἐπιστρατευτεῖ ὡς μιά νόμιμη βάση γιά ὑπογραφή ἐκπτωτικῶν διαταγμάτων γιά τούς 3 μητροπολίτες.
     -Ὁ Χριστόδουλος ἀποδίδει εὐθέως τήν αἰτία τῶν ἔντονων πιέσεων στήν πολιτεία γιά νά ἐκδοθοῦν τά διατάγματα στή σπουδή τοῦ Δωδώνης καί τῶν ἡμετέρων του νά καταλάβουν τίς μητροπόλεις Ἀττικῆς καί Λαρίσης.
     Τέλος καί οἱ τρεῖς τονίζουν σέ ὅλους τούς τόνους ὅτι κανένα διοικητικό σῶμα –οὔτε ἡ Διαρκής Σύνοδος (ΔΙΣ), οὔτε ἡ Ἱεραρχία (ΙΣΙ)- δέν ἔχει ζητήσει ἀπό τήν πολιτεία τήν ἔκδοση τῶν ἐκπτωτικῶν διαταγμάτων καί ὅτι στεροῦνται νομιμότητας. Γιά τόν λόγο αὐτόν παρακινοῦν τήν κυβέρνηση νά μήν προχωρήσει χωρίς τή γνώμη τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας γιατί αὐτό θά ἀποτελοῦσε (κατά τόν Θηβῶν) «νέας μορφῆς πραξικόπημα στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας».
 

     Τό λυπηρό εἶναι ὅτι ὅταν ἀργότερα οἱ μητροπολίτες Χριστόδουλος καί Ἱερώνυμος ἔγιναν Ἀρχιεπίσκοποι καί οἱ δύο τά ξέχασαν ὅλα αὐτά. Καί τήν ἀντικανονικότητα τῆς ἐπιβολῆς τοῦ ἐπιτιμίου καί τά παράνομα διατάγματα καί τήν ἄδικη ἐκθρόνιση τῶν 3 μητροπολιτῶν καί τήν ἀντικανονική καί παράνομη τοποθέτηση τῶν διαδόχων τοῦ Ἀττικῆς Νικοδήμου καί τοῦ Λαρίσης Θεολόγου. Δέν ἔκαναν τήν παραμικρή προσπάθεια νά θεραπεύσουν τίς πληγές καί νά ἀποκαταστήσουν τήν κανονικότητα καί νομιμότητα στήν Ἐκκλησία.
 

     Παρ᾿ ὅλη τήν κυβερνητική καί πρωθυπουργική βούληση γιά ἔκδοση τῶν διαταγμάτων ὑπῆρχαν δυό ἀξεπέραστα ἐμπόδια: Τό μούδιασμα τοῦ διαφωνοῦντος Ὑπουργοῦ Παιδείας Φατούρου καί ἡ ἀρνητική γιά τήν ὑπογραφή τῶν Διαταγμάτων γνώμη τοῦ τότε ἐπιτελείου τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Δυστυχῶς ὅμως, ὅπως γίνεται συνήθως, στίς κρίσιμες στιγμές, ἀνέλαβαν τά γνωστά κέντρα γιά τή διεκπεραίωση τῆς ὑποθέσεως. Πρώην ὑπουργός ἀπό κοινοῦ μέ γνωστό ἀκαδημαϊκό δάσκαλο, ἐμπνευστή τῶν «ἐπιτιμίων ἀκοινωνησίας» ὡς φόρμουλας ἐκτοπίσεως τῶν 3, ἄσκησαν πίεση στόν ὑπουργό Φατοῦρο καί ὑπέγραψε τά Διατάγματα. Στή συνέχεια τά ἔφεραν οἱ ἴδιοι στόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ὁ ὁποῖος, παρά τίς παραπάνω ἀντίθετες εἰσηγήσεις, τά ὑπέγραψε. Καί ἀμέσως τά ἐπέστρεψαν στό Ὑπουργεῖο Παιδείας γιά νά προωθήσει τή δημοσίευσή τους στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως.
 

     Εἶναι γνωστές, ἐπίσης, οἱ πιέσεις πού ἀσκήθηκαν στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας γιά νά μήν ἀκυρωθοῦν τά εἰς βάρος τῶν 3 μητροπολιτῶν Διατάγματα. (Ἀλλά γι᾿ αὐτές τίς παρεμβάσεις στή Δικαιοσύνη θά κάνουμε ἐκτενῆ λόγο ἀργότερα.)
     Τό Προεδρικό Διάταγμα ἐκπτώσεως τελικά ἐκδόθηκε στίς 19-4-1994 καί δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως τήν ἑπόμενη μέρα καί ἀνακαλοῦσε τό διάταγμα ἀπό 15-4-1968 ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως τοῦ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου (ἀντίστοιχα Π.Δ. ἐκδόθηκαν καί γιά τούς ἄλλους 2), μέ ἀναδρομική ἰσχύ «ἀφ᾿ ὅτου ἐπεβλήθη τό ἐπιτίμιο» (10-8-1993). Αὐτό σημαίνει ὅτι μέχρι τίς 10-8-1993 ὁ Νικόδημος ἦταν ὁ νόμιμος μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος (πραγματικότητα πού ὁ Σεραφείμ ποτέ δέν ἀποδέχθηκε καί ἔκανε τό πᾶν γιά νά τήν ἀνατρέψει –καί τελικά τό πέτυχε).
     Ἕνας μεγάλος σταυρός προστέθηκε τίς μέρες ἐκεῖνες, λίγο πρίν ἀπό τή Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό πάθος τοῦ Κυρίου, στίς πλάτες τοῦ Ἀττικῆς Νικόδημου. Γράφει:
 

     «Ἔνοιωσα κείνη τή Μεγάλη Ἑβδομάδα σάν γνήσια συνοδοιπορία μέ τόν Κύριό μου στό ἀνηφορικό καί τραχύ μονοπάτι τοῦ Γολγοθᾶ.
     Στήν καρδιά τῆς Ἑβδομάδας τῶν Παθῶν, τή Μεγάλη Πέμπτη ὁ Κύριος μου μοῦ ψιθύρισε: "εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμέ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκε...". Καί κάτι ἀκόμα: "Ἐν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἔξετε, ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον". 

 
     Ἔσκυψα, ἀσπάστηκα τά ματωμένα πόδια τοῦ Κυρίου μου, καί πήρα τήν ἀπόφαση νά προχωρήσω.
     Οἱ ἀντιδράσεις ἦταν ἄμεσες καί πολλές. Κι ἀπό τήν πτέρυγα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κι ἀπ᾿ τά λαϊκά κλιμάκια.
     Στίς 25 Ἀπριλίου ἑπτά Μητροπολίτες, οἱ: Φλωρίνης Αὐγουστίνος, Δρυϊνουπόλεως καί Κονίτσης Σεβαστιανός, Αἰτωλοακαρνανίας Θεόκλητος, Σιδηροκάστρου Ἰωάννης, Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Μελέτιος, Λευκάδος Νικηφόρος, καί Καρυστίας Σεραφείμ κατάθεσαν προσφυγή στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας ἐναντίον τοῦ ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί ζήτησαν τήν ἀκύρωση τῶν ἀντισυνταγματικῶν Διαταγμάτων» (Εἰπέ τῇ Ἐκκλησίᾳ, σελ. 548).
     Στά διαβιβαστικά τῶν ἐξουσιοδοτήσεων πρός τόν δικηγόρο κ. Δημήτριο Παπουτσιδάκη, οἱ μητροπολίτες αὐτοί ζητοῦσαν νά γίνει ἐκ μέρους τους προσφυγή στό Σ.τ.Ε. «διά τήν προστασίαν τοῦ αὐτοδιοικήτου τῆς Ἐκκλησίας». Καί αὐτό γιατί, ἄν, χωρίς τό διοικητικό ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας νά ζητήσει τήν δίωξη ἑνός μητροπολίτη, μποροῦσε ἡ πολιτεία, ἀπό τή στιγμή ἐκείνη καί πέρα, νά τό κάνει ἐκδίδοντας διατάγματα, παρακινούμενη ἀπό ἐκκλησιαστικά πρόσωπα πού κινοῦνται στό παρασκήνιο καί ἔχουν τίς δικτυώσεις τους στήν πολιτεία, ἔχει καταλυθεῖ κάθε ἔννοια αὐτοδιοικήτου τῆς Ἐκκλησίας.
 

     Κατά τῶν Διαταγμάτων ἔκαναν προσφυγές στό Σ.τ.Ε. καί οἱ 3 μητροπολίτες, καί μαζί καί αἴτηση ἀναστολῆς.
     Οἱ ἐξελίξεις ὅμως ἦταν ραγδαῖες, γιατί τώρα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος αἰσθάνθηκε ὅτι ἔχει ὅλο τό πεδίο ἐλεύθερο γιά νά δράσει ὅπως θέλει. Στά μέσα Μαΐου ἀνακοίνωσε σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας γιά τίς 25 Μαΐου, γιά τήν πλήρωση κενῶν καί κενωθησομένων μητροπόλεων. Κενές μητροπόλεις ἦταν ἡ Νέα Ἰωνία καί ἡ Βέρροια. Ἦταν φανερό ὅμως ὅτι οἱ ἐκλογές γίνονταν εἰδικά γιά τίς μητροπόλεις Ἀττικῆς καί Λαρίσης, πού μετά τήν ἔκδοση τῶν διαταγμάτων θεωρήθηκαν κενές. Οἱ ζυμώσεις στό ἐκκλησιαστικό παρασκήνιο ἦταν ἔντονες. Κι αὐτό ὄχι, δυστυχῶς, γιά νά ἀποτραπεῖ μιά μεγάλη ἀντικανονικότητα καί μιά νέα ἀδικία κατά τῶν 3 μητροπολιτῶν, ἀλλά, κυρίως, λόγῳ τοῦ φόβου τῶν τριῶν, πού διεκδικοῦσαν τή διαδοχή στήν Ἀρχιεπισκοπή (Χριστόδουλου, Ἱερώνυμου καί Ἄνθιμου), μήν ἐκλεγεῖ στήν Ἀττική ὁ Δωδώνης καί ἐμφανιστεῖ ἔτσι καί τέταρτος διεκδικητής.
     Τήν ἀγωνία τους αὐτή νά ἐξοβελίσουν τόν Δωδώνης καί νά εἶναι ἕτοιμοι, ἄν ἐκλεγεῖ, νά τόν πολεμήσουν τή βλέπουμε στά κείμενά τους παραμονές τῶν ἐκλογῶν.
     Ὁ «Ἀλεξανδρουπόλεως» Ἄνθιμος στιγματίζει σέ γράμμα του πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο τήν ἐμμονή του νά ἐπιβάλει στίς ἐκλογές κληρικούς τῆς δικῆς του ἐπιλογῆς καί μόνον. Τοῦ καθιστᾶ μάλιστα γνωστό ὅτι καί ὁ ἴδιος μαζί μέ ἄλλους Ἱεράρχες θά προτείνει ἄλλους ὑποψηφίους. Τοῦ ἐφιστᾶ μάλιστα τήν προσοχή στό ὅτι ἀρκετοί Ἱεράρχες ζητοῦν ἀναβολή τῶν ἐκλογῶν γιά νά μή περιπλακεῖ τό ἐκκλησιαστικό ζήτημα.
 

     Ἐνδιαφέρον ἔχει καί δήλωση τοῦ Πειραιῶς Καλλινίκου τῆς 12ης Μαΐου:
     «Διαψεύδω ὡς ἀνυπόστατον καί ὑποβολιμιαίαν τήν πληροφορίαν περί δῆθεν ὑποψηφιότητος τῶν Ἀρχιμανδριτῶν τῆς Μητροπόλεώς μου Ἰγνατίου Γεωργακοπούλου καί Εὐσεβίου Πιστολῆ, εἰς ἐνδεχομένην ἀντικανονικήν ἐκλογήν διά τήν Ἱ. Μητρόπολιν Ἀττικῆς.
     Δηλῶ δέ ὅτι σέ ἐκλογές ὑπό τήν παροῦσαν ἀνώμαλον κατάστασιν οὐδείς ἀπολύτως Ἀρχιμανδρίτης τῆς Μητροπόλεώς μου εἶναι ὑποψήφιος.

Ὁ Πειραιῶς Καλλίνικος». 

     Ἐνῶ ὅμως αὐτά ἔλεγε πρός τά ἔξω γιά «ἐνδεχομένην ἀντικανονικήν ἐκλογήν διά τήν Ἱ. Μητρόπολιν Ἀττικῆς» καί ὅτι κανένας δικός του ἱερωμένος δέν θά εἶναι ὑποψήφιος «σέ ἐκλογές ὑπό τήν παροῦσαν ἀνώμαλον κατάστασιν», ὁ Πειραιῶς Καλλίνικος, σέ συνεργασία μέ τόν προαλειφόμενο γιά τόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο Χριστόδουλο, λίγες μέρες μετά τή δήλωση αὐτή, ἔκανε εὐρεία συνάντηση στή μητρόπολη Πειραιῶς, καλώντας τούς λεγομένους «Ἱερωνυμικούς» γιά νά τούς προτρέψει γιά μιά συγκεκριμένη ἐπιλογή στήν ἐκλογή τῆς μητροπόλεως Ἀττικῆς. Ἐκεῖ Χριστόδουλος καί Καλλίνικος τούς ὑποσχέθηκαν ὅτι στήν ἐρχομένη Ἱεραρχία τό θέμα τῆς Λάρισας κλείνει ὁριστικά μέ μητροπολίτη τόν Θεολόγο. Γιά τήν Ἀττική τούς διαβεβαίωσαν ὅτι ὁ μόνος τρόπος νά λυθεῖ τό θέμα εἶναι νά ἐκλεγεῖ ὁ Ζακύνθου Παντελεήμονας Μπεζενίτης, ὁ ὁποῖος εἶναι φίλος τους, καί ἡ συνεννόηση πού ἔχει γίνει μαζί του εἶναι, μετά τήν ἐκλογή του στήν Ἀττική, νά παραχωρήσει τή μισή στόν μητροπολίτη Νικόδημο.
 

     Εἶναι φανερό ὅτι οἱ τρεῖς διεκδικητές τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου συμφώνησαν στό πρόσωπο τοῦ Παντελεήμονα Μπεζενίτη γιά τήν Ἀττική. Θά ἔριχναν καί οἱ τρεῖς μέ τούς προσκολλημένους στό ἅρμα τους μητροπολίτες ψῆφο στόν Παντελεήμονα. Θά μάζευαν καί ἄλλες ψήφους ἀπό μητροπολίτες πού στήριζαν ἀπό παλαιά τό τάγμα τοῦ Φωστίνη (ὁ Παντελεήμων ἦταν ὁ τελευταῖος γόνος τοῦ τάγματος). Θά κέρδιζαν πλειοψηφία 2/3 πού ἀπαιτεῖται γιά μετάθεση. Καί μετά θά τόν ἐξέλεγαν. Ἔβγαινε λοιπόν ἔτσι ἐκτός, γιά νά μή μπεῖ κἄν σέ ψηφοφορία, ὁ Δωδώνης Χρυσόστομος, πού καί οἱ τρεῖς ἐπεδίωκαν νά τόν ἐξοβελίσουν ἀπό τήν Ἀττική.
 

     Ὁ Θηβῶν Ἱερώνυμος καί ἐκεῖνος ἐνημέρωσε τόν μητροπολίτη Ἀττικῆς Νικόδημο ἐπίσημα ὅτι ὁ μόνος τρόπος νά λυθεῖ τό ἐκκλησιαστικό θέμα ἦταν νά ἐκλεγεῖ στήν Ἀττική ὁ Παντελεήμονας Μπεζενίτης, ὁ ὁποῖος μετά τήν ἐκλογή του θά τακτοποιοῦσε καί τό θέμα τοῦ Νικόδημου! (Πρόκειται γιά ἀδιανόητο σενάριο πού ὁ Ἀττικῆς Νικόδημος δέν ἤθελε οὔτε κἄν νά τό ἀκούσει.)
 

     Οἱ ἴδιοι λοιπόν πού ἀπό τόν φόβο τοῦ Δωδώνης μιλάγανε γιά «πραξικόπημα εἰς τόν χῶρον τῆς Ἐκκλησίας» καί γιά «ἀντικανονικήν ἐκλογήν διά τήν Ἱ. Μητρόπολιν Ἀττικῆς», οἱ ἴδιοι προετοίμαζαν τόν δικό τους ὑποψήφιο γιά τήν Ἀττική. Κανένα ἐνδιαφέρον, καμιά ἀνησυχία γιά ἀντικανονικότητες καί παρανομίες στόν ἱερό περίβολο τῆς Ἐκκλησίας. Μοναδικός στόχος ὁ Δωδώνης νά βγεῖ ἀπό τό κάδρο τῶν διεκδικητῶν τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου.
 

     Μιά μέρα πρίν τήν σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας (ΙΣΙ) βγῆκε καί ἄλλη μιά ἀπόφαση τοῦ Σ.τ.Ε. Εἶχε γίνει προσφυγή στό Σ.τ.Ε. γιά ἀκύρωση τῶν Προεδρικῶν Διαταγμάτων (Π.Δ.) τῶν 3 μητροπολιτῶν καί Αἴτηση Ἀναστολῆς. Τό Σ.τ.Ε. δέν ἀνέστειλε τά Π.Δ. τῶν 3, προειδοποιοῦσε ὅμως τή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ὅτι, ἄν πληρωθοῦν οἱ ἕδρες τῶν 3, συντρέχει λόγος βλάβης τῶν μητροπολιτῶν καί μποροῦν νά κάνουν Αἴτηση Ἀναστολῆς. Προειδοποιοῦσε λοιπόν τό Σ.τ.Ε. ὅτι ἄν κάνετε ἐκλογές στήν Ἀττική καί Λάρισα, στήν ἑπόμενη Αἴτηση Ἀναστολῆς γιά τίς ἐκλογές αὐτές θά ἀνασταλεῖ ἡ τοποθέτηση τῶν νέων μητροπολιτῶν αὐτῶν στίς μητροπόλεις αὐτές. Τίς προειδοποιήσεις αὐτές ὅμως, πού κοινοποίησαν οἱ 3 μητροπολίτες στήν ΙΣΙ, δέν τίς ἔλαβαν οὔτε στό παραμικρό ὑπ᾿ ὄψη τους οἱ συνοδικοί μητροπολίτες.
 

     Στίς 25-5-1994 συνεδρίασε ἡ ΙΣΙ, καί τά ὅσα διαμείφθηκαν ἦταν πολύ λυπηρά γιατί, ἀποκάλυπταν τή νοοτροπία, τίς μεθοδεύσεις καί τίς ἀνίερες κινήσεις ἐπισκόπων γιά ἐκπλήρωση ἰδιοτελῶν σκοπιμοτήτων.
 

     Στήν ἀρχή, μέ δυσκολία καί παρά τήν ἀντίδραση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, διαβάστηκε μιά ἔνσταση 19 Ἀρχιερέων. Μέσα σ᾿ αὐτούς, πέρα ἀπό τούς λεγομένους «Ἱερωνυμικούς», ὑπέγραψαν καί οἱ «Δημητριάδος», Πειραιῶς, Καλαβρύτων, Ἱερισσοῦ, Σερρῶν, καθώς ἐπίσης καί οἱ Θηβῶν, Τρίκκης καί Τριφυλίας. Μέ τήν ἔνσταση αὐτή ζητοῦσαν νά ἐξετασθεῖ τό ἔγκυρο ἤ μή τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας πρός τούς 3 μητροπολίτες. Ἐπίσης ἔκαναν αἴτηση στήν ΙΣΙ νά ἀναβληθοῦν οἱ ἐκλογές ὄχι μόνο στίς ἐπίμαχες μητροπόλεις Ἀττικῆς καί Λαρίσης, ἀλλά καί στίς 2 κενές μητροπόλεις Βεροίας καί Νέας Ἰωνίας (γιατί ἡ μή παρουσία τῶν 3 νομίμων μητροπολιτῶν ἐντός τῆς ΙΣΙ ἦταν σοβαρή αἰτία ἀκυρώσεως καί αὐτῶν τῶν ἐκλογῶν). Ζήτησαν μάλιστα νά γίνει μυστική ἡ ψηφοφορία. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέν ἐπέτρεψε τόν διάλογο πάνω στήν ἔνσταση. Τήν ἔβαλε γρήγορα σέ ψηφοφορία φανερή καί δέν ἔγινε ἀποδεκτή. Στή συνέχεια προχώρησε σέ ἐκλογές.
 


     Σέ μιά πολύ ἡλεκτρισμένη ἀτμόσφαιρα μέσα στή σύνοδο, μέσα στίς φωνές καί στήν ἀντάρα, ἐνῶ ἐκτός τοῦ κτιρίου τῆς Συνόδου τά ΜΑΤ καί οἱ ἀστυνομικές δυνάμεις φύλαγαν τούς μητροπολίτες ἀπό πλῆθος διαμαρτυρομένων πιστῶν χριστιανῶν, ἐξελέγησαν 5 μητροπολίτες. Στήν Βέροια ὁ Παντελεήμων Καλπακίδης, στήν Νέα Ἰωνία ὁ Κωνσταντίνος Φαραντᾶτος, στήν Ἀττική ὁ Ζακύνθου Παντελεήμων Μπεζενίτης, στήν Λάρισα ὁ Ἰγνάτιος Λάπας καί στή Ζάκυνθο πρίν καλά-καλά κενωθεῖ ὁ Δωδώνης Χρυσόστομος.
 

     Ἀργότερα ἀποκαλύφθηκε ὅτι στήν Ἱεραρχία αὐτή ἔγιναν καί πολλά ἄλλα ἀκόμα παρατράγουδα. Φῆμες καί ψίθυροι μεταξύ Ἱεραρχῶν ἄφηναν πολλές ὑπόνοιες γιά τόν τρόπο ἐκλογῆς στήν Νέα Ἰωνία τοῦ ἀρχιμανδρίτη Κωνσταντίνου Φαραντάτου. Ἀκούσθηκε ὅτι ὁ ἐπίσκοπος Χριστουπόλεως Πέτρος (πού ἦταν συνυποψήφιος μέ τόν Κωνσταντίνο Φαραντᾶτο) εἶχε μεγαλύτερο ρεῦμα ψηφοφόρων. Παρ᾿ ὅλα αὐτά ἔγινε τό πᾶν καί ἐκτός Ἱεραρχίας, ἀλλά καί ἐντός, γιά νά βγεῖ πάσῃ θυσίᾳ ὁ Κωνσταντίνος Φαραντᾶτος. Ἡ δικτύωσή του μέσῳ τοῦ ἱερέα Τιμοθέου Ἠλιάκη μέ τήν «κυρία» τῆς Ἐκάλης καί τά πρωθυπουργικά ἐνδιαιτήματα κρίθηκε σημαντική γιά τή στιγμή ἐκείνη πού ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ εἶχε ἀνάγκη τῆς πρωθυπουργικῆς βοήθειας γιά νά τόν βγάλει ἀπό τά ἀδιέξοδα, στά ὁποῖα ἡ διωκτική του μανία κατά τῶν 3 τόν ὁδηγοῦσε.
 

     Τά ὅσα εἶχαν συμβεῖ στήν παραπάνω ἐκλογή εὐαισθητοποίησαν τόν δικηγόρο τῶν 3 μητροπολιτῶν κ. Δημήτριο Παπουτσιδάκη νά ἐλέγξει τόν τρόπο διεξαγωγῆς καί τῆς δεύτερης ἐκλογῆς τοῦ Παντελεήμονα Μπεζενίτη στή μητρόπολη Ἀττικῆς. Σέ μεταγενέστερη λοιπόν προσφυγή του κατά τοῦ διατάγματος καταστάσεως τοῦ Παντελεήμονα στήν Ἀττική, ἀμφισβήτησε τήν ἐγκυρότητα τῶν ψηφοδελτίων καί δικαστικά κατάφερε νά προσκομίσει τά ψηφοδέλτια τῆς ἐκλογῆς Μπεζενίτη στό Σ.τ.Ε. Καί τότε οἱ ὑποψίες βγῆκαν ἀληθινές. Διαπιστώθηκαν τουλάχιστον ἕξι ψηφοδέλτια πλαστογραφημένα (ἄς παρακάμψουμε καί τό ὅτι ὑπῆρξαν καί ἄλλα πού ὑποχρεωτικά ἔπρεπε νά ἐκληφθοῦν ὡς ἄκυρα). Ἀναλυτικά, δεῖτε τά τῆς πλαστογραφίας τῆς ἐκλογῆς τοῦ Παντελεήμονα στήν εἰδική ἔκδοση τοῦ Περιοδικοῦ μας (φύλλο 14, 1-6-1999). Ἐπίσης στό φύλλο 20, 1-9-1999 καί μέ τίτλο «Ἡ πλαστογραφία καί... ὁ Χριστόδουλος» ὁ μητροπολίτης Ἀττικῆς Νικόδημος κατηγορεῖ τήν σιωπή τοῦ Χριστόδουλου γύρω ἀπό τό θέμα ὡς προσπάθεια συγκάλυψης καί ὡς συνενοχή. Ἀποδεικνύει τόν Χριστόδουλο κρίκο τῆς ἐκτροπῆς πού δρομολόγησε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ καί συνέχισε καί κεῖνος. Τέλος, καί σέ μιά τρίτη ἀναφορά του ὁ μητροπολίτης Ἀττικῆς Νικόδημος (φύλλο 89, 16-7-2002), ἀφοῦ μιλάει γιά τό «κανονικό ἔγκλημα» τῆς πλαστογραφίας τῶν ψηφοδελτίων, ἀποκαλύπτει ὅτι δύο ἀπό τά πλαστογραφημένα ψηφοδέλτια εἶναι γραμμένα ἀπό τό ἴδιο τό χέρι, τό χέρι τοῦ Χριστόδουλου. Γράφει: «Ὁ ἀρχιερατικός αὐτός χαρακτήρας, ἰδιότυπος καί γνωστός σέ εὐρύτατο κύκλο, εἶναι τοῦ Χριστόδουλου. Ναί, ὁ κ. Χριστόδουλος πλαστογράφησε τή θέληση κάποιου Ἱεράρχη καί ἔγραψε αὐτός σέ ξένο ψηφοδέλτιο τή δική του προτίμηση».
 

     Μετά τήν παρωδία αὐτή τῶν ἐκλογῶν στήν Ἀττική καί στή Λάρισα, ὅπως ἦταν φυσικό, ἔγιναν νέες προσφυγές ἀπό τούς Ἀττικῆς Νικόδημο καί Λαρίσης Θεολόγο πρός τό Σ.τ.Ε. κατά τῆς ἐκλογῆς Μπεζενίτη καί Λάπα. Ἔγιναν μάλιστα καί Αἰτήσεις Ἀναστολῆς τῆς ἐκλογῆς τους. Στή 1 Ἰουλίου λοιπόν τό Σ.τ.Ε., ὅπως εἶχε προειδοποιήσει τήν διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, ἀνέστειλε τίς ἐκλογές τῶν μητροπολιτῶν αὐτῶν μέχρι τῆς ἐκδικάσεως τῆς κυρίας ὑπόθεσης. Ἔτσι, λοιπόν, τόσο γρήγορα, βρέθηκαν ξεκρέμαστοι, χωρίς νομιμοποίηση, χωρίς τό Προεδρικό Διάταγμα τῆς καταστάσεώς τους στίς μητροπόλεις πού ἀντικανονικά καί παράνομα ἐξελέγησαν. Καί στίς δυό μητροπόλεις αὐτές, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, πάλι παρανομώντας, ἀναγκάσθηκε νά διατηρήσει τίς τοποτηρητεῖες, μάλιστα στήν Ἀττική τοποτηρητής παρέμεινε ὁ ἴδιος καί ἔδωσε δικαίωμα ὑπογραφῆς καί στόν πρωτοσύγγελο τῆς μητροπόλεως Χρυσόστομο Κουτουλάκη (ὁ ὁποῖος ἦταν καί πρωτοσύγγελος τοῦ παράνομου Παντελεήμονα!).
 

     Στίς 7 Ἰουλίου οἱ ἐκκλησιαστικοί παράγοντες, πάντα μέ τή βοήθεια καί τή συμπαράσταση τῶν ἀστυνομικῶν δυνάμεων, ἀποτόλμησαν νά κάνουν στόν Ἅγιο Δημήτριο Κηφισιᾶς τήν ἐνθρόνιση Μπεζενίτη. Παρανομία πάνω στήν παρανομία, γιατί πρό τῆς ἐνθρονίσεως προηγεῖται πάντα καί ὑποχρεωτικά ἡ ἔκδοση Προεδρικοῦ Διατάγματος καταστάσεως τοῦ μητροπολίτη, ἀκολουθεῖ διαβεβαίωση (ὅρκος) ἐνώπιον τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καί ἕπεται ἡ ἐνθρόνιση. Εἶναι σάν νά καταλαμβάνει ἕνα ὄργανο διοικήσεως τήν θέση του χωρίς τό διορισμό καί τήν ὀρκωμοσία του. (Μετά τήν πρόβα τῆς Ἀττικῆς, ἀποτολμήθηκε ἐνθρόνιση καί στή Λάρισα τοῦ νεοεκλεγέντος μητροπολίτη Ἰγνάτιου Λάπα –παράνομη κι αὐτή- ὅπου παραβρέθηκαν πάρα πολύ μεγάλες δυνάμεις τῶν ΜΑΤ καί ἄλλες ἀστυνομικές δυνάμεις καί ἔπεσε πολύ ἄγριο ξῦλο πρός τόν λαό τοῦ Θεοῦ πού μέ μεγάλη ἀγανάκτηση πῆγε νά διαμαρτυρηθεῖ γιά τή δεύτερη προσπάθεια νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό κοντά τους ὁ ἀγαπητός ἐπίσκοπός τους Θεολόγος.)
 

     Ὅλα τά παραπάνω περιληπτικά δίνουν μιά ἰδέα μόνο γιά τό μέγεθος τῆς ἐκτροπῆς τῆς διοίκησης τῆς Ἐκκλησίας. Συνεργάστηκε μέ ὕποπτα πρόσωπα τῆς πολιτικῆς δεμένα στό ἅρμα σκοτεινῶν κέντρων γιά νά ἐπέμβουν στήν ἐκτελεστική ἐξουσία καί νά ἐκδώσουν τά παράνομα διατάγματα. Προέβησαν σέ παράνομες ἐκλογές, γιατί καί οἱ μητροπόλεις δέν ἦταν κενές καί οἱ νόμιμοι μητροπολίτες Νικόδημος καί Θεολόγος δέν προσκλήθηκαν στήν ΙΣΙ. Ἀλλά καί ἀπό πλευρᾶς κανονικῆς ἔπασχαν οἱ ἐκλογές, γιατί χωρίς νά κενωθεῖ κανονικά ἡ μητρόπολη ἀπό τόν μητροπολίτη της (μέ ποινή ἀπομακρύνσεως, πού ἐπιβάλλεται ἀπό συνοδικά δικαστήρια γιά Ἀρχιερεῖς), ἔγινε ἐκλογή ἄλλου. 

Ἐπίσης ἀποτολμήθηκαν κανονικά ἐγκλήματα ἀπαράδεκτα γιά ἱεράρχες (πλαστογραφίες κατά τήν ἐκλογή). Καί οἱ παράνομες ἐνθρονίσεις μέ διαμαρτυρόμενο τόν λαό τοῦ Θεοῦ δέν ἦταν μικρή κανονική καί νομική ἐκτροπή.
 

     Ὅλα ἔδειχναν βολικά γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τό ὀλιγομελές ἀπό ἀρχιερεῖς περιβάλλον του. Ὅμως ἡ πράξη ἔδειξε ὅτι οἱ θαρραλέοι μητροπολίτες Ἀττικῆς καί Λαρίσης ἀγωνίστηκαν μέ μεγάλη γενναιότητα καί μέ σύμμαχο τή Χάρη καί τή δύναμη πού τούς ἔδινε ὁ Κύριός μας. Ἐπίσης ὁ πιστός λαός στάθηκε κοντά στούς ἀδικημένους καί διωκομένους ἐπισκόπους καί προσφέρθηκε, ἄλλη μιά φορά, νά θυσιαστεῖ γι᾿ αὐτούς. Οἱ συνάξεις γύρω ἀπό τούς ἱεράρχες αὐτούς θύμιζαν πρωτοχριστιανικές κατακόμβες μέ τό ἐνθουσιαστικό πνεῦμα γιά αὐτοθυσία χάριν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νά ἀρχίζει ἀπό τόν Προεστώτα ἐπίσκοπο καί νά φτάνει μέχρι τόν τελευταῖο πιστό. Τό τέλος, λοιπόν, τοῦ δράματος δέν φαινόταν νά εἶναι κοντά.

Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης