Θλιβερές διαπιστώσεις για Αγιορείτες από τον γ. Αγάθωνα,

Θλιβερές διαπιστώσεις για Αγιορείτες από τον γ. Αγάθωνα,

  ἀλλὰ καὶ ἀπρόσμενες τοποθετήσεις ὡς πρὸς τὴν Ἁγιοπατερική μας Παράδοση ἀπὸ τὸν π. Νικόλαο Μανώλη.

Ἡ τρίτη καὶ περισσότερη ὀδυνηρὴ στενοχώρια τὴν Ἅγια τούτη μέρα τῶν Θεοφανείων, ἴσως γιὰ νὰ προσγειωθοῦμε στὴν πραγματικότητα, τὴν ἀντιλαμβάνεται κανείς, ἂν δεῖ τὰ δύο βίντεο τοῦ ἱστολογίου «Κατάνυξις». Ἐκεῖ παρουσιάζεται σὲ 2 βίντεο ἡ μαρτυρία τοῦ Γέροντος Ἀγάθωνος, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Κωνσταμονίτου, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τὶς ἐκτιμήσις-διαπιστώσεις τοῦ ἀείμνηστου καθηγητῆ Ἰωάννη Κορναράκη γιὰ τὸ Ἅγιο Ὄρος^(*). Ὡς γνωστὸν τὸ εἶχε χαρακτηρίσει «αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!!!».

Ὁ Γέροντας Ἀγάθων, ποὺ γνωρίζει ἐκ τῶν ἔσω τὰ πράγματα διαβεβαιώνει ὅτι σήμερα οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοὶ δὲν δίνουν αἷμα, ζοῦνε στὴ «Λούφα», ἐξ  αἰτίας τῶν ἐπιδοτήσεων ποὺ πῆραν ἀπὸ τὴν Ε.Ο.Κ., δὲν βιώνουν τὴν Ὀρθοδοξία. Ὁ ἴδιος ὅμως –κατὰ τὴν διαβεβαίωση καὶ τοῦ π. Νικολάου– εἶναι βράχος Ὀρθοδοξίας, τὴν ζεῖ, γι’αὐτὸ καὶ δὲν πῆρε τὶς ἐπιδοτήσεις, γι’ αὐτὸ (κι ἐγώ, εἶπε) «δὲν μασάω»! Ὅμως –παράδοξο– ὁ Γέροντας Ἀγάθων ποὺ δὲν μασάει καὶ –σὲ ἀντιθεση μὲ ὁλόκληρη τὴν Πατερικὴ Παράδοση– …Μνημονεύει Βαρθολομαῖο!!!

Παρόλο ποὺ –πρὶν ἀπὸ 10 ὁλόκληρα χρόνια– ὁ Γέροντας Ἀγάθων μᾶς πληροφόρησε ὅτι θεωρεῖ ἀναγκαία τὴν διακοπὴ Μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου· παρόλο ποὺ τότε εἶχε συνειδητοποιήσει (καὶ τὸ δήλωσε) ὅτι ὁ χρόνος κυλᾶ ὑπὲρ τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀφοῦ σὺν τῷ χρόνῳ οἱ ἀντιδράσεις θὰ ἀτονοῦν(!), συνεχίζει νὰ Μνημονεύει Πατριάρχου Βαρθολομαίου!

Εἴχαμε ἀπομαγνητοφωνήσει καὶ παρουσιάσει ἐκείνη τὴν δήλωση (ἐδῶ) κι ἄλλη μία ἐδῶ), κατὰ τὶς ὁποῖες εἶχε πεῖ γιὰ τὰ συγκεκριμένο θέμα τὰ ἑξῆς:

«π. Νικόλαος Μανώλης: Ἡ ἕνωση ἔγινε, γέροντα;

π. Ἀγάθων: Γι αὐτούς, ὅπως μοὖπε ὁ δικός μου ὁ γέροντας (ὁ δικός μου ὁ γέροντας εἶναι στὴν Ἀμερική, ὁ π. Ἐφραίμ), ἐμένα μοῦ εἶπε· γι’ αὐτοὺς  –μοῦ λέει–  ἡ Ἕνωση ἔγινε· ἁπλούστατα προσπαθοῦν (νὰ πᾶνε) ἀπὸ τὸ 100, στὰ 90, στὰ 80, στὰ 70, στὰ 60...

Ἀκροατής: Νὰ τὸ κλωσσήσουν, γέροντα.

π. Νικόλαος: Νὰ μὴν ὑπάρχουν ἀντιδράσεις.

π. Ἀγάθων: (Ναί). Νὰ ἔχουν πιὸ λίγες ἀντιδράσεις. Ξέρουν ὅτι θὰ ὑπάρχουν ἀντιδράσεις. Δὲν τὸ συζητοῦμε αὐτό. Ἀλλὰ προσπαθοῦν νὰ ἔχουν ὅσο γίνεται πιὸ λιγότερες ἀντιδράσεις».

Ἀλλὰ καὶ στὴν ἄλλη περίπτωση ὁ γέροντας Ἀγάθων ἔκανε γνωστό  ὅτι ἀποφάσισε νὰ Διακόψει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου –γιὰ δεύτερη ἢ τρίτη φορὰ ἀπὸ τὸ 2010– μὴ ἀντέχοντας νὰ τὸν βλέπει νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Πάπα, ποὺ κατὰ τὸν γ. Ἀγάθωνα: «Πάπας ἴσον Διάβολος. Ὁ Βαρθολομαῖος συναναστρέφεται μὲ τὸν διάβολο»!!!

Ὅμως, δὲν προχώρησε στὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου, ἐπειδὴ ὁ γ. Ἐφραίμ δὲν τοῦ ἔδωσε εὐλογία, παρόλο ποὺ κι ὁ γ. Ἐφραὶμ συμφώνησε πὼς συντρέχουν οἱ λόγοι γιὰ τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου! Καὶ γιατί δὲν δίδει εὐλογία; Μὲ τὴν ἀστεία δικαιολογία, πὼς δὲν ἔχουν τὰ κότσια νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο καὶ ἄλλοι Καθηγούμενοι στὸ Ἅγιο Ὄρος(!) καὶ ἄρα θὰ τοὺς προσβάλλει!!

Τὸ ἂν προσβάλλεται ἔτσι καὶ ἀλλοιώνεται ἡ Ὀρθοδοξία, καὶ χάνονται ψυχές, αὐτὸ δὲν ἐνδιαφέρει!!!

Καὶ τὸ ἐρώτημα ποὺ τότε σᾶς εἴχαμε θέσει, τὸ ἐπαναλαμβάνουμε, Γέροντα Ἀγάθωνα καὶ π. Νικόλαε: Οἱ ὀρθόδοξοι, πότε θὰ ἀντιδράσουν ἁγιοπατερικά, μὲ διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν; Μετὰ τὴν ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Τότε ποὺ οἱ ἀντιδράσεις θὰ εἶναι μηδαμινές; Καὶ γιὰ ὅσους ἕως τότε (πνευματικούς μας, ἀδελφούς μας, παιδιά μας, φίλους μας) θὰ ἔχουν προσχωρήσει στὴν Παναίρεση, ἐσεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ποιμένες δὲν φέρετε εὐθύνη;

Παραθέτουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν τελευταία συζήτηση τοῦ Γέροντα Ἀγάθωνα, ποὺ δημοσιεύτηκε αὐτὲς τὶς μέρες στὸ ἱστολόγιο «Κατάνυξις»· ἔχει ὡς ἑξῆς: 

(Α΄ Βίντεο ἐδῶ)

Ἐρώτηση ἀκροατή (πρὸς γ. Ἀγάθωνα): Ἐνῶ τὸν κόσμο τὸν ἀπασχολεῖ ἡ κρίση, τὸν ἀπασχολεῖ τὰ πόσα ἔχει, τὸ σπίτι, οἱ σχέσεις, διαλύονται σπίτια κ.λπ., ὁ Οἰκουμενισμὸς φαίνεται μιὰ βλακεία· γιατί εἴμαστε τόσο κολλημένοι ἐμεῖς μὲ τὸν Οἰκουμενισμό;… Σᾶς λένε ἐσᾶς ὅτι εἶστε κολλημένοι μὲ τὸν Οἰκουμενισμό...

γ. Ἀγάθων: Ἐγὼ δὲν εἶμαι…

Ἀκροατής: καὶ τὸ τὸ νὰ κάνεις ἀντι-Οἰκουμενιστικὸ κήρυγμα τὴν σήμερον ἡμέρα εἶναι λίγο ἐκτὸς θέματος.

γ. Ἀγάθων: Μὰ ἐγὼ δὲν τὸ κάνω· ἐγὼ ἐκφράζω αὐτὸ ποὺ ζῶ, αὐτὸ ποὺ βιώνω, αὐτὸ ποὺ ψηλαφῶ· δὲν ἐκφράζω κάτι ἐξωγήϊνο, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ σὰν τὸ Θωμᾶ ψηλαφῶ.

π. Νικόλαος Μανώλης: Ὁ Γέροντας γιὰ μένα δὲν εἶναι ἀντι-Οἰκουμενιστής. Ὁ Γέροντας εἶναι Ὀρθόδοξος. Ἀπὸ ’κεῖ ἀπορρέουν ὅλα. Ἂν πεῖ ὅτι ὁ Πάπας εἶναι διάβολος κι ἡ Ὀρθοδοξία…

γ. Ἀγάθων: Μπράβο.

π. Νικόλαος Μανώλης: …εἶναι ὁ Χριστός, αὐτὸ εἶναι τὸ βίωμά του.

γ. Ἀγάθων: Βέβαια. Καὶ τὸ ὁμολογῶ καὶ τὸ κηρύττω. Δὲν φοβᾶμαι κανέναν.

π. Νικόλαος Μανώλης: Δὲν τὸ χαρακτηρίζουμε τὸν Γέροντα· ἐγὼ ποτὲ δὲν εἶπα ὅτι ὁ Γέροντας εἶναι ἀντι-Οἰκουμενιστής. Γιὰ μένα εἶναι τὸ «ἄκρον ἄωτον» τοῦ ὀρθόδοξου, λέω εἶναι ὀρθόδοξος· αὐτὰ μὲ τὴν ἁπλότητα ποὺ ἔχει ὁ Γέροντας, αὐτὰ εἶναι· ἀλλὰ ὅμως, στὸ ἄλλο ἐπίπεδο, ὁ Γέροντας δὲν θὰ πάει νὰ κάνει ἕνα θεολογικὸ διάλογο μὲ τὸν Περγάμου, ἂς ποῦμε. Θὰ πάει στὸν Περγάμου καὶ θὰ τοῦ πεῖ: "καὶ φίλησες τὸ χέρι τοῦ Πάπα; Σούτ, δαιμονικό".

γ. Ἀγάθων: (Ὁ Πάπας εἶναι) Διάβολος.

π. Νικόλαος Μανώλης: Θὰ πεῖ αὐτός· "ὁ τάδε ἐπιστήμονας, ὁ τάδε καθηγητής..."· ὁ Γέροντας θὰ πεῖ· "πάρτους καὶ νὰ χαίρεσαι μὲ τοὺς καθηγητές".

γ. Ἀγάθων: Ἔτσι.

π. Νικόλαος Μανώλης: Ὁ ρόλος δηλ. τοῦ Γέροντα αὐτὴν τὴν στιγμή, ὅπως καὶ σὲ κάθε ἐποχή, εἶναι νὰ ὑπάρχει μιὰ ἀκεραιότητα, τὸ ἀκέραιο, ὁ βράχος, τὸ γνήσιο, ποὺ δὲν ἀπαιτοῦμε ἀπ’ τὸ γνήσιο νὰ μπεῖ στὸν ἀγώνα, ὅπως κάνουνε αὐτοὶ ποὺ εἶναι ταγμένοι γι’ αὐτό, τὰ στρατιωτάκια του. Αὐτὸς εἶναι ὁ στρατηγός, εἶναι ἀπάνω. Νὰ σοῦ θυμίσω ὅτι, ὅταν ὁ στρατηγός, ὁ Δαρεῖος καὶ οἱ ἄλλοι, κάνανε ναυμαχίες κ.λπ., ὁ βασιλιάς ἦταν ἐπάνω στὸ λόφο καὶ κινοῦσε, ἁπλὰ ἔδινε συνθήματα. Πήγαινε ἀπ’ ἐδῶ, πήγαινε ἀπ’ ἐκεῖ. Δὲν πῆγε ὁ ἴδιος…

γ. Ἀγάθων: στὴν πρώτη γραμμή.

[σ.σ.: Ὁ π. Νικόλαος μᾶς λέει (καὶ τὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ ὁ γ. Ἀγάθων) ὅτι οἱ στρατηγοὶ παρακολουθοῦν ἀπὸ ψηλὰ τὸν ἀγώνα! Οἱ στρατηγοὶ Μ. Ἀθανάσιος, Μ. Βασίλειος, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἰωάννης Χρυσόστομος, Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, Ἰωάννης Δαμασκηνός, Θεόδωρος Στουδίτης, Γρηγόριος Παλαμᾶς ἀπὸ ψηλὰ ἀγωνίζονταν; Ἢ μήπως, μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ἱερεῖς, μοναχοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ εἶχαν τὴν ἴδια μ’ αὐτοὺς ἀφοσίωση στὴν Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια; Δὲν διώχτηκαν καὶ φυλακίστηκαν ἀπὸ "χαμηλά";].

π. Νικόλαος Μανώλης: Αὐτὸς (ὁ π. Ἀγάθων) εἶναι ἡ κορώνα μας, τὸ σταθερό, τὸ σημεῖο μηδέν. Αὐτὸ εἶναι τὸ σημεῖο μηδέν…

γ. Ἀγάθων: Μηδέν…

π. Νικόλαος Μανώλης: …ποὺ λέμε. Τὸ κέντρο. Ἀπ’ ἐκεῖ καὶ πέρα, ἐμεῖς οἱ δορυφόροι γύρω του, ἀντλοῦμε ἀπ’ αὐτὰ καὶ λέμε: πῶς θὰ διατηρήσουμε τὴν Ὀρθοδοξία ποὺ ὁ Γέροντας κηρύττει μὲ τὴν παρουσία του στὸν κόσμο; Ἐκεῖ ρίχνουμε κάποιο μάτς. Καὶ γι’ αὐτὸ ὁ Γέροντας πάντοτε εὐλογεῖ. Ἐμένα μοῦ λέει (γιὰ παράδειγμα) σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο ὅτι τοῦ ἀρέσει ποὺ προκαλῶ τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς Πατριάρχες, γιατὶ βλέπει ὅτι προβληματίζονται μ’ αὐτὸ ποὺ γίνεται, καὶ τοῦ ἀρέσει αὐτὸ τὸ πρᾶγμα.

Ὁ Γέροντας προκαλεῖ καὶ μόνο ποὺ θὰ διατηρήσει στὸν αἰῶνα ποὺ ζεῖ τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα, χωρὶς νὰ κάνει κηρύγματα. Ὁ  Γέροντας δὲν κάνει κηρύγματα· μιλάει δυὸ φορὲς τὸ χρόνο· Χριστούγεννα καὶ Πάσχα, ἐκεῖ στοὺς καλογέρους του. Ὅμως ἡ παρουσία του στὴν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης ἐπὶ παραδείγματι, χωρὶς νὰ πεῖ τίποτα· τί ἔλεγε, τί κήρυγμα ἔκανε; Ναί, ἀλλὰ ὅμως, ὅλοι οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι ἀπὸ τὸν π. Θεόδωρο τὸ Ζήση, μέχρι τὸν π. Σαράντη Σαράντο καὶ τὸν π. Γεώργιο τὸν Μεταλληνό, τὸν ζήλεψαν. Γιατὶ αὐτοὶ δὲν ἦρθαν νὰ ὁμολογήσουν! [Εὐγενικὸ παράπονο-ἄδειασμα τῶν Πρωτοπρεσβυτέρων!].

Ὁ Γέροντας ὅμως κατέβηκε! Χρειαζόταν τίποτε ἄλλο; Μπῆκε μέσα στὸν Ἄνθιμο, μπορεῖ νὰ μὴν πῆγε νὰ δώσει θεολογικὸ μάτς, ἢ διοικητικό, ἀλλὰ μπῆκε στὸν Ἄνθιμο κι ὁ Ἄνθιμος εἶδε τὴν Ὀρθοδοξία μπροστά του. Δὲν χρειάζεται τίποτε ἄλλο. Ἀναπολόγητος εἶναι ὁ Ἄνθιμος. Δὲν μπορεῖ νὰ πεῖ κανεὶς τώρα, ἀπὸ μᾶς ἐδῶ, ὅτι δὲν ἔχουμε ἕνα Γέροντα –ἐγὼ μπορῶ νὰ σᾶς πῶ 500.000 λέξεις, ἀλλὰ μόνο ἡ παρουσία αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου· …ἐκεῖ πατᾶμε ὅλοι. Αὐτὸ μένει στὸ τέλος. Ἐμεῖς προσπαθοῦμε νὰ τὸ ἐξηγήσουμε αὐτὸ ποὺ βιώνει ὁ Γέροντας…    Ἐγὼ τί προσπαθῶ στὰ πνευματικά μου παιδιά; Νὰ τοὺς γνωρίσω ὅλους μὲ τὸν Ἀγάθωνα.

Δὲν ξέρω ἂν μὲ πάρει ὁ Θεός, ἀλλὰ καὶ νὰ μὴ μὲ πάρει ὁ Θεός, γιατί νὰ μὴν ἔχετε τὴν πηγή; Βλέπετε τὸ ποταμάκι, τὸ ρυάκι καὶ νὰ μὴν ψάξετε νὰ βρεῖτε τὴν πηγή; Αὐτὴ εἶναι (ὁ Γέροντας). Ἀλλοιῶς, ποιά εἶναι ἡ ἀποστολή μου σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο; Καὶ μέσα ἀπὸ τὸ Ἴντερνετ, αὐτὸ τὸ βίντεο ποὺ θὰ βγεῖ, θὰ εἶναι μιὰ πρόκληση στὸν κόσμο. Ὁ Γέροντας δὲν διδάσκει, ἐγὼ μιλάω τόσην ὥρα. Ἀλλὰ ὅλοι λένε (καὶ ἐνῶ ἐγὼ μιλοῦσα κι  αὐτὸς ἄκουε, ὅλοι λέγανε): Μὰ τί Γέροντας εἶναι αὐτός, τί φωτεινός. Καὶ λέω· καλά, ἐγὼ ξεπατώθηκα νὰ μιλάω, σ' αὐτὸν λένε μπράβο.

γ. Ἀγάθων (εἰρωνικά) : Ἀφοῦ ἔχω φωτοστέφανο!

π. Νικόλαος Μανώλης: Ναί, Γέροντα, ἔχεις φωτοστέφανο, ἀκριβῶς! Αὐτὸ εἶναι τὸ βίωμά του

[σ.σ.: Ὁ καταδικάζων τὸν Γεροντισμὸ π. Νικόλαος, ἀκραῖος ἐκφραστής του, τώρα ποὺ πρόκειται γιὰ τὸν Γέροντά του;!!! Μήπως ξεχνάει, ὅμως, αὐτὰ ποὺ ἄλλοτε, γιὰ ἄλλους ἔλεγε, χρησιμοποιώντας κι αὐτὸς τὸ γνωστὸ χωρίο τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου: «Πᾶς ὁ λέγων παρά τά διατεταγμένα ἤ πράσσων κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ ΛΥΚΟΣ σοί φαινέσθω ἐν προβάτου δορά φθοράν προβάτου κατεργαζόμενος»;

Δὲν ἀμφιβάλλουμε γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὰ βιώματα τοῦ Γέροντά του. Τὸ ἐρώτημά μας εἶναι: Αὐτὰ τὰ Ὀρθόδοξα βιώματά του, τί λένε γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό; Εἶναι ὄχι ἁπλὴ μόνο αἵρεση, ἀλλὰ Παναίρεση; Κι ἂν γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ ὁ Πάπας εἶναι Διάβολος, γιὰ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὁ Βαρθολομαῖος εἶναι ἀγγελάκι; Καὶ τότε,  ὡς βιώνων τὴν Ὀρθοδοξία, πῶς μπορεῖ καὶ τὸν μνημονεύει; Γιατὶ δὲν διακόπτει τὴν Μνημόνευσή του; Ἢ μήπως δὲν τὸν μνημονεύει, ἀλλὰ τὸ κρατάει ἑπτασφράγιστο μυστικό; Αὐτὸ στὴν ὀρθοδοξία λέγεται Ὁμολογία; Ἤ λουφάζει (ὅπως παρακάτω κατηγορεῖ ὅλους τοὺς Ἁγιορεῖτες) ἐπειδὴ φοβᾶται τὶς ὅποιες συνέπειες; Ταυτίζεται τὸ ὀρθόδοξο βίωμά του μὲ ἐκεῖνο ὅλων τῶν Ἁγίων, ποὺ ἀπομακρύνονταν παρευθὺς ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἢ ὄχι; Συμφωνεῖ μὲ τὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη ποὺ ἐντέλλεται «χαίρειν αὐτοῖς μὴ λέγειν»; Κι ἂν ἡ Ὀρθοδοξία του δὲν ταυτίζεται μὲ ἐκείνη τῶν Ἁγίων, τότε πῶς μᾶς τὸν προβάλλει ὡς βράχο, παράδειγμα πρὸς μίμηση;].

 (Β΄ Βίντεο, ἐδῶ) 

Ἐρώτηση ἄλλου ἀκροατή (πρὸς γ. Ἀγάθωνα): Γέροντα, γιὰ ποιό λόγο τὸ Ἅγιον Ὄρος δὲν συμμετέχει, δὲν ἔχει γνώμη γιὰ ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, ἂς ποῦμε στὸ Σαμπεζύ, γι’ αὐτὰ ποὺ συνέβησαν στὴν Λέσβο προχθές, ποὺ προσευχήθηκαν Ὀρθόδοξοι καὶ μετὰ πῆγαν καὶ οἱ Μουσουλμᾶνοι· γιὰ ποιό λόγο δὲν μιλάει, νὰ βγεῖ μπροστά.

γ. Ἀγάθων: Γιατί; Γιατὶ ὁ καθένας αὐτὸ ποὺ ζεῖ. Ἅμα δὲν ζεῖς κάτι, δὲν βιώνεις κάτι, δὲν τὸ ψηλαφεῖς σὰν τὸ Θωμᾶ… Αὐτὴ εἶναι Ὀρθοδοξία.

π. Νικόλαος Μανώλης: Γέροντα, ὅμως, ὅταν ἔρχονται στὸ Ἅγιον Ὄρος δικά μας παιδιά καὶ πᾶνε καὶ ρωτᾶν τοὺς καλογέρους σὲ διάφορα Μοναστήρια, καὶ τοὺς λένε· «τί λέτε γιὰ τὸν Πατριάρχη, εἶναι καλὸ αὐτὸ ποὺ ἔκανε στὸν Πανάγιο Τάφο μὲ τὸν Πάπα», ξέρεις τί λένε; «Ἄ, μὴ μιλᾶτε, νὰ κάνετε ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία. Μὴν ἀσχολεῖστε ἐσεῖς μ’ αὐτὰ τὰ θέματα». Ἐμεῖς, τί εἴμαστε νὰ μὴν ἀσχολούμαστε, Γέροντα; Δὲν πρέπει νὰ ἀσχολούμαστε;

γ. Ἀγάθων: Βεβαίως.

π. Νικόλαος Μανώλης: Ἀλλὰ γιατί αὐτοὶ οἱ καλόγεροι, ποὺ δὲν ἔχουν στὸ κάτω-κάτω νὰ δώσουν λόγο (πουθενά), οὔτε οἰκογένειες ἔχουν, τί φοβοῦνται;

γ. Ἀγάθων: Φοβοῦνται, γιατὶ δὲν τὸ ζοῦν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Ἅμα ἕνα πρᾶγμα δὲν τὸ ζεῖς, μπορεῖς νὰ μιλήσεις;

π. Νικόλαος Μανώλης: Μὰ καλά, Γέροντα, ἐμεῖς ζητοῦμε ἀπ’ ἐδῶ, ἀπὸ τοὺς λαϊκοὺς νὰ ζήσουν, κι ἐσεῖς ἐκεῖ στὸ Ἅγιον Ὄρος, σὲ εἴκοσι ἱερὲς Μονές, κάθε μέρα πρωΐ-βράδυ Κανόνα καὶ ἀγρυπνίες, δὲν τὸ ζοῦνε;

γ. Ἀγάθων: Δὲν τὸ ζοῦνε δυστυχῶς…

π. Νικόλαος Μανώλης: Δὲν τὸ ζοῦνε, ρὲ Γέροντα, ἀλήθεια, δὲν τὸ ζοῦνε;

γ. Ἀγάθων: Λυπηρὸν μέν, παπα-Νικόλα, ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια!

Ἐρώτηση (ἄλλου ἀκροατή): Τί τοὺς λείπει καὶ δὲν μποροῦνε νὰ τὸ ζήσουνε;

γ. Ἀγάθων: Ἔ, ἅμα δὲν ψηλαφίσεις κάτι, ἅμα ἀπὸ τὴν ἀρχὴ δὲν πονέσεις, ἅμα δὲν δώσεις αἷμα, δὲν παίρνεις πνεῦμα. Κι ὁ καθένας γιὰ τὸ αἷμα δὲν ζορίζεται. Λούφα. Εὔκολες λύσεις. Ποῦ ὑπάρχουν πολλὰ λεφτά. Γιατί πῆραν  ὅλοι ἐπιδοτήσεις; Γιατί τὰ πήρανε; Ἔφτασε ὁ Ὑπουργὸς στὸν Ἀρσανά μας· λένε, ἐδῶ, ἄφησέ τους, αὐτοὶ εἶναι ταλιμπάν, λέει.

Ἐρώτηση (ἄλλου ἀκροατή): Ἀντάλλαγμα ὑπάρχει;

π. Νικόλαος Μανώλης: Οἱ ταλιμπὰν δὲν πῆραν, πῆραν ὅμως, ὅλες οἱ ἄλλες οἱ Μονές.

γ. Ἀγάθων: Σὲ ὅλα τὰ Μοναστήρια ποὺ πήγαινε τεμενάδες, μετάνοιες, χαλιά, πράγματα στὸν Ὑπουργό. Φτάσανε στὸν Ἀρσανά μας, μετά τὴν Δοχειαρίου, ἄσε λέει, αὐτοὶ εἶναι ταλιμπάν, μακρυὰ ἀπ’ αὐτούς. Γιατί; Γιατὶ δὲν πήραμε χρήματα.  Δὲν μποροῦσε νὰ μᾶς πεῖ κανένας· τί κάνεις Ἀγάθων; Μποροῦσε νὰ τολμήσει κανένας νὰ μοῦ πεῖ τίποτα;

Ἀκροατής: Δὲν χρωστοῦσες σὲ κανέναν.

γ. Ἀγάθων: Ἔ,  αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ἐκτιμᾶται; Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν μασάω!

 ___________________________

(*) Τὸ ἄρθρο τοῦ  Ἰ. Κορναράκη:

Πηγή

Το Περιβόλι της Παναγίας -αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας

Του κ. Ιωαννου Κορναρακη, Ομοτίμου Καθηγητου της Θεολογικής Σχολής  του Παν.Αθηνών

                 


«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των Iερών  Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθόδοξης Παράδοσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!
Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και  Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ' αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ' αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν" «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το ...;αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Γύρισαν την πλάτη τους στη σκέπη και προστασία της Οικοδέσποινας Γερόντισσας του Αγίου Όρους.

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Αυγούστου 2009