Σύγχρονοι αἱρετικοὶ κατὰ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Σύγχρονοι αἱρετικοὶ 

κατὰ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

 του Βυζαντινολογου κ. Μαριου Πηλαβακη

Ἀνάμεσα εἰς τὰ πλήρη αἱρέσεων καὶ βλασφημιῶν βιβλία πού σύγχρονοι αἱρετικοὶ ἔχουν κυκλοφορήσει τὰ τελευταῖα χρόνια εἰς τὴν πατρίδα μας ἐπιζητώντας ἐπίμονα τὴν ἀναγνώρισιν καὶ τὴν προσοχὴν μας ἐπισημάναμεν τελευταίως καὶ μερικὲς πρωτότυπες βλασφημίες στρεφόμενες κατὰ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὄχι σκοπίμως ἀλλὰ λόγῳ ἐλλείψεως θεολογικῶν γνώσεων, ἀγνοίας καὶ σκοταδισμοῦ ὁ ὁποῖος κυριάρχησεν εἰς τάς ψυχὰς τῶν θαυμαζόντων καὶ μελετώντων τοὺς σχολαστικοὺς μυστικιστάς τοῦ Μεσαίωνος, τοὺς εὑρεθέντας «ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου» χωρίς ποτέ νά καταφέρῃ ἡ ψυχὴ τους να δῆ τὸ Φῶς τὸ Ἀληθινόν.
 

Εὑρήκαμεν λοιπὸν τὴν ἀπίστευτον ἄποψιν ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εὐθὺς μετὰ τὸν Εὐαγγελισμὸν ἐπορεύθη εἰς τὴν Ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς καὶ ἠσπάσατο τὴν συγγενή της Ἐλισάβετ διότι εὑρίσκετο εἰς ἀγωνίαν καὶ ἄκραν ἀπορίαν μὴ γνωρίζουσα τὶ νά πιστεύσῃ καὶ τὶ νά ἀπορρίψη ἀπὸ ὅσα τῆς ἀνήγγειλεν ὁ Ἄγγελος. Συμφώνως πρὸς τὴν ἀνατριχιαστικὴν αὐτὴν «ἑρμηνείαν» τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ἡ Θεοτόκος ἡσύχασεν ἐπὶ τέλους καὶ ἔπαυσεν νά ἀγωνιά καὶ νά ἀμφιταλαντεύεται, μόλις εἶδεν ὅτι ἐσκίρτησε τὸ βρέφος τῆς Ἐλισάβετ ἐν τῆ κοιλία αὐτῆς, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἐξέλαβεν ὡς θεῖον σημεῖον ἀπευθυνόμενον πρὸς Αὐτὴν διὰ νά τὴν βεβαιώσῃ ὅτι ὁ Εὐαγγελισμὸς ἦτο ἐκ Θεοῦ καὶ νά καταστείλῃ ἐπὶ τέλους τίς σοβαρὲς ἀμφιβολίες Της περὶ τούτου!!  

Ἀποροῦμεν καὶ ἐξιστάμεθά πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ γέρων Σωφρόνιος  νά ἐπίστευε καὶ νά ἔλεγε τοιαύτας βλασφημίας: 

«Ὁ δρόμος τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι μεγαλειώδης. Γι’αὐτὸ δεν βγαίνει κανεὶς στό δρόμο μόνος του, ἀλλὰ χρειάζεται βοηθούς. Ἔτσι ἡ Παναγία ἐστάλη στήν Ἐλισσάβετ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πῆγε στούς ἄλλους Ἀποστόλους στά Ἱεροσόλυμα γιά νά λάβουν τὴν βεβαίωσην». (Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου, Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ, Βίος καὶ Πολιτεία τοῦ Γέροντος Σωφρονίου τοῦ ἡσυχαστοῦ καὶ θεολόγου, Ι.Μονὴ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας), 2007, σ.418).
 

Δεν ἀντελήφθη ἄραγε ὁ Μέγας καὶ διορατικώτατος Γέρων ὅτι ὁ ἀσπασμὸς τῆς πλήρους Πνεύματος Ἁγίου Θεοτόκου ὄχι μόνον προεκάλεσε τὸ σκίρτημα τοῦ βρέφους τῆς Ἐλισσάβετ ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια ἡ μητέρα τοῦ Προδρόμου ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἐξ αἰτίας τοῦ θεοφόρου τούτου ἀσπασμοῦ τῆς Θεοτόκου; 

Ἀναφέρει χαρακτηριστικὼς δι’αὐτὸ τὸ γεγονὸς ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός: 

«Εὐλογημένη ὄντως σὐ καὶ ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ἔφη ἐν γαστρὶ φερόμενος ὁ Πρόδρομος τῇ μητρῴᾳ γλώττῃ χρησάμενος καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου ἵνα ἔλθῃ πρὸς μέ; Προφήτης καὶ πρὸ γενέσεως δεικνύμενος». (Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, Ἐπισκόπου Ἐφέσου, Ἑις τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον τὴν Ὁδηγήτριαν, Ὀκτὼ Παρακλητικοὶ Κανόνες, Ὀρθόδοξον Κέντρον Πατερικὼν Μελετῶν «Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς» Μεθώνη Πιερίας, 2010, σ.52).  

Ἄνθρωποι πού ποτέ δεν κατάλαβαν ὅτι ἡ μέθεξις Πνεύματος Ἁγίου καταλύει κάθε ἄγνοιαν, κάθε σκότος, κάθε ἀδυναμίαν ἢ ἁμαρτίαν καὶ μεταβάλλει τὸν Δέκτην τῆς Χάριτος εἰς Θεόπνευστον Προφήτην πού γνωρίζει πλέον ὄχι μόνον τὰ παρόντα ἀλλὰ καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ μέλλοντα, πῶς εἶναι δυνατὸν νά θεωροῦνται ὀρθόδοξοι καὶ να προβάλλωνται ὡς Γέροντες καὶ ὁδηγοὶ τῶν ἄλλων, ἀφοῦ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι εὑρίσκονται εἰς τὸ σκότος καὶ δέν τὸ γνωρίζουν οὔτε αὐτό;
 

Τρανὴ ἀπόδειξις τοῦ ὅτι «τυφλὸς τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῆ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον ἐμπεσοῦνται» (Ματθ. 15,14) εἶναι ἡ περίπτωσις τοῦ θεολογου Ἱερόθεου

Βλάχου, μαθητοῦ τοῦ Σωφρόνιου, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνον ἀσπάζεται καὶ ἀποδέχεται τὴν περὶ ἐπισκέψεως εἰς τὴν Ἐλισάβετ βλάσφημον ἑρμηνείαν τοῦ διδασκάλου καὶ γέροντός του, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀναδημοσιεύει ὁ ἴδιος εἰς τὸ περὶ Ἁγιότητος τοῦ Σωφρονίου προαναφερθὲν σύγγραμμά του παρουσιάζοντας αὐτὴν ὡς παράδειγμα ὑψηλῆς θεολογίας καὶ θείου φωτισμοῦ!
 

Δέν γνωρίζει κανεὶς ποῖον νά οἰκτίρῃ περισσότερον, τὸν διδάσκαλον ἢ τὸν μαθητήν;
Τὸ ἀστεῖον εἶναι ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διαθέτει καὶ εἰδικὸν γραφεῖον καταπολεμήσεως τῶν αἱρέσεων, τὸ ὁποῖον ἐργάζεται μὲ μεγάλην διάκρισιν καὶ θαυμαστὴν μαεστρίαν:  

Ὅταν οἱ αἱρετικοὶ εἶναι φίλοι μας καὶ ὑψηλὰ ἱστάμενα μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας, ὄχι μόνον δέν ἀνακοινώνουμε τίποτε πρὸς τὸν λαὸν ἀλλὰ ἑξακολουθοῦμε νά τοὺς ἐπαινοῦμεν καὶ νά τοὺς προβάλλωμεν ὡς ὁδηγοὺς τῶν Ὀρθοδόξων καὶ φωτισμένους πνευματικοὺς ἡγέτας. 
Ἂν δεν ἐνεργήσουν ἔτσι οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Γραφείου καταπολεμήσεως τῶν αἱρέσεων, τὸ Γραφεῖο τοὺς θὰ καταργηθὴ ἀμέσως καὶ θὰ βρεθοὺν καὶ οἱ ἴδιοι εἰς τὸν δρόμον καὶ χωρὶς ἀποζημίωσιν!!
 

Μήπως ἄραγε εἶναι πιὸ θεάρεστον τὸ νά εἶναι κανεὶς ἔντιμος καὶ εἰλικρινὴς αἱρετικὸς παρὰ ψεύτης καὶ ὑποκριτὴς «ὀρθόδοξος»;