ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο ανθρωπος αυτος ειναι ενας Αιρεσιαρχης ολκης. Ολοι οι Αγιοι Πατερες πιστευουν στην Μια Αγια Καθολικη και Αποστολικη Εκκλησιας. Αυτος και τα ...κοπελια του πιστευουν στην Μια Διηρημενη "εκκλησια" !!! Ειναι ή δεν ειναι Αιρεσιαρχης; Διαφωνει κανεις;;;;

Ο Πατριάρχης προτρέπει να προσευχηθούμε για την «ανασύνθεση της ενότητας του σώματος του Χριστού»!!!

Ὡς γνωστὸν ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος τιμήθηκε ἀπὸ τὸ Πανεπιστημιακὸ Ἰνστιτοῦτο τοῦ παπικοῦ κινήματος «Focolari». Ἡ βράβευση αὐτή, ἀσφαλῶς, ἀποτελεῖ ἐπιβράβευση τῶν ἀγώνων τοῦ κ. Βαρθολομαίου γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν Οἰκουμενιστικῶν/Οὐνιτικῶν ἀποφάσεων τῆς Β΄ Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ. Ὡς ἐκ τούτου δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ μὴ προβληθεῖ ἀπὸ ἐφημερίδα τῶν Παπικῶν, τὴν «Καθολική», ποὺ καὶ δημοσιεύει τὶς ἀηδιαστικὲς γιὰ κάθε Ὀρθόδοξο δηλώσεις τοῦ Πατριάρχη, ὁ ὁποῖος ἐμμένει στὸν αἱρετικὸ κατήφορο ποὺ ἔχει πάρει, χωρὶς οὐδόλως νὰ συγκινεῖται ἀπὸ τὶς ἀντιδράσεις τῶν πιστῶν. Ἀπὸ ἄλλα συγκινεῖται ὁ Πατριάρχης.

Σύμφωνα μὲ ὅσα δηλώνει, φαίνεται καθαρὰ ὅτι συγκινεῖται ἀπὸ τὸν τιμητικὸ τίτλο ποὺ τοῦ ἀπένειμαν οἱ αἱρετικοί! Δὲν τὸν δέχεται ψυχρὰ καὶ τυπικά, ἀλλὰ μὲ ἀνείπωτη εὐχαρίστηση. Δηλώνει εὐτυχὴς καὶ συγκινημένος γιὰ τὴν ἀπονομὴ τοῦ διδακτορικοῦ τίτλου ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἐνῶ γνωρίζει ὅτι τέτοιες τιμὲς ἀπὸ αἱρετικούς, ἀπαγορεύονται ἀπὸ τοὺς Ἱ. Κανόνες. [Κι ὅταν λέμε Ἱ. Κανόνες, ἐννοοῦμε τὴν ἔκφραση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀποτύπωση σ' αὐτοὺς τῶν θείων Ἐντολῶν (γιὰ νὰ μὴν παρεξηγοῦν τὰ πράγματα κάποιοι)].

Στὴ συνέχεια μᾶς ἀποκαλύπτει μιὰ μεγαλύτερη εὐτυχία του, ἡ ὁποία πηγάζει ἀπὸ τὸ (ταυτόχρονο μὲ τὴν τιμητικὴ διάκριση ποὺ τοῦ ἀπονέμεται) ἐπαινετικὸ τοῦ προσώπου του μήνυμα τοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ Πάπα Φραγκίσκου!

Καὶ κατόπιν ξεδιπλώνει (στὴν δήλωσή του αὐτή) τὴν κακόδοξη ἐκκλησιολογία του περὶ «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν» ποὺ «πρέπει νὰ προχωρήσουν» στὴν Ἕνωση, χωρὶς λέξη γιὰ μετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ τῶν αἱρετικῶν! Ἀντίθετα μιλᾶ γιὰ «ανασύνθεση της ενότητας του σώματος του Χριστού που είναι η Εκκλησία»!!!

Ἡ ἔκπληξή μας καὶ ἡ ἀγανάκτησή μας μεγαλώνει, ὅταν στὴν συνέχεια τοῦ λόγου του, μᾶς ἐκφράζει τὴν πίστη του καὶ τὴ σιγουριά του ὅτι ἡ Κιάρα Λούμπιτς (ποὺ πέθανε ὡς αἱρετικὴ τὸ 2008) «απόψε είναι μαζί μας, δίχως άλλο είναι μαζί μας, με την πνευματική της παρουσία και με τη προσευχή της»! Καὶ μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ αἱρετικὴ Κιάρα «χαίρεται μαζί μας και προσεύχεται για την ενότητα των εκκλησιών μας»!!!

Καὶ τὸ ἀποκορύφωμα:

«Θα έχουμε μια συνεύρεση στην Χάλκη» (συνεχίζει), ὅπου ἐκεῖ, παρὰ πάντας τοὺς Ἱ. Κανόνες «όλοι μαζί θα προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής της» Κιάρα!!!

Ἡ ἐφημερίδα δὲν μᾶς λέει, ἂν διάβασε καὶ τρισάγιο!

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος παραχωρεί συνέντευξη
με την παρουσία δημοσιογράφων από πολλές χώρες.

 Πηγή

    Είμαι πολύ ευτυχής που βρίσκομαι εδώ στη μικρή πόλη του Λοππιάνο. Ο λόγος της παρουσίας μου είναι η απονομή του τίτλου του επίτιμου διδάκτορος και ήρθα για τη τελετή. Παράλληλα, συμβαίνει μια πολύ όμορφη σύμπτωση: η πόλη του Λοππιάνο γιορτάζει τα 50 χρόνια από την ίδρυσή της από τη αξιομνημόνευτη Chiara Lubich. Και εγώ σαν φίλος του κινήματος των Φοκολάρι συμμετέχω στη χαρά αυτής της επετείου. Είναι φυσικό να αισθάνομαι ευτυχής και συγκινημένος για την απονομή του πρώτου τίτλου του επίτιμου διδάκτορος που το Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο SOPHIA θέλησε να απονείμει σε κάποιον. 

        Αλλά η πιο μεγάλη χαρά και ευτυχία περισσότερο και από τον διδακτορικό τίτλο είναι για το μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου, του αγαπημένου μου αδελφού που θέλησε να μου απευθύνει. Μέσω αυτού ο Πάπας θέλησε να με τιμήσει ακόμη μία φορά. Θέλησε να εκφράσει ακόμη και σε αυτή τη περίσταση την αποφασιστικότητα να εργάζεται πάντα περισσότερο για την ενότητα των αδελφών εκκλησιών μας.

Εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είμαι ευτυχής που μπορώ να διαβεβαιώσω την Α. Αγιότητά Του και όλους εσάς που με ακούτε για την ίδια αποφασιστικότητα της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης στη πρόοδο του οικουμενικού διαλόγου γενικά, αλλά ιδιαίτερα μεταξύ της ορθόδοξης και της Καθολικής εκκλησίας. Επειδή εμείς είμαστε αδελφές εκκλησίες, έχουμε πόσα πράγματα κοινά, είμαστε πολύ πιο κοντά από ό,τι με άλλες εκκλησίες και για αυτό πρέπει να προχωρήσουμε. Αυτό ήταν το μήνυμα που ο Πάπας μας έδωσε ερχόμενος στην Κωνσταντινούπολη πέρσι για τη δική μας γιορτή. Αυτή είναι η κοινή επιθυμία που εκφράσαμε στην Ιερουσαλήμ τον Μάιο του 2014 όταν συναντηθήκαμε στην Άγια Γη για να γιορτάσουμε και υπογραμμίσουμε την 50η επέτειο της ιστορικής συνάντησης των προκατόχων μας.

      Ήδη από την αρχή της Αρχιερατείας του, όταν είχα την χαρά να είμαι παρών στην εγκαθίδρυσή του και είχαμε μια ιδιωτική συνάντηση μισής ώρας, είπαμε ότι οφείλουμε να εργαστούμε και να προσευχηθούμε μαζί για την ενότητα των εκκλησιών μας, για την ανασύνθεση της ενότητας του σώματος του Χριστού που είναι η Εκκλησία. 

    Αυτή τη βραδιά αντιλαμβάνομαι την αποφασιστικότητά του, ανανεωμένη μέσω του μηνύματός του, και αισθάνομαι πολύ ευτυχισμένος. Θα γυρίσω στην Κωνσταντινούπολη πιο δυνατός και πιο σίγουρος ότι έχω στη Ρώμη έναν αδελφό που επιθυμεί τόσο να εργαστεί μαζί μας και να προσευχηθεί για να επιταχύνει την ενότητα των εκκλησιών μας. 

    Πλησιάζουμε στα 50 χρόνια από την πρώτη συνάντηση μεταξύ του Πατριάρχη Αθηναγόρα και της Chiara Lubich στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν 13 Ιουνίου 1967… 

«Ένα από τα ιδανικά του Κινήματος των Φοκολάρι είναι η ενότητα της Εκκλησίας. Η Κιάρα και οι συνεργάτες της εργάστηκαν πολύ. Εκείνη επισκέφθηκε 23 φορές τον Αθηναγόρα στην Κωνσταντινούπολη. Στη συνέχεια, συνάντησε τον Δημήτριο και μετά εμένα. Το 2008, επισκέφθηκα την Κιάρα στο Νοσοκομείο Gemelli λίγες μέρες πριν το θάνατό της. Είμαι σίγουρος ότι απόψε η Κιάρα είναι μαζί μας, δίχως άλλο είναι μαζί μας, με την πνευματική της παρουσία και με τη προσευχή της. Χαίρεται μαζί μας και προσεύχεται για την ενότητα των εκκλησιών μας.

      Θα έχουμε μια συνεύρεση στην Χάλκη, στη θεολογική Σχολή, και εκεί θα έχουμε την ευκαιρία να θυμηθούμε όλοι μαζί την Κιάρα και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής της και να εκφράσουμε τις εμπειρίες μας και τη θέλησή μας να εργαστούμε για την ενότητα των Εκκλησιών. Εμείς, σαν εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, είμαστε ευτυχείς, είμαστε έτοιμοι να σας υποδεχτούμε, να ανταλλάξουμε τις εμπειρίες μας και το φιλί της ειρήνης ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση.