O Hγέτης
που ονειρεύτηκε να οδηγήσει
τον ελληνισμό στα άστρα!
Εις το παράδοξο και μανιακό αίμα της Ολυμπιάδος απέδιδε ο κατόπιν
αρχηγός της ανθρωπότητος τον χαρακτήρα του.Το ότι πέρασε σ’αυτά τα μέρη ο
Αλέξανδρος μια εποχή της λιγοστής ζωής του,ότι λούστηκε στα νερά της
λίμνης και κυνήγησε στο Δρίσκο,αρκούν για να κάνουν ιστορικά τα
Γιάννενα.Διότι υπήρξε ο μεγαλύτερος και ευγενέστερος από τους κατακτητές
όλων των εποχών,ο μόνος που δεν έφερε καταστροφές.Έκαμε έργο πολεμικό κι ειρηνικό συγχρόνως.
Πρώτος αυτός έδειξε πραγματική αγάπη για τους λαούς που νίκησε,βοήθησε τον νικημένο να γίνει νικητής μέσα στο κοσμοπολίτικο κράτος του.
Αν δεν πέθαινε τόσο γρήγορα,θα οργάνωνε ελληνικά όλη την Ασία,στην οποία είχε επιβληθεί όχι με τα όπλα παρά μόνο με την προσωπικότητα του.Όταν έπιασε αιχμάλωτο το χαρέμι του Δαρείου,αντίκρυσε τη βασίλισα που ήταν τόσο ωραία που την ονόμασε ο ίδιος “βάσανο οφθαλμών”.Οι υπασπιστές τον παρακίνησαν να την πάρει στην σκηνή του,μα ο Αλέξανδρος αποκρίθηκε ότι “βασιλικότερο να νικά κανείς τον εαυτό του παρά τους εχθρούς” και δεν την άγγιξε.
Κατακτητή-φιλόσοφο μόνο η Ελλάς μπορούσε να παραγάγει.
Ο Αλέξανδρος είναι το τελειότερο άνθος της αρχαιότητος,αυτός που μπόρεσε με την ένταση της μεγαλοφυϊας του να απλωθεί και να καταντήσει μοίρα των λαών.
Η δημιουργική δύναμις του ελληνισμού ρίχνει μαζί του όλη την ορμή της στην Ανατολή, με την αδηφαγία του πεινασμένου που βρίσκει πολλή και εύκολη τροφή.Σε πενήντα χρόνια μέσα,από την μαγεία του Αλεξάνδρου,παρουσιάζονται τόσα πρωτότυπα μυαλά όσα ποτέ αργότερα δεν θα συγκεντρωθούν,ωσάν η ένωσις της Ανατολής με την Δύση να ερέθισε πάλι το νου της φυλής.Μα το πυροτέχνημα σβύνει γρήγορα.Τον ερχόμενο αιώνα δεν υπάρχει πλέον ένας σημαντικός Έλλην.Η Ανατολή τους έχει καταπιεί όλους.
Ο Αλέξανδρος έκανε καλό σε ξένους λαούς με την δαπάνη της Ελλάδος,που εφθάρει.Τα παιδιά της μετανάστευσαν σχεδόν όλα στα βάθη της Ανατολής,κι όταν ήλθαν οι Ρωμαίοι,κατέκτησαν την Ελλάδα χωρίς αντίσταση,αφού δεν υπήρχαν πολίτες να την υπερασπιστούν.Όλη η γη ήταν τότε ύπο τους Έλληνες,μα για την παλαιά Ελλάδα,τη γριά μητρόπολη,κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.
Ο Αριστοτέλης διηγείται ότι κάποια μέρα που δίδασκε τον Αλέξανδρο την ύπαρξη απειρίας κόσμων στον ουρανό,τον είδε να δαγκώνει τα χείλια του.Τον ερώτησε γιατί πικραίνετε κι εκείνος του απάντησε:“Διότι αυτούς δεν μπορώ να τους κατακτήσω!”.Αν του ήταν δυνατό,θα σκορπούσε τον ελληνισμό ως τα άστρα,τόσο πιο εύκολα όσο δυνατότερα τραβούν τους Έλληνες τα ξένα μέρη.
Από το βιβλίο του Χρήστου Ζαλοκώστα “Γύρω από την Ελλάδα”-Έκδοση 1935
Πρώτος αυτός έδειξε πραγματική αγάπη για τους λαούς που νίκησε,βοήθησε τον νικημένο να γίνει νικητής μέσα στο κοσμοπολίτικο κράτος του.
Αν δεν πέθαινε τόσο γρήγορα,θα οργάνωνε ελληνικά όλη την Ασία,στην οποία είχε επιβληθεί όχι με τα όπλα παρά μόνο με την προσωπικότητα του.Όταν έπιασε αιχμάλωτο το χαρέμι του Δαρείου,αντίκρυσε τη βασίλισα που ήταν τόσο ωραία που την ονόμασε ο ίδιος “βάσανο οφθαλμών”.Οι υπασπιστές τον παρακίνησαν να την πάρει στην σκηνή του,μα ο Αλέξανδρος αποκρίθηκε ότι “βασιλικότερο να νικά κανείς τον εαυτό του παρά τους εχθρούς” και δεν την άγγιξε.
Κατακτητή-φιλόσοφο μόνο η Ελλάς μπορούσε να παραγάγει.
Ο Αλέξανδρος είναι το τελειότερο άνθος της αρχαιότητος,αυτός που μπόρεσε με την ένταση της μεγαλοφυϊας του να απλωθεί και να καταντήσει μοίρα των λαών.
Η δημιουργική δύναμις του ελληνισμού ρίχνει μαζί του όλη την ορμή της στην Ανατολή, με την αδηφαγία του πεινασμένου που βρίσκει πολλή και εύκολη τροφή.Σε πενήντα χρόνια μέσα,από την μαγεία του Αλεξάνδρου,παρουσιάζονται τόσα πρωτότυπα μυαλά όσα ποτέ αργότερα δεν θα συγκεντρωθούν,ωσάν η ένωσις της Ανατολής με την Δύση να ερέθισε πάλι το νου της φυλής.Μα το πυροτέχνημα σβύνει γρήγορα.Τον ερχόμενο αιώνα δεν υπάρχει πλέον ένας σημαντικός Έλλην.Η Ανατολή τους έχει καταπιεί όλους.
Ο Αλέξανδρος έκανε καλό σε ξένους λαούς με την δαπάνη της Ελλάδος,που εφθάρει.Τα παιδιά της μετανάστευσαν σχεδόν όλα στα βάθη της Ανατολής,κι όταν ήλθαν οι Ρωμαίοι,κατέκτησαν την Ελλάδα χωρίς αντίσταση,αφού δεν υπήρχαν πολίτες να την υπερασπιστούν.Όλη η γη ήταν τότε ύπο τους Έλληνες,μα για την παλαιά Ελλάδα,τη γριά μητρόπολη,κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.
Ο Αριστοτέλης διηγείται ότι κάποια μέρα που δίδασκε τον Αλέξανδρο την ύπαρξη απειρίας κόσμων στον ουρανό,τον είδε να δαγκώνει τα χείλια του.Τον ερώτησε γιατί πικραίνετε κι εκείνος του απάντησε:“Διότι αυτούς δεν μπορώ να τους κατακτήσω!”.Αν του ήταν δυνατό,θα σκορπούσε τον ελληνισμό ως τα άστρα,τόσο πιο εύκολα όσο δυνατότερα τραβούν τους Έλληνες τα ξένα μέρη.
Από το βιβλίο του Χρήστου Ζαλοκώστα “Γύρω από την Ελλάδα”-Έκδοση 1935
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Ωραίες οι σκέψεις του κειμένου, δεν γνωρίζουμε αν σε κάποια άλλη παράγραφο ο Χρ.Ζαλοκώστας ίσως αναφέρει και κάτι από τα κατωτέρω που είναι σημαντικά ως προς τη συμβολή του Μ.Αλεξάνδρου στο σχέδιο του Θεού:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε παλιότερο σχόλιο στην αποτείχιση είχε υποστηριχθεί ότι δεν αρμόζει ο τίτλος "κατακτητής" στον Μ.Αλέξανδο, αφού ήταν κατ'αρχήν αμυνόμενος υπέρ της Πατρίδας του, και άρα του αρμόζει ο τίτλος "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ" των Ελληνικών λαών, των μητροπόλεων, των αποικιών και των άλλων ακλαβωμένων από τον απρόκλητους Μήδους και Πέρσες κατακτητές, λαών. Οι Πέρσες και οι Μήδοι ανερυθρίαστα κάθε λίγο και λιγάκι επετίθεντο και την Ελλάδα για να την κατακτήσουν!!! και δεν άφηναν ήσυχους τους Έλληνες, με συνέπεια τις γνωστές αμυντικές μάχες Μαραθώνος, Θερμοπυλών, τη ναυμαχία Σαλαμίνος (αφού και τον στόλο τους είχαν φέρει!!! οι Πέρσες στα Ελληνικά νερά της Μεσογείου!) κ.λπ. Και οι Αθηναίοι, και οι Σπαρτιάτες και οι άλλοι Έλληνες αντιμετώπισαν ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΙ τους Πέρσες. Αμυνόμενοι! Όπως μαρτυρούν τα επιγράμματα:
"Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν"
(Αμυνόμενοι υπέρ των Ελλήνων οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα, κατέστρεψαν τη δύναμη των χρυσοντυμένων Περσών).
(Επίγραμμα στον Τύμβο που έστησαν οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα, μετά από τη νίκη τους εκεί).
"Ω ξειν, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι"
(Ω, ξένε διαβάτη που περνάς, ανάγγειλε στους Λακεδαιμόνιους ότι ταφήκαμε εδώ, υπακούοντας στα προστάγματά τους).
(Επίγραμμα πάνω στον τάφο των τριακοσίων που έπεσαν στις Θερμοπύλες).
Αλλά, στο σχέδιο του Θεού ο Μέγας Αλέξανδρος έπαιξε ένα σπουδαιότερο ρόλο στα πλαίσια του εκπολιτισμού των λαών, όλου του τότε γνωστού κόσμου: Της πρώτης παγκοσμιοποίησης, της διάδοσης ως κοινής παγκόσμιας γλώσσας της κοινής Ελληνικής, που ήταν εν χρήσει και επί των διαδόχων του και στη μετέπειτα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με συνέπεια και να μεταφραστεί η Παλαιά και Καινή Διαθήκη στην τότε παγκόσμια αυτή γλώσσα, και να κηρύσσεται και να διαδοθή το Ευαγγέλιο, και να επικοινωνούν όλοι οι χριστιανοί, στην παγκοσμίως τότε καθομιλούμενη Ελληνική γλώσσα, βοηθούσης και της παγκοσμιοποιημένης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που είχε καταργήσει τα σύνορα, και παρείχε ασφαλές οδικό δίκτυο και ασφάλεια μετακινήσεων σε ξηρά και θάλασσα. Είχε προφητευτεί στην Παλαιά Διαθήκη η νίκη του Μ.Αλεξάνδρου, του βασιλέως των Ελλήνων επί του Δαρείου. από τον Προφήτη Δανιήλ, η 4-12, η 20-21 και περιγράφηκε στο ιστορικό βιβλίο Μακκαβαίων Α ,α΄1, 5-7. Ο Μ.Αλέξανδρος στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται Βασιλεύς Ελλήνων, Μακεδών, γιός Φιλίπου, ενώ ένας απόγονός του, αναφέρεται ότι εβασίλευσε στο "τάδε" έτος "βασιλείας Ελλήνων". Όταν αυτά τα λέει η Αγία Γραφή, πώς εμφανίζουν τον Μ.Αλέξανδρο, κάποιοι γείτονες, Σλάβο;