ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΦΡΙΞΤΕ
---------------------------
ΓΙΑ ΤΑ ΡΑΣΟΦΟΡΑ
ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ
ΤΕΡΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΑ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Διαβάζω από τον συνοπτικό συναξαριστή τής 10ης Ιουλίου :
«Οι Άγιοι Μύριοι (10.000) Όσιοι της Νιτρίας θανατώθηκαν με φωτιά από τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο, επειδή αντιπαθούσε τον Ισίδωρο τον Πρεσβύτερο.
Οι Άγιοι αυτοί ασκητές, κατοικούσαν μέσα σε σπηλιές και καλύβες της Νιτρίας της Αιγύπτου, και κύριο έργο τους ήταν η τήρηση των εντολών του Θεού. Ζούσαν με νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές και ήταν γύρω στις 10.000 στον αριθμό.
Επειδή ο Άγιος Ισίδωρος, ο πρώτος απ' αυτούς, φιλονικούσε με τον επίσκοπο Αλεξανδρείας Θεόφιλο για ορισμένα εκκλησιαστικά ζητήματα, που ο Θεόφιλος έφερνε αντίρρηση, γι' αυτό ο Ισίδωρος, έχοντας πίσω του την υποστήριξη των πολλών μοναχών, ήλεγχε τον Θεόφιλο.
Τότε ο Θεόφιλος, για να εκδικηθεί τον Ισίδωρο, έστειλε κρυφά δικούς του ανθρώπους και έκαψε ζωντανούς μέσα στις Σκήτες, όλους τους συγκεκριμένους Πατέρες.»
23ος Πατριάρχης και Πάπας Αλεξάνδρειας ήταν ο Θεόφιλος, ο οποίος θεωρείται άγιος από την κοπτική χριστιανική κοινότητα, μαθητής του Μ.Αθανασίου , θείος και διδάσκαλος του αγίου Κυρίλλου πατριαρχου Αλεξανδρειας.
Κι όμως εκαψε και κατακρεουργησε 10 χιλιάδες μοναχούς, τους οποίους κυνήγησε με επιμονή και με λυσσαλεο πάθος
Λέει γι αυτόν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που δοκίμασε στο πετσί του τον χριστιανοφασισμό του πατριάρχη Θεόφιλου: «Ηρθε ο Αιγύπτιος (ο Θεόφιλος Αλεξανδρείας) και άρπαξε την Εκκλησία όπως ο Φαραώ την Σάρρα (Γεν. 12,10-20). Και ο μεν Φαραώ μετάνιωσε για το ανοσιούργημά του, αυτός δε ο άθλιος συνέχισε ν' αμαρτάνει και φέρθηκε σαν βάρβαρος. Εσύ ρόπαλα φέρνεις στην εκκλησία και πολεμάς εκεί όπου είναι ο τόπος της ειρήνης και αρχίζεις πόλεμο. Ούτε τον τόπο σεβάσθηκες, άθλιε και ταλαίπωρε, ούτε το αξίωμα της ιερωσύνης, ούτε το μέγεθος της εξουσίας. Το βαπτιστήριο έχει γεμίσει με αίματα. Ο βασιλιάς μπαίνει μέσα στην εκκλησία και αφήνει έξω το δόρυ και την ασπίδα, εσύ μπήκες και άρπαξες ρόπαλα. Εκείνος και τα σύμβολα της βασιλείας τ' αφήνει έξω, εσύ τα σύμβολα του πολέμου τα έφερες εδώ μέσα».....
Και συμπληρωνει ο ΜΙΣΑ:
Mετά λέμε πως η Εκκλησία είναι νοσοκομείο και άλλες καλολογίες...
Ποιο νοσοκομείο , αδέρφια;
Σε ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΟ μετατρεπεται η εκκλησιαστική διοίκηση , ενίοτε και όχι σπάνια , όταν από θεσμό διακονίας μεταλλαγεί σε εξουσιαστική δομή, εμπλακεί σε χρηματοπιστωτικά παιχνίδια (βλ. Βanca Ambrosiana) , εθνικισμούς (βλ πολέμους μεταξύ Βυζαντίου και Βουλγάρων) ή μικροκομματισμούς (ανάθεμα Βενιζέλου, Μακρονήσια κλπ)...
Φανταστείτε να είχαμε σήμερα Πατριάρχη κάποιον που έδωσε διαταγές να δολοφονηθούν δέκα χιλιάδες άνθρωποι και μάλιστα μοναχοί ...
Ο Θεός να φυλάει να μη σκληρύνει η καρδιά μας , γιατί έπειτα ο ταλιμπανισμός είναι «ένα τσιγάρο δρόμος» ειδικά για εμάς τους τάχα θρησκευτικούς ανθρώπους...
Και όμως, αυτού του "άθλιου και ταλαίπωρου" Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (ανηψιού του Μ. Αθανασίου και θείου του αγίου Κυρίλλου), "του σοφού και ανδρείου το φρόνημα", ο οποίος "ετελεύτησε εν μετανοία τη ζωή του" (κατά τον άγιο Νικόδημο, Πηδάλιο, σελ. 676), οι 14 κανόνες έχουν οικουμενικό κύρος και έχουν κατακυρωθεί με τον β΄ κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Θεός φυλάξοι όπως διατυπώνεται στο άρθρο... Και στις μέρες μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως το πρόσφατο αιματοκύλισμα γειτονικού Ορθοδόξου λαού; Πολλά γράφηκαν και λέχθηκαν.
Και έμμεσα ή πμευματικά δολοφονείται κάποιος. Μια συκοφαντία, για να πάρει άλλος τη θέση του αδικημένου, μια αναίτια εκθρόνιση, για να καταλάβει άλλος το θρόνο του εκθρονισθέντος, ακόμα και η σιωπή, όταν άρπαγες άδικοι εκμεταλλευτές απομυζούν μόχθο, περιουσίες, πλούτη και τα μεταφέρουν στο εξωτερικό και ο φτωχός τίμιος είναι πένης, η σιωπή όταν βοά το δίκιο του ανυπεράσπιστου αδικούμενου, η σιωπή όταν τα έφαγαν λίγοι και καλούν τον λαό να τα πληρώσει...
Σίγουρα ο Θεόφιλος Αλεξανδρείας πρωτοστάτησε κατά τρόπο ήκιστα κολακευτικό για κληρικό στη μεθόδευση της εξόντωσης του ιερού Χρυσοστόμου και γενικώς υπήρξε μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.Και ορθώς η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν τον κατέταξε όπως οι Κόπτες στη χορεία των αγίων.Πλην όμως πρέπει να δεχθούμε τα όσα γράφει για τη μετάνοιά του ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης,αξιόπιστος κατά πάντα συγγραφέας.Επίσης η ςπικύρωση κάποιων κανόνων που συνέταξε ο Θεόφιλος αποτελεί κατά τη γνώμη μου άλλο θέμα απ αυτό της εν γένει πολιτείας του.Άλλωστε και ο Σεβηριανός Γαβάλων πολέμησε κατά τρόπο απαράδεκτο τον ιερό Χρυσόστομο αλλά υπήρξε ένας απ τους μεγαλύτερους υπομνηματιστές της Αγίας Γραφής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Εκείνος βέβαια, που πολέμησε αφάνταστα τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, ακόμη και μετά την κοίμησή του, είναι ο ανηψιός και διάδοχος του Θεόφιλου, ο άγιος Κύριλλος, ο οποίος και παρέσυρε τον θείο του στις πράξεις αυτές (Στυλ. Παπαδόπουλου, άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας και Χρ. Κρικώνη, άγιος Ιω. Χρυσόστομος).
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ