Ομολογία

Β΄Κυρ Ματθαίου (4,18-23)

Η κλήση των τεσσάρων

πρώτων μαθητών

του αρχιμ. Αθανασιου Σιαμακη

Ήταν ο καιρός που ο Ιησούς Χριστός μετά τους πειρασμούς στην έρημο και τη βάπτισή του στον Ιορδάνη βγήκε στον κόσμο και άρχισε δημόσια το κηρυκτικό έργο του. Ήταν τότε γύρω στα τριάντα του. Κινήθηκε στην περιοχή της Γαλιλαίας με έδρα την πρωτεύουσά της Καπερναούμ. Συνήθως πήγαινε το σάββατο στη συναγωγή των Ιουδαίων, ως Ιουδαίος κι αυτός, όπου μετά την ανάγνωση του νόμου και των προφητειών του δίνονταν η ευκαιρία να μιλήσει ανοιχτά ότι έφτασε η νέα εποχή για την οποία μιλούν οι προφήτες, κι ότι απαραίτητος όρος για να γίνει κάποιος δεκτός σ’ αυτήν είναι η μετάνοια. Και πρότρεπε· Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών.

Η πρώτη ενέργεια του Ιησού κατά την έναρξη του κηρυκτικού έργου του ήταν η κλήση των δώδεκα μαθητών του. Αυτοί θα συγκροτούσαν το άμεσο περιβάλλον του, θα ήταν τα πρόσωπα που θα τον ακολουθούσαν παντού και πάντοτε, θα άκουγαν τη διδασκαλία του, θα έβλεπαν τα σημεία του, θα ζούσαν την αναμαρτησία του, και θα γίνονταν οι αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες της θεότητός του. Μετά την ανάσταση και ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, οι απόστολοι με οδηγό και εμπνευστή το Άγιο Πνεύμα θα συγκροτούσαν την εκκλησία, θα συνέχιζαν το σωτήριο έργο του σ’ όλα τα έθνη, βαπτίζοντες τους προσερχόμενους στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Στην ευαγγελική περικοπή μας θα δούμε την κλήση των τεσσάρων πρώτων μαθητών Πέτρου Ανδρέου Ιακώβου και Ιωάννου. Για την κλήση των τεσσάρων αυτών μαθητών, που ήταν οι πρώτοι και οι συχνότερα απ’ όλους αναφερόμενοι στα Ευαγγέλια, και αποτελούντες το στενότερο κύκλο του Κυρίου (Πέτρος Ιάκωβος και Ιωάννης), μας μιλούν οι ευαγγελισταί Ματθαίος και Μάρκος. Ο Ματθαίος σ’ αυτήν εδώ την περικοπή που μελετούμε. Ο Μάρκος (1,16-20) ακολουθεί στην εξιστόρηση το Ματθαίο. Ειδικά εξιστόρηση της κλήσεως του Ματθαίου, που ήταν τελώνης, έχουμε από τον ίδιο το Ματθαίο (9,9-13), καθώς και από τους Μάρκο (2,13-16) και Λουκά (5,27-30), που τον ακολουθούν.

Νωρίτερα όμως είχαν προηγηθεί από τον Ιησού συναντήσεις γνωριμίας μαζί τους. Γι’ αυτές μας εξιστορούν ο Λουκάς (5,1-11) και ο Ιωάννης (1,35-51). Από τους δύο ο Ιωάννης δίνει λεπτομερέστερη περιγραφή της γνωριμίας του Ιησού με τους τέσσερες πρώτους μαθητάς Πέτρο Ανδρέα Ιάκωβο και Ιωάννη, καθώς και με τους άλλους δύο Φίλιππο και Ναθαναήλ, που τους συνάντησε την ίδια μέρα.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο εξετάσεως του ζητήματος της κλήσεως των μαθητών δεν υπάρχουν προβλήματα. Προβλήματα βλέπουν μόνο οι προτεστάντες και οι παπικοί, διότι συγχέουν τη γνωριμία με την κλήση και μιλούν για διπλές κλήσεις. Δεν ξέρουν ελληνικά οι άνθρωποι. Αλλά δεν έχουν και ευθεία διάθεση. Πρέπει να σημειωθεί ότι και από τους «ορθοδόξους» δεν λείπουν οι πιθηκίζοντες. Είναι μια ομάδα σύγχρονων πανεπιστημιακών καθηγητών, που προτεσταντίζουν και παπίζουν απροκάλυπτα, διότι σπούδασαν σε σχολές της Ευρώπης, κι έχουν δημιουργήσει ολόκληρη άτυπη σχολή μαθητών, αιρετιζόντων και ορθολογιζόντων, προκαλώντας μεγάλο πρόβλημα στο χώρο της Ορθοδοξίας. Αυτοί εγείρουν αμφισβήτηση όχι μόνο στο ζήτημα της κλήσεως των μαθητών, αλλά και σε πάρα πολλά άλλα ιστορούμενα των Ευαγγελίων.

Πλήρεις καταλόγους των ονομάτων των δώδεκα μαθητών του Χριστού μας παραδίδουν ο Ματθαίος (10,2-4), ο Μάρκος (3,14-19) και ο Λουκάς (6,13-17). Ο Λουκάς στις Πράξεις (1,13-14) μας δίνει τον κατάλογο των έντεκα μαθητών, διότι όταν έγραφε τις Πράξεις ο Ιούδας είχε αυτοκτονήσει.

Κι ερχόμαστε στην περικοπή μας. Περπατώντας ο Ιησούς κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας ή αλλιώς λίμνη της Γεννησαρέτ, είδε δύο αδερφούς, το Σίμωνα που λεγόταν Πέτρος και τον Αντρέα τον αδερφό του, που έρριχναν το δίχτυ στη θάλασσα, διότι ήταν στο επάγγελμα ψαράδες. [Ας σημειωθεί ότι Πέτρο τον ονόμασε ο Χριστός κατά την πρώτη γνωριμία μαζί του (Ιω 1,43), ενώ πριν λεγόταν Σίμων. Γι’ αυτό λέμε ότι η γνωριμία προηγείται της οριστικής κλήσεως. Γι’ αυτό κι όταν τους καλεί υπακούνε και τ’ αφήνουν όλα, διότι ήδη τους είχε γνωρίσει συναναστραφεί και προετοιμάσει αναλόγως ]. Και (με το θάρρος της γνωριμίας), τους λέει· Ακολουθείστε με. Εγώ θα σας κάνω ψαράδες αλλιώτικους, να ψαρεύετε ανθρώπους στη βασιλεία του Θεού. Κι εκείνοι αφήνουν τα δίχτυα όπως ήταν και τον ακολούθησαν.

Και καθώς προχώρησε απ’ εκεί λίγο πιο πέρα είδε στο πλοίο άλλους δύο αδερφούς, τον Ιάκωβο, γιο του Ζεβεδαίου, και τον Ιωάννη τον αδερφό του, με τον πατέρα τους Ζεβεδαίο, να ετοιμάζουν τα δίχτυα τους, και τους κάλεσε. Κι εκείνοι την ίδια στιγμή άφησαν το πλοιάριο με τον πατέρα τους και τον ακολούθησαν. Είναι άξιο θαυμασμού ότι οι αναφερθέντες μαθηταί δεν ζήτησαν αναβολή, ούτε είπαν ότι θα το συζητήσουμε με τις οικογένειές μας, ούτε θα πουλήσουμε πρώτα τις βάρκες, αλλά τ’ άφησαν όλα και τον ακολούθησαν. Εννοείται ότι αυτοί με τους οικείους τους είχαν συζητήσει πολλές φορές τις εντυπώσεις τους από την πρώτη γνωριμία τους με τον Ιησού, και λίγο-πολύ περίμεναν την κλήση των δικών τους.

Και γυρνούσε ο Κύριος (μαζί με τους τέσσερις προς το παρόν μαθητάς του) όλη τη Γαλιλαία και δίδασκε στις συναγωγές και κήρυττε το ευαγγέλιο της βασιλείας και θεράπευε κάθε αρρώστια, βαρύτερη και ελαφρότερη, που συναντούσε στο λαό.

Με μια ευρύτερη έννοια όλοι οι Χριστιανοί είμαστε καλεσμένοι από τον Κύριο σ’ ένα χριστιανικό πόστο. Ας αναλογιστούμε κατά πόσο έχουμε εμείς ανταποκριθεί στο πόστο μας αυτό.