Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Γεμίσαμε από Γραικύλους

και Ιούδες

της Πίστεως

και της Πατρίδος


Από το αντίβαρο
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

2 σχόλια:

  1. Γεωργιος Μουστάκης6 Μαρτίου 2011 στις 7:46 π.μ.

    ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΣΗΡΙΑΛ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΥΕΛΛΗΣ



    ΛΑΒΕΤΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ» ΜΑΓΟ-ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.



    Η ιστορία αναφέρει, όπως βεβαίως δεν την αποδέχτηκαν επισήμως, ότι οι εν Χριστώ αυτοκράτορες-βασιλείς-αρχιερείς Κωνστάντιος Α΄, Ιοβιανός και Ουάλης οι αρειόφρονες καλλιέργησαν ιδιαιτέρως τη μαγεία στην αυτοκρατορική αυλή τους. Στη συνέχεια, την αμαρτωλή δάδα της μαγείας και φαρμακείας συνέχισαν οι αυτοκράτορες Μαυρίκιος και Ιουστινιανός Α΄, της πόρνης Θεοδώρας ευλογούσης, πόρνης βασιλίσσης, ως γνωστόν.



    Βεβαίως αυτοί έκαναν τεράστια οικοδομικά έργα, αλλά εδώ μιλάμε, για σωτηριώδη θέματα Ορθοδοξίας και κυρίως Ορθοπραξίας. Τα άλλα όλα, για τους κοσμικούς ιστορικούς.



    «Ταις πρεσβείαις» των θεοστέπτων βασιλέων ισαποστόλων και το πλέον σκανδαλιστικό, εορταζομένων αγίων Ιουστινιανού και Θεοδώρας (μνήμη αυτών 2 Αυγούστου). Τη μνήμη όμως των δολοφονημένων θυμάτων τους, στον κακόφημο Ιππόδρομο της ΚΠόλεως, κατά τη στάση του Νίκα, πότε εόρτασε η βασιλόφρων Εκκλησία Ανατολής κα Δύσεως;



    Για τον πεινώντα και διψώντα Ιησού και τον κατατρεγμένο λαό του, τα καρφιά και το μαρτύριο και ο θάνατος, για τους εστεμμένους εγκληματίες η τιμή και η δόξα και η πλανεμένη αγιωνυμία και αγιοκατάταξη, άγιοι πατέρες μας;



    Δύο μέτρα λοιπόν και δυο σταθμά; Και μέχρι σήμερα με τους Τσάρους της Ρωσίας;



    Κύριε Ελέησον.



    Γ. Μουστάκης

    Θεολόγος-Κοινωνιολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος6 Μαρτίου 2011 στις 11:24 π.μ.

    ΒΑΣΙΛΕΙΣ-ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

    Η ταύτιση βασιλείας και ιερωσύνης είναι χαρακτηριστική και υπάρχει π.χ. στα στοιχηρά προσόμια του Εσπερινού της εορτής του αγίου Κωνσταντίνου, όπου καταγράφονται τα κάτωθι:
    "Ιερεύς τε χρισθείς και Βασιλεύς ελαίω,
    εστήριξας την Εκκλησίαν του Θεού".
    Βέβαια ο Μ. Κωνσταντίνος ουδέποτε χρίστηκε Ιερέας. Αυτοανακηρύχθηκε "Επίσκοπος των εκτός" επόπτης των θρησκευτικών πραγμάτων, ανώτατος άρχων της Εκκλησίας (Ευσέβιος, βίος Κων/νου Δ΄, 24). Είναι εκπρόσωπος του Θεού επί της γης "της ουρανίου βασιλείας εικόνι κεκοσμημένος" (Ευσέβιος, Τριακονταετηρίς, Ι ΒΕΠΕΣ, τ. 24, σελ. 238), απόλυτος κυρίαρχος και λογοδοτεί μόνο στον επουράνιο αυθέντη. Aυτοανακηρύχθηκε δε "Επίσκοπος Επισκόπων" χωρίς αντίδραση της Εκκλησίας. Η πολιτική, ότι ο αυτοκράτορας ενεργούσε ως επίσκοπος επισκόπων βρήκε κατοχύρωση στη θεωρία για εξουσία "κατά την τάξιν Μελχισεδέκ", του παλιού εκείνου αγενεαλόγητου άρχοντα, ο οποίος συγκέντρωσε στον εαυτό του ταυτόχρονα βασιλεία και ιερωσύνη. Τούτο επαναλήφθηκε με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄, ο οποίος επευφημήθηκε από την Σύνοδο Κων/πολης του 448 με τις λέξεις: "πολλά τα έτη τω αρχιερεί βασιλεί" (ACO 2, 1,1,138,28), ο δε αυτοκράτορας Μαρκιανός επευφημήθηκε στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο με παρόμοιες λέξεις "πολλά τα έτη τω ιερεί, τω βασιλεί" (ACO, 2,1,2,157,29). Αυτή η θεώρηση έπαψε οριστικά να ισχύει μετά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Τα λόγια του Κορδούης Οσίου προς τον βασιλέα Κωνστάντιο Α΄ "μη τίθει σεαυτόν εις τα εκκλησιαστικά, μηδέ συ περί τούτων ημίν παρακελεύου, αλλά μάλλον παρ’ ημών συ μάνθανε ταύτα, σοι βασιλείαν ο Θεός ενεχείρησεν, ημίν τα της εκκλησίας επίστευσε" τελικά έγιναν συνείδηση και πίστη της Εκκλησίας. Παρ’ όλα αυτά έχουμε τον Ιουστινιανό Α΄: «Με τη θέληση του Θεού κυβερνάμε μια αυτοκρατορία, που μας την έχει προσφέρει η θεία Μεγαλοσύνη και μόνον ο Θεός και ο αυτοκράτορας, που ακολουθεί το Θεό, μπορούν να κυβερνήσουν με δικαιοσύνη» και τον Λέοντα Γ΄ Ίσαυρο: «βασιλεύς και ιερεύς ειμί και ο Θεός το κράτος της βασιλείας εγχειρήσας ημίν ως ηυδόκησε…..».

    'Ετσι, η Εκκλησία αγιοκατάταξε 10 αυτοκράτορες και 4 βασίλισσες: ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Α΄, ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Β΄, ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ Α΄, ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ Α΄, ΙΩΑΝΝΗΣ Γ΄ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Α΄, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ΄, ΛΕΩΝ Α΄ ΜΑΚΕΛΛΑΣ, ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ και ΑΡΚΑΔΙΟΣ (κατά την Εκκλησία Ιεροσολύμων). Επίσης υπάρχουν και αγίες, σύζυγοι αυτοκρατόρων: Ειρήνη, σύζ. Ιωάννη Β΄ Κομνηνού, Θεοδώρα, σύζ. Ιουστινιανού Α΄, Θεοδώρα, σύζ. Θεοφίλου και Θεοφανώ, σύζ. Λέοντα ΣΤ΄ Σοφού.

    Από τους Κωνστάντιο Α΄, Ιοβιανό και Ουάλη, ο 1ος και ο 3ος ήταν αρειανόφρονες, ουδείς δε ανεκηρύχθη άγιος ή ισαπόστολος, όπως ο Κων/νος Α΄, ο οποίος καίτοι αρειανόφρονας αγιοκατατάχθηκε, για την μεγάλη προσφορά του στην Εκκλησία.

    Όσον αφορά τον Ιουστινιανό Α΄ και αυτός αγιοκατατάχθηκε από την Εκκλησία, για τη μεγάλη προσφορά του σ’ αυτήν, καίτοι υπήρξε αιρετικός Μονοθελήτης, Αφθαρτοδοκίτης και Θεοπασχίτης, η δε σύζυγός του αγία Θεοδώρα υποστήριξε σθεναρά τον Μονοφυσιτισμό.

    Ως γνωστόν, η Εκκλησία έχει διαφορετικά κριτήρια, για τις αγιοκατατάξεις, απ’ ότι γενικώς νομίζεται και έτσι πράττει σύμφωνα με το γενικότερο συμφέρον των πιστών μελών της, εφαρμόζουσα κατά περίπτωση, πότε την ακρίβεια και πότε την οικονομία.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου