Ομολογία

Παραγωγή

«δεσποτάδων»!

Η μεγαλη πολι της ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, κάποτε ήταν το μεγαλύτερο κέντρο της Ορθοδόξου Πίστεως και Ευσεβείας.

Με έναν Μέγα Αθανάσιο, έναν Ιωάννη Ελεήμονα, έναν Κύριλλο, αλλα και εποχή καταπτώσεως με έναν Θεόφιλο το τερατώδες χρυσοπορφυρο κατασκεύασμα, από την μανια του οποίου "εφτυσε αίμα" ο Κορυφαίος των Ορθοδοξων Πατέρων, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Τις τελευταίες δεκαετίες ατύχησε και παλι το παλαίφατο πατριαρχειο Αλεξανδρειας, με τις ασημαντότητες που αναδειχθηκαν σαν πατριαρχες.

Σήμερα αρχει και διαφεντευει μια ....πρωτοφανης και περιλαλητη μορφη, ο Θεοδωρος ο νεος, που ακουει στο ονομα ...πατηρ πατερων, ποιμην ποιμενων και κριτης της οικουμενης, που γιορταζει ακομα και τα ...γενεθλια του σαν τις ....δεσποινιδούλες της εποχης μας.

Και, αληθεια, τι σχεσι εχει ο κ. Θεοδωρος με τις ...δεσποινιδουλες και τις απομιμείται;

Αλλα το πλεον περιεργο γεγονος ειναι η πολυπληθυς χειροτονια επισκοπων, που δεν μυριζουν ...θυμιαμα, αλλα ...αρωματα Παρισιανικα!!!!

Που γυροφερνουν συνεχως στην Αθηνα και στις αλλες Ελληνικες ή Ευρωπαϊκες πολεις.

Και γιατι;

Δεν χειροτονηθηκαν για την ιεραποστολη της Αφρικανικης ηπειρου;

Τοτε τι δουλεια εχουν και περιφερονται εδω και εκει μακρυα απο τις μητροπολεις για τις οποιες διοριστηκαν;

Ποιος θα τους συμμαζεψη και θα τους ....εξαποστειλη στις μητροπολεις τους;

Οι αποριες μας ειναι και αλλων αποριες.

Αναδημοσιευουμε ενα αρθρο του περιοδικου Ιωαννης ο Βαπτιστης:

Κάποτε είχε λόγους ευλογημένης και αγιαστικής υπάρξεως και το λεγόμενο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.

Ο Χριστιανισμός ανθούσε.

Άγιοι επίσκοποι, όπως ο Μέγας Αθανάσιος και ο Ιωάννης ο Ελεήμων, ήσαν επί κεφαλής αγώνων για την Ορθόδοξη πίστι και την έμπρακτη αγάπη.

Τις τελευταίες δεκαετίες κύριο έργο των εκεί διοικούντων είναι να εκλέγουν δεσποτάδες.

Οσάκις συνέρχεται εκεί σύνοδος, σχεδόν μοναδικό έργο είναι να τεμαχίζεται ο χάρτης της Αφρικής, να κατασκευάζωνται νέες επισκοπές και να χειροτονούνται νέοι δεσποτάδες!

Χρειάζονται;

Αν υπάρχη ποίμνιο, αν υπάρχουν πρεσβύτεροι, καλώς ιδρύονται επισκοπές.

Αν όμως ιδρύωνται, διότι εξ Ελλάδος εξελαύνουν μερικοί «κουσουριάκηδες» με τον οίστρο «σώνει και καλά» να φορέσουν μίτρα, τότε πρόκειται για φρικτή γελοιοποίησι του επισκοπικού διακονήματος.

●Για 3-4 περιοχές της Αφρικής μεγάλη είναι η ανάγκη επισκόπων και πρεσβυτέρων, αλλά και λαϊκών συνεργών.

Είναι οι τόποι, όπου ταπεινοί πρεσβύτεροι από την Ελλάδα, όπως οι μακαριστοί π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος, π. Χαρίτων Πνευματικάκης, π. Κοσμάς Ασλανίδης, έσπειραν με άγιο ζήλο το σπόρο του Ευαγγελίου στην Αφρικανική γη.

Περιοχές όπως το Ζαϊρ, η Τανζανία, η Μαδαγασκάρη, ίσως και άλλες, έχουν ανάγκη πολλών και ικανών λειτουργών της Εκκλησίας.

Θαυμαστό και ευλογημένο το εκεί έργο της Ιεραποστολής.

●Για άλλες όμως περιοχές;

Πρέπει οπωσδήποτε ο ανεπιθύμητος εδώ και «κουσουριασμένος» «ρασοφόρος» να σκύβη στον εκεί πατριάρχη για να του φορέσει χρυσοστόλιστη μίτρα και να του εγχειρίση πατερίτσα;

●Υπάρχει εκεί άτομο, αποσχηματισμένος αγιορείτης, με δυό-τρία κατά καιρούς ονόματα, που φιγουράρει δεσπότης του Αλεξανδρείας.

Έργο του;

Επί τέλους βρέθηκε ένας παπάς (μοναδικός) για τη μητρόπολί του!

Άλλωστε τι χρειάζονται άλλοι, αφού στα δάκτυλα των δυο χεριών μετριούνται οι εκεί όντως ορθόδοξοι!

●Υπάρχουν δεσποτάδες εκεί (ο λόγος το λέει), που προφανώς αμείβονται από κάποιο υπουργείο μας (μάλλον των Εξωτερικών), που περιφέρονται τις 300 από τις 365 μέρες του έτους, στην Ελλάδα!

Στο ερώτημα γιατί, απαντούν:

«Στο κράτος, που λέει η δεσποτική μου φήμη, χριστιανοί δεν υπάρχουν.

Εδώ τουλάχιστον κάνω κηδείες και μνημόσυνα»!

Τις ελάχιστες φορές που μεταβαίνουν στην περιοχή τους, φωτογραφίζονται με μερικά μαυράκια, στέλνουν φωτογραφίες όχι μόνο στη «Ρομφαία», αλλά και σε πλήθος αθώων και αφελών στην Ελλάδα, και δώστου οι εισφορές για … το ανύπαρκτο έργο τους!

●Υπάρχει και πατριάρχης, που έχει τόση δουλειά, ώστε μετά βίας βρίσκει καιρό να γιορτάσει με φιέστες πότε τα γενέθλιά του, πότε την επέτειο εκλογής του, πότε την επέτειο χειροτονίας του, πότε τα πεντάχρονα, πότε τα δεκάχρονα, πότε την ονομαστική γιορτή και πότε τον εξωραϊσμό κάποιου ναού!

Και τα ηλεκτρονικά πρακτορεία προβάλλουν καμμιά δεκαριά φωτογραφίες από κάθε εκδήλωσι!

●Όλα αυτά δεν μειώνουν τη λάμψι του ιεραποστολικού και φιλανθρωπικού έργου, που ηρωϊκά και με αυτοθυσία διακονούν επίσκοποι, όπως ο πρ.Κεντρώας (π.Ιγνάτιος), ο επίσκοπος Μελέτιος, ο νέος επίσκοπος Νικηφόρος, στη Μαδαγασκάρη ο επίσκοπος Ιγνάτιος, όπως επίσης αφανείς χριστιανοί γιατροί, και άλλοι, τους οποίους ο Κύριος γνωρίζει.

Το έργο των αληθινών ιεραποστόλων έχει ανάγκη ενισχύσεως.

Εκεί δεν έχουμε δεσποτάδες.

Έχουμε ποιμένες.

Πατέρες του λαού.

Περιοδικό «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ» τ. 560 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011