Ο ΜΟΝΟΚΡΑΤΩΡ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΟΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΛΩΡΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΣ
Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. Και τι κελεύει ο Θεός; «ου φονεύσεις» και δεν είναι η ανθρωποκτονία εκ προμελέτης, το πλέον τιμωρητέον έγκλημα;
Όχι μονάχα μια ανθρωποκτονία εκ προμελέτης, χωρίς επιτέλους να ακουστεί ένα ηχηρό συγγνώμη, για τις πέντε δολοφονίες, της συζύγου του Φαύστας, του γιου του Κρίσπου, του μικρανεψιού του και των γυναικαδελφών του.
Στο ιερό ευαγγέλιο διαβάζουμε, ότι αν ένας πιστός σκανδαλίσει ένα συνάνθρωπό του, η λύση είναι μία: μυλόπετρα στο λαιμό και φούντο στη θάλασσα και όχι να ανακηρυχθείς ισαπόστολος, για λόγους ιεροκρατικής σκοπιμότητας.
Είπαμε, μέγας και διορατικός απόλυτος μονάρχης, «πεφωτισμένη δεσποτεία» αν θέλετε, όχι όμως ο οπαδός του Μίθρα και ο αρειανός (κατά Ράνσιμαν) Κων/νος Χλωρός, βασιλεύς-αρχιερεύς, episcopus episcoporum, πρόεδρος της αγίας Α΄ Οικουμνικής Συνόδου. Δεν είναι όλα αυτά τραγικές αντιφάσεις και σκάνδαλα;
Όσον αφορά, το (θρυλούμενο) βάπτισμά του στο κλινάρι του θανάτου, πότε βρε ευλογημένε, αρειανέ δεσπότη, Νικομηδείας Ευσέβιε, βρήκες χρόνο να κατηχήσεις τον Pontifex Maximus στα ορθόδοξα δόγματα, που και εσύ δεν πίστευες;
Αυτή είναι η ιστορία και κρατήστε τις αναπνοές σας. Όμως να ακουστεί η ιστορική αλήθεια.
Δρ. Γ. Μουστάκης
Θεολόγος-ΚοινωνιολόγοςAΠΟΤΕΙΧΙΣΙ:
Επαναλαμβάνουμε οτι τις αποψεις του Θεολογου κ. Μουστακη δεν αποδεχομεθα παντοτε, οπως και επι του προκειμενου θεματος.
Καλουμε ολους σε συζητησι χωρις υβρεις και φανατισμους.
Οποιοι υβριζουν θα βγαινουν.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Μπράβο στο "θεολόγο", τώρα και ιστορικό ερευνητή, Μουστάκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τον ξηλώσουμε τον άγιο Κωνσταντίνο. Αλλά γιατί να μη ξηλώσουμε και τον προφητάνακτα Δαβίδ; Γιατί να μην ξηλώσουμε και τον προφήτη Ηλία, που έγινε αιτία να σφαχτούν οι ιερείς της Ιεζάβελ; Τι τη θέλουμε και τη γυναίκα του Αβραάμ, τη Σάρρα; Τι να την κάνουμε και τη Ρεβέκκα;
Ξέχασα όμως. Ο θεολόγος Μουστάκης, τώρα και ιστορικός ερευνητής, που πάει και διαφημίζεται βγάζοντας φωτογραφίες δίπλα στον ηγούμενο της Εσφιγμένου Μεθόδιο, την Παλαιά Διαθήκη την έχει γράψει τα παλαιά στρατιωτικά του άρβυλα. Με αυτά που πολεμά την Ορθοδοξία, δήθεν, υπέρ της ορθοδοξίας που έχει μέσα στο μυαλό του. Η καθαρότητα του μυαλού του αστράφτει. Actus purus!
Με τέτοιους θεολόγους τι τους θέλουμε του Αγουρίδηδες, τους οικουμενιστές, τους Μέσκους και τους Φάρους ή τους αποφατικούς ιεροπράκτες;
Μπράβο! Μπράβο! Συνεχίστε τις ορθοδοξες αναρτήσεις του ΙΚ, αμέθυστου και Μουστακη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ/
Ναι, είναι ορθό να ακούγεται η ιστορική αλήθεια, μόνο που αυτή δεν θα πρέπει να ακούγεται από άμβωνος, για λόγους ποιμαντικούς. Στην προσέγγιση κάθε εκκλησιαστικού θέματος θα πρέπει να διακρίνουμε δυο κατευθύνσεις: Μία είναι η ποιμαντική προσέγγιση, που εξασκεί η Εκκλησία, προκειμένου να προφυλάξει τους πιστούς της και δη τους απλούστερους, όπως π.χ. στην περίπτωση της εορτής του Πάσχα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου λόγω «αγροικίας» παραβαίνει ακόμη και τις αποφάσεις της Α΄ Συνόδου. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι η κριτική αναλυτική και επιστημονική προσέγγιση, στόχος της οποίας είναι η τήρηση της ακριβείας. Έτσι, Ορθόδοξος θεωρείται εκείνος που δεν έχει αποσχιστεί από το Σώμα της Εκκλησίας καίτοι έχει προβεί σε πράξεις, που αντιβαίνουν στο δόγμα ή έχει καταγράψει απόψεις που αποκλίνουν από την καθαρή δογματική θέση της Εκκλησίας, όπως έκαναν οι άγιοι Κων/νος, Ιουστινιανός, Νύσσης Γρηγόριος, Ιππώνος Αυγουστίνος, Μεθόδιος, Διονύσιος Ολύμπου, Λουγδούνου Ειρηναίος, Ιππόλυτος, κ.ά.
Μέσα από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να εξεταστεί και η μοναδική ίσως περίπτωση του Μ. Κων/νου και να προσεχθούν ιδιαίτερα οι συνθήκες και οι όποιες αναγκαίες προσαρμογές σύμφωνα με το κλίμα της εποχής. Έτσι:
1/ Η ιστορία αναφέρει, ότι ο Μ. Κων/νος υπήρξε ο ηθικός αυτουργός επτά δολοφονιών συγγενών του προσώπων και συγκεκριμένα διέπραξε πέντε φόνους πριν από την σύγκλιση της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (του πενθερού του Μαξιμιανού, του γυναικάδελφού του Μαξέντιου, του γαμπρού του Λικίνιου, του γαμπρού του Βασσιανού και του 14χρονου ανιψιού του Λικινιανού) και δυο φόνους μετά την Α΄ Οικουμενική (φόνος του γιου του Κρίσπου από την σύζυγό του Μινερβίνη το 326 από τον ίδιο (Ιερώνυμος, De viris illustribus, 80) και τον φόνο της συζύγου του Φαύστας (σε βραστό νερό ή κατασπαραγμός από θηρία, Migne, P.G. τ. 62, σελ. 295, το 326).
2/ Πράγματι προήδρευσε της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (όντας Αρχιερέας των Ειδώλων), η οποία και προέβη στην καθαίρεση και τον αναθεματισμό 5 αρειανών Επισκόπων, εξ ων και τον Νικομηδείας Ευσέβιο (β΄ ξάδελφό του). Ο Ευσέβιος παρέμεινε αρειανός άχρι θανάτου. Κατέστη Αρχιεπίσκοπος ΚΠόλως, μετά το θάνατο του αυτοκράτορα και συγκάλεσε τη Σύνοδο της Αντιόχειας του 341 (με αυτοκράτορα τον αρειανό Κωνστάντιο), η οποία άλλαξε το Σύμβολο της Α΄ με την απάλειψη του όρου «ομοούσιος» (Πηδάλιο, σελ. 406).
3/ Η σχέση του Κωνσταντίνου με την ειδωλολατρία δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, ακόμη και τη στιγμή της βάπτισής του, αφού διατήρησε την Αρχιερατεία των ειδώλων άχρι θανάτου. Έτσι: α/ Με νόμους του 319 και 321 αναγνωρίζεται η θρησκεία των ειδώλων ως νόμιμη, β/ με το Διάταγμα του 320: «κατά τη σεβάσμια ημέρα του Ηλίου» όλα τα εργαστήρια θα είναι κλειστά και οι κάτοικοι των πόλεων θα αναπαύονται, γ/ Το 325 θα αφιερώσει ένα ναό στο Μίθρα, δ/ Το 326 κυκλοφόρησε νόμισμα με την Ίσιδα, ε/ Το 331 η σύγκλητος της Ρώμης, με έγκριση του αυτοκράτορα, ανέλαβε την ανοικοδόμηση του αρχαίου ναού της Ομόνοιας, στ/ στα τελευταία χρόνια της ζωής του έδωσε εντολή να στηθεί άγαλμά του από πορφυρίτη που τον εξεικόνιζε ως θεό Ήλιο, ταυτίζοντας τον εαυτό του με τη θεότητα (Σωκράτης, Εκκλησιαστική Ιστορία, Ι, 17. Ζωναράς, Χρονικόν, ΧΙΙΙ, 3. Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος, Εκκλησιαστική Ιστορία, VΙΙ, 49), ζ/ Μέχρι του θανάτου του διατηρεί τον υπέρτατο τίτλο του Αρχιερέα της αρχαίας λατρείας: Pontifex Maximus, η/ Λίγο πριν το θάνατό του έλαβε μέτρα προστασίας των Φλαμινίων (Flamines), μιάς ειδωλολατρικής αίρεσης, θ/ Πριν από τον θάνατό του όρισε δια νόμου να τιμώνται οι ιερείς των αρχαίων ναών, να παραμένουν ελεύθεροι και να μην ασχολούνται με ταπεινές εργασίες.
ΙΚ
Γ/
ΑπάντησηΔιαγραφή6/ Συνοψίζοντας στα της βάπτισης του Κωνσταντίνου παρατηρούμε τα εξής: Ο Κωνσταντίνος κατηχήθηκε, βαπτίστηκε και χρίστηκε από αρειανό Επίσκοπο (τηρουμένων των αναλογιών θα λέγαμε σήμερα από μάρτυρα του Ιεχωβά, δεδομένου, ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν την αίρεση του Αρείου). Απεβίωσε στις 22 Μαΐου του 337, όντας χριστιανός αρειανός, κατέχοντας τον τίτλο του Επισκόπου των Επισκόπων της Εκκλησίας, αλλά ταυτοχρόνως και του Μεγίστου Γεφυροποιού και μεγίστου Αρχιερέως των Ειδώλων. Σύμφωνα με τα ορθόδοξα πρότυπα, ο κατηχούμενος μετανοεί για την προτέρα του ζωή, αποποιείται των αμαρτιών και αιρετικών δοξασιών και επανορθώνει τις αδικίες που έκανε. Σύμφωνα με αυτά, ο Μ. Κων/νος θα έπρεπε τουλάχιστον να αποποιηθεί εγγράφως του τίτλου του Αρχιερέα των Ειδώλων και να υπογράψει διαταγή επανόδου από την εξορία του Μ. Αθανασίου. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και δεν έγινε, γιατί δεν τον συμβούλευσαν να το κάνει (Ο Μ. Αθανάσιος ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός του Ευσέβιου).
7/ Η Εκκλησία κατέταξε τον Μ. Κωνσταντίνο (μαζί με την μητέρα του Ελένη, παλλακίδα του πατέρα του Κωνστάντιου Χλωρού και ουδέποτε σύζυγός του) μεταξύ των αγίων της, δίνοντάς του μάλιστα ξεχωριστή θέση. Γιατί το έκανε αυτό;. Μα γιατί ο άγιος Κων/νος βοήθησε πολύ στην εδραίωση του Χριστιανισμού. Επέτρεψε τη θ. λατρεία, παράλληλα με τη λατρεία των ειδώλων, γιατί τον απασχολούσε πολύ η ειρήνη στην αυτοκρατορία. Ίδρυσε Εκκλησίες, όπως και αρχαίους ναούς. Έδωσε μεγάλη εξουσία στον κλήρο και ειδικά στους Επισκόπους, που τους κατέστησε και ως δικαστές. Ίσως ο εναγκαλισμός της Εκκλησίας να υπήρξε έκτοτε μεγαλύτερος του δέοντος και επέφερε αλλοιώσεις στο ορθόδοξο φρόνημα, γιατί συνδέθηκε πολύ σφικτά με την εξουσία.
8/ Δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς τον χρόνο, στον οποίον πρέπει να τοποθετηθεί η γενική αναγνώριση της αγιότητας του Κων/νου στη συνείδηση των πιστών. Ο χρόνος αυτός περιλαμβάνεται μεταξύ του 4ου και 8ου αιώνα με πιθανότερη εκδοχή κάπου στη μέση. Ο άγιος Κωνσταντίνος ονομάστηκε «ισαπόστολος» και ανάλογα τιμήθηκε. Η ημέρα της εορτής του (21 Μαΐου) καθιερώθηκε ως «άπρακτος» δηλ. ως ημέρα πλήρους αργίας των δικαστηρίων μόλις το 1166 με Νεαρά του αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνού, ενώ σε αντίστοιχα κείμενα προγενέστερων χρόνων δεν γίνεται μνεία της εορτής.
9/ Η αγιοποίηση του Κων/νου έγινε για τη μεγάλη προσφορά του στην Εκκλησία, αλλά ταυτόχρονα έστρωσε και το χαλί, στην αγιοποίηση και άλλων βασιλέων. Η αγιοποίηση βασιλέων και αυτοκρατόρων ξεκίνησε με την αγιοποίηση του Μ. Κωνσταντίνου και συνεχίστηκε και τους επόμενους αιώνες: έτσι έχουμε τις αγιοποιήσεις: Μ. Κωνσταντίνου, ο οποίος συγκάλεσε την Α΄ Οικ. Σύνοδο, με εορτή της μνήμης του στις 21 Μαΐου, του Μ. Θεοδοσίου, ο οποίος συγκάλεσε την Β΄ Οικ. Σύνοδο, με εορτή της μνήμης του στις 17 Ιανουαρίου, του Θεοδόσιου του μικρού, ο οποίος συγκάλεσε την Γ΄ Οικ. Σύνοδο, με εορτή της μνήμης του στις 29 Ιουλίου, του Μαρκιανού, ο οποίος συγκάλεσε την Δ΄ Οικ. Σύνοδο, με εορτή της μνήμης του στις 17 Φεβρουαρίου, του Λέοντα Α΄ (474) με εορτή της μνήμης του στις 20 Ιανουαρίου, του Ιουστινιανού, ο οποίος συγκάλεσε την Ε΄ Οικ. Σύνοδο, που αν και ακολουθώντας την αίρεση του μονοθελητισμού και αφθαρτοδοκητισμού ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του εορτάζεται στις 2 Αυγούστου. Τέλος του Κωνσταντίνου Γ΄, γιού του αυτοκράτορα Ηράκλειου με εορτή της μνήμης του στις 3 Σεπτεμβρίου, αλλά και άλλων.
ΙΚ
Εμείς σάν βάση κρίσεως έχουμε τό γεγονός πού γνωρίζουμε από τόν όδιο τόν Άγιο, ότι επισκεπτόταν συχνά τόν Άγιο Σεραφείμ τού Σάρωφ καί συζητούσε μαζί του. Μάλιστα δέ παραπονιόταν διότι έλεγε εάν ήξερε τήν δόξα πού απολαμβάνουν οι μοναχοί, δέν θά γινόταν ποτέ αυτοκράτωρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζουμε ότι τό ίδιο θά λέει σέ λιγο καί ο Μουστάκης : άν ήξερα τα κολαστήρια πού θά περνάω, δέν θά γινόμουν ποτέ κομμουνιστής.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ Ο ΜΟΥΣΤΑΚΗΣ.
Η επιστημονική ακρίβεια της Ιστορίας σε όλο της το μεγαλείο από τον κύριο ΙΚ, συνοδίτη του "θεολόγου" (και επιστημονικού ερευνητή ακριβείας) Μουστάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορική μας "ακρίβεια" είναι τόσο ακριβής, ώστε μπορούμε και φέρνουμε το 300 και τόσο μετά Χριστόν, στο 2011. Προσομοίωση τέλεια, ακριβής, αλλά φευ εικονική.
Και τα μυαλά στα κάγκελα, όπως λένε.
Ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας ήταν πρώην ληστής και φονιάς που όμως επέδειξε συγκλονιστική μετάνοια.Ο άγιος Αυγουστίνος ήταν ένας πρώην ακόλαστος όπως και η οσία Μαρία η Αιγυπτία.Ο Παύλος εδίωξε όσο λίγοι την Εκκλησία του Χριστού πριν το όραμα της Δαμασκού ενώ ο Πέτρος τον αρνήθηκε λίγο προ του σεπτού του πάθους.Φαίνεται πως έπρεπε πιο πριν η Εκκλησία να ρωτήσει τον κο Μουστάκη που ονόμασε κάποτε τους κανόνες χομεινικούς και πως οι κανόνες του μεγάλου Βασιλείου καλλιεργούν σεξουαλικά πλέγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως κε Χριστοδουλίδη οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο κος Ι.Κ. δεν εκτρέπεται σε ύβρεις όπως π.χ. υποκριτή ιατρέ και άλλα τέτοια χαριτόβρυτα που κοσμούν το λεξιλόγιο του κου θεολόγου-κοινωνιολόγου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒ/
ΑπάντησηΔιαγραφή4/ Η βάπτιση του Κωνσταντίνου παρουσιάζει ενδιαφέρον. Την άνοιξη (Πάσχα) του 337 ο Μ. Κωνσταντίνος, όντας ασθενής (λεπρός), μετεφέρθη για θεραπεία στα λουτρά της Νικομήδειας (Ελενούπολη) και εκεί λίγο πριν το θάνατό του (22 Μαΐου 337, ημέρα της Πεντηκοστής), κατηχήθηκε με την αρειανή κατήχηση (δηλ. ότι ο Χριστός είναι κτίσμα του Θεού), βαπτίστηκε από τον αναθεματισθέντα και εξορισθέντα από την Α΄ Οικ. Σύνοδο, αρειανό επίσκοπο Νικομηδείας Ευσέβιο, ο οποίος τύγχανε εξάδελφός του (και μετά έλαβε από τον ίδιο το χρίσμα), όντας ήδη αρχηγός της χριστιανικής θρησκείας (ως υπερεπίσκοπος, Episcopus Episcoporum), αλλά και αρχηγός της ειδωλολατρικής θρησκείας (ως Μέγιστος Γεφυροποιός, Pontifex Maximus), τίτλο το οποίον ποτέ δεν απεμπόλησε. (Ευσεβίου Καισαρείας: Περί του βίου του Μ. Κων/νου, βιβλ. Δ΄ κεφ. 61,62,63), (Σωζόμενου, Εκκλ. Ιστορία, βιβλ. Β΄, κεφ. Λβ΄), (Σωκράτη, Εκκλ. Ιστορία, βιβλ. Α΄, κεφ. 39).
5/ Η ταύτιση βασιλείας και ιερωσύνης είναι χαρακτηριστική και υπάρχει στα στοιχηρά προσόμια του Εσπερινού της εορτής του Αγίου Κωνσταντίνου, όπου καταγράφονται τα κάτωθι:
Σέλας φαεινότατον, κομήτης εσπερώτατος,
εξ απιστίας εις πίστιν θεότητος μετοχετευθείς,
ήχθης αγιάσαι λαόν και πόλιν. και τύπον
Σταυρού εν ουρανώ κατοπτεύσας, ήκουσας,
εκείθεν, Εν τούτω νίκα τους εχθρούς σου.
Όθεν δεξάμενος την γνώσιν του Πνεύματος,
Ιερεύς τε χρισθείς και Βασιλεύς ελαίω,
εστήριξας την Εκκλησίαν του Θεού,
ορθοδόξων Βασιλέων πατήρ, ου και η
λάρναξ ιάσεως βρύει. Κωνσταντίνε
ισαπόστολε, πρέσβευε υπέρ των ψυχών ημών
(Μηναία Μαΐου)
Στο ανωτέρω καταγράφονται δυο φράσεις που χρήζουν επισήμανσης:
α/ «Ιερεύς χρισθείς». Ο Κωνσταντίνος ουδέποτε χρίστηκε Ιερέας. Αυτοανακηρύχθηκε, όπως αναφέρθηκε «Επίσκοπος των εκτός» επόπτης των θρησκευτικών πραγμάτων, ανώτατος άρχων της Εκκλησίας (Ευσέβιος, βίος Κων/νου Δ΄, 24). Είναι εκπρόσωπος του Θεού επί της γης «της ουρανίου βασιλείας εικόνι κεκοσμημένος» (Ευσέβιος, Τριακονταετηρίς, Ι ΒΕΠΕΣ, τ. 24, σελ. 238), απόλυτος κυρίαρχος και λογοδοτεί μόνο στον επουράνιο αυθέντη. Aυτοανακηρύχθηκε δε «Επίσκοπος Επισκόπων» χωρίς αντίδραση της Εκκλησίας. Η πολιτική, ότι ο αυτοκράτορας ενεργούσε ως επίσκοπος επισκόπων βρήκε κατοχύρωση στη θεωρία για εξουσία «κατά την τάξιν Μελχισεδέκ», του παλιού εκείνου αγενεαλόγητου άρχοντα, ο οποίος συγκέντρωσε στον εαυτό του ταυτόχρονα βασιλεία και ιερωσύνη. (Δ. Βακάρου «Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων», σελ. 157-158). Τούτο επαναλήφθηκε με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄, ο οποίος επευφημήθηκε από την Σύνοδο Κων/πολης του 448 με τις λέξεις: «πολλά τα έτη τω αρχιερεί βασιλεί» (ACO 2, 1,1,138,28), ο δε αυτοκράτορας Μαρκιανός επευφημήθηκε στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο με παρόμοιες λέξεις «πολλά τα έτη τω ιερεί, τω βασιλεί» (ACO, 2,1,2,157,29) (Δ. Βακάρου, ως ανωτέρω, σελ. 157-158). Αυτή η θεώρηση έπαψε οριστικά να ισχύει μετά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Τα λόγια του Κορδούης Οσίου προς τον βασιλέα Κωνστάντιο «μη τίθει σεαυτόν εις τα εκκλησιαστικά, μηδέ συ περί τούτων ημίν παρακελεύου, αλλά μάλλον παρ’ ημών συ μάνθανε ταύτα, σοι βασιλείαν ο Θεός ενεχείρησεν, ημίν τα της εκκλησίας επίστευσε» (ως ανωτέρω, σελ. 158) τελικά έγιναν συνείδηση και πίστη της Εκκλησίας.
β/ Όσον αφορά δε την άλλη φράση: «ορθοδόξων Βασιλέων πατήρ» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθότι ο κυριότερος διάδοχός και υιός του Κωνστάντιος υπήρξε φανατικός αρειανόφρονας μέχρι του θανάτου του (εξορίσας 5 φορές τον Μ. Αθανάσιο) ταλαιπώρησε δε αφάνταστα την Εκκλησία. Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη άποψη, ότι η φράση αυτή υπονοεί ότι ο Μ. Κωνσταντίνος θεωρείται ότι είναι ο Πρώτος (δηλαδή ο πατέρας) των Ορθοδόξων ηγεμόνων της αυτοκρατορίας.
ΙΚ
Αντί να είμαστε όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά, τώρα που πάνε οι σιωνιστές, οι μασόνοι και οι χιλιαστές, να μας κάνουν όλους "αγίους" με κάρτα, ξεπετάγονται οι πεμπτοφαλαγγίτες τύπου Μουστάκη, ΙΚ κλπ. να υπεραμυνθούν της ιστορικής ακριβείας και της επιστημονικής αλήθειας για 100% καθαρότητα της επιστημονικότητας και της ιστορικότητας. Η αλήθεια προσδιορίζεται μόνο επιστημονικά και ιστορικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες και τα σκατά (συγγνώμη για την έκφραση, αλλά με φέρνουν σε κατάσταση εγκεφαλικού) θα πάψουν να είναι σκατά.
Και πάνω από όλα, ο διαχειριστής του ιστολογίου, που φαίνεται ότι ενδιαφέρεται μόνο για την επισκεψιμότητα και την αναγνωσιμότητα, δίνει βήμα σε αυτούς τους ακραιφνείς πουριτανούς, αρκούμενος στη δημοκρατική ανακοίνωση :
"Επαναλαμβάνουμε οτι τις αποψεις του Θεολογου κ. Μουστακη δεν αποδεχομεθα παντοτε, οπως και επι του προκειμενου θεματος.Καλουμε ολους σε συζητησι χωρις υβρεις και φανατισμου"
Μα, εδώ, το πράγμα είναι να μονιάσουμε, να αντιληφθούμε τα επερχόμενα και τους κινδύνους της "αγιότητας με κάρτα" και με πίστη αμόλυντη από φονιάδες αγίους (κατά Μουστάκη και ΙΚ)
Δεν βλέπουν τι κάνουν με τους ισλαμιστές, που τους έχουν βάλει να αλληλοτρώγονται.
Δεν τους φτάνει που μας κάνανε χίλια κομμάτια με το παληό και το νεο ημερολόγιο.
Δεν βλέπουν ότι η θρησκεία που ετοιμάζουν δεν θα έχει ανάγκη από μετάνοια, εξομολόγηση, μυστήρια, από το γνώθι σ΄ αυτόν και όσα άλλα χρήσιμα για τη σωτηρία.
Δεν τους ενδιαφέρει αν η θρησκεία έγινε η άλλη όψη της πολιτικής ραδιουργίας.
Δεν τους απασχολεί ότι η πίστη θα έχει αρχηγό τον πολιτικό σύστημα της "υγιούς χιλιαστικής κοινωνίας".
Δεν βλέπουν ότι πάμε σε έναν άλλου είδους σταλινισμό/ναζισμό με παπικές/προτεσταντικές προδιαγραφές.
Δεν βλέπουν τίποτα από όλα αυτά. Και ενδιαφέρονται γαι την Ορθοδοξία! Εύγε και πάλι εύγε.
Λοιπόν, από εμένα τέλος η ενασχόληση με πεμπτοφαλαγγίτες και τα απόνερα του παπισμού και του προτεσταντισμού. Τέλος και με τα δήθεν Ορθόδοξα ιστολόγια, που επιδεινώνουν την υπάρχουσα σύγχυση και συσκότιση και πλάνη.
Προς τους πρώιμους και ανεγκέφαλους υβριστές:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατατέθηκαν κάποια ιστορικά στοιχεία από τη ζωή και τη δραστηριότητα του Μ. Κων/νου, της όντως μεγάλης αυτής πολιτικής μορφής της αυτοκρατορίας.
Αν τα στοιχεία αυτά αμφισβητούνται, ιδού ο αντίλογος.
Από το σημείο αυτό και μετά πρυτανεύει, ως συνήθως, η εμπάθεια.
Ποιός είπε ότι ο Μ. Κων/νος δεν είναι άγιος της Εκκλησίας, άσχετα με 7 ή 107 φόνους; Η αγιότητα δεν μετριέται με τους φόνους. Και εξ άλλου, άπαντα τα αμαρτήματα συγχωρούνται με το βάπτισμα (έστω και το αρειανό) από την Εκκλησία. Που είναι λοιπόν το πρόβλημα; Στο ότι διευκρινίσθηκε, ότι είναι ιστορική κριτική ανάλυση και όχι ποιμαντική διακήρυξη;
Όλοι αυτοί που έχουν σαν μονοπώλειο την ύβρη, θα πρόσφεραν έργο, αν δημοσίευαν ένα άρθρο αντιρρητικό με τήν όντως χρήσιμη προσφορά του Μ. Κων/νου προς την Εκκλησία, αντί να αναλίσκονται σε κατηγόριες. Αλλά αυτές είναι εύκολη πράξη, ενώ η προσπάθεια σύνταξης και δημοσίευσης κάποιων στοιχείων είναι δύσκολη εργασία και θέλει καταπόνηση, στοιχεία, που οι κατήγοροι (και μάλιστα ανώνυμοι και εκ του ασφαλούς) προφανώς δεν διαθέτουν.
Η τύφλωση φτάνει σε τέτοιο σημείο, που παραγνωρίζεται η κατατεθείσα παράγραφος: "Η αγιοποίηση του Μ. Κωνσταντίνου έγινε για τη μεγάλη προσφορά του στην Εκκλησία".
Είναι χαρακτηριστικό της εμπάθειας, ότι τυφλώνει τα αυτιά, το μυαλό και τα μάτια.
ΙΚ
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟ 1:09μμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά να προσέχει την βρωμόγρια που υποστηρίζει φανατικά διότι και αυτή κόπρια αμολάει συνέχεια.
Ευτυχώς, που κάποιοι αποφάσισαν να μην ασχοληθούν με αυτό το είδος των πεμπτοφαλαγγιτών και να ασχοληθούν με το άλλο είδος των πεμπτοφαλαγγιτών, που γνωρίζουν καλύτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Ο αείμνηστος Χρήστος Ανδρούτσος στο μνημειώδες σύγγραμά του ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΞ ΕΠΟΨΕΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ γράφει τα εξής:Ο Μέγας Κωνσταντίνος ο καλέσας εαυτόν επίσκοπον των εκτός εν μέρει παίζων και εν μέρει σπουδάζων εννοεί βεβαίως εαυτόν ως προστάτην άμα και επόπτην της ευταξίας και της χριστιανικής πίστεως και ζωής.Τους Δονατιστάς,τους εκκαλέσαντας την κατ αυτών απόφασιν της εν Αρελάτη συνόδου εις την αυθεντίαν αυτού,αποκρούει διά των εξής σημαντικωτάτων λέξεων Sacerdotum judicium ita debet haberi,ut si ipse Dominus residens judicet,μηδαμώς επιτρέπων όπως εξ αποφάσεων συνοδικών ληφθεισών επί ΑΜΙΓΩΣ εκκλησιαστικών υποθέσεων γίνηται έκκλησις εις τα πολιτικά δικαστήρια φανερών έτσι ο ευγενής αυτοκράτωρ το σεβασμό του στην αυτοτέλεια της Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης όντως μεγάλης πολιτικής αυτής μορφής της αυτοκρατορίας γράφει ο ξερόλας ΙΚ που ζήλωσε τη δόξα του αρχιυβριστή Μουστάκη κι άρχισε κι αυτός το υβρεολόγιο.Όχι εκκλησιαστικής ενώ είναι πρώτα απ όλα άγιος.Και μετά περιμένει να τον πάρουμε στα σοβαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα με τον Καρδάση είναι η συνεχής, μέχρι μονομανίας, προσπάθειά του να αποκαλύπτει τα αναπόφευκτα τρωτά αγίων και μη, μελών της Εκκλησίας.Ασχολείται συνεχώς με τα αρνητικά,με έρεις και μάχας νομικάς για να θυμηθούμε τον Παύλο.Τον είδατε ποτέ να δημοσιεύσει κάποιο εποικοδομητικό άρθρο;Που προάγει πνευματικά;Που ανεβάζει;Συνεχώς γκρινιάζει και αμφισβητεί τα πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης ο αυτός καθηγητής στο προμνημονευθέν σύγγραμά του αναφέρει και τα εξής:Αλλ ο μεν ιερατικός χαρακτήρ των αυτοκρατόρων δεν έχει την σημασίαν,ην είχεν παρά τοις προκατόχοις αυτοίς εθνικοίς,οίτινες ως maximi pontifices καθώριζον τας θρησκευτικάς των υπηκόων σχέσεις.Ως προστάται απλώς της πίστεως,ως υπέρμαχοι της Εκκλησίας εκλήθησαν πολλάκις οι αυτοκράτορες ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ,ΕΥΣΕΒΕΙΣ,ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΙ,ΧΡΙΣΤΟΙ ΚΥΡΙΟΥ,προσηγορεόντο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΡΧΑΙ ,ήτοι άρχοντες της εκκλησιαστικής τάξεως και πειθαρχίας(disciplinae),τίτλοι εμφαίνοντες όχι τόσον την προσωπικήν αυτών,όσον την αξιωματικήν ιδιότητα ως χριστιανών βασιλέων,εκλήθη η εξουσία αυτών ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ,εχορηγήθησαν προνόμια τινά αυτοίς εν τοις ναοίς,δι ειδικής δε τελετής της στέψεως καθιερούντο εις το αξίωμα αυτών.Λόγοι σκοπιμότητος και προ παντός η απόφραξις της οδού της αγούσης εις αιρέσεις ή σχίσματα και εις πολιτικάς ανωμαλίας καθιστώσιν αναγκαίαν,κατά την αντίληψιν των πατέρων,την σύμπραξιν της Πολιτείας προς εδραίωσιν της ορθής πίστεως.Έτσι νομίζω θα πρέπει να ιδωθεί απ όλους μας η ιδιότητα του μεγάλου Κωνσταντίνου ως χριστιανού βασιλέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε και την ορθοδοξία μαϊμού, αυτή που βγήκε από τα προτεσταντικά και τα παπικά τσίρκα, την οποία διατείνεται ότι προστατεύει και αγωνίζεται γι΄ αυτήν ο κύριος ΙΚ και ο συνοδίτης του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μας εγκαλεί για τύφλωση :"Η τύφλωση φτάνει σε τέτοιο σημείο, που παραγνωρίζεται η κατατεθείσα παράγραφος: "Η αγιοποίηση του Μ. Κωνσταντίνου έγινε για τη μεγάλη προσφορά του στην Εκκλησία".
Να σε κάψω Γιάννη, να σ΄ αλοίψω λάδι. Ό,τι κανεί και η παπική/προτεσταντική ραδιουργία : Ότι σου δίδει η δεξιά, σου το αφαιρεί η αριστερά".
Να μάθουμε λέει για την ιστορική αλήθεια. Την ξέρουμε, ο Παπαρρηγόπουλος δεν τα κρύβει. Αλλά ο Παπαρρηγόπουλος κάνει Ιστορία, Δεν κάνει θεολογία σαν τον κύριο ΙΚ. Που έντεχνα λακτίζει τους αγίους και άτεχνα, εντελώς άτεχνα, λησμονεί ότι, αν βγάλουμε άχρηστους τους αγίους, γιατί να μην βγάλουμε "μπόσικα" όλα αυτά της Κ. Διαθήκης; Γιατί να μη βγάλουμε σωστό τον ισχυρισμό του φαρισαϊκού ιερατείου : Ε, όχι και Θεός ένας άνθρωπος! Η λάσπη να γίνει λάσπη είναι δυνατόν; Ας αφήσουμε λοιπόν το Θεό ήσυχο και ας αρκεστούμε στο ότι ο Χριστός ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα, ένας φιλόσοφος, όπως ο Βούδδας, ο Νίτσε, ο Καζαντζάκης και δεν ξέρω ποιοι άλλοι. Ας αποψιλώσουμε δε και την Εκκλησία από κάποιους αγίους.
Η μασονία σε όλο της το μεγαλείο!
Αυτή την πέμπτη φάλλαγγα δεν τη βλέπει ούτε ο ΙΚ, ούτε ο "θεολόγος" Μουστάκης. Θέλουν να μας μάθουν την αλήθεια. Να φτιάξουμε μια Εκκλησία "πούρα", βγάζοντας έξω όλα τα αμαρτωλά στοιχεία και αφήνοντας τελευταίο τον Κύριο. Αυτός όμως θα βγεί μόνος του. Στο μεταξύ εμείς θα την αποψιλώνουμε από Εικόνες, αγίους, την Π. Διαθήκη και τους θρησκόληπτους ταλιμπάν. Στη θέση τους θα βάλουμε "Το Πρόσωπο και ο Έρως".
Βγάλε το ένα, βγάλε το άλλο, τούμπα με το ημερολόγιο και στο τέλος θα μας μείνει αυτό που θέλει το μετριοπαθές εβραϊκό ιερατείο, συνεπικουρούντος και του προοδευτικού προτεσταντικού με τη βοήθεια των γνωστών μας Γιεχωβάδων. Μέσα οι μασόνοι με τους σιωνιστές, μέσα και η προοδευτική νεοορθόδοξη παραθρησκεία.
Και ύστερα, έρχεται να κάνει μάθημα ο κύριος ΙΚ προς τους "πρώιμους και ανεγκέφαλους υβριστές".
Τα στοιχεία του δεν τα αμφισβητούμε, αμφισβητούμε τα θεολογικά παρέμβλητα που προσθέτει ο ίδιος και ο συνεργάτης του "θεολόγος" Μουστάκης. Που διαπομπεύει τον ηγούμενο Μεθόδιο πηγαίνοντας να φωτογραφηθεί δίπλα του, για να παραπλανήσει τους Ορθοδόξους. Τι θα σκεφθούν βλέποντας σιμά του αυτόν τον κακόδοξο πεμπτοφαλαγγίτη;
Η Εκκλησία η Ορθόδοξη αυτή είναι. Και η γενεαλογία του Κυρίου είναι αυτή που ακούσαμε προ ολίγων ημερών. Όποιος θέλει, ας βγάλει έξω τις μορφές εκείνες και τα ονόματα, όσων δεν συνάδουν με την καθαρότητά του και τη νοσηρή "αγιότητα" που έχει μέσα στο θολωμένο του μυαλό. Εμείς θα μείνουμε με αυτά που μας δίδαξαν και με αυτά που πιστεύουμε "πάππου προς πάππου".
Μια διαφοροποίηση από όλα τα σχόλια και ίσως από το άρθο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ταις χρείαις των "αγίων" κοινωνούντες". Όλοι οι πιστοί, άγιοι.
"Τα άγια τοις αγίοις". Όλοι οι προσερχόμενοι στην Θεία Ευχαριστία, άγιοι.
"Είς Άγιος, είς Κύριος Ιησούς Χριστός" (εν απολύτω εννοία).
"Άγιος ο Θεός", (εν απολύτω εννοία) Παναγία (εν σχέσει με τους λοιπούς αγίους)η Μητέρα Του, Παναγιώτατος ο Οικουμενικός Πατριάρχης αλλά και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης.
Μελετώντες αρκετά προβλήματα που υφίστανται εκ των μέχρι σήμερα "αγιοποιήσεων" από την Εκκλησία, όπως το συγκεκριμένο που συζητάμε, και άλλα, ας σταματήσουν μερικοί να θέλουν σώνει και καλά να αγιοποιήσουν τον "γέροντά" τους μόλις κοιμηθεί.
Ας αφήσει τους μεμπτοφαλαγγίτες ο ΙΚ κι ας κοιτάξει τα δικά του ατοπήματα.Πριν λίγες μέρες αναδημοσιεύτηκε στην Αποτείχιση απ το περιοδικό του π.Αεράκη ένα αξιόλογο κείμενο για το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας που μεταξύ άλλων ανέφερε και τον Θεόφιλο Αλεξανδρείας,μέγα εχθρό του Ιωάννη Χρυσοστόμου,κι ο ΙΚ αμέσως έγραψε ότι ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης εγκωμίασε το Θεόφιλο.Ήταν ανάγκη να το γράψει αυτό έστω κι αν είναι αλήθεια;Πού κολλούσε;Το κείμενο μιλούσε για το Πατριαρχείο.Ο ΙΚ πιάστηκε απ αυτό κι έμπλεξε άσχετα με το θέμα τον άγιο Νικόδημο.Απ το πουθενά.Ψάχνει συνεχώς να βρει αρνητικές πτυχές των αγίων σκανδαλίζοντας τους ασθενείς τη πίστει.Εύγε του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκ του οράν το εράν ή το απορρίπτειν. Αν δε δούμε και δε μάθουμε, πως θα έχουμε άποψη, ώστε να αξιολογήσουμε τα σχόλια, τα άρθρα και τις καταστάσεις; Κουλουβάχατα έχουν γίνει τα θρησκευτικά ζητήματα. Γι' αυτό καλύτερα να παρατίθενται και στα άρθρα και στα σχόλια όλες οι απόψεις, και οι άγνωστες πτυχές, έστω και αν δεν "κολλάνε" παρά να αποκρύπτονται. Δεν περισσεύει κανείς, όλες οι αναρτήσεις χρήσιμες, όλοι στον αγώνα από το μετερίζι του ο καθένας. Ορθοδοξία ή Θάνατος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά φαίνεται να επαληθεύεται η ρήση:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η τρέλα (ή η σχιζοφρένεια) δεν πάει στα βουνά", θα προσθέταμε δε (ή η εμπάθεια).
ΙΚ
Εσύ κε Καρδάση βρίζοντας ως σχιζοφρενείς και ανεγκέφαλους όσους σου ασκούν κριτική δεν είσαι εμπαθής,εεε;Τι είσαι,απαθής;Μάλλον παρατράβηξες τον αμανέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ κε Ανώνυμε (που κρύβεσαι) πειράχτηκες: Έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι; Μήπως εσύ είσαι σχιζοφρενής και ανεγκέφαλος; Για κάνε μια αυτοεξέταση. Μήπως σε πειράζει η αλήθεια; Ή μήπως εσύ θέλεις να ψέλνουμε και εμείς αμανέ, όπως προφανώς κάνεις εσύ; Αν δεν σου αρέσει, στρίβε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΚ
Συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τόν κ. Χριστοδουλίδη καί δέν μπορῶ νά καταλάβω κύριε Ὀδυσσέα, πῶς τά καταφέρνετε και δημιουργεῖτε σύγχυση καί ἀναστάτωση στά καλά καθούμενα. Ἐνῶ προσφέρετε τά μέγιστα θά ἔλεγα στόν ἀντιοικουμενιστικό ἀγῶνα, δημοσιεύοντας τόσα καί τόσα στοιχεῖα γιά τόν Σεβ. Ἀρτέμιο καί τήν κατάσταση στή Σερβία κλπ. κλπ. μετά ξαφνικά πετᾶτε καί ἕνα φουρνέλο ὅπου δέν χάνει εὐκαιρία ὁ ἀγαπητός κατά τά ἄλλα κ. Ι.Κ. νά ρίξει λάδι στή φωτιά μέ τά γνωστά ἀποτελέσματα. Μήπως θά πρέπει νά ἀναρωτηθεῖτε πώς ἀντί νά κάνετε καλό παρουσιάζοντας τέτοια θέματα, ἀπεναντίας δημιουργεῖτε σύγχυση καί ὑπηρετεῖτε στήν τελική τά σχέδια τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί τῆς παγκοσμιοποίησης πού τόσο ἀπεχθάνεσθε; Ἐρωτῶ καλοπροαίρετα καί δέν χρειάζεται νά μέ πάρετε μέ τίς πέτρες.....Καί κάτι ἄλλο σταματεῖστε νά προβάλλετε τόν κ. Μουστάκη πού ναί μέν λέει μερικές ἀλήθειες, ἀλλά εἶναι τόσο μπερδεμένος ὁ ἄνθρωπος πού μόνο βλάπτει καί δέν ὠφελεῖ διόλου ὁ λόγος του. Μήν ξεχνᾶτε σᾶς παρακαλῶ πώς αὐτό ἀκριβῶς εἶναι ὁ οἰκουμενισμός, ἀνακάτεμα τῆς ἀλήθειας μέ τό ψέμα, συγκρητισμός,συνονθύλευμα καί σύγχυση τύπου Βαβέλ. Καλός ὁ διάλογος, καλή ἡ παρουσίαση διαφόρων σκέψεων καί ἰδεῶν ἀλλά τό πολύ ἀνακάτεμα ἐπιφέρει ναυτία, δέν νομίζετε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και είδαμε τον κ. ΙΚ να δημοσιεύει εποικοδομητικότατα άρθρα, διότι ετέθη ως ερώτημα από σχολιαστή 10 Ιαν 3:00 μ.μ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τους οξείς χαρακτηρισμούς ένθεν κακείθεν διαφωνώ, αλλά ποίοι ήρξαντο χειρών (πληκτρολογουσών) αδίκων, κατά του κ.Μουστάκη ή του κ.ΙΚ. ή κατά άλλων σχολιαστών που δεν συμπλέουν με το ιδεολογικό status τους;
Δεκάδες άρθρα ορθοδοξίας και ουσίας και εκατοντάδες σχόλια, που θα μπορούσαν να είναι πλήρη άρθρα, δημοσίευσε κεκοπιακώς για να συλλέξει δυσεύρετο υλικό, ο ΙΚ -όπως και άλλοι αρθρογράφοι και σχολιαστές-. Μερικά δηκτικά, αλλά όλα τεκμηριωμένα.
Δεν είναι διαμάντια ορθοδοξίας όλα όσα πάππου προς πάππο μας κληρονομήθηκαν, ας δούμε καθαρά τι είναι πίστις και ορθοδοξία και τι είναι αυθαιρεσία, θρησκοληψία και θρησκεία, εντολαί ανθρώπων που παρενεβλήθησαν ως "αγιοτικά", σε σκοτεινές εποχές. Και στις μέρες μας πολλά γραώδη και άχρηστα πάνε να επιβληθούν ως "αγιοτικά" και πρέπει να επισημαίνονται. Ο Ι.Καρδάσης είναι αξιέπαινος ως ένας εκ των ολίγων που σήκωσαν στις πλάτες τους, τον τίμιο αγώνα κατά της παραποίησης της Αγίας Γραφής στο θέμα του υποτιθέμενου χαράγματος και σφραγίσματος σε barcode.
Ιωάννης Μ.
Aγαπητοι φιλοι, ο ελευθερος λογος, ειναι ελευθερος λογος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκομα και ο αθεος μπορει να εκθετη τις αποψεις του ελευθερα.
Και μετα εσυ μπορεις να τον συντριψης με επιχειρηματα.
Δυστυχως μαθαμε ολοι μας να μην ακουμε ευκολα τον αντιλογο.
Να ανεχεσθε τον αλλο και να τον απαντατε με ψυχραιμια.
Δεν ειναι κακο.
Ενταξει ο κ. Μουστακης γραφει σαν αιρετικος και ισως παρουσιαζει την γνωμη του αιρετικου.
Η ιστοσελιδα μας ανεχεται την αποψι των παντων.
Εκτος απο τους βλασφημους.
Πες μας οτι ο Χριστος δεν ειναι θεος και αποδειξε το.
Μην τον βλασφημησης ομως.
Θα σε μαυρισω στο ξυλο.
Ραπισον αυτου το στομα, λεγει ο αγιος Χρυσοστομος.
Εθελοθρησκεία και Άπαξ παραδοθείσα Πίστις. Ιδού η διαφορά των απόψεων των σχολιαστών - σχολιαστριών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφείλω να ομολογήσω ότι βλέπω τον αξιόλογο ΙΚ προσκολλημένο στους Πατέρες και στους Ιερούς Κανόνες, δίνοντάς τους υπεροχή και έναντι της Κ.Διαθήκης και έτσι πρέπει να κάνουμε ! αλλά σε θέματα διαφωνίας Κ.Δ. και Ι.Κ. (Ιερών Κανόνων) ίσως κάποιες Σύνοδοι στο μέλλον θα πρέπει να επαναφέρουν την Τάξι, π.χ. στο θέμα εγγάμων επισκόπων, διοτι η υποχρεωτική αγαμία οδηγεί σε προβλήματα και εξάλλου ειναι αντιευαγγελική. Κατά τα λοιπά συμφωνώ με τον ΙΚ.
Ο κ.Μουστάκης τα βάζει με την "εθελοθρησκεία" του καθενός. Χωρίς να συμφωνώ 100%, λέει πολλά σωστά πράγματα.
Ο αγαπητός Κ.Χ., δεν τεκμηριώνει πάντοτε τα λεγόμενά του, θεωρεί ως δεδομένες αναπόδεικτες θεωρίες ανθρώπων. Σε θέματα όπως τα μουσικά όργανα σε Ναούς και κλασσική μουσική, τα λέει σωστά.
Ελευθέριος.