Ομολογία

Υποβολιμαίο το Ψήφισμα των κληρικών

της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας

Ένα ακραιφνές κείμενο οικουμενιστικού μιθριδατισμού

Η Μητρόπολη Βεροίας, μας έθλιψε χθες δημοσιοποιώντας ένα Ψήφισμα των κληρικών της, αφού μέσα σ’ αυτό ψηλαφείται η ασθένεια του Οικουμενισμού, που έχει προσβάλλει ένα μεγάλο μέρος και των κληρικών μας. Το μόνο που έλειπε από το Ψήφισμα ήταν ένα σκίτσο με τη στρουθοκάμηλο, η οποία έχει χώσει το κεφάλι της μέσα στην άμμο.

Οι κληρικοί, με την άδεια και την ευλογία ασφαλώς του επισκόπου τους (δεν γράφουμε και με την παρότρυνσή του, για να μη μας κατηγορήσουν ως έχοντες κακούς λογισμούς) συγκεντρώθηκαν και συνέταξαν αυτό το Ψήφισμα με σκοπό να μας πείσουν πόσο καλό ποιμένα έχουν· ποιμένα που διαποιμαίνει την Μητρόπολή του θεοπρεπώς. Και από την άλλη, πόσο κακός, προβληματικός, αχάριστος, εριστικός, ασεβής, εμπαθής είναι ο πρώην συλλειτουργός τους, π. Παύλος, που τόλμησε να τα βάλει με τον επίσκοπό τους και γι’ αυτό απεβλήθη από την Μητρόπολη και βρήκε καταφύγιο σε άλλη Μητρόπολη! (Εδώ αποδίδεται και έμμεση μομφή στον Μητροπολίτη που τον εδέχθη, ως συμπράξαντα!).

Οι πατέρες της μητροπόλεως Βεροίας, δεν αποκρύπτουν την αιτία του σκανδάλου (έστω κι αν το παρουσιάζουν με το δικό τους σκεπτικό): ο π. Παύλος είχε έμμονη ιδέα (όπως διατείνονται) εναντίον του Οικουμενισμού. Όμως, ο Οικουμενισμός είναι άγνωστος για την Μητρόπολη της Βεροίας, δεν πέρασε ούτε καν απέξω και δεν έχει μολύνει τον αέρα της!

Δεν θα ασχοληθούμε με το αν ο συλλειτουργός τους π. Παύλος (τον οποίο εξουθενώνουν «συναδελφικά» πανελληνίως) επέδειξε την συμπεριφορά που του προσάπτουν, ή αν αυτοί, υπηρετούντες τις ενδόμυχες επιθυμίες του ποιμένος τους πριν καν τις εκφράσει, ή υπακούοντες από σεβασμό στις υποδείξεις του, ερμηνεύουν την συμπεριφορά του π. Παύλου, όπως την αντελήφθη ο επίσκοπός τους.

Θα μείνουμε μόνο σε μερικές φράσεις του κειμένου τους:

Γράφουν πως ο Μητροπολίτης τούς καθοδηγεί στην καταπολέμηση των αιρέσεων. Και είναι τόσο επιτυχές το αντιαιρετικό τους έργο, ώστε στην μητρόπολη Βέροιας, δεν υπάρχουν δείγματα αιρετικής προπαγάνδας· και τα ελάχιστα «δείγματα» τα κατατροπώνουν με τόσο μεγάλη επιτυχία, ώστε όχι μόνο έχει ελαχιστοποιηθεί η προπαγάνδα αιρετικών στην Βέροια, αλλά και οι μικρές ομάδες που υπάρχουν εκεί, ελέγχονται πλήρως. Έτσι, «δεν δραστηροποιούνται αιρετικές μειονότητες» στην Βέροια.

Και καλά τις μικρές ομάδες τις ελέγχουν. Τον Οικουμενισμό, όμως, την «παναίρεση του 20^ου αιώνα» κατά τον Άγιο Ιουστίνο (Πόποβιτς) τον ελέγχουν; Αυτός δεν δραστηριοποιείται στην Βέροια;

Όχι, μας διαβεβαιώνουν οι υπεύθυνοι ποιμένες της, «σαν κληρικοί ουδέποτε διαπιστώσαμε στη Μητρόπολή μας κάποια οικουμενιστική κίνηση ή συγκρητιστική συμπροσευχή». Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίσουν «το θέμα του Οικουμενισμού θρυλούμενο»!!! Και συνεχίζουν: «δεν μπορούμε να δεχθούμε» πως πρέπει «να εγκαταλείψουμε κάθε άλλο ποιμαντικό έργο προς χάριν ενός μονομερούς αντιαιρετικού αγώνα, τη στιγμή μάλιστα που το ποίμνιό μας δεν αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα».

Άρα λοιπόν:

α) Ο επίσκοπος και οι κληρικοί της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας θεωρούν ως αντιαιρετικό αγώνα, μόνον εκείνο που ορθώς διεξάγουν κατά κάποιων μικρών αιρετικών ομάδων μερικών δεκάδων ατόμων (ίσως μαρτύρων του Ιεχωβά ή Πεντηκοστιανών). Εκεί εξαντλείται όλη η αντιαιρετική τους δράση.

β) Μας βεβαιώνουν, ότι την παναίρεση του οικουμενισμού δεν την ανιχνεύουν τα γυμνασμένα πνευματικά τους αισθητήρια, ούτε να υπάρχει, ούτε να περιΐπταται στην περιοχή της Βέροιας.

γ) Άρα, θα ένιωθαν την μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής τους, αν ξαφνικά ανακάλυπταν ότι ο ιός του Οικουμενισμού έχει φωλιάσει στο μητροπολιτικό μέγαρο και στις καρδιές των πνευματικών της Βέροιας.

Θα παραθέσουμε μερικά απλά ερωτήματά, για να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν ότι πέφτουν έξω στις εκτιμήσεις τους.

Μπορούν, οι πνευματικοί πατέρες της Βέροιας, να περιγράψουν και να ορίσουν την αίρεση του Οικουμενισμού; Μπορούν να μας φέρουν παραδείγματα από την εκκλησιαστική ιστορία, για το τί έκαναν οι αληθινοί επίσκοποι (οι φρουροί και φρυκτωροί της πίστεως) όταν εμφανιζόταν μια αίρεση; Μπορούν να μας πληροφορήσουν τί έκαναν οι Άγιοι Πατέρες (σε οποιοδήποτε μέρος της γης κι αν βρίσκονταν), όταν εμφανιζόταν μια αίρεση, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας από τον Οικουμενισμό στην επαρχία τους ή σε οποιαδήποτε άλλη εκκλησιαστική περιφέρεια;

Γνωρίζει το ποίμνιο της Βεροίας ποιοί είναι οικουμενιστές, ποιές μεθόδους χρησιμοποιούν, σε ποιά πατριαρχεία και επισκοπές διακινούνται; Έχει πληροφορήσει ο επιχώριος επίσκοπος της Βέροιας το ποίμνιό του, ότι ο ηγέτης της Ορθοδοξίας κ. Βαρθολομαίος είναι ταυτόχρονα ένα από τους ηγέτες του Οικουμενισμού; Έχει αποκαλύψει στα πνευματικά του παιδιά, ο Σεβασμιώτατος Βεροίας, τις αιρετικές διδασκαλίες και τις αιρετικές ενέργειες του πατριάρχη;

Τους έχει πληροφορήσει ότι ο υπ’ αριθμόν ένα σύμβουλός του, ο μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης, έχει εισαγάγει και διδάξει την αιρετική βαπτισματική θεολογία και πολλές άλλες αιρετικές διδασκαλίες; Τους έχει επιστήσει την προσοχή, ότι ένας έλληνας συνεπίσκοπός του, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος (στοιχών εις τα βήματα των δύο προηγουμένων) έχει διδάξει προφορικά και γραπτά τον βλάσφημο λόγο ότι «η Εκκλησία είναι Μια και διηρημένη»; Λόγο που στρέφεται κατά του ενάτου άρθρου του Συμβόλου της Πίστεως, δια του οποίου ομολογούμε ότι η Εκκλησία είναι ΜΙΑ; Γνωρίζει το ποίμνιο της Βεροίας, ότι επειδή ο ίδιος ο Μεσσηνίας δεν θέλει να μετανοήσει και να αποκηρύξει την βλάσφημη κακοδοξία του, μεθοδεύτηκε, ώστε να την αποκηρύξουν αντ’ αυτού, ο οικειοθελώς προσφερθείς Μητροπολίτης Πειραιώς και ο Μητροπολίτης Κυθήρων, ως εμπλακείς στην υπόθεση με την καταγγελία που κατέθεσε εναντίον του συναδέλφου του μητροπολίτου Μεσσηνίας;

Αν λοιπόν, έχουν αφήσει το ποίμνιο της θεοσώστου μητροπόλεως Βεροίας στο σκοτάδι για όλα αυτά, αν δεν του έχουν επιστήσει την προσοχή για τον κίνδυνο της παναιρέσεως του Οικουμενισμού που οδηγεί στην πανθρησκεία του Αντιχρίστου, αν –αντίθετα– αποκρύπτουν από τους πιστούς τους αιρετικούς οικουμενιστές ηγέτες, αν μάλιστα, παρουσιάζουν τους οικουμενιστές ηγέτες ως ορθοδόξους, τότε, ποιόν αντιαιρετικόν αγώνα ισχυρίζονται πως κάνουν (αυτοί και ο επίσκοπός τους) και ποιά ασφάλεια προσφέρουν στα πνευματικά τους παιδιά; Δεν άκουσαν ποτέ, ότι για πρώτη φορά Οικουμενικός Πατριάρχης παραβρέθηκε και συμπροσευχήθηκε στη Συναγωγή Εβραίων στην Αμερική, για πρώτη φορά πατριάρχης προσέφερε το Κοράνιο (αποκαλώντας το «ιερό») ως δώρο αντί Αγίας Γραφής και ταυτόχρονα ο ίδιος παροτρύνει τους νέους να μείνουν …πιστοί στην παράδοση των Πατέρων τους;

Δεν διάβασαν ποτέ, ότι η αίρεση του Οικουμενισμού έχει αμβλύνει τα αισθητήρια των πιστών πανελλαδικώς, ότι υπάρχουν μητροπολίτες που έδωσαν ή προσπάθησαν να δώσουν ορθόδοξο ναό σε παπικούς (Μεσσηνίας Χρυσόστομος και Καλαβρύτων Αμβρόσιος), ότι υπάρχει μητροπολίτης που συμπροσεύχεται με τον εντόπιο μητροπολίτη των παπικών και τακτικά παρευρίσκεται σε λειτουργία των παπικών (ο Σύρου Δωρόθεος); Δεν έχει ακούσει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δέχθηκε σιωπηρά, όσα τον Φεβρουάριο του 2006 στο Porto Alegre τῆς Βραζιλίας υπέγραψαν ή αποδέχθηκαν αδιαμαρτύρητα οι Μητροπολίτες Δημητριάδος Ιγνάτιος και Καλαβρύτων Αμβρόσιος;

Και τι αποδέχτηκαν αδιαμαρτύρητα οι επίσκοποί μας στο Porto Alegre; Πως η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι «Μία», αλλά την αποτελούν όλες μαζί οι 350 αιρετικές “εκκλησίες” του ΠΣΕ»(!) και πως «η πληθώρα των κακοδοξιών και πλανών των “εκκλησιών” του ΠΣΕ, είναι “διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της ιδίας Πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος”»!!!

Ποιά στάση και αντιμετώπιση θα επεφύλασσε σε όλες αυτές τις κακόδοξες οικουμενιστικές στάσεις και ιδέες ο ασκητεύσας στην Ι. Μονή Τιμίου Προδρόμου Βεροίας άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς; Αυτός δεν ήταν που δίδαξε πως «οι της του Χριστού εκκλησίας, της αληθείας εισί, και οι μη της αληθείας όντες, ουδέ της του Χριστού εκκλησίας εισί»; Τα ίδια δεν δίδαξαν και άλλοι άγιοι που πολέμησαν τις αιρέσεις της εποχής τους και αγωνίστηκαν να κρατήσουν ανόθευτη την Πίστη, με συνέπεια να φυλακισθούν και να καθαιρεθούν γι’ αυτό;

Πώς, λοιπόν, σεβαστοί πατέρες της Ι. Μητροπόλεως Βεροίας επαναπαύεσθε, έχοντας τέτοια φωτεινά παραδείγματα και εφησυχάζετε το λαό ότι όλα στη μητρόπολή σας βαίνουν καλώς και θεαρέστως; Πώς τολμάτε να συκοφαντείτε έναν αδελφό σας που είχε το θάρρος να ελέγξει τον επίσκοπό σας για την αφωνία και την αδιαφορία του; Ακόμα κι αν ως άνθρωπος, έχει κάποιες από τις αδυναμίες που του προσάπτετε, αυτό σας νομιμοποιεί να αθωώνετε τον προϊστάμενό σας (και τον εαυτό σας) για την σιωπή του έναντι της αιρέσεως του Οικουμενισμού;

Αλλά ας δεχθούμε ότι τα πράγματα είναι όπως τα παρουσιάζετε εσείς και όχι όπως τα παρουσιάζει ο π. Παύλος. Ας δεχθούμε αυτό που από μόνοι σας ομολογείτε: ο Σεβασμιώτατος σε σύναξη κληρικών «παραχώρησε τό λόγο (στον π. Παύλο), προτρέποντάς μας να τον ακούσουμε». Και ο π. Παύλος «κατήγγειλε τον Επίσκοπο για παράλειψη καθήκοντος», αφού ως ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος για την καταπολέμηση της αιρέσεως, ο επίσκοπος, δεν ενημερώνει και δεν προφυλάσσει τους πιστούς από τον κίνδυνο που προέρχεται από την αίρεση του Οικουμενισμού. Στην περίπτωση αυτή, πού βλέπετε το λάθος του π. Παύλου; Τί πιο φυσικό και ορθόδοξο να καταγγείλει την παράλειψη καθήκοντος του συμποιμένα του (έστω επισκόπου) ο οποίος αρνούμενος να πει την αλήθεια, έκρυβε τον κίνδυνο εκ της οικουμενιστικής αιρέσεως; Δεν λένε οι Άγιοι Πατέρες και οι Σύνοδοι, ότι πρέπει να αποκαλύπτουμε τους αιρετικούς και να καταδικάζουμε τις αιρέσεις;

Και γιατί παρουσιάζετε ως εγωϊστή τον π. Παύλο, με την ψευδή κατηγορία ότι τάχα απαιτούσε να υπακούει ο επίσκοπός του σ’ αυτόν; Γράφετε ειρωνικά: καταγγελλόταν «ο επίσκοπος γιατί δεν έκανε αυτά που του υποδείκνυε ο π. Παύλος». Υπεδείκνυε, άραγε, ο π. Παύλος κάτι το προσωπικό και αντιπατερικό; Ασφαλώς όχι. Αντίθετα, αυτό που ζητούσε, ήταν αυτό που είχε καθήκον να πράξει ο επίσκοπος και δεν το έπραττε. Κι εσείς, συμπορεύεστε με τον επίσκοπο, αντί να τον βοηθήσετε να πράξει ορθόδοξα. Και παραβλέπετε την Παράδοση της Εκκλησίας και την διδασκαλία των Ιερών Κανόνων.

Και «γνωρίζετε» τόσο «καλά» την πατερική διδασκαλία και την ποιμαντική των Πατέρων περί των αιρέσεων, ώστε να θεωρείτε ότι μόνο αν συμπροσευχηθεί ο δικός σας επίσκοπος με τους παπικούς, τότε μόνο έχει ευθύνη. Και ισχυρίζεσθε έμμεσα, πως δεν έχει ευθύνη όταν δεν καταγγέλλει τους συμπροσευχομένους ορθόδοξους Αρχιερείς· πως δεν έχει ευθύνη όταν τους υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων· πως δεν έχει ευθύνη και όταν συμπροσεύχεται με αυτούς δίνοντάς τους συγχωροχάρτι. Καμώνεστε πως δεν καταλαβαίνετε ότι έχει μεγάλη ευθύνη και όταν σιωπά, τη στιγμή που προδίδεται η Πίστη από υψηλά ισταμένους αδελφούς και συλλειτουργούς του!

Αλλ’ έστω πως τα πράγματα είναι έτσι όπως τα γράφετε (που δεν είναι): η σύγχυση που προκαλεί ο οικουμενιστικός ιός στις συνειδήσεις σας είναι τόσο μεγάλη, που δεν σας αφήνει να καταλάβετε πως, μ’ αυτά που γράψατε, ομολογείτε ξεκάθαρα ότι ο πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι οικουμενιστής. Προσέξτε γιατί: εσείς οι ίδιοι γράφετε στο Ψήφισμα, ότι η συμπροσευχή είναι εκδήλωσης (απόδειξη) οικουμενιστικής συμπεριφοράς. Όμως, δεκάδες φορές ο πατριάρχης (και οι άλλοι επίσκοποι, όπως ο Περγάμου, ο Μεσσηνίας, ο Δημητριάδος, ο Σύρου κ.ά.) συμπροσευχήθηκαν με τους παπικούς και τους προτεστάντες και συνευλόγησε ο πατριάρχης –το φοβερότερο– ομού μετά του πάπα τα πλήθη (ορθοδόξων και παπικών)! Άρα, οι ίδιοι προσάπτετε στα πρόσωπα αυτά την μομφή του Οικουμενισμού!

Θέλουμε να πιστεύουμε, πατέρες, ότι δεν συμμερίζεστε τις απόψεις του Σεβ/του Βεροίας· ότι αναγκαστήκατε να «υπακούσετε» στις επιταγές του. Είτε αυτό ισχύει όμως, είτε (το χειρότερο) πράγματι συμφωνείτε μαζί του, και τα δύο αποδεικνύουν –δυστυχώς– ότι το μικρόβιο του οικουμενισμού έχει κι εσάς προσβάλει. Είναι επικίνδυνο και ύπουλο αυτό το μικρόβιο, είναι κάτι σαν το φαρμάκι που σε μικρές δόσεις έπινε ο Μιθριδράτης. Και δυστυχώς συνηθίζεται σήμερα στα καθ’ ημάς, με δυσάρεστες πνευματικές συνέπειες.

Κι αν εσείς, οι ποιμένες, επηρεασθήκατε, σκεφθείτε πόσο μεγάλος είναι ο επηρεασμός των απλών πιστών, τους οποίους αποιμάντως ποιμένετε με την αβελτηρία σας προς την Ορθόδοξη Πίστη και με την ιδιοτελή υποταγή σας στο αιρετίζον αυθαίρετο και εξουσιαστικό καθεστώς της δεσποτοκρατίας, που μας οδηγεί στην Πανθρησκεία της αντιχρίστου Νέας Εποχής.

Είναι καιρός και σεις να προβληματισθείτε για την πραγματικότητα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και να ενημερώσετε και το ποίμνιό σας. Έχετε μεγάλη ευθύνη απέναντι στον Θεό γι’ αυτό. Και είναι πολύ γνωστός σε σας ο ευαγγελικός λόγος, ο οποίος επιτάσσει: «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Έστω κι αν οι άνθρωποι είναι επίσκοποι, που όμως απειθούν στους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας μας.

Θεσσαλονίκη, 26 Νοεμβρίου 2010

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»

Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης