Ομολογία

O λαϊκός προφήτης

και άγιος της οικολογίας

Όλος αυτός ο τρομακτικός τροχός της καπιταλιστικής παραγωγής δε μπορεί να σταματήσει, ούτε καν να επιβραδυνθεί. Αντίθετα, τρέχει αδηρίτως προς την επιτάχυνση.

..... χρειάζεται θρησκευτική μεταστροφή των συνειδήσεων. Οπότε (το οικολογικό κίνημα) θα πρέπει να αναζητήσει για εμπνευστή όχι επιστήμονα αλλά άγιο.Τουλάχιστον το ελληνικό οικολογικό κίνημα μπορεί να βρεί έναν τέτοιο άγιο.

Είναι ο Παπουλάκος.

Εχει το πλεονέκτημα να έχει ανακηρυχθεί άγιος από τον λαό και όχι από την κατεστημένη Εκκλησία.Αντίθετα η Εκκλησία και το Κράτος τον κατεδίωξαν απηνώς. Και διαθέτει το πλεονέκτημα να έχει εκφρασθει οικολογικώς με μια εκπλήττουσα και προφητική σαφήνεια, ξεκινώντας από αιτήματα έξοχης θρησκευτκής πνευματικότητας.

Η πνευματοφόρα παρουσία τού Παπουλάκου, λαϊκού προφήτη με δύναμη χαρακτήρος, πίστεως και μια συναρπαστική ευφράδεια λόγου,είχε ξεσηκώσει τις ψυχές των ανθρώπων τού λαού, σε βαθμό που να τρομάξει και την Εκκλησία και το κρατος. Και τούτο το τελευταίο να στείλει ναυτικο και στρατό εναντίον του, την ημέρα που θα μιλούσε ο Παπουλάκος στην πλατεία της Καλαμάτας, στα 1851.
Ένας ατμοδρόμονας τού στόλου είχε αράξει στο λιμάνι.Ο Παπουλάκος σαν τον είδε σταυροκοπήθηκε. Τα λόγια του εκείνης της ομιλίας τα διέσωσε ο Κωστής Μπαστιάς, κατά τον τρόπο που διέσωσε ο Θουκυδίδης τα λόγια του Περικλή στον Επιτάφιο και τα θεωρούμε αυθεντικά. Η συγκέντρωση του κόσμου ήταν πρωτοφανής για την πόλη. Ανεβαίνει σε ένα κασόνι και ανάμεσα σε άλλα λέει και αυτά:

«Έρχουμαι να σας μιλήσω για τον σταυρωμένο Χριστό, κι ας το μάθουν μια για πάντα οι δυνατοί κι οι άθεοι πως η ψυχή μου δεν κιοτεύει στις φοβέρες τους....Παράδειγμα τούτη η καρότσα του διαβόλου (λέγει για το ατόπλοιο) που το σπρώχνει στο νερό η φωτιά και ξερνάει καπνό και λερώνει το λιμάνι της Καλαμάτας.»

Μόνο μια αγνή ψυχή που θεωρεί τη φύση έργο του Θεού αγανακτεί που η καπνιά βρωμίζει τον καθαρό τόπο.

Και συνεχίζει :

«Αντίς να κινιέται το πλεούμενο με τη βοήθεια του αγέρα αρμενίζει με τη φωτιά. Κι έπειτα; Είναι λένε μεγάλο κέρδος. Ε γώ σας λέγω πως δεν είναι κανένα κέρδος. Ποια η ωφέλεια του ανθρώπου αν μικρύνει τον καιρό και κοντύνει τον δρόμο του; Αναρωτήθηκε κανείς για ποιο λόγο τάχα βιάζεται ο άνθρωπος να φτάσει τόσο γρήγορα από το ένα μέρος στο άλλο;»

Σίγουρα όχι. Κί όμως αν μας εξηγησουν το σκοπό της τόσης βιασύνης τους θα μπορούσαμε να καταλάβουμε τούτο το στένεμα της γής.
Στο ερώτημα του Παπουλάκου δε δόθηκε ακόμα απάντηση. Επειδή απάντηση είναι να σταματήσει η βιασύνη, που στις ημέρες μας πήρε τη μορφή τού έξαλλου κυνηγητού.

Αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι του καπιταλισμού τρέχουν να προλάβουν κάτι που ποτέ δεν το φτάνουν. Και ξεχνούν πως εκείνο που τους προλαβαίνει είναι ο θάνατος. Γι αυτό επιλέγει ο λαϊκός προφήτης που ο λόγος του ακόμα ηχεί στις ψυχές των Πελοποννησίων:

«Φυλαχθείτε αδέλφια μου γιατί μας περιμένουν μέρες ζοφερές , μέρες που δεν ξεχωρίζουνε από το κατράμι.

Μας περιμένουν μέρες που δε θα ανθεί χαμόγελο σε ανθρώπου χείλη.

Κι όλο το σίδερο κι η φωτιά του κόσμου θα κρέμονται πάνω από τα κεφάλια μας.

Για τουτο μη γυρεύουμε γιατρειά, εκεί που γιατρειά δεν έχει...»

Γιατρειά υπάρχει μόνο στη μεταστροφή τών συνειδήσεων.

Ιδού ο άγιος των οικολόγων, ο λαϊκός προφήτης που διδάσκει.

Ο Παπουλάκος.

Από τον MISHA