Ομολογία

Γιά τούς Οἰκουμενιστές ἡ οἰκουμενιστική δράση δέν εἶναι προδοσία, εἶναι τρόπος ζωῆς!

Πατριάρχης Σερβίας: Είχα τους λόγους μου που φίλησα το χέρι του Πάπα




Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, στην κρύπτη του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Σάββα, ο Πατριάρχης Σερβίας κ. Πορφύριος χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία, συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο της Δαλματίας κ. Νικόδημο και τον Επίσκοπο Στέφανο.

Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Πατριάρχης Πορφύριος μίλησε για τη Μεγάλη Σαρακοστή και την ελευθερία στην Ορθοδοξία.

Επίσης, αναφέρθηκε στο νόημα της Κυριακής της Ορθοδοξίας και την σημασία των ιερών εικόνων στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό.

Εν τω μεταξύ, στην πρώτη τηλεοπτική του συνέντευξη που έδωσε κροατικά μέσα ενημέρωσης το σαββατοκύριακο, ο Πατριάρχης Σερβίας μίλησε για τη συνάντησή του με τον Πάπα Φραγκίσκο.Είπε ότι είχε συναντηθεί προσωπικά με τον Πάπα τρεις φορές στο παρελθόν. Στην Ασίζη το 2016, ως Μητροπολίτης του Ζάγκρεμπ και Λιουμπλιάνας, είχε φιλήσει το χέρι του Πάπα, μια ενέργεια που αποδοκιμάστηκε από πολλούς πιστούς της Εκκλησίας της Σερβίας.

«Οι άνθρωποι με κατηγόρησαν ότι έγινα προδότης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά είχα τον δικό μου προσωπικό λόγο για τον οποίο φίλησα το χέρι του. Δεν νομίζω ότι έχω προδώσει κανέναν ή οτιδήποτε λόγω αυτής της πράξης. Και νομίζω ότι ενήργησα σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου».

Πηγὴ ἐδῶ.

Σχόλιο: Παράξενη δήλωση τοῦ νέου Πατριάρχη Σερβίας Πορφυρίου. Κατηγορήθηκε ὡς προδότης γιὰ τὴν ἐνέργειά του νὰ φιλήσει τὸ χέρι τοῦ Πάπα καὶ ἐπεχείρησε νὰ δικαιολογηθεῖ. Καὶ ποιά εἶναι ἡ δικαιολογία του; «Είχα -εἶπε- τον δικό μου προσωπικό λόγο για τον οποίο φίλησα το χέρι τοῦ» Πάπα.

Βέβαια οἱ ὀρθόδοξοι πιστοὶ θὰ περίμεναν νὰ ἀκούσουν ποιός ἦταν αὐτὸς ὁ λόγος, ἀφοῦ δὲν νοοῦνται προσωπικοὶ λόγοι, ὅταν γίνονται δημόσια ἀπὸ ἕναν Ὀρθόδοξο λειτουργὸ μὲ τὴν ἱερατική του στολὴ καὶ μάλιστα στὴν «Ἀσίζη τὸ 2016». Στὴν Ἀσίζη, ἡ ὁποία εἶναι τὸ συμβολικὸ κέντρο τῆς παγκόσμιας προώθησης τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καὶ μόνο ἡ παρουσία του ἐκεῖ εἶναι ἀντορθόδοξη καί, ὁ μόνος προσωπικὸς λόγος ποὺ μπορεῖ νὰ νοηθεῖ, εἶναι ἡ προσωπική του ἀναρρίχιση στὴν Ἱεραρχία τοῦ παγκόσμιου Οἰκουμενισμοῦ.

Καὶ δὲν εἶναι μόνο ἡ Ἀσίζη. Ὁ βετεράνος οἰκουμενιστὴς καθηγητὴς Πέτρος Βασιλειάδης μόλις σήμερα γράφει γιὰ τὸν πατριάρχη Σερβίας: «ανακάλεσα στη μνήμη μου τις κοινές μας εμφανίσεις στα οικουμενικά συνέδρια Ορθόδοξης Πνευματικότητας της μοναστικής κοινότητας του Bose της Ιταλίας»! (Ἐδῶ).

Εἶναι φανερό, λοιπόν, ὅτι γι’ αὐτὸν ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶναι προδοσία, εἶναι τρόπος ζωῆς! Νωρὶς ἐξάλλου (ὅπως ἀποκαλύπτεται ἀπὸ τὸ παρασκήνιο τῆς ἐκλογῆς του) μπλέχτηκε στὰ γεωπολιτικὰ παιχνίδια εἰς βάρος τῆς Πίστεως. Καὶ ἑπομένως ὁ κ. Πορφύριος δὲν ἔχει πρόβλημα νὰ δηλώνει: «Δεν νομίζω ότι έχω προδώσει κανέναν ή οτιδήποτε λόγω αυτής της πράξης. Και νομίζω ότι ενήργησα σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου».
Ὁποία βλασφημία; Αλίμονο ἂν τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι νὰ φιλοῦμε τὸ χέρι τοῦ ἀρχι-αιρεσιάρχη Πάπα γιὰ προσωπικοὺς λόγους! Δὲν ἄκουσε ποτὲ τὰ λόγια τοῦ δικοῦ τους Σέρβου Ἁγίου, τοῦ Ἰουστίνου Πόποβιτς, ποὺ ἔγραψε: «Εις την ιστορίαν του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα». Ἢ μήπως μήπως μιμεῖται κάποιο Ἅγιο, ποὺ φίλησε τὰ χέρια ἀρχιαιρεσιάρχου;