AIΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ
ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ
ΑΠΟΦΑΝΣΕΩΣ
του Ομολογητού Θεολόγου κ. Νικ. Σωτηροπούλου
Mερικοί, όχι μόνον Oικουμενισταί, αλλά και μη Oικουμενισταί, όχι μόνον ασεβείς, αλλά και ευσεβείς, νομίζουν, ότι δεν πρέπει να χαρακτηρίζωνται ως αιρέσεις γνώμες και ως αιρετικοί πρόσωπα, που δεν έχουν προηγουμένως κριθή και καταδικασθή από Σύνοδο της Εκκλησίας.
Αλλ' αυτή η άποψι δεν είνε ορθή.
Ο απόστολος Παύλος συνιστά: «Aιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος» (Tίτ. 3: 10-11).
Η πρώτη Oικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε αίρεσι, τον Αρειανισμό, και αιρετικό, τον Άρειο, έγινε τόν 4ον μ.X. αιώνα (το 325).
Mέχρι δε τότε εμφανίσθηκαν διάφοροι αιρετικοί.
Και πώς οι πιστοί προ της πρώτης Oικουμενικής Συνόδου θα μπορούσαν να εφαρμόσουν τη σύστασι του αποστόλου Παύλου περί της τηρητέας στάσεως απέναντι του A ή του B αιρετικού, αν προ Συνόδου δεν θα έπρεπε να θεωρούν κανένα αιρετικό;
Πώς επίσης οι πιστοί προ Συνοδικής αποφάνσεως θα μπορούσαν να τηρήσουν τη σύστασι του αποστόλου Ιωάννου,
«Eι τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν και χαίρειν αυτώ μη λέγετε»; (B΄ Ιωάν. 10).
Όταν κανείς «γυμνή τη κεφαλή», σαφώς δηλαδή, λέγει κάτι αντίθετο προς την Πίστι, δυνάμεθα και προ Συνοδικής αποφάνσεως να χαρακτηρίσωμε αυτό αίρεσι, και αυτόν αιρετικό (Bλέπε IE΄ Kανόνα Πρωτοδευτέρας Συνόδου).
Η Γραφή λέγει: «Πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95:5). Και για τη λατρεία των εθνικών λέγει:
«Έθυσαν τους υιούς και τας θυγατέρας αυτών τοις δαιμονίοις» (Ψαλμ. 105:37), «Α θύει τα έθνη, δαιμονίοις θύει και ου Θεώ» (A΄ Kορ. 10:20).
Ο αρχιοικουμενιστής δε Πατριάρχης αντιθέτως προς τη Γραφή λέγει, ότι σε όλες τις Θρησκείες ο αυτός Θεός υπάρχει και όλοι οι λαοί τον αυτό Θεό λατρεύουν με διαφορετικό τρόπο.
Ερωτούμε: Δεν είνε τούτο ολοφάνερη αίρεσι, η οποία θα έπρεπε να εξεγείρη σε διαμαρτυρία όλους τους πιστούς;
Ο απόστολος Παύλος γράφει:
«Aι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν· ου γαρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν, αλλ' υποτάσσεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει» (A΄ Kορ. 14:34. Bλέπε και στίχ. 35).
Επίσης γράφει: «Γυναικί διδάσκειν ουκ επιτρέπω, ουδέ αυθεντείν ανδρός» (A΄ Tιμ. 2:12).
Συμφώνως προς τους θεοπνεύστους αυτούς λόγους δεν επιτρέπεται στις γυναίκες να ομιλούν και να διδάσκουν στις εκκλησιαστικές συνάξεις, την ώρα της λατρείας.
Επίσης δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να εξουσιάζη τον άνδρα.
Εν τούτοις ο θεολόγος κ. Παντελής Kαλαϊτζίδης, ο διευθυντής και ο ιθύνων νους της Ακαδημίας των Θεολογικών Σπουδών του Mητροπολίτου Δημητριάδος, έχει το θράσος να αντιτίθεται στον απόστολο Παύλο και να λέγη, ότι πρέπει και οι γυναίκες να ομιλούν στις εκκλησιαστικές λατρευτικές συνάξεις, προχωρεί δε και λέγει ακόμη, ότι πρέπει οι γυναίκες να χειροτονούνται, να γίνωνται και επίσκοποι, και ως επίσκοποι, εννοείται, να εξουσιάζουν όχι μόνο τους άνδρες τους, αλλά και τους ιερείς.
Και ερωτούμε:
Δεν είνε τούτο ολοφάνερη αίρεσι; Και πώς ο Δημητριάδος διώρισε και κρατεί στη διεύθυνσι της Ακαδημίας του θεολόγο με αιρετικές αντιλήψεις;…
Εάν λοιπόν κάποιος λέγη κάτι σαφώς διαφορετικό και αντίθετο από την Πίστι, οι πιστοί έχουν το δικαίωμα να θεωρούν το λόγο του αίρεσι και αυτόν αιρετικό προ Συνοδικής αποφάνσεως.
Εάν π.χ. εγώ τρελλαθώ και κηρύξω, ότι η Θεία Kοινωνία δεν είνε μυστήριο της Εκκλησίας, δεν είνε σώμα και αίμα Xριστού, αλλά ψωμί και κρασί με συμβολική έννοια, χρειάζεται Συνοδική απόφανσι για να θεωρηθώ αιρετικός και να υποστώ κριτική και έλεγχο;
Άλλωστε οι Oικουμενικές και άλλες Σύνοδοι συγκλήθηκαν για να καταδικάσουν διδασκαλίες, οι οποίες θεωρήθηκαν αιρέσεις, και πρόσωπα, τα οποία θεωρήθηκαν αιρετικά προ της συγκλήσεώς των.
Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει εκδώσει φυλλάδιο, στο οποίο, χωρίς απόφανσι Oικουμενικής Συνόδου, κατονομάζει 500 περίπου κινήσεις ως αιρέσεις, οι οποίες δρουν στην Ελλάδα.
Kακώς έπραξε η Αποστολική Διακονία;
Άριστα έπραξε.
Άριστα πράττουν και όσοι χαρακτηρίζουν τη Mεταπατερική Θεολογία ως αίρεσι και τον Oικουμενισμό ως παναίρεσι και πανθρησκεία, και τους οπαδούς αυτών ως αιρετικούς, και διαμαρτύρονται με όλη τη δύναμι της ψυχής των.
Ανοχή ή ευγένεια σε θέματα Πίστεως δεν επιτρέπεται.
_i%20sfagi_ton%2012_mitropoliton_montaz.jpg)
Καλώς έπραξε η Αποστολική Διακονία και εξέδωσε φυλλάδιο, που κατονομάζει τις 500 αιρέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτώμεν:
Καλώς ή κακώς έπραξε, που δεν αναφέρει τον Παπισμό ως αίρεση;
ΙΚ
Συγχαρητήρια στον κορυφαίο ομολογητή θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο για τα αποστομωτικά θεολογικά επιχειρήματα. Κυριολεκτικώς ακαταμάχητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάσιος όντως ο Ομολογητής του Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός γιά τον οποίο ψευτοαφορίσθηκε να τον δίνει χρόνια ζωής για την δόξα του Ονόματός Του.
Κάποιες παρατηρήσεις, πάνω στο ανωτέρω άρθρο:
ΑπάντησηΔιαγραφή1/ Επιβάλλεται η μη μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου κλπ. κατά τη θ. μυσταγωγία από κάθε Ιερέα, όταν ο Επίσκοπος κλπ. κηρύττει δημόσια αίρεση καταδικασμένη από τις άγιες Συνόδους ή τους Πατέρες της Εκκλησίας και όταν διδάσκει αυτή την αίρεση στην Εκκλησία («Οι γαρ δι’ αίρεσίν τινα παρά των αγίων Συνόδων, ή Πατέρων, κατεγνωσμένην, της προς τον πρόεδρον κοινωνίας εαυτούς διαστέλλοντες, εκείνου δηλονότι την αίρεσιν δημοσία κηρύττοντος, και γυμνή τη κεφαλή επ’ Εκκλησίας διδάσκοντος, οι τοιούτοι ου μόνον τη κανονική επιτημήσει ουχ υπόκεινται προ συνοδικής διαγνώσεως εαυτούς της προς τον καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας αποτειχίζοντες, αλλά και της πρεπούσης τιμής τοις ορθοδόξοις αξιωθήσονται») (ιε΄ κανόνας της ΑΒ΄ Συνόδου).
Ερωτάται:
Ο Οικουμενισμός είναι αίρεση κατεγνωσμένη και καταδικασμένη από τις Συνόδους (και ποιές;) και από τους Πατέρες (και ποιούς;).
Σχετικό παράδειγμα μας δίδει ο π. Ε. Θεοδωρόπουλος, σε επιστολή του στον π. Νικόδημο:
"Αλλά οι αιρετικοί είναι δύο ειδών: εκείνοι τους οποίους η Εκκλησία δίκασε και καταδίκασε και τους απέκοψε από το Σώμα της, και εκείνοι οι οποίοι ούτε καταδικάστηκαν ακόμα από την Εκκλησία. Ούτε αυτοβούλως έφυγαν από αυτήν, αλλά βρίσκονται ακόμα εντός της Εκκλησίας. Μια τέτοια περίπτωση είναι η περίπτωση του Πατριάρχη. Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας έχει κηρύξει αιρετικά φρονήματα. Ούτε καταδικάστηκε όμως ως τώρα από την Εκκλησία, ούτε αυτός αποκήρυξε την Εκκλησία και έφυγε απ' αυτήν. Παραμένει και ενεργεί εντός της Εκκλησίας. Συνεπώς είναι ακόμα αγωγός Χάριτος. Τελεί Μυστήρια. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;".
Ο Αθηναγόρα πράγματι κήρυττε αιρετικά φρονήματα. Δεν έπαψε όμως να είναι αγωγός Χάριτος.
2/ Η χειροτονία γυναικών σε Ιερείς και Αρχιερείς απαγορεύεται από τους Κανόνες της Εκκλησίας, οι οποίοι επιτρέπουν τη χειροτονία των γυναικών μόνο στο βαθμό της Διακόνισσας. Επομένως κάθε πρόταση, για χειροτονία γυναικών σε Ιέρεις συνιστά παράβαση Κανόνα, αλλά όχι Αίρεση, καθότι δεν αλλοιώνει το Δόγμα.
3/ Η Μεταπατερική Θεολογία θα χαρακτηριστεί ως αίρεση, αν καταδικαστεί από Σύνοδο Ορθόδοξης Εκκλησίας και όχι από άτομα και Συλλόγους, που έχουν βέβαια το αναφαίρετο δικαίωμα να διαμαρτύρονται και να αγωνίζονται, για την εφαρμογή της ορθής Πίστης, αλλά όχι να αφορίζουν. Αυτά διδάσκουν οι προ ημών Ορθόδοξοι Πατέρες και Πατριάρχες, όπως π.χ. η αντίδραση του Αντιοχείας Πέτρου Γ΄ στον αναθεματισμό του Πάπα, από τον ΚΠόλεως Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριο, το 1054, τον οποίον ψέγει για τη σπουδή του αυτή και με τον οποίον (Πέτρο) συμφωνεί και ο άγιος Νεκτάριος (Τα αίτια του Σχίσματος, τ. Β΄, σελ. 78-79).
ΙΚ
"Παραμένει και ενεργεί εντός της Εκκλησίας. Συνεπώς είναι ακόμα αγωγός Χάριτος. Τελεί Μυστήρια. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε"
ΔιαγραφήΈχετε απόλυτο δίκαιο. Διότι, δεν είναι μόνο οι διάλογοι και ο οικουμενισμός, και σε άλλα πολλά μπορεί να κηρύσσουν κακοδοξία, ή αίρεση, σιμωνία, νικολαϊτισμό, ή και να είναι μισθωτοί άθεοι, και στη θεωρία και στην πράξη. Η ιερωσύνη και τα μυστήρια που τελούν είναι έγκυρα.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Ο Θεός και η ψυχή μας, και η συνενοχή μας, όταν όχι ονομαστικά, αλλά ούτε απροσώπως και γενικώς δεν διατυπώνουμε τα ορθά και ανεχόμαστε ως παγιωμένο καθεστώς τα εσφαλμένα. Το ότι είναι έγκυρη η ιερωσύνη και η αρχιερωσύνη αποδεικνύεται σε αντίστοιχες ή αντιστρόφως αντίστοιχες περιπτώσεις, μαζί με την απάντηση που μας συνέστησε ο Κύριος: "πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν ποιήσατε καὶ τηρεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσιν γὰρ καὶ οὐ ποιοῦσιν". (Ματθ. 23΄3). Επίσης κατά το ότι ο αρχιερεύς Καϊάφας αν και σταυρωτής του Θεανθρώπου προφήτευσε, (Ιωάν.11΄) αποδεικνύοντας ότι τυπικά είναι έγκυρη η αρχιερωσύνη, ή ότι και ο Απ. Παύλος σεβάστηκε ως έγκυρο το αξίωμα, του αρχιερέα Ανανία, λέγοντας "δεν γνώριζα, αδελφοί, ότι είναι αρχιερεύς" (Πράξ.23΄1-5) αν και ο αρχιερέας εκείνος τον συκοφαντούσε, τον κατηγορούσε, ήθελε την καταδίκη του και μάλλον ενέκρινε την απόφαση φανατικών να θανατώσουν τον Απ.Παύλο(Πραξ.23΄14). Επίσης και περιπτώσεις αναξίων επισκόπων αναφέρονται στις Πράξεις, που όμως έχουν έγκυρη την ιερωσύνη (Γ'Ιωάννου 9,10 - Β'Κορ. κεφ. 11 και 12, Αποκάλυψη).
@IK
ΑπάντησηΔιαγραφήOι Μάρτυρες του Ιεχωβά, Οι προτεστανικές παραφυάδες(Λουθηρανοί, Καλβινιστές,Αγγλικανοί,Ευαγγελικοί,Βαπτιστές κτλ) από ποια Οικουμενική ή Τοπική Σύνοδο έχουν καταδικαστεί; Ή μήπως δεν είναι αιρετικοί επειδή δεν τους καταδίκασε Σύνοδος.
Οι Παπικοί από ποιά Οικουμενική ή Τοπική Σύνοδο έχουν καταδικαστεί;
ΔιαγραφήΕμείς λέμε ΝΑΙ, ότι είναι αιρετικοί, αν και δεν έχουν καταδικαστεί από Σύνοδο.
Η Εκκλησία λέει ΟΧΙ, δεν είναι αιρετικοί, γι' αυτό δεν τους συμπεριλαμβάνει στον κατάλογο των αιρέσεων, που έχει εκδόσει.
ΙΚ
Από πολλές Συνόδους έχει καταδικαστεί ο παπισμός και τα δόγματά του. Από την επί Φωτίου φερόμενη από πολλούς ως 8η Οικουμενική, από τη σύνοδο των Βλαχερνών του 1285, από τις Ησυχαστικές Συνόδους κλπ. Γι αυτό και η Εγκύκλιος Των Πατριαρχών του 1848 που απαντά στην πρόσκληση του Πάπα Ρώμης αναφέρεται απερίφραστα στον παπισμό ως αίρεση προφητεύοντας την κατάρρευσή της καθώς έγινε και με τον Αριανισμό.
Διαγραφή"Πόθεν ουν ημίν ανεφάνησαν όντες ορθόδοξοι οι δια τοσούτων χρόνων και τοσούτων πατέρων και διδασκάλων κριθέντες αιρετικοί;" έλεγε από τότε ο Μάρκος Εφέσου. Πώς λοιπόν δεν είναι αιρετικοί για την Εκκλησία?
ΔιαγραφήΟ Παπισμός στο σύνολό του δεν έχει καταδικαστεί από καμία Σύνοδο:
ΔιαγραφήΗ Η΄ Οικουμενική στον όρο Πίστεως δεν αναφέρει καταδίκη Λατίνων ή Παπικών:
"..... Ει δε τις ετέραν έκθεσιν, παρά τούτο δη το ιερόν Σύμβολον, το άνωθεν εκ των μακαρίων και ιερών πατέρων ημών μέχρις ημών διαφοιτήσαν, τολμήσειεν αναγράψασθαι και όρον πίστεως ονομάσαι, συλήσαι το αξίωμα της των θεσπεσίων εκείνων ανδρών ομολογίας, και ταις ιδίαις ευρεσιολογίαις τούτο περιάψαι, κοινόν τε μάθημα τούτο προθείναι πιστοίς, ή και τοις εξ αιρέσεώς τινος επιστρέφουσι, και ρήμασι νόθοις ή προσθήκαις ή αφαιρέσεσι την αρχαιότητα του ιερού τούτου και σεβασμίου όρου κατακιβδηλεύσαι αποθρασυνθείη, κατά την ήδη και προ ημών εκφωνηθείσαν ψήφον υπό των αγίων και οικουμενικών Συνόδων, ει μεν των ιερωμένων είη τις, παντελεί καθαιρέσει τούτον καθυποβάλλομεν, ει δε των λαϊκών, τω αναθέματι παραπέμπομεν". Τον όρο υπέγραψε και ο Ρώμης Ιωάννης Η΄ (με βαρειά καρδιά, καθότι θεωρούσε ότι η προσθήκη θεολογικά ήταν σωστή, αλλά πολιτικά όχι, κατά Ράνσιμαν).
Όλες οι άλλες Σύνοδοι Πανορθόδοξες ή Τοπικές καταδικάζουν τις παρεκκλίσεις από το Δόγμα, ενώ δεν αναθεματίζεται η Εκκλησία της Ρώμης, ούτε κανένας από τους Πάπες.
Πάντως, η Ορθόδοξη Εκκλησία, καίτοι αναγνωρίζει παρεκκλίσεις από το Δόγμα στη Ρώμη, δεν διόρισε ποτέ Μητροπολίτη Ρώμης και δεν συνεκάλεσε ποτέ Οικουμενική Σύνοδο, με το αιτιολογικό της αναμονής της επιστροφής της Ρώμης στην Εκκλησία, γι' αυτό και δεν συμπεριλαμβάνει τον Παπισμό στις αιρέσεις.
ΙΚ
Τί θα πει στο σύνολό του? Μα δεν τα έχει όλα λάθος ο παπισμός.
ΔιαγραφήΈχει νοθεύσει όμως την αλήθεια εισάγοντας αιρέσεις. Κι αφού έχει καταδικαστεί ως αίρεση το filioque, που αποτέλεσε την αιτία της απομάκρυνσης της Ρώμης από την μία Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία, τότε έχει καταδικαστεί και ο παπισμός κι ας έχει εισάγει κι άλλες αιρέσεις έκτοτε. Ας μην παίζουμε με σοφιστείες και με τις λέξεις. Είτε παπισμός ονομαστεί είτε φιλιοκβισμός είναι ένα και το αυτό, όπως είτε μονοφυσιτισμός πούμε είτε Ευτυχιανισμός είναι πάλι ένα και το αυτό. Οι αιρέσεις έχουν πολλά ονόματα όπως και η καταδίκη μιας αίρεσης συμπαρασύρει σε καταδίκη όλες τις αιρετικές απόρροιες της ήδη καταδικασθείσας αίρεσης ακόμα κι αν δεν αναφέρονται αυτές ρητώς.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δε διόρισε Μητροπολίτη Ρώμης γιατί η Ρώμη ήταν στα χέρια των Γερμανών. Ας ήταν μέρος ακόμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και θα βλέπαμε αν θα μπορούσαν να συνεχίσουν με αυτά τα μυαλά. Πάντως ο μέγας Φώτιος τον καθαίρεσε τον αιρετικό πάπα Νικόλαο κι ας μην πρόλαβε να εφαρμοστεί η απόφαση της Συνόδου.
Αν δεν βλέπετε πως ο Όρος καταδικάζει τον παπισμό ... λυπάμαι.
Αφού λοιπόν ο Παπισμός είναι αίρεση, γιατί δεν αναγράφεται στη λίστα των αιρέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας; Δηλαδή άλλοι λέγονται αιρετικοί, ενώ δεν είναι και άλλοι είναι αιρετικοί, αλλά δεν λέγονται; Παίζουμε δηλαδή;
ΔιαγραφήΙΚ
Κύριε ΙΚ, όσοι εκ των Αρχιερέων και λοιπών κληρικών, Θεολόγων και θεολογούντων, στο παρελθόν ή και πρόσφατα , με τρόπο σαφή και μάλιστα δημοσίως έχουν υποστηρίξει προφορικά ή γραπτά απόψεις ή θέσεις αντίθετες στη δογματική διδασκαλία της Πίστεώς μας είναι ήδη Αιρετικοί, είτε το θέλετε είτε όχι, και σε προσωπικό επίπεδο έχουν κατατάξει τον εαυτό τους στην μερίδα του προδότου Ιούδα και εκεί θα παραμείνουν, εκτός εάν μετανοήσουν αληθινά και αποκηρύξουν την προδοσία τους δημόσια. Όσο για την Εκκλησία που ανήκουν και υπηρετούν και τους ανέχεται, προς το παρόν είναι Εκκλησιαστική κοινότητα πορευομένη προς την Αίρεση, αλλά όχι ακόμη Αιρετική. Αιρετική θα γίνει, όταν Συνοδικά αποδεχθεί και διακηρύξει τις ίδιες Αιρέσεις με τους προαναφερθέντες, με τρόπο σαφή και ξεκάθαρο, γεγονός που αποφεύγεται με μεγάλη επιμέλεια από τους Αιρετίζοντες, που μάλλον γνωρίζουν αυτή την λεπτομέρεια. Οι καταδίκες θα έλθουν κατόπιν να επισφραγίσουν και γνωστοποιήσουν τον ήδη υπάρχοντα πνευματικό θάνατο που θα έχει προηγηθεί.Το τελευταίο, απαντά σε εσάς και σε άλλους που διερωτόνται, εάν είναι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες ή όχι Αιρετικοί, καθόσον δεν καταδικάσθηκαν εισέτι από Οικουμενική Σύνοδο
ΑπάντησηΔιαγραφή1/2 Άκουσα τον κ.Σωτηρόπουλο πριν απο 2 ώρες, όπως κάθε Σάββατο 9:30 μ.μ. ώρα Ελλάδος φιλοξενήθηκε στον ομογενειακό ραδιοσταθμό που δυνάμεθα όλοι να ακούμε μέσω διαδικτύου http://www.hellasfm.us/live_radio.aspx . Καταπληκτικός και καταγγελτικός, ο ομολογητής θεολόγος κ.Νικόλαος Σωτηρόπουλος. Ο παρουσιαστής της εκπομπής που μίλησε έπειτα, ο κ.Γ.Κ., όμως, ας μη βασίζεται τόσο στις νεοφανείς "προφητείες", ας μην δέχεται δηλ. ότι ίσως και "πριν το Πάσχα θα έχουμε πόλεμο" κ.λπ., ας είμαστε λίγο σοβαροί ως προ τη μόδα των "προφητειών", και εκεί και εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤολμώ να εκφράσω τις δικές μου απόψεις. Όλοι, μέχρι το σχόλιο 12:53 που έχει δημοσιευθεί ως τη στιγμή αυτή, έχετε δίκαιο, και ο κ.Σωτηρόπουλος και ο ΙΚ και οι άλλοι σχολιαστές, διότι το φρόνημά σας και οι προθέσεις σας είναι αγνές και είσθε ορθόδοξοι. Οι αιρετικοί δεν έχουν δίκιο, διότι ακόμα και αν έχουν επίσημους τίτλους και θέσεις και αξιώματα, είναι αιρετικοί. Ο ΙΚ δεν νομίζω να διερωτάται αν οι παπικοί είναι αίρεση, απλά περιγράφει καταστάσεις και γεγονότα τραγελαφικά.
Σαφώς ένας χριστιανός έχει το δικαίωμα, ως άτομο να φρονεί προσωπικά ότι κάποια διδασκαλία ή πρακτική είναι αιρετική, κατεγνωσμένης ή μη αιρέσεως, και για κάποιο άτομο Χ, να φρονεί ότι είναι αιρετικός, ή έστω πλανεμένος ή κακόδοξος.
Αλλά, κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλη ως άτομο, τη γνώμη του πιθανώς σωστή, ότι δηλ. "ο Χ είναι αιρετικός", σε κάποιον άλλο χριστιανό, ο άλλος χριστιανός μόνος του θα κρίνει, θα ακούσει και τους δύο και θα αποφασίσει μόνος του. Ο ίδιος ο κ.Σωτηρόπουλος δεν αποδέχθηκε τις κατηγορίες επί αιρέσει που εκτοξεύτηκαν κατά αρχιμανδρίτου, και τις αναίρεσε εγγράφως και δημοσίως. Όλοι κρίνουμε και κρινόμεθα, έχουμε την δυνατότητα. Η πίστις παραδόθηκε άπαξ στους αγίους. Η ορθή διδασκαλία, το Δόγμα, έχουν διατυπωθή. Ζούμε στο 2012. Έχουμε δε λόγω και της τεχνολογίας, την ευλογία να έχουμε πρόσβαση σε βιβλία και πηγές, η Βίβλος είναι προσιτή σε κάθε σπίτι, η ερμηνεία της, οι πατέρες, τα αρχεία, η εκκλησιαστική ιστορία, οι αποφάσεις συνόδων, η επικοινωνία με αδελφούς, δηλ. μπορούμε να ξέρουμε τι είναι αίρεση και τι είναι Ορθοδοξία και να κρίνουμε και να συγκρίνουμε κάποια διδασκαλία.
Ή -και μάλλον- όχι;
2/2 Ο Οικουμενισμός δεν είναι αίρεση, είναι ευλογία. Μακάρι να μετανοήσουν οι αιρετικοί και να έλθουν στην Οικουμενική Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, την Ορθόδοξη. "Ίνα έν ὠσιν" και "υπέρ της των πάντων ενώσεως" είναι το ποθητό. Αίρεση, παναίρεση, είναι ο "Οικουμενισμός", η προδοσία της Ορθοδόξου πίστεως. Και σαν πανθρησκεία, και σαν υποταγή στην τιάρα, αλλά και σαν απάρνηση της Ορθοδοξίας εκ μέρους μας. Είμαστε εμείς σωστοί; Στο Δόγμα ναι, σε άλλα όχι, και στην πράξη απαράδεκτοι. Ορθοδοξία έχουμε, ορθοπραξία όχι. Ο χειρότερος εχθρός μας δεν είναι οι αιρετικοί, αυτοί είναι μικρός εχθρός, ακίνδυνος, αν εμείς είχαμε Ορθοδοξία και Ορθοπραξία. Ο χειρότερος, μεγαλύτερος και υπουλότερος εχθρός είναι ο ίδιος ο εαυτός μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταγγέλλεται αγαπητέ Κε Σωτηρόπουλε -και σωστά- διότι παραβαίνει το Ευαγγέλιο, ως αιρετικός, όποιος υποστηρίζει ότι οι γυναίκες μπορούν να διδάσκουν άντρες στις Εκκλησίες.
Καταγγέλλεται όμως αντίστοιχα, ως αιρετικός όποιος διδάσκει ότι οι αρχιμανδρίτες και οι επίσκοποι πρέπει υποχρεωτικά να είναι άγαμοι; Τί λέει το Ευαγγέλιο και με ποιο δικαίωμα το παραβαίνουμε; Καταγγέλλεται ως αιρετικος όποιος διδάσκει ότι μπορούμε να ορκιζόμαστε; Τι λέει το Ευαγγέλιο και με ποιο δικαίωμα το παραβαίνουμε; Καταγγέλλεται ως αιρετικός όποιος λέει ότι μπορούμε να διαζευγνύμεθα με αυτόματο διαζύγιο; Τι λέει το Ευαγγέλιο και με ποιο δικαίωμα το παραβαίνουμε; ΟΧΙ ΩΣ ΑΤΟΜΑ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Τι λέει το Ευαγγέλιο και η ιστορία της Εκκλησίας για τον τρόπο εκλογής των κληρικών; Είμαστε ή όχι αιρετικοί αν τα παραβαίνουμε; Αν αναφερθούμε στον νηπιοβαπτισμό, στην παραχώρηση εξουσίας στον Καίσαρα επί των εκκλησιαστικών από την εποχή του Βυζαντίου, στο ποιος είναι πλήρωμα Εκκλησίας και ποιος όχι, στη σιμωνία των μυστηρίων, στην συνευδόκηση της Εκκλησίας ότι όποιος θέλει να παντρευτεί, να τελέσει κηδεία, να βαπτίσει παιδί, πρέπει να ξοδέψει μια περιουσία, στην μη διδασκαλία περί κοινών αγαθών, στα χρυσά και πολυτελή, στις ειδωλολατρικές παραδόσεις, εικονολατρεία, λειψανολατρεία και περιφορά τριχών από τα γένεια του προδρόμου, τα φτερά αγγέλου, τις τρίχες καμήλου από τη ζώνη του Προδρόμου, και άλλα πολλά που ανεχόμαστε και εκτόπισαν την πίστι.
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/wp-content/uploads/2008/09/prodosia.pdf εδώ "κατεβάζετε" δωρεάν σχετικό 64 σέλιδο βιβλίο "Προδοσία Ορθοδόξου Πίστεως" του μακαριστού πνευματικού πατρός του ομολογητού θεολόγου κ.Σωτηροπούλου.
Πολλά ωραία και σωστά τα καταγραφόμενα, μόνο που εμείς δεν ακολουθούμε το Ευαγγέλιο, όπως οι Προτεστάντες, αλλά την Εκκλησία.
ΔιαγραφήΟ Νυμφίος έφυγε και άφησε στο πόδι του τη Νύμφη, την Εκκλησία, η οποία γράφει το Ευαγγέλιο και το εξηγεί και σύμφωνα με αυτό εκδίδει νόμους, τους Κανόνες, που σε ορισμένες περιπτώσεις αντίκεινται στο γράμμα του Ευαγγελίου και τούτο προς Οικονομίαν, για να αποσοβηθούν χειρότερες καταστάσεις:
Το Ευαγγέλιο λέγει για διαζύγιο μόνο για λόγους πορνείας, η Εκκλησία όμως το επιτρέπει και για άλλους λόγους και ευλογεί και τον τρίτο γάμο.
Το Ευαγγέλιο λέγει να έχει ο Επίσκοπος μια γυναίκα (και όχι δυο ή περισσότερες, όπως οι Εβραίοι Αρχιερείς), η Εκκλησία λέγει όχι, να είναι Μοναχός.
Το Ευαγγέλιο λέγει ότι οι κληρικοί εκλέγονται με ψήφο κλήρου και λαού, ενώ η Εκκλησία αποφάνθηκε την εκλογή μόνο με ψήφο του κλήρου.
Για τον νηπιοβαπτισμό πάλι η Εκκλησία αποφάνθηκ να γίνεται, άλλο αν δεν άλλαξε ακόμη την ακολουθία της βάπτισης και χρησιμοποιεί ακόμη την ακολουθία για ενήλικες!
Την εξουσία στον Καίσαρα δεν την έδωσε η Εκκλησία, αλλά την υφάρπασε ο Καίσαρας από μόνος του με συγκατάθεση βέβαια της Εκκλησίας, κάτι που ισχύει μέχρι σήμερα.
Τα υπόλοιπα: σιμωνίες, πληρωμές για μυστήρια, χρυσοποίκιλτα, ειδωλολατρίες, αγυρτείες, ακόμη και μαγγανείες αποτελούν Κανονικές παραβάσεις, που σε ορισμένες περιπτώσεις η Εκκλησία τα ανέχεται.
Πάντως ένα είναι το γεγονός, ότι η Εκκλησία είναι πάνω από το Ευαγγέλιο, το οποίον έγραψαν άγιοι, μέλη της Εκκλησίας και Απόστολοι και οι Πατέρες το ερμήνευσαν με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος.
ΙΚ
Αρκεί η "οικονομία" να είναι για κάποιες έκτακτες περιστάσεις και όχι μόνιμη, για "συσχηματισμό με τον τον αιώνα τον απατεώνα". Και με προοπτική, να υπάρξει επιστροφή επί τας πηγάς των υδάτων.
ΔιαγραφήΘα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με τη φράση "η Εκκλησία είναι πάνω από το Ευαγγέλιο", εκτός αν εννοηθεί ως ότι "η Εκκλησία έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και εξουσία ερμηνείας του Ευαγγελίου". Όλοι μας, οι παραβαίνοντες το Ευαγγέλιο, δεχόμαστε το υπερέχον κύρος του. Είναι ο Λόγος του Θεού, τα λόγια του Ιησού, θεόπνευστα συγγράμματα. Είναι κάτι διαφορετικό ότι η εκκλησία κατ' οικονομία, ή από λάθος παράδοση και με επίγνωση ή όχι της παραβάσεως, παραβαίνει ευαγγελικές οδηγίες, αναγνωρίζοντας όμως το κύρος του Ευαγγελίου, παραθέτοντάς το για προσκύνηση στους Ναούς δίπλα στην εικόνα του τιμωμένου αγίου, περιφέροντάς το ενώπιον του εκκλησιάσματος υπερυψωμένο, στην μικρή Είσοδο, σαν να λέει "δείτε, εδώ στο βιβλίο αυτό είναι γραμμένη η Πίστις μας", εναποθέτοντάς το, το Άγιο και Ιερό, στην Αγία Τράπεζα. Σοφία! Ορθοί! Αγίου Ευαγγελίου! Όλες οι αποφάσεις των Οικ. Συνόδων φρόντιζαν να τεκμηριώνονται σε παραπομπές στην Αγία Γραφή. Βέβαια, η νόθευση επιχειρείται και διαφορετικά στις μέρες μας, όταν ισότιμα με το Ευαγγέλιο, και τις Συνοδικές Αποφάσεις Οικ.Συνόδων, τοποθετούνται ρήσεις ατομικές θεοπτών ή "θεοπτών".
Όλοι οι αιρετικοί λένε ότι ακολουθούν το Ευαγγέλιο, μακάρι όμως να το ακολουθούσαν, αν το ακολουθούσαν δεν θα ήταν αιρετικοί. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία έχει την Δογματική Αλήθεια, ας μην επαναπαύεται! Έχει εξουσία και αρμοδιότητα να ερμηνεύει σωστά το Ευαγγέλιο και την Π.Δ. και την υποχρέωση, και ευθύνη κάθε της απόφαση να συμφωνεί με τη Βίβλο. Είναι γνωστές κατά περίπτωση οι φράσεις "οι ουρανοί και οι γη παρελεύσονται οι δε λόγοι μου ου μη παρελθουσι, δεν θα αλλάξει ιώτα ή κεραία, όποιος προσθέσει κάτι στο βιβλίο "επιθήσει επ' αυτόν ο Θεός τας πληγάς...", όποιος διδάξει κάτι διαφορετικό "ανάθεμα έστω" κ.λπ.
Πειστικές οι παραθέσεις του πόσο "λαμπρή" εκκλησία κλήρου και λαού έχουμε! Αν προστεθεί και η αποφυγή τεκνογονίας, οι εκτρώσεις, οι ελεύθερες σχέσεις ανδρών και γυναικών, η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας, οι ψευτοοικουμενιστικές πανθρησκειακές προσπάθειες, οι δήθεν ισόκυρες με την Αγία Γραφή "θεοπτείες", η φροντίδα για ατομικό πλουτισμό, η αδιαφορία για τον αδελφό μας, και το ότι η εκλογή κληρικών δεν γίνεται ούτε καν όπως λέτε, αλλά μόνο με ψήφο επισκόπων και όχι άλλων κληρικών ο επίσκοπος, και άνευ ουδεμιάς ψήφου, πλην της δεσποτικής αποφάσεως ενός, ο κληρικός, τότε δεν μένει παρά να αναφωνήσουμε: "εάν το άλας μωρανθή"!
Κατ’ αρχάς η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν δέχεται τη θεωρία ότι η μόνη πηγή της Πίστης είναι η Αγία Γραφή, όπως ισχυρίζονται οι Προτεστάντες, ούτε ότι δυο είναι οι πηγές της Πίστης, δηλ. η Αγία Γραφή και η Ιερή Παράδοση, όπως ισχυρίζονται οι Ρωμαιοκαθολικοί, αλλά ότι η μοναδική πηγή της Πίστης είναι η Αποκάλυψη - Φανέρωση του Θεού που δίδεται στους αγίους.
ΔιαγραφήΟι άγιοι ως μέλη της Εκκλησίας - Σώματος του Χριστού, καταγράφουν την εμπειρία τους, τόσο στην Αγία Γραφή όσο και στα δόγματα. Έτσι, η Εκκλησία δια των αγίων της γράφει την Αγία Γραφή και την ερμηνεύει. Επομένως, πάνω από την Αγία Γραφή και την Ιερή Παράδοση βρίσκεται η Εκκλησία, όπως εκφράζεται δια των αγίων, των πραγματικών μελών της (Ναυπάκτου Ιερόθεος).
Κατά συνέπεια η Αγία Γραφή δεν αποτελείται από μερικά κείμενα που πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φιλολογικά, αλλά από θεόπνευστα κείμενα που ερμηνεύονται μέσα από τη θεοπνευστία των αγίων.
Ναι, μπορεί το ιερόν Ευαγγέλιο να βρίσκεται πάνω στην αγία Τράπεζα, αλλά όχι κάτω από την αγία Τράπεζα, η οποία θεμελιούται πάνω σε λείψανα αγίων, μελών του Σώματος του Χριστού, δηλ. της Εκκλησίας και όχι πάνω στο Ευαγγέλιο. Τα λείψανα των αγίων είναι ότι πολυτιμώτερο έχει η Εκκλησία, γι' αυτό και εδράζει τον τάφο του Χριστού πάνω σ' αυτά.
ΙΚ
"η μοναδική πηγή της Πίστης είναι η Αποκάλυψη - Φανέρωση του Θεού που δίδεται στους αγίους" = μπαρούφα και όχι αίρεση αλλά άλλη θρησκεία.
ΔιαγραφήΌπως έχω δικαίωμα και υποχρέωση έναντι της Πίστης μου, δεν μπορώ να τα δεχτώ σαν χριστιανικά και ορθόδοξα, αυτά.
Όλα αυτά, και οι κινήσεις, και τα ιστολόγια και οι ημερίδες όπου λέγονται τα περί θεοπτειών και ησυχαστικών αποκαλύψεων ως πηγών της Πίστεως, (να διαγράψουμε το "ουκ ερωτώ ίνα άρης αυτούς εκ του κόσμου";), και προσθηκών "πιστεύω εις πατερικήν εκκλησίαν", και τα βιβλία από τις παραδόσεις του αειμνήστου π.Ιωάννου Ρωμανίδη (όπως τις παρέδωσε ο γνωστός για τις απόψεις του με τις οποίες διαφωνώ, ο Αθανάσιος Σ.) φρονώ, διορατικώς και εγώ, ότι είναι η έκλαμψις των επιθυμιών, να αποκτήσουν δογματική ισχύ τα λόγια "θεοπτείας", "διοράσεως", "οραματισμού", "θείας αποκαλύψεως", γερόντων και δη επικαίρου διορατικού μακαρίτου γέροντος που λατρεύεται και αντιμετωπίζεται σαν "θεός" από τους χριστιανούς της εποχής μας.
Δεν "καταγράφουν" ἠ δεν "γράφουν" την αγία Γραφή, πλέον, αλλά την έγραψαν άπαξ, οι Θεόπνευσοι Συγγραφείς της. Η Πίστις παρεδόθη τοις αγίοις ΑΠΑΞ, μια φορά, δεν μπορεί κανείς θεόπτης ή "θεόπτης" να προσθέση κάτι, παρ' ά παρεδόθησαν, διότι "ανάθεμα έστω".
Η Πίστη αποκαλύφθηκε άπαξ, αλλά δεν ανακαλύφθηκε άπαξ. Γι' αυτό πέρασαν 3 αιώνες για να διατυπωθεί το Τριαδολογικό δόγμα, 4 αιώνες για να διατυπωθεί το δόγμα των δυο φύσεων του Χριστού, 5 αιώνες για τις δυο θελήσεις και ενέργειες, 6 αιώνες για να αποφανθεί η Εκκλησία ότι και το άγιον Πνεύμα είναι ομοούσιο με τον Πατέρα, 8 αιώνες για την εικόνιση του Χριστού και 14 αιώνες για να ξεχωρίσει η ουσία από την ενέργεια του Θεού. Όλα αυτά δεν μας τα παρέδωσαν άπαξ οι Απόστολοι, αλλά οι Πατέρες ανά τους αιώνες, στους οποίους αποκαλύφθηκαν οι απαντήσεις στα θέματα αυτά.
ΔιαγραφήΙΚ
Η χειροτονία γυναικών μπορεί να ονομαστεί αίρεση αφού η παράβαση του κανόνα προέρχεται από αλλοιωμένα και αιρετικά δόγματα, όπως είναι τα προτεσταντικά, και οδηγεί με τη σειρά της σε αλλοίωση του δόγματος. Οι υποστηρικτές της χειροτονίας των γυναικών βασίζουν τα επιχειρήματά τους σε ορισμένες θεολογικές και ανθρωπολογικές προϋποθέσεις που δεν μπορούν παρά να είναι αιρετικές αλλιώς θα πρέπει να δεχτούμε πως η Εκκλησία υιοθετεί πρακτικές και κανόνες κατά τύχη και χωρίς λόγο. Η χειροτονία των γυναικών είναι κυρίως συνέπεια ελαττωματικής Χριστολογίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτή τη λογική αντιμετώπιση, κάθε παράβαση κανόνα μπορεί να θεωρηθεί αίρεση, κάτι πολύ επικίνδυνο, που δεν κάνει σαφή διάκριση μεταξύ παράβασης Δόγματος, που συνιστά αίρεση και παράβαση Κανόνα, που συνιστά Σχίσμα.
ΔιαγραφήΙΚ
Εγώ μίλησα αποκλειστικά για το θέμα της χειροτονίας των γυναικών για το οποίο έχω μια αμυδρή ιδέα σχετικά με τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι υποστηρικτές της. Δε μίλησα γενικά. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται απλά για παράβαση κάποιού κανόνα αλλά για αθέτηση της Παράδοσης η οποία έχει και δογματικό περιεχόμενο.
Διαγραφή