Σάββατο 21 Απριλίου 2012

ΑΡΑΣΩΤΟΙ,

αρα-ΑΣΩΤΟΙ!!!


Ξερετε ποια ειναι αυτα τα αρασωτα ξεπουπουλιασμενα ...οντα;
Ειναι παπαδες του Βαρθολομαιου στο Βελγιο.
Καλα στην Τουρκοκρατουμενη Κωνσταντινουπολι, δεν φορουν ρασα, γιατι ταχα τους φτυνουν οι Τουρκοι.
Στο Ευρωπαϊκο Βελγιο, γιατι δεν φορανε ρασα;
Ποιος τους ενοχλεί;
Ασφαλως κανενας.
Μαλλον οι παραπανω α-ρασωτοι ειναι ....ΑΣΩΤΟΙ!!!
Οι ανθρωποι περνουν μια χαρα την κοσμικη ζωουλα τους σαν ντολτσε βιτα ....με γεματες τις τσεπες απο τα πατριαρχικα ταμεια του Υπατου ...Μεγαλοηγεμονα, των του Χριστου πενητων, Βαρθολομαιου του ....Αρχοντοχωριατη!!!


Ενας κληρικος του εξωτερικου

απανταει:



Επειδη ειμαι κληρικος του εξωτερικου και επειδη μερικοι αδελφοι μας εν Ελλαδι νομιζουν οτι εμεις κανουμε διακοπες στο εξωτερικο επιτρεψτε μου μερικες σκεψεις να καταθεσω.

Σιγουρα το ρασο ειναι ενα συμβολο, ενα συμβολο ιερο καθαγιασμενο με δακρυα και αιμα προσευχης και μαρτυριου.
Ειναι μια μαρτυρια.
Που ομως;
Σε ορθοδοξες χωρες εκει που ειναι συνυφασμενο με τους αγωνες του λαου του Θεου, εκει που οταν εμφανιζεται ο ιερευς εγειρονται για να αποτισουν την τιμη και τον σεβασμο, εκει ναι το ρασο ειναι επιβεβλημενο το διχως αλλο.

Σας ερωτω ομως αγαπητοι μου αδελφοι, οταν εγω για να παω σε καποιο απομακρυσμενο χωριο που πρεπει να επισκεφθω εναν ασθενη και πρεπει να αλλαξω δυο λεωφορεια και 2 η 3 τρενα στα οποια υπαρχουν αλλοδαποι και καθε λογης ανθρωπιοι που ουτε καν δεν αντιλαμβανονται τι ειναι να εισαι κληρικος και δη ορθοδοξος τι μαρτυρια διδω;

Χωρια που ενα σωρο περιεργα ματια ειναι πανω σου, χωρια που οι ευρωπαιοι σε περνουν για ταλιμπαν, χωρια που η αστυνομια σε σταματαει για ελεγχο και τα σχετικα.....
Ειναι αυτα ωραια για εναν κληρικο να ειναι στο επικεντρο χωρις λογο;


Και επιμενω σε κατι ακομη, αν καποιος δεν ζησει τις δυσκολιες που ζουμε εμεις στο εξωτερικο για να κραταμε καπιοιες Εκκλησιες ανοικτες και καποια καντηλια αναμενα, ευκολα ριχνει τον λιθον του αναθεματος και της κατακρισεως....

Και περισσοτερο οι αδελφοι μας λαικοι ειναι ευκολοι εις οργην και εις κρισιν κατα των κληρικων.....
Αλλα εδω ισχυει ο λογος του θυμοσοφου λαου μας ...εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λες.....

Οσο για τους συγκληρικους μας που ενιοτε και εκεινοι ευκολα μας κατηγορουν για εκκοσμικευση γιατι δεν αφηνουν για κανενα χρονο την βολη τους στην Ελλαδα και να ερθουν να διακονισουν με τα γενια τους και τα ρασα τους την διασπορα και μετα να μας πουν την εμπειρια τους τοτε πραγματι θα ειχε αξια

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

4 σχόλια:

  1. ΤΟ ΡΑΣΟ

    Α/

    Το ράσο είναι ένα ένδυμα που διαμορφώθηκε σαν κοσμικό ένδυμα στο Βυζάντιο από τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Προέρχεται από το Βυζαντινό Κολόβιο ή Καββάδιο. Η λέξη προέρχεται από το λατινικό rasum, που σημαίνει ένδυμα μη χνουδωτό, το λείο, και τέτοια ενδύματα ήσαν τα μεταξωτά. Πρόκειται ομολογουμένως περί επιβλητικού και θεαματικού ενδύματος, που παραδόξως προτιμήθηκε από τους μοναχούς, παρά το ιδεώδες της ταπεινώσεως τους.
    Το ένδυμα αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία. Ο Χριστός, οι Απόστολοι και γενικά οι κληρικοί μέχρι τον 4ον αιώνα φορούσαν τα ίδια ενδύματα με τους λαϊκούς, χωρίς καμιά διάκριση.
    Από τον 4ο αιώνα, με την επίδραση του μοναχισμού στη ζωή της Εκκλησίας, αρχίζει η διάκριση της ενδυμασίας των κληρικών, που συνίστατο στο μαύρο χρώμα, δηλαδή οι κληρικοί φορούσαν τα ίδια ρούχα με τους λαϊκούς, που διέφεραν μόνο ως προς τον χρωματισμό. Και αυτό πάλι δεν ήταν απόλυτο, γιατί έχουμε μαρτυρίες πως οι κληρικοί φορούσαν και λευκά ή φαιά ενδύματα. Οι ιστορικοί και λαογράφοι, Βερναδάκης και Κουκουλές, μας δίνουν πολλές τέτοιες πληροφορίες.
    Από την εποχή του Ιουστινιανού, με την ανακάλυψη της μέταξας, δημιουργούνται πολυτελή και παράξενα ενδύματα, τα οποία Οικουμενικές και Τοπικές Σύνοδοι τα απαγόρευαν για τους κληρικούς, τους οποίους περιόρισαν να φορούν τα ίδια ενδύματα με τους λαϊκούς, αλλά με απλή και σεμνή εμφάνιση. Αυτό είναι το νόημα του 27ου Κανόνα της Πενθέκτης Συνόδου και του 16ου κανόνα της 7ης Οικουμενικής Συνόδου. Είναι άξιο πολλής απορίας, ότι οι υπέρμαχοι του ράσου θέλουν να στηρίξουν την παρουσία του σ' αυτούς τους Κανόνες, οι οποίοι ουδόλως ομιλούν περί ράσου, αλλά περί επιδεικτικών πολυτελών ενδυμάτων, τα οποία πάλι μπήκαν στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας ως ιερά άμφια.
    Αν όμως το ράσο, προερχόμενο από το βυζαντινό καββάδιο, με πλατιές χειρίδες, δηλαδή με φαρδιά μανίκια, προτιμήθηκε από τους μοναχούς, οι κοσμικοί κληρικοί, δηλαδή οι έγγαμοι εφημέριοι, εξακολουθούσαν να φορούν τα κοινά ενδύματα της εποχής τους με την απλούστερη μορφή τους. Το Ευχολόγιο του Goar μας δίνει την πληροφορία, ότι οι έγγαμοι κληρικοί μετά την Θ. Λειτουργία απέβαλον το ιερατικό άμφιο και ντυνόντουσαν "communibus vestibus" δηλαδή κοινά ενδύματα. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός, ότι στη Γαλατία τον 5ο αιώνα, οι Επίσκοποι φόρεσαν διακριτικό ένδυμα, «vetement distinctif» για το οποίο ο πάπας Καιλεστίνος τους κατηγόρησε και τόνισε, ότι, εάν χρειάζεται να διακρίνονται οι Επίσκοποι, η διάκριση να είναι η διδασκαλία και όχι η ενδυμασία.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Β/

    Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Τα πολυτελή βυζαντινά ενδύματα, όπως το Καββάδιο ή Κοφτάνιο, τα παρέλαβαν και οι επίσημοι Τούρκοι. Το ράσο και το εσώρασο παρέμειναν βασική καλογερική ενδυμασία.
    Από τον ΙΗ' αιώνα και μάλιστα από της συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774) με την ανάδειξη των ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας, αναζεί και η λαμπρότητα της βυζαντινής αυλής. Έτσι, πολλοί κληρικοί, ιδίως Αρχιερείς, φορούν διάφορα πολύτιμα και βαρύτιμα ενδύματα με κεντητά και διάφορα χρυσά κοσμήματα και αλυσίδες.
    Ως αντίδραση σ' αυτή την κατάσταση παρουσιάστηκε η κίνηση του Νεοφύτου Δούκα, ο οποίος, πρός τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Κύριλλο ΣΤ' συνιστούσε την επιβολή του ράσου για όλους τους Έλληνες Ορθόδοξους Κληρικούς.
    Ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας, το 1815, κληρικός "διαπρεπέστατος και ελλογιμώτατος", αντέδρασε σ' αυτή την πρόταση του Νεοφύτου Δούκα, και θεωρεί την εισαγωγή του ράσου ως μεταρρύθμιση. Ομιλεί δε «περί εθνικής ενδυμασίας», την οποία φορούσαν κατά τόπους οι κληρικοί. Ποιά ήταν αυτή η εθνική ενδυμασία, για την οποία κάνει λόγο ο Ιγνάτιος; Είναι η βράκα, η φουστανέλλα και το φέσι, χαρακτηρισθέντα ως εθνικά, εν αντιθέσει προς τα στενά φραγκικά ενδύματα.
    Πολεμιστές του 1912 μας πληροφόρησαν, ότι, στη Δ. Μακεδονία φορούσαν οι ιερείς σιγγούνια, κοντογούνια. Ενθυμούμεθα δε Ιερείς της Δυτ. Μακεδονίας με σιγγούνια. Χαρακτηριστική είναι η Εγκύκλιος του Μητροπολίτη Κοζάνης Φωτίου προς τους ιερείς της επαρχίας του το 1915, στην οποία συνιστά «οι ευλαβεστάτοι ιερείς να μη κατέρχωνται εις τας πόλεις με το ένδυμα της καθημερινής εργασίας».
    Οι μοναχοί όμως, είχαν ομοιόμορφη ενδυμασία, ήτοι τη ρασοφορία. Οι έγγαμοι όμως κληρικοί δεν είχαν εξαρχής τέτοια παράδοση.
    Επειδή όμως οι γραμματισμένοι Κληρικοί τότε προέρχονταν από τον μοναχικό κόσμο, η ενδυμασία και το πνεύμα των καλογήρων επιβλήθηκε σ' ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας.
    Έτσι, μετά την απελευθέρωση, η τότε Ιερά Σύνοδος με την υπ' αριθμόν 4 821/28 Μαΐου 1855 Εγκύκλιο της, επέβαλε, χάριν ομοιομορφίας προς τους Καλογήρους τη σημερινή ενδυμασία για όλους τους κληρικούς...
    Βέβαια, όπως παρατηρεί ο αοίδιμος Περιστερίου Αλέξανδρος, η Σύνοδος δεν κάνει ούτε νύξη για ράσα και αντεριά «παρεκτός, του να φορούν του λοιπού, ενδύματα εκ μέλανος ή άλλου σεμνού και βαθύχροου χρώματος». Εν πάση περιπτώσει, η σημερινή ενδυμασία των κληρικών έχει ιστορία μόλις 137 ετών!
    Αναφέρουμε επίσης την απόφαση του Πανορθοδόξου Συνεδρίου Κωνσταντινουπόλεως (Μάιος - Ιούνιος 1923): «Η εξωτερική περιβολή του κλήρου ως έχει σήμερον, ουδέν έχει το κοινόν ούτε προς την ουσίαν της ιερωσύνης, ούτε προς την αρχαίαν πράξιν της Εκκλησίας, αλλά είναι αποτέλεσμα μακράς εξελίξεως και ποικίλων παραγόντων. Το κομάν επί αιώνας, ανοίκειον τω κλήρω, εισήχθη όμως και επεκράτησεν εν τη Εκκλησία συν τω χρόνω».
    Καμιά σχέση δεν έχει το ράσο και το εσώρασο με την πίστη, ούτε με τη σωστά νοουμένη παράδοση.
    Ο αοίδιμος Περιστερίου Αλέξανδρος στον επίλογο του βιβλίου του «Η εξωτερική Περιβολή του Ορθοδόξου Κληρικού», γράφει: «Ο Έγγαμος εφημεριακός κλήρος να μη εμποδίζεται να κάνει ελεύθερη χρήση ράσου και κοστουμιού εκτός Ιερατικών καθηκόντων. Μια τέτοια λύση είναι επιβεβλημένη. Έτσι και τα παράπονα της καταπίεσης και οι αιτίες και οι προφάσεις εκείνων που θέλουν να ιερωθούν θα λείψουν, χωρίς την υποχρέωση της ρασοφορίας παντού και πάντοτε, κάτι που δύσκολα συμβιβάζεται με τον οικογενειάρχη-εφημέριο»
    Και ο αοίδιμος Μητροπολίτης Σιατίστης Πολύκαρπος, το 1968 εισηγήθηκε την τροποποίηση της σημερινής αμφιέσεως των κληρικών.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο αείμνηστος μητροπολίτης Μηθύμνης Ιάκωβος Μαλλιαρός απηύθυνε εγκύκλιο με την οποία καλούσε τους νέους στην ιερωσύνη υπό την προυπόθεση να μην ενδυθούν το ιερό ένδυμα του ράσου.Το αποτέλεσμα;Δεν προσήλθε κανείς!Μάλλον πρόκειται για προφάσεις εν αμαρτίαις.Θαυμάσια διαλεκτική υπέρ του ράσου έχει αναπτύξει ο π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος στο μνημειώδες σύγγραμα με τίτλο ΑΡΘΡΑ,ΜΕΛΕΤΑΙ,ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ που καλό θα είναι να δημοσιεύσει ο κ.Οδυσσέας.Δίνει αποστομωτική απάντηση στους νεωτερίζοντες και μοντερνίζοντες οπαδούς της κατάργησης του ράσου.
    Λυκούργος Νάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επειδη ειμαι κληρικος του εξωτερικου και επειδη μερικοι αδελφοι μας εν Ελλαδι νομιζουν οτι εμεις κανουμε διακοπες στο εξωτερικο επιτρεψτε μου μερικες σκεψεις να καταθεσω.
    Σιγουρα το ρασο ειναι ενα συμβολο, ενα συμβολο ιερο καθαγιασμενο με δακρυα και αιμα προσευχης και μαρτυριου. Ειναι μια μαρτυρια. Που ομως; Σε ορθοδοξες χωρες εκει που ειναι συνυφασμενο με τους αγωνες του λαου του Θεου, εκει που οταν εμφανιζεται ο ιερευς εγειρονται για να αποτισουν την τιμη και τον σεβασμο, εκει ναι το ρασο ειναι επιβεβλημενο το διχως αλλο.
    Σας ερωτω ομως αγαπητοι μου αδελφοι, οταν εγω για να παω σε καποιο απομακρυσμενο χωριο που πρεπει να επισκεφθω εναν ασθενη και πρεπει να αλλαξω δυο λεωφορεια και 2 η 3 τρενα στα οποια υπαρχουν αλλοδαποι και καθε λογης ανθρωπιοι που ουτε καν δεν αντιλαμβανονται τι ειναι να εισαι κληρικος και δη ορθοδοξος τι μαρτυρια διδω; Χωρια που ενα σωρο περιεργα ματια ειναι πανω σου, χωρια που οι ευρωπαιοι σε περννουν για ταλιμπαν, χωρια που η ασστυνομια σε σταματαει για ελεγχο και τα σχετικα..... Ειναι αυτα ωραια για εναν κληρικο να ειναι στο επικεντρο χωρις λογο;
    Και επιμενω σε κατι ακομη, αν καποιος δεν ζησει τις δυσκολιες που ζουμε εμεις στο εξωτερικο για να κραταμε καπιοιες Εκκλησιες ανοικτες και καποια καντηλια αναμενα, ευκολα ριχνει τον λιθον του αναθεματος και της κατακρισεως....
    Και περισσοτερο οι αδελφοι μας λαικοι ειναι ευκολοι εις οργην και εις κρισιν κατα των κληρικων.....
    Αλλα εδω ισχυει ο λογος του θυμοσοφου λαου μας ...εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λες.....

    Οσο για τους συγκληρικους μας που ενιοτε και εκεινοι ευκολα μας κατηγορουν για εκκοσμικευση γιατι δεν αφηνουν για κανενα χρονο την βολη τους στην Ελλαδα και να ερθουν να διακονισουν με τα γενια τους και τα ρασα τους την διασπορα και μετα να μας πουν την εμπειρια τους τοτε πραγματι θα ειχε αξια

    ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου