Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010





Η Δαρβινική θεωρία που θεοποιεί την τύχη γίνεται δεκτή
και από Ορθοδόξους, μάλιστα Αρχιερείς;


Έτσι έγραψε η "Ελευθεροτυπία" στις 1-6-2009 και παραθέτομε αντίγραφο απάντησης στις απόψεις του σεβ. Ιωάννου Ζηζιούλα

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

21 σχόλια:

  1. Ανώνυμος2 Αυγούστου 2010 στις 11:09 μ.μ.

    - ο π. Ι. Ρωμανίδης, στις παραδόσεις του στο ΑΠΘ αναφέρει: «η σημερινή βιολογία, κάνει έρευνες και συγκρίνει τα ανθρώπινα κύτταρα με τα κύτταρα των πιθήκων και λέει, ότι εκ πρώτης όψεως, φαινομενικά (ένας δηλ. ερασιτέχνης, άμα κυττάξη στο μικροσκόπιο) διαπιστώνει κανείς μια καταπληκτική ομοιότητα μεταξύ των κυττάρων των ανθρώπων και των κυττάρων των πιθήκων. Από βιολογικής απόψεως δηλ. δεν θα διαπιστώση κάποιος καμμία φαινομενική διαφορά. Επίσης, αν κανείς συγκρίνη σκελετούς ανθρώπων με σκελετούς πιθήκων, που έχουν βρεθεί από τους παλαιοντολόγους, ανθρώπων δηλ. και πιθήκων που έζησαν στην αρχαιότητα, είναι δύσκολο να διαπιστώση κάποια φαινομενική διαφορά, διότι και οι πίθηκοι εκείνοι της αντίστοιχης εποχής βαδίζανε όρθια, κ.λπ. Π.χ. κατά την εποχή του Homo Habilis, δηλ. πριν 3.5 εκατομμύρια χρόνια, οι τότε πίθηκοι περπατούσαν επίσης όρθια και είχαν παρόμοιους σκελετούς με τους τότε ανθρώπους. Πάντα, όμως, η βασική διαφορά μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου, σε κάθε εποχή, ήταν η χωρητικότητα της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου των. Ο Homo Habilis έχει εγκέφαλο που έχει όγκο περίπου 700 κυβικά εκατοστά, ο Homo Sapiens, ο μοντέρνος άνθρωπος, έχει εγκέφαλο με όγκο 1400 κ. εκ. και ο Homo Erectus είναι μεταξύ των δυο προηγουμένων, με χωρητικότητα εγκεφάλου 900 κ. εκ. Οπότε, το βασικό χαρακτηριστικό στην εξέλιξη του ανθρώπου είναι, ότι με την πάροδο του χρόνου, μεγαλώνει και ο εγκέφαλός του, ενώ ο εγκέφαλος του πιθήκου παραμένει ο ίδιος σε χωρητικότητα, μέσω των αιώνων. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος μεγαλώνει ανάλογα με την αύξηση των αναγκών του ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος ήταν χορτοφάγος, είχε μικρό εγκέφαλο. Όταν έγινε κυνηγός, μεγάλωσε ο εγκέφαλός του για να έχη την δυνατότητα να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του. Και με την ανάπτυξη του γεωργικού πολιτισμού, τότε που εμφανίζεται ο Homo Sapiens, αναπτύσσεται πλέον ο εγκεφαλικός άνθρωπος, ο οποίος ζει με τη λογική του και έχει οργανωμένη κοινωνία. Το πρόβλημα τώρα, είναι αν εξελίχθηκε ο άνθρωπος από τον πίθηκο ή εμφανίζεται ο άνθρωπος, ως άνθρωπος εξ αρχής. Σύμφωνα με την εμπειρική μέθοδο ερεύνης, δεν μπορεί κάποιος, εκ των προτέρων, να καθορίση, εάν οι διάφορες θεωρίες, που αναπτύσσονται για ένα θέμα, είναι λανθασμένες ή όχι. Δεν μπορεί κανείς να αποδείξη αυθεντικά ή να αποφανθή δογματικά, πριν υπάρξη επιστημονική απόδειξις, πως έχει ένα θέμα, εξ επόψεως κάποιων μαρτυριών, που θα βρεθούν στις θετικές επιστήμες. Έτσι, στην περίπτωσή μας, είναι ανοησία μεγάλη και βλακεία το να ασχολήται κάποιος, κατά τρόπο απολογητικό, με ένα τέτοιο θέμα. Διότι, δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: εάν ο άνθρωπος εξελίχθηκε από πίθηκο, ε, τότε εξελίχθηκε από πίθηκο! Εάν ο άνθρωπος δεν εξελίχθηκε από πίθηκο, ε, τότε δεν εξελίχθηκε από πίθηκο! Δηλ. ή εξελίχθηκε από πίθηκο ή δεν εξελίχθηκε από πίθηκο. Αυτό όμως είναι θεολογικό πρόβλημα; Όχι. Στην ουσία του δεν είναι θεολογικό πρόβλημα. Είναι απλώς, επιστημονικό πρόβλημα. Αφού λοιπόν είναι επιστημονικό πρόβλημα, γιατί να χάνωμε την ηρεμία μας και να γινώμαστε νευρικοί και να νομίζωμε, ότι θα πέση κάτω η Ορθοδοξία, εάν αποδειχθή επιστημονικά ότι, π.χ. ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο; Διότι, ποια σημασία έχει αυτό, για την Ορθοδοξία; Η Ορθοδοξία δεν είναι Παλαιοντολογία.

    Συνεχίζεται..................................

    IK

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος2 Αυγούστου 2010 στις 11:11 μ.μ.

    ............................Συνέχεια

    Στην Ορθοδοξία δεν κάνομε θεολογία περί του παρελθόντος, αλλά περί του παρόντος. Το ενδιαφέρον της Ορθοδοξίας είναι για τον άνθρωπο, όπως είναι τώρα, σήμερα. Και εφ’ όσον η Ορθοδοξία είναι μια πνευματική ψυχιατρική και εντάσσεται στην ιατρική επιστήμη, διότι η κύρια μέριμνά της είναι η θεραπεία της ψυχής του ανθρώπου, δηλ. εφ’ όσον η δουλειά της Εκκλησίας είναι να θεραπεύσει το νου του ανθρώπου (να ενεργοποιήση δηλ. την νοερά ενέργεια της ψυχής του, η οποία είναι στον πεπτωκότα άνθρωπο, ανενέργητη ή ενεργεί υποτυπωδώς ή ενεργεί δαιμονικά) και να περάση τον άνθρωπο από την κάθαρση της ψυχής, στον φωτισμό του νου του, ώστε να θεραπευθή ο άνθρωπος και να γίνη, από ψυχοπαθής που είναι τώρα, ψυχικά υγιής, τι μας ενδιαφέρει, από θεολογικής απόψεως, εάν ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο ή όχι; Το θέμα αυτό, βέβαια, εξ επόψεως επιστημονικής, είναι πολύ ενδιαφέρον. Άλλο, όμως το ένα και άλλο το άλλο. Αν ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο, τότε τίθεται το ερώτημα: Πότε, ποια στιγμή, ο άνθρωπος έγινε άνθρωπος; Πότε, ποια στιγμή και με ποιο κριτήριο, σταμάτησε ο πίθηκος να είναι πίθηκος και έγινε άνθρωπος; Έγινε κάποια αλλαγή στο μέγεθος του εγκεφάλου του ή συνέβη κάτι άλλο; Η διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα δεν είναι τόσο στην λογική, διότι και ωρισμένα ζώα μετέχουν κάποιας λογικότητος. Άρα, δεν είναι η ύπαρξις της λογικής στον άνθρωπο εκείνο το κριτήριο που καθορίζει το αν ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Το κριτήριο είναι, ότι ο άνθρωπος είναι εκείνο το ζώο, που έχει νοερή ενέργεια (δηλ. νουν κατ’ ουσίαν, ο οποίος εκδηλώνεται δια της νοεράς ενεργείας του), που έχει, δηλ. μέσα του, ένα όργανο (τον νουν), στο οποίο μέσα μπορεί να έλθη το Πνεύμα το Άγιο να κατοικήση και να προσεύχεται (για λογαριασμό του ανθρώπου) και δια του οποίου το Πνεύμα το Άγιο να χαρίση στον άνθρωπο τον θείο φωτισμό και δια του φωτισμού ο άνθρωπος να φθάση στην θέωση, όταν και για όσο χρόνο ο Θεός θελήση. Αυτός είναι ο άνθρωπος! Οπότε, το από πού προήλθε ο άνθρωπος, δηλ. από χώμα ή από πίθηκο, δηλ. το θέμα της προελεύσεως του ανθρώπου, είναι δευτερευούσης σημασίας».

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος3 Αυγούστου 2010 στις 6:17 μ.μ.

    ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ, ΟΣΟ ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ,ΜΟΙΑΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΠΙΘΗΚΟ ΠΑΡΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος3 Αυγούστου 2010 στις 7:32 μ.μ.

    o IK δεν διστάζει να διεστρέψει τα πάντα προκειμένου να βγει συνεπής φιλοεξελικτικος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3 Αυγούστου 2010 στις 10:44 μ.μ.

    Βέβαια, έτσι είναι.

    Ο διαστροφέας δεν είναι ο γράψας, αλλά ο αντιγράψας. Τετράγωνη λογική.

    Αλλά, ας δούμε αν διαστροφέας και φιλοεξελικτικός είναι και ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ:

    - ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ καταγράφεται χαρακτηριστικά από τον μαθητή του Μοτοβίλωφ, που είχε και αυτός την εμπειρία του αγίου Πνεύματος, όπως και ο γέροντάς του. Έτσι στα απομνημονεύματά του αναφέρει σχετικά: «Για τον στάρετς, όπως και για τους Πατέρες της Εκκλησίας, ο Αδάμ κυριαρχεί στην ιστορία, όχι μόνο, αλλά και όλης της κτίσεως. Η σκέψη του δεν έρχεται σε αντίθεση με τις διάφορες επιστημονικές θεωρίες για την καταγωγή του ανθρώπου. Κατ’ αυτόν ο Αδάμ δημιουργήθηκε ζώον, όμοιο με τάλλα πλάσματα που ζουν στη γη, αν και ανώτερος απ’ όλα αυτά. Θα έμενε ζώο, αν δεν είχε δεχθεί «την πνοήν ζωής» -το Πνεύμα- που τον έκανε συγγενή με το Θεό. Ο άνθρωπος μόνο ζωοποιήθηκε από την ίδια την πνοή του Θεού, η ύπαρξή του θεμελιώνεται απ’ ευθείας στη χάρη του Αγίου Πνεύματος, λέγουν οι Πατέρες της Εκκλησίας».
    (Ειρ. Γκοραϊνωφ, "Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ", σελ. 189).

    Και βέβαια, όπως πάντα, φταίει ο αντιγραφέας, που είναι και διαστρεβλωτής.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος4 Αυγούστου 2010 στις 10:53 π.μ.

    Ο αντιγραφέας αντιγράφει ότι του κατέβει, αποκόβει, και το πετσοκοβει.
    Αφήνω ότι μπορει να παίρνει απο πηγες που δεν μεταφραζουν σωστα τα ρωσικα έργα (π.χ. αγιο Σεραφειμ Σαρωφ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος4 Αυγούστου 2010 στις 1:28 μ.μ.

    Βέβαια και αντιγράφει, ότι του κατέβει.
    Άλλα γράφονται στο βιβλίο και άλλα αντιγράφονται. Αλλά είναι και τα ρώσικα:

    Για να δούμε όμως και τα ελληνικά, από έναν άλλον διαστροφέα, μοιχεπιβάτη, φιλοεξελικτικό, φιλομεταμοσχευτή, φιλοαμερικάνο και όλα τα κακά του κόσμου (προλαμβάνουμε τους χαρακτηρισμούς). Πάντως η μεταφορά είναι σωστή:

    - Ο Μεσογαίας Νικόλαος σε συνέντευξη του στο ΒΗΜΑ (24.12.06) και στην ερώτηση, αν συμβιβάζεται ο δαρβινισμός με τη θρησκεία απαντάει: «Μου επιτρέπεται να ρωτήσω: που δεν συμβιβάζεται; Στην περιγραφή της δημιουργίας του ανθρώπου μέσα στο βιβλίο της Γενέσεως; Η Γένεση δεν είναι βιβλίο Φυσικής ή Βιολογίας. Η περιγραφή της δημιουργίας του ανθρώπου στα βιβλικά κείμενα είναι πολύ συνοπτική. Δυο μόλις στίχοι στο πρώτο κεφάλαιο και ίσως ένας στο δεύτερο. Αυτό είναι! και η ουσία δεν κρύβεται στο «χουν από της γης», που ισχύει και για τα ζώα. Το σημαντικό που δεν υπάρχει στα ζώα είναι ότι «ενεφύσησεν πνοήν ζωής» στον άνθρωπο και τον «έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού». Από ‘κει και πέρα ποιο είναι το πρόβλημα; Η όποια ομοιότητα του ανθρωπίνου σώματος με αυτό των πρωτίστων θηλαστικών; Αυτή είναι προφανής! Ο άνθρωπος έχει ομοιότητα με τα ζώα, αλλά συγγένεια με το Θεό. Μοιάζει με τα ζώα κατά το φθαρτό στοιχείο και την εγκόσμια εικόνα του και συγγενεύει με τον Θεό κατά το πρόσωπο, δηλαδή κατά την αιώνια και άφθαρτη εικόνα του. Και το σημαντικό είναι το δεύτερο!».

    Για την αντιγραφή
    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΛΕΞΙΟΣ4 Αυγούστου 2010 στις 7:01 μ.μ.

    Απο πότε έγινε Πατέρας της Εκκλησίας ο Μεσογαίας Νικόλαος Χατζηνικολάου ΙΚ; Ό,τι μας συμφέρει λέμε τώρα για να υποστηρίξουμε στην βρωμοθεωρία της εξέλιξη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος4 Αυγούστου 2010 στις 9:26 μ.μ.

    Ο Μεσογαίας Νικόλαος έγινε Πατέρας της Εκκλησίας, από τότε που και εμείς θεωρήσαμε εαυτούς Πατέρες της Εκκλησίας.

    Όσον αφορά τη βρωμοθεωρία της εξέλιξης, που υποστηρίζεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας είναι αντίθετη προς την βρωμοθεωρία της αυτόματης δημιουργίας, που υποστηρίζεται από τον Παπισμό.

    Ένας δε που υποστηρίζει την Πατερική άποψη της εξέλιξης και επιτίθεται κατά της παπικής αυτόματης δημιουργίας είναι ένας μη Πατέρας της Εκκλησίας και μάλιστα πιθηκόμορφος, φιλοπαπικός και φιλοοιοκουμενιστής. Να δούμε τι λέει:

    - Ο Περγάμου Ιωάννης στη Δογματική του αναφέρει σχετικά: «Δεν μπορεί να κάνει λόγο κανείς περί του δόγματος της Δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου, χωρίς ν' αναφερθεί στην σύγχρονη Βιολογία και κυρίως στην θεωρία της εξελίξεως, την θεωρία του Δαρβίνου, η οποία είναι είτε το θέλουμε είτε όχι η κρατούσα στην Βιολογία. Όταν εμφανίστηκε η θεωρία της εξελίξεως, ο Δαρβίνος δημιούργησε πανικό στην κρατούσα Θεολογία. Η θεωρία του Δαρβίνου δημιούργησε αυτόν τον πανικό, διότι μέχρι τότε κι ακόμη και σήμερα για πολλούς ανθρώπους, το χαρακτηριστικό του ανθρώπου το οποίο τον διακρίνει από τα ζώα θεωρείτο ότι ήταν το λογικό, η σκέψη, η συνείδηση, η αυτοσυνειδησία του κυρίως και ο Δαρβίνος στο Περί καταγωγής του ανθρώπου έδειξε με πολύ πειστικότητα, ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα έχουν και τα ζώα, μόνο που τα έχουν σε κατώτερο βαθμό, και ότι η διαφορά συνεπώς του ανθρώπου και του ζώου, ως προς τα αυτά χαρακτηριστικά είναι διαφορά, όπως το είπε, όχι είδους αλλά βαθμού. Έδειξε ότι και τα ζώα σκέπτονται, έχουν συνείδηση, ότι φτιάχνουν πολιτισμό, ότι έχουν τεχνολογία, ότι πολλά πράγματα, για τα οποία καυχιέται ο άνθρωπος, δεν απουσιάζουν και τόσο πολύ από τα ζώα, ότι οργανώνουν την ζωή τους και όλα αυτά και συνεπώς βρεθήκαμε σε μια στιγμή στο δίλημμα ή να δεχθούμε, ότι και ο άνθρωπος είναι ένα ζώο κι αυτός ή να αναθεωρήσουμε το όλο θέμα της διαφοράς του ανθρώπου από τα ζώα. Η σημερινή ανθρωπολογία έχει πλέον εντοπίσει τη διαφορά αλλού. Επαναλαμβάνω, ότι υπάρχει σε πολλούς ακόμη η αντίληψη ότι η διαφορά έγκειται σε αυτά που είπαμε και αυτοί φυσικά θεωρούν τον άνθρωπο σαν ένα ανεπτυγμένο ζώο. Για να βρούμε μια ριζική διαφορά, που να είναι διαφορά είδους, όπως λέει ο Δαρβίνος, και όχι διαφορά βαθμού, δεν θα πρέπει ν’ ανατρέξουμε στην λογική ή στην συνείδηση, ούτε καν στην αυτοσυνειδησία, στην επιστήμη και στην τεχνολογία, ούτε ίσως σε κάτι που σήμερα έχει μεγάλη πέραση ιδίως στη Βρετανία, στη γλώσσα, διότι και εκεί δεν είναι σαφή τα πράγματα, αν δεν υπάρχει γλώσσα στα ζώα, γλώσσα όχι με την έννοια απλώς να βγάζουν κραυγές και να συνεννοούνται, αλλά να φτιάχνουν λογικές προτάσεις, να συνθέτουν νοήματα κ.λπ. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά του ανθρώπου, αλλά δεν πείθουν όλους ότι είναι έτσι.

    Συνεχίζεται.................................

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος4 Αυγούστου 2010 στις 9:28 μ.μ.

    ............................... Συνέχεια:

    Ένα είναι λοιπόν το χαρακτηριστικό στο οποίο τείνει η ανθρωπολογία σήμερα να δεχθεί ως διαφορά, και το οποίο, νομίζω, πλέον καθιστά τη θεωρία του Δαρβίνου για τη θεολογία, όταν η θεολογία πάρει τη σωστή θέση, εντελώς ακίνδυνη. Το σημείο αυτό είναι, όπως είπαμε, η ελευθερία. Το ζώο, οποιοδήποτε ζώο και το πιο ανεπτυγμένο, έχει τις ικανότητες να προσαρμόζεται στο περιβάλλον, στον δεδομένο κόσμο, στην δημιουργία, δεν νοείται ποτέ όμως να αρνηθεί το περιβάλλον του, να το εκμηδενίσει και να φτιάξει το δικό του κόσμο. Δεν μπορεί να φτιάξει δικό του κόσμο το ζώο, μόνον ο άνθρωπος έχει αυτή την τάση. Βλέπετε ένα δένδρο. Το ίδιο δένδρο που βλέπετε εσείς ως άνθρωπος, το βλέπει και μια γάτα. Μπορείτε εσείς ως επιστήμονας το δένδρο αυτό να το αναλύσετε, να είστε τέλειος βοτανολόγος, να κάνετε ολόκληρη επιστήμη και θα είστε κατ' αυτόν τον τρόπο μια βαθμίδα πιο πάνω από αυτό το ζώο αλλά δεν θα έχετε διαφορά είδους. Μέσα στην πορεία της εξελίξεως, μπορεί κάποτε να είχατε λιγότερη γνώση ως ον βιολογικό και να αποκτήσατε περισσότερη με την πάροδο του χρόνου, είναι νοητό αυτό και δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Συνεπώς στην γνώση αυτού του δένδρου δεν διαφέρετε κατ' είδος από το ζώο. Όταν όμως πείτε ότι αυτό το δένδρο θα το ζωγραφίσω εγώ, θα φτιάξω το δικό μου δένδρο, θα φτιάξω έναν κόσμο με δένδρα, που δεν είναι αυτά αλλά είναι τα δικά μου δένδρα, από εκείνη την ώρα δείξατε ότι δεν ανήκετε στο ζώο. Το ζώο δεν μπορεί ποτέ να σκεφθεί, ότι θα φτιάξει τον δικό του κόσμο, προσαρμόζεται στον υπάρχοντα, δεν φτιάχνει τον δικό του. Συνεπώς το ζώο δεν μπορεί να αναπτύξει τέχνη. Θα έλεγε κανείς ότι σε κάποια στοιχειώδη μορφή μπορεί να αναπτύξει επιστήμη. Και πολλές φορές όχι και τόσο στοιχειώδη, πολλές φορές ανακαλύπτουμε πράγματα τα οποία τα ζώα τα έχουν ήδη ανακαλύψει. Επιστήμη λοιπόν μπορεί να κάνει το ζώο ή ο άνθρωπος ως ανώτερο ζώο αλλά τέχνη δεν μπορεί να κάνει. Το ότι δεν μπορεί να ζωγραφίσει δεν είναι απλώς θέμα ότι δεν μπορεί να πάρει μπογιές και να φτιάξει. Μπορεί να διδαχθεί κάτι τέτοιο. Αλλά το ν' απορρίψει τον υπάρχοντα κόσμο και να φτιάξει έναν δικό του, που φέρει την προσωπική του σφραγίδα, αυτό είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπου και το χαρακτηριστικό αυτό παρατηρείται, όπως έδειξε η σύγχρονη ψυχολογία, από τα πρώτα βήματα του ανθρώπου».

    Για την αντιγραφή
    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος6 Αυγούστου 2010 στις 2:42 π.μ.

    Ο ΧΥΔΑΙΟΛΟΓΟΣ ΙΚ δεν θα μπορούσε παρα να υβρίσει ως παπικούς όσους ΟΡΘΟΔΟΞΑ υποστηρίζουν την Πατερική άποψη για το θέμα της Δημιουργίας (π.χ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ, π.ΙΩΗΛ, π.ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ, Π.Ν.ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ), διαστρέφωντας Πατέρες της Εκκλησίας.

    Ο ΙΚ είναι δείγμα ανθρώπου που δεν έχει ιερό και όσιο. Ας απαριθμήσουμε τις αιρέσεις του γιατί θα βραδυάσουμε 20 φορές (20 βράδια).

    ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος6 Αυγούστου 2010 στις 6:54 μ.μ.

    Αγαπητέ υβριστή ΟΡΘΟΔΟΞΕ:

    1/ Πουθενά στα ανωτέρω σχόλιά μου δεν έβρισα κανέναν και μάλιστα ονομαστικά. Τους ανωτέρω αναφερόμενους, ζώντας και τεθνεώτας, σέβομαι και τιμώ βαθύτατα.

    2/ Σαν ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ θα πρέπει να γνωρίζεις τον Παύλειο λόγο: "λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν" (Κορ. Α΄ 4. 12).

    3/ Επειδή διαστρέφω τους Πατέρες της Εκκλησίας και επειδή θεωρώ, ότι θα πρέπει να έχεις κάποια σχέση με τα πατερικά κείμενα, γι' αυτό θα τα παραθέσω αυτούσια, για να μάθεις τι λένε οι Πατέρες για τη Δημιουργία του Κόσμου και των όντων:

    α/ Έτσι στην εξιστόρηση του πως της δημιουργίας οι ημέρες της κοσμογονίας είναι έξη. Οι έξη ημέρες της δημιουργίας είναι έξη φάσεις της κοσμογονικής πορείας. Η ημέρα, κατά τη γενική συμβολική γλώσσα των πατέρων, είναι ένα σύμβολο που φανερώνει παραστατικά την ολοκλήρωση μιας φάσης, που θα μπορούσε να είναι ένα δευτερόλεπτο ή δισεκατομμύρια χρόνια. Γι’ αυτό κατά μία κυρίαρχη τάση στη θεολογία της ορθόδοξης παράδοσης η έβδομη ημέρα είναι ο δικός μας χρόνος που συνεχίζεται και η όγδοη η διάρκεια της βασιλείας του Θεού και της δόξας του, όπου μετέχουν τα λογικά όντα. Αυτή είναι η «ημέρα του Κυρίου». Γράφει ο Μ. Βασίλειος: «Ημέρα γαρ Κυρίου, φησί, μεγάλη και επιφανής. και πάλιν. ίνα τι υμίν ζητείν την ημέραν του Κυρίου…..Επεί ανέσπερον και αδιάδοχον και ατελεύτητον την ημέραν εκείνην οίδεν ο λόγος, ην και ογδόην ο ψαλμωδός προσηγόρευσε, δια το έξω κείσθαι του εβδομαδικού τούτου χρόνου» (PG 29. 52A). Στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφής η έννοια του συμβόλου της ημέρας.

    β/ Στο πως της δημιουργίας ο Μ. Βασίλειος και ο Γρηγόριος Νύσσης παρουσιάζουν αξιοσημείωτες απόψεις που κατ’ αναλογία (και μόνο κατ’ αναλογία) παρουσιάζουν ομοιότητες με σημερινές θέσεις των εξελικτικών. Στις γνωστές φάσεις της δημιουργίας τα διάφορα είδη δεν δημιουργήθηκαν εξ αρχής με την τωρινή τους μορφή, αλλά προήλθαν από σπερματικές καταβολές που έβαλε η δημιουργική ενέργεια του Θεού.
    Τούτο το τελευταίο το βλέπουμε στην Εξαήμερο του Μ. Βασιλείου: «Εκάστου γένους τας απαρχάς νυν, οιονεί σπέρματά τινα της φύσεως προβληθήναι κελεύει. το δε πλήθος αυτώ εν τη μετά ταύτα διαδοχή ταμιεύεται, όταν αυξάνεσθαι και πληθύνεσθαι δέη…..».
    Εξ άλλου ο Γρηγόριος Νύσσης, συμπληρώνοντας κατά κάποιον τρόπο τον Μ. Βασίλειο, μιλάει για τη δημιουργία σαν μια ενέργεια του Θεού ακαριαία, διαμέσου της οποίας δημιουργούνται απαρχής όλες οι καταβολές των όντων. Μετά αρχίζει η δυναμική εξέλιξη και η φανέρωση όλων των ποικιλιών και μεγεθών του σύμπαντος, του κόσμου και της ζωής. Έτσι με τον τρόπο αυτό «κατασκευάζεται» και ο άνθρωπος. Η καταβολή του βρίσκεται στο σύνολο των καταβολών. Επομένως η αρχική του ύπαρξη δεν είναι ιστορική του Αδάμ και της Εύας, αλλά αγενής και σπερματική. Ακριβώς σε τούτη τη σπερματική καταβολή ενυπάρχει με τη θεία πρόγνωση και δύναμη το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, όπως και η δυνατότητα για το σχηματισμό σε άνδρα και γυναίκα.

    Συνεχίζεται.....................................

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος6 Αυγούστου 2010 στις 7:01 μ.μ.

    .................................Συνέχεια

    Καταγράφει ο Γρηγόριος Νύσσης στο περί της Εξαημέρου έργο του (PG 44. 72AB): «ότι πάντων των όντων τας αφορμάς και τας αιτίας και τας δυνάμεις συλλήβδην ο Θεός εν ακαρεί κατεβάλετο και εν τη πρώτη του θελήματος ορμή η εκάστου των όντων ουσία συνέδραμεν, ουρανός, αιθήρ, αστέρες, πυρ, αήρ, θάλασσα, γη, ζώα, φυτά…..». Με βάση τα παραπάνω του Γρηγορίου Νύσσης οφείλει κανείς να ερμηνεύσει τα όσα λέγονται για τη δημιουργία του ανθρώπου στο έργο του Περί κατασκευής ανθρώπου. Αλλιώτικα ο κίνδυνος να παραπλανηθεί κανείς εύκολα είναι πολύ μεγάλος και να νομίσει ότι ο Νύσσης πλατωνίζει και δέχεται δυο δημιουργίες, τη μια του ιδεατού και «αγενούς» ανθρώπου και την άλλη του ιστορικού Αδάμ. Τούτη την παρερμηνεία έκαναν μεγάλα και φανταχτερά ονόματα της ξένης θεολογίας και φυσικά ακολούθησαν και δικοί μας πατρολόγοι. Απλούστατα ο πρώτος αυτός άνθρωπος είναι ο σπερματικός, η σπερματική καταβολή που έγινε «συλλύβδην εν ακαρεί». Και είναι φυσικό η σπερματική καταβολή, σαν ένα DNA, να είναι αγενής, φορέας όμως του κατ’ εικόνα και του καθ’ ομοίωση.
    Γράφει ο Γρηγόριος Νύσης στο Περί κατασκευής του ανθρώπου (PG 44. 185BCD): «Ου γαρ συνωνομάσθη τω κτίσματι νυν ο Αδάμ καθώς εν τοις εφεξής η ιστορία φησίν. αλλ’ όνομα τω κτισθέντι ανθρώπω ουχ ο τις, αλλ’ ο καθόλου εστίν. Ουκούν τη καθολική της φύσεως κλήσει τοιούτον τι υπονοείν εναγόμεθα, ότι τη θεία προγνώσει τε και δυνάμει πάσα η ανθρωπότης εν τη πρώτη κατασκευή περιείληπται». Εδώ τα πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα. Όπως με την ακαριαία καταβολή «των αφορμών και των αιτιών και των δυνάμεων» έχουμε το καθόλου σύμπαν, έτσι και η πρώτη κατασκευή του ανθρώπου είναι σπερματική και περιέχει όλη την ανθρωπότητα και επομένως είναι ο καθόλου άνθρωπος. Καμιά λοιπόν θεωρία για τη δημιουργία ιδεατού ανθρώπου.

    4/ Ακριβώς, ο ΙΚ είναι δείγμα ανθρώπου που δεν έχει ιερό και όσιο, γιατί αποκαλύπτει τους Πατέρες και τη θέση τους για τη Δημιουργία του κόσμου και των όντων, η οποία επιμελώς αποκρύπτεται, ενώ αντίθετα προβάλλεται η παπική θεωρία περί της αυτομάτου γενέσεως.

    5/ Όσο για τις αιρετικές θέσεις του ΙΚ, αυτές είναι άπειρες (και όχι μόνον 20), γιατί πράγματι ο πατερικός λόγος δεν αντέχεται.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος6 Αυγούστου 2010 στις 7:24 μ.μ.

    Και για να κλείσουμε το θέμα, κάτι από την Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών:

    - στη Φιλοκαλία των ιερών νηπτικών διαβάζουμε: «Ο άνθρωπος μόνος του Θεού δεκτικός εστι. Τούτω γαρ μόνω τω ζώω ομιλεί ο Θεός, νυκτός μεν δι’ ονείρων, ημέρας δε δια του νου» (Α΄, 25, ρνθ΄). «το νοερόν και λογικόν ζώον, ο άνθρωπος, μόνος εκ πάντων εστι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν Θεού» (Β΄, 238, 4).

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος7 Αυγούστου 2010 στις 11:57 π.μ.

    Άσε τις συρραφές των πατερικών αποσπασμάτων γιατί έγινες όμοιος με τους Χιλιαστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος7 Αυγούστου 2010 στις 12:40 μ.μ.

    Οι χαζομάρες του ΙΚ με πατερικό περιτύλιγμα!

    ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος7 Αυγούστου 2010 στις 1:45 μ.μ.

    "Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια".

    Ωραίος λοιπόν ο αντίλογος!

    Να μη βασκαθούμε!

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος8 Αυγούστου 2010 στις 1:29 μ.μ.

    Tην ίδια παροιμία ΙΚ, μπορούσαν να πουν και οι Χιλιαστές για τις δικές τους ελεεινές συρραφές κειμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος8 Αυγούστου 2010 στις 6:55 μ.μ.

    Δεν μας ενδιαφέρει τι θα μπορούσαν να πουν οι Χιλιαστές, αλλά και όλοι οι άλλοι, οι μη Ορθόδοξοι και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε τις παπικές θέσεις για τη δημιουργία του κόσμου και των όντων.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος9 Αυγούστου 2010 στις 2:25 μ.μ.

    Δεν είναι παπικές θέσεις βλάκα! Ορθόδοξες είναι και πάψε να συκοφαντείς της πατερικές θέσεις για την δημιουργία του κόσμου ως δήθεν παπικές διαστρεβλωτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος9 Αυγούστου 2010 στις 5:58 μ.μ.

    Όταν δεν γνωρίζουμε κάποια πράγματα καλύτερα να το βουλώνουμε.

    Αν δεν γνωρίζουμε την παπική θέση για τη Δημιουργία, που είναι αντίθετη με την Πατερική, τότε να ανοίξουμε τα στραβά μας και να διαβάσουμε την "Εξαήμερο" του Μ. Βασιλείου και το "περί της κατασκευής του ανθρώπου" του Γρ. Νύσσης. Υπάρχουν και στο Διαδίκτυο και στην Πατρολογία Migne. Αφού τα μελετήσουμε και τα κατανοήσουμε, τότε συζητάμε και σταματάμε να βρίζουμε, μη έχοντας τίποτε άλλο να παρουσιάσουμε.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου