Ομολογία

Ο ΠΑΓΚΑΚΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ 

ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ 

ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΣΘΟΝΙΑΣ 

ΝΑ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΣΧΙΣΜΑ.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΟΥΤΟΣ Ο ΣΧΙΣΤΗΣ, ΤΟΥΝΟΜΑ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ.

Ι.Μ. Πιούχτισι σε πρόεδρο Βουλής: «Ουδέποτε ενεπλάκημεν σε πολιτικά παιχνίδια»

Η Καθηγουμένη και οι Αδελφές της Ιεράς Μονής Πιούχτιτσι, της παλαιότερης και μεγαλύτερης Ιεράς Μονής της Εσθονίας εξακολουθούν να διαμαρτύρονται κατά του νομοσχεδίου, το οποίο τις εξαναγκάζει να εξέλθουν της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Μόσχας με απειλή τη διάλυση του Μοναστηριού.

Σε έκκλησή τους προς τον πρόεδρο της Βουλής της Εσθονίας Λάουρι Χούσαρ οι Μοναχές δηλώνουν: «Συμβαίνει κάτι που δεν χωρά το μυαλό μας και προκαλεί οξύ πόνο στις καρδιές μας. Μας απαιτούν να διακόψουμε τον κανονικό μας δεσμό με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία προς όφελος της Κωνσταντινουπόλεως. Και τούτο δεν μόνον αποτελεί αθέτηση των ιερών κανόνων, είναι σαν να εξαναγκάζεις τον άνθρωπο να εγκαταλείψει την κατά σάρκα μητέρα του. Τον μεγάλωσε, τον έτρεφε όλες τις ημέρες τις ζωής του και τώρα να την εγκαταλείψουμε; Μήπως θέλετε αυτή η αμαρτία να βαρύνει τις ψυχές μας; Ποιο είναι το όφελος; Για χάρη της προσωπικής μας γαλήνης και ευημερίας;».

Επίσης οι Μοναχές της παλαιότερης Μονής, τονίζουν ότι «πάντοτε ήταν ξένες ως προς τα πολιτικά ζητήματα και ουδέποτε ενεπλάκησαν σε πολιτικά παιχνίδια», επίσης εξακολουθούν να προσεύχονται για την Εσθονία, τις Αρχές και τον ευγενικό λαό της», αλλά διαμαρτύρονται κατά των προσπαθειών να υποταχθούν βιαίως υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο: «Εμάς, τις οικίστριες της μονής, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μας, μας τοποθετούν σε ένα χώρο, όπου έχουν εγκατασταθεί η άγνοια και νέες θεότητες, που επιβάλλουν την πέραν του Χριστού αλήθεια».

Κλείνοντας παραθέτουν τα λεγόμενα του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Θεοδώρου Ντοστογιέφσκι: "Θα προτιμούσα να μείνω με τον Χριστό παρά με την Αλήθεια".

Να αναφερθεί ότι η Καθηγουμένη Φιλαρέτη και οι αδελφές της Μονής απευθύνθηκαν στον πρόεδρο της Βουλής της Εσθονίας Λάουρι Χουσάρ, αιτούμενες την προσωπική συνάντηση, προκειμένου να του παραδώσουν την έκκληση.

Εκείνος όμως απέφυγε τη συνάντηση επικαλούμενος την έλλειψη χρόνου.

Στις 17 Φεβρουαρίου οι Μοναχές με επικεφαλής την Καθηγουμένη κατευθύνθηκαν στις εγκαταστάσεις της Βουλής της Εσθονίας, προκειμένου να παραδώσουν ιδιοχείρως την έκκληση στον εκπρόσωπο της Βουλής.

Όμως στη Βουλή αρνήθηκαν να τους δεχθούν ούτε της άφησαν να εισέλθουν μέσα, αναγκάζοντας να παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στον δρόμο, ενώ χιόνιζε.

Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα τον βουλευτή Varro Vooglaid, οι αστυνομικοί, οι οποίοι φύλαγαν τις εγκαταστάσεις, φέρθηκαν αγενώς έναντι των μοναζουσών, φωνάζοντας και απαγορεύοντας τη οποιαδήποτε φωτογράφηση.

Μετά από επέμβαση των δικηγόρων της μονής, οι μοναχές αφέθηκαν να εισέλθουν στο φουαγιέ και υπάλληλος της Βουλής παρέλαβε το κείμενό τους χωρίς όμως να τους προσκαλέσει στο γραφείο του.

Οι ορθόδοξοι κληρικοί αναρτούν δύο φωτογραφίες με λεζάντες:

1. Η Ιερά Μονή υποδέχεται εκπροσώπους του Εσθονικού κράτους (στη φωτο ο υπουργός Εσωτερικών της Εσθονίας Lauri Läänemets παρακέθεται σε πλούσιο τραπέζι που προθύμως παρατέθηκε στη Ι.Μ.Μ Πιούχτισα. Σήμερα ο κ. Läänemets είναι ένας από τους πρωτοστάτες του νόμου για την απαγόρευση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Εσθονίας).

2. Το κράτος υποδέχεται εκπροσώπους της Ιεράς Μονής (στη φωτογραφία η Καθηγουμένη και οι αδελφές να κάθονται όρθιες και χιονισμένες στον δρόμο).

(Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της έκκλησης)

«Αξιότιμε πρόεδρε της Βουλής της Εσθονίας Λάουρι Χούσαρ,

Μας προέτρεψε να αποταθούμε στο πρόσωπό Σας ο βαθύς προβληματισμός μας για την πορεία της καθ’ ημάς ιεράς γυναικείας μονής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πιούχτιτσα.

Περισσότερο από ένα αιώνα, για να είμαστε ακριβείς, πριν από 134 χρόνια, ιδρύθηκε αυτή στο Κουρεμιάε, επί του Αγίου Λόφου, και έκτοτε, όποιες τρικυμίες και αν λυσσομανούσαν γύρω του, όποιοι πόλεμοι και επαναστάσεις τάρασσαν τον κόσμο, όπως και αν μεταβάλλονταν οι εξουσίες, ουδεμία ημέρα δεν έπαυσε να ακτινοβολεί την αγάπη προς τον Θεό.

Όποιο σκότος και αν κάλυπτε τον κόσμο, εδώ καταύγαζε τα πάντα το φως της αγάπης του ανθρώπου προς τον Πανοικτίρμονα Θεό. Ουδεμία ημέρα δεν έπαυσαν να αναπέμπονται οι προσευχές στη μονή.

Και να, τώρα συμβαίνει κάτι, που δεν χωρά το μυαλό μας και προκαλεί οξύ πόνο στις καρδιές μας.

Απαιτούν από εμάς να διακόψουμε τον κανονικό δεσμό μας με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία προς όφελος της Κωνσταντινουπόλεως.

Και τούτο δεν είναι απλώς μια αθέτηση των εκκλησιαστικών κανόνων, είναι σαν να εγκαταλείπει ο άνθρωπος την κατά σάρκα μητέρα του.

Τον μεγάλωσε, τον έτρεφε όλες τις ημέρες της ζωής του, για να την αρνηθεί τώρα; Αυτή η μεγάλη αμαρτία θα πρέπει να βαρύνει τις ψυχές μας; Και ποιο είναι το όφελος; Η γαλήνη και η ευημερία μας;

Θέλουμε να απαντήσουμε με τα λεγόμενα του Χριστού, ο Οποίος δεν ενέδωσε στους πειρασμούς: «Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις» (Ματθ. 4. 10).

Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνουμε ότι όσα μας προσάπτουν ως κατηγορίες είναι άσχετα με τη μονή πράγματα.

Εμείς, οι οικίστριες της ιεράς μονής Πιούχτιτσα, είμαστε πάντοτε ξένες προς την πολιτική και ουδέποτε δεν ενεπλάκημεν στα πολιτικά παιχνίδια.

Αποσυρθήκαμε στα κελλία μας εγκαταλείπονοτας τον κόσμο, τα πάθη, τις διενέξεις και τις συγκρούσεις, με τις οποίες τρέφεται ο κόσμος, καθώς και από την ενασχόλησή του με την κακία της ημέρας.

Στον ασκητικό μας βίο υπάρχει θέση μόνον για τον Κύριο, ενώ τα θεμέλιά του αποτελούν η προσευχή και η εργασία.

Είναι περιττόν να πούμε ότι οιαδήποτε εισπήδηση του κόσμου στον μοναστηριακό, μοναχικό βίο μας προκαλεί πόνο και μας εξαναγκάζει με φόβο να προσβλέπουμε το μέλλον μας.

Η μοναδική ιερά γυναικεία μονή της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας που δεν έκλεισε και λειτουργούσε τα σοβιετικά χρόνια ήταν εκείνη της Πιούχτιτσα.

Ουδέποτε δεν λησμονούμε τούτο και πάντοτε στις καθημερινές μας ιερές ακολουθίες με ευγνωμοσύνη προσευχόμασταν και εξακολουθούμε να προσευχόμαστε για την Εσθονία, τις Αρχές και τον ευγενή λαό της.

Ελπίζουμε ότι τελικά θα εισακουσθούμε από τους ιθύνοντες και η Δημοκρατία της Εσθονίας θα αφουγκρασθεί την ανησυχία μας.

Δεν υπάρχει νόμος που θα εξανάγκαζε τους αθώους, νομοταγείς μοναχούς να αθετήσουν τις εντολές του Χριστού προς όφελος συγκυριακών επιθυμιών των πολιτικών.

Εμάς, τις οικίστριες της μονής, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μας, μας τοποθετούν σε ένα χώρο, όπου εγκαταστάθηκαν η άγνοια και νέες θεότητες, που επιβάλλουν αλήθεια εκτός του Χριστού.

Εμείς, οι μοναχές της Πιούχτιτσα, με πνευματική ευφροσύνη θα επαναλάβουμε τα ψιθυριστά λόγια ενός μεγάλου χριστιανού: «Θα προτιμούσα να μείνω με τον Χριστό παρά με την Αλήθεια εκτός του Χριστού» (Θεόδωρος Ντοστογιέφσκι – σ.τ.μ.).