Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, «Απαγορευμένη και επιτρεπόμενη Αποτείχιση»
επιτρεπόμενη Αποτείχιση»“Εἶναι σαφὲς ὅτι ἡ χρήση τῆς λέξεως Ἀποτείχιση προϋποθέτει ὅτι ὑπάρχει κάποιος κίνδυνος, κάποιος ἐχθρός, γιὰ τὴν προφύλαξη ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὑψώνει κανεὶς ἕνα τεῖχος”
Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα ἡ ἔννοια αὐτὴ τῆς ἀποτειχίσεως φραστικὰ εἰσάγεται ἀπὸ τὸν 15ο κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Μ. Φωτίου (861), ὅπου εἶναι σαφέστατο καὶ ἡλίου φαεινότερο ποιός εἶναι ὁ κίνδυνος ποὺ ἐπιβάλλει τὴν ἀποτείχιση. Αὐτὸς εἶναι ἡ αἵρεση καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἐπίσκοποι”.
Ἠμποροῦν οἱ κληρικοὶ ὁποιασδήποτε βαθμίδος καὶ ἀξιώματος νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μὲ τὸν ἱερατικῶς προϊστάμενό τους καὶ νὰ μὴ τὸν μνημονεύουν· αὐτὸ συμβαίνει, ὅταν ὁ ἐπίσκοπος, ὁ μητροπολίτης ἢ ὁ πατριάρχης κηρύσσουν καὶ διδάσκουν «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», δηλαδὴ φανερά, ἀπροκάλυπτα, κάποια αἵρεση, ποὺ τὴν ἔχουν καταδικάσει Σύνοδοι καὶ Ἅγιοι Πατέρες, «παρὰ τῶν Ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην». Ἡ διακοπὴ μάλιστα αὐτὴ τῆς κοινωνίας καὶ τῆς ἀναφορᾶς τοῦ ὀνόματος τοῦ ἐπισκόπου, μητροπολίτου, πατριάρχου γίνεται καὶ πρὶν ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ θέμα κάποια σύνοδος, δηλαδὴ καί «πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως».
Όχι πριν ασχοληθεί σύνοδος. Πριν να βγει συνοδική διάγνωση. Δηλαδή απόφαση. Αυτό σημαίνει ότι έχει επιληφθεί η σύνοδος και δεν έχει βγάλει ακόμα απόφαση, οπότε στο μεσοδιάστημα μπορεί να γίνει η αποτειχιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη ξεχάσουμε και τα ελληνικά τώρα...
Ανώνυμε μην γίνεσαι ψείρας και σχολαστικός. Το ίδιο είναι.
ΔιαγραφήΌχι δεν είναι το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέω από την αρχή.
Αν η σύνοδος διαπιστώσει ότι κάποιος επίσκοπος λέει γυμνή τη κεφαλή κάτι αιρετικό τότε θα συνέλθει να το εξετάσει. Αυτά τα θέματα ειδικά εκείνα τα χρόνια, κρατούσαν μήνες ή χρόνια. Μέχρι να συγκεντρωθούν οι επίσκοποι, να εξετάσουν, να αποφανθούν περνούσε χρόνος. Στη διάρκεια της συνόδου λοιπόν και πριν βγει η απόφαση, μπορούσε κάποιος ιερεας- το τονιζω- να αποτειχιστει μέχρι να βγει οριστική απόφαση της συνόδου οπότε ή ο φερόμενος υπόδικος αρχιερέας θα καταδικαζοταν ή θα αθωονοταν οπότε έπαυε η αποτειχιση. Επαναλαμβάνω, αυτό σημαίνει προ συνοδικής διαγνωμης.
Δηλαδή κατά τη διάρκεια της συνόδου και πριν την απόφαση.
Αλλιώς, ο κάθε ένας που ερμηνεύει με τον τρόπο του ότι λέει ένας επίσκοπος , θα μπορούσε να αποτειχιζεται κατά βουληση, καλή ώρα όπως τωρα , που έχουμε γεμίσει αποτειχισεις δηλαδή κατ' ουσίαν σχίσματα.
Δηλαδή, μ' άλλα λόγια: "όποιος βαριέται να ζυμώσει, όλη μέρα κοσκινίζει".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σημερινοί αποτειχισμένοι θα κριθούν από το αποτέλεσμα, από τον χρόνο και από την ευλογία του Θεού. Μακάριοι θα είναι όταν και κατά πόσο θα ευδοκήσει ο αγώνας τους και για αυτό κανείς δεν μπορεί να προκαταβάλει το αποτέλεσμα, κανείς δεν μπορεί να τους κρίνει. Κάθε πράξη και απόφαση παράγει έργο στην γη και αξιολογείται στον ουρανό, εκτός και αν οι ίδιοι την ματαιώνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντούτοις μπορούμε να πούμε εκ του αποτελέσματος για την προσπάθεια κάποιων άλλων. Η αποτοίχιση έχει ξαναγίνει ξανά και ξανά. Υπήρξαν στο παρελθόν αντιδρώντες στην κρατούσα εκκλησία, που έφυγαν προσωρινά από το μνημόσυνο, οι οποίοι αργότερα επέστρεψαν στον ίδιο τον εμετό, σε μια κατάσταση που ήταν ακόμα χειρότερη της αρχικής. Επέστρεψαν στη συνέχεια με προσχήματα και αγαπολογίες. Στην πραγματικότητα όμως δεν μπόρεσαν να βαστήξουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τον σταυρό που από μόνοι τους ανέλαβαν. Αν είχαν μείνει θα ήταν σήμερα ένα ανάχωμα και μόνο για αυτόν τον αγώνα τους, τα ονόματα τους θα δοξάζονταν στον ουρανό. Ωστόσο όταν οι λόγοι που οι ίδιοι επικαλέστηκαν πριν να σταματήσουν το μνημόσυνο, πήγαν προς το χειρότερο και παρόλα αυτά αυτοί επέστρεψαν στην μνημόνευση των υπευθύνων του κατήφορου της Εκκλησίας, τότε αυτή η αρχική μετακίνηση λέγεται μάλλον ενθουσιασμός παρά αγώνας. Τονίζεται ότι την απόφαση να διακόψουν το μνημόσυνο και να κατονομάσουν τις διαστρεβλώσεις της πίστης δεν τις εντόπισαν και δεν τις συνέθεσαν τρίτοι, αλλά οι ίδιοι τις επικαλέστηκαν πριν διακόψουν το μνημόσυνο.
Η επιστροφή τους λοιπόν στο ίδιο τον εμετό έφερε βαρύ πλήγμα στον λαό, έφερε θρήνο, μια διαφορετική γενοκτονία, τον θάνατο της ορθόδοξης πίστης του λαού. Δεν στάθηκαν στο ύψος των απαιτούμενων περιστάσεων και για αυτό θα δώσουν και αυτοί λόγο, μαζί με του παρανομούντες για την όλη κατάσταση της Εκκλησίας.
Σταύρος.