Ο ρόλος του Πάπα, στη δημιουργία ενός «Σούπερ Μάρκετ» θρησκειών!
Γράφει ο Mandatoras
Αυτοαποκαλύφθηκε ο Ποντίφικας στο τέλος του τριήμερου ταξιδιού του στη Σιγκαπούρη
Το διαβατήριο για την ειρήνη που ευαγγελίζονται οι οικουμενιστές είναι ένα, η αποδοχή της ιδέας πως «όλες οι θρησκείες είναι ο δρόμος προς τον Θεό».
Αυτό ακριβώς δήλωσε ο επικεφαλής της παπικής συναγωγής, ο «αλάθητος», Πάπας Φραγκίσκος, ολοκληρώνοντας τη τριήμερη επίσκεψη στη Σιγκαπούρη την 13η Σεπτεμβρίου.
Η Σιγκαπούρη είναι μια χώρα 5,6 εκατομμυρίων κατοίκων και έκταση μικρότερη από τη Χίο.
Το 3,5% του πληθυσμού είναι παπικοί και το 19% συνολικά δηλώνουν Χριστιανοί όλων των δογμάτων. Πλειοψηφία στη χώρα αποτελούν οι Βουδιστές το 31%, οι Μουσουλμάνοι καταγράφονται στο 15%, ενώ υπάρχουν και σημαντικές μειονότητες Ινδουιστών και Σιχ.
Σύμφωνα με τον αλάθητο Πάπα και τις δηλώσεις που έκανε κατά τη διάρκεια διαθρησκευτικής συνάντησης με νέους, που πραγματοποιήθηκε στο παπικό κολέγιο της πόλης, η αναζήτηση της αληθινής πίστης, η ύπαρξη της μόνης αλήθειας είναι μάταιη και αδιέξοδη:
«Αν αρχίσετε να πολεμάτε, «η θρησκεία μου είναι πιο σημαντική από τη δική σας, η δική μου είναι αληθινή, ενώ και η δική σας όχι», πού θα μας οδηγήσει αυτό;».«Υπάρχει μόνο ένας Θεός, και ο καθένας από εμάς έχει μία γλώσσα για να φτάσει στον Θεό. Μερικοί είναι σεΐχηδες, μουσουλμάνοι, ινδουιστές, χριστιανοί και αυτοί είναι διαφορετικά μονοπάτια [προς τον Θεό]».
Σημειώνεται στο ρεπορτάζ πως ο ποντίφικας, παραμερίζοντας το έτοιμο κείμενο που είχε προετοιμαστεί για την ομιλία του και μιλώντας κυρίως από στήθους, κατέληξε σε μια απίθανη λύση:
«Είναι σαν (να χρησιμοποιούνται) διαφορετικές γλώσσες, για να συναντήσουμε τον Θεό, μα ο Θεός είναι Θεός για όλους. Αφού ο Θεός είναι Θεός για όλους, είμαστε όλοι παιδιά Του».
Το παπικό αφήγημα προκάλεσε αντιδράσεις και στο εσωτερικό του Βατικανού. Αποδίδεται βέβαια στις τάξεις των πιο συντηρητικών παπικών, οι οποίοι φοβούνται ότι: «θέτει υπό αμφισβήτηση την καθολική διδασκαλία για τον Χριστό ως τον μοναδικό Σωτήρα του κόσμου και επίσης υπονομεύει τις ιεραποστολικές προσπάθειες να προσηλυτίσουν τους ανθρώπους στην πίστη».
Αν οι δηλώσεις αυτές του ποντίφικα σας θυμίζουν κάτι, δεν έχετε άδικο!
Την 15η Ιουλίου 2021, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, ως εκπρόσωπος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στη Νέα Υόρκη στη Διεθνή Διάσκεψη Κορυφής για τη Θρησκευτική Ελευθερία, είχε αναφέρει χαρακτηριστικά για τις θρησκείες:
«Όταν ανυψώνετε μια θρησκεία πάνω από όλες τις άλλες, είναι σαν να αποφασίζετε ότι υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του βουνού», […] «αλλά στην πραγματικότητα, απλά δεν βλέπετε μυριάδες μονοπάτια που οδηγούν στο ίδιο μέρος, γιατί περιβάλλεστε από βουνά προκαταλήψεων που σας κρύβουν την θέα».
Το ποιος αντιγράφει ποιον ας το λύσουν μεταξύ τους. Η ταυτότητα των απόψεων όμως, το κοινό πνεύμα, θα πρέπει να προβληματίσει και τον πλέον καλοπροαίρετο αναγνώστη πως η ένωση που οραματίζονται οι θρησκευτικοί ταγοί στην Ορθοδοξία, είναι η οδός της απωλείας, η οδός της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού.
«Μαράν αθά».
Εδω και 20 χρόνια αυτό βγήκα και φωνάζω στην Έρημο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο κοινός θεός είναι ο Σατανάς .
Και σας το ενδιαφέρον σας είναι ο άνηθος και ο δυόσμος .
Εύκολα καταλαβένεται οτι αμα πουληθεί ενα μαγαζί αλλάζει αφεντικό
Μπορείτε να καταλαβετε οτι το μυστήριο της άνομης ένωσης με τον Παπα έχει τελεστεί?
Στον χώρο του Θεού ένας Γάμος ισχυει για τον θεό αμα τελευστεί το μυστήριο .
Η ένωση με τον Παπα ισχυει αμα τελεστεί το προδοτικό συλλειτουργο και μνημονευτεί ο Πάπας .
Και εγινε !
Η μνημονευση του Πάπα απο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο εἶναι ὁμολογία καί ταύτιση πίστεως του Πατριάρχη ,τῶν συνόδων , των επισκόπων και των κληρικῶν καί τῶν λαϊκῶν μέ τήν πίστη του Πάπα
Ἡ μνημόνευση αὐτὴ δὲν εἶναι μιὰ τυπικὴ ἀναφορὰ τοὺς ὀνόματός του, ἀλλὰ ἔχει τεράστια θεολογικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ σημασία.
Οτι θεολογία ισχύει για τις 2 προηγούμενες φορές ισχύει και τώρα .
Τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἐκ τῆς πρὸς Νικοπολίτας ἐπιστολῆς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί πεπόνθαμεν δεινόν, εἰ μὴ τάχα τοῦτο λυπηρόν, ὅτι μη δὲν πεπόνθαμεν, μηδὲ ἐνομίσθημεν ἄξιοι τῶν ὑπὲρ Χριστοῦ παθημάτων; Εἰ δὲ ὅτι δεινὰ κατέχει τὸν οἶκον τῆς προσευχῆς, ὑμεῖς δὲ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ προσκυνεῖτε τὸν οὐρανοῦ καὶ γῆς ποιητήν, τοῦτο ἡμᾶς ἀνιᾷ. Ἐνθυμήθητε ὅτι οἱ μὲν ἕνδεκα μαθηταὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳ ἦσαν ἀποκεκλεισμένοι, οἱ δὲ σταυρώσαντες τὸν Κύριον ἐν τῷ περιβοήτῳ ναῷ τὴν ἰουδαϊκὴν λατρείαν ἐπλήρουν. Ἰούδας γάρ, τὸν δι᾿ ἀγχόνης θάνατον τοῦ μετ᾿ αἰσχύνης ζῆν προτιμήσας, ἔδειξε τάχα τῶν νῦν ἀπερυθριασἁντων πρὸς πᾶσαν ἀνθρώπων κατάγνωσιν καὶ διὰ τοῦτο ἀναιδῶς πρὸς τὰ αἰσχρὰ διακειμένων, ἑαυτὸν αἱρετώτερον. Μόνον μὴ ἐξαπατηθῆτε ταῖς ψευδολογίαις αὐτῶν, ἐπαγγελλομένων ὀρθότητα πίστεως. Χριστέμποροι γὰρ οἱ τοιοῦτοι καὶ οὐχὶ χριστιανοὶ, τὸ ἀεὶ κατὰ τὸν βίον αὐτοῖς λυσιτελοῦν τοῦ κατὰ ἀλήθειαν ζῆν προτιμῶντες. Ὅτε ἐνόμισαν κτᾶσθαι τὴν κενὴν ταύτην ἀρχὴν προσέθεντο τοῖς ἐχθροῖς τοῦ Θεοῦ· ὅτε εἶδον τοὺς λαοὺς ἀγριαίνοντας, σχηματίζονται πάλιν τὴν ὀρθότητα. Οὐκ οἶδα εἰ ἐπίσκοποι εἶεν, μηδὲ ἀριθμήσαιμι ἐν ἱερεῦσι Χριστοῦ τὸν παρὰ τῶν βεβήλων χειρῶν ἐπὶ καταλύσει τῆς πίστεως εἰς προστασίαν προβεβλημένον. Αὕτη ἐστὶν ἡ ἐμὴ κρίσις, ὑμεῖς δέ, εἴ τινα ἔχετε μεθ᾿ ἡμῶν μερίδα, τὰ αὐτὰ ἡμῖν φρονήσετε δηλονότι, εἰ δὲ ἀφ᾿ ἑαυτῶν βουλεύεσθε, τῆς ἰδίας γνώμης ἐστὶν ἕκαστος κύριος· ἡμεῖς ἀθῷοι ἀπὸ τοῦ αἵματος τούτου.