Μόνη λύσι που απομένει;

Είναι έτοιμοι να ανακηρύξουν την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ;

Μόνη λύσι που απομένει;

Το λυντσάρισμα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ

ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ

(Reuters) - Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι θεολόγοι αναφέρθηκαν σέ μιά πολλά υποσχόμενη εξέλιξη την Παρασκευή στις συνομιλίες τους για την αντιμετώπιση τού μεγάλου σχίσματός τους τό 1054 για να φέρουν τις δύο μεγαλύτερες χριστιανικές ομολογίες, ξανά σε πλήρη κοινωνία.

Εμπειρογνώμονες που συνεδρίασαν στη Βιέννη αυτή την εβδομάδα συμφώνησαν ότι οι δύο θα μπορούσαν τελικά να γίνουν «αδελφές Εκκλησίες» οι οποίες αναγνωρίζουν τον Ρωμαίο πάπα σάν τιμητική κεφαλή τους αλλά διατηρούν πολλές εκκλησιαστικές δομές, Λειτουργία και τυπικά που αναπτύχθηκαν κατά την τελευταία χιλιετία.

Οι επικεφαλείς τής αντιπροσωπείας τόνισαν ότι η ενότης είναι ακόμα μακριά, αλλά η αισιόδοξη έκθεσή τους αντανακλούσε την αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ Ρώμης και τής Ορθόδοξης εκκλησίας πού παραδοσιακά επικεντρώνοται στη Ρωσία, την Ελλάδα, την Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.

"Δεν υπάρχουν σύννεφα δυσπιστίας μεταξύ των δύο εκκλησιών μας, είπε ο « Ορθόδοξος» Μητροπολίτης Ιωάννης Ζηζιούλας της Περγάμου, σε συνέντευξη Τύπου.
"Αν συνεχίσουμε έτσι, ο Θεός θα βρει τρόπο να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες που παραμένουν."

Ό αρχιεπίσκοπος Kurt Koch, ο ανώτατος αξιωματούχος του Βατικανού για την ενότητα των Χριστιανών, είπε ότι ο κοινός διάλογος πρέπει να συνεχιστεί "εντατικά" ώστε να "βλέπουμε ο ένας τον άλλο πλήρως ως αδελφές Εκκλησίες».

Τό σχίσμα τών εκκλησιών έγινε το 1054 λόγω τού πρωτείου τού πάπα της Ρώμης, ο οποίος υπήρξε ο ανώτερος επίσκοπος στις αρχές του χριστιανισμού.
Η Ορθόδοξία στην Κωνσταντινούπολη, τώρα Ισταμπούλ, απέρριψε τό ρωμαϊκό πρωτείο καί ανέπτυξε εθνικές εκκλησίες με επικεφαλής τούς δικούς της πατριάρχες.

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ

Το Βατικανό έχει επιδιώξει στενότερες σχέσεις για χρόνια, αλλά η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία - των οποίων 165 εκατομμύρια οπαδοί είναι ο μεγαλύτερος κλάδος των 250 εκατ. στον κόσμο Ορθοδόξων - απάντησε αργά, αφού απελευθερώθηκε από τήν πάνω από επτά δεκαετίες κομμουνιστική εξουσία.

Ο Ρωμαιοκαθολικισμός είναι η μεγαλύτερη εκκλησία της Χριστιανοσύνης, με 1,1 δισεκατομμύρια πιστών από τούς εκτιμώμενους δύο δισεκατομμύρια Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο.

Ο Πάπας Βενέδικτος έχει στενούς δεσμούς με τον πνευματικό ηγέτη των Ορθοδόξων, Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο τής Κων/πολεως και ελπίζει να ανταποκριθεί ο Ρώσος Πατριάρχης Κύριλλος, ο οποίος έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για τη βελτίωση των δεσμών μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, τον Φεβρουάριο του 2009.

Ό Βενέδικτος και ο Kirill είναι και οι δύο συντηρητικοί θεολόγοι οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα πρέπει να επιστρέψει στις χριστιανικές ρίζες της.
Οι Ορθόδοξοι είναι πιο κοντά στον καθολικισμό στη θεολογία τους και στη Θεία Λειτουργία από τις προτεσταντικές εκκλησίες οι οποίες έσπασαν τούς δεσμούς τους από τη Ρώμη τον 16ο αιώνα.

Η ενότητα θα απαιτήσει αλλαγές και από τις δύο πλευρές, τόνισαν οι επικεφαλείς. «Εγώ δεν θα ήθελα να τίς ονομάσω ανασχηματισμούς -κάτι που είναι πολύ δυνατό- αλλά μιά προσαρμογή καί από τίς δύο πλευρές", δήλωσε ο Ιωάννης Ζηζιούλας.

Για τους Ορθοδόξους, είπε, αυτό σημαίνει αναγνώριση, ότι υπάρχει μιά καθολική χριστιανική εκκλησία σε ένα επίπεδο υψηλότερο από εκείνο τών εθνικών τους εκκλησιών και ο επίσκοπος της Ρώμης είναι η παραδοσιακή της κεφαλή.

Οι καθολικοί θα πρέπει να ενισχύσουν τήν αρχή τής συνοδικότητος με την οποία ένας εκκλησιαστικός ηγέτης διαβουλεύεται με επισκόπους πριν από τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, πρόσθεσε.

Την πρώτη χιλιετία

Και τα δύο αυτά σημεία είναι ευαίσθητα.
Οι Ορθόδοξοι παραδοσιακά τονίζουν τίς αποκεντωμένες δομές τους καί απορρίπτουν τήν ιδέα ενός πάπα, ενώ η καθολική ιεραρχία είναι μια πυραμίδα με σαφείς γραμμές εξουσίας από τις τοπικές εκκλησίες μέχρι τήν αυθεντία τού πάπα

Γιά νά επεξεργαστούν αυτά τά δεδομένα, μελετούν την πρώιμη ιστορία της Χριστιανοσύνης για να δούν πώς οι λατινόφωνες Δυτικοί και οι Ελληνόφωνες Ανατολικοί εργάστηκαν μαζί για 1.000 χρόνια πριν από το μεγάλο σχίσμα.

«Η βασική συζήτηση είναι για το πώς οι εν λόγω εκκλησίες έζησαν την πρώτη χιλιετία και πώς μπορούμε να βρούμε μιά νέα (κοινό) διαδρομή και σήμερα," εξήγησε Koch.

Ο Koch, δήλωσε πώς ο πάπας Βενέδικτος έδειξε πρόσφατα την ετοιμότητά του να αποδεχθεί διαφορετικότητα στην εκκλησία καλώντας δυσαρεστημένους Αγγλικανούς να γίνουν καθολικοί, διατηρώντας παράλληλα ορισμένες από τις παραδόσεις τους.

Ο Ιωάννης Ζηζιούλαες είπε ότι ένα επόμενο βήμα στην πορεία προς την ενότητα θα είναι μια παν-Ορθόδοξη σύνοδος για την επεξεργασία των σχέσεων μεταξύ των εθνικών εκκλησιών και της Κωνσταντινούπολης με βάση το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο έχει την πνευματική ηγεσία, αλλά δεν έχει πρακτική εξουσία πάνω τους.

«Ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να συγκαλέσουμε μιά τέτοια σύνοδο " είπε ο Ιωάννης Ζηζιουλας.
Είπε επίσης ότι η κοινή θεολογική επιτροπή θα μπορούσε πιθανώς να συναντηθεί ξανά το 2012 για να συζητήσει τις θεολογικές πλευρές μιάς στενότερης ενότητας.

(Αναφορά από τον Boris Groendahl, γραμμένο από τον Tom Heneghan? Επεξεργασία από το Νώε Barkin)

amethystos είπε...

Υ.Γ. :

Η ΕΝΟΤΗΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΠΩΣ ΑΝΟΗΤΑ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ. ΑΛΛΟ Η ΕΝΟΤΗΣ, ΑΛΛΟ ΤΟ ΕΝΑ. Η ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Στήν εκκλησία δέν ισχύει ο νόμος τού κόσμου :

Τά άγρια να διώχνουν τα ήμερα.

Στήν εκκλησία τά ήμερα διώχνουν τά άγρια ή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Έτσι ακριβώς σωθήκαμε από τήν Σύνοδο τής Φλωρεντίας.

Μερικοί νομίζουν πώς είμαστε καλύτεροι χριστιανοί από Εκείνους.

Απλώς νομίζουμε ότι η φυγή είναι λύση, όπως πιστεύει ο Ζηζιούλας πώς η άρνηση ειναι θέση, καταργώντας όλη τή θεολογία περί τού κακού.

Απλώς είμαστε αδύναμοι, χλιαροί χριστιανοί.

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ;

Το λυντσαρισμα.

Αμέθυστος