ΠΟΥ ΕΙΣAI! ΠΟΥ ΕΙΣAI…! ΣΟΥΡΗ ΜΟΥ;

 

Θυµάστε! Τι έγινε στην Κατερίνη – δεν είναι δα και χρόνια! – όταν µια γιαγιά 82χρονη, πήρε το λεωφορείο της συγκοινωνίας από το χωριό Νέα Τραπεζούντα, κατέβηκε στην πόλη – Κατερίνη – και σε µια γωνία πεζοδροµίου έστρωσε τη µεγάλη πραµάτεια της, που σε ένα τσαντάκιν (τσάντα) είχε 6-7 κιλά άγρια ραδίκια που τα µάζεψε από λιβάδια και στην άλλη, µερικά αυγουλάκια – περί τα 15 – από τις δικές της κότες και περίµενε υποµονετικά άγρα πελατών.

Δεν άργησε να καταφθάσει το περιπολικό, τρεις αστυνοµικοί κατέβηκαν, τη ζήτησαν την άδεια υπαίθριου εµπορίου, το πιστοποιητικό υγείας και επειδή η γιαγιά Παρθένα δεν είχε τέτοια “επίσηµα κρατικά” χαρτιά, τη συνέλαβαν και την οδήγησαν στο τµήµα για εξακρίβωση στοιχείων και για συµµόρφωση – διότι το κράτος δεν είναι ξέφραγο αµπέλι (!) – όπως νοµίζουν  κάποιοι. Ο καθένας δεν µπορεί να του στερεί φόρους εισοδήµατος, φόρους επιτηδεύµατος και τα τεράστια ποσά από το Φ.Π.Α., - ενώ όλη η πραµάτεια της γιαγιάς αν την πωλούσε, ίσως να µην ξεπερνούσαν τα 10 ευρώ .– Κατάσχεσαν την πραµάτεια της και επί πλέον της φόρτωσαν στο τσαντάκιν της ένα διοικητικό πρόστιµο 200 ευρώ και πλαλούσε ο γιος της άνεργος ο ίδιος και τα δύο παιδιά του – εγγόνια της γιαγιάς – που υπηρετούσαν στον Έβρο, να δανειστεί χρήµατα, για να την ελευθερώσει.

Έχουµε κι άλλα! Σαν να µην έφθαναν τα παραπάνω, έφθασε και δικαστική δίωξη – κλητήριο θέσπισµα – για τη µεγάλη παρανοµία που έκανε η δύσµοιρη 82χρονη γιαγιά για την τεράστια φοροδιαφυγή που έκανε (!), αφού την πραµάτεια της δεν την πώλησε, αλλά την κατέσχισαν.

Κάτι τέτοιο περίπου περιστατικό έχουµε και µε τη Πόντια γιαγιά Σουζάνα, µια 80χρονη που έπλεκε τερλίκια – τύπος χονδρής κάλτσας αντί παντόφλας – και τα οποία πήγαινε σε λαϊκή αγορά και τα πωλούσε. Η παραγωγή της τεράστια! 4-5 ζευγάρια την εβδοµάδα. Τα κέρδη από τις πωλήσεις αµύθητα! 4-5 ευρώ το ζευγάρι, αν αφαιρέσουµε τις κλωστές που τις αγόραζε 2 ευρώ το ζευγάρι, η φοροδιαφυγή που έκανε, ήταν ένα νούµερο ασύλληπτο!.

Η γιαγιά Σουζάνα συνελήφθηκε από αστυνοµικούς για παράνοµη  βιοµηχανική παραγωγή και σε τηλεοπτικό σταθµό που µίλησε, είπε: «Ούτε κλαίγοµαι, ούτε τίποτα, µε τα χεράκια µας ό,τι κάνουµε. Αξιοπρέπεια, µε τα χεράκια µου αυτά ότι κάνω, αυτά πουλάω». Μια ειλικρίνεια που ραγίζει κάθε καρδιά, για τη µεγάλη απάτη που έκανε στο Δηµόσιο και στις Βιοµηχανίες.

Δεν τελειώσαµε, έχουµε και τρίτο περιστατικό. Στην περιοχή “Τσαγκαράδικα” σ΄ένα ανήλιο στενάκι της 16ης Οκτωβρίου στην Κατερίνη, κατέβαινε από 2-3 χιλιόµετρα µακρυά µια γριούλα µε το καρότσι πολύ συχνά µε ζαρζαβατικά που καλλιεργούσε στην αυλή του σπιτιού της (µαρουλάκια, κρεµµυδάκια, σπανάκια)!

Σαν τόµαθε η αστυνοµία έτρεξε, τη συνέλαβε, γιατί µε τις πωλήσεις της βούλιαζε την ελληνική οικονοµία! Και επιπλέον τίναξε στον αέρα τις εισπράξεις του Φ.Π.Α. (!)

Είχε δίκαιο η αστυνοµία, που το βρήκαµε αυτό, η κάθε γιαγιά να γίνεται επαγγελµατίας, να πουλάει ό,τι θέλει χωρίς ταµειακές µηχανές, POS, λογιστικά βιβλία, ασφαλιστικές εισφορές, αφού τα 320 ευρώ σύνταξη που τις χορηγεί το κράτος, φθάνουν και περισσεύουν και για αποταµίευση ακόµα, αρκεί όµως να µην τρώει, κάθε µέρα, αλλά µια φορά την εβδοµάδα (!)

Δηµοσιογράφοι που έµαθαν για το συµβάν, έψαξαν, τη βρήκαν και αυτή όµως όλους τους δικαιολόγησε: «Μας έκαναν πέρυσι καταγγελία, ήρθε η αστυνοµία, µας πήρε, πήγαµε στο τµήµα, πληρώσαµε 100 ευρώ πρόστιµο και τώρα 19/4 την Παρασκευή έχω το δικαστήριο. Ξέρω ότι έχουν δίκαιο οι µανάβηδες που µας κάνουν αυτό…».

Πόσο µεγάλη καρδιά είχε αυτή η ΓΙΑΓΙΑ;;;   

Πόσο µπορεί ν’ αντέξεις, εσύ, εγώ, ο δίπλα, να διαβάζεις ή να βλέπεις για 2-3 ευρώ “φοροδιαφυγή” από το Φ.Π.Α. να οδηγείται στα κρατητήρια και ο φραπές, ο χασάπης, η πόρσε να γλεντούν µε βιολιά και µε νταούλια µε τα κλεµµένα εκατοµµύρια του βουτηγµένου µέσα στη λάσπη αγρότη ή στην κοπριά του κτηνοτρόφου;

Εδώ, για να διεκτραγωδήσει κάποιος τα γεγονότα, χρειάζεται ένας σατιρικός ποιητής ως ο αρχαίος Αριστοφάνης ή ως ο σύγχρονός Γεώργιος Σουρής που µεταξύ πολλών άλλων είχε γράψει το ποίηµα:

“Τι Δυστυχία σου, Ελλάς”

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ’ όλη τη γη µοναδικό…

Να ’χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά.

Κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ’ αυτή τη γη µασκαρευτήκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί.

Οι µούρες µας µουτσούνες εγίνηκαν

δεν ξέρουµε τι λέγεται ντροπή…

Δυστυχία σου, Ελλάς,

µε τα τέκνα που γεννάς!

Ω Ελλάς, ηρώων χώρα,

τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

 

       Εφ. Αγώνας