Αποτειχισι:

Αποτειχισι:  

Ενα βολικο κειμενο, για βολεμενους χριστιανους ή χριστιανουληδες, των μολυσμενων και μαγαρισμενων απο τους Αιρετικους, κληρικων της κρατικης "εκκλησιας" των ΜΑΤ, των ροπαλων και των κανιβαλικων μεταμοσχευσεων.

Και ενα επιπλεον ερωτημα: 

Οι χριστιανοι τι κανουν, μεσα στη θεια λατρεια; 

Δεν συμμετεχουν ολοι μαζι, ως ενα σωμα;

Λοιπον;

Με ποιο δικαιωμα διασπατε τους χριστιανους, απο το ενα σωμα;

Εμεις εδω στην Μακεδονια, πως ειναι δυνατον να αντεχουμε και να υποφερουμε να ακουμε συνεχεια, να μνημονευεται το ονομα ενος "πατριαρχου" Αρχιαιρεσιαρχου; 

Δεν οφειλουμε να αποτειχισθουμε, και απο τον κοινωνουντα επισκοπο, με τον Αιρετικο "πατριαρχη";

 Δεν αποτελουν συγκοινωνουντα δοχεια; 

 ====================

 

Σύντομη απάντηση 

του Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου 

σε σχόλιο του κ. Παναγιώτη Σημάτη.

 

Και μια πρωτη ανταπαντησι 

του κ. Παν. ΣΗΜΑΤΗ

Αγαπητέ μας κ. Σημάτη, 

την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2011 γνωστοποιήσατε με δήλωσή σας, την οποία μάλιστα δημοσιεύσατε σε σχετικό έντυπο, την αποτείχισή σας από τους αιρετίζοντες επισκόπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

Στην αποτείχιση αυτή προχωρήσατε, όπως ισχυρίζεσθε στη δήλωσή σας, στηριζόμενοι και εφαρμόζοντες τον 15ο Κανόνα της ΑΒ΄ Συνόδου.
 


Απαντώντας σε σχόλιο του κ. Π. Σημάτη με αφορμή την δημοσίευση προσφάτου άρθρου μας με τίτλο «Δεν συγκλονίζεται λοιπόν η Ιεραρχία μας;», το οποίο ανήρτησε κάτωθεν του ως άνω άρθρου, σημειώνουμε με πολλή συντομία τα εξής:
Έχουμε την ταπεινή γνώμη, ότι δεν μελετήσατε όσο θα έπρεπε τον εν λόγω Κανόνα καθώς και τις ερμηνείες σ’ αυτόν τόσον του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, όσο και άλλων κανονολόγων, πρίν να προχωρήσετε σε μιά τόσο μεγάλης σημασίας ενέργεια, όπως είναι η αποτείχιση.
Το λέμε αυτό, γιατί πιστεύουμε, ότι σας διαφεύγει κάτι πολύ βασικό και ουσιώδες σχετικά με την ερμηνεία του, όπως θα εξηγήσουμε παρά κάτω. Θα σας συνιστούσαμε να κάνετε τον κόπο, έστω και τώρα, να μελετήσετε εν προσευχή και νηστεία, θα έλεγα, να συλλαβίσετε λέξη προς λέξη για άλλη μιά φορά τον έν λόγω Κανόνα.
 


Να δώσετε δε ιδιαίτερη προσοχή στην στενή νοηματική συνάφεια (που ούτως ή άλλως υπάρχει), μεταξύ του πρώτου και του δευτέρου μέρους του Κανόνος, αφού και τα δύο μέρη ανήκουν στον ίδιο Κανόνα. Η στενή εξάρτηση των δύο μερών οφείλεται, στο ότι και στα δύο μέρη γίνεται λόγος για διακοπή μνημονεύσεως του οικείου Επισκόπου, ή Μητροπολίτου, ή Πατριάρχου.
Η διαφορά έγκειται στην αιτία της διακοπής της μνημονεύσεως. Στο πρώτο μέρος η αιτία είναι ηθικής φύσεως παραπτώματα κληρικών, ενώ στο δεύτερο θέματα αιρέσεων.
 


Ο Κανόνας λοιπόν αναφέρεται στην διακοπή μνημονεύσεως  κληρικών και όχι λαϊκών! μελών της Εκκλησίας, αφού αυτοί, και μόνον αυτοί, είναι εντεταλμένοι να μνημονεύουν το όνομα του οικείου Επισκόπου, ή Μητροπολίτου, ή Πατριάρχου, αναλόγως με το εκκλησιαστικό αξίωμα που έχουν, κατά την πρόθεση και κατά τις ιερές ακο- λουθίες, μάλιστα δε κατά την Θεία Λειτουργία.
Μόνον εμμέσως μπορεί να νοηθή αποτείχισις λαϊκών από αιρετίζοντα επίσκοπο. Μόνον δηλαδή υπό την έννοια, ότι τα αποτειχιζόμενα λαϊκά μέλη ακολουθούν τον ποιμένα τους, ο οποίος, κληρικός ών, έχει διακόψει την μνημόνευση του ονόματος του αιρετίζοντος επισκόπου. Θα έπρεπε λοιπόν στην δήλωση της αποτειχίσεώς σας να αναφέρεται υποχρεωτικά και ονομαστικά τουλάχιστον ένας κληρικός, ο οποίος, προχωρώντας στην εφαρμογή του εν λόγω Κανόνος, διακόπτει την μνημόνευση του προϊσταμένου του Επισκόπου, του εμπεσόντος στην αίρεση.



Επειδή δε την δήλωση της αποτειχίσεώς σας δεν υπογράφει κανένας κληρικός ονομαστικά παρά μόνον τρείς λαϊκοί, οι κ. Σημάτης Παναγιώτης, και Γεωργίτσης Κωνσταντίνος και η κ. Ξανθά Νάκου Χριστίνα, είναι πλέον φανερόν, ότι δεν είναι δυνατόν να επικαλείστε τον 15ον Κανόνα της ΑΒ΄ Συνόδου, για να στηρίξετε την αποτείχισή σας.
 


Απορώ κ. Σημάτη, πώς δεν μπορέσατε ακόμη, να καταλάβετε αυτή την τόσο σημαντική αλήθεια και προχωρήσατε με τόση επιπολαιότητα σε μιά ενέργεια, που δεν μπορεί να έχει κανένα έρεισμα στον εν λόγω Κανόνα, συμπα- ρασύροντας και άλλους, με πολύ σοβαρές πνευματικές συνέπειες και για σας και γι’ αυτούς που σας ακολουθούν.
Με βάση λοιπόν τα προαναφερθέντα, όλα όσα γράφετε στο σχόλιό σας, βρίσκονται σε λανθασμένη βάση.
πηγή : Αναβάσεις

 

ΣΧΟΛΙΟ  AMEΘΥΣΤΟΥ: 

ΕΣΥ ΠΑΠΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΕΣΑΙ; 

Σού λείπουν τά στοιχεία; 

Προχθές ο Βαρθολομαίος σέ παγκόσμια λήψη ομολόγησε πώς ο σκοπός τών διαλόγων είναι τό κοινό ποτήριο. 

Γιά δεκαετίες ο Βαρθολομαίος διέδιδε ότι ο Μέγας Φώτιος ήταν δαιμονισμένος. 

Εσύ πού ήσουν;;; 

Αγίαζες τούς πιστούς;;;

Αφού αγαπάς τόν Κύριο καί τόν πλησίον, γιατί δέν προσεύχεσαι εσύ γι αυτόν παπά; 

Η διακονία σου σέ τί συνίσταται; 

Είσαι αντιπρόσωπος τών πιστών, τού λαού τού Κυρίου, ή είσαι αντιπρόσωπος τού Θεού, παπά;;; !!! 

Τό ξέχασες τό σημερινό ευαγγέλιο παπά; 

Σήμερα παπά τό ράσσο δέν φανερώνει πίστη, κρύβει πολλά προβλήματα. 

Κρύβει παρα πολλά προβλήματα. 

 Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Κεφάλαια πρακτικά καί θεολογικά, Μερος 1ον. Ζαγοραίου, σελ 533.

Αμέθυστος


Αποτειχισι: 

Οταν ο επισκοπος μου, μνημονευει τον Αρχιαιρεσιαρχη Βαρθολομαιο, δεν μολυνεται απο τον Αιρεσιαρχη;

Ο ενας, ειναι ανεξαρτητος απο τον αλλο;

Οταν τον μνημονευει, δεν γινεται μαζι του, ενα σωμα και ενα πνευμα;

Ετσι δεν μαγαριζεται ο επισκοπος αυτος απο εναν Αιρετικο, που κηρυττει Αιρεσεις και που κηρυττει ενα αλλο Ευαγγελιο, απο το Ευαγγελιο του Χριστου; 

============================


 Toυ Θεολογου 

κ. Παναγιωτη ΣΗΜΑΤΗ

Μιὰ πρώτη ἀπάντηση στὸν π. Παῦλο, στὴν ὁποία παρατίθενται κάποια παραδείγματα ἀπομακρύνσεως τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς. Μάλιστα, τὴν ἀπομάκρυνση αὐτή, τὴν συνιστᾶ σὲ λαϊκοὺς (ἄνδρες καὶ γυναῖκες) ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης.

Νομίζω πὼς εἶναι πολὺ διδακτικὸ τὸ παρακάτω γεγονός, ποὺ μᾶς παρουσιάζει ἡ Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους. 

Πρόκειται γιὰ ἀποτείχιση πιστῶν, ποὺ ἀρνοῦνταν νὰ ἐπικοινωνήσουν μὲ ὀρθόδοξο πατριάρχη, ἐπειδὴ δὲν ἀναθεμάτιζε τοὺς αἱρετικοὺς τῆς ἐποχῆς, ποὺ δὲν εἶχαν προσωπικὰ καταδικασθεῖ ἀπὸ Σύνοδο, ὅπως ἀκριβῶς σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές. 

Ἡ αἵρεση βέβαια, εἶχε καταδικασθεῖ, ὅπως καὶ σήμερα ὁ Οἰκουμενισμός, ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, τὸν Μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ, καὶ πλῆθος Ἐπισκόπων, κληρικῶν, μοναχῶν, κ.λπ.: 

Ὅταν ἀνῆλθε στὸν θρόνο ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καππαδόκης, ὁ λαὸς τὸν πίεσε ἔντονα κατὰ τὴν Θ. Λειτουργία (15/7/518) νὰ ἀναγνωρίσει τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, καὶ νὰ ἀναθεματίσει τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἔπειτα νὰ κοινωνήσουν ἀπὸ τὰ χέρια του, γιατί λόγω τῆς φιλομονοφυσιτικῆς πολιτικῆς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ τῶν Πατριαρχῶν ποὺ συμπορεύονταν, εἶχαν πολλὰ χρόνια νὰ κοινωνήσουν, ἀφοῦ εἶχαν «ἀποτειχισθεῖ», εἶχαν διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς. 

Ὁ Πατριάρχης τοὺς βεβαιώνει ὅτι δέχεται ὅλες τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. 

Ὁ λαὸς δὲν ἱκανοποιεῖται καὶ ἐπιμένει γιὰ τὸν ἄμεσο ἀναθεματισμὸ τοῦ αἱρετικοῦ Σεβήρου. 

Ὁ Πατριάρχης καὶ οἱ παρόντες Ἐπίσκοποι ἀναθεματίζουν τὸν Σεβῆρο. 

Τὴν ἄλλη ἡμέρα, πάλι ὁ λαὸς προβάλλει ἄλλο αἴτημα: νὰ ἀποκατασταθοῦν οἱ ἐξορισθέντες γιὰ τὴν Πίστη ἅγιοι. 

Ὁ Ἰωάννης ὑπόσχεται ὅτι γιὰ τὰ αἰτήματά τους θὰ ἀποφασίσει ἡ Σύνοδος. 

Τότε «οἱ πιστοὶ ἔκλεισαν τὶς πόρτες καὶ ἐπέμεναν νὰ φωνάζουν. 

Ἔτσι ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ἀναγκάσθηκε νὰ ἀναγράψει στὰ δίπτυχα τὰ ὀνόματα τῶν διωχθέντων ὑπὲρ τῆς Πίστεως Ἁγίων». 

Τέσσερες μέρες ἀργότερα «συνῆλθε ἡ Ἐνδημοῦσα Σύνοδος», ἡ ὁποία ἀπεδέχθη-ἐπεκύρωσε τὰ σύμφωνα μὲ τὴν Παράδοση αἰτήματα τοῦ λαοῦ (Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν…, ὄπ. πάρ., σέλ. 122-124).

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης,  ἀκολουθώντας τὸ Μ. Ἀθανάσιο, ἀπαγορεύει τὴν «κοινωνία» ὄχι μόνο μὲ αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς. 

Λέγει: «τοῦ τὲ Ἁγίου Ἀθανασίου προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν ἔχειν ἠμᾶς πρὸς τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ μὴν μηδὲ πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τῶν ἀσεβῶν» αἱρετικῶν. Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο γράφει ὅτι ἀπαγορεύεται αὐστηρὰ ἡ ἐπικοινωνία μὲ αἱρετικούς· ἀπαγορεύεται ἀκόμα καὶ νὰ συντρώγομε μαζί τους: «…ὅπως φεύγη τὴν αἵρεσιν, ἤγουν τοὺς αἱρετικούς, τοῦ μήτε κοινωνεῖν αὐτοῖς μήτε ἀναφέρειν ἐν τὴ εὐαγεστάτη αὐτῆς μονὴ ἐπὶ τῆς θείας λειτουργίας· ὅτι μέγισται ἀπειλαὶ κεῖνται παρὰ τῶν ἁγίων ἐκφωνηθεῖσαι τοῖς συγκαταβαίνουσιν αὐτοῖς μέχρι καὶ ἑστιάσεως» (Θ. Στουδίτου, Ἐπιστολαί, Θεοφίλω ἠγουμένω, ἐπιστ. 39, l. 52-56).

Σεργίῳ ὑπάτῳ καὶ ἐξαδέλφῳ: …Οἶδεν γὰρ ἡμῖν ὁ ἀγαθὸς θεὸς καὶ διὰ τῶν ἐναντίων καὶ θλιπτικῶν οἰκονομεῖν τὰ συμφέροντα, μετὰ δὲ πάντα ἔργον τὸ φυγεῖν τὴν κοινωνίαν τῆς χριστομάχου αἱρέσεως, ἧς ἡ μέθεξις μελαίνει τὴν ψυχὴν καὶ ἀπόλλυσιν…

Θεοδώρου Στουδίτου, Thesaurus Linguae Graecae (TLG), Ἐπιστολὴ 144, line 1t.

Μαρίᾳ αὐγούστῃ: Νῦν δοξάζειν ἔστι τὸν θεὸν ἐπὶ παντὶ ἀνθρώπῳ τῷ ἐνισταμένῳ ὑπὲρ ἀληθείας Χριστοῦ, καθότι οὐ προτιμᾶταί τι τῶν ἐπὶ γῆς οὐδὲ μέχρις οἰκείας σαρκὸς χάριν τῆς ἀμωμήτου πίστεως ἡμῶν τῶν χριστιανῶν…

 Θεοδώρου Στουδίτου, Thesaurus Linguae Graecae (TLG), Ἐπιστολὴ 227, line 1t.

Σπαθαρέᾳ: …ὡς μανθάνω, φυλάττεις ἑαυτὴν ἀμέθεκτον τῆς τῶν αἱρετικῶν κοινωνίας. χάρις τῷ θεῷ ἐπὶ τῇ σεμνοπρεπείᾳ σου…

Θεοδώρου Στουδίτου, Thesaurus Linguae Graecae (TLG), Ἐπιστολὴ 228, line 1t.

«Θεόδωρος πάσαις ταῖς ἀδελφότησιν»: Τῶν αἱρετικῶν «φύγοιμεν τὴν κοινωνίαν, ἀδελφοί, ὡς ἰὸν ὄφεως, μελαίνουσαν οὐ σῶμα, ὥς πού φησιν ὁ Θεολόγος, ἀλλὰ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς· τῇ ἀποστολικῇ δὲ καὶ ὑπ' οὐρανὸν ἐκκλησίᾳ τὰ ἴσα φρονοῦντες (αὕτη γὰρ ἡ Βυζαντιαία τμῆμα αἱρετικόν, ὡς εἴθισται αὐτῇ πολλαχῶς τῶν ἄλλων ἀποσχίζεσθαι) εἰκονίζομεν τὸ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν σωματικῷ χαρακτῆρι…

Ταῦτά ἐστιν, ἀδελφοί, τὰ εὐαγγελικὰ κηρύγματα, ταῦτα τὰ ἀποστολικὰ διδάγματα. οἱ δὲ τἀναντία φρονοῦντες εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον (ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο) πειρῶνται μεταστρέψαι τὸν λαὸν τοῦ θεοῦ …ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς, φησὶν ὁ ἀπόστολος, ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω».

Θεοδώρου Στουδίτου, Thesaurus Linguae Graecae (TLG), Ἐπιστολὴ 221, line 1t.