ΝΗΣΤΕΙΑ
Νηστεύουμε και κοινωνούμε, ως χριστιανοί, γιατί είναι επιθυμία θεόσδοτη του αρχηγού και θεμελιωτή της πίστεώς μας κυρίου Ιησού.
Στην πρωτοχριστιανική εκκλησία, οι πρόγονοί μας εν Χριστώ άνδρες και γυναίκες νήστευαν σε τακτές ημέρες και τρεις σαρακοστές (Μεγάλη, Χριστουγέννων και αγ. Αποστόλων).
Βεβαίως εκείνοι οι χριστομίμητοι χριστιανοί νή-στευαν και τα χρήματα που περίσσευαν από την άσκηση της νηστείας πήγαιναν στη Λογία της εκκλησίας.
Σήμερα ταπεινά φρονώ, ότι πολλοί δεν νηστεύουν, χριστιανοί βαπτισμένοι βεβαίως, αλλά αλλάζουμε τροφές, γαρίδες και αστακομακαρονάδες αντί ψάρι, ελιές αντί λάδι, ταραμάς αντί ψάρι, σογιομπιφτέκια, σογιόγαλο υψηλού κόστους βέβαια.
Μιλάμε για νηστεία τροφών και όχι για νηστεία αμαρτιών.
Δρ. Γ. Μουστάκης
Θεολόγος-Κοινωνιολόγος
Είναι γνωστό, ότι η Εκκλησία μας έχει θεσπίσει με Ι. Κανόνες (69 Αποστολικός, 29 Πενθέκτης, κ.λπ.) το άθλημα της νηστείας για τα μέλη της και τέτοια θα πρέπει να είναι πρωτίστως οι κληρικοί της, οιουδήποτε βαθμού και αξιώματος. Σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες ως ημέρες απολύτου νηστείας αναφέρονται: η Τετάρτη και Παρασκευή, η Μ. Τεσσαρακοστή, το Δεκαπενταύγουστο, καθώς και κάποιες ημέρες μνήμης αγίων. Σε άλλες περιπτώσεις υπάρχει ελαφρότερη νηστεία (κατάλυση ιχθύων): νηστεία αγίων Αποστόλων και νηστεία 40ήμερου προ των Χριστουγέννων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά την απόλυτη νηστεία Τετάρτης, Παρασκευής, Μ. Τεσσαρακοστής και Δεκαπενταύγουστου, οι Ι. Κανόνες επιβάλουν ασιτία ή ξηροφαγία, η οποία μεταφράζεται σε βρώση άρτου και πόση ύδατος μία φορά την ημέρα (στις 3 το απόγευμα), εκτός από την περίπτωση δοξολογούμενου αγίου, οπότε τούτο μπορεί να γίνει δυο φορές την ημέρα (άγιος Νικόδημος).
Από εκεί και πέρα κάθε πιστός, κληρικός ή λαϊκός, με σύμφωνη γνώμη του πνευματικού του μπορεί να λύσει ή ακόμη και να καταλύσει την νηστεία για λόγους υγείας, θα φροντίσει όμως αν είναι ιδιαίτερα ποιμένας της Εκκλησίας να μην γίνεται αντιληπτός ή να κοινολογείται η ιδιαιτερότητα αυτή και τούτο για καθαρά ποιμαντικούς λόγους. Αν λοιπόν ο ποιμένας λόγω π.χ. σακχαρώδους διαβήτη έχει την άδεια του πνευματικού του να καταλύει ιχθείς, γαρίδες, μανέστρα με χταπόδι, ψαροκεφτέδες, γεμιστό καλαμάρι και αστακομακαρονάδες, τούτο θα πρέπει να κάνει εν κρυπτώ και εις το ταμείον του και αυτό για να μην σκανδαλίζει «τους ασθενείς τη πίστει» (Κορ. Α΄ 8. 13).
Η ανωτέρω νηστεία της Εκκλησίας έχει θεσπιστεί, όταν υπάρχει κοινή τράπεζα. Στην περίπτωση όμως ενός ερημίτη, ασκητή δεν τίθενται οι ανωτέρω κανόνες, αλλά δύναται να ασκεί ασιτία ή ξηροφαγία όλες τις ημέρες της εβδομάδας, ακόμη και το Πάσχα.
Η νηστεία λύεται πάλι σε ορισμένες περιπτώσεις μνήμης αγίων, οπότε επιτρέπεται η βρώση λαδερών φαγητών ή οστρακοδέρμων και η πόση οίνου. Στην κατάλυση της νηστείας επιτρέπεται η βρώση πάσης τροφής.
Βέβαια, σπουδαιότερη από τη νηστεία των τροφών είναι η νηστεία της καταλαλιάς, καθώς και η νηστεία των παθών και των λογισμών. Λέγει χαρακτηριστικά ο Μ. Βασίλειος: «Δεν τρως κρέας, αλλά τρως τον αδελφό σου».
ΙΚ
Πρέπει να εξηγηθεί στον ευσεβή λαό και το νόημα και το περιεχόμενο της νηστείας. Προσευχή, δέησις, παράκλησις, πνευματικός αγών, ελεημοσύνη. Δεν είναι νηστεία το να τρως γαρίδες και καραβίδες, φάε φθηνή σαρδέλα και δώσε την διαφορά των 30 ευρώ στον φτωχό που πεθαίνει αβοήθητος και θα είσαι ευλογημένος (αντίστοιχα λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, νηστευσωμεν ίνα ελεήσωμεν)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά επειδή ο κ Μουστάκης τολμά και σε άλλα ζητήματα, ας ανατρέξουμε στην διεύθυνση:
http://www.neakriti.gr/?page=newsdetail&DocID=779025&srv=88
Όπου μεταξύ άλλων γράφονται και τα εξής καταπληκτικά: ο αρχιερατικός επίτροπος της Μητρόπολης Σιδηροκάστρου απάντησε: «Μετά από έρευνα στα οστεοφυλάκια των μοναστηριών, δε διαπιστώθηκαν κλοπές. Επομένως, μπορεί να τα μαζεύει από νεκροταφεία, ξέρω εγώ; Έχει αυτόν τον ζήλο το παιδί αυτό. Ξέρω 'γω; Τι να πω;» (!).
Στο μεταξύ, πάντως, πέρα από τη συγκεκριμένη υπόθεση, στη χώρα μας βρίσκεται σε έξαρση το φαινόμενο εμπορίας οστών από νεκροταφεία και κοιμητήρια από επιτήδειους που τα... βαφτίζουν ως ιερά λείψανα αγίων και οσίων της Εκκλησίας μας και τα πουλούν σε ευκολόπιστους θρησκόληπτους ένταντι αδράς αμοιβής, αφού πρώτα τα αρωματίζουν με αρώματα και μοίρα για να γίνει ευκολότερα πιστευτό το παραμύθι που πουλούν.
http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6309:2010-11-17-12-26-47&catid=25:2009-12-18-08-37-46