Ομολογία

ΩΔΙΝΕΝ ΟΡΟΣ

ΚΑΙ ΕΤΕΚΕ ΜΥΝ

Θ’ αναφερθώ στην επίσκεψη του πάπα των παπικών στη μεγαλόνησο Κύπρο τον περασμένο Μάιο. Ύστερα από παρέλευση ενός τετραμήνου, κατά το οποίο κατακάθισε όλος ο ορυμαγδός του άκαιρου και πεποιημένου ενθουσιασμού και της παράλογης φαντασίας, ξαναδιαβάζω τους λόγους που ακούστηκαν από τις δυο πλευρές, Κυπρίων και Ράτσιγκερ, και ομολογώ την απογοήτευσή μου εκ μέρους κυρίως των λόγων του δευτέρου, που υποτίθεται ότι αναμένονταν να είναι λόγοι ανταποκρίσεως.

Ο μεν πρόεδρος της Κύπρου Χριστόφιας και ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος εκφράζονται με σαφήνεια και εκδιπλώνουν αφελώς τις προσδοκίες τους που τρέφουν από τον φιλοξενούμενό τους, λες και είναι ο μεσίας ή ο από μηχανής θεός, που θα φέρει σε μια νύχτα την επίλυση όλων των προβλημάτων της μεγαλονήσου και την εκπλήρωση των εθνικών πόθων του μαρτυρικού λαού της, ο δε πάπας σφίγγει το έρκος των οδόντων του, μήπως πει καμμιά λέξη παραπάνω και δεσμευτεί απέναντί τους . Τελικά καταφέρνει να παραμείνει σε γενικόλογα και μισόλογα, ή και σε άσχετα λόγια, αφήνοντας πίσω από αυτά ένα απέραντο κενό.

Συγκεκριμένως ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου με πνεύμα αναξιοπρέπειας και δουλικότητας, αταίριαστης σε αρχιεπίσκοπο της ιστορικής και πρωτοχριστιανικής νήσου, είπε· «Προσβλέπουμε στη βοήθειά σας, για περιφρούρηση και σεβασμό των ιερών μας μνημείων και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για κατίσχυση των διαχρονικών αξιών του χριστιανικού μας πνεύματος, οι οποίες σήμερα καταπατούνται βάναυσα από την Τουρκία, η οποία επιθυμεί να έχει ευρωπαϊκή πορεία». Ύφος νηπίου, που ζητάει από τον πατερούλη να τους κάνει ντά.

Και ο πονηρός πάπας, που τα ζυγίζει όλα στο ζύγι της ιδιοτέλειας, κατά την πάγια παπική συνήθεια να ψάχνει ευκαιρίες για να επεκτείνει την εξουσία του, απαντά σαν διαιτητής και συμβουλάτορας που κατά κάποιο τρόπο συμβουλεύει τα δύο άτακτα παιδιά να καθίσουν φρόνιμα και να αγαπηθούν μεταξύ τους, σα να μη συνέβη τίποτε. Συνιστά ενότητα και κοινωνία των Κυπρίων με τους Τούρκους μέσω του οικουμενικού κινήματος και «προφητεύει»· «Ο δρόμος προς το στόχο της πλήρους κοινωνίας σίγουρα θα έχει δυσκολίες». Δηλαδή ο Χρυσόστομος ζητιανεύει και ο πάπας κοροϊδεύει. Αλήθεια τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει ο επαίτης αρχιεπίσκοπος από τον εκπρόσωπο του ψεύδους και της διαφθοράς, ή καλύτερα από τον αντίχριστο;

Πέρα από την κοροϊδία ο δόλιος πάπας του παπισμού βρίσκει την κατάλληλη ευκαιρία να κάνει και την προπαγάνδα του με τη μορφή συστάσεων. Συνιστά σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ εκκλησίας της Κύπρου και ουνιτών της Κύπρου. Διότι αυτό κυρίως τον ενδιαφέρει· «Οι χριστιανικές κοινότητες της Κύπρου μπορούν να βρουν μια καρποφόρο περιοχή για οικουμενική συνεργασία να προσευχηθούν και να συνεργαστούν μαζί για την ειρήνη, τη συμφιλίωση και τη σταθερότητα…». Αν η ενότητα με τους Τούρκους είναι δύσκολη και απραγματοποίητη, δεν συμβαίνει το ‘ιδιο και με την επίτευξη κοινωνίας με τα όργανά του. Ας μη διστάζουν λοιπόν. Οι ουνίτες είναι έτοιμοι να αγκαλιάσουν τους Κυπρίους, και τότε θα καταλάβουν πιο είναι το στυγνότερο καθεστώς.

Ο αυτοκράτορας της λόγω διαφθοράς αυτοδιαλυόμενης αυτοκρατορίας του παπισμού πάπας, ο πάπας των κιναίδων και των παιδεραστών, που τελευταίως είχε πολλές αποζημιώσεις των παιδεραστικών κατορθωμάτων των κληρικών του, βλέπει την Κύπρο σαν παχειά οικονομικώς αγελάδα, από την οποία θα έχει υπολογίσιμες οικονομικές απολαυές, και τη θέλει πολύ. Το όνειρό του θα αρχίσει να πραγματοποιείται, αν καταφέρει να μεταβάλει την Κύπρο σε χώρα της επιρροής του, δηλαδή της υποταγής του, ουνιτοποιώντας την. Γι’ αυτό και συνιστά αφ’ ενός πράγματα μη πραγματοποιήσιμα, δηλαδή ενότητα με τους Τούρκους(!), για να πέσουν σαν ώριμος καρπός στην αγκαλιά του συγκεκαλυμμένου παπισμού, του γνωστού ουνιτισμού. Ισοπεδώνει κανονικά την εκκλησία της Κύπρου και την κάνει διάδρομο για να περάσει από πάνω της η ουνία.

Κατά τα άλλα «ώδινεν όρος και έτεκε μυν». Ο Χριστόφιας και ο Χρυσόστομος περίμεναν πως και πως ν’ ακούσουν ένα ζεστό λόγο, μια συμπαράσταση, αλλά τελικά έπεσαν στο κενό· εισέπραξαν την κρυάδα της απογοητεύσεως. Μπορούν λοιπόν να τον καλέσουν και του χρόνου…

Ω ταλαίπωροι πολιτικοί και εκκλησιαστικοί ηγέτες του καταβασανισμένου κυπριακού λαού. Γιατί επιτείνετε το μαρτύριο των ανθρώπων με άκαιρες άκαρπες και πολυδάπανες κινήσεις; Ποιος περιμένετε να σας βοηθήσει; Αυτός που βλέπει την Κύπρο σαν νόστιμη μπουκιά στο στόμα του; Ξυπνείστε και μη ζητάτε ζυγό βαρύτερο από αυτόν που σηκώνετε. Η βοήθεια θα έρθει από τη μετάνοια του λαού, και ιδίως από την επιστροφή του ανωτέρου κλήρου της μεγαλονήσου, πρωτίστως δε του κ. Χρυσοστόμου. Μετανοείστε, κ. Χρυσόστομε, και η βοήθεια του Θεού οσονούπω έρχεται. Ενόσω όμως χτυπάτε την πόρτα του αντιχρίστου πάπα, να περιμένετε επιδείνωσι της καταστάσεως.

Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Οκτωβρίου 2010