Καλά και άγια είναι όλα αυτά, αλλά υπάρχουν πιο βασικά και κύρια και κυρίως θεσμικά:
Η κακοδαιμονία του τόπου οφείλεται σε δυο κυρίως λόγους:
1.- Στην ανυπαρξία της γενικής αρχής, που διέπει την Δημοκρατία, δηλ. «ο λαός στην εξουσία», με το ισχύον αγγλοσαξωνικό σύστημα (το οποίον φαίνεται, ότι έχει αποτύχει) και ισχύει το: «τα κόμματα στην εξουσία». Παρατηρείται, ότι ο λαός μετέχει σε μια από τις τρεις εξουσίες (την Νομοθετική), ενώ δεν μετέχει στις άλλες δυο (Εκτελεστική και Δικαστική).
2.- Στην εμπλοκή των εξουσιών μεταξύ τους (Εκτελεστική, Νομοθετική, Δικαστική), εάν δε δεν γίνει απεμπλοκή τους, δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία του πολιτικού συστήματος:
Αναλυτικά:
1.- Ακούγεται η φράση, η οποία έχει γίνει συνείδηση στο λαό: «η κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, Οικουμενική κυβέρνηση, κυβέρνηση προσωπικοτήτων» και ποτέ «η κυβέρνηση του λαού», διότι πράγματι ο λαός δεν μετέχει της εξουσίας, αλλά πως μπορεί να μετέχει; Ακόμη και στα δικαστήρια, η απόφαση τους εκδίδεται στο όνομα του ελληνικού λαού, αλλά ο λαός δεν μετέχει στην εκλογή της δικαστικής εξουσίας.
2.- Στη Δημοκρατία, ο λαός κατέχει τη γενική εξουσία, αλλά πως; Ο λαός εκλέγει τους αντιπροσώπους του (Εθνοσυνέλευση), που διαχειρίζονται την γενική εξουσία και αυτή εκλέγει τις τρεις επί μέρους εξουσίες, οι αρμοδιότητες των οποίων είναι σαφώς καθορισμένες.
3.- Η Εκτελεστική εξουσία είναι η Διοίκηση της χώρας. Δεν νομοθετεί, δεν δικάζει, δεν διορίζει την δικαστική εξουσία, δεν παύει τη νομοθετική εξουσία. Λογοδοτεί μόνο στην Εθνοσυνέλευση.
4.- Η Νομοθετική εξουσία νομοθετεί. Τα μέλη της δεν πρέπει να μετέχουν άλλης εξουσίας (π.χ. εκτελεστικής, ως υπουργοί) ή δικαστικής (ως προανακριτική επιτροπή) ή ως αντιπρόσωποι του λαού, αλλά ούτε πρέπει να διορίζει Προέδρους Οργανισμών (δεν ανήκει στο νομοθετικό της έργο, που είναι να παράγει νόμους). Δεν πρέπει να καταργεί την Εκτελεστική Εξουσία και πρέπει να λογοδοτεί μόνο στην Εθνοσυνέλευση.
5.- Η Δικαστική εξουσία έχει σαφώς διακεκριμένο έργο. Τα μέλη της δεν πρέπει να μετέχουν άλλων εξουσιών, ούτε πρέπει να εκλέγονται από αυτές. Έργο της είναι, η σωστή εφαρμογή των νόμων και η επίλυση διαφορών και πρέπει να λογοδοτεί στην Εθνοσυνέλευση.
6.- Υπάρχουν τέτοια πρότυπα; Ναι. Παράδειγμα η Ελβετία, όπου η Εκτελεστική εξουσία αποτελείται από 7 πρόσωπα, τα οποία εκλέγονται από τα 4 πρώτα κόμματα ανεξάρτητα των ποσοστών στις εκλογές: 2 από το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο κόμμα και 1 από το τέταρτο. Άλλο παράδειγμα, οι ΗΠΑ, όπου η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία δεν ταυτίζονται στο αυτό πρόσωπο. Βουλευτής δεν μπορεί να είναι και Υπουργός και το αντίθετο. Δεν είναι απαραίτητο να είναι η Εκτελεστική και η Νομοθετική εξουσία ταυτόχρονα από το ίδιο κόμμα, κ.λπ.
7.- Σταθερότητα στις ημερομηνίες εκλογών της Εθνοσυνέλευσης και των τριών εξουσιών.
Καλά και άγια είναι όλα αυτά, αλλά υπάρχουν πιο βασικά και κύρια και κυρίως θεσμικά:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κακοδαιμονία του τόπου οφείλεται σε δυο κυρίως λόγους:
1.- Στην ανυπαρξία της γενικής αρχής, που διέπει την Δημοκρατία, δηλ. «ο λαός στην εξουσία», με το ισχύον αγγλοσαξωνικό σύστημα (το οποίον φαίνεται, ότι έχει αποτύχει) και ισχύει το: «τα κόμματα στην εξουσία». Παρατηρείται, ότι ο λαός μετέχει σε μια από τις τρεις εξουσίες (την Νομοθετική), ενώ δεν μετέχει στις άλλες δυο (Εκτελεστική και Δικαστική).
2.- Στην εμπλοκή των εξουσιών μεταξύ τους (Εκτελεστική, Νομοθετική, Δικαστική), εάν δε δεν γίνει απεμπλοκή τους, δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία του πολιτικού συστήματος:
Αναλυτικά:
1.- Ακούγεται η φράση, η οποία έχει γίνει συνείδηση στο λαό: «η κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, Οικουμενική κυβέρνηση, κυβέρνηση προσωπικοτήτων» και ποτέ «η κυβέρνηση του λαού», διότι πράγματι ο λαός δεν μετέχει της εξουσίας, αλλά πως μπορεί να μετέχει; Ακόμη και στα δικαστήρια, η απόφαση τους εκδίδεται στο όνομα του ελληνικού λαού, αλλά ο λαός δεν μετέχει στην εκλογή της δικαστικής εξουσίας.
2.- Στη Δημοκρατία, ο λαός κατέχει τη γενική εξουσία, αλλά πως; Ο λαός εκλέγει τους αντιπροσώπους του (Εθνοσυνέλευση), που διαχειρίζονται την γενική εξουσία και αυτή εκλέγει τις τρεις επί μέρους εξουσίες, οι αρμοδιότητες των οποίων είναι σαφώς καθορισμένες.
3.- Η Εκτελεστική εξουσία είναι η Διοίκηση της χώρας. Δεν νομοθετεί, δεν δικάζει, δεν διορίζει την δικαστική εξουσία, δεν παύει τη νομοθετική εξουσία. Λογοδοτεί μόνο στην Εθνοσυνέλευση.
4.- Η Νομοθετική εξουσία νομοθετεί. Τα μέλη της δεν πρέπει να μετέχουν άλλης εξουσίας (π.χ. εκτελεστικής, ως υπουργοί) ή δικαστικής (ως προανακριτική επιτροπή) ή ως αντιπρόσωποι του λαού, αλλά ούτε πρέπει να διορίζει Προέδρους Οργανισμών (δεν ανήκει στο νομοθετικό της έργο, που είναι να παράγει νόμους). Δεν πρέπει να καταργεί την Εκτελεστική Εξουσία και πρέπει να λογοδοτεί μόνο στην Εθνοσυνέλευση.
5.- Η Δικαστική εξουσία έχει σαφώς διακεκριμένο έργο. Τα μέλη της δεν πρέπει να μετέχουν άλλων εξουσιών, ούτε πρέπει να εκλέγονται από αυτές. Έργο της είναι, η σωστή εφαρμογή των νόμων και η επίλυση διαφορών και πρέπει να λογοδοτεί στην Εθνοσυνέλευση.
6.- Υπάρχουν τέτοια πρότυπα; Ναι. Παράδειγμα η Ελβετία, όπου η Εκτελεστική εξουσία αποτελείται από 7 πρόσωπα, τα οποία εκλέγονται από τα 4 πρώτα κόμματα ανεξάρτητα των ποσοστών στις εκλογές: 2 από το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο κόμμα και 1 από το τέταρτο. Άλλο παράδειγμα, οι ΗΠΑ, όπου η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία δεν ταυτίζονται στο αυτό πρόσωπο. Βουλευτής δεν μπορεί να είναι και Υπουργός και το αντίθετο. Δεν είναι απαραίτητο να είναι η Εκτελεστική και η Νομοθετική εξουσία ταυτόχρονα από το ίδιο κόμμα, κ.λπ.
7.- Σταθερότητα στις ημερομηνίες εκλογών της Εθνοσυνέλευσης και των τριών εξουσιών.
ΙΚ