Σελίδες

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

«Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν» και εν Βιέννη


Άγνοια ή σκόπιμες ανακρίβειες

των Περγάμου, Ιωαννουπόλεως και Μεσσηνίας;


Τα κείμενα της ΜΘΕ δεν έρχονται ποτέ στην Ιεραρχία για συζήτηση και έγκριση

(Σεβ/τος Ναυπάκτου Ιερόθεος)


του Θεολόγου κ. Παναγ. ΣΗΜΑΤΗ



Οι συνεντεύξεις και δηλώσεις των συγχρόνων Επισκόπων-μελών της ΜΘΕ του Διαλόγου στην Βιέννη, ασφαλώς και θα ήσαν αδιανόητες τις εποχές των Αγίων Πατέρων, που αγωνίστηκαν και πολλοί μαρτύρησαν για την ακρίβεια της Πίστεως.


Αλλά και πριν από πενήντα χρόνια, αν εγίνοντο τέτοιου είδους δηλώσεις από Ορθόδοξους Αρχιερείς, οι τελευταίοι δεν θα ήξεραν πού να κρυφτούν. Γι’ αυτό, όταν ο Πατριάρχης Αθηναγόρας διετύπωνε τις αθεολόγητες θέσεις του, οι άλλοι Αρχιερείς (μη αντιλαμβανόμενοι που οδηγεί η παναίρεση του Οικουμενισμού) προσπαθούσαν να καθησυχάζουν τους διαμαρτυρόμενους πιστούς για τα «άρρητα ρήματα» του Πατριάρχη και τον δικαιολογούσαν ισχυριζόμενοι ότι αυτό είναι κάτι μεμονωμένο. Όσα λέγει ο Πατριάρχης τα λέγει εξ ανάγκης, μιας και το Φανάρι είναι εμπερίστατο! Βέβαια, υπήρχαν και τότε κάποιοι που διαφωνούσαν και δεν δέχονταν αυτού του είδους τις δικαιολογίες, αλλά δεν τους άκουγε κανείς.


Να λοιπόν, που αυτές οι δηλώσεις, οι οποίες τότε «ελέγοντο εις τα ώτα, τώρα κηρύττονται επί των δωμάτων» (Ματθ. 10, 27), επαληθεύοντας δραματικά τις αρνητικές συνέπειες της ανυπακοής στις αποστολικές διδαχές, όπως αυτή του Αποστόλου Παύλου (που οι σύγχρονοι Επίσκοποι την πέταξαν κυριολεκτικά στον κάλαθο των αχρήστων): «αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού».


Α. Δυο-τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα κακόδοξων δηλώσεων στην Βιέννη:

Ο παπικός «Αρχιεπίσκοπος» Kurt Koch «δήλωσε ότι ο κοινός διάλογος πρέπει να συνεχιστεί "εντατικά" ώστε να "βλέπουμε ο ένας τον άλλον πλήρως ως αδελφές εκκλησίες"» και «να μπορούμε να βρούμε μία νέα [κοινή] πορεία σήμερα"». Και ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης, αποδέχτηκε τις θέσεις του Koch και έσπευσε να δηλώσει: «Είμαι σε πλήρη συμφωνία με τα όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Koch»!

Κανένας λόγος για επιστροφή των αιρετικών στη Μία Εκκλησία, αφού η Εκκλησία τώρα είναι «μία αλλά διηρημένη»!

Και υπενθυμίζοντάς μας ότι αυτός είναι ο δάσκαλος του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, ως προς την κακοδοξία περί «διηρημένης Εκκλησίας» συμπλήρωσε ο Περγάμου: «υπάρχει μια καθολική χριστιανική εκκλησία σε ένα επίπεδο υψηλότερο από εκείνο των εθνικών τους εκκλησιών και ο επίσκοπος της Ρώμης είναι η παραδοσιακή της κεφαλή»!

Τέλος ―καπηλευόμενος το «δοτό» αξίωμα του Επισκόπου χωρίς ποίμνιο, που κατέχει, και παρουσιαζόμενος ως εκπρόσωπος των πιστών των διαφόρων Εκκλησιών, χωρίς να τους ρωτήσει― είπε ανακριβώς: «Σε γενικές γραμμές οι βασικές ιδέες της Ραβέννας είναι αποδεκτές από όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες»! (romfea.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5913:-q-q&catid=13).


Β. Αλλά δεν είναι μόνο ο κ. Ζηζιούλας που εξέφρασε τέτοιου είδους δηλώσεις. Είναι και ο πατριάρχης Σερβίας, οι Μητροπολίτες Μεσσηνίας και Ιωαννουπόλεως Σεραφείμ, κ.ά. Ο τελευταίος σε συνέντευξή του στην Βιέννη (που δημοσίευσε το Amen), διατυπώνει προσωπικές απόψεις ανιστόρητες και εκδοχές αστήριχτες περί του θεολογικού Διαλόγου. Ταύτισε π.χ. βλασφήμως, την παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού στη συναγωγή, όπου και κήρυξε την αλήθεια (με αποτέλεσμα οι Ιουδαίοι να εξοργιστούν και να τον μεταφέρουν στον γκρεμό για να τον γκρεμίσουν), με την παρουσία των «Ορθόδοξων» Επισκόπων, που φωτογραφίζονται συμπροσευχόμενοι και συμποσιαζόμενοι περιχαρείς μετά των αιρετικών στους Διαλόγους, και όπου στους Διαλόγους αυτούς υποχωρούν εις τα της πίστεως. Γράφει ο κ. Σεραφείμ: «Όταν ο Ιησούς Χριστός βρέθηκε στη συναγωγή δεν ταυτίσθηκε μαζί της, πήγε να την εκκλησιοποιήσει».


Σε άλλο σημείο μας «μαθαίνει» ότι «προχωρούμε στο διάλογο αυτό για να αναδειχθεί ακριβώς η ακραιφνής διδασκαλία της αρχέγονης αποστολικής Εκκλησίας»! Μας εμπαίζετε Σεβασμιώτατε; Δυστυχώς, σκοπός σας δεν είναι να αναδείξετε «την ακραιφνή διδασκαλία», αλλά να κάνετε «προσαρμογές». Ο Περγάμου, κ. Ιωάννης Ζηζιούλας, τουλάχιστον ήταν πιο ειλικρινής από σας. Είπε: «Η ενότητα θα απαιτήσει αλλαγές και από τις δύο πλευρές, τόνισαν οι επικεφαλής. “Εγώ δεν θα ήθελα να τις ονομάσω ανασχηματισμούς -κάτι που είναι πολύ δυνατό- αλλά μια προσαρμογή και από τις δύο πλευρές", δήλωσε» ο Περγάμου Ιωάννης.

(http://thriskeftika.blogspot.com/2010/09/2012.html).


Εκεί δηλαδή, που οι Άγιοι διδάσκουν και απαιτούν για την επιστροφή των αιρετικών μετάνοια, και αποδοχή ακεραίας της Πίστεως, ο κ. Σεραφείμ και οι όμοιοί του, μιλούν για εξίσωση της αίρεσης με την αλήθεια, κηρύττουν τον συμβιβασμό. Πριν την μετάνοια και επιστροφή στην Μία Εκκλησία των Παπικών, ονομάζουν την αίρεσή τους Εκκλησία, ακολουθώντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Περγάμου.


Δεν θα επιμείνω σε άλλα μαργαριτάρια της συνέντευξης, αλλά σε μια συγκεκριμένη απάντηση στην ερώτηση του δημοσιογράφου:


«Ν.Π.: Τα αποτελέσματα αυτά [της Συνεδριάσεως της ΜΘΕ της Βιέννης] θα τεθούν υπόψιν των Τοπικών Συνόδων;». Η απάντησή του κ. Σεραφείμ ήταν η εξής:


«Μητρ. Ιωαννουπόλεως: Μετά την ολοκλήρωση μιας συνεδρίας ενημερώνονται αμέσως γραπτώς διά των εκπροσώπων τους οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών και στην συνέχεια οι ολομέλειες των Ιερών Συνόδων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούμε. Γίνεται συζήτηση επί των εκθέσεων κι οι Προκαθήμενοι και Πρόεδροι των Συνόδων μας προτείνουν διά τα περαιτέρω, δηλαδή διά τα επόμενα βήματα των Ορθοδόξων»

(http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=3494).


Επειδή οι ανακρίβειες (ακόμα χειρότερα αν είναι ηθελημένες, δηλαδή ψεύδη) δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες, είναι ανάγκη να παρουσιάσουμε κάποια από τα πολλά στοιχεία που υπάρχουν και διαψεύδουν τον Σεβ/το Ιωαννουπόλεως. Είναι μαρτυρίες που προέρχονται από τον Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μ. Βρετανίας (και κατόπιν Πισσιδίας) Μεθόδιο, τους καθηγητές π. Ιωάννη Ρωμανίδη και Ιωάννη Καρμίρη, τον εκ Κύπρου δρ. θεολογίας κ. Ανδρέα Παπαβασιλείου και από τέσσερις Επισκόπους των Εκκλησιών Ελλάδος και Σερβίας. Απ’ αυτά θα παραθέσουμε κείμενα των δύο τελευταίων, αλλά και του Μητροπολίτη …Μεσσηνίας, που με χθεσινή συνέντευξή του, διαψεύδει τον Ιωαννουπόλεως!


Ι. Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ερωτηθείς από το Amen (29/9/2010) αν θα ενημερώσει «τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο και τη Σύνοδο της Ιεραρχίας» απαντά ότι θα ενημερώσει «καθηκόντως» μόνο «την αρμόδια Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών», αφού αυτό φαίνεται πως συνηθίζεται μέχρι τώρα. Δεν αρνείται, βέβαια, να ενημερώσει και την Ιεραρχία: «Εάν η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ή η Ιεραρχία επιθυμεί ανάλογη ενημέρωση είμαι στη διάθεσή τους».


Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το ένα μέλος της ΜΘΕ (ο κ. Σεραφείμ), μας διαβεβαιώνει ότι γίνεται ενημέρωση της Δ. Ι. Συνόδου και της Ιεραρχίας και συζήτηση, το άλλο μέλος (ο κ. Χρυσόστομος) μας διαβεβαιώνει πως δεν γίνεται ενημέρωση! Και ενώ με τέτοιες κραυγαλέες αντιφάσεις παραπλανούν τους πιστούς, κατόπιν δεν διστάζουν να ζητούν από το λαό να τους εμπιστεύεται! Αυτό κάνει στην ίδια, χθεσινή συνέντευξη ο Μεσσηνίας. Λέγει: «Γι’ αυτό θα ήθελα να πω στον Λαό του Θεού, να έχει εμπιστοσύνη στους Ποιμένες του και στην Εκκλησία …και να κλείσει τα αυτιά του σε κάθε αναρμόδια και ανεύθυνη “σειρήνα”!».


ΙΙ. Αλλά και ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος είπε πρόσφατα, πως από την εποχή του π. Ιωάννη Ρωμανίδη ισχύει η τακτική να στέλνονται εκπρόσωποί μας στο εξωτερικό οι οποίοι κάνουν πράγματα τα οποία δεν γνωρίζει η Εκκλησία μας. Αλλά αυτό αποτελεί και την δική του προσωπική εμπειρία ως μέλους της Ιεράς Συνόδου. Είπε ο Σεβ/τος Ναυπάκτου: Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά τα κείμενα [των Διαλόγων], τα οποία έχουν υπογραφεί, ισχυρίζονται οι διαλεγόμενοι, ότι υπάρχουν εν αναφορά προς την Ι. Σύνοδο και στο τέλος θα εγκριθούν, αλλά δεν έρχονται ποτέ για έγκριση. Ούτε για συζήτηση. Δεν έγινε ποτέ συζήτηση στην Ιεραρχία... Και όχι μόνο αυτό: όταν βγήκε το κείμενο της Ραβέννας, άκουγα για την ύπαρξή του, αλλά δεν μου εστάλη κανένα κείμενο και επί μήνες έψαχνα να το βρω!


ΙΙ. Παρόμοια πληροφορία έχουμε και από Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Σερβίας, τον Ράσκας και Πριζρένης κ. Аρτέμιο: Η Συνεδρίαση, γράφει, «της Ολομέλειας της ΜΘΕ στη Ραβέννα (8-15/19/2007)» κατέληξε σε ένα κείμενο. Την «Έκθεση» περί του Κειμένου «που συνέγραψε ο συμμέτοχος των συμβάντων στη Ραβέννα, Σεβ/τος Επίσκοπος Μπάτσκας κύριος Ειρηναίος, λάβαμε το Φεβρουάριο του 2008». Μέχρι τότε κυκλοφορούσαν «διάφορες εικασίες, υποθέσεις …τι πραγματικά συνέβη στη Ραβέννα; Τι υπογραφόταν; Από ποιόν; Με συγκατάθεση και ευλογία τίνος; Στο όνομα των ιδίων των συμμετεχόντων ή στο όνομα όλων των Αρχιερέων και του πιστού λαού;».


Όταν τελικά λάβαμε «την υπ’ αρ. 131/66 από 5/2/2008 επιστολή της Δ. Ι. Συνόδου, …αναμέναμε να βρούμε στην ίδια τις… απαντήσεις. Αλλά δεν τις βρήκαμε. Έμεινε η ελπίδα ότι περί τούτου θα μάθουμε σε αυτή τη συνεδρίαση της Συνόδου της Ιεραρχίας, όμως, αυτό το θέμα δεν υπήρχε καν στην Ημερήσια διάταξη!»


Επίσης στην ίδια Επιστολή του προς την Ι. Σύνοδο ο κ. Αρτέμιος, γράφει: «Ο υποβάλλων την Έκθεση στην Δ. Ι. Σύνοδο, μιλάει περί “εικασιών των ΜΜΕ για κάποια υπογραφή του Κειμένου αυτού και για δήθεν εκχωρήσεις”, ισχυριζόμενος ότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά “χαζά ψέματα και ανοησίες”. Όμως, από άλλες πηγές μαθαίνουμε ότι …υπήρχαν και “υπογραφές και εκχωρήσεις”, και ότι αυτό δεν είναι “ψέματα και ανοησίες”, αλλά πικρή αλήθεια και δεδομένα».


Και καταλήγει o Μητροπολίτης Ράσκας: «Αναμένουμε από αυτή τη Σύνοδο …να πάρει θέση σχετικά με το θέμα αυτό, να απορρίψει το Κείμενο της Ραβέννας, και ό,τι σχετικό οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας έκαναν εκεί, και σε τι δεν είχαν την συγκατάθεση αυτής της Συνόδου της Ιεραρχίας» (http://www.eparhija-prizren.com/defaultG.asp?idvestep=3864).


Και δυστυχώς, καμιά απάντηση δεν δόθηκε τελικά από την Σύνοδο της Εκκλησίας της Σερβίας περί του Κειμένου της Ραβέννας!


Άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την αλήθεια που εκφράζει το αρχαίο απόφθεγμα: «έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν». Με τη διαφορά, ότι οι Κλαζομένιοι καταμαύρισαν με καπνιά («κατησβόλωσαν») τους θρόνους των εφόρων της Σπάρτης και επιτιμήθηκαν αρμοδίως γι’ αυτό, ενώ οι σύγχρονοί τους Οικουμενιστές, καταμαυρίζουν τους Επισκοπικούς θρόνους των Αγίων Επισκόπων που διαδέχτηκαν και καταπατούν ηθικές και δογματικές αλήθειες της ορθόδοξης Εκκλησίας με την ίδια ελαφρότητα των Κλαζομενίων και, όσο κι αν διαμαρτύρονται οι πιστοί για τα καμώματά τους, αυτοί απτόητοι τα συνεχίζουν και ταυτόχρονα τους υβρίζουν, οι δε Ιερές Σύνοδοι τους καλύπτουν.

6 σχόλια:

  1. Μέσα στο αρκετά κατατοπιστικό και ακριβές αυτό άρθρο, σημειώνουμε, δυστυχώς, δυστυχέστατα, μια μεγάλη αλήθεια, που είτε αγνοούμε, είτε δεν παραδεχόμαστε, είτε αντιδρούμε σ' αυτήν, κυρίως οι μη γνωρίζοντες την εκκλησιαστική ιστορία και την οποίαν αλήθεια διατυπώνει ο Περγάμου Ιωάννης:

    "υπάρχει μια καθολική εκκλησία σε ένα επίπεδο υψηλότερο από εκείνο των εθνικών τους εκκλησιών και ο επίσκοπος Ρώμης είναι η παραδοσιακή τους κεφαλή".

    Έτσι ακριβώς είχε η κατάσταση, κατά την πρώτη χιλιετία, πριν τη διάσπαση του 1054 (αλλά και μετά από αυτήν), δηλ. να είναι de facto (όχι de jure), ο επίσκοπος Ρώμης, η παραδοσιακή κεφαλή της Εκκλησίας, πράγμα στο οποίον συνηγορούν πολλοί εκκλησιαστικοί ιστορικοί (άγ. Νεκτάριος, Πισιδίας Μεθόδιος, Ι. Ρωμανίδης, Ι. Φουντούλης, Ράνσιμαν, Στεφανίδης κ.ά.).

    Προς τούτο, η δική μας πρόταση είναι, να μην δεχτούμε την επιστροφή των αιρετικών παπικών πίσω στην Εκκλησία, με τους όρους και τις προϋποθέσεις, που ίσχυαν στην Εκκλησία, κατά την 1η χιλιετία.

    ΙΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο μας εκπλήσσει κάθε φορά ο κ. Σημάτης, ο ακάματος και ανύστακτος αυτός θεολόγος που λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Θα περίμενε κανείς μια αποτίμηση των όσων ελέχθησαν στην Βιέννη, στα πλαίσια του θεολογικού διαλόγου με τους Παπικούς, από τη εξειδικευμένη γραφίδα των εχόντων περγαμηνές και μεταπτυχιακά και έδρες και γνώσεις θεολόγων και...και. Και όμως ένας απλός θεολόγος πάντα στην πρώτη γραμμή του αντιοικουμενιστικού αγώνα ενημερώνει, σχολιάζει αντιπαραθέτει κείμενα προς γνώση του λαού του Θεού που έχει μεσάνυκτα και περιμένει λίγο φως από κάπου. Τί να σου ευχηθούμε αδελφέ; Ο Θεός να σε στηρίζει πάντοτε στον αγώνα σου και να σε φυλάει από τον δεξιό πειρασμό. Μέσα στη δύνη αυτή του Οικουμενισμού τα κείμενά σου αποτελούν πραγματική όαση. Βέβαια δεν είναι καιρός για τέτοια φληναφήματα και επαίνους αλλά έχουμε ανάγκη ο ένας τη στήριξη του άλλου για ανιδιοτελή και καθαρό αγώνα χωρίς σκοπιμότητες. Ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aλήθεια οι άλλοι Θεολόγοι μας που βρίσκονται;
    Πού βόσκουν;
    Γιατί δεν ομιλούν;
    Γλώσσσα δεν έχουν;
    Δεν έχουν ευαισθησίες γιά την προδιδομένη Πίστι;
    Δεν βλέπουν τον προδότη τον Ζηζιούλα πού το παει;
    Αυτός αναγνωρίζει τον πάπα ως κεφαλή της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία.
    Αυτό πιστεύει ότι ανακάλυψε και διάλεξε αυτό ως πρωτεύον ζήτημα των συζητήσεων στους διαλόγους με τους Παπικούς.
    Προδότης πρώτου μεγέθους είναι το κοπέλι του Πάπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μέσα από τους προβληματισμούς που παρουσιάσθηκαν τις τελευταίες ημέρες λόγω της συνάντησης του διαλόγου της Βιέννης άθελά μας και εμείς σε κάποιο βαθμό παρασυρθήκαμε από τον προβληματισμό που πρόβαλαν οι Οικουμενιστές με τίτλο "Πρωτείο του Ρώμης και Συνοδικότης". Παρασυρθήκαμε, διότι λησμονήσαμε, προς στιγμή, ότι η Ανατολή και η Δύση το 1054 δεν χωρίσθηκαν για το Πρωτείο του Ρώμης,αλλά για το Φιλιόκβε.Η Αίρεση της καθιέρωσης του Πρωτείου, ως ΔΟΓΜΑΤΟΣ, από τους Παπικούς έγινε αιώνες αργότερα,εν τω μεταξύ είχαν αποδεχθεί και άλλα αιρετικά δόγματα.Βεβαίως η διάθεση του Πρωτείου,ως εξουσίας ή τελικής κρίσης μέσα στην Εκκλησία ,από την Ρώμη, υπήρξε από τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες, αλλά όχι σαν ΔΟΓΜΑ σωτηρίας ή κολασμού. Ενα λοιπόν Πρωτείο Εκκλησιαστικής τιμής που είχε η Ρώμη, όταν ήταν Ορθόδοξη και που έχει σήμερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα μπορούσε να γίνει δεκτό,εφόσον ό Πάπας της Ρώμης γίνει Ορθόδοξος.Αυτός όμως ούτε Ορθόδοξος είναι,ούτε επιθυμεί να γίνει,οπότε κανένα πρωτείο και καμμία Συνοδικότητα δεν υπάρχει μεταξύ Ορθοδόξων και Αιρετικών.Για να υπάρξει το θέμα θα πρέπει να απορρίψει ο Πάπας όλα τα αιρετικά Δόγματα,μεταξύ αυτών και το Δόγμα του Πρωτείου που πιστεύει σήμερα και του Αλαθήτου,πράγμα απίθανον με τα σημερινά δεδομένα. Όσον αφορά την Βιέννη και το δήθεν ναυάγιο του διαλόγου η αίσθησή μου είναι, ότι ναι μεν προς το παρόν δεν έγινε το επόμενο βήμα προς τον πνευματικό θάνατο,αλλά ναυάγιο δεν υπήρξε. Μάλλον, ότι έγινε, ήταν σε κάποιο βαθμό προαποφασισμένο για λόγους πρακτικούς που αργά ή γρήγορα θα πληροφορηθούμε από τα ίδια τα γεγονότα.Οι εκατέρωθεν αγάπες και φιλοφρονήσεις δεν δείχνουν "ναυάγιο".Για τους αδελφούς δε που ανακουφίσθηκαν από την εξέλιξη των γεγονότων ,θέλω να τους πληροφορήσω, ότι έχουν ένα δίκιο,πράγματι αποφύγαμε για λίγο καιρό την πνευματική "ταφόπλακα" της κοντινής Ένωσης,αλλά η Αίρεση του Οικουμενισμού υπάρχει εδώ και χρόνια και από μόνη της είναι αιτία ψυχικού ολέθρου και θανάτου,αυτό να μη το ξεχνούν ποτέ. Με αγάπη Χριστού ο αδελφός σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα τίποτα το καλό δεν μπορεί να δει ο κ. Σημάτης. Είχε απόλυτο δίκιο ο άγιος Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΤΙ εννοούν με το σχόλιο τους οι "αληθεύοντες εν βλακεία";
    Ραφαήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή