Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

“Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΑ 1967-1974” ΣΤΟΝ ΟΜ. ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠ. κ. ιων.κονιδαρη ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ (διδακτορικό) ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ή ΤΥΜΒΩΡΥΧΙΑ ;;;



“Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΑ 1967-1974”

ΣΤΟΝ ΟΜ. ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠ. κ. ιων.κονιδαρη

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ (διδακτορικό) ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ή ΤΥΜΒΩΡΥΧΙΑ ;;;

του ΤΡΙΑΝΤ. ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΕΚΔΟΤΟΥ – ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΕΦΗΜ. «ΑΓΩΝΑΣ»ΕΡΕΥΝΗΤΟΥ – ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛ. ΙΣΤΟΡΙΑΣ


Ο πραγματικα ΑΓΙΟΣ αρχιεπισκοπος Ιερωνυμος Κοτσωνης με τον Νεοχρυσοστομο ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ.
Δυο ιεραρχες διαμαντια της συγχρονης εκκλησιαστικης μας ιστοριας που σαν αυτους δεν θα ξαναδουμε ουτε στα 100 χρονια.


Οπως σας είχαμε προαναγγείλει στο προηγούμενο φύλλο της εφημεριδας ΑΓΩΝΑΣ Λαρισας «πράγματι θα ’χουμε και συνέχεια, διότι οι άνθρωποι μικροί (ποταποί) προσπαθούν ν’ ανέβουν πατώντας επάνω στο ψέμα, ξεχνώντας ότι: “Ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου”». Δεν περιμέναμε το “περισπούδαστο” αυτό σύγγραμμα, που προσπαθεί να παραποιήσει την ιστορία και όχι απλα να την καταγράψει, ότι θα κυκλοφορούσε τόσο σύντομα, διότι, ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η “διατριβή είναι δεσμευμένη στην Γραμματεία του Πανεπιστημίου από τον συγγραφέα (μέχρι και 4/2019)”. Η επιστημονική του διατριβή κυκλοφόρησε δύο χρόνια ενωρίτερα. “Άγνωσται αι βουλαί των ανθρώπων”.

Το “επιστημονικό” έργο δεν κάνει τίποτα άλλο από το να εκτοξεύει με πείσμα βέλη φαρμακερά εναντίον ενός σιωπηλού, ανύστακτου ιερουργού της υπερτάτης αγάπης, που έδωσε τα πάντα στην εκκλησία. Μπήκε στην εκκλησία φτωχός και έφυγε φτωχότερος. Που είχε “Πνεύμα σοφίας” – “πνεύμα συνέσεως” και βίο διάφανο, τον μακαριστό κυρό Ιερώνυμο Α΄ Κοτσώνη.

Αρχή κάνουμε με τον προλογίσαντα το “επιστημονικό” σύγγραμμα καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάν. Κονιδάρη. Για το όλο έργο του κ. Χ. Ανδρεόπουλου θα δώσουμε απάντηση από τα ίδια του κείμενα που επικαλείται ως ιστορικές πηγές, αργότερα λόγω του μεγάλου όγκου των στοιχείων. 



(Ερώτημα στον ομότιμο καθηγητή του Εκκλ. Δικαίου της Νομικής Σχολής του Παν. Αθηνών κ. Ιωάννη Μ. Κονιδάρη).

Στις αρχές Ιουνίου ε.ε. διάβασα, στην μία και μοναδική εφημερίδα της Λάρισας, κριτική – χωρίς να αναφέρεται ο κριτικός γιατί είναι μάλλον ο ίδιος – για έκδοση ενός διδακτορικού έργου αναφερόμενου σε μία από τις πλέον σκοτεινές και δυσερμήνευτες περιόδους της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας, με τίτλο «Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974». (βλ. φωτ. σελ. 6)

Η κυκλοφορία του συνδύασε ο συγγραφέας να συμπέσει με την συμπλήρωση 50 χρόνων από την εγκαθίδρυση της δικτατορίας το 1967 και με πολύ στόμφο αναφέρει ότι προλογίζεται, και εκθειάζεται μάλιστα, χαρακτηριζόμενο ως «έργο-σταθμό για την εκκλησιαστική ιστορία, αλλά και εφαλτήριο για περαιτέρω αναζητήσεις σε συναφείς κλάδους, όπως το Εκκλησιαστικό Δίκαιο ή/και την Πολιτική ιστορία του τόπου μας».

Κύριε καθηγητά, διαβάζοντας κι εγώ αυτό το “επιστημονικό”, «έργο-σταθμό», που κατά την άποψή σας ο συγγραφέας έχει «εδραία επιστημονική κατάρτιση και αντικειμενική κρίση», προβληματίστηκα διότι είχα διαμορφώσει άλλη γνώμη – όπως και πολλοί άλλοι – σχετικά με τις θέσεις που είχατε εκφράσει κατά καιρούς ως καθηγητής του Εκκλ. Δικαίου με άρθρα σε εφημερίδες ή ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ήταν κάπως διαφορετικές απ’ αυτές που εκφράζετε προλογίζοντας το “επιστημονικό” σύγγραμμα.

Γι’ αυτό απορώ και ζητώ να μάθω αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην ιστορική βιβλιογραφία. Διότι, σύγγραμμα 380 σελίδων για το οποίο χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 350 βοηθήματα, [βιβλία (μελέτες), δεκάδες “ηλεκτρονικές πηγές” (Διαδικτυακός τόπος, Youtube, Διαδίκτυο), 52 Νομοθεσίες, τόμοι ολόκληροι (Αρχεία – πρακτικά, Βουλή των Ελλήνων, Ακαδημίας, διημερίδες…), Συνοδικαί Εγκύκλιοι (1957-1995) χιλιάδων σελίδων, 14 ογκωδέστατοι τόμοι (Στράγκα, Ράλλη, Καραμανλή), αφιερώματα, εφημερίδες, περιοδικά] – καθ’ υπολογισμόν 200 χιλιάδων σελίδων και πλέον – και ο “δόκιμος” – κατά την επιστημονική σας άποψη –, πολυγραφώτατος ερευνητής, που μόχθησε για να φέρει σε αίσιο πέρας την πραγματεία του, δεν βρήκε ΤΙΠΟΤΑ, μα ΤΙΠΟΤΑ το καλό στον “καταραμένο” Ιερώνυμο Κοτσώνη;

Οι ιστορικοί, ακόμη και για τον μεγαλύτερο εγκληματία έχουν γράψει και κάτι, έστω μικρό καλό, γι’ αυτόν. Ακόμα και για τον τρομερό λήσταρχο Γιαγκούλα – με τις 54 φρικιαστικές δολοφονίες που προκαλούν τρόμο – ο βιογράφος του δεν δίστασε να αναφέρει ότι υπήρξε προστάτης των τυραννουμένων, προίκισε με χρήμα δεκάδες πτωχές κοπέλες και γενικά βοήθησε τον φτωχό κόσμο.

Εδώ ο “δόκιμος” συγγραφέας δεν είδε, δεν διάβασε ούτε άκουσε τίποτα καλό για τον Ιερώνυμο; Και το φοβερότερο ήταν, ότι για να υπερπηδήσει διάφορα γεγονότα ή φάσεις που του ήταν “εμπόδιο” στην εργασία του, αφαιρούσε τα επίμαχα σημεία ή – το χειρότερο – επιστράτευε κάποιον με αντίθετη γνώμη κόβοντας και ράβοντας στα μέτρα του, προκαλώντας αμφιβολίες και ερωτηματικά στον αναγνώστη ως προς το ποιο είναι το σωστό.

ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΑΧ ΑΠΟ ΤΟ… ΔΗΜΟΤΙΚΟ!



Ήταν επόμενο να γίνει και αυτό.
Με τις νέες «προοδευτικές» αλλαγές στην εκπαίδευση προς… αποταύτιση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας, εισήχθηκε στο βιβλίο θρησκευτικών της Δ Δημοτικού το μάθημα «Προσευχές άλλων θρησκευτικών παραδόσεων».

Σε ένα κεφάλαιο εισάγεται η πρώτη γεύση για να γνωρίσουν τα παιδιά άλλες θρησκείες, όπως το Ισλάμ.
Μάλιστα, βλέπουμε να αναφέρεται και η γνωστή φράση-τρόμος «Μέγας Αλλάχ», ενώ, σημειώνεται και η αρχή της μουσουλμανικής προσευχής.
Εδώ τίθενται κάποια εύλογα ερωτήματα.


Το βασικό ερώτημα που μπαίνει είναι αν παιδιά ηλικίας 9-10 ετών, που πηγαίνουν Τετάρτη Δημοτικού, είναι ικανά να αντιληφθούν τις πολύ μεγάλες διαφορές των θρησκειών και να κατανοήσουν ότι κάποιες- όπως το Ισλάμ- έχουν ακραίες θέσεις;
Και φυσικά ούτε λόγος για τα φρικτά εγκλήματα σε βάρος των χριστιανών στο όνομα αυτού του Αλλάχ
Αλήθεια κρίμα που παιδευτήκαμε πριν από δεκαετίες με πολλά ταξίδια να γνωρίσουμε το Ισλάμ στην πηγή του. Σήμερα προσφέρεται εδώ στην χώρα μας ήδη από την Δ Δημοτικού
Και εις ανώτερα
Κατάνυξη
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Εβραίοι φοιτητές έφτυσαν και επιτέθηκαν λεκτικά τον Αρχιεπίσκοπο της χριστιανικής εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ

0 Ο Ο 
Οπατέρας Atallah Hanna, Αρχιεπίσκοπος της Παλαιστινιακής Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, εκτέθηκε την περασμένη Τρίτη το βράδυ σε φτυσίματα και λεκτική επίθεση εβραίων φοιτητών στην Παλιά Πόλη της Κατεχόμενης Ιερουσαλήμ, μεταδίδει το The Palestinian Information Center.
Έχει δημοσιευθεί μια δήλωση στην επίσημη σελίδα του στο Facebook η οποία εκφράζει τη λύπη του για τις συνεχιζόμενες προσβλητικές και επιθετικές πρακτικές των επιθέσεων των εποίκων εναντίον του Χριστιανικού κλήρου στην Ιερουσαλήμ.
Ο πατέρας Hanna δέχτηκε επίθεση αφού έφυγε από την Εκκλησία στην Μουσουλμανική συνοικία της Παλαιάς Πόλης στο δρόμο προς το Πατριαρχείο, σύμφωνα με τη δήλωση.
Τον έφτυσαν και του επιτέθηκαν λεκτικά άντρες και γυναίκες φοιτητές μιας εβραϊκής θρησκευτικής σχολής στην Παλιά Πόλη.
“Ήταν περισσότεροι από 20 άνθρωποι, και άρχισαν να φτύνουν πρώτα και στη συνέχεια να φωνάζουν. Φώναζαν χυδαία σχόλια στον Αρχιεπίσκοπο και προσέβαλλαν τον Τίμιο Σταυρό και τη Χριστιανική πίστη”, ανέφερε η δήλωση.
“Κάποιοι Παλαιστίνιοι νέοι στην περιοχή παρείχαν προστασία στον Αρχιεπίσκοπο και εμπόδισαν τους φανατικούς να του επιτεθούν σωματικά”, πρόσθεσε η δήλωση.
Από την πλευρά του, ο πατέρας Hanna καταδίκασε την Τετάρτη αυτό που του είχε συμβεί στην Παλιά Πόλη, τονίζοντας ότι “καμία εξουσία στον κόσμο δεν μπορεί να ξεριζώσει τους Παλαιστίνιους από την αγία τους γη”.
“Αυτός ο τυφλός εξτρεμισμός και το μίσος θα αυξήσουν μόνο τους δεσμούς μας με την ιερή πόλη μας, η οποία είναι η πνευματική και εθνική μας πρωτεύουσα και ένα εκκολαπτήριο για τους σημαντικότερους ιερούς τόπους μας”, δήλωσε.

Η Ψευδοσύνοδος της Κρήτης: Προς Νέα Εκκλησία (Μέρος α΄)

Η Ψευδοσύνοδος της Κρήτης: Προς Νέα Εκκλησία (Μέρος α΄)

(Απάντηση στο κείμενο του Επισκόπου Αβύδου κ. Κυρίλλου Κατερέλου «Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης: Νέα Εκκλησιολογία ἢ Πιστότητα στὴν Παράδοση;»)

Νικολάου Μάννη
εκπαιδευτικού
Α. Τον περασμένο Ιούλιο (2017) δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο ένα κείμενο με τίτλο «Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης: Νέα Εκκλησιολογία ἢ Πιστότητα στὴν Παράδοση;»[1]. Συντάκτης του (Σ. στο εξής) είναι ο Επίσκοπος Αβύδου κ. Κύριλλος Κατερέλος, ο οποίος έχει μεγάλη μόρφωση και τυγχάνει Πανεπιστημιακός Καθηγητής. Ο σκοπός δε της συντάξεως του κειμένου αυτού ήταν διττός: αφενός μεν, απολογητικός υπέρ της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» της Κρήτης (2016), εναντίον της οποίας γράφτηκαν αρκετά κείμενα, αφετέρου, επικριτικός κατά όσων στράφηκαν εναντίον της, είτε διά κειμένων, είτε - κυρίως - διά δηλώσεως διακοπής εκκλησιαστικής κοινωνίας (αποτείχιση). Το εν λόγω κείμενο (αποτελούμενο από 105 σελίδες) είναι τεχνικά άρτιο, επιστημονικό, με ωραία γλώσσα και πολλές παραπομπές. Τα εν αυτώ επιχειρήματα φαντάζουν ακαταμάχητα και σίγουρα προκαλούν ποικίλες εντυπώσεις. Παρόλα αυτά υπάρχουν σοβαρότατοι λόγοι για τους οποίους τα επιχειρήματα αυτά δεν μπορούν να πείσουν τους Ορθοδόξους. Οι λόγοι αυτοί θα εκτεθούν στην παρούσα Απάντηση, με την ελπίδα να αξιολογηθούν ορθώς από όλους, ώστε η αξιολόγησή τους αυτή να συντελέσει στην απωλεσθείσα Ενότητα Πίστεως μεταξύ όσων σήμερα διεκδικούν τον τίτλο του Ορθοδόξου, μέσω της επιστροφής στην Ορθόδοξη Διδασκαλία όσων εξετράπησαν.
Β. Ξεκινώντας το κείμενό του ο Σ. παραθέτει κάποια σπουδαία αποσπάσματα του Αγίου Αυγουστίνου, με βάση τα οποία όμως (και η υπό την επήρεια της εκκλησιολογικής σκέψεως του, κεκοιμημένου πλέον, πνευματικού του πατρός Πρεβέζης Μελετίου Καλαμαρά) οδηγείται στην εξαγωγή εσφαλμένων συμπερασμάτων, σχετικά με το τι είναι Εκκλησία και πότε κάποιος βρίσκεται εντός ή τίθεται εκτός Αυτής.
Πριν όμως εξεταστεί αυτό αναλυτικότερα πρέπει να επισημανθεί πως ο Σ. παρόλο που φέρει ως συνήγορο των ιδεών του τον Ιερό Αυγουστίνο, εν τούτοις φαίνεται πως οι συμμετέχοντες στην Ψευδοσύνοδο της Κρήτης δεν αποδέχονται την συγκεκριμένη θέση του Αγίου, την οποία ο Σ. παραθέτει. Διότι ενώ ο Άγιος γράφει πως «παρὰ ταῦτα ἐμεῖς δεχόμαστε καὶ τὴ δική τους κατηγορία, ἀφοῦ εἶναι ἀδελφοί μας. Καὶ ἐὰν μπορέσουν νὰ μᾶς ἀποδείξουν ὅτι εἶναι ἔνοχοι (αὐτοί, τοὺς ὁποίους κατηγοροῦν), ἐμεῖς θὰ τοὺς ἀναθεματίσουμε τὴν ἴδια ἡμέρα», οι Επίσκοποι της Κρήτης αγνόησαν παντελώς τους αδελφούς τους Ορθοδόξους οι οποίοι επί 90 έτη σχεδόν κατήγγειλαν και καταγγέλλουν την αίρεση του Οικουμενισμού και τους φορείς της. Αγνόησαν όλους όσους εξαπέλυσαν κατηγορίες για πτώση σε αίρεση εναντίον όχι μόνο «νεκρών», όπως οι Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Μελέτιος Μεταξάκης, Βασίλειος Γεωργιάδης, Αθηναγόρας Σπύρου και Δημήτριος Παπαδόπουλος, αλλά και εναντίων «ζώντων», όπως ο νυν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος, ο Περγάμου Ιωάννης, ο Γαλλίας Εμμανουήλ κ.α. Γιατί δεν εξετάστηκε το φλέγον αυτό ζήτημα; Γιατί δεν κλήθηκαν οι κατήγοροι στην Σύνοδο, ώστε αν καταφέρουν να αποδείξουν ότι αυτοί τους οποίους κατηγορούν είναι ένοχοι, να αναθεματιστούν οι ένοχοι αυτοί από την Σύνοδο την ίδια ημέρα, κατά την επιταγή του Αγίου Αυγουστίνου;
Γ. Είναι λοιπόν φανερό πως ο Σ. (όπως και οι εξ Ορθοδόξων Οικουμενιστές γενικώς) μιλώντας για «Εκκλησία», εννοεί την Ιεραρχία (δηλαδή την Διοίκησή Της), ενώ κατά τους Ορθοδόξους  «ὑπάρχει σαφής διάκριση ἀνάμεσα στήν Ἐκκλησία, καθεαυτήν, - ὡς Θεανθρωπίνου μυστηριακοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ - καί τήν Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἐκφράζει πράγματι τήν Ἐκκλησία, μόνον ὅμως ὑπό συγκεκριμένες καί σαφεῖς προϋποθέσεις»[2].
Έτσι ο Σ. εγκαλεί όσους αποτειχίζονται χρησιμοποιώντας χωρία από τον Ιερό Αυγουστίνο. Τα σχετικά χωρία του Αγίου όμως θέλουν τα αυγουστίνεια πλαίσιά τους για να ερμηνευθούν ορθώς, λαμβανομένου υπόψιν ότι η Τοπική Εκκλησία της Βορείου Αφρικής βίωνε τότε το επώδυνο και άδικο Σχίσμα των Δονατιστών, στην αντιμετώπιση του οποίου πρωτοστάτησε ο Άγιος. Μήπως μπορεί να γίνει σύγκριση ανάμεσα στην τότε και την τώρα κατάσταση; Μήπως στην σημερινή εποχή η Διοίκηση της Εκκλησίας είναι στα χέρια ευσεβών, οι οποίοι εκφράζουν συνοδικώς την Ορθοδοξία απέναντι σε κακοδόξους (ως οι Δονατιστές) ή βρίσκεται στα χέρια ασεβών που εκφράζουν αιρέσεις και πολεμούν τους πραγματικά Ορθοδόξους; Και αυτό πρέπει να εξεταστεί.
Δ. Ο Σ. ταυτίζοντας την Εκκλησία με την Διοίκηση της (ταύτιση που όζει Παπισμού) πέφτει στα εξής δύο σημαντικά σφάλματα:
δ1. Προβαίνει σε βίαιο διαχωρισμό μεταξύ Επισκόπων και των υπολοίπων μελών του Σώματος (κλήρου και λαού) δίνοντας στους πρώτους δικαιώματα που ουδέποτε αναγνώρισε η Ορθόδοξη Εκκλησία σε αυτούς, και
δ2. Θεωρεί επομένως ότι όσοι διακόπτουν την εκκλησιαστική κοινωνία με τους Επισκόπους τους βγαίνουν, με την πράξη τους αυτή, «εκτός Εκκλησίας», δηλαδή νεκρώνονται[3]!
Δίνει δηλαδή στους Επισκόπους εξουσία και δικαιώματα παρόμοια με αυτά που στον Παπισμό έλαβε ο Πάπας έναντι των ανά τον κόσμο συνεπισκόπων του με την διαφορά πως τα αποτελέσματα εδώ είναι ακόμη πιο φρικτά. Διότι αν με την εξύψωση του Πάπα έναντι των συνεπισκόπων του αυτός κατέστη μία «Κεφαλή της Εκκλησίας» τερατώδης[4], με την επιχειρούμενη υπερύψωση των Επισκόπων έναντι των υφισταμένων τους δημιουργούνται τόσες «Κεφαλές», όσο και το πλήθος αυτών! Σε συνδυασμό δε με την «ευχαριστιακή εκκλησιολογία» του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου Ζηζιούλα[5], σύμφωνα με την οποία ο Χριστός προσεγγίζεται από τους πιστούς μόνο μέσω του Επισκόπου, η «Νέα Εκκλησιολογία» πρεσβεύει μια Εκκλησία που από χριστοκεντρική κατήντησε επισκοποκεντρική, όπως ακριβώς και η πάλαι ποτέ Ορθόδοξη Τοπική Εκκλησία της Ρώμης κατέστη από χριστοκεντρική παποκεντρική!
Αυτήν την «Νέα Εκκλησιολογία» οι Ορθόδοξοι δεν μπορούν να την αποδεχτούν, διότι μένουν πιστοί στην Ορθόδοξη Παράδοση των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι διδάσκουν πως μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας, το οποίο έχει μόνη Κεφαλή τον Χριστό, κληρικοί και λαϊκοί «τοσαύτην ἔχοντες πρὸς ἀλλήλους διαφορὰν, ὅσην μέλη πρὸς μέλη»[6], αποτελούν δηλαδή «ἀδελφὰ μέλη καὶ συμφυῆ» που απλά «τὰ μὲν ἀνώτερα, τὰ δὲ κατώτερον ἐπέχοντα τόπον»[7].  Η θέση των Επισκόπων σε ανώτερο επίπεδο (αποτέλεσμα της υπάρξεως ειδικής Ιερωσύνης «ἀπὸ τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ  Ἁγίου Πνεύματος εἰς τοῦς  Ἁγίους μαθητὰς καὶ Ἀποστόλους τοῦ  Σωτῆρος Χριστοῦ»[8] και της, εξ αυτής απορρεούσης ιεραρχικής δομής του Σώματος) βρίσκεται μέσα στο Σώμα και δεν υπονοείται καν, αγιογραφικά και πατερικά, κάποια ειδική εξουσία που να καθιστά τους Επισκόπους «Κεφαλές» (με την σημασία βεβαίως που θέλουν να τους δώσουν οι Νεοεκκλησιολόγοι), πόσο μάλλον όταν «ὀφείλουν τὴν ποιμαντική τους ὑπόσταση καὶ ἐξαρτῶνται ἀπολύτως ἀπὸ τὸν Ἀρχιποίμενα Χριστό, ὑπάρχοντες χάριν τοῦ ποιμνίου τους»[9].  Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ξεκάθαρα διδάσκει πως «πρόβατα καὶ ποιμένες πρὸς τὴν τῶν ἀνθρώπων εἰσὶν διάκρισιν, πρὸς δὲ τὸν Χριστὸν πάντες πρόβατα. Καὶ γὰρ οἱ ποιμαίνοντες καὶ οἱ ποιμαινόμενοι, ὑφ ἑνὸς τοῦ Ἄνω Ποιμένος ποιμαίνονται»[10].

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

 ΠΡΟΣ ΦΡΑΓΚΟΛΑΤΙΝΟΥΣ


vartholomaios-papas.jpg


Του Μανώλη Κείου

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πολλοί φανατικοί οικουμενιστές πως ουδέποτε στην πραγματικότητα έχουν πραγματοποιηθεί συμπροσευχές με τους Ρωμαιοκαθολικούς-λες και όσα βλέπουμε τακτικότατα σε διάφορους ναούς είναι… αντικατοπτρισμός-και πως οι καρδινάλιοι και οι λοιποί εκπρόσωποι του Βατικανού απλά παραβρίσκονται στις Θείες Λειτουργίες.
Το ούτως ή άλλως σαθρό αυτό επιχείρημα ήρθε χθες να ισοπεδώσει με μια φράση του ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος από την Μπολόνια όπου βρίσκεται για επίσημη επίσκεψη, χρησιμοποιώντας μάλιστα και ως αφορμή την μεγάλη εορτή του Σταυρού.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε χθες το απόγευμα στον Εσπερινό της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου της Ελληνορθοδόξου Κοινότητος της Μπολόνια.
Στον χαιρετισμό του που απηύθυνε στο εκκλησίασμα στα ιταλικά, και παρουσία Ρωμαιοκαθολικών επισκόπων (όπως φαίνεται ξεκάθαρα και στη φωτογραφία) 
είπε μεταξύ άλλων:“Αν και δεν έχουμε φτάσει ακόμα να είμαστε σε θέση να μοιραστούμε το κοινό ποτήριο, ωστόσο υπάρχει η ακλόνητη πίστη του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της ένδοξης Ανάστασής Του, που έχει διαποτίσει τη ζωή των Εκκλησιών μας στην πρώτη χιλιετία, και μας οδηγεί να προσφέρουμε αυτή τη στιγμή της προσευχής, εκλιπαρώντας το έλεος του και την στοργική καλοσύνη του, για να μας καθοδηγήσει και να μας υποστηρίξει στην πορεία προς την ενότητα”.
Καταρχάς παραδέχεται πως πρόκειται για συμπροσευχή με άλλο δόγμα προς επίρρωσιν όσων οι “στιγματισμένοι” ως…. φανατικοί από το Φανάρι φωνάζουν εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Δεύτερον, μετά την εκπεφρασμένη φιλοσοφία του 
Πάπα Φραγκίσκου περί ενότητος του Αγίου Πνεύματος με τα άλλα δόγματα και με εμάς τους Ορθοδόξους, έρχεται τώρα η φιλοσοφία της ενότητας του Σταυρού. Είναι ουσιαστικά μια συνέχεια του Δούρειου Ίππου της ενότητος του μαρτυρίου, με αφορμή τις χιλιάδες δοκιμασίες των Χριστιανών στην υφήλιο και κυρίως τους διωγμούς-ανεξαρτήτως δόγματος-στην Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Κι όλα αυτά μονάχα την πρώτη ημέρα από την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Μπολόνια. Πρώτη ημέρα η οποία περιελάμβανε και επίσκεψη στο γυναικείο μοναστήρι Carmelitane scalze.
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ 
του μοναχου ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
 
ν ερ Μον τ 17 ουλίου 2017
                                     
                                                                                             
Πρός
τν Σεβασμιώτατον
Μητροπολίτην Ατωλίας κα καρνανίας
π. Κοσμ.
Ες  ερν πόλιν Μεσολογγίου

Σεβασμιώτατε
στὶς 07/07/2017 ἐνῶ εἶχε ἤδη γραφεῖ ἡ α΄ ἐπισυναπτόμενη ἐπιστολή μου, ἔγινε ἡ πρώτη Πανηγυρικὴ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Βλασίου τοῦ ἐν Σκλαβένοις. Γιὰ τὸν ἑορτασμὸ προσκαλέσατε, ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ τοὺς Μητροπολ. Ἀδριανουπόλεως Ἀμφιλόχιο καὶ Πρεβέζης Χρυσόστομο, σκανδαλίζοντας τὸν κλῆρο καὶ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος στὴν ληστρικὴ σύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου καὶ ὑπέγραψαν προδίδοντες τὸν Χριστό, τοὺς ὁποίους προσφωνήσατε, εὐχαριστή-σατε καὶ συλλειτουργήσατε μαζί τους, ἀνταλλάσσοντας τὸν Λειτουργικὸ ἀσπασμό, σὰν νὰ μὴν ἔκαναν τίποτε τὸ ἐπιλήψιμο. Ἐπίσης εὐχαριστήσατε ἰδιαιτέρως τὸν ‘‘Παναγιώτατον οἰκουμενικὸν Πατριάρχην κ.κ.Βαρθολομαῖον καὶ τὴν Πατριαρχικὴν Σύνοδον’’, γιὰ τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἁγίου μας, καθὼς καὶ ‘‘τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ.κ. Ἱερώνυμον καὶ τὴν Δ.Ι.Σ. γιὰ ὅλες τὶς ἀπαιτούμενες ἐνέργειες’’ ὅπως ἀναφέρετε στὸ ἐπίσημο Ἰστολόγιό της. Ι.Μητροπόλεως. Καὶ τὸ περασμένο ἔτος, στὴν Πανήγυρη τοῦ Ἄγ.Κοσμᾶ προσκαλέσατε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης Εἰρηναῖο πρωτεργάτη καὶ διοργανωτὴ τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου  καὶ δεινὸν ἐπαινετὴ τῶν αἱρετικῶν ἀποφάσεών της, οἰκουμενιστῆ, ὁ ὁποῖος δέχεται τὸν πάπα ὡς κανονικὸν ἐπίσκοπον, ἐνῶ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἔλεγε ‘‘τὸν πάπα νὰ καταράσθε γιατί αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία’’. Αὐτὸν λοιπὸν φέρατε τάχα νὰ λαμπρύνει τὴν Πανήγυρη τοῦ Ἄγ.Κοσμᾶ; Καὶ μήπως ὁ Ἅγιος νουθετώντας σας, ἐπέτρεψε ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες νὰ παταχθεῖ ὁ αὐχένας σας καὶ νὰ μὴν μπορεῖτε νὰ σηκώσετε τὸ κεφάλι σας, (παρὰ μόνο μὲ τὸ χέρι σας), θέλοντας νὰ σᾶς κάνει νὰ καταλάβετε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὅτι σὰν κεφαλὴ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας Αἰτολοακαρνανίας, πέσατε, λόγω τῆς συμμείξεώς σας μὲ τοὺς αἱρετικοὺς προδότες τῆς πίστεως  οἰκουμενιστᾶς, τοὺς ὁποίους προσκαλέσατε ὡς μὴ ὀφείλατε στὴν Πανήγυρη τοῦ Ἁγίου, ἀμαυρώνοντας τὴν; Συντάσεσθε λοιπὸν μὲ τοὺς προδότες τῆς Ἀμωμήτου Πίστεώς μας Σὲβ/τατε; Ἐφ’ ὅσον τοὺς προσφωνεῖτε, τοὺς ἀσπάζεσθε, τοὺς εὐχαριστεῖτε, ταυτίζεσθε μὲ αὐτοὺς τοὺς βαρεῖς λύκους (δὲν εἶναι δικός μου ὁ χαρακτηρισμὸς ἀλλὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Πράξ.Κ’29) καὶ τοὺς προβάλλετε στὸν λαό, δὲν προωθεῖτε καὶ σεῖς τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ; Ἀλλά ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία τῶν Ὀρθοδόξων δὲν θὰ καταστραφεῖ, ‘‘οὐδὲ πύλαι ἅδου κατισχύσουσιν αὐτῆς’’. Τὸ ποίμνιο κινδυνεύει σήμερα ὂχι κυρίως ἀπό ἐξωτερικούς ἐχθρούς, ἀλλά δυστυ-χῶς ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντας ἰδίους  ποιμένας του.
ANOIKTH EΠΙΣΤΟΛΗ ΜΟΝΑΧΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ προς τον μητροπολιτη της Ακαρνανιας ΚΟΣΜΑ

                    
Μοναχς Νεκτάριος 
  ερ  Μον  γίας Παρασκευς Μάνδρας
 (μέλλουσα  κα  εθε ν γίνει μ τς εχές σας)
  Τ.Κ. : 300 08  Θέρμο Ατωλοακαρνανίας
…….    .       τηλ. κιν.: 6975607150

ν ερ Μον τ 7 ουνίου 2017
                                                                                                                                  Πρός
τν Σεβασμιώτατον
Μητροπολίτην Ατωλίας κα καρνανίας
π. Κοσμ.
Ες  ερν πόλιν Μεσολογγίου

Α΄ Ἐπιστολή

Σεβασμιώτατε
μ γάπη Χριστο κα βαθ πόνο ψυχς, πευθύνω υκς ατν τν πιστολν ες τν πατρικήν σας καρδίαν. Γνωρίζω Σεβασμιώτατε τι προέρχεσθε π εσεβ κα μαρτυρικ οκογένεια. πίσης  γνωρίζω τ ρθόδοξα φρονήματά σας, π λόγους πράξεις μολογίας σας, πο κατ καιρος κάνατε, κα χουν δημοσιευθε.
  σχάτως μως συνέβησαν πολ δυσάρεστα γεγονότα, τ ποα φορον τν ρθόδοξον πίστη μας

      1) ψευδοσύνοδος το Κολυμπαρίου χει γίνει δ κα να κριβς τος κα οδες πίσκοπος τν καταδίκασε δημοσίως ς ληστρική, οτε κα σες παρ’ λο τι διωτικς μολογετε τι ταν τέτοια. Μάλιστα κα πιτρέψατε ν διανεμηθε ατ ψευδέστατη ‘‘νακοίνωση πρς τν λα’’ τς Ι.Σ.Ε.Ε. σ πολλος Ναος τς Μητροπόλεως, ποία ποδέχεται τν ψευδοσύνοδο ατν κα μ τν τρόπο ατ κηρύξατε αρεση γυμν τ κεφαλ στν Μητρόπολή μας
       2) φαρμόζονται στν πράξη ο ποφάσεις τς ψευδοσυνόδου (λλ κα περβαίνονται) φο ο οκουμενιστα ψευδεπίσκοποι, βάζουν στος ρθοδόξους . Ναος χι μόνον τος αρετικος σ συμπροσευχή, λλ κα τος λλοθρήσκους (βλέπε πισυναπτόμενες φωτογραφίες). Τ ποίμνιο δν μολύνεται Σεβ/τατε;  φορισμς λέγουν ο γιοι πόστολοι στν 45ον Κανόνα γι ποιον συμπροσευχηθε μ αρετικόν, κόμα κα μέσα σ σπίτι (βλ. Πηδάλιον σελ. 51).  Μόνον νας ρχιμανδρίτης τόλμησε, γούμενος τς . Μονς Λογγοβάρδας Πάρου κα πέβαλλε κανονικ μήνυση κατ το αρεσιάρχου Βαρθολομαίου πρν λίγους μνες [σέβομαι τν θεσμό, χι μως κα τς παναιρετικς δοξασίες κα βλασφημίες το  Πατριάρχη, κατ το γ. Πνεύματος, το Χριστο, τς Παναγίας κα τν γίων της κκλησίας μας (παραθέττω πόμνημα μ φωτογραφίες κα κείμενο που παριθμονται ο αρετικς δοξασίες κα πράξεις του)].
3)  σες Σβ/τατε δν μο επατε πρν λίγους μνες τι: ‘‘ποτ δν θ συμπροσευχηθ μ τος παπικος, οτε θ πιτρέψω ν μπον στος Ναος τς Μητροπόλεως’’; Κα πς δώσατε ελογία στν ρχιερατπίτροπον Θέρμου ρχιμπΘεοκλητ Ράπτη ν  μεταβε  στ Φανάρι, (μετ π προσκληση ερομονάχου, ποος μελλε ν χειροτονηθε πίσκοπος κε), τν Κυριακν μάλιστα τς  ρθοδοξίας  κα ν σπασθε τν αρεσιάρχη Πατριάρχη, ποος χει λα τ ναθέματα τς Ζ΄ Οκουμ. Συνόδου πάνω του, ποία πεφάνθη: ‘‘ες πάντας τος αρετικος νάθεμα.’’; κα ‘‘τος κοινωνοσιν ν γνώσει (τος αρετικος) νάθεμα’’κε, συμπροσευχήθηκε πΘεόκλητος ντός του . Ναο, μ τρες αρετικος καρδινάλιους κατ τν διάρκεια τς ΘΛειτουργίας. νέφερα προηγουμένως τν 45ον Κανόνα τν γποστόλων πο πιτάσσει φορισμό. Σς πενθυμίζω πίσης τι Β΄ Κανν τς ν ντιοχεί Τοπικς Συνόδου (χούσης οκουμενικν κύρος),  διατάσσει πως: ‘‘... κοινωνν κοινωνήτ, κοινώνητος σται’’ (Πηδάλιον σελ407). 

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου