Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί σε αυτους που κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, αλλα και εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρεσιαρχης πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.

Το αλλο Σαββατο 8 Ιουλιου του αγιου μεγαλομαρτυρος Προκοπιου, ο αρχιμανδριτης πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας θα τελεση την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στον ΑΓΙΟ ΜΑΡΚΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΣΟΥΡΩΤΗΣ Θεσσαλονικης. Ο ναϊσκος του αγιου Μαρκου βρισκεται μεσα στο χωριο και κοντα στο εργοστασιο μεταλ. νερων της Σουρωτης. Οσοι δεν γνωριζετε την περιοχη και οταν φτασετε μπροστα στο εργοστασιο, τηλεφωνειστε μας στο τηλ. 6972-896024 για να σας καθοδηγησουμε. Ας γνωριζουν οι προσερχομενοι, οτι μετα απο τον καφε αποχωρουν απαντες. Οσοι θελουν συναντησι με τον π. Ευθυμιο ειτε για εξομολογησι, ειτε για αλλη συζητησι, μπορουν σε ωρες καταστηματων να κλεισουν ραντεβου στο τηλεφωνο 2410284449 στο βιβλιοπωλειο "Ορθοδοξια" Λαρισας.
 -----------------------------------





ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.
Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί σε αυτους που κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, αλλα και εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρεσιαρχης πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.
Και αυτο αποδειχθηκε και απο την Αμερικοκατευθυνομενη ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΑΞΙ ΠΟΝΗΡΕΥΟΜΕΝΩΝ του Κολυμπαριου, οπου οι συμμετεχοντες 10 πατριαρχες και αρχιεπισκοποι, καταγκρεμισαν τα ΑΙΩΝΙΑ ΟΡΙΑ της Εκκλησιας και εθεσαν τα δικα τους Πανθρησκειακα Αιρετικα ..ορια με κεντρο τους παναθλιους εαυτους τους. Οι, κατα τους Αγιους και Ιερους Κανονες, Αποτειχιζομενοι και Διισταμενοι απο τους Οικουμενιστες Αιρετικους Πατριαρχες, Αρχιεπισκοπους και Επισκοπους και τους κοινωνουντες με αυτους, δεν εχουν τους χρυσοτρουλους λαμπρους και απαστραπτοντες Οικους, αλλα τους αφανεις και ταπεινους ναϊσκους, αλλα με παροντα τον ΕΝΟΙΚΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, να αγιαζη και να ευλογει ολους τους δικους Του.

ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΠΟΧΗ

ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΓΟΡΔΙΟΣ
ΕΝΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ 
ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΠΟΧΗ 





Στα αγιοβάδιστα Άγραφα και συγκεκριμένα στο χωριό Βραγγιανά, γεννήθηκε το 1654 μ.Χ. ένας από τους σημαντικότερους λόγιους κληρικούς στην εποχή της Τουρκοκρατίας ο σοφός Αναστάσιος ο Γόρδιος.

Στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς ο σημαντικός αυτός σύνδουλος της βασιλείας του Χριστού μας Αναστάσιος αποτέλεσε βασικό στήριγμα των Ρωμιών και του σκλαβωμένου γένους μας. Σύμφωνα με αδιαμφισβήτητες ιστορικές αναφορές και πληροφορίες ο Αναστάσιος Γόρδιος υπήρξε αναμφισβήτητα ο επιφανέστερος μαθητής του Αγίου Ευγένιου του Αιτωλού (βλέπε 5 Αυγούστου). Αποτέλεσε θα υποστηρίζαμε σθεναρώς ο φυσικός συνεχιστής του αληθινού ορθόδοξου εκπαιδευτικού πνεύματος, το οποίο κοσμούσε την περιοχή των Αγράφων και την έκανε να ακτινοβολεί σε γη και ουρανό.

Ήταν μία φυσιογνωμία θαυμαστή απ’ όλους. Η μορφή του ασκητική και ο λόγος του μεστός και ουσιαστικός ταρακουνούσε τις φοβισμένες ψυχές των σκλαβωμένων Ελλήνων. Ο Αναστάσιος Γόρδιος σπούδασε στην Ιταλία γιατρός και εκεί διδάχθηκε τη λατινική αλλά και την αρχαία ελληνική γραμματεία από μεγάλους Έλληνες και ξένους δασκάλους που δραστηριοποιούνταν στο χώρο της Ιταλίας. Ωστόσο, παρέμενε πιστός στα νάματα της Ορθοδόξου πίστης και ήλεγχε τους Έλληνες εκείνους που έπεφταν στα δίκτυα του Παπισμού προκειμένου να εξυπηρετήσουν τη ματαιοδοξία τους. Μάλιστα χαρακτηριζόταν λόγω της σθεναρής στάσης του και των ακλόνητων πιστεύω του στην τριαδική αλήθεια πολέμιος του ισχυρού τότε ξεπεσμένου όμως και αδυνάτου στον ουρανό Παπισμού.

Εκτός της ελληνικής γλώσσας μιλούσε απταίστως την γαλλική και ιταλική. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με την σπουδαία φυσιολογική κατάρτιση που αποκόμισε από την πολυετή εντρύφηση με τα γράμματα τον κατέστησαν περιζήτητο από μεγάλα πανεπιστημιακά κέντρα της αλλοδαπής. Οι προτάσεις αξιοποίησής του ήταν πάμπολλες. Ωστόσο, η σκέψη του σοφού αυτού και ενάρετου ανδρός περιστρεφόταν στην Ελλάδα και ο νους του ήταν αγκιστρωμένος στο σκλαβωμένο γένος μας. Δεν ήθελε να πρωταγωνιστήσει ο ίδιος στην αλλοδαπή αλλά επιθυμούσε διακαώς να συνεισφέρει με κάθε τρόπο στην πνευματική αναβάθμιση και κατάρτιση των κατατρεγμένων Ελλήνων.

Έτσι, πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στον τόπο του, τα Βραγγιανά, στον τόπο εκείνο δηλαδή που ήδη είχαν ανάψει οι πρώτες σπινθήρες του αγώνα για τη λευτεριά. Γιατί από τα Βραγγιανά και τη Σχολή του Γένους που λειτουργούσε άρχισαν να θεμελιώνονται οι αρχές της ελευθερίας και να πνέει η ουράνια μοναδική αύρα που έκανε τους Έλληνες να μεθούν στο πέρασμά της.

Έχοντας αποκομίσει ουσιαστικές γνώσεις ο Αναστάσιος Γόρδιος επιστρέφει λοιπόν για να διδάξει στο Αγιοπνευματικό Πανεπιστήμιο των Μεγάλων Βραγγιανών, ώστε ο σπόρος της Ορθοδοξίας να μην εξαφανιστεί από αυτό τον τόπο. Δίδαξε στο Αιτωλικό, στα Τρίκαλα και στο Καρπενήσι. Μιλούσε για τον Χριστό, την ελληνική ιστορία και καλλιεργούσε, μυστικά την ιδέα του ξεσηκωμού. Οι διδαχές του διασώθηκαν σε πάρα πολλά συγγράμματα που έγραψε προσωπικά και τα οποία φυλάσσονται σήμερα σε μοναστήρια της περιοχής.

Μετέφρασε σε απλή ελληνική γλώσσα τον γιατρό Ιπποκράτη. Στο πλούσιο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται: “Συντομωτάτη έκθεσις Λογικής”, “Ρητορική Τέχνη”, “Λεξικόν της καθομιλουμένης”, “Εγχειρίδια”, ορθογραφικά και συντακτικά, “Ιατρικές Συνταγές” και 750 περίπου “Επιστολές”, αρκετές των οποίων αναφέρονται σε θέματα οργάνωσης και λειτουργίας των σχολείων της εποχής.

Συνέταξε στην αρχαία ελληνική και απλή ελληνική γλώσσα βοτανολογικό και ζωολογικό ονοματολόγιο προδρομικό στο είδος του. Επίσης έγραψε τη βιογραφία του αγίου Ευγενίου του Αιτωλού του καλού παιδαγωγού και δασκάλου του και έγραψε διάφορες θεολογικές διατριβές.

Μερικά από τα έργα του Αναστάσιου Γόρδιου εκδόθηκαν στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Βουκουρέστι, στη Μοσχόπολη, στη Βιέννη, ενώ άλλα έμειναν αντιγραμμένα σε κώδικες μοναστηριών ή βιβλιοθηκών. Το κύρος του ως σοφού και λογίου απλώθηκε σ’ όλη την Οθωμανική επικράτεια. Ορισμένοι μάλιστα τον παρομοίαζαν και τον σύγκριναν ακόμα και με τον Αριστοτέλη.

Ο Αναστάσιος Γόρδιος αγωνίστηκε να μεταπείσει τους μορφωμένους Έλληνες που είχαν καταφύγει στο εξωτερικό να επιστρέψουν πίσω για να μην αφήσουν στο σκοτάδι τη γενιά μας. Ταυτόχρονα με την πολυποίκιλη δραστηριότητά του βοηθούσε πολύτεκνους, στήριζε οικονομικά χήρες μητέρες και αναλάμβανε τη φροντίδα των ορφανών.

Ήταν ο ιατρός των Βραγγιανών όχι μόνο των σωμάτων αλλά και των ψυχών. Ο Αναστάσιος Γόρδιος ήταν κατ’ ουσία η ψυχή και ο φύλακας άγγελος των Αγράφων.

Μας ειπε ο σημερινος ευλαβεστατος εφημεριος του χωριου Βραγκιανα πατηρ Κωνσταντινος Κουτσουπιας
οτι οταν κοιμηθηκε ο αγιος Αναστασιος πενθουσαν ολοι οι κατοικοι της περιοχης επι 40 ημερες. Κοιμήθηκε την 7η Ιουνίου του 1729 μ.Χ. στην ηλικια των 75 ετων και θάφτηκε εκεί στον τόπο που υπηρέτησε και αγάπησε από μικρό παιδί, στα Βραγγιανά, δίπλα στον τάφο του διδασκάλου του Αγίου Ευγένιου του Αιτωλού.

Ο αγιος Αναστασιος ο Γορδιος δεν αγιοκαταταχθηκε ακομα αλλα στην συνειδησι του λαου ολης της περιοχης Ευρυτανιας ειναι ενας μεγαλος Αγιος που επιτελει πολλα θαυματα.


Εκεί φυλάσσεται σήμερα και η θαυματουργική κατά λαϊκή ετυμηγορία κάρα του. Η άρρητη ευωδιά της κάρας του Αναστασίου Γορδίου σηματοδοτεί τον άνδρα ως ενάρετο και του προσδίδει την στολή του νυμφώνα του Χριστού, τη στολή της αγιότητας.

Είναι μάλιστα αμέτρητες οι μαρτυρίες ανθρώπων που έσκυψαν ευλαβικά να ασπασθούν την κάρα του μεγάλου ανδρός και βρήκαν την ίαση που αναζητούσαν. 


Τα δαιμόνια μάλιστα φρίττουν ενώπιον της θέας των ιερών λειψάνων του μεγάλου αυτού σοφού ανδρός.

Ο πατηρ Κωνσταντινος μας πληροφορησε οτι οποιος πλησιαζει την καρα του και ειναι δαιμονισμενος δεν μπορει να την ασπασθη.
Επισης μας πληροφορησε οτι βρισκεται σε καλο δρομο και η ανακαλυψι και των υπολοιπων λειψανων του.
.
Είθε η επίσημη Εκκλησία συντομα να καταγράψει την αλάνθαστη συνείδηση των πιστών και σύντομα να τον κατατάξει στα δίπτυχα των Αγίων Της, αν και στην περιοχη εκεινη γιορταζεται σαν αγιος την 7ην Ιουνιου καθε χρονου.


Διότι στον ουρανό κατά μαρτυρία συγχρόνου ανθρώπου που προσφάτως ιάθηκε από σοβαρή ανίατη ασθένεια ο Αναστάσιος Γόρδιος λογίζεται και είναι ήδη Μέγας.

Περισυ η Ακαδημια Αθηνων εξεδωσε τις πολυπληθεις επιστολες του αγιου Αναστασιου του Γορδιου σε ενα διτομο εργο το οποιο ελπιζουμε συντομα να αποκτησουμε.
Επισης περιμενουμε την ακολουθια του αγιου Αναστασιου ποιηθεισα απο τον υμνογραφο μας κ. Χαρ. Μπουσια και νεωτερες εικονες και αγιογραφησεις του.

«Και αν είχα και θησαυρόν χρημάτων, ήθελα τον εξοδιάσει εις θησαυρόν βιβλίων». Αναστάσιος ο Γόρδιος.

Αγιορείτες ή ψευδοπροφήτες; Ἡ Ἔκτακτη Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξη - τοῦ Ἁγίου Ὅρους, …παραπλανᾶ! του Θεολογου κ. Παν. Σηματη

Αγιορείτες ή ψευδοπροφήτες;

Ἡ Ἔκτακτη Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξη
-
τοῦ Ἁγίου Ὅρους, …παραπλανᾶ!
 
του Θεολογου κ. Παν. Σηματη
    ΤΜήνυμα τῆς «Ἔκτακτης Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τοῦ Ἁγίου Ὅρους» (ἐδῶ), εἶναι ἕνα παραπλανητικὸ κείμενο ποὺ καλύπτει (καὶ ἐκφράζει) τὶς Φαναριώτικες κακοδοξίες. Ἕνα κείμενο ποὺ γράφτηκε μὲ σκοπιμότητα, ὥστε πίσω ἀπὸ θεολογικὴ θεωρητικολογία καὶ ὡραιολογία, νὰ ἀποκρύψει ὅτι τὶς ἡγετικὲς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας, σήμερα τὶς ἔχουν καταλάβει ψευδοποιμένες, «λύκοι ἅρπαγες» ποὺ πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία.
    Ὅταν, ὁ Κύριος τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιμετώπισε παρόμοιους ποιμένες τοῦ Ἰσραὴλ δὲν καθησύχαζε τοὺς πιστούς (ὅπως ὑπακούοντας στὰ κελεύσματα τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαίου κάνουν οἱ Ἁγιορεῖτες), ἀλλὰ ἐξαπέλυσε ἐκεῖνα τὰ φοβερὰ «οὐαί».
    Ἀναφέρονται οἱ Ἁγιορεῖτες στὸν ὕμνον τῆς Πεντηκοστῆς, «πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, …ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας», γιὰ νὰ μᾶς μεταδώσουν τὸ μήνυμα: μὴ φοβᾶσθε, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα δὲν θὰ ἀφήσει τὴν Ἐκκλησίαν του, Αὐτὸ τὴν καθοδηγεῖ, Αὐτὸ θεραπεύει τὰ ἀσθενήματα κ.λπ. Θὰ τοὺς θυμίσουμε, ἐμεῖς μὲ τὴ σειρά μας, ὅτι τὸ πρῶτο ἀσθένημα ποὺ διορθώνει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἶναι αὐτὸ τῆς αἱρέσεως, τὸ ὁποῖον διαστρέφει τὴν ἀλήθεια, σπέρνει τὴν ταραχή, τὴν σύγχυση, τὴν ἀλλοίωση τῆς σχέσεως Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων: «Γλῶσσαι ποτὲ συνεχύθησαν, διὰ τὴν τόλμαν τῆς πυργοποιΐας… ἐκεῖ κατεδίκασε Θεὸς τοὺς ἀσεβεῖς τῷ πταίσματι» καὶ «κατειργάσθη ἡ ἀφωνία, πρὸς τιμωρίαν» καὶ διεκόπη ἡ κοινωνία.
    Κι αὐτὰ τὰ «κατορθώματα» τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὸ Θεό, ποὺ ὅσοι τὰ ἀπεργάζονται δὲν εἶναι Ἐκκλησία, ἀλλ’ ἀποτελοῦν «ἐκκλησία πονηρευομένων» καὶ ψευδεκκλησία, ἔρχεται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα νὰ τὰ θεραπεύσει κι ὄχι νὰ τὰ «κουκουλώσει», ὥστε νὰ ὑπάρχουν ἀλλὰ κρυμμένα νὰ ἔχουν ὅλο τὸ χρόνο καὶ τὴν εὐχέρεια νὰ διχάζουν καὶ νὰ ἀπομακρύνουν ψυχὲς ἀπὸ τὸ Θεό: «ἐνταῦθα ἐφώτισε Χριστὸς τοὺς ἁλιεῖς τῷ Πνεύματι» καὶ «ἄρτι καινουργεῖται ἡ συμφωνία, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
  Καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὁ Κύριος, αὐτὴν τὴν θεραπεία τὴν πραγματοποιεῖ ὄχι μαγικά, ἀλλὰ διὰ τῶν ἀνθρώπων Του, τῶν Ἁγίων. Καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες θὰ ἔπρεπε νὰ θέλουν νὰ μιμηθοῦν τὸ ρόλο τῶν Ἁγίων, ποὺ θεραπεύουν τὴν αἵρεση, κι ὄχι τὸ ρόλο τῶν αἱρετικῶν, ποὺ ὑπηρετοῦν ἄλλο κακοποιὸ «πνεῦμα».
   Μᾶς λένε οἱ Ἁγιορεῖτες ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα «ἐὰν ὡς ἄνθρωποι παρεκκλίνωμεν μᾶς ἐπαναφέρει εἰς τὸν ὀρθὸν δρόμον». Δὲν μᾶς λέγουν ὅμως (ὅπως ὁ Θεὸς διὰ τῶν Προφητῶν καὶ Ἁγίων του ἔλεγε), ἐὰν ὑπάρχουν σήμερα τέτοιοι ἄνθρωποι ποὺ παρεκκλίνουν, καὶ ποιοί εἶναι αὐτοί, ὥστε ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ προφυλαχθεῖ.
  Δὲν κάνουν οἱ Ἁγιορεῖτες ὅ,τι οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι «ὅλην συλλεξάμενοι, ποιμαντικὴν ἐπιστήμην, καὶ θυμὸν κινήσαντες, νῦν τὸν δικαιότατον ἐνδικώτατα, τοὺς βαρεῖς ἤλασαν, καὶ λοιμώδεις λύκους, τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, τοῦ τῆς Ἐκκλησίας πληρώματος»!
   Δυστυχῶς, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος τὸ κείμενο τῶν Ἁγιορειτῶν ἔχει ἕνα καὶ μόνο σκοπό· μὲ ὀρθοδοξοφανῆ γλῶσσα νὰ παραπλανήσει τοὺς πιστούς, καὶ ἰδιαιτέρως αὐτοὺς ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς κακόδοξους πλέον Ἐπισκόπους. Θυμίζουν οἱ Ἁγιορεῖτες (πόση θλίψη!) τοὺς ψευδοπροφῆτες τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ ἔλεγαν πρὸς τὸ λαὸ ὅτι οἱ ἀποστᾶτες τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, δηλ. οἱ βασιλεῖς τοῦ Ἰσραήλ, εἶναι καλοί, λένε καὶ πράττουν τὸ σωστό!
   Ἔτσι κι ἐδῶ, οἱ Ἁγιορεῖτες διαβεβαιώνουν ὅτι ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι «ὁ φύλαξ τῆς Πίστεως» ὅτι «ἀνήκωμεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τὸ Σῶμα Χριστοῦ», δὲν  μᾶς λένε ὅμως, ἂν ἀνήκουν εἰς τὴν Ἐκκλησία οἱ αἱρετικοί! Καὶ οἱ αἱρετικοί, ἔστω κι ἂν κατέχουν θρόνους Ἐπισκόπων καὶ Πατριαρχῶν, ἔστω κι ἂν τελοῦν μυστήρια, δὲν ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία, ὡς ψευδεπίσκοποι καὶ φθορεῖς τῆς Ἐκκλησίας κι «ὡς ἀποστάντες τῆς Ἀληθείας»!
   Κι ἂν οἱ Ἁγιορεῖτες, παρουσιάζουν τοὺς λύκους ὡς πρόβατα, τότε πῶς ὁ Λαός, «ποιμαινόμενος» ἀπὸ λύκους εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχει ὑγείαν, καὶ διαύγειαν πνεύματος, καὶ θέληση νὰ ἀποβάλλει ὅσα αὐτὸ θεωρεῖ ξένα» τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως, ἀφοῦ οἱ Ἁγιορεῖτες τὰ ξένα τὰ παρουσιάζουν ὡς οἰκεῖα;
     Καὶ πῶς οἱ Ἁγιορεῖτες (ὡς νὰ εἶναι ἀφελεῖς καὶ πρωτάρηδες εἰς τὰ τῆς Πίστεως) μᾶς λέγουν ὅτι «αἱ ταραχαὶ ὁδηγοῦν εἰς σχίσματα», καὶ τάχα θέλουν νὰ προλάβουν αὐτὰ τὰ σχίσματα ποὺ πιθανὸν θὰ γίνουν, ἀλλὰ δὲν ὁμιλοῦν γιὰ τὸ δογματικὸ  ΣΧΙΣΜΑ (Ἰ. Ρωμανίδης) ποὺ ἤδη ἔχουν κάνει οἱ Οἰκουμενιστές, ἀφοῦ κατὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας οἱ αἱρετίζοντες ἀποσχίζονται τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας;
   Γιατί, πατέρες, διαστρέφετε τὰ πράγματα, καὶ κρύβετε τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων μας; Δὲν μᾶς δίδαξαν οἱ Ἅγιοι ὅτι ὅσοι εἶναι μὲ τὴν Ἀλήθεια, αὐτοὶ εἶναι μὲ τὸν Χριστό καὶ στὴν Ἐκκλησία Του, κι ὅσοι εἶναι μὲ τὸ ψεῦδος τῆς αἱρέσεως ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπ’ αὐτήν; Καὶ μὴ μᾶς πεῖτε ὅτι δὲν εἶναι αἱρετικοὶ οἱ Οἰκουμενιστές, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία δὲν τοὺς καταδίκασε ἀκόμα. Διότι, ὅπως πολὺ ὡραῖα μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοί μας, ἕνας ἐγκληματίας, δὲν γίνεται ἐγκληματίας ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ καταδικαστεῖ ἀπὸ τὸ δικαστήριο, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἔκανε τὸ φόνο!

   Κρίμα καὶ πάλι κρίμα! Μετὰ ἀπὸ ἕνα χρόνο ἄνοιξαν τὸ στόμα τους οἱ Ἁγιορεῖτες κι ἀντὶ νὰ κατονομάσουν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ καθοδηγήσουν τὸ Ποίμνιο νὰ ἀπομακρυθεῖ ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν ἀλλοίωση τῆς Πίστεως, τὸ καθησυχάζει πρὸς δόξαν τῶν αἱρετικῶν τοῦ Φαναρίου!
Π.Σ.

Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

O ΠΑΛΗΟΦΙΛΟΣ μου Κυπριος επισκοπος Σιδηροκαστρου ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ προς τον ταπεινο λευϊτη πατερα ΦΩΤΙΟ ΤΖΟΥΡΑ Επεται συνεχεια.....

O ΠΑΛΗΟΦΙΛΟΣ μου Κυπριος επισκοπος Σιδηροκαστρου ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ προς τον ταπεινο λευϊτη πατερα ΦΩΤΙΟ ΤΖΟΥΡΑ
Επεται συνεχεια.....





(Απαντητική Κατάθεση – Α΄ Κορινθ. 9,3)

Από επίκαιρα πνευματικά ερεθίσματα – γεγονότα, ξεφεύγοντας από τη δημοσιογραφική παροδικότητα, προσπαθούμε ένα γόνιμο διάλογο – προβληματισμό στα όρια της Εκκλησίας (Ορθοδοξίας).
Οι σημερινές εκκλησιολογικές και δογματικές εκτροπές, με όρια και επίπεδα αποστασίας πρωτοφανή, αποτελούν πνευματική απειλή για την Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία και τη ζωή των πιστών. Έντονη η ανησυχία των συνειδητών Ορθοδόξων και σοβαρή η προσπάθεια για την αντιμετώπιση της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Η ανησυχία αυτή καταγράφεται σε μορφή πολλών «Ανωνύμων» σχολίων στα διάφορα αγωνιστικά ιστολόγια και όχι μόνο.
Είναι ένα μικρό δείγμα των συνειδησιακών κραδασμών που προκάλεσε η αίρεση, η αποστασία.
Υπάρχουν και «ανώνυμα» σχόλια, που η πιεστική επικαιρότητα συμβάλλει στο να είναι εμπαθή, κακοπροαίρετα, κατασκευάσματα θεωρητικών – ρητορικών ενασχολήσεων.
Ίσως, όμως, πολλά «ανώνυμα» σχόλια γράφονται από οικουμενιστική γραφίδα, διότι «ενοχλούνται» από τις μαχητικές προσπάθειες των αγωνιστικών ιστολογίων. Αυτά τα σχόλια προκαλούν σύγχυση σε πολλούς, ώστε να αναζητήσουν την κρίσιμη ιδιομορφία της Ορθόδοξης τοποθέτησης – αγωνιστικότητας σε λάθος αντι-Πατερικό δρόμο.
Ο Ορθόδοξος λόγος, όμως, αποκρούει την όποια επιβουλή και επικοινωνεί γόνιμα με τις καλοπροαίρετες συνειδήσεις. Το Ορθόδοξο ήθος έχει στοιχείο λειτουργίας του τον ελεύθερο πνευματικό διάλογο (Γαλ. 5,13).
Στο επίπεδο αυτό, αγαπητή αγωνιστική «ΟΜΟΛΟΓΙΑ», απαντώ στο σχόλιο: «Ανώνυμος – 28 Ιουνίου 2017 – 6.27 μ.μ., στο άρθρο μου «ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» (28 Ιουνίου 2017).
Έγραψα: «το απροσπέλαστο μυστήριό της, το «θεϊκό μυστήριο» (Εφεσ. γ΄, 9-11), φανερώνεται καθημερινά μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία με σημεία αγιότητας, με τελειώσεις αγίων, με ψυχικές και σωματικές ιάσεις και, το κυριότερο, με την αλάθητη ερμηνεία των θεϊκών αληθειών».
Να διευκρινίσουμε, για να βοηθηθεί πνευματικά ο «Ανώνυμος» σχολιαστής.
Ο Μ. Αθανάσιος γράφει: «αυτή η εξαρχής παράδοσις και διδασκαλία και πίστις της καθολικής Εκκλησίας, ην ο μεν Κύριος έδωκεν, οι δε απόστολοι εκήρυξαν και οι Πατέρες εφύλαξαν. Εν ταύτη γαρ η Εκκλησία τεθεμελίωται και ο ταύτης εκπίπτων ουτ΄ αν λέγοιτο Χριστιανός» (Προς Σεραπίωνα, Β.Ε.Π. 33,116).
Ο Ι. Χρυσόστομος παρατηρεί: «Ου ματαιότης τα παρ’ ημίν, αλήθεια. Ώσπερ τα δόγματα αληθή, ούτω και ο βίος (Εφεσ. Ομιλία 13).
Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ερμηνεύοντας τον Ι. Χρυσόστομο (Προς άπιστον Πατέρα, P. G. 47,333) γράφει:
«Εφ’ όσον τα ιερά δόγματα είναι αιώνια και σωτήριοι θείαι αλήθειαι δια της ζωοποιού δυνάμεως της Τριαδικής Θεότητος, εκ της οποίας και εκπηγάζουν ταύτα, εμπεριέχουν όλην την δύναμιν της Καινής κατά Χριστόν ζωής… Η καινή εν Χριστώ ζωή υφαίνεται εξ ολοκλήρου από τας δογματικάς αλήθειας της Αποκαλύψεως».
Αυτούς τους πατερικούς άξονες συνόψισα στην εργασία μου και στο συγκεκριμένο σημείο που αναφέρεις.
Δεν αναφέρθηκα σε πρόσωπα, Γέροντες, αυθεντίες, ως υποσκελίζοντες της διαχρονική αλήθεια της Εκκλησίας! Μπορώ να αναφέρω πολλά παραδείγματα από «Γεροντικό», από «Ευεργετινό», από βίους Αγίων, από βίους αγνώστων Ασκητών και από τη σημερινή πραγματικότητα, που φανερώνεται ερμηνεία Θεϊκής αλήθειας χωρίς λάθος, χωρίς μεσολάβηση κάποιου προσώπου πνευματικού, αλλά από παρέμβαση της Θείας Αγαθότητος, για να γίνει σαφής η αλήθεια, η διαχρονική αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που είναι «στύλος και εδραίωμα της αλήθειας» (Α΄ Τιμόθ.,3,15). Αναφέρω δύο γεγονότα που τα είδα, τα έζησα, τα βίωσα, «Αλήθειαν λέγω εν Χριστώ, ου ψεύδομαι, συμμαρτυρούσης μοι της συνειδήσεώς μου εν πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. 9,1). Δύο γεγονότα, που θα μπορούσαν να καταγραφούν σ’ ένα ορθόδοξο «Ευεργετινό – Γεροντικό» των πόλεων.
Πρώτο παράδειγμα: Όταν ζούσε συγγενικό μου πρόσωπο, μία ευσεβής γυναίκα, ζύμωνε τα πρόσφορα, το συνήθιζε, με προζύμι προερχόμενο από το φυτό «βασιλικός», που έπαιρνε ως ευλογία την ημέρα της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτ./ 1η με το παλαιό).
Κάποιος, εργαζόμενος στον ιατρικό χώρο, την κλόνισε στην Πίστη λέγοντας, ότι αυτό οφείλεται στις ουσίες του φυτού.
Εκείνη το πίστεψε, με αποτέλεσμα να μη δημιουργείται πλέον προζύμι. Μόνο όταν το εξομολογήθηκε με μετάνοια, άρχισε η χάρις να ενεργεί και να δημιουργεί πάλι προζύμι.
Σκέψου, ότι διδάχθηκε τη θεολογία και τη δύναμη του Σταυρού, την λυτρωτική εξομολόγηση και τον πνευματικό ρόλο του ιερέα – πνευματικού, μέσα από ένα απλό (φαινομενικά) γεγονός.
Ερώτημα:  Είναι ή δεν είναι το γεγονός αυτό φανέρωση της Θείας χάριτος, που αποδογματοποιεί το εορτολόγιο – παλαιό ημερολόγιο;
Δεύτερο παράδειγμα: Μια μαθήτριά μου σε Λύκειο, πριν πολλά χρόνια, εκτέθηκε σε δαιμονική ενέργεια (Μάγια), με φανερά τα δαιμονικά συμπτώματα και στους οικείους και στο σχολείο. Με κάλεσαν στο σπίτι οι γονείς, για να με ρωτήσουν πως αντιμετωπίζεται η περίπτωση αυτή πνευματικά, εκκλησιαστικά. Με κέρασαν γλυκό κουταλιού και ένα ποτήρι νερό από τη βρύση (θερμοκρασία περιβάλλοντος). Κατά Θεία παρακίνηση, τοποθέτησα το ποτήρι μακριά μου.
Όταν άρχισα να αναπτύσσω τη θεραπευτική αγωγή της Εκκλησίας (Εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, εξορκισμοί και καθαρή ζωή), τότε ακούσθηκε ένας ισχυρός κρότος και το ποτήρι κονιορτοποιήθηκε σε μικρά κομμάτια (όπως σε τρακάρισμα). Τα λεπτά αυτά συντρίμμια είχαν φθάσει και στο ταβάνι και η απόσταση του ποτηριού με είχε προστατέψει κατά φυσικό τρόπο, που επέτρεψε η πρόνοια του Θεού. Το κορίτσι φοβήθηκε, έκλαιγε και πανικοβλήθηκε. Όλη η αλήθεια της Εκκλησίας περί Δαιμόνων (μάλλον μερική επέτρεψε ο Θεός), περί δυνάμεως του Χριστού, αποκαλύφθηκε άμεσα, αλάθητα. Επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά η αλήθεια της Εκκλησίας. Όπως με βεβαίωσε και ο πνευματικός, ήταν δαιμονική ενέργεια. Σήμερα, μετά τόσα χρόνια,  μητέρα πλέον, είναι απόλυτα υγιής, διότι ακολούθησε τη θεραπευτική Μυστηριακή αγωγή της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Προσοχή, αγαπητέ «Ανώνυμε», όχι μόνο σε τι σχολιάζουμε αλλά και πως το σχολιάζουμε!
Ό,τι έγραψα, το έγραψα για να είμαι συνειδησιακά σύμφωνος με την Αλήθεια, όπως επίσης και με τη ρήση του Απ. Παύλου: «σοφοίς τε και ανοήτοις οφειλέτης ειμί» (Ρωμ. 1,14).

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

ΕΝΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΕΥΓΟΥΝ… 19 ΤΡΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!!!



Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Σχόλιο στὸ ρεπορτὰζ γιὰ τὴν σημερινὴ «Ἱεραρχία» τῆς «ἐκκλησίας» τῆς Δεσποτοκρατίας



Σχόλιο στὸ ρεπορτὰζ γιὰ τὴν σημερινὴ «Ἱεραρχία» τῆς «ἐκκλησίας» τῆς Δεσποτοκρατίας


Γιὰ ποιάν «ἱεραρχία» καὶ γιὰ ποιούς «ἱεράρχες» μιλᾶτε ἀκόμα, καλοὶ καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί;

Οἱ καταπατητὲς τῆς μίας ἁγίας καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ σφετεριστὲς τοῦ ἀρχιερατικοῦ διακονήματος —ποὺ τὸ μετήλλαξαν σὲ ἐξουσιολαγνικὸ-ἐξουσιοκρατικὸ-ἐξουσιολατρικὸ καθεστώς— ἔχουν προδώσει τὸν Χριστὸ κι ἔχουν προσκυνήσει τὸν Ἀντίχριστο!!!

Μετὰ τὴν κολυμπάριο ληστρικὴ «σύνοδο» καὶ τὴν ἀποδοχή της ἀπὸ τὴν «ἱεραρχία», κάθε πρόσχημά τους ἀλλὰ καὶ κάθε αὐταπάτη μας ἐξέλιπαν. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ τοὺς ἐκλαμβάνετε ἀκόμη καὶ τώρα ὡς Ἱεραρχία καὶ Ἱεράρχες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος;

Εἶναι οἱ ριψάσπιδες ποὺ αὐτομόλησαν στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἵδρυσαν τὴν «ἐκκλησία» τῆς ἀντίχριστης Δεσποτοκρατίας τους· συνεπικουρούμενοι καὶ στηριζόμενοι ἀπὸ τοὺς φλύαρους ἀλλὰ ἀδρανεῖς καὶ πλάνους «ἀντὶ-οἰκουμενιστές», οἱ ὁποῖοι τοὺς μνημονεύουν καὶ κοινωνοῦν μετ’ αὐτῶν, ἀποδεχόμενοι τοιουτοτρόπως στὴν πράξη τὸν Οἰκουμενισμὸ ποὺ καταδικάζουν στὰ λόγια!!!

Κάθε λόγος, κάθε κείμενο, κάθε πράξη τῆς Δεσποτοκρατίας καὶ τῶν συνοδοιπόρων της εἶναι, κάθε φορά, μία βαρύτερη τῆς προηγουμένης βλασφημία καὶ ὕβρις κατὰ τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας!!!

Αὐτοὶ περιμένετε ν’ ἀντισταθοῦν στὰ σατανικὰ σχέδια ποὺ ὁ Σιωνισμὸς ἐξυφαίνει κατὰ τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας καὶ τῆς Ἑλληνίδος Πατρίδος μας; Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ «ἱεραρχία» καὶ αὐτοὶ οἱ «ἱεράρχες» εἶναι οἱ ἐκλεκτοὶ τῆς Μασωνίας, ποὺ ἔχουν ἀναρριχηθεῖ στὰ ἀξιώματα τῆς «ἐκκλησίας» τους ἐλέῳ αὐτῆς σατανιστικῆς ἐλίτ, προσφέροντες γῆν (= τὴν συνείδησή τους) καὶ ὕδωρ (= τὴν ψυχή τους)!!!

Αὐτοὶ περιμένετε ν’ ἀντισταθοῦν στὴν πολιτικὴν ἡγεσία (κατ’ ἐπίφασιν) καὶ στὴν μασωνικὴν ὑπερεξουσία (κατ’ οὐσίαν), ὅταν εἶναι ὅμηροι τῶν παθῶν τους καὶ ὑπόχρεοι τῶν δουλειῶν ποὺ ἔχουν ὁμώσει ἔναντι πινακίου δεσποτοκρατικῆς ἐξουσίας;

Αὐτοὶ περιμένετε ν’ ἀρθρώσουν ὀρθόδοξο λόγο καὶ πατριωτικὸ φρόνημα καὶ ἐθνικὸ ἀνάστημα; Αὐτοὶ ποὺ —συνειδητὰ ἀπόντες τῆς χάριτος καὶ ἐθελοδούλως καθεύδοντες— ἔχουν θυσιάσει καὶ Ὀρθοδοξία καὶ Πατρίδα καὶ Ἔθνος στὶς νεοεποχίτικες δοξασίες καὶ στὶς νεοταξικὲς ἐπιβουλές;

Ἀλλὰ σημασία πλέον δὲν ἔχει τί κάνουν αὐτὰ τὰ ἀνδρείκελα τῆς ἑωσφορικῆς ἐπάρσεως καὶ τῆς σατανικῆς οἰήσεως...



Σημασία ἔχει τί κάνουμε καὶ τί πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς· ὅσοι τέλος πάντων ἐπιμένουμε κι ἐμμένουμε νὰ παραμείνουμε στὴν μία ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Πολὺ φοβᾶμαι, καλοὶ καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅτι περὶ πολλῶν τυρβάζουμε ἐνῶ ἑνὸς ἐστὶ χρεία!...

Τὸν τελευταῖο καιρὸ πολλὰ μπαϊράκια ὑψώθηκαν, πολλὰ καπετανάτα προέκυψαν, πολλὲς «ἑρμηνεῖες» καὶ παρερμηνεῖες διαδίδονται ὡς «ἔγκυρες» στὸν χῶρο τῆς Ἀποτειχίσεως· ὅλες ἐπικαλούμενες τὸ ἱερὸν Εὐγγέλιον, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τοὺς ἱεροὺς Κανόνες, τὴν ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία καὶ πρακτική!!!

Ὅλοι οἱ εὑρισκόμενοι εἰς τὴν Ἀποτείχιση γέροντες καὶ ἱερεῖς ἐπικαλοῦνται καθεὶς τὴν ὀρθόδοξο αὐθεντικότητα τῆς διδασκαλίας του· γι’ αὐτὸ δὲν συμφωνοῦν καὶ δὲν ὁμονοοῦν μεταξύ τους!!! Δίνουν τοιουτοτρόπως τὴν ἐντύπωση ὅτι καθεὶς ἐξ αὐτῶν πασχίζει παντὶ τρόπῳ νὰ διατηρήσει τὴν αὐτονομία του, τὴν αὐθεντία του, τὴν ἐπιρροή του, τὴν φήμη του, τὴν ἐξουσία του ἐπὶ τοῦ μικροτέρου ἢ μεγαλυτέρου ποιμνίου ποὺ τελὸν ὑπὸ τὴν γεροντοκρατικὴ ψυχαναγκαστικὴ ἐπιρροή τοῦ γέροντός «του» τὸν ἀκολουθεῖ. Εἶναι τὸ πνεῦμα τῆς Δεσποτοκρατίας, ποὺ ὑπούλως παρεισφρύει καὶ τρανεύει μεταξὺ τῶν ἀποτειχισμένων!!! Ἀλλὰ ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ ἐπάρατο καθεστὼς τῆς Δεσποτοκρατίας εἶναι ἡ γενεσιουργὸς αἰτία καὶ ὁ σαπρόκηπος ὅπου φυτρώνει πᾶσα αἵρεση καὶ κακοδοξία καὶ σκάνδαλο!!!

Παρόλη τὴν πολυετὴ κι ἐπισταμένη ἐντριβὴ τῶν ἀποτειχισμένων γερόντων καὶ ἱερέων μας εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, φαίνεται ὅτι ἐν τέλει δὲν κατανοοῦν καὶ δὲν ἐννοοῦν τὴν παύλειο ρήση: «λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλὠ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε;» Ὡς ἐκ τούτου: τίς γέρων ἐσταυρώθη ὑπὲρ ἡμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα τίνος γέροντος ἐβαπτίσθημεν;

Ὡστόσο παρατηρεῖται τὸ γενικευμένο φαινόμενο νὰ βάζουμε τὸν γέροντα ὑπεράνω τοῦ Χριστοῦ· νὰ δεχόμεθα τὴν Εὐαγγελικὴ καὶ ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία μόνον μέσῳ τῆς ἑρμηνείας-διδασκαλίας τοῦ γέροντός μας, χωρὶς νὰ κάνουμε τὸν κόπο νὰ μελετήσουμε οἱ ἴδιοι, διὰ τῆς προσευχῆς καὶ προαιρέσεώς μας νὰ φωτισθοῦμε ἀπὸ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, ὥστε καρδιακῶς νὰ κατανοήσουμε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας ἀπὸ τὶς πηγές της.

Πῶς ἀλλιῶς θὰ ἐλέγξουμε τὴν διδασκαλία τῶν γερόντων καὶ ἱερέων μας καὶ θὰ προστατευθοῦμε ἀπὸ τὶς τυχὸν «ἑρμηνεῖες» καὶ παρερμηνεῖες τους; Ἡ Πίστη μας συγκροτεῖται ἀπὸ δόγματα κι αὐτὰ τὰ δόγματα εἶναι οἱ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας μας· ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ γνωρίζουμε τὰ δόγματα-νόμους της. Καὶ ἄγνοια νόμου δὲν δικαιολογεῖται, δὲν συγχωρεῖται!!! Οἱ αἱρέσεις κραταιώνονται καὶ τρανεύουν ὅπου ὑπάρχει δογματικὴ ἄγνοια, προσωπολατρεία καὶ προσωποληψία, ποὺ τυφλώνουν καὶ καθιστοῦν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ Χριστιανοὺς σὲ «χριστιανούληδες», ἕρμαια καὶ σκύβαλα στὶς ἐπιβουλὲς κάθε αἱρετικοῦ καὶ κάθε πλανεμένου!!!



Ἡ στάση μας κατὰ τῆς αἱρέσεως, καὶ ἰδιαιτέρως κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνεπάγεται καὶ προϋποθέτει τὸν ἐπανευαγγελισμό μας· νὰ γίνουμε ἀπὸ «χριστιανούληδες» Χριστιανοί, στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ καὶ μαχητὲς τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας.

Ἡ Ἀποτείχιση δὲν εἶναι σκοπός· εἶναι τὸ πρῶτο βῆμα, τὸ ἐφαλτήριο πνευματικῶν ἀγώνων: τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ μας, ὥστε νὰ καταστοῦμε ἀπολογητὲς καὶ ὁμολογητὲς καὶ κήρυκες· ὄχι μόνιμως παθητικοὶ ἀκροατὲς ἐπαναλαμβανομένων κι ἐνίοτε κουραστικῶν κηρυγμάτων ποὺ δὲν μεταρσιώνουν μέσα μας τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ ὡς ἔγερση τῆς ψυχῆς μας κι ἀφύπνιση τῆς καρδιᾶς μας!...

Συγχωρέστε με, ποὺ ξέφυγα ἀπὸ τὸ θέμα τοῦ ἄρθρου, ἀλλὰ σπανίως πλέον ἔχω τὴν εὐκαιρία νὰ μιλήσω...



Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ Τά νέα προγράμματα τῶν Θρησκευτικῶν Παρέμβαση στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τήν 27-6-2017



  Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ
Τά νέα προγράμματα τῶν Θρησκευτικῶν

Παρέμβαση στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τήν 27-6-2017

 

Ἔχω γράψει πάρα πολλά γύρω ἀπό τό θέμα τῶν Θρησκευτικῶν καί δέν θά ἤθελα νά ἐπαναλάβω τά ἴδια. Ἐπίσης, θά μποροῦσα νά ἀναφέρω πολλά γύρω ἀπό τό Πρόγραμμα Σπουδῶν, σύμφωνα μέ τήν Ὑπουργική Ἀπόφαση πού δημοσιεύθηκε στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ὅπως ἀναρτήθηκαν οἱ φάκελλοι τῶν μαθητῶν στό διαδίκτυο, διότι τά μελέτησα διεξοδικά.

Ὅμως θά ἀρκεσθῶ στήν διατύπωση μερικῶν συντόμων βασικῶν ἀπόψεών μου καί ἄν ἐρωτηθῶ, τότε θά κάνω εὐρύτερες ἀναλύσεις καί ἐπιχειρήματα.

1. Τό Πρόγραμμα Σπουδῶν δέν εἶναι οὔτε τοῦ Ὑπουργοῦ Φίλη οὔτε τοῦ Ὑπουργοῦ Γαβρόγλου, ἀλλά οὔτε καί τῆς Ὑπουργοῦ Ἄννας Διαμαντοπούλου τοῦ ἔτους 2010. Εἶναι ἕνα πρόγραμμα τό ὁποῖο ἑτοιμάσθηκε ἀπό μιά ὁμάδα θεολόγων, πού εἶναι γνωστοί στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους καί δέν χρειάζεται νά ἀναφερθοῦν ὀνόματα, ἡ ὁποία ἔχει μιά μεταπατερική κατεύθυνση.

Ὅταν διαβάση κανείς ἔστω καί πρόχειρα τούς φακέλλους τοῦ μαθητῆ καί ὅταν δῆ ἀπό ποῦ ἐπιλέγεται τό ὑλικό, θά τό διαπιστώση εὐχερῶς. Μνημονεύονται χωρία ἀπό κείμενα συγκεκριμένων ἀνθρώπων πού ἔχουν συγκεκριμένη θεολογική σκέψη. Αὐτό γιά μένα εἶναι πάρα πολύ ἐπικίνδυνο.


Πρέπει νά σταθοῦμε μέ μεγάλη εὐθύνη ἀπέναντι στήν Παράδοση αὐτοῦ τοῦ τόπου καί ἀπέναντι στά 1.200.000 παιδιά, πού θά διδαχθοῦν αὐτό τό ἐπικίνδυνο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

2. Τό πρόγραμμα αὐτό ἀπό τήν βάση του εἶναι προβληματικό, θά μποροῦσα δέ νά πῶ ἐκθεμελιωτικό, διότι ἀποδομεῖ τά πάντα. Παρουσιάζει τίς θρησκεῖες μέσα ἀπό τήν κοινωνιολογική τους προοπτική καί μέ τόν τρόπο αὐτόν ἀποδομεῖ ὄχι μόνον τήν Ὀρθόδοξη θεολογία, ἀλλά καί τήν διδασκαλία καί τῶν ἄλλων θρησκειῶν.

Αὐτή ἡ ἀποδόμηση δέν γίνεται μόνον στά θρησκευτικά, ἀλλά καί στήν ἱστορία. Διότι καί γιά τό μάθημα τῆς ἱστορίας εἰσάγεται ἡ θεματική μέθοδος Σπουδῶν. Ἔχουν δημοσιευθῆ στόν τύπο ἀπόψεις τῶν ὑπευθύνων γιά τήν ἀναμόρφωση τοῦ μαθήματος τῆς ἱστορίας, ὅπου ὑποστηρίζονται τά Δεκεμβριανά, πού θεωροῦνται ὅτι εἶναι «ἐπανάσταση πού χάσαμε», τά Σκόπια νά μετονομασθοῦν σέ Μακεδονία, γίνεται λόγος γιά τούς μύθους τοῦ 1821, γιά τήν Πηνελόπη Δέλτα ὡς ἐθνικίστριας κ.ἄ., καθώς ἐπίσης ἔχουν δημοσιευθῆ ἄλλες ἀπόψεις ἱστορικῶν πού ἀντιδροῦν σέ αὐτόν τόν τρόπο καταγραφῆς τῆς ἱστορίας.

Ἐπίσης, εἶναι πολύ σημαντικές οἱ παρατηρήσεις καί τά συμπεράσματα τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Φιλολόγων γιά τό προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδῶν στήν ἱστορία.

Ὅταν, λοιπόν, θά γίνη ἐντονώτερη ἡ συζήτηση γιά τήν θεματική συγγραφή τῆς ἱστορίας, μέ ὅλα αὐτά πού ἀνέφερα, τότε τί θά κάναμε ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία, ὅταν ἔχουμε ἀποδεχθῆ τό πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά, ὅπου ἐπιχειρεῖται ἡ ἴδια ἀποδόμηση; Θά μιλήσουμε γιά τήν ἀποδόμηση τῆς ἱστορίας, ὅταν συμφωνήσαμε στήν ἀποδόμηση τῶν Θρησκευτικῶν;

3. Θεωρῶ ἀνεπίτρεπτο, ὅπως τό ἔχω γράψει καί σέ κείμενό μου, τό ὅτι ὁ διάλογος ἔγινε μεταξύ τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς καί τῶν ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι καί μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση τῶν Θεολόγων. Παραγνωρίσθηκαν τελείως οἱ θεολόγοι πού ἐργάζονται τό μάθημα στήν τάξη καί δέν τούς δόθηκε ἡ δυνατότητα νά ἐκφράσουν τίς ἀπόψεις τους, ὅπως δόθηκε ἡ δυνατότητα νά ἐκφράσουν τίς ἀπόψεις τους ὁ Θεολογικός Σύνδεσμος ΚΑΙΡΟΣ.

4. Θεωρῶ ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς 9ης Μαρτίου 2017, στήν ὁποία καταλήξαμε κατόπιν ψηφοφορίας, πού ἦταν σαφέστατη πρόταση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, δέν ἐφαρμόσθηκε καί στά τρία σκέλη της, ἤτοι νά συνεχισθῆ ὁ διάλογος μέ νομικό παραστάτη, νά γίνη προσπάθεια ἀποδόμησης τοῦ νέου προγράμματος καί νά ἔλθη ἡ συμφωνία στήν Ἱεραρχία γιά ἀποδοχή τῆς ἀποφάσεως τῶν δύο Ἐπιτροπῶν, προφανῶς πρίν δημοσιευθοῦν στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί πρίν οἱ φάκελλοι τῶν μαθημάτων ἀναρτηθοῦν στό διαδίκτυο. Αὐτό εἶναι σοβαρή ἔλλειψη.

Θεωρῶ ὅτι δέν ἄλλαξε τίποτε ὡς πρός τήν θεματολογία, ἐκτός ἀπό τήν Γ΄καί Δ΄Τάξη τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου πού βγῆκαν τά σχετικά μέ τίς Ἀνατολικές Θρησκεῖες καί παρέμειναν οἱ λεγόμενες «Ἀβρααμικές Θρησκεῖες», ἔγιναν μερικές ἀλλαγές στό ὑλικό καί στόν φάκελλο τοῦ μαθητῆ, ἀλλά τό πρόβλημα τό οὐσιαστικό παραμένει, ὅτι πρόκειται γιά ἕνα διαθρησκειακό ὑλικό.

Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή θέλω νά τονίσω γιατί γίνεται λόγος καί πῶς νοεῖται ὁ ὅρος «Ἀβρααμικές θρησκεῖες»; Γνωρίζω ὅτι ἀποτελεῖ κεντρικό πρόσωπο ὁ Ἀβραάμ. Ὅμως, οἱ συντάξαντες τά προγράμματα γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι ὁ Χριστιανισμός εἶναι Ἐκκλησία καί ὄχι θρησκεία καί ἐπίσης στήν Παλαιά Διαθήκη ἐμφανίζεται ὁ Ἄσαρκος Λόγος καί στήν Καινή Διαθήκη ὁ Σεσαρκωμένος Λόγος. Ἔτσι, οἱ Χριστιανοί πιστεύουμε στόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ καί τήν Ἐκκλησία Του, πού εἶναι τό Σῶμα Του. Ἄλλωστε, κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη: «εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρός αὐτόν (τόν Χριστό)· πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις καὶ Ἀβραὰμ ἑώρακας; εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι» (Ἰω. η΄, 57-58).

Ἕνα παράδειγμα εἶναι ἐκφραστικό. Στήν Β΄ Γυμνασίου καί τήν ἑνότητα «Ποιός εἶναι ὁ Θεός τῶν χριστιανῶν;», ὕστερα ἀπό τά βιβλικά κείμενα πού ἀναφέρουν τί εἶπε ὁ Χριστός στόν Πιλάτο, παρατίθενται μαρτυρίες ἀπό τόν Ἰώσηπο, τόν Τάκιτο, τόν Κέλσο, τόν Πασκάλ Μπρυκνέρ, Μάρτιν Μπούμπερ, τόν Γκάντι, τόν Καζαντζάκη καί τόν Λειβαδίτη, ἀπό τό Κοράνιο. Ὑπάρχουν περικοπές τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἑρμηνεία τῶν περικοπῶν ἀπ' ὅλους αὐτούς πού ἀναφέρθησαν, χωρίς νά ὑπάρχουν ἑρμηνεῖες τῶν Ἁγίων γιά τόν Χριστό (Φάκελλος Β΄ Γυμνασίου, σελ. 32-38).

Ἐπίσης νά ἀναφέρω ἕνα προσωπικό παράδειγμα. Πῆγα στό Ἡράκλειο τῆς Κρήτης καί ὁμίλησα γιά τόν Ντοστογιέφσκι. Μετά ἀπό τήν ὁμιλία κάποιος ἀκροατής μοῦ εἶπε νά πῶ ποιά εἶναι ἡ ἄποψή μου καί γιά τόν Καζαντζάκη. Ὁ διευθύνων τήν συζήτηση μέ προέτρεψε νά μήν ἀπαντήσω. Ὅμως ἐγώ ἀπάντησα, ἀναφέροντας τήν ἄποψή μου γιά τόν Καζαντζάκη διότι ἔχω διαβάσει ὅλα τά κείμενά του ἐκτός ἀπό τόν «Τελευταῖο πειρασμό», τοῦ ὁποίου τήν ἀνάγνωση ἀπό τίς πρῶτες σελίδες δέν ἄντεξα νά συνεχίσω. Ἐπί  τρία τέταρτα τῆς ὥρας ὁμιλοῦσα γιά τόν Καζαντζάκη, λέγοντας τά θετικά καί τά ἀρνητικά του καί στό τέλος μέ χειροκρότησαν.  Καί ὅμως στόν φάκελλο τῶν μαθητῶν ὑπάρχει ἀπόσπασμα ἀπό τό χειρότερο ἔργο τοῦ Καζαντζάκη «Ὁ τελευταῖος πειρασμός» (Φάκελλος Β΄Γυμνασίου, σελ. 37-38).  

5. Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους πού ἀνέφερα προηγουμένως μέ συντομία νομίζω ὅτι ἡ Ἱεραρχία δέν πρέπει νά ἀναλάβη τήν εὐθύνη ἀποδοχῆς αὐτοῦ τοῦ προγράμματος, διότι πέρα ἀπό τήν μεθοδολογία ὑπάρχουν καί προβλήματα πού σχετίζονται μέ τό ὑλικό πού χρησιμοποιεῖται. Γενικά, τό πρόγραμμα αὐτό παραπέμπει στήν ἀρχή τῶν «πολλαπλῶν ταυτοτήτων».
Ἡ πρότασή μου εἶναι: Ἐπειδή ἡ ὅλη δομή καί ἡ διάρθρωση τοῦ προγράμματος αὐτοῦ δέν θεραπεύεται, γι' αὐτό ἡ Ἱεραρχία, ἄν δέν μπορῆ, γιά διαφόρους λόγους, νά τό ἀπορρίψη ὁλοσχερῶς, τοὐλάχιστον θά πρέπει νά ἐπιφυλαχθῆ, γιά νά μήν ἀναλάβη τίς εὐθύνες ἑνός τέτοιου προγράμματος, τό ὁποῖο θά διδαχθοῦν περίπου 1.200.000 μαθητές στά σχολεῖα μας.

π. Θεόδωρος Ζήσης: «Εἶναι πολὺ χειρότερη ἡ κατάσταση ἡ σημερινή, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀρειανισμοῦ, μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης…»

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο ΝΕΟΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,

ου ουκ ην αξιοι οι ανθρωποι της εποχης μας.  

π. Θεόδωρος Ζήσης: «Εἶναι πολὺ χειρότερη ἡ κατάσταση ἡ σημερινή, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀρειανισμοῦ, μετὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης…»

«ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΗΡΩΪΚΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ

Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΗΡΩΪΚΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ»




Εὐχαριστοῦμε τὸν π. Θεόδωρο Ζήση ποὺ δέχθηκε τὴν πρόσκληση καὶ προλόγισε τὴν ταινία. Ἦταν ἴσως ὁ πιο κατάλληλος γιὰ νὰ μιλήσῃ.

Tὰ γνωρίσματα τοῦ Ὀρθοδόξου κληρικοῦ καὶ τοῦ ἐπισκόπου τὰ παρουσιάζει στὸ μικρὸ ἀπόσπασμα τῆς ὀμιλίας του ὁ π. Αὐγουστῖνος, πρὶν ἀπὸ τὴν ὀμιλία τοῦ π. Θεοδώρου. Ἕναν τέτοιο σεβάσμιο κληρικὸ ποὺ διώκεται γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστι του, θὰ διάλεγε νὰ τὸν ἀντιπροσωπεύση καὶ ὁ ἴδιος ὁ ἀείμνηστος ἀγωνιστὴς ἰεράρχης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸν προσκαλέσαμε.

Ἡ ὁμιλία του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), ἦταν ἐπίκαιρη καὶ ἐνημέρωσε τὸν πιστὸ λαὸ τῆς Κοζάνης, γιὰ τὴν προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ τὴν ἔνοχη σιωπὴ τῶν ἐπισκόπων.

Ἀς μᾶς συγχωρέση ὁ ἐπίσκοπος Κοζάνης, ποὺ δὲν τὸν καλέσαμε. Δὲν θέλαμε νὰ τὸν φέρουμε σὲ δύσκολη θέση. Δὲν γνωρίζαμε πῶς θὰ ἀντιδροῦσε ὅταν ἔβλεπε τὸν εὐλαβὴ πρωτοπρεσβύτερο καὶ μεγάλο καθηγητή. Νὰ ξέρη ὅτι δὲν θεωροῦμε καλύτερο ἀπ᾽ αὐτὸν τὸν Φλωρίνης  Θεόκλητο, οὔτε τὸν Θεσσαλονίκη Ἀνθιμο ποὺ προσκλήθηκαν καὶ ἔδωσαν τὴν εὐλογία τους γιὰ τὴν ταινία τοῦ Γέροντα στὶς πόλεις τους. Ἐκεῖ ἄλλοι ἀποφάσιζαν καὶ ἔτσι ἔκριναν καλό.
Ἡ ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου δὲν βιντεοσκοπήθηκε ὁλόκληρη ἀπὸ κάποιο λάθος. Ὑπάρχει ὅμως ἡχητικὰ στὸ YouTube στὴν διεύθυνση·

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Τα δενδρα που φυτευε ο πατηρ Γερβασιος εβγαιναν με σταυρους.


«Σημεία μετά θάνατον του γέροντος π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου(+1964)»




     Ένας εργάτης στο εργοστάσιο Β.Ε.Σ.Ο. διηγήθηκε τα εξής: Κάποια βραδιά είδε στον ύπνο του τον π. Γερβάσιο να του λέει: « Πήγαινε, παιδί μου, και αγόρασε μερικά τρόφιμα, βάλε τα σε ένα καλαθάκι μαζί με μερικά χρήματα και σπεύσε να τα δώσεις εις κάποιαν γριούλα- είπε ακριβώς την διεύθυνση που έμενε- διότι αποθνήσκει εκ πείνης, χωρίς να έχει δικό της άνθρωπον». Πράγματι, το επόμενο πρωί αγόρασε τα τρόφιμα και αφού βρήκε το σπίτι, που του είχε υποδείξει ο Γέροντας, διαπίστωσε ότι όντως υπήρχε η γερόντισσα και ήταν σε άθλια κατάσταση. Σώθηκε, όμως, χάρη στην επέμβαση του καλού ποιμένα, ο οποίος είχε κοιμηθεί προ πολλού. Ας σημειωθεί ότι σε αυτή την γριούλα έστελνε συνεχώς τρόφιμα, όσο ζούσε ο Άγιος Γέροντας.

"Το Προορατικό Χάρισμα του π. Γερβασίου"

       Είναι γεγονός ότι ο π. Γερβάσιος ζούσε και εκινείτο εν Αγίω Πνεύματι. Ο Κύριος του, τον Οποίο αγαπούσε από την μικρή του ηλικία, θέλοντας να τον βοηθήσει στο δύσκολο αλλά και σωτηριώδες έργο του, τον αξίωσε να λάβη το προορατικό χάρισμα. Οι εξομολογούμενοι σ' αυτόν έπρεπε να προσέχουν καλά τις προβλέψεις του, γιατί γνώριζαν από προηγούμενες περιπτώσεις πως είναι αληθινό ό,τι προβλέπει.

53η Ἐπέτειος 

ἀπό τήν κοίμηση τοῦ π. Γερβασίου.


53η  Ἐπέτειος ἀπό τήν κοίμηση τοῦ π. Γερβασίου.

          Στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, στίς Κατασκηνώσεις τῆς Ἀναπλαστικῆς  Σχολῆς Πατρῶν, θά πραγματοποιηθῇ ὁ ἑορτασμός τῆς 53ης  ἐπετείου ἀπό τῆς κοιμήσεως τοῦ ἀοιδίμου καί ἡγιασμένου π. Γερβασίου Παρασκευόπουλου.
Τό πρόγραμμα ἔχει ὡς ἑξῆς:
 Πέμπτη 29 Ἰουνίου 2017
 •Ὣρα 7μ.μ. θά τελεσθῇ Πανηγυρικός Ἑσπερινός ὑπό τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμ. π. Μάρκου Τζανακάκη, Ἱεροκήρυκος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.
Παρασκευή 30 Ἰουνίου 2017
•Ὣρα 7-10:30π.μ.  Ὂρθρος καί Θεία Λειτουργία ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί ἐν συνεχείᾳ τό ἱερό μνημόσυνο τοῦ ἀοιδίμου π. Γερβασίου.
• ρα 7 μ.μ. θά τελεσθῇ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου καί ἐν συνεχείᾳ θά πραγματοποιηθῇ ἑορταστική ἐκδήλωσις στόν ὑπαίθριο χῶρο τῶν Ἐκδηλώσεων τῶν Κατασκηνώσεων. Θά ὁμιλήσει ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. π. Γερβάσιος Παρακεντές, Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, μέ θέμα: «Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος».

Η ΠΕΘ καταγγέλλει το ΙΕΠ για διασπορά ψευδών ειδήσεων και μαύρη προπαγάνδα

Η ΠΕΘ καταγγέλλει το ΙΕΠ για διασπορά ψευδών ειδήσεων και μαύρη προπαγάνδα

Αποτέλεσμα εικόνας για Πανελλήνια Ένωση ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΑΚΤΙΝΕΣ
Αιδώς κύριοι του ΙΕΠ
 
«Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον,
πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» (Β΄ Τιμ. 3, 13)
 
 
Καταγγέλλουμε την ηγεσία του ΙΕΠ, η οποία συνεπικουρούμενη από τους Θεολόγους συμβούλους της (;;), εξέδωσε Δελτίο Τύπου (28/06/2017), στο οποίο με περίσσιο θράσος ψεύδεται ασύστολα και ολοφάνερα και προσπαθεί να εξαπατήσει την κοινή γνώμη και τον εκπαιδευτικό και θεολογικό κόσμο, διαδίδοντας την ψευδέστατη είδηση ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στη συνεδρίαση της (27/06/2017), δήθεν «αποδέχθηκε ομόφωνα τα νέα προγράμματα σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

Μια απλή ανάγνωση του Δελτίου Τύπου (27/06/2017), της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποδεικνύει την αγωνία και τον προβληματισμό της, καθώς και την απαίτησή της για περαιτέρω διάλογο σχετικά με τη διαμόρφωση της ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών. 
Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι και διαφορετικό, όταν ο πρώην Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης, με ανακοίνωσή του, πανηγυρίζει για την επικράτηση των απόψεών του, σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών, απόψεις που γνωρίζουμε πολύ καλά πως έχουν καταδικαστεί από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας με προηγούμενη απόφασή της;
Η αλήθεια είναι ότι η Εκκλησία «την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη», συγκατένευσε σε συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο μέχρι την έκδοση των νέων βιβλίων, χωρίς ουδέποτε να λάβει καμία απόφαση επί των νέων Προγραμμάτων, των νέων ΦΕΚ και των «Φακέλων μαθητή»
Το θέμα δεν ετέθη καν σε ψηφοφορία στην προειρημένη συνεδρίαση της Ιεραρχίας, παρά μόνο έγινε ενημέρωση και συζήτηση, μεταξύ των Ιεραρχών. 
 Στο Δελτίο Τύπου, που εκδόθηκε στο τέλος της συνεδριάσεως, δεν υπάρχει καμιά νύξη περί έγκρισης των νέων Προγραμμάτων, τα οποία ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2016, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος έχει χαρακτηρίσει «απαράδεκτα και επικίνδυνα». 
 Κατόπιν τούτων αιτούμαστε την άμεση παραίτηση της ηγεσίας του ΙΕΠ, γιατί ψεύδεται και εξαπατά τον λαό! 
 Ο Υπουργός Παιδείας οφείλει να αποπέμψει άμεσα τους εμπλεκόμενους συνεργάτες του, διότι προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη με ψευδείς ειδήσεις, μια μορφή, δηλαδή, μαύρης προπαγάνδας, που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Γκαίμπελς.
Καλούμε το ΥΠΠΕΘ και το ΙΕΠ αφού δεν σέβονται Χριστό, δεν σέβονται θεσμούς, όπως την Εκκλησία της Ελλάδος, ας σεβαστούν τουλάχιστον, στοιχειωδώς την αλήθεια.

Το ΔΣ της ΠΕΘ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ: Ο πατηρ Νικολαος Μανωλης αντι να χαιρεται που απομακρυνθηκε απο τους Αιρετικους, αυτος κλαιει και οδυρεται. Γιατι πατερ; Κατι δεν κανεις καλα, πατερ, καπου χωλαινεις στην "ορθοδοξη" Πρακτικη σου, αλλοιως θα πανηγυριζες και θα καμαρωνες που θα βαδιζες στα βηματα των Αγιων μας, ομως εσυ πατερ μου......

Οι τέσσερις μήνες της μαρτυρικής Ακοινωνησίας μου

 Το άρθρο της Τετάρτης

γράφει ο π. Νικόλαος Μανώλης

Άρθρα για το "Ιστολόγιο Κατάνυξις" 2017
 Σχόλιο "Π.ατερικης Παραδοσης":   Ἂν ἐφαρμόζατε σωστὰ τὸν Ἱ. Κανόνα, πάτερ Νικόλαε, θὰ λειτουργούσατε καὶ δὲν θὰ βιώνατε διπλὸ μαρτύριο. Μὴ ζητᾶτε ἔλεος ἀπὸ Οἰκουμενιστές! Ὁ Ἱ. Κανόνας δὲν λέει αὐτὸ ποὺ ἰσχυρίζεσθε, ὅτι δηλ. πρέπει νὰ σᾶς τιμᾶ ὁ αἱρετικός, οὔτε γίνεται πρωτίστως γιὰ νά... μετανοήσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴν κοινωνεῖ κανεὶς μὲ τὴν αἵρεση, ποὺ εἶναι χωρισμὸς ἀπὸ τὸν Χριστό! 
Πῶς εἶναι δυνατόν, πάτερ, νὰ σᾶς τιμήσουν ὁ αἱρετικὸς Μητροπολίτης σας καὶ ὅσοι τὸν ἀκολουθοῦν; Κι ἂν σᾶς τιμήσει, θὰ τὸ δεχθεῖτε, καθόσον θὰ ἐπιμένει στὴν ἀναγνώριση τῆς Συνόδου, τοῦ Π.Σ.Ε. κ.λπ., δηλ. στὴν αἵρεση; 
Οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ σᾶς τιμήσουν, πάτερ. Ἀκολουθεῖστε, λοιπόν, τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση κι κάνετε ἀρχὴ νὰ λειτουργεῖτε, ὅπως συμβούλευαν καὶ ἔκαναν οἱ Ἅγιοι.

 Τοῦ π. Νικόλαου Μανώλη
    Σας γράφω από το μαρτυρικό μετερίζι των βέβηλων, βρόμικων, άθλιων διώξεων και των απάνθρωπων και άδικων τιμωριών του διώκτη μου μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο. Οι ενέργειές του μισαλλόδοξες πραγματικά. Μεταχειρίστηκε με αθλιότητα όλα τα μέσα που η δεσποτική του ιδιότητα θαρρεί πως του παρέχει. Και με συνεργούς μια αρμάδα εμπόρων της Πίστης, με το πρόσχημα της προσωρινής απαγόρευσης, μ’ έχει στην κατάσταση της ακοινωνησίας και της απαγόρευσης τέλεσης οποιασδήποτε ιερής ακολουθίας για τέσσερις (4) ολόκληρους μήνες[1]. Δίχως να με ακούσει, δίχως να απολογηθώ, δίχως να με δικάσει και να με καταδικάσει. Τολμά να παραβεί τους ιερούς κανόνες που περιφρονεί εκ πεποιθήσεως και μου στερεί, έναν ιερέα της Εκκλησίας με εικοσιοκτώ (28) έτη ιεροσύνης φορτωμένα στην πλάτη μου, τη Θεία Κοινωνία.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου