Σάββατο 8 Απριλίου 2017

ΟΥΚ ΕΝ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΙΣ ΝΑΟΙΣ ΚΑΤΟΙΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ

ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ.
Ας καθρεπτισθουν οι δικοι μας  καθωσπρεπιστες πολυτελειας, που δεν βρισκουν χωρους και τοπους λατρειας, αλλα θελουν ναους με παγχρυσους τρουλλους και επαργυρα ή φιλντισενια τεμπλα!!!!
Αυτος ειναι ο λαος του Θεου, εδω κατοικει ο Θεος, στα αντισκηνα και στις αχειροκαλυβες  και εδω αναπαυεται το Εσφαγμενον Αρνιον του Θεου.









Υπάρχει και κάτι χειρότερο από την αμαρτία. Είναι η αλαζονεία της αρετής (Ἱερὸς Αὐγουστῖνος)

Υπάρχει και κάτι χειρότερο από την αμαρτία. Είναι η αλαζονεία της αρετής


 (Ἱερὸς Αὐγουστῖνος)




Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

«ν τῷ κόσμῳ θλίψιν ἔξετε» μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός μας καὶ ὁ λόγος Του μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Διότι τί ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ θλίψη προκάλεσε τὸ χθεσινὸ θέαμα ποὺ μᾶς προσέφεραν ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ. Ἐν καιρῷ διωγμοῦ ρασοφόρων καὶ λαϊκῶν, ἐν καιρῷ λύπης καὶ ἀγωνίας γιὰ τὰ τεκταινόμενα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ἐν καιρῷ ἀνάγκης μετανοίας, ταπείνωσης καὶ ὀρθοδόξου, πατερικοῦ φρονήματος εἴδαμε ζωντανὰ ποιμένες, ποὺ θεωρούσαμε ὡς ἐλπίδα καὶ στήριγμα στὸν ἀγώνα ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως, νὰ εὐθυμοῦν καὶ νὰ χαριτολογοῦν, νὰ ἐπαινεῖ καὶ νὰ εὐλογεῖ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, νὰ διακατέχονται ἀπὸ αἰσθήματα ἐπιστημονικῆς οἴησης, αὐτοικανοποίησης, χαιρεκακίας, ναί, ἀκόμα καὶ εἰρωνείας· ξεχνώντας, ὅτι τὴν ἴδια στιγμὴ χιλιάδες μάτια στέκονται δακρυσμένα μπροστὰ στὶς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων παρακαλώντας γιὰ τὴν θεάρεστη καὶ σωτηριολογικὴ ἀντιμετώπιση τῆς χειρότερης αἱρέσεως στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας.

Χαριτολογώντας λοιπὸν καὶ διαφοροποιώντας τὴν θέση τους ἀπὸ ὅλους τοὺς πρὶν ἀπὸ αὐτοὺς ἀποτειχισθέντες ἱερεῖς, παρουσίασαν τὴν δική τους αὐθαίρετη ἄποψη ὡς πρὸς τὴν ἐρώτηση, πῶς πρέπει νὰ ἀντιμετωπιστεῖ ἡ αἵρεση: Περαιτέρω οἰκονομία, κοινωνία μὲ τοὺς μνημονεύοντες κληρικοὺς καὶ προαναγγελία ἀκόμα μίας (πόσες ἀκόμα, Θεέ μου, ὁμολογίες πίστεως καὶ ἡμερίδες θὰ γίνουν;) ἡμερίδας ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ἐπειδὴ βέβαια οἱ defendores dictae auctoritatis scientiae (ὑπερασπιστὲς τῆς λεγομένης πανεπιστημιακῆς αὐθεντίας) θὰ σπεύσουν νὰ ἐκφράσουν argumenta ad verecundiam (ἐπιχειρήματα ποὺ ὀφείλεις, εἶσαι ἀναγκασμένος λόγῳ τῆς «αὐθεντίας» νὰ σεβαστεῖς) σπεύδω καὶ ἐγὼ νὰ τοὺς προλάβω κάνοντας μίας μικρὴ παρένθεση: Ἡ ἐπίκληση μίας αὐθεντίας ἰδίως στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἀποτελεῖ λογικὸ ἐπιχείρημα, ἀντιθέτως εὔκολα μπορεῖ νὰ παρασύρει σὲ λογικὴ πλάνη, σὲ ἕνα εἶδος ὑποταγῆς τῶν πιστῶν χρησιμοποιώντας τὴν ἐκτίμηση ποὺ δείχνουμε σὲ κάποιο πρόσωπο καὶ ὄχι στὴν διδασκαλία του. Μοναδικὲς αὐθεντίες στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἡ κεφαλή Της ὁ Χριστὸς καὶ οἱ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Πατέρες Της.

Μίλησαν οἱ Πατέρες τῆς χθεσινῆς μικρῆς εὔθυμης σύναξης γιὰ οἰκονομία.
Οἱ τρεῖς ἀπὸ αὐτούς (γιατὶ οἱ ἄλλοι δύο δὲν θεωροῦν κἂν τὴν ἀποτείχιση ὡς πατερικὴ ὁδό) δικαιολογοῦσαν τὴν στάση τους πρὶν ἀπὸ τὴν ἀποτείχισή τους μὲ τὸ ἐπιχείρημα τῆς οἰκονομίας. Τώρα, μετὰ τὴν ἀποτείχιση τους, χρησιμοποιοῦν τὸ ἴδιο ἐπιχείρημα θέτοντας ὡς βάση τὶς ἀνάγκες τοῦ ποιμνίου τους, λέγοντας, ὅτι ἔτσι φροντίζουν γιὰ τὶς λειτουργικές του ἀνάγκες. 

Τα πράγματα ξεκαθαρίζουν! Η κακοδοξία του «μη διωγμού» φαίνεται να επικρατεί!

Τα πράγματα ξεκαθαρίζουν! Η κακοδοξία του «μη διωγμού» φαίνεται να επικρατεί!

   Τα πράγματα ξεκαθαρίζουν! Ὄχι μόνο τὸ Ἅγιον Ὄρος, οἱ Ἀδελφότητες, οἱ περὶ τὸν π. Θ. Ζήση Πατέρες, ἀλλὰ καὶ τὰ ἱστολόγια ποὺ μᾶς ὑπενθυμίζουν τοὺς λόγους τοῦ Καντιώτη, ὅτι εἰσερχόμεθα σὲ «περίοδο Διωγμῶν καὶ Κατακομβῶν», ἀκολουθοῦν τὸν εὔκολο δρόμο τοῦ «μὴ διωγμοῦ»! Δηλαδή, ἔχουν ἀποφασίσει ἐνσυνείδητα νὰ συνεχίσουν τὴν κοινωνία μὲ τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία ποὺ ἀποδέχτηκε τὴν ληστρικὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης καὶ συνεχίζει νὰ ἀνήκει στὸ Παναιρετικὸ Π.Σ.Ε., τὰ ὁποῖα βέβαια,  κατὰ τὰ ἄλλα ...χαρτοπολεμικὰ καταδικάζουν!
    Καὶ τὰ χιλιάδες κηρύγματα καὶ ἀναρτήσεις στὰ ἱστολόγιά τους, ποὺ μᾶς προέτρεπαν σὲ  μίμηση τῶν Ἁγίων; Τὰ ἔκαναν «γαργάρα»! Δυστυχῶς «ξέχασαν» ὅτι αὐτοὶ μᾶς μιλοῦσαν γιὰ Ἁγίους Ὁμολογητές, ποὺ σὲ μικρότερης ἔντασης ἢ σημασίας αἱρέσεις μᾶς δίδασκαν νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τοὺς Ναούς, ὅσων ἱερωμένων αἱρετίζουν, ἢ ἀποδέχονται τοὺς αἱρετικούς, ἢ ἁπλὰ τοὺς ἀνέχονται! Αὐτοὶ μᾶς μιλοῦσαν καὶ μιλοῦν γιὰ σύγχρονες «Κατακόμβες»! Τώρα, ὅμως, μπροστὰ στὸ ἐνδεχόμενο κάποιας στερήσεως, τῆς κακοπάθειας νὰ μείνουν «χωρὶς Ἀκολουθίες τὶς ἅγιες μέρες»,  ὅλα αὐτὰ πετάχτηκαν στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων! Οὔτε κἂν συζητοῦν τὸ ἐνδεχόμενο, νὰ λειτουργήσουν οἱ ἴδιοι σὲ ἰδιωτικὰ ἐκκλησάκια, σὲ αἴθουσες, σὲ σπίτια καὶ ἔτσι νὰ ἀναστήσουν τὴν Ἐκκλησία, ὅπως ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἔκανε στὴν Ἁγία Ἀναστασία τῆς Κωνσταντινουπόλεως στὸν καιρὸ τῆς αἱρέσεως τῆς ἐποχῆς του!
   Ὅμως οἱ Ἅγιοι, ἐπιλήσμονες ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες, ὄχι μόνον ἔμεναν χωρὶς ἐκκλησιασμό, ὄχι μόνο ἔκαναν λειτουργίες «ἐν ἐρημίαις καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς», ἀλλὰ γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως ἔμεναν χωρὶς Μυστήρια βασανιζόμενοι σὲ φυλακὲς καί, βέβαια, δίνοντας τὴν ζωή τους γιὰ τὸ Χριστό. Χριστὸς καὶ αἵρεση δὲν ὑπάρχει. Χριστὸς καὶ ἀποδοχὴ τῆς αἱρετικῆς Συνόδου τῆς Κρήτης καὶ τοῦ Π.Σ.Ε. δὲν συμβιβάζονται.
    Τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι σαφὲς καὶ ἀπόλυτο. Αὐτὴν τὴν διδασκαλία εἶστε ὑποχρεωμένοι νὰ διδάξετε. Τὸ ποιοί καὶ ἐὰν θὰ ἐφαρμόσουν τὴν διδασκαλία αὐτή, αὐτὸ ἀποτελεῖ προσωπική, ἐλεύθερη ἐπιλογὴ τοῦ κάθε πιστοῦ· εἶναι δηλαδὴ ἐκεῖνο, ποὺ ἐσεῖς θεωρεῖτε ὡς τὸ δυνητικ τῶν Ἱ. Κανόνων.

   Καὶ ἔτσι φτάσατε σὲ μιὰ τρομερὰ δαιμονικὴ πλάνη: 

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΕ  ΕΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΟ …ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΣ!!!

ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΠΑΝΩ ΣΑΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ!

    Ὁ Κύριος, ὅμως, ἀκόμα ἀπὸ τὴν Π. Διαθήκη, δὲν εἶπε στοὺς Προφῆτες· θὰ διδάσκετε μόνο ἐκεῖνα ποὺ ἀντέχουν καὶ μποροῦν νὰ ἐφαρμόσουν οἱ Ἰσραηλίτες! Ἀλλὰ τί τοὺς ἔλεγε; Τοὺς ἔδινε Ἐντολή: Ἐσεῖς θὰ λέτε ἐκεῖνα ποὺ σᾶς βάζω στὸ στόμα σας, παρότι οἱ ἀκούοντες δὲν θὰ τὰ δέχονται

Διαβάστε ἄλλη μιὰ φορὰ τὴν διδασκαλία ΕΝΤΟΛΗ τοῦ ἀποστόλου Παύλου:
«Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Β΄ Κορ. 6, 14-18).                    Π.Σ.



κολουθεῖ σχετικὴ ἀνάρτηση ἀπὸ τὰ ἱστολόγια "Αὐγουστῖνος Καντιώτης" καὶ "Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ"

Διευκρινήσεις στην συνάντησή μας με τον π. Θεόδωρο Ζήση και τους συν αυτώ.


Τοῦ Ἀρχιμ. Παΐσιου Παπαδόπουλου
   Στὶς κηδεῖες ποὺ ψάλλεται ἡ νεκρώσιμος ἀκολουθία στὸν ἱερὸ ναό, στιχολογοῦνται ἀπὸ τὸν «Ἄμωμο», τὸν γνωστὸ 118ο Ψαλμό, κάποιοι στίχοι, ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων λέγει:
   «Ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον Σου» καὶ εὐθὺς ἀκολουθεῖ τὸ ἐφύμνιο «Ἀλληλούϊα», τὸ ὁποῖο θὰ πεῖ· αἰνεῖτε τὸ Θεό. Ἀλλὰ γιὰ τὸν πολὺ κόσμο, ποὺ δὲν γνωρίζει τὰ πνευματικά, μεταφορικά σημαίνει τὸ τέλος τοῦ βιολογικοῦ ἀνθρώπου.
    Ἂν ὁ προφήτης, μολονότι ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ὑπόκειτο στὸ κράτος τῆς ἀθυμίας, ἐπειδὴ ἦταν καὶ αὐτὸς ἄνθρωπος, κι ἐμεῖς διακατεχόμεθα ἀπ’ αὐτὴ τὴν λύπη, γιατὶ σύμφωνα μὲ τὸν μέγα τῆς Καισαρείας διδάσκαλο, τὸν ἅγιο Βασίλειο, «ὑπολογίζεται περισσότερο ἡ προσωπικὴ βλάβη ἀπὸ τὸν κοινὸ καὶ γενικὸ πόλεμο. “Τοῦ γὰρ κοινοῦ καὶ δημοσίου πολέμου πλεῖόν ἐστι τὸ ἴδιον δυσμενές”, ἡ ἐπικράτησις ἐπὶ τῶν ἀντιπάλων εἶναι ὁ στόχος κι ὄχι τὸ κοινὸ καλό. Καὶ προτιμᾶται ἡ ἄμεσος ἱκανοποίησις τοῦ ἐγωϊσμοῦ, “τὸ παραυτίκα τῆς φιλοτιμίας τερπνόν” ἀπὸ ”τῶν εἰς ὕστερον ἀποκειμένων μισθῶν”»1.
     Μὴ τυχὸν καὶ χάσουμε, λοιπόν, τὸ προσωπικόν μας κύρος, φτάνει μόνο νὰ ἀνατρέψουμε τὴν γνώμη τοῦ κόσμου γιὰ τὸ τί θὰ πεῖ γιὰ ἐμᾶς. Καὶ εἶναι νὰ κλαῖς, ὅπως σὲ κηδεία γιὰ τὸν πνευματικὸ θάνατο ποὺ ἔχουν ὑποστεῖ οἱ ψυχὲς αὐτῶν ποὺ θεωροῦν ἔτσι τὰ πράγματα. Σκεφτόμαστε ὅμως κι ἐνεργοῦμε ἔτσι, γιατὶ δὲν εἴμαστε μέτοχοι τῶν φοβουμένων καὶ τῶν φυλασσόντων τὰς Ἐντολὰς τοῦ Κυρίου. Διότι, ἂν εἴχαμε, ἔστω καὶ λίγο φόβο Θεοῦ θὰ κρίναμε πνευματικῶς τὰ πράγματα καὶ θὰ ἀψηφούσαμε τὸ κύρος τοῦ ἑαυτοῦ μας ποὺ ὡς γκουρού θέλουν κάποιοι νὰ τοὺς ἀκολουθοῦμε, χωρὶς νὰ σκεπτόμαστε στοιχειωδῶς.

«Όταν γάρ τι καινόν επεισενεχθή, αεί καινοτομίας τίκτει· και η πλάνη …ουδαμού στήσεται».

Καλῶς τὸν νέο μεταπατερικὸ
θεολόγο π. Νικ. Μανώλη!

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης
Προτείνουμε και την κανονική οικονομία για να αποφύγουμε τους παραλογισμούς
    Καλῶς τὸν νέο μεταπατερικὸ θεολόγο π. Νικόλαο Μανώλη, ὁ ὁποῖος στὴ θέση τῆς θεο-λογικῆς βάζει τή ...λογική του καὶ τό ...μυαλό του! Ποὺ διαγράφει τὴν δισχιλιόχρονη ἁγιοπατερικὴ Παράδοση καὶ εἰρωνεύεται ὅσους ἐφαρμόζουν τὴν θεο-λογικὴ τῶν Ἁγίων! Ποὺ ἔτσι, ὑβρίζει ἔμμεσα τοὺς Ἁγίους ποὺ ἐφάρμοσαν καὶ μᾶς δίδαξαν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς καὶ διδάσκει μιὰ «μαϊμοῦ» ἀποτείχιση Τελεβάντιας καὶ Ζησιακῆς ἐμπνεύσεως καὶ προελεύσεως! Δὲν ἀρνεῖται, βέβαια, ὅτι ὑπάρχουν αἱρετικοί, ἀντίθετα κι αὐτὸς ὀνομάζει τοὺς Οἰκουμενιστὲς Παν-αιρετικούς! Ἀλλὰ διδάσκει -ἀσεβώντας σὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους- ὅτι οἱ καιροί μας δὲν προσφέρονται γιὰ ἐφαρμογὴ ὅσων μᾶς δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες! Ἄρα, λοιπόν, ἀνοίγει τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου καὶ δίνει τὸ δικαίωμα σὲ κάθε ποιμένα, νὰ ἐφαρμόζει τὴν Οἰκονομία, ἀντὶ γιὰ τὴν Ἀκρίβεια!  Νὰ κρίνει κατὰ τὸ θέλημά του καὶ νὰ ἐφαρμόζει τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ σύμφωνα μὲ τὶς διαθέσεις του! Νὰ διδάσκει ὅ,τι αὐτὸς θεωρεῖ ὡς τὸ λογικότερο καὶ νὰ διαγράφει τὴν δοκιμασμένη Ἁγιογραφικὴ διδασκαλία καὶ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοῦ κάθε θέματος.
    Οἱ Ἅγιοι, π. Νικόλαε, δίδασκαν νὰ προτιμοῦν οἱ πιστοὶ νὰ στεροῦνται τὸν ἐκκλησιασμό, καὶ τὴν Θ. Κοινωνία, καὶ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα, παρὰ νὰ τὴν λαμβάνουν ἀπὸ αἱρετικοὺς ἢ αἱρετίζοντες, για νὰ μὴν κοινωνοῦν μὲ αὐτοὺς ποὺ κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές. Αὐτὴ ἡ διδασκαλία δὲν εἶναι ἐφεύρεση τῶν νῦν ἀποτειχισμένων, ἀλλὰ διδασκαλία τῶν Ἁγίων, στὴν μνήμη τῶν ὁποίων ἐσὺ ἀσεβεῖς, ἀποβαίνοντας δυναμικὸς ὀπαδὸς τοῦ Τελεβάντου καὶ μάλιστα «βασιλικότερος» αὐτοῦ καὶ δογματίζων ὅτι αὐτὰ εἶναι …ἀδύνατα σήμερα!!! Καὶ δὲν φτάνεις μόνο μέχρι ἐκεῖ, ἀλλὰ φτάνεις νὰ χαρακτηρίζεις «ἰδιαζόντως ρατσιστικὴ» τὴ στάση ὅσων συνιστοῦν τὸν δρόμο τῆς Ἀκριβείας! Ὥστε καὶ ρατσιστές, πάτερ; Μᾶς εἶπες δαιμονισμένους, τώρα ρατσιστές! Νὰ δοῦμε ποιόν ἄλλο χαρακτηρισμὸ κρύβουν τὰ κατάστιχά σου.      Πάντως σ’ αὐτὸ τὸν κατήφορο δὲν θὰ σὲ ἀκολουθήσουμε.
"Π.Π."

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ, κοινος τοπος εκκκλησιαστικης κοινωνιας σημερινη ομιλια Ιερομοναχου Ευθυμιου Τρικαμηνα στον ναο αγιου Μαρκου Ευγενικου Σουρωτης

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ, κοινος τοπος εκκκλησιαστικης κοινωνιας
σημερινη ομιλια Ιερομοναχου 
Ευθυμιου Τρικαμηνα στον ναο 
αγιου Μαρκου Ευγενικου Σουρωτης


Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Καποιες διευκρινισεις του π. Σαββα Λαυριωτη για την Ακριβεια και την Οικονομια.

Καποιες διευκρινισεις του π. Σαββα Λαυριωτη για την Ακριβεια και την Οικονομια.




ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί σε αυτους που κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, αλλα και εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρεσιαρχης πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.

Σημερα Σαββατο της Αναστασεως του Αγιου Λαζαρου 8 Απριλιου 2017, ο αρχιμανδριτης πατηρ Ευθυμιος Τρικαμηνας θα τελεση την ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στον ΑΓΙΟ ΜΑΡΚΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ ΣΟΥΡΩΤΗΣ Θεσσαλονικης. Ο ναϊσκος του αγιου Μαρκου βρισκεται μεσα στο χωριο και κοντα στο εργοστασιο μεταλ. νερων της Σουρωτης. Οσοι δεν γνωριζετε την περιοχη και οταν φτασετε μπροστα στο εργοστασιο, τηλεφωνειστε μας στο τηλ. 6972-896024 για να σας καθοδηγησουμε.Ας γνωριζουν οι προσερχομενοι, οτι μετα απο τον καφε - προς το παρον - αποχωρουν απαντες. Οσοι θελουν συναντησι με τον π. Ευθυμιο για εξομολογησι, μπορουν σε ωρες καταστηματων να κλεισουν ραντεβου στο τηλεφωνο 2410284449 στο βιβλιοπωλειο "Ορθοδοξια" Λαρισας.
 -----------------------------------




ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.
Ο π. Ευθύμιος δεν κοινωνεί σε αυτους που κοινωνούν εκεί που μνημονεύονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές Επίσκοποι, αλλα και εκει που μνημονευεται ο Αρχιοικουμενιστης Αιρεσιαρχης πατριαρχης Βαρθολομαιος, ο χειροτερος και Λυσσωδεστερος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ της Ιστοριας του Πλανητη.
Και αυτο αποδειχθηκε και απο την Αμερικοκατευθυνομενη ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΑΞΙ ΠΟΝΗΡΕΥΟΜΕΝΩΝ του Κολυμπαριου, οπου οι συμμετεχοντες 10 πατριαρχες και αρχιεπισκοποι, καταγκρεμισαν τα ΑΙΩΝΙΑ ΟΡΙΑ της Εκκλησιας και εθεσαν τα δικα τους Πανθρησκειακα Αιρετικα ..ορια με κεντρο τους παναθλιους εαυτους τους. Οι, κατα τους Αγιους και Ιερους Κανονες, Αποτειχιζομενοι και Διισταμενοι απο τους Οικουμενιστες Αιρετικους Πατριαρχες, Αρχιεπισκοπους και Επισκοπους και τους κοινωνουντες με αυτους, δεν εχουν τους χρυσοτρουλους λαμπρους και απαστραπτοντες Οικους, αλλα τους αφανεις και ταπεινους ναϊσκους, αλλα με παροντα τον ΕΝΟΙΚΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, να αγιαζη και να ευλογει ολους τους δικους Του.

Απαντησι εγκρατους Θεολογου σε σχετικο ερωτημα μας ως προς την στασι των 5 εναντι της ημεριδας Ωραιοκαστρου: Σάν τακτική καί στρατηγική ἡ στάση των εἶναι ὄντως κατακριτεα και ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΗ!!!!

Απαντησι εγκρατους Θεολογου 
σε σχετικο ερωτημα μας ως προς την στασι των 5 εναντι της ημεριδας Ωραιοκαστρου: Σάν τακτική καί στρατηγική ἡ στάση των εἶναι ὄντως κατακριτεα και ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΗ!!!!



Ἡ στάση τῶν πατέρων (π. Θ. Ζήση κλπ) προκαλεῖ ἔντονο προβληματισμό. 
Ἡ τριχοτόμηση τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τούς αἱρετικούς σέ διακοπή μνημοσύνου, ἀποτείχιση καί διακοπή κοινωνίας εἶναι κατασκεύασμα πού ἀποπροσανατολίζει. 
Τά λεχθέντα ὑπό τοῦ π. Θ. Ζήση εἶναι σαφῶς προβληματικά ἄν ὄχι ἀντορθόδοξα. 
Διακόπτω κοινωνία διότι θεωρῶ τόν ἐπίσκοπό μου αἱρετίζοντα ἀλλά συνεχίζω να ἐκκλησιάζομαι ὅπου αὐτός μνημονεύεται; 
Εἶναι λογικό;
Ἐπιπλέον διακηρύττω ὅτι ὁ αἱρετικός ἔχει μυστήρια καί Χάρι καί ἀνήκει στήν Ἐκκλησία ὡς κανονικό μέλος Αὐτῆς;
Καταλαβαίνουμε τί λέμε; 

Ποιός ὁ λόγος νά θέσει θέμα Μυστηρίων καί χάριτος; 
Οὐδείς! 
Ἔχουμε αἵρεση;
Ἔχουμε! 
Ἄρα φεύγουμε αὐτήν καί τούς φορεῖς της ὡς ἀπό ὄφεως! 
Βεβαιώτατα καί ἰσχύει ἡ ἀρχή τῶν συγκοινωνούντων δοχείων στά ζητήματα μνημοσύνου καί κοινωνίας, ἀρκεῖ βεβαίως νά μή γινόμαστε σχολαστικοί, οὔτε πρός τά δεξιά, οὔτε πρός τά ἀριστερά. 
Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἐπιπολαιότητα ἀπό τό νά ἀνακατεύουμε τά περί ἀκριβείας καί οἰκονομίας στά ζητήματα Πίστεως, ὅταν μάλιστα καίγεται τό σπίτι μας καί ἀπειλεῖται ἡ Ὀρθοδοξία μέ ἀφανισμό; 
Πόση δέ ἀφέλεια καί προχειρότητα ἐπιδεικνύουμε ὅταν λέμε ὅτι θά ἔρθει σύντομα Σύνοδος Ὀρθόδοξη νά καταδικάσει τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης καί γι' αὐτό
δικαιολογεῖται νά κάνουμε οἰκονομία γιά νά ἐξυπηρετηθεῖ ἐν ὄψει Ἑορτῶν ὁ λαός; 

Ἔτσι γίνονται καί δίνονται οἱ ἀγῶνες; 
Σέ ποιά light συναξάρια τά διδάχθηκαν αὐτά; Παίζουμε τίς κουμπάρες πού λέει καί ὁ κ. Πρωθυπουργός δουλεύοντάς μας ὅλους; 
Τώρα πᾶμε γιά τήν ἑπόμενη "Σύνοδο Κρήτης" καί δέν ἔχουμε τήν ὄρεξη καί τή δύναμη οὔτε νά ἀδειάσουμε τούς ναούς τῶν Οἰκουμενιστῶν; 
Καί τί σημαίνει μή πᾶς στόν Δημητριάδος ἀλλά πήγαινε στόν παραδοσιακό Ἱερέα πού ὅμως τόν μνημονεύει; 
Τουλάχιστον σάν τακτική καί στρατηγική ἡ στάση των εἶναι ὄντως τραγελαφική! 
Ἄν οἱ βλέποντες ἐνεργοῦν, ὅπως ἔλεγε ὁ μακαρίτης ὁ Καλόμοιρος, σάν τυφλοί, τότε τί νά ποῦν καί οἱ τυφλοί! 
Γίνεται νά μή ἀναγνωρίζουμε, λέει ὁ παπα-Θεόδωρος τό Πατριαρχεῖο Μόσχας ὡς Ὀρθόδοξο ἀφοῦ δέν πῆγε στήν Κρήτη; 
Μά εἴμαστε σοβαροί; 
Ἄς ἀφήσουμε τά πολιτικά καί ἐκκλησιαστικά παιγχνίδια τῆς Μόσχας ἔξω, ὅπως καί τήν εὐλάβεια τοῦ Ρωσικοῦ ὀρθοδόξου λαοῦ, ἰσχυριζόμαστε εἰλικρινά ὅτι τό Πατριαρχεῖο Μόσχας εἶναι ὀρθόδοξο ἐπί τῆς οὐσίας; 
Ἥ μήπως τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας πού de facto δίδει καί λαμβάνει "μυστήρια" αἱρετικῶν 
Πρέπει νἄχουμε τό θάρρος νά ἀναθεωρήσουμε στή σκέψη μας τήν ἔννοια τῆς Ἐκκλησίας. 
Φοβᾶμαι ὅτι τήν ἐκλαμβάνουμε κι ἄς μή τό ὁμολογοῦμε ὡς ἕνα ὀργανισμό ἤ θεσμό κάτι σάν
τόν ΟΗΕ πού ὅσα λάθη καί νά κάνει ἔχει τή σφραγίδα πού τόν νομιμοποιεῖ! 

Αὐτή εἶναι παπική ἀντίληψη. 
Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος λέει ὅταν βλέπουμε ἀπό τή μιά μεριά ἑκατομμύρια πού διατείνονται ὅτι εἶναι
ὀρθόδοξοι καί ἔχουν ὅλα τά ἐξωτερικά διακριτικά καί ἀξιώματα ἀλλά χωλαίνουν στήν Πίστη καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά τρεῖς πραγματικά ὀρθοδόξους πιστούς, Ἐκκλησία εἶναι οἱ τρεῖς καί μπορεῖ καί σέ τρεῖς νά
ὁρίζεται καί ὅλοι οἱ ἄλλοι ὅσο κι ἄν ἀκούγεται προκλητικό εἶναι ἔξω ἀπό τήν Μάνδρα τήν Ἁγία! 

Αὐτά ἀδελφικῶς καί ἐκ καρδίας.
Μέ ἐκτίμησι καί ἀγάπη Χριστοῦ
ἐλάχιστος ἀδελφός
Κ.

Η ΑΙΣΧΡΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ του Αποτειχισμενου Θεολογου Νικολαου ΠΑΝΤΑΖΗ



Η ΑΙΣΧΡΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ


του Αποτειχισμενου Θεολογου Νικολαου ΠΑΝΤΑΖΗ



Αγαπητέ αναγνώστη των κειμένων μου,



ΠΡΙΝ προτρέξεις αδίκως να μου επικολλήσεις την άδικη ετικέτα του υβριστή, σου ζητώ χωρίς να σε παρακαλώ, να είσαι λιγάκι πιό αντικειμενικός και συγκρατημένος. Να διαβάσεις αμερόληπτα τις παρακάτω θέσεις για να δεις πρώτα εάν όντως είναι αισχρά αυτά που λέχτηκαν και ΕΠΕΙΤΑ να σκεφτείς να με συκοφαντήσεις ως δήθεν "υβριστή". Υβριστής και αισχρός είναι αυτός ο οποίος εκφέρει τα ασχρά και όχι αυτός ο οποίος τα εντοπίζει.



Δεν θα αφαιρέσουμε φανατικά και ηθικίστικα την λέξη "αισχρός" από την πλούσια και πανέμορφη Ελληνική μας Γλώσσα, όταν γίνεται μάλιστα ορθή και αποδεδειγμένη χρήση του όρου. Εάν είναι όντως αισχρά αυτά που ειπώθηκαν (και το αποδεικνύω παρακάτω) τότε είμαστε υποχρεωμένοι να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.



Όπως έκανε κακάσχημη και λίαν αρνητική εντύπωση σε πάρα πολλούς πιστούς παγκοσμίως, έστι και έκανε και σε μένα, δεν πίστευα στ' αυτιά μου και δεν ήθελαν να δουν τα μάτια μου αυτήν την ανεπίτρεπτη κατάντεια: την απουσία μερικών "εκλεκτών" ιερέων από την λεγόμενη "Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα".



Πρώτον, το ίδιο το όνομά της εμπεριέχει τον όρο "Επιστημονική". Η αλήθεια είναι ότι η αναφορά αυτή είναι στην ουσία παραπλανητική. Δεν ήταν καθόλου επιστημονική, με την έννοια την κοσμική ή έστω την Ακαδημαϊκή αλλά αποκλειστικώς Θεολογική και Εκκλησιαστική. Εάν τώρα κάποιος επικαλεστεί το "όλην συγκροτήσαντες, ποιμαντικήν επιστήμην", άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Και η Θεολογία Επιστήμη είναι, αλλά Επιστήμη Θεϊκή, η ανωτέρα όλων των επιστημών και δεν πρέπει κάν να συγκρίνεται με τις επιστήμες του κόσμου. Είναι η Επιστήμη του Θεού, η Ποιμαντική Επιστήμη.



Δεν είναι όμως το θέμα μας εκεί. Το θέμα είναι πως έγινε αυτό ώστε μία τόσο αξιόλογη, καλή και επαινετή προσπάθεια να ενωθούν οι δυνάμεις μας ώστε να πραγματωθεί εν Κυρίω το "Ισχύς εν τη ενώσει" (δεν μιλούμε για ετερόκλητη ένωση φυσικά), και αντί τούτου εμπειρευτήκαμε διχασμό και διαίρεση. Είδαμε ιδίοις όμμασιν αυτό το διαχρονικό ελληνικό μικρόβιο της επάρατης διχόνοιας!



Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, στο Ιστολόγιο "Κατάνυξις" (καμία σχέση βέβαια με την Ασκητική και Νηπτική Κατάνυξη της Θεώσεως - και εφ' όσον δεν προκαλείς και δεν διενεργείς στις ψυχές αυτήν την κατανυκτική θέωση, καλύτερα να μην ονομάτιζεις έτσι το ιστολόγιό σου) είδαμε εκεί μία κακόγουστη και αποκρουστική εικόνα επί της Ανακοινώσεως της Ημερίδος αυτής και ένα χοντροκομμένο μάυρο "Χ" να την διαγράφει πλήρως και ολοσχερώς με την υποβιβαστική, απαξιωτική λεζάντα: "ΟΧΙ στην Ημερίδα..." (τώρα μάλλον την κατέβασαν οι Κατανυκτικοί, διότι δεν υπάρχει πλέον αναρτημένη). Είδαμε όμως να διαφημίζουν και να διαλαλούν το ΟΧΙ.



Μπα, σκέφτηκα, ούτε να ήτανε και το Σαράντα! Νά' τανε και το εικοσιένα! Νέο "ΟΧΙ" μας τσαμπουνάνε ετούτοι... Οχι! Εδώ δεν μιλάμε για μικρή, προσωπική διαφωνία. Εδώ λένε ολόκληρο και ακυρωτικό ΟΧΙ! Διαγράφουμε με μία μονοκονδυλιά, αρνούμαστε καθοριστικά και απορρίπτουμε κατηγορηματικά την όλη Εκδήλωση! Δεν είμαστε και κουτοί, αγαπητοί νεο-πατέρες!



Αλλά για να είμαι πιο δίκαιος στις εκτιμήσεις μου, είπα, θα περιμένω πρώτα την απολογία τους. Ναι, βεβαίως και είναι απολογητέοι: "ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί!" (Α' Κορ. 9, 3). Ποιός το είπε ότι η απολογία όλων μας στα θέματα της Πίστεως είναι κακό και αρνητικό πράγμα; Βεβαίως και είναι επιτακτική και άκρως αναγκαία! Είναι μάλιστα Αγιογραφική κι από το Θεό ζητουμένη.



Δηλώνω επίσης πως η ανταπόκρισή μου αυτή, δεν είναι μονόπλευρη μα αντικειμενική. Δεν υποστηρίζω τυφλά την οποιαδήποτε στάση των Αγιορειτών πατέρων αλλά εξετάζω την δημοσιευμένη απολογία των "στασιαστών", αυτών που επέλεξαν την διάσταση και τον χωρισμό. Εάν και εφ' όσον δω κάποια απάντηση των μοναχών, θα εξετάσω και εκεί το ζητούμενο, το οποίο είναι, επαναλαμβάνω εάν και κατά πόσον συμβαδίζει η διδασκαλία οποιουδήποτε με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.



Σήμερα λοιπόν, χάρηκα αρχικώς που ανταποκρίθηκαν τελικώς στο έντονο αυτό και αυστηρό κάλεσμα των Ορθοδόξων Πιστών παγκοσμίως, οι πέντε αυτοί πατέρες:



π. Θεόδωρος Ζήσης

π. Νικόλαος Μανώλης

π. Φώτιος Βεζύνιας

π. Άγγελος Αγγελακόπουλος και

π. Ματθαίος Βουλκανέσκου.



Είδα ξαφνικά τον τίτλο της απολογίας τους (σε βίντεο): "Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Ο Λόγος που δεν συμμετείχαμε στην Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα"  https://katanixis.blogspot.com.au/2017/04/2017_6.html



Υπενθυμίζω ότι όλα όσα είναι εντός παρενθέσεων είναι σχόλια και παρατηρήσεις δικές μου. Ομολογώ, πως όχι μόνο ξαφνιάστηκα και λυπήθηκα πάρα πολύ αλλ' αντιθέτως απογοητεύτηκα, πικράθηκα κι ένιωσα μία μελαγχολία. Έχασα πάσα ιδέα και έσβησε μέσα μου κάθε τιμή στα πρόσωπα αυτά. Δεν το περίμενα τέτοια τακτική, δεν προσδοκούσα τέτοια απολογία διαστρεβλωτική (συνώνυμο και αυτό του όρου "διαβολική").



Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ



Ευθύς εξ' αρχής συναντούμε μία καλοστημένη διαβολή της αλήθειας. Ξεκινά ο π. Θεόδωρος Ζήσης με το να διευκρινίζει και να υπογραμμίζει στο 2:00" λεπτό ότι:



"Η ουσία (της διαφωνίας μας) δεν είναι ουσιαστική (αντιθέτως είναι εξ' ολοκλήρου ουσιαστική και καθοριστική), δεν σχετίζεται με το θέμα της Διακοπής Μνημοσύνου...." (και ΟΜΩΣ περί αυτού πρόκειται διότι το ζητούμενο είναι η Ορθή, Αγιοπατερική Διακοπή Μνημοσύνου και όχι η δική σας μοντέρνα, συμβιβαστική και ιδιωτική Διακοπή, δικαιολογημένη με την πρόφαση ομπρέλα της "Οικονομίας"). Ιδιαιτέρως μου άρεσε ο χαρακτηρισμός των αγαπητών μου συναποτειχισθέντων αδελφών του αξιόλογου και μαχητικού Ιστολογίου "ο Παιδαγωγός", ότι αυτό που κάνουν οι ιερείς ετούτοι είναι μία "Αποτείχιση Λάϊτ (Light)". Όπως το γάλα ή το γιαούρτι Λάϊτ περιέχει πολύ λιγότερη έως και μηδαμινή ποσότητα ζάχαρης, έτσι και η Αποτείχισή τους αυτή περιέχει μηδαμινή ποσότητα αληθείας και χάριτος.



Για να το κάνουμε πιο απλά, αναπόσπαστη συνέπεια και αναπόφευκτο συμπέρασμα μίας Ορθής, Ορθόδοξης Διακοπής Μνημοσύνου είναι το θέμα της περαιτέρω κοινωνίας, της εκκλησιαστικής επικοινωνίας και διακοινωνίας ή όχι, με τους υπολοίπους οι οποίοι δεν έχουν παύσει το Μνημόσυνο (ή επί το ορθότερον την "Μνημόνευση").



Το πρώτο ζητούμενο και κύριο απαιτούμενο είναι να εξετάζουμε πρώτα ποιά είναι η Διαχρονική Διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και δεύτερον, εάν η δική μας στάση βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων. Αυτό, διότι αυτοί και μόνον αυτοί είναι οι πραγματικοί Οδοδείκτες, τα Θεϊκά Υποδείγματα και αποκλειστικά παραδείγματα προς μίμησιν και όχι ο ξεπερασμένος και μηδαμινός εαυτός μας!



Αντιθέτως, ο π. Θεόδωρος ξεκινά με πρώτο και "τέλειο" παράδειγμα τον εαυτό του, την αρχοντιά του και την αυθεντία του. Λέγει λοιπόν στο 2:40" λεπτό ότι:



"Όπως και χαριτωμένα ελέχθη προηγουμένως, το γεγονός πως εμείς οι διακόψαντες το Μνημόσυνο, περιβαλόμενοι από δύο αδελφούς οι οποίοι δεν διέκοψαν το Μνημόσυνο, αυτό δείχνει ότι έχουμε κοινωνία μεταξύ μας. Δεν έχουμε "αποκλεισμούς" και αυτός είναι ο λόγος που έγινε αυτή η ρήξις..."



Η πονηρή χρήση αυτού του προσωπικού του παραδείγματος δεν μας πείθει. Θα θέλαμε να ακούσουμε, όχι προβολή του εαυτού του αλλά κάτι πιο συγκεκριμένο. Θα θέλαμε παραδείγματα και παραπομπές εκ των Αγίων Πατέρων, λεπτομερείς αναφορές και όχι γενικές και αόριστες αναφορές.



Ενώ λοιπόν ο π. Θεόδωρος κάνει χρήση άχαρου σαρκασμού για δική τους εξιέπαινη τάχα αποφυγή "αποκλεισμών", αυτό δεν ευσταθεί και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είδα ολόκληρο το βίντεο της Ημερίδος και κατά την διάρκεια των ομιλιών, συχνά οι πατέρες εξέφραζαν την έντονη επιθυμία να ερχόταν τελικώς οι προσκεκλημένοι ιερείς, έστω και την τελευταία στιγμή. Συχνά-πυκνά η κάμερα εστιάζει στην αδειανή καρέκλα και την νεκρικώς σιγώσα ταμπέλα του ονόματος του π. Θεοδώρου στην επίσημη τράπεζα των ομιλητών. Λοιπόν;



Ο π. Θεόδωρος εξηγεί παρακάτω ότι ενώ είχαν όλοι συμφωνήσει και ενώ είχαν καταλήξει σε κάποιες απόψεις κατά την προετοιμασία της Ημερίδος, αυτές οι αποφάσεις δεν τηρήθηκαν. Οι Αγιορείτες πατέρες ήθελαν, ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, να εφαρμόσουν την Αγιοπατερική Ακρίβεια ενώ οι νεο-πατέρες ετούτοι, επιθυμούσαν την Οικονομία και μάλιστα με την πρόφαση της "ποιμαντικής ανάγκης..."



Αναφέρει επίσης ότι την τελευταία ημέρα, ο π. Θεόδωρος δέχτηκε τηλεφώνημα από τους Αγιορείτες πατέρες πως δεν θα μπορέσουν να τηρήσουν την συμφωνία αυτή, διότι η διδασκαλία των Αγίων Πατέρων ήταν διαφορετική και εστιάζεται στην Ακρίβεια και όχι στην οικονομία. "Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως!" (Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός).



Στο 4:04" λεπτό ο π. Θεόδωρος αναφέρει για ποιόν λόγο δεν προσπάθησαν να λύσουν το θέμα πριν να γίνει η Ημερίδα αλλά ο λόγος αυτός είναι τόσο ανυπόστατος και υποκριτικός που μάλλον τους ενοχοποιεί περισσότερο παρά να τους δικαιολογεί. Λέγει λοιπόν:



"Το κάναμε αυτό συνειδητά, για να μην δώσουμε εικόνα κακή στο πλήρωμα της Εκκλησίας και ακόμη στο κοινό το κοσμικό, να μας δει σε μία Σύναξη που συγκεντρωμόμαστε για ειρήνη, για ενότητα και για αγάπη, να μας δουν να διαπληκτιζόμαστε μεταξύ μας γιατί δεν είμαστε σύμφωνοι..."



Τουναντίον όμως, με την άχαρη και αποκρουστική απουσία σας αυτή, αυτό ακριβώς είδε ο κόσμος! Δώσατε επακριβώς εικόνα κακή στο πλήρωμα της Εκκλησίας και στο κοσμικό κοινό να διαπληκτιζόσαστε με αρνήσεις παρουσίας και αποχές ακοινωνησίας! Ντροπή σας και πάλι ντροπή σας!



Στο 4:22" λεπτό, ο π. Θεόδωρος αναφέρει την εξής ανακρίβεια και φοβερή πλάνη:



"Υπάρχει ένα σημαντικό θέμα από πλευράς ποιμαντικής και όχι από πλευράς ουσιαστικής για το οποίο τελικώς, καταλήξαμε σε διαφωνία..." Μα, από πλευράς ουσιαστικής πρέπει να το εξετάζουμε και αυτή η ουσία έχει ανωτέρα σημασία από την ποιμαντική. Η ποιμαντική δεν ακυρώνει το δόγμα ούτε διαγράφει την Ακρίβεια. Η ποιμαντική αναφέρεται στην διαποίμανση, η δογματική στην ορθότητα Πίστεως και την διαφύλαξη του ποιμνίου.



Ωστόσο, δεν είναι αντίθετες η μία με την άλλη, αλλά συνεργάζονται και αλληλοσυμπληρώνονται με βάση πάντοτε την αδιαπραγμάτευτη Αλήθεια. Σύμφωνα με την διαχρονική διδασκαλία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, βάσις πάντων είναι η Αλήθεια: "Η γαρ (Ορθή) Πίστις εστί βάσις των μετ΄ αυτήν, ελπίδος λέγω και αγάπης, βεβαίως το αληθές υφεστώσα". (Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, Κεφάλαια διάφορα θεολογικά τε και οικονομικά 26, PG 90, 1189Α).



Δηλαδή, "η Ορθή Πίστη είναι η βάση όλων όσων ακολουθούν μετά από αυτήν, εννοώ της ελπίδος και της αγάπης, διότι στηρίζει με βεβαιότητα την αλήθεια!" Εσείς νεο-πατέρες, τοποθείτε την ποιμαντική πάνω από την Αλήθεια και θυσιάζετε την Αλήθεια, χάριν της ποιμαντικής. Αυτό δεν είναι ποιμαντική επιστήμη!



Στο 6:01" λεπτό όμως, επανέρχεται ο π. Θεόδωρος υπό την μορφή ερωτήσεως, στην κεντρική διαφορά τους:



"Η διαφορά μας είναι ότι, η Διακοπή Μνημοσύνου σημαίνει και διακοπή με όλη την Εκκλησία; Διότι αν κάνει κανένας μία προέκταση αυτής της τάσεως και εάν εφαρμόσουμε το "ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έστω" το οποίο επανειλημμένως το τονίζουν αυτοί οι πατέρες (πάλι ειρωνεία) θα φθάσουμε σε μία κατάσταση στην οποία ουσιαστικώς δεν θα επιτρέπεται να πηγαίνει κανείς πουθενά!"



Ναι, βεβαίως, ΠΟΥΘΕΝΑ! Δεν γνωρίζεις, π. Θεόδωρε ότι οι δεδιωγμένοι Ορθόδοξοι Πιστοί κατέφευγαν στην έρημο και τελούσαν Θείες Λειτουργίες επάνω στην πλάτη ευσεβών πιστών; Από εκεί βγήκε και η παρερμηνεία των "Υπαιθρίων Λειτουργιών!" Αυτό επιτρέπεται να συμβαίνει ΜΟΝΟ εν καιρώ διωγμού της Πίστεως, πράγμα το οποίο συμβαίνει και σήμερα. Δεν μπορείτε εσείς να απολυτοποιείτε την εξωτερική δομή, τα εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Εκκλησίας τα οποία υφίστανται μόνο εν καιρώ ειρήνης.



Δεν ήκουσες ποτέ τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο να βροντοφωνάζει και να διαλαλεί στα πέρατα της γης:



"Αυτοί έχουν τους Οίκους, εμείς τον Ένοικον;" Εσείς ποιόν έχετε; Τον Βαρθολομαίο! Υπάρχουν και πολλές άλλες τρανταχτές μαρτυρίες στην Εκκλησιαστική Ιστορία για Αποτειχισμένους Πιστούς οι οποίοι αρνήθηκαν για δεκάδες χρόνια να εκκλησιαστούν! Δεν θα μας αφήσει ορφανούς ο Θεός όταν βλέπει ότι απέχουμε για λόγους Πίστεως εν καιρώ μάλιστα δεινού διωγμού εκ των έσω!



Αναφέρει έπειτα ο π. Θεόδωρος τα ΑΤΥΧΕΣΤΑΤΟ και ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΟ παράδειγμα των Εκκλησιών Βουλγαρίας, Γεωργίας, Αντιοχείας, Ρωσίας οι οποίοι αρνήθηκαν να παραστούν και απέρριψαν την σύνοδο της Κρήτης, αλλά συνεχίζουν να μνημονεύουν τον πατριάρχη! Δηλαδή ΤΙΠΟΤΑ! Δηλαδή, "μία τρύπα στο νερό! 
" Από την μια, καταδικάζω τον Αιρεσιάρχη και από την άλλη ενώνομαι μαζί με όσους καταδικάζω (αναθεματίζω) διά της συγκοινωνίας, διά της κοινωνίας Πίστεως! Και ο π. Θεόδωρος ξαναρωτάει:



"Επομένως και αυτοί, επειδή μνημονεύουν τον Βαρθολομαίο τον Αρχι-οικουμενιστή, και αυτοί έχουν μολυνθεί στην πίστη και τα μυστήριά τους είναι άκυρα και ανυπόστατα και δεν μπορούν οι πιστοί να πηγαίνουνε;"



Θέλεις και απάντηση, π. Θεόδωρε;; ΒΕΒΑΙΩΣ έχουν μολυνθεί και ΒΕΒΑΙΩΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να πηγαίνουν εκεί! ΜΗΝ ακυρώνετε τους Αγίους Πατέρες! Μην μεταθέτετε όρια και διαφθείρετε την Διαχρονική τους Διδασκαλία. Δεν θα σου απαντήσω εγώ. Θα σου απαντήσει ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΤΗΡ και ΘΕΙΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ της Θείας Λειτουργίας, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:



«Άνωθεν γαρ η του Θεού Ορθόδοξος Εκκλησία την επί των αδύτων Αναφοράν του ονόματος του Αρχιερέως, συγκοινωνίαν τελείαν εδέξατο τούτο. Γέγραπται γαρ εν τη εξηγήσει της Θείας Λειτουργίας, ότι αναφέρει ο Ιερουργών το του Αρχιερέως όνομα, δεικνύων και την προς το υπερέχον υποταγήν, και ότι κοινωνός εστίν αυτού, και πίστεως και των Θείων Μυστηρίων Διάδοχος!”



Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται "άνωθεν" ως αποκάλυψη από τον Θεό, την Μνημόνευση ενός Αρχιερέως (δηλαδή Επισκόπου, Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου) ως τέλεια και ολοκληρωτική συνένωση δύο ατόμων ή ομάδων μαζί. Τέλεια αποδοχή και υποταγή. Για αυτόν τον λόγο είναι γραμμένο στην Εξήγηση της Θείας Λειτουργίας, ότι ο ιερέας ο οποίος λειτουργεί, αναφέρει (Μνημονεύει) το όνομα του Αρχιερέως για να αποδείξει (ως ομολογία Πίστεως) την υποταγή του προς τον ανώτερό του και ότι αυτομάτως, αυτοστιγμή γίνεται κοινωνός του, δηλαδή αποδέχεται και ασπάζεται χωρίς καμία αμφιβολία την οποιαδήποτε πίστη του, είτε είναι αυτή ορθή, είτε αιρετική.



Έτσι λοιπόν, όταν ο αιρεσιάρχης πατριάρχης Βαρθολομαίος μνημονεύει τον Πάπα: (οπως εγινε στην Κωνσταβτινουπολι),



*  ενώνεται μαζί του και γίνονται και οι δύο συγκοινωνούντα δοχεία, ("συγκοινωνίαν τελείαν")

*  αποδεικνύει (ομολογεί) την υποταγή του στον Πάπα, ("προς το υπερέχον υποταγήν")

*  αποδέχεται την αιρετική πίστη του ("κοινωνός εστίν αυτού πίστεως"), και

* αναγνωρίζει ως έκγυρα τα μυστήρια τα οποία ο Πάπας επιτελεί! ("Θείων Μυστηρίων Διάδοχος").



Ας πάρουμε παραδείγματος χάριν, την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας.



Η Ένωση γίνεται κατά σειρά:



*  Ο "πατριάρχης" Βαρθολομαίος μνημονεύει τον Αιρεσιάρχη Πάπα. 

*  Ο αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός μνημονεύει τον "πατριάρχη" Βαρθολομαίο.

*  Οι ιερείς της Αυστραλίας μνημονεύουν τον αρχιεπίσκοπο Στυλιανό.

*  Με αυτή την Μνημόνευση, οι ιερείς ενώνουν το εκκλησίασμα με τον αρχιεπίσκοπο, ο οποίος με τη σειρά του, τους ενώνει με τον "πατριάρχη" Βαρθολομαίο και τον Αιρεσιάρχη Πάπα.



Είναι πλέον οφθαλμοφανές τοις πάσι ότι ΔΕΝ δέχεστε την Διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, ΔΕΝ πιστεύετε στην Ενωση διά της Μνημονεύσεως αλλά διδάσκετε δική σας νέα γραμμή της αμολύντου κοινωνίας μετά αιρετικών ποιμένων. Ακυρώνετε έτσι την Γραμμή των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων και διαφημίζετε μάλιστα με στόμφο, διά της τραγικής σας και γελοίας απουσίας, την δική σας νεο-εποχίτικη ψευτο-αποτείχιση η οποία επιτάσσει συνύπαρξη με την παναίρεση! Αυτά όμως είναι όλα ξένα στην Αγιοπατερική Παράδοση!



Πάντως στο 7:07" λεπτό, ο π. Θεόδωρος δηλώνει την "κρισιμότητα" της διαφωνίας τους:



"Καταλήξαμε τελικώς, και εδώ είναι τώρα το κρίσιμο σημείο αυτής μας της διαφωνίας, εγώ (αχ αυτό το "εγώ") είχα ετοιμάσει ένα κείμενο το οποίο έθεσα υπ' όψιν τους, μετά από συζητήσεις και στο κείμενο αυτό που συμφωνήσαμε με τους Αγιορείτες και αυτό έπρεπε (τίποτα δεν έπρεπε) να περάσουμε στην Ημερίδα, ήταν το εξής:



"Συνιστάται στους πιστούς, να αποφεύγουν να εκκλησιάζονται όπου λειτουργούν ή μνημονεύονται φανεροί, αιρετικοί, οικουμενιστές επίσκοποι και ιερείς. Φανεροί... Να προτιμούν να πηγαίνουν εκεί που λειτουργούν ορθόδοξοι στο φρόνημα επίσκοποι και ιερείς, έστω κι αν για κάποιους λόγους δεν έχουν κόψει το Μνημόσυνο των αιρετιζόντων και αυτό κατ' οικονομίαν. Το άριστο και επαινούμενο, κατά την Κανονική Ακρίβεια, είναι να εκκλησιάζονται εκεί που δεν μνημονεύονται οι αιρετίζοντες, εκεί δηλαδή όπου οι ιερείς έχουν προχωρήσει σε Διακοπή Μνημοσύνου!"



"Δηλαδή εδώ κάνουμε δύο διαφοροποιήσεις, μία στάση κατ' Ακρίβειαν και μία στάση κατ' οικονμίαν. Οι Αγιορείτες που δεν έχουνε ποίμνιο, για αυτούς είναι εύκολα να πάνε να εκκλησιαστούν στο κελί του Ιερομονάχου Χαρίτωνος, απ' ότι μαθαίνω, πηγαίνουν 20  - 30 άτομα, αυτοί μπορούν να εφαρμόσουν την ακρίβεια. Αλλά ο άλλος ο κόσμος εδώ στην Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις όπου δεν υπάρχουν ιερείς που έχουν διακόψει το μνημόσυνον πολλοί, είμαστε τρεις μόνον και είμαστε και διωγμένοι από τους ναούς μας, δεν έχουμε ναούς τώρα! Πού θα πάει λοιπόν αυτός ο κόσμος να εκκλησιαστεί τώρα Μεγάλη Εβδομάδα, το Πάσχα στην Ανάσταση, πού θα πάν να κοινωνήσουν; Δεν υπάρχουν μυστήρια, δεν υπάρχει χάρις, έφυγε η χάρις;" (Απέστη ο έφορος άγγελος....)



"Και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι βασική αλήθεια από την Εκκλησιαστική Ιστορία και Κανονική Παράδοση ότι μόνον όταν υπάρχει οριστική καταδίκη της αιρέσεως και των αιρετικών από Σύνοδο, τότε μόνο φεύγει η χάρις από την αίρεση! Όταν δεν υπάρξει οριστική καταδίκη της αιρέσεως, τότε η Εκκλησία κάνει οικονομία και υπάρχουν του κόσμου τα παραδείγματα (δεν μας είπε ούτε ένα...) μέσα από την ιστορία της Εκκλησίας, βάσει των οποίων παραγμάτων προκύπτει ότι στις περιπτώσεις αυτές εφαρμόζουμε την οικονομία."



"Συμφωνήσαμε λοιπόν στο κείμενο αυτό και συμφώνησαν και οι Αγιορείτες και δώσαμε και τα χέρια, αγκαλιαστήκαμε, ασπαστήκαμε όλοι χαρούμενοι ότι αυτό θα είναι η βάση της Ημερίδος, αυτό θα είναι η βάση της Ημερίδος (το επαναλαμβάνει μάλιστα και δύο φορές για να επιβάλλει την δική του στάση).



"Και αιφνιδίως ξενύχτησε (ειρωνεία) κάποιος από τους Αρχιμανδρίτες Ηγουμένους όχι από τους Αγιορείτες αλλά από την Φλώρινα, ο π. Παΐσιος, αυτός φαίνεται ότι υποκρίθηκε ότι συμφωνεί (τον κατηγορεί για υποκριτή), ενώ δεν συμφωνούσε μέσα του, έκανε πως συμφωνεί και το βράδυ, οι λογισμοί τον ταλαιπώρησαν (εδώ με πολύ αηδιαστικό και ανεπίτρεπτο τρόπο όχι μόνο ειρωνεύεται τον π. Παΐσιο αλλά με τα δάχτυλα της δεξιάς του παλάμης, κάνει γύρους γύρω από τον δεξιό κρόταφο, είναι το γνωστό σήμα που κάνουμε για να πούμε ότι κάποιος είναι τρελλός...) και την άλλη μέρα κυκλοφόρησε ένα κείμενο το οποίο ουσιαστικώς μας φωτογράφιζε και έλεγε ότι εμείς δεν συμφωνούμε με αυτούς οι οποίοι πάνε να εφαρμόσουν αυτήν την ακρίβεια...."



"Και έτσι αμέσως την άλλη μέρα της αρνήσεως της συμφωνίας, φάνηκε αυτή η διάσπαση. Και φαίνεται πως ο π. Παΐσιος (τίποτα δεν φαίνεται ακόμη, μέχρι να απολογηθεί ο συκοφαντούμενος) επηρέασε και κάποιους Αγιορείτες Πατέρες και κάποιους άλλους πιστούς, οι οποίοι δεν ξέρουν ότι στην Εκκλησία εφαρμόζεται και η οικονομία σε περιπτώσεις... Υπάρχουν κάποιοι πιστοί οι οποίοι δεν γνωρίζουν την Εκκλησιαστική Ιστορία, δεν γνωρίζουν Θεολογία, δεν γνωρίζουν τί είναι Ακρίβεια και τί οικονομία και παρασύρονται από τον φανατισμό τους και από τον ζήλο τους (για πολλούς "χτυπά η καμπάνα" αυτής της ειρωνείας), δεν το κατακρίνουμε, οφείλεται σε άγνοια, και παρασύρονται λοιπόν και ενισχύουν τους πατέρες..."



Και μετά από μερικές ημέρες, με τηλεφώνησε ο π. Ευστράτιος, ο γέροντας του π. Σάββα, παρόντος του π. Σάββα και μου λέει: "π. Θεόδωρε, ο π. Σάββας μου είπε ότι κάνατε ένα κείμενο συμφωνίας όπου εκεί λέτε για να εφαρμοστεί η οικονομία, εγώ λέει συμφωνώ με την οικονομία. Εγώ, λέει, συμφωνώ με την οικονομία, αλλά για να μην δημιουργήσουμε ζητήματα σε κάποιους ζηλωτάς παραδοσιακούς, να μην το πούμε καθόλου αυτό στην Ημερίδα, δηλαδή να μην εμφανιστεί καθόλου το κείμενο αυτό στην Ημερίδα, να μην γίνει λόγος για οικονομία και Ακρίβεια, να ασχοληθούμε με τον Οικουμενισμό και με την σύνοδο της Κρήτης..."



"Εγώ λέω, μολονότι θα με ανέπαυε αυτό διότι θα σταματούσαν κάποιες ερωτήσεις (λάθος πάτερ, οι ερωτήσεις δεν θα σταματούσαν καθόλου αλλά θα "έπεφταν βροχή") εγώ δέχτηκα για να υπάρξει συμφωνία, να μην το κάνουμε, έκανα κι εγώ την υποχώρηση και λέω εντάξει.... να μην το διαβάσουμε το κείμενο αυτό στην Ημερίδα. Και ετοιμάζαμε προγράμματα, προσκλήσεις με πολύ χαρά τις αφίσες κλπ και έρχονται την τελευταία ημέρα στο τυπογραφείο εκεί που ετοιμάζαμε τις αφίσες και το πρόγραμμα, ο π. Σάββας με τον π. Χαρίτωνα και τον π. Χερουβίμ, και μου λένε "π. Θεόδωρε, εμείς κάναμε εδώ ένα κείμενο πορίσματος και θα πρέπει στον κόσμο ο οποίος υποβάλλει πολλά ερωτήματα για τα θέματα αυτά, πρέπει να τους απαντήσουμε και θα πρέπει να μην προβάλετε την αρχή της οικονομίας, να προβάλουμε την Ακρίβεια."



"Λέω, πάτερ μου, αυτά τα συζητήσαμε, τώρα τελευταία ημέρα θέλετε να με σύρετε στην δική σας την άποψη επειδή ήδη φθάσαμε στο τέλος και σκέφτεστε (αποκαλύπτει και τις σκέψεις τους, μάλλον διορατικό χάρισμα θα έχει κιόλας) "τί θα κάνει ο π. Θεόδωρος, δεν θα 'ρθει στην Ημερίδα (και συμπληρώνει πάλι με ειρωνεία ο π. Νικόλαος Μανώλης "ότι δεν θα μπορεί να κάνει πίσω ο π. Θεόδωρος" και να ρθω στην Ημερίδα και ν' αφήσουμε τον κόσμο όλο αυτόν ακάλυπτο, μυστηριακά και εκκλησιαστικά. Πού θα πάει αυτός ο κόσμος να εκκλησιαστεί, αν τους πούμε ότι πρέπει μόνο στην Ακρίβεια και να πηγαίνουν μόνο να εκκλησιάζονται... Εγώ (αχ αυτό το εγώ!) στους δικούς μου τους πιστούς (λάθος και αυτό, δεν υπάρχουν δικοί σου και δικοί τους πιστοί, είναι όλοι μόνο Πιστοί του Χριστού, ανήκουν στον Χριστό και όχι σε ανθρώπους), έχω πει αυτό: Ότι μπορούν τώρα στην μεταβατική αυτή περίοδο, μέχρι να κααδικαστεί η αίρεση, μπορούν να πάνε να εκκλησιάζονται και εκεί που μνημονεύονται οι επίσκοποι, οι αρετίζοντες..."



Και ρωτάει ο π. Θεόδωρος: "Μπορώ εγώ (αχ αυτό το εγώ!) μπορώ λοιπόν τώρα (μπορείς και παραμπορείς) να εμφανιστώ εκεί (το λέει υποβιβαστικά) και στους δικούς μου τους ενορίτες να εμφανιστώ ασυνεπής, δεν το' χω κάνει ποτέ αυτό στη ζωή μου! Εγώ... (ΠΑΛΙ αυτό το "εγώ") εγώ ότι αποφασίζω, ότι λέγω, ο λόγος είναι αντρίκιος! (ναι, είδαμε πόσο "αντρίκιος" ήταν ο λόγος σου όταν αποφάσισες να πας στην Ημερίδα και τελικά δεν πήγες)...



Στο 13:37" λεπτό, ο π. Θεόδωρος αναφέρει επί τούτου:



"Αυτά αποφασίσαμε, σε αυτά θα μείνω και σε αυτά θα στηρίξω.... (τα αστήρικτα). Κι αν δεν θέλετε πατέρες εσείς, κάντε την Ημερίδα (εδώ υπονοεί το "χωρίς εμένα", δηλαδή πρώτος απείλησε με την απουσία του ο ίδιος ο π. Θεόδωρος, το ομολογεί ο ίδιος, και όχι όπως είπε ψευδόμενος ότι οι πατέρες τον απέκλεισαν...).



"Και με λέει με θράσος, δεν λέω ποιός από τους δύο (όχι, να το πεις, πάτερ, πέστο παπά μου πέστο, στον βαρύ τον ήχο...) "Στο κάτω-κάτω, εμείς την διοργανώνουμε την Ημερίδα, εμείς οργανώσαμε την Ημερίδα, μας βοήθησες λίγο, αλλά δική μας είναι η Ημερίδα (καλά, δεν είπες ότι δεν είναι και δική τους, σιγά πατέρες σιγά, μη μαλώνετε, όλοι θα πάρετε...) άν θέλετε έρχεστε, αν θέλετε μη έρχεστε...



Και η Ελληνική-Κλασσική Κωμωδία στο 14:02" λεπτό:



"Δηλαδή, τέτοιο, τέτοιο, τέτοια θρασύτητα, και τέτοια έλλειψη σεβασμού απέναντι ενός... (εδώ προσέξετε) Λευκασμένου Πανεπιστημιακού Δασκάλου (εδώ γελάει κιόλας, έχει χιούμορ ο πάτερ, σιγά-σιγά θα βγάλει κι από το τεσπάκι στο στήθος το χαρτί με τον κατάλογο των αρετών του και των πολλών του τίτλων για να μας το αναγνώσει, Αυτοδιαφημίσεως το Ανάγνωσμα, Οίηση πρόσχωμεν) έφαγα τα χρόνια μου να διδάσκω Πατέρες και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο. Ειλικρινά πρώτα φορά στη ζωή μου, σε συνεργασία που έχω με κληρικούς και άλλους ανθρώπους (σιγά πάτερ, εσύ τους βγάζεις και χειρότερους όλων και "περικαθάρματα του κόσμου" αλλά χαλάλι, καλό τους κάνεις και τους ωφελείς εφ' όσον υπομείνουν την λοιδορία) δεν συνήντησα τέτοια ασυνέπεια στους λόγους και στις πράξεις..."


Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου