Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΑΤΡΕΜΑΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΥΘΑΡΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΕΤΗΣ. Μια ανεκδοτη επιστολη του προς τον Παπαθεμελη.

ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΑΤΡΕΜΑΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΥΘΑΡΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΕΤΗΣ.

Μια ανεκδοτη επιστολη του προς τον Παπαθεμελη. 




Οι υπαιτιοι της επικρατουσας και υπαρχουσας σημερα Παναθλιας εκκλησιαστικης καταστασεως ειναι πολλοι και διαφοροι αλλα και γνωστοι και επωνυμοι. Ολοι αυτοι, που πολλους εντοπιζουμε και εμεις και θα παρουσιασουμε κατα διαστηματα, πρεπει να γινουν γνωστοι στις επερχομενες γενεες, γιατι οι σημερινες και οι αυριανες γενεες θα πληρωσουν ολες τις συνεπειες μιας εκκλησιαστικης αθλιοτητας και παρακμης που αυτοι οι συγκεκριμμενοι με ολα τα ανομα και παρανομα μεσα και με ολους τους ανηθικους τροπους, διαμορφωσαν και κατασκευασαν, και θα επιπεση ως αρνητικος παραγοντας στις οικογενειες τους, στους ιδιους, στα παιδια τους, αλλα σε ολοκληρη την ελληνικη κοινωνια.
Ολα σχεδον τα καλα ή ολα τα κακα, προερχονται απο τους προηγουμενους και μεταφερονται, αλλα και μεταδιδονται στους επομενους και επιδρουν καταλυτικα στα ηθη και στην ζωη ολων.
Θα παρουσιασουμε τους παναθλιους εκεινους πρωταιτιους της διαμορφωσης αυτης της σκολιας και διεστραμμενης καταστασεως. Θα παρουσιασουμε την σκοτεινη ομαδα του Παναγιωτη Χρηστου - Αγγελοπουλου, τον Ιωαννιδη και τον εκλεκτο του Σεραφειμ Τικα, τον μοναχο Θεοκλητο Διονυσιατη, τον Καψανη, τον Στελιο Παπαθεμελη και αλλους πολλους. Ολοι αυτοι ειναι οι μεγαλοι ενοχοι του Συνεχιζομενου Δραματος της Εκκλησιας, ειναι εκεινοι που συνειργησαν να διαμορφωθη αυτη η απεριγραπτη εκκλησιαστικη καταστασι που δημιουργησε καθεστως για 100 χρονια. Ο Στελιος Παπαθεμελης τον οποιο βοηθησαμε και εμεις προσωπικα σε ολους τους πολιτικους του αγωνες για να αναρριχηθη και να διαπρεψη στα πολιτικα πραγματα αποδειχθηκε τελικα  ενας νεος Νερωνας και  Καλιγγουλας. Μια φορα που τον συναντησαμε τον ειπαμε να γινη ενας νεος Μεγας Κωνσταντινος και οχι Καλλιγουλας. Ομως εκεινος μας παρεβλεψε. Οταν εγινε υπουργος Δημοσιας Ταξεως και το εκκλησιαστικο ηταν στο ζενιθ αφου οι ΦΘΟΡΟΙ και  οι ΦΘΟΝΕΡΟΙ αρχιερεις καταλαμβαναν ολως αναξιοπρεπως τους θρονους πατωντες επανω στα πτωματα των αλλων, ο Παπαθεμελης συμμαχησε μαζι τους. Οπως συνεβη και στην Λαρισα που επεβησαν του θρονου ΤΡΕΙΣ ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ, αφου ο ενας εκδιωκονταν μετα τον αλλο απο τον αγρυπνουντα λαο που δεν τους αφηνε να εγκατασταθουν παρα την αμεριστη συμπαραστασι της Σιδηροφρακτης Πολιτειας και των ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ κυβερνησεων της μεταπολιτευσης. Και εκει ο Στελιος Παπαθεμελης αποδειχθηκε ο σκληροτερος και ο βαρβαροτερος υπουργος, αφου κινητοποιησε απο ολη την Ελλαδα, ολες τις υπαρχουσες αστυνομικες δυναμεις για να επιβαλλουν τον τελευταιο ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗ που τον ενθρονισαν ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ τον τριτο στη σειρα ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗ. Η αντιδρασι στη Λαρισα ηταν μεγαλη και χυθηκε ΑΙΜΑ ΠΟΛΥ, ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ, για το οποιο ο Παπαθεμελης ηταν ο μεγαλος ενοχος και ειναι υπο μελλοντικη υποδικια. Ναι, εχυσε ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ, αλλα τελευταια και ο ιδιος εχυσε δικο του ....ΑΙΜΑ ....( ο νοων νοειτω)!!!
Ο Θεολογος Γεωργιος Παπαζετης πρωτοστατουσε στα εκκλησιαστικα της Λαρισας και συμμετειχε ψυχη τε και σωματι στους αγιους και ιερους εκκλησιαστικους αγωνες της τοπικης Εκκλησιας. Δεν εμοιαζε με κατι ...σαυρες και κατι ....σαλιγκαρια της Λαρισας,  που παρισταναν τους ...αετους, ενω ησαν παντοτε αηδιαστικα και γλοιωδη ....σαλιγκαρια, της επιβληθεισας με τα ΜΑΤ και με τα ΡΟΠΑΛΑ ΣΑΠΙΑΣ εκκλησιαστικης καταστασεως, στην οποια και τελικα ενταχθηκαν και θρασυτατα φωτογραφιζονται και αυτοδιαπομπευονται!!!
Εκεινος εμεινε απο την αρχη μεχρι το τελος Αετος, φλογερος και ρωμαλεος, αμετακινητος και αταλαντευτος, Αετος Χρυσαετος. Γιατι αυτος που Αγωνιζεται για τα δικαια Κυριου Παντοκρατορος, δεν υποχωρει μπροστα στους τυραννους και στους δικτατορες, αλλα ακομα και σε ολα τα σιδηροφρακτα ΜΑΤ, αλλα και στα ΤΑΝΚΣ του Χιτλερ!!!!
Και ετσι, αυτος και μονο επαινειται και αναγνωριζεται και στη γη αυτη, αλλα και οταν αναχωρει απο αυτη. 
Ακουσα καποτε απο απλοϊκο Κοζανιτη, στην πρωτη συγκεντρωσι που παρακολουθησα το 1967 σαν χριστιανος στο ΑΚΡΟΠΟΛ των Αθηνων, να λεη απο το βημα κατι που εντυπωσιασε και ενθουσιασε: ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΖΑΜΕ, φωναξε με ολη την δυναμι της καρδιας του ο απλοϊκος Κοζανιτης. Και πραγματι, αν δεν υπηρχε αυτη Η ΙΔΕΑ του απειρου και του αιωνιου, γιατι θα επρεπε να ΖΑΜΕ; Για να περιφερομεθα στις λασπες σαν τα σκουλικια και να ...ψοφαμε σαν τα σκουλικια;
Αν δεν υπηρχε αυτη η ΙΔΕΑ για να ΖΑΜΕ, δεν θα υπηρχε λογος να ΖΑΜΕ. Και η Γλυκεια μας Μαννα, η Εκκλησια του Χριστου, αυτη ειναι η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΑΜΕ.
Ο Θεολογος Γεωργιος Παπαζετης ηταν ενας ενθουσιωδης ενστερνιστης και Ζηλωτης αυτης της ΙΔΕΑΣ. Εμεινε ενας πραγματικος αγωνιστης Θεολογος, μιμητης του ηθους και της γλωσσας των Αγιων Πατερων. Και με την γλωσσα του την δυνατη και κοφτερη σαν λεπιδι, μιλουσε και εγραφε οταν και οπου χρειαζονταν να γραφη με πλουσιο και εντυπωσιακο περιεχομενο.
Τεκνον γνησιο του Θρυλικου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ο Γεωργιος Παπαζετης και μιμητης του επαξιος σε ολες τις φασεις της ζωης του και μεχρι την προχθεσινη οσιακη κοιμησι του.
Σημερα παρουσιαζουμε μια επιστολη που εστειλε στον Στελιο Παπαθεμελη τοτε Υπουργο δημοσιας υαξεως, που τον εβλεπε να υποστηριζη ολη την επικρατουσα και ακμαζουσα τοτε πολιτικη, κοινωνικη και εκκλησιαστικη ....αθλιοτητα και συνεβαλε να επιβληθουν τελικα ολοι οι διεφθαρμενοι κληρικοι που διοικουν σημερα της Εκκλησια. 
Μεγαλη η ενοχη του, μεγιστο το εγκλημα του.
Μετανοιωσε; Αφου ακομα ζει, εχει ακομα χρονο να μετανοηση. Ομως πως θα αποκαταστηση την ζημια και τους ζημιωθεντες; Αφου δεν αρκει η μετανοια, χρειαζεται και η πολλαπλη Ζακχαιϊκη αποκαταστασι; Και μαλιστα εις τετραπλουν..... 
 






ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΤΟΛΗ,
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ;


σύγχυση καί, κατ’ πέκτασιν µαρασµός καί δυστυχία τν νθρώπων τς ποχς µας φείλεται, κυρίως, στήν πώλεια το Μοναδικο πνευµατικο προσανατολισµο, τόν ποον ντικατέστησε κρατος  ποκειµενισµός καί ο πολύτως ποκειµενικές πιλογές το κάθε νθρώπου στά πάντα, κόµη καί στήν πιλογή µις λλης ψυχολογικς καί νατοµικς ταυτότητος, πό κείνη πού λαβε «κ κοιλίας µητρός του», κάτι πού µέχρι χθές ταν καί θεωρετο φύσικο!
Σέ µιά ποχή, λοιπόν, πού καθένας “προσανατολίζεται” που νοµίζη, δέν εναι δυνατόν νά ναζητηθ ατοσυνειδησία, συναντίληψη, συνεννόηση, καί, βεβαίως, εναι δύνατον νά πάρξη γάπη, πού εναι τό ξυγόνο, τό φυσικό περιβάλλον λλά καί κείνη πού συγκροτε τόν νθρωπο, καί το προσφέρει τήν δυνατότητα νά γίνη κατά Χάριν θεάνθρωπος!
Τό τραγικό εναι τι δέν νησυχοµε ναπνέοντας καθηµερινά ατόν τόν πλουραλισµό τν “προσανατολισµν”, καί,  χι µόνο δέν νησυχοµε, λλά, σιγά-σιγά, µέ τήν καθηµερινή “πλύση το γκεφάλου” μας, πού δεχόµαστε πό τίς  πολυάριθµες Σειρνες τς διεστραµµένης Κρατικς ποιµαντικς, καταντήσαµε νά θεωροµε πολύτως φυσική καί κεκτηµένο δικαίωµά μας ατήν τήν πιλογή τς διαφορετικότητος, κάποιοι δέ –νοσηρά θρησκευόµενοι– προσπαθον νά τήν συναριθµήσουν καί στούς καρπούς τς λευθερίας!
Σ’ ατόν τόν πόλυτο παραλογισµό, βεβαίως, δέν φθάσαµε πό τή µιά στιγµή στήν λλη. Δούλεψαν πολλές γενεές µέ ποσυνδεδεµένη τήν λογική πό τήν θρησκευτικότητά τους, λησµονντας πώς Θεός µς χει  ποδείξει τι πρέπει νά Τόν γαπήσουµε χι µόνο «ξ λης τς ψυχς, ξ λης τς καρδίας, ξ λης τς σχύος» μας, λλά καί  «ξ λης τς διανοίας» µας!
τσι, δεχθήκαµε ς πολύτως λογική τήν παρξη πολλν θρησκειν, ς κφράσεων το νός καί Μοναδικο Θεο(!), παρ’ τι καί µεταξύ τους πάρχουν οσιώδεις διαφορές, διαιτέρως δέ τίς χωρίζει βυσσαλέο χάσµα µέ τόν Μόνον ληθινόν Θεόν, τς Παλαις καί τς Καινς Διαθήκης! Θεωρήσαµε φυσιολογικό νά κφράζεται νας Θεός σάν πατεώνας, συµπεριφερόµενος σέ κάθε λαό ντελς διαφορετικά, διαµηνύοντας, φερ’ επεν, στούς Χριστιανούς «πς µβλέψας γυναικί πρός τό πιθυµσαι ατήν δη µοίχευσε» καί «γαπτε τούς χθρούς µν», στούς δέ Μουσουλµάνους νά πιτρέπη νά χουν λόκληρα χαρέµια  ποσχόµενος, µάλιστα, τήν αώνια ν τ παραδείσ πόλαυσή τους– καί νά σφάζουν τούς χθρούς τους!
διος  παραλογισμός, μλλον δια πάτη πού δημιούργησε λες τίς θρησκεες –γιά νά συσκοτίση τόν πνευματικό ρίζοντα τν νθρώπων καί νά κλείση τά μάτια τους στε νά μήν βλέπουν τήν Σαρκωμένη Βασιλεία το Θεο– διαμόρφωσε καί τήν σημερινή πιστήμη σέ μυθιστορηματική κφραση. νταρσία το αἰῶνος μας, ατο το πατενος, χει σπείρει τό ψέμα παντο, σέ κάθε νθρώπινη δραστηριότητα καί νασχόληση. Καί τό ψέμα λο καί θεριεύει  καί σο θεριεύει τόσο πιό πολύ πιστευτό γίνεται!
Κατά νεξήγητο τρόπο παψαν πιά ο περισσότεροι νθρωποι νά χουν ρωτήσεις, πορίες καί ντιρρήσεις κόμη καί σέ προφανς διανόητα. Δέν πορον οτε διερωτνται νά λάβουν ξηγήσεις γιά τίς  πιστημονικές” φαντασιώσεις πού ραδιάζουν ο σημερινοί πανεπιστημιακοί διδάσκοντες καί διδασκόμενοι, νατρέποντας –χωρίς καμμιά πολύτως πόδειξη– τά σαφ καί τεκμηριωμένα πιστημονικά δεδομένα γιά νά τά ντικαταστήσουν μέ τίς πιδιώξεις τς παγκοσμίου πιβολς το θεϊσμο.
Ο σημερινοί –κατ’ εφημισμόν– πιστήμονες, θεωρον, φερ’ επεν, πολύτως λογικό τό τι ο δορυφόροι, πού ποστέλλονται στό Διάστημα, κατασκευάζονται ποκλειστικά πό νθρώπινες διάνοιες μέ ξειδικευμένες γνώσεις, καί, τατόχρονα, θεωρον ξ σου λογική τήν ναπόδεικτη λόγ το παραλογισμο της παραδοχή τους τι ο Πλαντες καί ο δορυφόροι τους δημιουργήθηκαν ντελς τυχαα καί πό μιά κρηξη το τίποτα(!), φ’ σον πό τό τίποτα δέν μπορε νά προκύψη πολύτως τίποτα, παρ’ κτός ν νεργήση πέκεινα τς Δημιουργίας Θεός! Καί νά προσθέση κανείς καί λλον παραλογισμό στόν παραλογισμό: Θεωρον ντελς φυσικό τό νά διορθώνουν συνεχς τήν πορεία τν χειροποιήτων καί πιστημονικά κατασκευασμένων δορυφόρων καί, παραλλήλως, θεωρον ξ σου ντελς φυσικό καί χι περφυσικό, τό τι ο Πλαντες καί ο δορυφόροι τους (πού κατά τούς ψευδοεπιστήμονες γιναν τυχαα) πί χιλιάδες χρόνια τώρα, δέν χρειάζονται καμμιά διόρθωση τς πορείας καί τς λειτουργίας τους!
«πιλείψει με διηγούμενον χρόνος» ν ναφερθ λεπτομε­ρς σέ λες τίς πτυχές το συγχρόνου παραλογισμο, ποος χει μιά καί μοναδική ατία: Τήν ρνηση το Θεο, το Μόνου ντως Λόγου καί, δευτερευόντως, τόν πόλεμο καί τήν κδίωξη λων κείνων, πού παρά τόν διάχυτο παραλογισμό, παραμένουν μα­θη­ταί καί φίλοι «το Θεο καί Λόγου», διασώζοντες ς «λας τς Γς» τόν Λόγον το Λόγου, παραμένοντες λλογοι μέσα σέ μιά καλπάζουσα παγκόσμια τρέλλα!
Παρακαλ σας, δελφοί μου, νά μο ποδείξετε πο σφάλλομαι, ταν πιστεύω πώς δέν εναι δυνατόν νά διασωθ λογική σέ να κόσμο πού σέ λες τίς κδηλώσεις καί κφάνσεις του πιδιώκει τήν κδίωξη το Θεο καί Λόγου καί τόν ναγκαλισμό καί τήν λατρεία το παραλόγου;
Πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε καί νά σαλπίσουμε μέ ση δύ­να­μη μς πομένει, τι κδίωξη το Θεο Λόγου δέν εναι ρ­χή γιά μιά νέα λογική, νώτερη καί πιό πιστημονικά πολιτισμένη καί τεκμηριωμένη, λλά γιά «ρχή δίνων». παρχή «ζήλου καί ριθείας, μίσους, φθόνου, πλεονεξίας, καταστασίας καί παντός φαύλου πράγματος», καθ’ τι ποιοσδήποτε βαδίζει μπρο­στά, δίπλα, παράλληλα καί χι πίσω πό τόν Χριστό, α­τός εναι σφετεριστής καί πίβουλος, τς Θεϊκς Καθέδρας, καί γι’ ατό θά εναι πάντα, ττημένος, ντροπιασμένος, καί παρά–Λογος!
γία Γραφή μς χει προειδοποιήσει, πώς ταν τό κακό περ­κορυφωθ, τότε θά φαν καθαρά μορφή τς παρα–Λόγου ν­θρωπότητος, πού θά τήν παρτίζουν «διότυποι διάβολοι» καί θά πιδιώκουν μέ τόν σχυρότερο κπρόσωπό τους κόμη καί «ες τόν Θρόνον το Θεο καθίσαι», παριστάνοντας λοι τους πώς εναι θεοί!
Ατό χει ρχίσει δη σήμερα. Τό «μυστήριον τς νομίας» δη τελεσιουργεται ς παγκόσμιος πολιτισμός, ς πρόοδος τς νθρωπότητος, ς ξοδος πό τόν “σκοταδισμό” κείνου πού επε «γώ εμί τό Φς το Κόσμου»! Καί, δυστυχς, ρχίσαμε καί μες, ο πολ­λα­πλς εεργετηθέντες καί λεηθέντες πό το Θεο καί Λόγου νά παραλογιζόμαστε, νά ντρεπόμαστε γι’ Ατόν, καί νά προσπαθο­με νά ξωρασουμε τόν Γεννηθέντα στήν Φάτνη Θεόν μέ τά ράκη το λαζονικο “προοδευτισμο” μας! Ντρεπόμαστε γιά τόν Χριστό μας μπροστά σέ μιά γενεά «μοιχαλίδα καί μαρτωλόν», παράλογη, κφυλη καί διεστραμμένη. Ντρεπόμαστε νά Τόν μολογήσουμε ς «τό Φς το Κόσμου», ς τό πέρτατο Κριτήριο τς ληθείας, καί δέν ντρεπόμαστε νά λέμε «τό γλυκύ πικρόν, καί τό πικρόν γλυκύ», ταν δεχόμαστε ς κορυφαία ξέλιξη το πολιτισμο τήν ποδοχή πολλν παρξιακν προσανατολισμν –θρησκευτικν, δεολογικν, σεξουαλικν– σέ να κόσμο, πού χι μόνο Οράνια λλά κόμη καί πίγεια νατολή εναι Μία!
Πς νά εχηθομε «Καλή Χρονιά» κάτω πό τέτοιες συνθκες; Καί μως! Θά εχηθομε:

Καλή καί Ελογημένη Χρονιά,
φωτισμένη μέ τό Φς κείνου,
πού εναι ντως «τό Φς το Κόσμου»!

                                                  π. Βασίλειος . Βολουδάκης

Η συγκυβέρνηση των αμοραλιστών "αριστερών" και των ανεύθυνων Ελλήνων προχώρησε σε ακόμα μία αντιλαϊκή και απάνθρωπη ρύθμιση, που επιτρέπει στα εγχώρια και στα ξένα κεφάλαια να γίνουν ιδιοκτήτες της περιουσίας των Ελλήνων ... με το πάτημα ενός πλήκτρου!

Από τον Μάρτιο οι πλειστηριασμοί των ακινήτων θα γίνονται πλέον ηλεκτρονικά, αφού όλες οι αιτήσεις, οι προσφορές, οι εγγυητικές επιστολές κλπ θα υποβάλλονται με ηλεκτρονικό τρόπο. Ολόκληρη η σχετική διαδικασία πλειοδοσίας θα διεξάγεται σε ηλεκτρονική πλατφόρμα χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία κανενός από τους εμπλεκομένους ή/και ενδιαφερομένους, όπως είναι οι οφειλέτες και οι πλειοδότες.

Έτσι, με αυτόν τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής στους πλειστηριασμούς ενδιαφερομένων ακόμα και από το εξωτερικό χωρίς να αποκαλύπτεται ποτέ η ταυτότητά τους. Όπως αναφέρει η εφημερίδα "το Έθνος", «το νέο νομοθετικό πλαίσιο έχει ετοιμαστεί έπειτα και από την ασφυκτική πίεση των δανειστών για επανενεργοποίηση των πλειστηριασμών με τις διαδικασίες του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2015) και οι σχετικές εργασίες για τη λειτουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν ολοκληρωθεί, ενώ απομένει να προχωρήσει το επόμενο διάστημα (πιθανολογείται από τα τέλη Μαρτίου) η πιλοτική εφαρμογή του μέτρου, για να αντιμετωπιστούν λειτουργικά προβλήματα και διάφορες άλλες δυσκολίες προσαρμογής σε μια νέα κατάσταση πραγμάτων, ώστε να ξεκινήσει η επίσημη εφαρμογή αργότερα (πιθανόν το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο)».

Το εντελώς ασύντακτο απόσπασμα από το άρθρο(;) της εφημερίδος, εκτός από το να κακοποιήσει βάναυσα την Ελληνική γλώσσα, θέλει να πει πως οι δανειστές της Ελλάδος πιέζουν για την έναρξη της διαδικασίας των πλειστηριασμών και πως η κυβέρνηση κατέφυγε στην ηλεκτρονική λύση σε μία προσπάθεια να μειώσει, ή μάλλον καλύτερα να φιμώσει, τις αντιδράσεις των πολιτών.

Η αλήθεια είναι πως δεν φθάσαμε από την μία μέρα στην άλλη στην ηλεκτρονική πλατφόρμα των πλειστηριασμών και κυρίως δεν είναι έργο μόνο του ΣΥΡΙΖΑ και των ανεύθυνων Ελλήνων. Ξέρετε πολύ καλά πως ένα έργο στο Ελληνικό Δημόσιο χρειάζεται πολύ καιρό προκειμένου να υλοποιηθεί. Οι διαπλεκόμενες και πολυετείς διαδικασίες της προκήρυξης, του διαγωνισμού, της ανάθεσης, της υλοποίησης και κυρίως της παράδοσης και της έναρξης λειτουργίας ενός δημοσίου έργου, μας οδηγούν με ασφάλεια στο συμπέρασμα πως και αυτό το μέτρο είχε ξεκινήσει επί της συγκυβερνήσεως των άλλων δύο αδηφάγων τεράτων της Ελληνικής κοινωνίας, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα με περίσσιο θράσος εμφανίζονται ως υπερασπιστές του λαού.

Ήρθε η ώρα που οι Έλληνες θα διωχθούν από τα σπίτια τους κυνηγημένοι όχι από κάποιον εχθρό όπως οι Τούρκοι, αλλά από του πολιτικούς, που οι ίδιοι εγκαθίδρυσαν με την τυφλή και διαπλεκόμενη ψήφο δεκαετιών.

Ο εμφύλιος μοιάζει αναπόφευκτος στην χώρα μας, αλλά η αδράνεια παραμένει το κύριο χαρακτηριστικό των νεοελλήνων. Αλήθεια, τι άλλο περιμένουν για να αρχίσουν να σκέφτονται; Γιατί για αντίδραση ούτε λόγος να γίνεται!

Από δω και πέρα έχουμε να κάνουμε με συνειδητούς ψευδεπισκόπους, ακόλουθους της Κολυμπαρίου Συνόδου!


       ξιολύπητοι ψευδεπίσκοποι θὰ ἀπαιτήσουν ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς (ἢ τοὺς ψάλτες) νὰ διαβάσουν στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ αὐτὸ τὸ ἐξ ἴσου αἱρετικό –μὲ τὶς ἀποφάσεις τῆς Κολυμπαρίου Συνόδου– κείμενο! Περιμένουμε νὰ δοῦμε, ἂν τὸ ἴδιο ἀξιολύπητοι παπάδες θὰ τὸ διαβάσουν στὸ λαό, ἀποδεικνύοντας ὅτι εἶναι πιστοὶ ὑπάλληλοι αἱρετικῶν ψευδεπισκόπων κι ὄχι ὑπηρέτες τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ!



   Διαβάζουμε στὸ κατάπτυστο αὐτὸ κείμενο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀπουσιάζει τραγικὰ ἡ ὀρθόδοξη ταυτότητα τῶν Ἐπισκόπων ποὺ τὸ συνέγραψαν καὶ τὸ προσυπέγραψαν:

• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της.
  Ἔτσι ἔπρεπε νὰ εἶναι. Στὴν πράξη ὅμως, στὴν Κολυμπάριο Σύνοδο δολοφονήθηκεΣυνοδικότητα, ἀφοῦ σ’ αὐτὴν ἀποφάσισαν 10 ἄνθρωποι, ὅλη δὲ ἡ ὑπόλοιπη Ἐκκλησία, διὰ τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τέθηκε στὸ περιθώριο!

• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879–880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438–1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).
 Τεράστιο ψεῦδος! Δὲν ἀναγνωρίστηκαν, ἀλλὰ ἁπλῶς ἀναφέρθηκαν! Στὴν πράξη ἐξοβελίστηκαν ὄχι μόνο αὐτὲς οἱ Σύνοδοι, ἀλλ’ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Σύνοδοι, ἀφοῦ δὲν ἐφαρμόστηκαν, ἀλλ’ ἀνατράπηκαν,  ὅλα ὅσα αὐτὲς οἱ Σύνοδοι ἀποφάσισαν καὶ «διατάζουν» γιὰ τοὺς αἱρετικούς (τῶν ὁποίων ἀκόμα καὶ ὁ χαρακτηρισμὸς ἀπουσιάζει ἀπὸ τὶς Κολυμπάριες ἀποφάσεις) γιὰ νὰ δρομολογηθεῖ ἡ ἐπίσημη ἀναγνώρισή τους καὶ λεκτικὰ ὡς Ἐκκλησιῶν!

• Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:
• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.
   Τὸ ἕνα ψεῦδος συναγωνίζεται τὸ ἄλλο. Οἱ Ἑλλαδίτες Ἐπίσκοποι παραπλανοῦν τὸ Λαό, ἀφοῦ τοῦ ἀποκρύπτουν ὅτι, ἀπὸ δῶ καὶ πέρα, τὸ ὀρθόδοξο μυστήριο τοῦ γάμου καταργεῖται, γιὰ κάθε ἕνα ποὺ θὰ ἐπικαλεῖται λόγους «οἰκονομίας»!

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017

Ο ι. Χρυσόστομος για τη στάση μας απέναντι στους αιρετικούς και στους Επισκόπους που πλέον αιρετίζουν ασύστολα και προσπαθούν να παρασύρουν τον λαό στην αίρεση!

Ο ι. Χρυσόστομος για τη στάση μας απέναντι στους αιρετικούς και στους Επισκόπους που πλέον αιρετίζουν ασύστολα και προσπαθούν να παρασύρουν τον λαό στην αίρεση!





Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο. Ἐπειδὴ τὸ ἱστολόγιό μας ἔχει συγκεκριμένο σκοπό, νὰ παρουσιάζει τὴν Πατερικὴ διδασκαλία κυρίως ὡς πρὸς τὴν στάση μας κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θὰ παραθέσουμε τμῆμα ἀπὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, τὸ ὁποῖο παρουσιάζει κάποιες ἀπὸ τὶς σχετικὲς θέσεις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Εἶναι σαφὲς ὅτι ὁ Ἅγιος δὲν ἀπαιτεῖ ἀπὸ τὸν καθένα μας νὰ ἐξετάσει πρῶτα μιὰ αἵρεση λεπτομερῶς, φιλοσοφικῶς καὶ θεολογικῶς καὶ μετὰ ἀπὸ δεκάδες χρόνια μελέτης τῆς αἱρέσεως (ἂν δὲν τὸν προλάβει ὁ θάνατος) νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς πρωτάρχους τῆς αἱρέσεως. Ἡ ἐξέταση καὶ ἀναίρεση εἶναι λεπτὸ θέμα καὶ ἔργο πρωτίστως ἐκείνων ποὺ λαμβάνουν  ἕνα τέτοιο χάρισμα καὶ δευτερευόντως ὅσων τοὺς χρησιμοποιοῦν ὀρθοδόξως.
Γιὰ τὸν κάθε πιστὸ εἶναι ἀρκετὸ τὸ γεγονός, πὼς κάποιοι Ἅγιοι Πατέρες παλαιότερα -ἢ κάποιοι σύγχρονοι- διακρίβωσαν τὴν αἵρεση, ὥστε νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ αὐτὴ καὶ νὰ μὴν ὑπακούει στοὺς ψευδοποιμένες-Ἐπισκόπους του, ποὺ προσπαθοῦν νὰ τὸν παρασύρουν στὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑποκύπτοντες πλέον φανερὰ στὶς πιέσεις τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαίου καὶ ὅσων κρύβοντι πίσω του.




   3. Ὅ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
(Τοῦ Ἱερομόναχου π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ)


    Θά ἀναφερθοῦμε ἐν συνεχείᾳ δεικνύοντας τήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας διά τήν σχέσι τῶν Ὀρθοδόξων μέ τούς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν καταδικασθῆ ἀπό Σύνοδο, στόν ἅγ. Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο. Παρ’ ὅτι ὁ Χρυσορρήμων ἅγιος ἔζησε σέ περίοδο πού εἶχαν εἰρηνεύσει τά πράγματα ἀπό τούς Ἀρειανούς καί Πνευματομάχους, ἡ διδασκαλία του εἶναι ἡ ἴδια σχετικά μέ τήν ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μέ τούς αἱρετικούς πρό συνοδικῆς κρίσεως (σ.σ. τῶν συγκεκριμένων αἱρετικῶν. Δες σχόλιο στὸ τέλος*).

Στήν ἑρμηνεία λοιπόν τοῦ ρητοῦ «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καί ὑπείκετε...» (Ἑβρ. 13,17) ὁ ἅγιος ἀναφέρει:
«Κακόν μέν ἡ ἀναρχία πανταχοῦ, καὶ πολλῶν ὑπόθεσις συμφορῶν, καὶ ἀρχὴ ἀταξίας καὶ συγχύσεως· μάλιστα δὲ ἐν Ἐκκλησίᾳ τοσοῦτον ἐπισφαλεστέρα ἐστίν, ὅσον καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς μεῖζον καὶ ὑψηλότερον... κρεῖττον γὰρ ὑπὸ μηδενὸς ἄγεσθαι ἢ ὑπὸ κακοῦ ἄγεσθαι.  Ὁ μὲν γὰρ πολλάκις μὲν ἐσώθη, πολλάκις δὲ ἐκινδύνευσεν· οὗτος δὲ πάντως κινδυνεύσει, εἰς βάραθρα ἀγόμενος. Πῶς οὖν ὁ Παῦλός φησι· Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε; Ἀνωτέρω εἰπών, Ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν, τότε εἶπε, Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε. Τί οὖν, φησίν, ὅταν πονηρὸς ᾖ, καὶ μὴ πειθώμεθα; Πονηρός, πῶς λέγεις; εἰ μὲν πίστεως ἕνεκεν, φεῦγε αὐτὸν καὶ παραίτησαι, μὴ μόνον ἂν ἄνθρωπος ᾖ, ἀλλὰ κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών· εἰ δὲ βίου ἕνεκεν, μὴ περιεργάζου. Καὶ τοῦτο οὐκ οἴκοθεν λέγω τὸ ὑπόδειγμα, ἀλλ' ἀπὸ τῆς θείας Γραφῆς...» (ΕΠΕ 25,370 –P.G. 63,231).
Πολύ ὡραῖα ἐδῶ ὁ ἅγιος ξεκαθαρίζει τά πράγματα, ἀναφέροντας καί θαυμάσια παραδείγματα. Ἡ διδασκαλία του συνοψίζεται εἰς ὅτι «εἰ μέν πίστεως ἕνεκεν (ἐάν δηλαδή ὁ προεστώς ἔχει αἱρετική πίστι) φεῦγε αὐτόν καί παραίτησαι, μή μόνον ἄν ἄνθρωπος , ἀλλά κἄν ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών· εἰ δέ βίου ἕνεκεν μή περιεργάζου».
Ἐδῶ θαυμάζομε τήν ἀπόλυτον ταύτησι τοῦ ἁγίου μέ τήν ἁγ. Γραφή καί τήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας. Δηλαδή διά τά θέματα τῆς πίστεως δέν περιμένομε ἀποφάσεις Συνόδων, ἀλλ’ ἀπομακρυνόμεθα πάραυτα, ἐφ’ ὅσον βεβαιωθήκαμε ὅτι ὁ προεστώς ἔχει αἱρετικά φρονήματα. Δεδομένου δέ ὅτι ὁ ἅγιος ἀπευθύνετο ὄχι σέ κληρικούς καί μοναχούς, ἀλλά στό ποίμνιό του, ἐξυπακούεται ὅτι ἡ ἀσφαλής ὁδός διά τά θέματα τῆς πίστεως εἶναι ἡ ἄμεσος ἐκκλησιαστική ἀπομάκρυνσις ἀπό τόν αἱρετικό προεστῶτα καί ὄχι ἡ ἀναμονή συνοδικῆς ἀποφάσεως.
Διά νά γίνη αὐτό πλέον κατανοητό θά ἀναφέρωμε ἕνα ἄλλο χωρίο ἀπό τήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου, εἰς τό ὁποῖο ὁ ἅγιος προτρέπει ὑπακοή στούς προεστῶτες, ὅταν αὐτοί σφάλλουν, ὄχι σέ θέματα πίστεως, ἀλλά σέ ἄλλα προσωπικά καί καθημερινά πράγματα. Λέγει λοιπόν ὁ ἅγιος ἑρμηνεύοντας τήν β΄ πρός Τιμόθεον ἐπιστολή τοῦ ἀπ. Παύλου καί ἐξηγώντας, πῶς ὁ Θεός ἐνεργεῖ καί ἁγιάζει τά μυστήρια τά ὁποῖα τελοῦνται ἀπό ἀναξίους ἱερεῖς:
«Τί οὖν; φησί· πάντας ὁ Θεὸς χειροτονεῖ, καὶ τοὺς ἀναξίους; Πάντας μὲν ὁ Θεὸς οὐ χειροτονεῖ, διὰ πάντων δὲ αὐτὸς ἐνεργεῖ, εἰ καὶ αὐτοὶ εἶεν ἀνάξιοι, διὰ τὸ σωθῆναι τὸν λαόν... Ἐπεὶ εἰ μέλλοιμεν τοὺς βίους ἐρευνᾷν τῶν ἀρχόντων, αὐτοὶ μέλλομεν εἶναι χειροτονηταὶ τῶν διδασκάλων, καὶ τὰ ἄνω κάτω γίνεται, ἄνω οἱ πόδες, καὶ κάτω ἡ κεφαλή... Ἕκαστος τὰ ἑαυτοῦ μεριμνάτω. Εἰ μὲν γὰρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κἂν ἄγγελος ᾖ, μὴ πείθου· εἰ δὲ ὀρθὰ διδάσκει, μὴ τῷ βίῳ πρόσεχε, ἀλλὰ τοῖς ρήμασιν... Εἰ δὲ κατέμαθες καὶ ἐξήτασας καὶ εἶδες, ἀνάμενε τὸν κριτήν· μὴ προαρπάσῃς τοῦ Χριστοῦ τὴν τάξιν· ἐκείνου ταῦτά ἐστιν ἐξετάζειν, οὐ σοῦ· σὺ δοῦλος εἶ ἔσχατος, οὐ δεσπότης· σὺ πρόβατον εἶ· μὴ τοίνυν περιεργάζου τὸν ποιμένα, ἵνα μὴ καὶ ἐφ' οἷς ἐκείνου κατηγορεῖς, εὐθύνας δῷς» (ΕΠΕ 23, 492-494).

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου